Pojednanie i przebaczenie we wspólnocie

SIOSTRY ADORATORKI KRWI CHRYSTUSA PROWINCJA WROCŁAW BIULETYN PROWINCJALNY Nr 4 (35) 2014 październik - grudzień Spotkania formacyjne Pojednanie i przebaczenie we wspólnocie W dniach 10 12 i 16 19 października 2014 odbyły się spotkania formacyjne dla sióstr naszej Prowincji. Temat formacyjny Przebaczenie i pojednanie we wspólnocie został wybrany dla pogłębienia rozpoczętej pracy podczas wizytacji generalnej, która miała miejsce w październiku 2013 roku i przebiegała pod hasłem Prorockie dzisiaj z sercem pojednanym. Do życia pojednaniem zachęcają nas Akta XX Kapituły Generalnej i Konstytucja ASC. Spotkania odbyły się w Bolesławcu. Prowadził je ks. Krzysztof Kozik, klaretyn. W swoich konferencjach przypomniał naukę Ojców Pustyni, którzy nauczali, że człowiek poświęcony Panu Bogu powinien starać się żyć w zgodzie z Bogiem, który jest Dawcą życia, z drugim człowiekiem, który jest sprawdzianem naszej miłości Boga i z samym sobą, aby być człowiekiem dojrzałym. W tym numerze: Spotkania formacyjne Rok życia konsekrowanego Z życia wspólnot Działalność SKC Z obszaru Kontynentalnego Europa Artykuł formacyjny Refleksjom osobistym towarzyszyły pytania: Jak budować więzi z Bogiem, drugim człowiekiem i samym sobą? Jak żyć w zgodzie z własnym sumieniem? Jak pokonywać wewnętrzne konflikty? Jak zgodzić się z własną historią życia? Medytacja Słowa Bożego, Eucharystia, trwanie w adoracji przed Jezusem w Najświętszym Sakramencie i różaniec pomagały w spotkaniu z Jezusem i współsiostrami. Kalendarium s. Ewa Kleps ASC

S TR. 2 B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y Spotkanie dla przełożonych ASC W dniach 23-25 sierpnia, jeszcze w klimacie wakacyjnym a jednocześnie na progu nowego roku szkolnego i formacyjnego w Kościelisku odbyło się spotkanie dla sióstr przełożonych poszczególnych wspólnot Prowincji. Spotkanie rozpoczęło się radosną atmosferą świętowania, miałyśmy bowiem okazję uczestniczyć w jubileuszu 25 lecia ślubów zakonnych s. Małgorzaty Augustyn. Część informacją spotkania poprowadziła przełożona prowincjalna s. Bożena Hulisz przedstawiając relację z Kongresu Międzykapitularnego, obradującego w lipcu w Rumie, sprawy ekonomiczne, przenosiny sióstr oraz plan pracy formacyjnej na rozpoczynający się rok, który będziemy przeżywać pod hasłem Rozpalić w sobie ogień charyzmatu, by stawać się siostrą pojednania, miłości i pokoju. Dzięki konferencji i adoracji Najświętszego Sakramentu prowadzonych przez zaproszonego gościa ks. Piotra Wieczorka, ojca duchownego z Seminarium Archidiecezji Krakowskiej miałyśmy okazję głębiej pochylić się nad tematem misji przełożonej we wspólnocie. Zakończenie stanowiła wspólna Eucharystia, w której raz jeszcze mogłyśmy oddać nasze wspólnoty, wszystkie ich troski i radości w ręce dobrego Boga. Rok Życia Konsekrowanego Rok Życia Konsekrowanego w archidiecezji wrocławskiej rozpoczął się uroczystą Mszą św., w której udział wzięły siostry ze wspólnoty domu prowincjalnego. Eucharystii przewodniczył Ksiądz Biskup Andrzej Siemieniewski. W homilii Ksiądz Biskup podkreślił, że życie konsekrowane należy do pełni Kościoła i jest darem dla całego Kościoła, a nie tylko dla ludzi, którzy otrzymali takie powołanie. Przypomniał, że zgodnie z wola papieża, hasło Roku Życia Konsekrowanego odsyła do trzech tajemnic, a są nimi: Ewangelia, proroctwo, nadzieja. W czasie Eucharystii przedstawiciele zgromadzeń zakonnych przynieśli w procesji z darami znaki, które będą nam towarzyszyć w najbliższych miesiącach: logo Roku Życia Konsekrowanego i Biblię Jubileuszową, a także konstytucje wszystkich zgromadzeń obecnych w naszej archidiecezji. Rok Życia Konsekrowanego to czas dziękczynienia i głębokiej refleksji nad obecnością osób konsekrowanych - naszą obecnością w Kościele i w świecie współczesnym. Rozpoczął się 30 listopada, w I Niedzielę Adwentu, a zakończy się 2 lutego 2016 roku.

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 W naszych wspólnotach... S TR. 3 Aczyńsk Rozpoczął się nowy rok szkolny, a z nim jak to jest praktykowane w naszej wspólnocie sobotnie spotkania dla dzieci i młodzieży, a także dzień skupienia dla kobiet w każdą drugą sobotę miesiąca. tak też będzie. Po czasie zastanowienia i modlitwy, postanowiłyśmy nie rezygnować z tego rodzaju posługi i podjęłyśmy decyzję karmienia biednych na rynku. Niestety nie możemy już podawać gorącej zupy, ale przygotowujemy kanapki i herbatę, na razie jeden dzień w tygodniu. Jak się okazało poznałyśmy nowych potrzebujących, którzy nie wiedzieli o nas albo nie mieli odwagi przyjść. Wierzymy jednak, że po czasie próby powrócimy do naszej stołówki, wszystko w rękach Pana. Serdecznie pozdrawiamy z Aczyńska! Z inicjatywy sióstr naszego Krasnojarskiego dekanatu, wyszła propozycja spotkań siostrzanych, z okazji roku życia konsekrowanego. Jest to czas wspólnego przebywania, wspólnej modlitwy i dzielenia się duchowością. Na takim pierwszym spotkaniu byłyśmy w Krasnojarsku we wspólnocie Domu Matki Bożej (Dom Madonny). Członkinie tej wspólnoty podzieliły się z nami swoją historią i duchowością, które w sposób szczególny jest związana z ziemią rosyjską, ponieważ ich Założycielka Catherine de Hueck Doherty była Rosjanką, ochrzczona w rosyjskim Kościele prawosławnym. Rozpoczęły się zimowe miesiące. Przez ostatnie trzy lata, w listopadzie, rozpoczynałyśmy wydawania zupy dla bezdomnych i biednych. Przez dobroczyńców z Niemiec otrzymałyśmy ofiarę na kupienie wagonika, który stoi na placu kościelnym i w którym gotowałyśmy i wydawałyśmy zupę. Jednak zmiany proboszcza w naszej parafii wprowadziły też i zmiany w naszej pracy odnośnie biednych. W tym roku zostałyśmy poinformowane, że nie możemy tego czynić na placu kościelnym, w propozycji otrzymałyśmy rynek (oczywiście na dworze). Było to bardzo trudne dla nas i niezrozumiałe ale Pan Bóg dopuszcza różne sytuacje w naszym życiu, z których wyprowadza większe dobro, wierzymy, że Baumgärtle Tegoroczną uroczystość ku czci św. Kaspra del Bufalo obchodziłyśmy wspólnie z Misjonarzami Krwi Chrystusa, ale w dużo większej wspólnocie. Do wspólnego świętowania zostali bowiem zaproszeni wszyscy ludzie, którzy mieli ochotę uczestniczyć w tej uroczystości. Tak więc, oprócz współpracowników, sąsiadów, członków WKC była też grupa ludzi, którzy często przyjeżdżają do Baumgaertle na Mszę św. Wspólne świętowanie rozpoczęło się Mszą św. Kolejnym punktem programu była agapa. Podczas rozmów mogliśmy popróbować różnych potraw, które każdy z uczestników przyniósł na to spotkanie.

S TR. 4 W naszych wspólnotach... B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y c.d. ze str. 3 Po agapie o. Willi Klein mówił o św. Kasprze w konferencji pt. Kim był i kim jest św. Kasper del Bufalo. Przedstawił on osobę Założyciela na tle historii państwa i Kościoła prezentując też działalność CPPS dziś. Swoją prezentację ubogacił slajdami i muzyką. Obecnie w Baumgärtle trwa remont kościoła i pomyślałyśmy, że to jest pewien symbol, wezwanie, by tak jak św. Kasper czy nasza Założycielka coraz świadomiej i gorliwiej budować ten żywy Kościół. Siostry Iwona i Ewa Bolesławiec Kończący się rok kalendarzowy, wśród wielu wydarzeń zapamiętamy jako rok,w którym aż cztery nasze siostry odeszły do Pana. Każda z tych śmierci, stanowiła dla nas mocne rekolekcje, przypomnienie o tym, że jesteśmy tu tylko na chwilę, a także o niebie, do którego codziennie zmierzamy. Uroczystości pogrzebowe s. Zofii Zawadzkiej dały nam także odczuć jedność wielkiej rodziny Krwi Chrystusa, gromadząc wspólnie na modlitwie adoratorki, misjonarki, służebnice i misjonarzy. Rzeczywistość Bolesławca to jednak przede wszystkim pielgrzymki i goście indywidualni, tej jesieni również ich nie zabrakło. Tradycyjnie już odwiedzali nas pielgrzymi z szlaku sanktuariów Maryjnych Europy, rodziny zrzeszone w Kościele Domowym i Ruchu Rodzin Szensztackich. Przed nami już wkrótce sesja formacyjna w ramach działalności Centrum Duchowości i rekolekcje adwentowe dla katechetów. Na początku listopada odwiedził nas jednak gość szczególny, do naszej wspólnoty dotarł obraz św. Józefa peregrynujący po diecezji legnickiej. Trafił do nas na zakończenie wędrowania po parafiach dekanatu Bolesławiec Zachód, bezpośrednio od sióstr Elżbietanek. Na dobre więc zadomowił się w klauzurze zakonnej. Św. Józef był z nami od 30 października do 3 listopada, było zatem sporo czasu by przedstawić Mu wszystkie sprawy wspólnoty, bliskich i zgromadzenia, było o czym opowiadać. Częstochowa We wrześniu archidiecezja częstochowska uroczyście świętowała imieniny i jednocześnie urodziny arcybiskupa Wacława Depo. W uroczystości tej uczestniczyła s. Adela Rostecka, która również zgłosiła swą pomoc do posługi stołu. Wspólnota nowicjacka wraz ze wspólnotą sióstr miały możliwość obejrzenia w seminarium częstochowskim, filmu Ziemia Maryi. W drodze powrotnej ze spotkania formacyjnego z Bolesławca siostry odwiedziły Sanktuarium Pana Jezusa Miłosiernego Pięciorańskiego w Wieruszowie. S. Adela wraz z postulantką, uczestniczy w każdą sobotę w Akatyście na Jasnej Górze. Wspólnota formacyjna 13 października nasza wspólnota formacyjna w trybie zorganizowanym udała się na wycieczkę integracyjną. Ogromnym plusem tego typu przedsięwzięć jest możliwość nie tylko podziwianie okolic, lecz także lepsze poznanie się. Jak wiadomo, sukcesem każdej wycieczki jest plan, i my go miałyśmy. Pierwszym punktem naszej podróży stał się zamek znajdujący się na Szlaku Orlich Gniazd, czyli Olsztyn.

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 W naszych wspólnotach... S TR. 5 c.d. ze str. 4 Oprócz mistycznych i fantastycznych mgieł, cieni umykającej Brunhildy i wielu innych mrocznych historii, w Olsztynie jest także zacna lodziarnia i tam spoczęłyśmy po długim spacerze. Kolejnym miejscem był Złoty Potok z zamkiem Raczyńskich i opływającym w złoto jesieni parkiem i stawem. Nie mogło zabraknąć w naszym planie także takich miejsc jak Czatachowa i Leśniów, które pozwoliły nam spojrzeć na siebie oczami Boga. Dokszyce 28 września w parafii świętowałyśmy jubileusz 25lecia życia zakonnego s. Małgorzaty. Podczas Mszy św., którą celebrował o. Andrzej Żylewicz wraz z innymi zaproszonymi kapłanami, dziękowałyśmy za jej dar powołania. Dzieci i młodzież wyraziły swoją radość i złożyły życzenia. Dużo ciepłych słów i wdzięczności wypowiedzieli parafianie, ojcowie kapucyni i goście. Po południu parafia przygotowała dla s. Małgorzaty prezent, czyli wspólną agapę z parafianami, na którą też przyjechał ksiądz biskup witebskiej diecezji Aleg Butkiewicz. Pieśni, tańce, ciepła i wesoła atmosfera towarzeszyła temu spotkaniu. Razem z nami przyżywała to święto radna s. Maria Grygiel. Cieszymy się i dziękujemy jej za to, że przyjechała. 12.09. odbył się odpust Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie, na który zaprosił nas ks. Dziekan. Wraz z dziećmi z Bierozowki brałyśmy udział w tej pięknej uroczystości. 15.09. świętowałyśmy naszą uroczystość wraz z parafianami. Mszę świętą w naszej kaplicy celebrował proboszcz o.jerzy Kotowicz. Po Eucharystii było wspólne śniadanie. 25.09. s. Małgorzata Augustyn z s. Nadzieją Rachytskayą uczestniczyły w diecezjalnym dniu skupienia w Nowołukomlu. Także wieczorem w ten dzień przyjechała do nas radna s. Maria Grygiel, aby razem przeżywać jubileusz s. Małgorzaty. 30 września wspólnie z s. Marią i parafianami świętowałyśmy imieniny s. Nadziei. Dzieci i parafianie złożyli miłe życzenia.

S TR. 6 c.d. ze str. 5 1 października s. Maria Grygiel wyjechała do Polski. Siostro Marysiu dziękujemy Ci za Twój pobyt tu, na Białorusi, za wspólne świętowanie i pomoc w przygotowaniu jubieleuszu! W naszych wspólnotach... B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y 19 października w niedzielę podczas Mszy św. modliliśmy się za pracowników medycyny. Przed błogosławieństwem dzieci recytowały wierszyki pełne czułych słów i wdzięczności, a później zaśpiewały pieśń. Na pamiątkę proboszcz podarował kalendarze, a dzieci aniołki, żeby byli jak anioły dla każdego. 4 października Ojcowie w naszej parafii przeżywali swój odpust. Była uroczysta Eucharystia ze śpiewem Transitus na końcu. Świętowałyśmy wraz z ojcami, przygotowałyśmy dekorację oraz oprawę liturgiczną. Równeż po Mszy była smaczna kolacja dla zaproszonych gości. 5 października na niedzielnej sumie dzieci naszej parafii składały serdeczne życzenia dla nauczycieli. S. Anna Dziatlik od tygodnia robiła w świetlicy z dziećmi piękne kartki. Także przygotowałyśmy z odrobiną humoru życzenia dla nauczycieli, młodzież dziękowała katechetom, siostrze i ojcom, ofiarując kwiaty. Wszyscy nauczyciele i ludzie byli bardzo wzruszeni i wdzięczni za pamięć i modlitwę za nich. W następną niedzielę 12 października na sumie dzieci pod przewodnictwem s. Nadziei przedstawiły krótką scenkę na dzień mamy z życzeniami dla nich. Liczne mamy przyszły zobaczyć artystyczne zdolności swoich pociech, z których byli bardzo wzruszeni i dumni. Ale najbardziej pamiętnym momentem było, kiedy dzieci podchodzili do mam z własnoręcznie zrobionymi kartkami origami, tak sumienne robionymi w świetlicy, uczone przez s. Annę. 16 20 października s. Nadzieja z s. Wiesławą Przybyło wzięły udział w Kursie Formacji Juniorackiej, Rok IV APOSTOLSTWO. S.Nadzieja wróciła bardzo wdzięczna i ubogacona tym doświadczeniem wykładów i warsztatów, dzieliła się swoimi przeżyciami i tym wszystkim, co poznała: Jestem bardzo wdzięczna s.bożenie i siostrom z Zarządu za możliwość udziału w tym wzbogacającym i bardzo ciekawym kursie. 14 października s. Ania uczestniczyła w diecezjalnym dniu skupienia w Szarkowszczyźnie, miejscowości, gdzie urodziła się s. Nadzieja. Od 27 do 31 października w naszej parafii odbyły się rekolekcji Oaza życia dla szkolnej młodzieży. Odpowiedzialny był o. Witalik Jurkiewicz, a swoją pomocą służyły siostry Adoratorki Krwi Chrystusa wraz z animatorami z Mołodeczna, Lidy, i Mińska. W rekolekcjach wzięło udział 30 osób z Dokszyc, Mołodeczna, Słonimia, Nowopołocka, Minska i Postaw. Temat rekolekcij Człowiek najdoskonalsze stworzenie Boga był ciekawy do rozważania. Pomocą byli konferencje przygotowane przez siostry i animatorów, które opowiadały o podobieństwie człowieka do Boga, wolności, odpowiedzialności, sumieniu, wierze i rozumie, dzieciństwie i dojrzałości, szczęściu i miłości. Codzienna modlitwa uwielbienia, wieczorne adoracje, rozważanie Słowa Bożego, modlitwa tańcem pomagały głębiej wejść w siebie i nawiązać żywsze relacje z Bogiem. Oprócz modlitwy były integracyjne spotkana: tańce, zabawy, konkursy, a także film Bóg nie umarł. Ta Oaza, którą już nie pierwszy rok prowadzimy u nas, jest wielkim skarbem dla młodzieży. Zauważamy jak ona zmienia się na lepsze, chce szukać czegoś więcej i poznaje żywego Boga. To przynosi nam radość, kiedy widzimy owoce swojej pracy. Jak co roku w Uroczystość Wszystkich Świętych i dzień Zaduszny razem z ojcami nawiedziłyśmy mogiłki w Dokszycach i sąsiednich wioskach. Były odprawiane Msze św. wraz z nabożeństwem za zmarłych. To był intensywny czas. 15 listopada obchodziłyśmy odpust w Bierezowce, a także przygotowałyśmy krótkie przedstawienie z dziećmi. 23 listopada w Biegomlu, gdzie s. Małgorzata dojeżdża na katechezę odbył się odpust i pierwsza Komunia dwójki dzieci.

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 S TR. 7 W naszych wspólnotach... Świder Świętowanie Uroczystości Przenajdroższej Krwi Tego roku Uroczystość Przenajdroższej Krwi Chrystusa we wspólnocie w Świdrze miała wyjątkowy charakter. Zaprosiłyśmy na wspólne świętowanie naszych wolontariuszy, darczyńców i sponsorów. Na uroczystość przybyło przeszło 30 osób. Świętowanie rozpoczęliśmy mszą św., o godz. 16.00, którą celebrował proboszcz naszej parafii, ks. Witold Koć. Wolontariusze przygotowali oprawę liturgiczną i śpiewy. Zaangażowali się też w przygotowanie stołów i grilla. Agapa przebiegała w bardzo radosnej atmosferze. Była to okazja do wspomnień wspólnie przeżytych wydarzeń, okazja do lepszego poznania się. Niektórzy, szczególnie sponsorzy mieli okazję bardziej szczegółowo poznać pracę placówki i siostry tu pracujące, szczególnie nasz charyzmat. Snuliśmy też pragnienia na przyszłość. Jedno z nich, to takie, aby spotkania w dniu 1 lipca stały się dla nas tradycją. Dołożymy zatem wszelkich starań, aby tak się stało. integracyjnymi, które poprowadził aktor pantomimy z Warszawy. Program półkolonii był bardzo bogaty i różnorodny. Dzieci miały możliwość wyjścia na basen, do parku linowego; wyjazdów do parków rozrywki oraz do kina. W programie znalazła się też wycieczka do Sierpca, gdzie znajduje się skansen wsi mazowieckiej. Nasze wyjazdy przeplatane były zajęciami plastycznymi i teatralnymi. Dzieci miały możliwość przygotowania kukiełek, które wykorzystały do teatrzyku kukiełkowego. Dużą atrakcją dla dzieci był też całodniowy wyjazd do centrum rekreacji, gdzie do woli mogli wymoczyć się w wodzie, pojeździć na rowerach wodnych i pobawić się na placu zabaw. Ostatnie dwa dni półkolonii miały charakter sportowy. Udaliśmy się na kort tenisowy, gdzie czekały na dzieci różne atrakcje sportowe. Półkolonie zamykała Olimpiada sportowa zorganizowana na stadionie wraz z innymi grupami półkolonistów. Nagrodą wspólną dla wszystkich był ogromny tort ozdobiony rakietami tenisowymi. W trakcie podsumowania półkolonii dzieci wyrażały zadowolone z przeżytego czasu i okazywały wdzięczność, a to im się raczej rzadko zdarza. Miałyśmy więc powody do radości, ale też do wdzięczności bardzo wielu osobom, które przyczyniły się do zorganizowania półkolonii, bądź wspomagały nas na różny sposób w czasie ich trwania. Półkolonie w świetlicy W drugiej połowie lipca, dokładnie od 21 lipca do 1 sierpnia w naszej świetlicy zorganizowałyśmy półkolonie dla dzieci. W zajęciach wzięło udział 25 dzieci z różnych miejsc Otwocka, głównie ze Świdra. Zajęcia zasadniczo trwały 6 godzin dziennie, ale było kilka dni, w których atrakcje trwały o wiele dłużej. Półkolonie rozpoczęły się zajęciami Uroczystość Matki Bożej Bolesnej Jak siostrom wiadomo Siostry ASC w Otwocku Świdrze prowadzą Centrum Charytatywno Opiekuńcze Caritas DWP, które podejmuje różne działania na rzecz środowiska. Głównym zadaniem centrum jest prowadzenie Świetlicy Profilaktyczno- Opiekuńczej i praca z rodzinami. Na rok szkolny 2014/2015 zapisanych jest 30 wychowanków.

S TR. 8 c.d. ze str.7 Większość naszych podopiecznych pochodzi z rodzin biednych i trudnych, niewydolnych społecznie i religijnie. Czynimy wiele starań związanych z podniesieniem jakości życia dzieci i ich najbliższych. W ramach współpracy z rodzinami między innymi zachęcamy ich do wspólnej organizacji oraz celebrowania świąt i uroczystości. Dlatego w dniu 15 września, kiedy jako zgromadzenie ASC obchodziliśmy Uroczystość Matki Bożej Bolesnej, do przeżywania tego wydarzenia zaprosiłyśmy także rodziców i bliskich naszych dzieci. Centralnym wydarzeniem dnia była Msza Święta sprawowana w kaplicy domu przez proboszcza parafii ks. Witolda Kocia, Po liturgii eucharystycznej wszyscy zebrani udali sie na agapę z okazji uroczystości. Podczas biesiadowania był też czas na przybliżenie obecnym roli Maryi w dziele odkupienia człowieka i świata. Podkreślono również jak ważna jest rola matki w codziennym wychowywaniu dzieci i troska o prawidłowe prowadzenie domu. W dniach 26-27 września CARITAS DWP zorganizował dla pracowników wyjazd integracyjnoszkoleniowy. Uczestniczyły w nim s. Lucja z s. Bernadettą. Poza szkoleniem dotyczącym prowadzenia wolontariatu w placówkach i ośrodkach Caritas była możliwość zwiedzania synagogi w Tykocinie, cerkwi i muzeum ikon w Supraślu oraz meczetu w Kruszynianach. Dla nas szczególnym przeżyciem było nawiedzenie kościoła p.w. św. Antoniego w Sokółce, gdzie przed kilku laty miał miejsce cud eucharystyczny. Tutaj celebrowałyśmy mszę św. i miałyśmy możliwość adoracji Cząstki Ciała Pańskiego, wystawionego do publicznego kultu. Wielką łaską była także Eucharystia odprawiona w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Świętej Wodzie i modlitwa na Górze Krzyży. W naszych wspólnotach... B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y skiej. Niesamowitą niespodziankę sprawiła wszystkim Maryja Królowa Aniołów. Albowiem to ona podpowiedziała Bratu Andrzejowi - kustoszowi Figury Świętego Michała Archanioła, aby w dniach 9-10 października przybyć z Figurą Wodza Zastępów Niebieskich do kaplicy sióstr ASC w Świdrze. I tak przez dwa dni mała kaplica stała się Niebiańską Bazyliką, na niewielkiej przestrzeni ziemia spotkała się z niebem. Najchwalebniejszy i najpotężniejszy Archanioł przybył do tego miejsca z przesłaniem "Któż jak Bóg". Siostra Bernadetta przybliżyła dzieciom i wszystkim innym osobom nawiedzającym figurę, postać Michała Archanioła i historię objawień na górze Gargano. Między innymi powiedziała, że w życiu najważniejszy jest Bóg. Jeżeli Bóg będzie na pierwszym miejscu to wszystko będzie na właściwym miejscu. Święty Michał przybył do ludzi z przesłaniem miłości, On swoją obecnością mówił: kocha was Bóg i przychodzi do was ofiarując moc i siłę do prowadzenia pięknego życia w prawdzie, wolności i miłości. On zapewnia Was o obronie przed złem i mocami ciemności. Z cudownego czasu mocy i łaski skorzystało wiele osób. Dom i kaplica były otwarte dla każdego, kto chciał być blisko Archanioła stojącego najbliżej Pana Boga. 21 października wraz z podopiecznymi i ich bliskimi obchodziliśmy Święto ku czci Św. Kaspra del Bufalo. Mszy Świętej przewodniczył opiekun świetlic CARITAS DWP ks. Rafał Paździoch. Przybycie ks. Rafała było okazją do oficjalnej inauguracji pracy świetlicy w roku szkolnym 2014/2015 oraz do modlitwy i złożenia życzeń ks. Rafałowi z okazji zbliżających się imienin. Był też czas na okolicznościowy poczęstunek i radosne biesiadowanie. 30 września wszystkie siostry brały udział w szkoleniu "Zagrożenia cyberprzestrzeni" zorganizowanym przez Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Warszawie. Przez cały miesiąc październik organizowałyśmy nabożeństwa różańcowe dla dzieci. Wychowankowie usłyszeli wiele opowiadań o Matce Bożej i aktywnie włączali się do odmawiania różańca. Poznawali też "Imiona" Matki Bożej z Litanii Loretań- Od początku trzeciej dekady października dzieci poznawały historię życia swoich patronów. Uczyły się od świętych i błogosławionych czynienia dobra oraz naśladowania takich cech patrona, które pomogą osiągnąć świętość. 29 października odbył się w świetlicy "Bal wszystkich Świętych". Każde dziecko przygotowało odpowiedni ubiór oraz dokonało prezentacji swojego patrona, po czym rozpoczął się bal. Zabawa poprzedzona była pochodem wszystkich świętych i Litanią do

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 W naszych wspólnotach... S TR. 9 c.d. ze str.8 Wszystkich Świętych. Ta forma zabawy miała na celu przygotowanie do właściwego wspominania świętych i katolickiego przeżywania tej uroczystości. Z okazji 96 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości nasi wychowankowie zaprezentowali przedstawienie o patriotycznej tematyce. Przedstawienie można było obejrzeć w świetlicy oraz na gościnnym występie w Domu Pomocy Społecznej "Nad Świdrem". Proboszcz naszej parafii ks. Witold Koć od kilku miesięcy jest ciężko chory (jest w trakcie chemioterapii). Bardzo prosimy siostry o objęcie modlitwą naszego proboszcza. Warszawa Od października do połowy stycznia klerycy z Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie, mają swoje praktyki w Zespole Szkół Nr 49 na katechezach u s. Aliny Bileckiej. W każdy czwartek po odbytych hospitacjach, przygotowują konspekty i prowadzą lekcje. S. Alina przygotowała uczennice z III klasy Liceum Ogólnokształcącego do udziału w Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim Poezji Religijnej dla uczczenia kanonizacji św. Jana Pawła II. Jako finalistki tego konkursu brały udział w uroczystej Galii, gdzie otrzymały dyplomy i pamiątkowe książki. cji spotkał się z siostrami oraz odwiedził Szkołę Podstawową nr 209, gdzie odbyło się spotkanie z nauczycielami i dziećmi pod hasłem Odtąd ludzi łowić będziesz. Jak co roku, w Uroczystość Wszystkich Świętych, w naszej parafii została odprawiona uroczysta Msza Św. z udziałem licznie zebranych kapłanów i pod przewodnictwem ks. prob. Bogusława Pasternaka, następnie procesyjnie udaliśmy się na cmentarz wawrzyszewski, by tam rozważając tajemnice różańcowe powierzyć Miłosierdziu Bożemu naszych zmarłych. Wrocław - dom prowincjalny Dawanie świadectwa, to radość z tego kim się jest!!! W dniu 8 października s. Bożena Hulisz odwiedziła uczniów Zespółu Szkół Nr 22 we Wrocławiu. Spotkała się tam z maturzystami, aby móc podzielić się radością realizowanego powołania. Dawane świadectwo zrodziło w młodych sporo pytań, na które s. Bożena chętnie odpowiedziała. Bardzo dziękuję w imieniu uczniów i swoim s. Bożenie za gotowość pomocy i dane świadectwo. s. Marta Majka ASC 4 października s. Aldona Kala z dziećmi z parafii pw. św. Marii Magdaleny wraz z s. Aliną wzięły udział w pielgrzymce do Wadowic. Zwiedziliśmy bazylikę, dom św. Jana Pawła II, muzeum oraz spędziliśmy czas na papieskich kremówkach. 19 20 października w naszej parafii odbyła się wizytacja kanoniczna, którą przeprowadził Jego Ekscelencja ks. bp Józef Górzyński, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej. Podczas wizyta-

S TR. 10 c.d. ze str. 9 Wspólny szkolny czas na wycieczce! W dniach 14 17 października uczestniczyłam w wycieczce szkolnej młodzieży z Zespołu Szkół nr 22 z Wrocławia. Udaliśmy się razem do Szklarskiej Poręby. Wspólny czas, chodzenie po górkach, zwiedzanie Huty Szkła pogodne wieczory to wszystko towarzyszyło nam na wspólnym odpoczynku. Nie brakowało wspólnej modlitwy dla chętnych i Eucharystii. Długie rozmowy prowadziły młodych do większej otwartości przede wszystkim na siebie nawzajem. Nie brakowało rozmów i dzielenia się wątpliwościami po co religia w szkole i do czego Pan Bóg, skoro jest tyle zła w codzienności młodych. s. Marta Majka ASC W dniu 12 października 2014 odbyło się już III modlitewne spotkanie Oddziału Intensywnej Opieki Modlitewnej w naszej wrocławskiej wspólnocie. Ogromną radością jest to, że jest nas coraz więcej, a zaczynaliśmy od jednej osoby. W dalszym ciągu są to spotkania odbywające się przed Najświętszym Sakramentem, gdzie modlimy się w naszych intencjach Koronką do Krwi Chrystusa. Po wspólnej modlitwie spotykamy się na wspólnej herbacie i ciastku, aby móc podzielić się przeżytymi radościami i smutkami. s. Marta Majka ASC W naszych wspólnotach... Wrocław, wspólnota sióstr przy parafii św. Franciszka z Asyżu Do kaplicy szpitalnej we Wrocławiu, przy ul. Borowskiej przychodzą ludzie z różnymi przeżyciami. Pani Bożena rok temu targnęła się na swoje życie rzucając się pod pociąg. Pragnie podzielić z nami swoimi przeżyciami. Panie Boże, z całego serca każdego dnia dziękuję Tobie za dar życia i cud jaki się w nim zdarzył. Ponad rok temu uległam wypadkowi i straciłam obie nogi, ale Pan Bóg nie pozwolił mi odejść z tego świata. Od tego czasu moje życie zmieniło się diametralnie. Nauczyłam się cieszyć każdym dniem mojego życia, doceniać małe rzeczy i gesty. Każdego dnia dziękuję Bogu za to, że jestem i za ludzi, którzy mnie otaczają. B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y Kocham życie! Bożena

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 W naszych wspólnotach... Żagań Dnia 15 września w uroczystość Matki Bożej Bolesnej, w naszej kaplicy została odprawiona Msza św. przez ks. proboszcza Zygmunta Mokrzyckiego oraz ks. Daniela. W dniach 12 i 19 października w kościele parafialnym odbył się I Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej im. Franciszka Liszta. S. Krystyna Kusak, s. Maria Gałka i s. Ewa Brauza uczestniczyły w tym wydarzeniu. Dnia 16 października w naszym domu gościłyśmy o. Piotra z Paradyża. Odbyła się spowiedź oraz o. Piotr wygłosił konferencję. Dnia 26 października s. Ewa uczestniczyła we Mszy św. odprawianej ku czci św. Kaspra del Bufalo w parafii pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Zielonej Górze. W dniach 28-29 października - s.krystyna Kusak, s. Anna Kaczmarek, s. Maria Gałka, s. Ewa Brauza brały udział we Mszy św. i adoracji kopii Figury Św. Michała Archanioła z Gargano w parafii pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Żaganiu. Działalność SKC Dzień Wspólnoty S TR. 11 Na 15 listopada ogłoszona została pielgrzymka dzień Wspólnoty dla Stowarzyszonych w promieniu 60 km od Bolesławca. Na apel sióstr odpowiedzialnych przyjechały cztery wspólnoty SKC: z Żagania z s. Krystyną Kusak, z Lubina, Chocianowa i Polkowic z s. Haliną Cyganowską. W programie znalazło się zwiedzanie Sanktuarium na Rynku i ucałowanie Relikwii Krzyża Świętego/ oprowadzania podjęła się s. Halina/, spacer po Rynku i modlitwa przy tablicy Patronki Bolesławca św. MDM/oprowadzania podjęła się p. Lucyna Kuchciak z Lubina bolesławianka/, modlitwa przy Krzyżu Jubileuszowym i na cmentarzu/s. Krystyna/, podziwianie ceramiki w sklepie obok naszego domu, zwiedzanie naszego Muzeum/nie możemy wyjść z podziwu dla s. Magdaleny wszyscy są zauroczeni przemową i pracą nad stworzeniem ekspozycji/, W dniach 8-9 listopada s. Krystyna spotkała się ze Stowarzyszeniem Krwi Chrystusa w Makowie i Skomielnie. Dnia 15 listopada s. Krystyna brała udział w pielgrzymce Stowarzyszenia Krwi Chrystusa do Bolesławca. Dnia 17 listopada w naszym domu gościłyśmy o. Piotra z Paradyża. Odbyła się spowiedź, Msza św. oraz o. Piotr wygłosił konferencję. Dnia 18 listopada - s. Anna, s. Ewa wraz z dziećmi ze świetlicy wyjechały do Złotoryi do Fabryki Bombek. s. Ewa Brauza ASC poczęstunek raz jeszcze dziękujemy s. Ewie Kleps i s. Eli Kurnatowskiej za ugotowanie dla pielgrzymów tak smacznej zupy, a siostrom z domu za pozmywanie po nas, żebyśmy mogli udać się do kościoła Ciała i Krwi Pańskiej na Mszę św. kończącą nasz dzień wspólnoty. Ks. Andrzej Gidziński opowiedział o powstaniu parafii, a następnie z ks. Opiekunem chocianowskiego SKC odprawili uroczystą Mszę św., poświęcili zakupione pamiątki. Raz jeszcze ucałowano relikwie św. MDM.

S TR. 12 c.d. ze str. 11 Prawie 100 osób wyniosło z naszego domu niezapomniane wrażenia, a zwłaszcza wspominamy wszędzie obecnego ducha modlitwy i skupienia, które m.in. w swojej konferencji w kaplicy wskazała s. Halina, życzliwość Sióstr i pomoc/s. Teresie Chabraszewskiej i s. Eugenii Gąsiorowskiej dziękujemy za pomoc przy chorej SKC/. Stowarzyszeni podzielili się w naszym domu na trzy grupy: jedna adorowała w Kaplicy i ucałowała relikwie naszych Założycieli, druga podziwiała Muzeum, a trzecia ceramikę. Wszyscy po trzech godzinach pobytu byli ugoszczeni, zwiedzili i pomodlili się. Warto wspomnieć, że ogromne wrażenie na Stowarzyszonych zrobiło Sanktuarium. Oto kilka informacji o tym znanym nam kościele: świątynia pw. Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja to najstarszy położony w centrum bolesławieckiej starówki kościół, zbudowany z kamienia. Udokumentowany początek powstania dzisiejszego kościoła parafialnego datuje się przed rokiem 1261. Kościół, już w roku 1298 zostaje po raz pierwszy przebudowany. Z tego okresu zachowały się najwcześniejsze ślady architektoniczne obiektu. Arcybiskup Galicji i Prymas Hiszpanii Gandislaus oraz inni dostojnicy, w związku z ogromnym rozmachem budowlanym, nadali temu kościołowi przywilej odpustowy. Wszyscy nawiedzający to święte miejsce wierzący mogli zyskać w określone uroczystości kościelne aż 40 razy w ciągu roku łaskę odpustu. Z XIV stulecia zachowała się informacja o fundacji ołtarza św. Jana Chrzciciela (1373), której miał dokonać legnicki mieszczanin Junghans. Z roku 1452 zachowały się informacje mówiące o tym, iż w mieście funkcjonowały dwie szkoły: parafialna, przy kościele Najświętszej Panny i św. Mikołaja, kierowana przez magistra Benedykta Hegewalda oraz miejska kierowana przez słynnego Jan Opitza. Wychowanek szkoły parafialnej, bolesławianin Mikołaj Cirps zasłynął tym, iż w roku 1436 przepisał Mszał Rzymski przechowywany obecnie w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Z czasów odbudowy miasta i kościoła pochodzi także fundacja wielkich dzwonów, które zostały poświęcone i uruchomione w 1476 roku. Dzisiejsza struktura architektoniczna kościoła pochodzi z lat 1482-1492, co po- Działalność SKC B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y świadczają inskrypcje wyryte w kamieniach umieszczonych w ścianach świątyni. W roku 1517 do świątyni na wzgórzu miejskim dobudowana została kaplica pw. św. Krzyża, a w 1520 pw. św. Barbary. U schyłku XVI wieku biskupem wrocławskim był Marcin Gerstmann syn rajcy miejskiego Wincentego Gerstmanna z Bolesławca. Biskup Gerstmann zasłynął tym, że po ogromnym pożarze miasta w roku 1581 zmobilizował miasta śląskie i łużyckie do pomocy finansowej w odbudowie swego rodzinnego miasta. W zachodniej części kruchty kościoła mariackiego znajdujemy najpiękniejsze bolesławieckie epitafium poświęcone pamięci poety i filozofa Kaspra Kirchnera, który urodził się w mieście. W r oku 1615 został on uhonorowany w Bazylei wieńcem laurowym, co stanowiło największe poetyckie wyróżnienie na świecie. W roku 1618 sprawował funkcję rektora bolesławieckiej szkoły parafialnej, a następnie radcy cesarza. W roku 1662 została ufundowana kaplica z ołtarzem pw. św. Barbary oraz kaplica z ołtarzem pw. św. Katarzyny z roku 1693, której fundatorem był burmistrz Bolesławca wyznania katolickiego Jan Fryderyk Bűttner. U schyłku XVI i na początku XVII wieku organmistrz Jan Lange zbudował w kościele pierwsze organy, a w roku 1709 zastąpiono je kolejnymi wykonanymi przez mistrza Gotfryda Eberharda. W roku 1710 dobudowano ostatnią boczną kaplicę z ołtarzem pw. św. Aleksego. Przy wejściach do kościoła ustawiono wówczas rzeźby przedstawiające św. Sebastiana i św. Rocha - dłuta Jerzego L. Webera. Do figury św. Rocha już w roku 1738 mieszkańcy przychodzili w procesji błagalnej niosąc ze sobą relikwie drzewa Krzyża św. i prosząc o ratunek. Relikwie zostały przywiezione do Bolesławca ze Stolicy Apostolskiej już w roku 1737, oprawione w specjalny relikwiarz w kształcie krzyża. Kronikarz E. Wernicke napisał notkę świadczącą o kulcie relikwii z tamtego czasu: Relikwia została zamknięta w posrebrzanym krzyżu, a 21 lutego 1738 była po raz pierwszy wystawiona i dana do ucałowania, co powtarza się we wszystkie święta.

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 c.d. ze str. 12 W centrum nawy kościoła znajduje się barokowy ołtarz główny oraz ambona wykonane w latach 1723-25 przez Jerzego Leonarda Webera. Przy tym ołtarzu po raz pierwszy sprawowano Eucharystię w Niedzielę Palmową 1739 roku. Idąc od ołtarza głównego po lewej stronie znajduje się ołtarz pw. Matki Bożej, z roku 1738, a następnie ołtarz pw. Najświętszego Serca Jezusowego z roku 1720. Naprzeciw znajduje się z tego samego okresu ołtarz pw. św. Jana Nepomucena. Jego relikwie przywiezione zostały do Bolesławca w roku 1726. W następnej kolejności nawy głównej zbudowane zostały barokowe ołtarze pw. św. Anny z obrazem świętej patronki (prawa strona patrząc od ołtarza głównego) oraz ołtarz pw. św. Józefa (lewa strona) przypisywane M. Willmannowi. W zakończeniu południowej nawy bocznej znajduje się datowany na 1779 r. ołtarz św. Krzyża. Na ścianie kościoła umieszczony został zegar słoneczny z roku 1907 autorstwa mistrza Ryszarda Munzkyego z łacińskim wersem: "Hora fugit, Mors venit, Umbra transit, Lux Manet" "Czas ucieka, śmierć przybywa, ciemność przemija, światłość zostaje". Myślę, że Siostry po takiej porcji wiadomości na nowo zachwycą się kościołem, przy którym pracowały ASC z poświęceniem długich lat życia zakonnego i nowym spojrzeniem obdarują tak ważny dla nas kościół. Błogosławiona Krew Jezusowa s. Halina Działalność SKC S TR. 13 22 listopada w domu prowincjalnym s. Ewa Kleps spotkała się z animatorkami parafialnymi SKC miasta Wrocławia i ich zastępczyniami. Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, którą sprawował O. Norbert Oczkowski, dominikanin. Podczas Mszy świętej Ojciec skierował słowo do prowadzących grupy wyjaśniając, na czym polega przelewanie Krwi w codziennej, często szarej rzeczywistości. Rzeczywistość ta jest miejscem naszego uświęcenia. Po błogosławieństwie Stowarzyszeni i siostry ucałowali relikwie św. Marii de Mattias. Po Eucharystii była krótka przerwa na kawę i ciasto, a po przerwie s. Ewa przedstawiała program pracy rocznej dla SKC. Był także przewidziany czas na pytania. Spotkanie zakończyło się wspólną modlitwą Koronki do Krwi Chrystusa. W spotkaniu uczestniczyły także s. Bożena Matomisz i s. Łucja Partyka. 23 listopada s. Ewa Kleps, s. Elżbieta Żołędziewska i s. Krystiana Bedryjowska uczestniczyły w 10 leciu powstania SKC w Świebodzicach. Uroczystą Mszę świętą sprawowali: ks. Marek Zołoteńki - proboszcz parafii w Wałbrzychu i ks. Krzysztof Krzeszowiec - wikariusz z parafii Świebodzice, który jest opiekunem grupy. Podczas agapy s. Ewa podzieliła się refleksją na temat co znaczy żyć duchowością Krwi Chrystusa. Dziękujmy Bogu z całego serca za naszą świecką rodzinę Krwi Chrystusa, która nieustannie wspiera nas swymi modlitwami i ofiarami.

S TR. 14 B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y Obszar Kontynentalny Europy Dla mnie śmierć jest przejściem do domu 87 letnia siostra Gemma opowiada jak przyjmuje swoja starość i o tęsknocie, którą teraz może częściej zaspakajać. Zadziwia swoją żywotnością Proszę zobaczyć, potrafię iść w tempie pani z dumą o tym mówi w drodze na taras. Rzeczywiście nogi 87-letniej osoby mimo wielu operacji są zadziwiająco zwinne. Życie w klasztorze sprawia, że ciągle jest się młodym. oznajmia siostra i promieniuje. Jej życzeniem jest, by została sfotografowana bez chodzika. Wolała, by chodzić bez niego, wyznaje w czasie rozmowy. Jednak siostry nauczyły podkreśla s. Gemma, że to, czego nie da sie zmienić, należy przyjąć i zrobić z tego, to co najlepsze. Nigdzie nie będzie perfekcyjnego życia, tak jest ona przekonana. Wciąż bardzo aktywna Od 7 grudnia 2011 s. Gemma mieszka w domu sw. Anny w Steinerbergu. Mimo podeszłego wieku robi na drutach, szyje i jeszcze ceruje. Otrzymała dekret (zadanie), by w domu opieki modlić się z ludźmi chorymi na demencję. Ja czuję się tutaj bardzo dobrze i nie jestem samotna. Razem z moimi współsiostrami tworzymy tutaj wspólnotę, opowiada siostra. To jest główna zaleta w życiu zakonnym. Ciągle utrzymuje się kontakt ze wspólnotą i dzięki temu nie jest się samą. Siostra Gemma nosi na łańcuszku serce - znak zgromadzenia do którego należy Adoratorek Krwi Chrystusa. Czasem delikatnie głaszcze je albo bierze to serce ostrożnie w rękę. Ceni sobie tutaj modlitwę i ciszę. Prawie całe moje życie byłam za coś odpowiedzialna, a teraz korzystam z tego, że mam więcej czasu. Już od dawna tęsknie za tym, aby pogłębić moją relację z Bogiem. W domu Regionalnym w Schaanie już od wielu lat siostry zostały przygotowane do procesu starzenia się. Uczestniczyłyśmy w kursach, których tematem było, jak można radzić sobie ze starością. Siostra Gemma mówi, że ten proces dla niej jest wartościowym doświadczeniem. Mocno łączę wiarę z wiekiem (z latami). Dużo mi to dało, nawet tego nie oczekiwałam. Moje życie się spełnia. Tak czy tak, prawie zawsze siostra Gemma się uśmiecha i ma pozytywne nastawienie wobec życia. Nowe przyjąć, a stare pozostawić, tak widzę proces starzenia się mówi 87-letnia. Życzenie staje się rzeczywistością To, że właśnie biedzie musiała pojąc do Steinerbergu, to s. Gemma przypuszczała, mianowicie w Steinerbergu rozpoczęło się w niej życzenie, aby wzrastać, a później urzeczywistniło się to życzenie. Gemma była jednym z 12 dzieci i musiała w swojej młodości ciężko pracować. Ona pracowała w dużej firmie jako krawcowa, odpowiedzialna za krój ubrań. Ponieważ zbyt ciężko pracowała, zachorowała i poszła do lekarza. On mi powiedział, że koniecznie potrzebuję wakacji i że znajdzie dla mnie odpowiednie miejsce. Wtedy w latach 40-tych w Steinerberg znajdował się dom uzdrowiskowy, prowadzący przez adoratorki. Siostry były takie kochane i troskliwe, że pomyślałam, że życie zakonne to coś, co też dla mnie mogłoby być. Trwalo to rok, nim s. Gemma podjęła decyzje, która zmieniła całe jej życie.

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 Obszar Kontynentalny Europy c.d. ze str. 14 Podczas pewnej pielgrzymki maryjnej modliłam się całe popołudnie i czułam przy tym, że to jest moja droga. Przez 40 lat s. Gemma pracowała w Szwajcarii. Tam opiekowała się ludźmi upośledzonymi umysłowo i z nimi pracowała. To było moje życiowe zadanie i mieliśmy po prostu pięknie. Ci ludzie nas potrzebowali lecz przeciwnie, oni dali nam tak wiele. Później żyła s. Gemma przez 20 lat w domu Serce Jezusa w Rankweil (Voralberg), gdzie troszczyła się i pielęgnowała chore współsiostry. Po jej długiej działalności w 2011 roku adoratorki opuściły Rankweil. S. Gemma pokazuje w imponujący sposób, ze życie w podeszłym wieku może sprawić wiele radości. Przy ładnej pogodzie siedzi ona często na tarasie i podziwia naturę. Okolice tutaj są piękne i każdego dnia widzę coś innego. Jaką radę da ona starszym ludziom, aby byli szczęśliwymi? Oni powinni sobie w międzyczasie na coś pozwolić i radować się małymi rzeczami w życiu. Ale jeszcze ważniejszym jest, aby ci ludzie czegoś się podjęli, albo mieli jakieś zajęcie. Nic nie robienie nie jest dobre dla ludzi twierdzi siostra. Jeżeli chodzi o s. Gemmę, w tym względzie nie trzeba się o to martwić. Ona korzysta z różnych propozycji, uczestniczy w godzinach śpiewu i modli sie dużo o lepszy świat, za rodziny, ale też za młodzież. Również o śmierci można z s. Gemma otwarcie porozmawiać. Śmierć przyjdzie, a ja się jej nie boję, widziałam we wspólnocie, w której przebywałam wiele umierających współsióstr. Dla mnie śmierć jest przejściem do domu. Żyłam dla tej chwili spotkania się z Bogiem, jestem na to gotowa. s. Elisabeth Müller ASC S TR. 15 Artykuł formacyjny 2015 ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO Dzielcie się radością życia konsekrowanego Drodzy bracia i siostry w Chrystusie, Pozdrawiam was wszystkich z miłością w Panu. Cieszę się, że mogę być dzisiaj z wami i dzielić te chwile komunii. Reprezentowana przez was duża różnorodność charyzmatów i apostolstwa cudownie ubogaca życie Kościoła. Słowa Psalmu: Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki (Ps 73,26), zapraszają nas, byśmy pomyśleli o naszym życiu. Psalmista wyraża radosną ufność w Bogu. Wszyscy wiemy, że chociaż radość nie jest wyrażana w ten sam sposób w każdym okresie życia, zwłaszcza w chwilach wielkich trudności, to zawsze pozostaje przynajmniej jako promyk światła rodzący się z osobistej pewności, że jest się nieskończenie kochanym, ponad wszystko (Evangelii gaudium, 6). Mocne przekonanie o tym, że jesteśmy miłowani przez Boga znajduje się w centrum waszego powołania: być dla innych namacalnym znakiem obecności Królestwa Bożego, przedsmakiem wiecznych radości Nieba. Tylko wtedy, gdy nasze świadectwo jest radosne będziemy pociągać ludzi do Chrystusa. A radość ta jest darem, który karmi się życiem modlitwy, rozważaniem Słowa Bożego, sprawowaniem sakramentów i życiem wspólnotowym. Kiedy ich brakuje, pojawiają się słabości i trudności, tłumiące radość, której tak dogłębnie zaznaliśmy na początku naszej drogi. Doświadczenie Bożego Miłosierdzia, karmiące się modlitwą i wspólnotą, musi kształtować wszystko czym jesteście, wszystko, co czynicie. Wasza czystość, ubóstwo i posłuszeństwo będą radosnym świadectwem miłości Boga na tyle, na ile będziecie mocno trwali na skale Jego miłosierdzia. Dotyczy to z pewnością posłuszeństwa zakonnego. Dojrzałe i wielkoduszne posłuszeństwo wymaga przylgnięcia w modlitwie do Chrystusa, który, przyjąwszy postać sługi, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał (por. Perfectae caritatis 14).

S TR. 16 c.d. ze str. 15 Nie ma drogi na skróty: Bóg pragnie naszych serc całkowicie, a to oznacza, że musimy coraz bardziej zapomnieć samych siebie i wychodzić ze swoich ograniczeń. Artykuł formacyjny B I U L E T Y N P R O W I N C J A L N Y Pomyślcie też o tym, jak niebezpieczną jest pokusa przyjęcia mentalności czysto funkcjonalnej, świeckiej, prowadzącej do pokładania naszej nadziei jedynie w ludzkich środkach, niszcząc świadectwo ubóstwa, którym żył i którego nas nauczał nasz Pan, Jezus Chrystus. Żywe doświadczenie troskliwego miłosierdzia Pana podtrzymuje także chęć osiągnięcia tej doskonałości miłości, która rodzi się z czystości serca. Czystość wyraża stanowcze poświęcenie się miłości Boga, który jest mocą naszych serc. Wszyscy wiemy, jakie osobiste i wymagające zaangażowanie pociąga to za sobą. Pokusy w tej dziedzinie wymagają pokornej ufności Bogu, czujności i wytrwałości. Przez ewangeliczną radę ubóstwa możecie rozpoznać Boże Miłosierdzie nie tylko jako źródło siły, ale także jako skarb. Nawet gdy jesteśmy znużeni, możemy Mu ofiarować nasze serca obciążone grzechem i słabością. W chwilach, kiedy czujemy się najbardziej bezradni, możemy dotrzeć do Chrystusa, który stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić (2 Kor 8,9). Ta nasza podstawowa potrzeba zyskania przebaczenia i uzdrowienia jest sama w sobie formą ubóstwa, której nigdy nie wolno nam stracić z oczu, bez względu na to, jak wiele postępów możemy dokonać w życiu cnotami. Powinna też ona znaleźć konkretny wyraz w naszym stylu życia, zarówno jako jednostek, jak i wspólnot. Myślę zwłaszcza o konieczności unikania tego wszystkiego, co może was rozpraszać i spowodować u innych zamęt i zgorszenie. W życiu konsekrowanym ubóstwo jest zarówno murem jak i matką. Jest murem, ponieważ chroni życie konsekrowane, matką, ponieważ pomaga mu wzrastać i prowadzi je po właściwej ścieżce. Obłuda tych konsekrowanych mężczyzn i kobiet, którzy składają śluby ubóstwa, ale żyją jak bogaci, rani dusze wiernych i szkodzi Kościołowi. Drodzy bracia i siostry, z wielką pokorą czyńcie wszystko, co możliwe, aby ukazać, że życie konsekrowane jest cennym darem dla Kościoła i dla świata. Nie chowajcie go dla siebie. Dzielcie się nim, wnosząc Chrystusa do każdego zakątka tego umiłowanego kraju. Niech wasza radość nadal znajduje wyraz w waszych wysiłkach, aby przyciągnąć i pielęgnować powołania, i w uznaniu, że wszyscy macie jakiś udział w formowaniu osób konsekrowanych dnia jutrzejszego. Niezależnie od tego, czy jesteście oddani bardziej kontemplacji czy życiu apostolskiemu, bądźcie gorliwi w miłości do Kościoła i chęci przyczynienia się, poprzez wasz specyficzny charyzmat, do jego misji głoszenia Ewangelii i budowania ludu Bożego w jedności, świętości i miłości. Polecając was wszystkich, a zwłaszcza osoby w podeszłym wieku i chorych członków waszych wspólnot, miłującej opiece Maryi, Matki Kościoła, z serca udzielam mojego błogosławieństwa jako rękojmi nieustannej łaski i pokoju w Jezusie, Jej Synu. (Przemówienie Ojca Świętego Franciszka wygłoszone na spotkaniu ze wspólnotami zakonnymi, 16 sierpnia 2014 r).

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 S TR. 17 KALENDARIUM ZARZĄDU PROWINCJALNEGO PAŹDZIERNIK 6 S. Ewa spotkała się z SKC w parafii pw. Ciała i Krwi Pańskiej w Bolesławcu 9 Zarząd uczestniczył w pogrzebie s. Zofii Zawadzkiej w Bolesławcu. 10 12 S. Bożena H., s. Ewa, s. Bożena uczestniczyły w spotkaniu formacyjnym w Bolesławcu 13 16 S. Maria pomagała przy remoncie we wspólnocie sióstr w Kościelisku 13 14 S. Bożena H. odwiedziła wspólnotę sióstr w Bolesławcu 17 S. Bożena M. spotkała się z SKC w domu prowincjalnym we Wrocławiu 18 S. Ewa uczestniczyła w diecezjalnym spotkaniu dla sióstr w Legnicy 17 19 S. Maria uczestniczyła w spotkaniu formacyjnym w Bolesławcu 20 S. Maria odwiedziła wspólnotę sióstr w Bolesławcu 22 31 S. Maria pomagała przy remoncie we wspólnocie sióstr w Kościelisku 24 S. Bożena H. i s. Bożena M. uczestniczyły w uroczystość jubileuszowej u Ojców Klaretynów we Wrocławiu 25-26 S. Ewa spotkała się z SKC w Białymstoku 27-28 S. Bożena H. odwiedziła wspólnotę sióstr w Bolesławcu 29 31 S. Bożena H. odwiedziła wspólnotę sióstr w Kościelisku LISTOPAD 4 5 S. Bożena H., s. Ewa i s. Maria - posiedzenie rady prowincjalnej w Bolesławcu 10 S. Bożena H., i s. Maria przywiozły rzeczy z Pogorzeli do Wrocławia 11 S. Bożena H. spotkała się z Komisją Duszpasterstwa młodzieżowego we Wrocławiu 11 S. Maria prowadziła spotkanie z SKC w domu prowincjalnym we Wrocławiu 13 30 S. Maria pomagała przy remoncie we wspólnocie sióstr w Kościelisku 15 S. Ewa pomagała w spotkanie z SKC w Bolesławcu 22 S. Ewa prowadziła spotkanie dla animatorek SKC w domu prowincjalnym we Wrocławiu GRUDZIEŃ 2 S. Ewa spotkanie z SKC w parafii pw. Ciała i Krwi Pańskiej w Bolesławcu 3 S. Ewa spotkanie z SKC w parafii pw. Matki Bożej Królowej w Krakowie 4 S. Ewa spotkanie z SKC w parafii pw. Chrystusa Króla w Tarnobrzegu 7 S. Ewa spotkanie z SKC w parafii pw. Cyryla i Metodego w Bolesławcu 9-28 S. Ewa zastępstwo i pomoc w kuchni w Baumgärtle

N R 4 ( 3 5 ) 2 0 1 4 S TR. 18 Kochane Siostry, Niech Chrystus, przychodzący do człowieka w darze Świąt Bożego Narodzenia obdarowuje każdą z Nas łaską, błogosławieństwem oraz potrzebnymi ludzkimi siłami. Boży pokój niech zagości na stałe w naszych sercach i wszystkich wspólnotach. Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia oraz dobrego 2015 roku, życzy Redakcja Biuletynu! Siostry Adoratorki Krwi Chrystusa; ul. Szymanowskiego 25; 51-609 Wrocław; tel.71/337 45 40, e-mail: sekretariat@adoratorki.pl; www.adoratorki.pl