YOUCAT (5) Chrześcijańskie wyznanie wiary Czym są wyznania wiary? Wyznania wiary są krótkimi formułami, które umożliwiają wspólne wyznanie wiary przez wszystkich wierzących. [185-188, 192-197] Tego rodzaju krótkie wyznania wiary znajdują się już w listach św. Pawła. Wczesnochrześcijański Symbol Apostolski ma szczególną wartość, ponieważ uważa się go za streszczenie wiary -> APOSTOŁÓW. Symbol nicejsko-konstantynopolitański cieszy się dużym poważaniem, ponieważ jest owocem wielkiego wysiłku teologicznego podczas dwóch pierwszych soborów niepodzielonego jeszcze Kościoła (Nicea 325; Konstantynopol 381) i do dnia dzisiejszego jest wspólnym fundamentem dla chrześcijan na Wschodzie i na Zachodzie. Jak powstały wyznania wiary? Wyznania wiary pochodzą od Jezusa, który polecił swoim uczniom chrzcić. Mieli przy tym skłaniać ludzi do wyznania określonej wiary, a mianowicie wiary w Ojca, Syna i Ducha Świętego ( -> TRÓJCA ŚWIĘTA). [188-191] Pierwotną formą wszystkich późniejszych formuł wyznania wiary jest wyznanie, że Jezus jest Panem, oraz Jego nakaz misyjny. Brzmi on: Idźcie więc i pozyskujcie uczniów we wszystkich narodach! Udzielajcie im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28, 19).
Wszystkie formuły wyznania wiary Kościoła są rozwinięciem wyznania wiary w Boga Trójjedynego. Za każdym razem zaczynają się od wyznania wiary w Ojca, Stwórcę i Pana świata, potem w Syna, przez którego świat i my sami zostaliśmy zbawieni, i wreszcie następuje wyznanie wiary w Ducha Świętego, który jest Bożą obecnością w Kościele i w świecie. Jaka jest treść wyznania wiary zwanego Symbolem Apostolskim? Wierzą w Boga, Ojca wszechmogącego. Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego. Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzą w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen. Twoje Credo niech będzie dla ciebie jak zwierciadło! Przeglądaj się w nim, aby zobaczyć, czy we wszystko, o czym deklarujesz, że wierzysz, wierzysz rzeczywiście. I raduj się każdego dnia twoją wiarą. ŚW.AUGUSTYN Żaden człowiek nie żyje sam, żaden człowiek nie wierzy sam. Bóg wypowiada do nas słowo i przez to, że je mówi, zwołuje na, czyni z nas wspólnotę, swój lud, swój Kościół. Po odejściu Jezusa Kościół jest znakiem Jego obecności w świecie. BAZYLI Z SELEUCJI (Vw.) biskup
Dlaczego wierzymy w jednego Boga? Wierzymy w jednego Boga, ponieważ zgodnie ze świadectwem Pisma Świętego istnieje tylko jeden Bóg, jak również według praw logiki tylko jeden może istnieć. [200-202, 228] Gdyby było dwóch bogów, jeden bóg byłby ograniczeniem drugiego; żaden z nich nie byłby nieskończony, żaden nie byłby doskonały, zatem żaden z nich dwóch nie byłby bogiem. Podstawowe doświadczenie Boga w Izraelu brzmi: Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, jest Panem jedynym" (Pwt 6, 4). Prorocy nieustannie wzywają do porzucenia fałszywych bożkowi nawrócenia się do Boga jedynego: Ja jestem Bogiem i nie ma innego" (Iz 45, 22). Pan, Bóg nasz, jest Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Mk 12,29-30 MONOTEIZM (gr. monos -jedyny i theos Bóg) wiara w istnienie tylko jednego jedynego Boga; wiara w Boga rozumianego jako jedyna, absolutna i osobowa istota, która jest praprzyczyną wszystkiego. Monoteistycznymi religiami są: judaizm, chrześcijaństwo i islam. Dlaczego Bóg nazywa siebie? Bóg nazywa siebie, ponieważ chciałby, aby zwracano się do Niego po imieniu. [203-213, 230-231]
Bóg nie chciałby pozostać nierozpoznany. Nie chce być czczony jako wyższa istota" jedynie odczuwana albo intuicyjnie przeczuwana. Bóg chciałby być znany i przywoływany jako ktoś rzeczywisty i działający. W płonącym krzewie Bóg wyjawia Mojżeszowi swoje święte imię JHWH (Wj 3, 14). Bóg pozwala swojemu ludowi zwracać się do siebie, pozostaje jednakże Bogiem ukrytym, istniejącą tajemnicą. Z głębokiego szacunku wobec Boga w Izraelu nie wymawiano (i nie wymawia się) imienia Bożego i zastępuje się je zwrotem Adonaj (Panie). Również tym tytułem posługuje się -> NOWY TESTAMENT, kiedy uwielbia Jezusa jako prawdziwego Boga: Jezus jest Panem!" (Rz 10, 9). JHWH/JAHWE najważniejsze imię Boże w Starym Testamencie (Wj 3,14). Można je przetłumaczyć: Jestem". Zarówno dla Żydów, jak też dla chrześcijan jest ono imieniem jedynego Boga całego świata, jego Stwórcy, Władcy, Partnera Przymierza, Wyzwoliciela z niewoli egipskiej, Sędziego i Zbawcy. Co to znaczy, że Bóg jest prawdą? Bóg jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności" (l 3 l, 5). Jego słowo jest prawdą (Prz 8, 7; 2 Sm 7, 28) i Jego Prawo jest prawdą (Ps 119,142). Sam Jezus stanowi gwarancję prawdy Bożej, przez to, że wyznaje przed Piłatem: Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie" (J 18, 37). [214-217] Bóg nie może podlegać procedurze dowodowej, bo nauka nie może z Niego uczynić obiektu do sprawdzenia. A jednak sam Bóg poddaje się specyficznej procedurze dowodowej. O tym, że Bóg jest prawdą, wiemy na podstawie absolutnej wiarygodności Jezusa. On jest drogą i prawdą, i życiem" (3 14, 6). To może poznać i sprawdzić każdy, kto wejdzie z Nim w dialog. Gdyby Bóg nie był prawdą", wiara i rozum nie mogłyby ze sobą dojść do porozumienia. Jest ono jednak możliwe, ponieważ Bóg jest prawdą i prawda jest boskim przymiotem.
Co to znaczy, że Bóg jest miłością? Skoro Bóg jest miłością, to nie ma nic stworzonego, co nie byłoby podtrzymywane i przeniknięte Jego nieskończoną łaskawością. Bóg nie stwierdza tylko, że jest miłością, ale dowodzi tego: Nie ma większej miłości nad tą, gdy ktoś poświęca swoje życie za przyjaciół" (J 15,13). [218/221] Żadna inna -> RELIGIA nie mówi tego, co chrześcijaństwo: Bóg jest miłością" (l J 4, 8.16). Wiara opiera się mocno na tym zdaniu, chociaż doświadczenie cierpienia i zła w świecie każą ludziom wątpić, że Bóg jest rzeczywiście taki kochający. Już w STARYM TESTAMENCIE Bóg oznajmia swemu ludowi ustami proroka Izajasza: Jesteś dla mnie cenny i ponieważ cię kocham, dam ci wszystkie kraje. Nie bój się, bo Ja jestem z tobą!" (por. Iz 43, 4n) i każe mu mówić: Czy może kobieta zapomnieć o swym niemowlęciu? Czy może nie miłować dziecka swego łona? Lecz gdyby nawet ona zapomniała. Ja nie zapomnę o tobie" (Iz 49, 15). O tym, że mówienie o Bożej miłości to nie są puste słowa, świadczy Jezus na krzyżu, oddając życie za swoich przyjaciół. Co trzeba robić, kiedy poznało się Boga? Kiedy poznało się Boga, trzeba Go umieścić na pierwszym miejscu w swoim życiu. Wtedy zaczyna się nowe życie. Chrześcijan rozpoznaje się po tym, że miłują nawet swoich wrogów. (222-227)
Poznać Boga oznacza przecież poznanie tego, który mnie stworzył i zechciał, który w każdej sekundzie patrzy na mnie z miłością, który błogosławi moje życie i zachowuje je, który w swoim ręku trzyma losy świata i ludzi, których kocham, który tęsknie na mnie czeka, który chciałby mnie wypełnić i udoskonalić i chciałby, abym na wieki u Niego zamieszkał - oto On. Pokiwanie potakująco głową nie wystarcza. Chrześcijanie muszą przejąć styl życia Jezusa. Prawdziwa miłość boli. Musi boleć. Musi być czymś bolesnym kochać kogoś. Boli jego odejście, chciałoby się za niego umrzeć. Kiedy ludzie się pobierają, muszą ze wszystkiego zrezygnować, aby się nawzajem miłować. Matka, która obdarza dziecko życiem, wiele cierpi. Słowo miłość" jest tak błędnie rozumiane i tak nadużywane. BŁ. MATKA TERESA Panie mój i Boże mój, weź ode mnie wszystko, co mi przeszkadza w relacji z Tobą. Panie mój i Boże mój, daj mi wszystko, co mnie wspomaga w drodze ku Tobie. Panie mój i Boże mój, weź mnie ode mnie i daj całego Tobie. ŚW. MIKOŁAJ (+1487), szwajcarski mistyki pustelnik