Sygnatura IBPB-1-1/4511-171/16/BK Data 2016.05.13 Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 marca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 18 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z nabyciem i sprzedażą wskazanych we wniosku towarów handlowych jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 18 marca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z nabyciem i sprzedażą wskazanych we wniosku towarów handlowych. We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego oraz prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w formie spółki osobowej. W przyszłości chce rozszerzyć przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki osobowej o sprzedaż towarów przez internet w wyniku prowadzonej aukcji/licytacji. Sprzedaż będzie się odbywała za pomocą prowadzonych przez Wnioskodawcę usług transakcji on-line, utrzymywanych w domenie X, w ramach których Wnioskodawca organizuje Zakupy Kup Teraz oraz Aukcje, jak również umożliwia zakup praw do jednorazowego Przebicia lub Przebicia przez Automat. Sprzedaż w wyniku wygranej aukcji następuje, jeżeli uczestnik (nabywca) na skutek przebicia ceny wygrywa aukcje. Przy każdorazowym przebiciu pobierane są z konta uczestnika Y. Y są to bowiem jednostki rozliczeniowe służące do licytowania w Serwisie Wnioskodawcy, które dają prawo do wzięcia udziału w licytacji, czyli jest to prawo do składania ofert nabycia towaru wystawionego na aukcji poprzez zaoferowanie ceny wyższej niż ostatnia zaproponowana. W celu skorzystania z funkcji Serwisu, umożliwiającej zgłoszenie chęci kupna danego przedmiotu oferowanego na Aukcji, należy zakupić Y. Wysokość opłat za Y zawarta jest w Cenniku przygotowanym przez Wnioskodawcę. W celu nabycia Y, należy wybrać ilość kupowanych Y według Cennika. Z chwilą skutecznego dokonania opłaty, uczestnik nabywa prawo Przebicia lub Przebicia przez Automat. Jeżeli uczestnik chce dokonać zakupu towaru wystawionego na Aukcji to musi dokonać jego przebicia (wygrywa najlepsza cena) za pomocą wcześniej nabytych u
Wnioskodawcy Y. W przypadku zwycięstwa na Aukcji przez Uczestnika, nabywa on prawo do zakupu licytowanego przedmiotu za wylicytowaną kwotę. Aukcja rozpoczyna się w momencie udostępnienia funkcji Przebijania dla danej Aukcji przez Wnioskodawcę na Stronie Aukcji. Uczestnik dokonuje Przebicia z dostępnej na jego Koncie Puli Y, poprzez wybranie opcji PODBIJAM, uwidocznionej na Stronie Aukcji lub innej stronie Serwisu, odnoszącej się do danej Aukcji. Dokonanie Przebicia jest możliwe tylko wtedy, gdy w Puli Y Uczestnik posiada przynajmniej 1 Y. Dokonanie Przebicia lub Przebicia przez Automat zmniejsza Pulę Y o co najmniej 1 Y, zgodnie z Parametrami Aukcji. Zwycięzca Aukcji może zawrzeć z Wnioskodawcą umowę sprzedaży przedmiotu Aukcji za wylicytowaną cenę. Ponieważ sprzedaż towarów Wnioskodawcy odbywa się w wyniku przeprowadzonej aukcji, może się okazać, że cena sprzedaży towaru jest niższa niż cena jego zakupu. Należy jednakże zaznaczyć, że aby dany uczestnik mógł uczestniczyć w aukcji i podbijać cenę musi wcześniej zakupić Y, które pełnią tutaj funkcję środka płatniczego. Uczestnikowi, który wykorzystał Y w aukcji do przebijania nie przysługuje prawo do ich zwrotu. Podsumowując, proces sprzedaży wygląda następująco. Najpierw uczestnik kupuje pewną liczbę Y od Wnioskodawcy na stronie przeznaczonej do sprzedaży internetowej. Wspomniane Y uprawniają uczestnika do udziału w sprzedaży towarów wystawionych na aukcji przez Wnioskodawcę na tej samej stronie i do złożenia oferty nabycia jednego z tych towarów. Aby przelicytować, klient powinien w tym celu posłużyć się. Towar jest przyznawany klientowi, który za pośrednictwem swoich Y złożył ofertę najwyższej ceny jego nabycia. Przy tego rodzaju transakcjach zasadniczy zysk Wnioskodawca osiągnie na sprzedaży Y, a nie na sprzedaży towarów. Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że mimo sprzedaży towarów poniżej ceny nabycia Wnioskodawca w związku z tą sprzedażą osiąga zysk ze sprzedaży Y, tym samym dokonana transakcja będzie u niego opłacalna pod względem ekonomicznym i przyniesie mu zakładany zysk. W związku z powyższym zadano następujące pytania: 1. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup towarów sprzedawanych poniżej cen ich zakupu? 2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż towarów poniżej ceny zakupu nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy zaniżenia przychodu ze sprzedaży? Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późń. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie do art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Natomiast w myśl art. 24 ust. 2 tej ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem: faktycznego poniesienia wydatku, istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami, braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy, odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy czym należy mieć na uwadze, że obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku. Zatem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulują, co jest przychodem, a co kosztem uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Przepisy te nie zastrzegają jednocześnie, że towary handlowe nie mogą być sprzedawane poniżej ceny ich zakupu. W działalności handlowej przedsiębiorca uzyskuje zysk poprzez zastosowanie marży handlowej, która jest jednym z elementów ceny sprzedaży. Cena sprzedaży ma zapewnić pokrycie kosztów własnych zakupu bądź wytworzenia i uzyskanie rentowności sprzedaży. Przedsiębiorca z przyczyn ekonomicznych może jednak sprzedać towary bez marży handlowej, bądź nawet poniżej ceny ich zakupu, czyli bez marży i ponosząc stratę. W wyniku obniżenia ceny i sprzedaży poniżej kosztów zakupu, w niniejszym zdarzeniu przyszłym jest uzasadnione ekonomicznie. Na sprzedaż poniżej ceny zakupu towarów wpływa przyjęta polityka sprzedaży oraz przeprowadzona przez przedsiębiorcę kalkulacja finansowa, która wskazuje, że z ekonomicznego punktu widzenia bardziej opłacalne jest sprzedać towary poniżej ceny ich zakupu, bowiem wnioskodawca osiągnie zysk na sprzedaży Y. To właśnie w związku ze sprzedażą Y, żeby wygenerować zysk musi wystawić towar na aukcje, gdzie w wyniku licytacji przez uczestników może się okazać, że towar ten ostatecznie zostanie sprzedany poniżej ceny nabycia. W takim przypadku to podatnik podejmuje decyzję o poniesieniu kosztów związanych
z sprzedażą towarów poniżej ceny zakupu i sam ocenia ryzyko ekonomiczne i gospodarcze w tym zakresie. W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazano, że sytuacja, w której sprzedaż dokonywana jest poniżej ceny zakupu generuje obowiązek nieuznania całego wydatku poniesionego na zakup towaru za koszt uzyskania przychodów. Zatem w sytuacji sprzedaży towarów poniżej cen ich zakupu nie powoduje obowiązku obniżenia kosztów uzyskania przychodów, które przedsiębiorca faktycznie poniósł w związku z zakupem tych towarów. W związku ze sprzedażą towarów po cenie niższej niż cena ich zakupu ulega zmniejszeniu przewidywany przychód i tym samym podstawa opodatkowania, ale jednocześnie powstaje przychód podatkowy z tytułu sprzedaży Y. Zatem w niniejszym okolicznościach sprawy transakcja sprzedaży towarów poniżej cen ich zakupu stanowi działanie mające na celu osiągnięcie i zachowanie, a w perspektywie zabezpieczenie źródła przychodów. Sprzedaż towarów i Y generuje powstanie przychodu u przedsiębiorcy z tego tytułu, a kosztem uzyskania przychodów w odniesieniu do tych zdarzeń gospodarczych będzie wydatek związany z nabyciem sprzedawanego towaru. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej osoby fizycznej. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup towarów, które będą następnie sprzedawane klientom po cenach niższych niż cena ich zakupu, będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. A zatem, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki faktycznie poniesione na zakup tych towarów Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową: a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Z powyższej definicji wynika zatem, że istotą pozarolniczej działalności gospodarczej jest charakter zarobkowy. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychody z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Oznacza to, że dopuszczalne jest stosowanie obniżek ceny towarów przez prowadzących działalność gospodarczą, jeżeli są one gospodarczo uzasadnione i udokumentowane. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że w związku z sprzedażą towarów poprzez aukcje internetowe może się okazać, że te towary będą sprzedawane poniżej ceny
nabycia. Jak jednak wynika z opisu zdarzenia przyszłego takie działanie podatnika jest uzasadnione ekonomiczne, bowiem istotnym zyskiem jaki podatnik osiąga jest zysk ze sprzedawanych Y, a nie towarów. Uczestnik, który chce brać udział w aukcji musi zakupić wcześniej od Wnioskodawcy Y, którymi podbija cenę towaru, gdzie Yte nie są zwracane w sytuacji gdy uczestnik nie wygra aukcji. Wnioskodawca ze sprzedaży Y będzie osiągał zysk, który będzie opodatkowany w działalności gospodarczej. Opisane okoliczności pozwalają uznać, że mimo sprzedaży towarów poniżej ceny nabycia wnioskodawca w związku z ta sprzedażą osiąga zysk ze sprzedaży Y, tym samym dokonana transakcja będzie u podatnika opłacalna pod względem ekonomicznym i przyniesie mu zakładany zysk. Działalność Wnioskodawcy będzie zatem przynosiła zyski, ze sprzedaży Y. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego regulując, co jest przychodem, a co kosztem uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie zastrzegają jednocześnie, że towary handlowe nie mogą być sprzedawane poniżej ceny ich zakupu. Reasumując, na gruncie przedmiotowej sprawy brak jest podstaw do stwierdzenia, iż w świetle przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca nie może sprzedawać towarów poniżej ceny, za którą zostały zakupione. Jak twierdzi Wnioskodawca, w orzecznictwie sądy odnoszą się do takiej sytuacji stwierdzając, że celem każdej działalności gospodarczej jest dążenie do osiągnięcia zysku, który w przypadku działalności handlowej uzyskuje się poprzez zastosowanie marży handlowej. Nie można jednak wyprowadzić z tego prostego wniosku, że zysk taki musi wynikać zawsze z każdej indywidualnej operacji gospodarczej, niezależnie od czasu i warunków, w jakich jest przeprowadzana (wyrok NSA z 19 maja 1999 r., sygn. akt SA/Sz 1045/98). Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż towarów poniżej ceny zakupu nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy zaniżenia przychodu ze sprzedaży. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Nadmienić należy, że w zakresie możliwości kwestionowania przez organy podatkowe zastosowanej przez podatnika ceny sprzedaży towarów handlowych wydano odrębne rozstrzygnięcie. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na
wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.