Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych w roku szkolnym 2016/2017

Podobne dokumenty
WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH OCEN ŚRÓROCZNYCH I ROCZNYCH FIZYKA - ZAKRES PODSTAWOWY KLASA I

Wymagania edukacyjne z fizyki zakres podstawowy. Grawitacja

rok szkolny 2017/2018

VI. CELE OPERACYJNE, CZYLI PLAN WYNIKOWY

Szczegółowe wymagania z fizyki w klasie I L.O. Wymagania konieczne i podstawowe- ocena dopuszczająca i dostateczna

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI DO KLASY PIERWSZEJ SZKOŁY PONADGIMNAZJALNEJ DO CYKLU ŚWIAT FIZYKI

Fizyka zakres podstawow y

1 Maków Podhalański r. Wymagania edukacyjne z fizyki - kurs podstawowy - rok szkolny 2016/ dla klasy I technikum

CELE OPERACYJNE, CZYLI PLAN WYNIKOWY klasa I

CELE OPERACYJNE, CZYLI PLAN WYNIKOWY

CELE OPERACYJNE, CZYLI PLAN WYNIKOWY

Wymagania programowe z fizyki na poszczególne oceny

Na ocenę dostateczną uczeń potrafi:

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy ITI, ITE, ITM w roku szkolnym 2012/2013

Fizyka - klasa I (mat.-fiz) Wymagania edukacyjne

1. Grawitacja. O odkryciach Kopernika, Keplera i o geniuszu Newtona. Prawo powszechnej grawitacji

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY 2018 / 2019 ZAKRES PODSTAWOWY - KLASA I. dostateczna) Uczeń potrafi to, co na ocenę dopuszczającą.

Przedmiotowy system oceniania z fizyki zakres podstawowy

WYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA

KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI W KL. 1m, 1n, 1c.

Fizyka - zakres materiału oraz kryteria oceniania (w zakresie podstawowym na IV etapie edukacyjnym).

Na ocenę dostateczną uczeń potrafi: Na ocenę bardzo dobrą uczeń potrafi: 1,2 Kopernik, Galileusz,

PROGRAM NAUCZANIA ROZKŁAD MATERIAŁU PLAN WYNIKOWY

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Wymagania z fizyki, klasa pierwsza.

Treści podstawowe (na dostateczny) wskazać siłę dośrodkową jako przyczynę ruchu po okręgu.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DLA UCZNIÓW

IV Liceum Ogólnokształcące im. Fryderyka Chopina w Ostrowie Wielkopolskim. Wymagania Edukacyjne Przedmiotowe Zasady Oceniania.

Treści podstawowe Uczeń potrafi: 1. Grawitacja. przedstawić poglądy Kopernika na budowę Układu Słonecznego,

PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA ZAKRES PODSTATOWY

Wymagania edukacyjne z Fizyki w Liceum Ogólnokształcącym

FIZYKA KLASA I LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO

Ocena śródroczna i roczna jest wynikiem systematycznej pracy ucznia w semestrze i w roku szkolnym. Podstawą jej wystawienia jest ŚREDNIA WAśONA.

Na kolejnych stronach

FIZYKA KLASA I LO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO wymagania edukacyjne

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI - ZAKRES PODSTAWOWY

fizyka w zakresie podstawowym

PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI ZASADNICZA SZKOŁA ZAWODOWA

RENATA STOLARCZYK nauczyciel dyplomowany PROGRAM NAUCZANIA FIZYKI W ZAKRESIE PODSTAWOWYM WRAZ Z PLANEM WYNIKOWYM

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

fizyka w zakresie podstawowym

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych

Ocena Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASY PIERWSZE poziom podstawowy

Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w kl. I szkoły branżowej

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I liceum

Załącznik do Przedmiotowego Systemu Oceniania z Fizyki

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka dla klasy IC, rok szkolny 2016/2017

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny fizyka klasy pierwsze ( szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły).

Wymagania edukacyjne z fizyki Odkryć fizykę (zakres podstawowy)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: FIZYKA W KLASIE I (ZAKRES PODSTAWOWY)

Zasady oceniania do programu nauczania Odkryć fizykę. Zakres podstawowy

Wymagania edukacyjne z fizyki dla zasadniczej szkoły zawodowej

(propozycja; szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły) korzystać z niewielkiego wsparcia nauczyciela).

Przedmiotowy system oceniania - Odkryć fizykę - kl.i

Przedmiotowy system oceniania z fizyki klasa 1 po gimnazjum - poziom podstawowy. Zasady ogólne

Przedmiotowy system oceniania (propozycja) (propozycja; szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły) Zasady ogólne

Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl.i 2013/14 Zasady ogólne

Zasady ogólne. Wymagania ogólne uczeń:

Przedmiotowy system oceniania z przedmiotu fizyka dla klas pierwszych

Program nauczania wraz z planem wynikowym. Szkoła ponadgimnazjalna zakres podstawowy

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych: 1a,1b,1c,1d. Bożena lasko. Zasady ogólne

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Przedmiotowy system oceniania z FIZYKI. Nauczyciel: mgr Magdalena Wieprzowska. VI LO im. J. Dąbrowskiego w Częstochowie.

Astronomia i grawitacja Ocena Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas IA, IC, ID, IE, IG, IK

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Rok szkolny 2014/15 Ewa Morawska. Wymagania edukacyjne w liceum. FIZYKA I ASTRONOMIA kl. 1a, 1b. Dział 1. Fizyka atomowa.

Wymagania edukacyjne

Wymagania edukacyjne Fizyka, zakres podstawowy

Wymagania edukacyjne oraz sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów

organizmy, cząsteczki, atomy, jądra atomowe) posługuje się pojęciem roku świetlnego X podaje definicję roku świetlnego X skali

Plan wynikowy (propozycja)

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POZSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z FIZYKI

Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. I Rok szkolny Klasy I Technikum i BS

Program nauczania fizyki w szkole ponadgimnazjalnej z wykorzystaniem e-doświadczeń w fizyce. Poziom podstawowy

I LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE IM. MIKOŁAJA KOPERNIKA W RADOMIU KRYTERIA OCENIANIA I WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY ŚRÓDROCZNE I ROCZNE

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Plan wynikowy. 1 Astronomia i grawitacja

Przedmiotowy system oceniania z fizyki w XIII LO w Białymstoku.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA - WYMAGANIA OGÓLNE Z FIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka. klasa pierwsza XVIII Liceum Ogólnokształcące

Fizyka - wymagania edukacyjne klasa I LO

Oblicz częstotliwość z jaką obracają się koła samochodu jadącego z prędkością 72 ich promień 0,3 m.

Fizyka - wymagania edukacyjne klasa III LO

Treści dopełniające Uczeń potrafi:

mgr Roman Rusin nauczyciel fizyki w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Kwidzynie

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA z FIZYKI w LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM w BARCINIE

Fizyka - zakres podstawowy Opis założonych osiągnięć ucznia część ogólna

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

Przedmiotowy system oceniania FIZYKA klasa I LO

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W KLASIE I

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA z FIZYKI w LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM w BARCINIE

Program nauczania Szkoła ponadgimnazjalna Zakres podstawowy

PROGRAM NAUCZANIA FIZYKI DLA SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH Z WYKORZYSTANIEM. e Doświadczeń w fizyce ZAKRES PODSTAWOWY

Program nauczania wraz z planem wynikowym

Transkrypt:

I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych w roku szkolnym 2016/2017 Ocena celująca Ocenę tę otrzymuje uczeń, którego wiedza i umiejętności znacznie wykraczają poza podstawę programową i obowiązujący program nauczania (wymagania konieczne, podstawowe, rozszerzone i dopełniające) w pierwszej klasie, a ponadto spełnia przynajmniej jeden z warunków: Samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, Pomysłowo i oryginalnie rozwiązuje nietypowe zadania, Bierze udział i osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach lub posiada inne porównywalne osiągniecia. Ocena bardzo dobra Ocenę tę otrzymuje uczeń, który opanował pełen zakres wiedzy i umiejętności przewidziane podstawą programową i programem nauczania fizyki (wymagania konieczne, podstawowe, rozszerzone i dopełniające). Ocena dobra Ocenę tę otrzymuje uczeń, który opanował zakres wiedzy i umiejętności przewidziane podstawą programową i programem nauczania fizyki (wymagania konieczne, podstawowe, rozszerzone). Ocena dostateczna Ocenę tę otrzymuje uczeń, który opanował zakres wiedzy i umiejętności przewidziane podstawą programową i programem nauczania fizyki (wymagania konieczne, podstawowe). Ocena dopuszczająca Ocenę tę otrzymuje uczeń, który opanował zakres wiedzy i umiejętności przewidziane podstawą programową i programem nauczania fizyki (wymagania konieczne). Ocena niedostateczna Ocenę tę otrzymuje uczeń, który nie spełnia kryteriów na ocenę dopuszczającą.

PLAN WYNIKOWY Tabela pochodzi z Programu nauczania Świat fizyki, szkoły ponadgimnazjalne, Maria Fiałkowska, Barbara Sagnowska Lp. 1. Grawitacja 1 Trochę historii, czyli o odkryciach Kopernika, Keplera i o geniuszu Newtona. O Newtonie i prawie powszechnej grawitacji opowiedzieć o odkryciach Kopernika, Keplera i Newtona, opisać ruchy planet, podać treść prawa powszechnej grawitacji, narysować siły oddziaływania grawitacyjnego dwóch kul jednorodnych, objaśnić wielkości występujące we wzorze F m m = G 2 r 1 2. przedstawić główne założenia teorii heliocentrycznej Kopernika, zapisać i zinterpretować wzór przedstawiający wartość siły grawitacji, obliczyć wartość siły grawitacyjnego przyciągania dwóch jednorodnych kul, wyjaśnić, dlaczego dostrzegamy skutki przyciągania przez Ziemię otaczających nas przedmiotów, a nie obserwujemy skutków ich wzajemnego oddziaływania grawitacyjnego. podać treść I i II prawa Keplera, uzasadnić, dlaczego hipoteza Newtona o jedności Wszechświata umożliwiła wyjaśnienie przyczyn ruchu planet, stosując prawo grawitacji. na podstawie samodzielnie zgromadzonych materiałów przygotować prezentację pt. Newton na tle epoki, wykazać, że Kopernika można uważać za człowieka renesansu. 2 Spadanie ciał jako skutek oddziaływań grawitacyjnych wskazać siłę grawitacji jako przyczynę swobodnego spadania ciał na powierzchnię Ziemi, posługiwać się terminem spadanie swobodne, obliczyć przybliżoną wartość siły grawitacji działającej na ciało w pobliżu Ziemi, wymienić wielkości, od których zależy przyspieszenie grawitacyjne w pobliżu planety lub jej księżyca. przedstawić wynikający z eksperymentów Galileusza wniosek dotyczący spadania ciał, wykazać, że spadanie swobodne z niewielkich wysokości to ruch jednostajnie przyspieszony z przyspieszeniem grawitacyjnym, wykazać, że wartość przyspieszenia spadającego swobodnie ciała nie zależy od jego masy, obliczyć wartość przyspieszenia grawitacyjnego w pobliżu Ziemi. przedstawić poglądy Arystotelesa na ruch i spadanie ciał, wyjaśnić, dlaczego czasy spadania swobodnego (z takiej samej wysokości) ciał o różnych masach są jednakowe, obliczyć wartość przyspieszenia grawitacyjnego w pobliżu dowolnej planety lub jej księżyca. zaplanować i wykonać doświadczenie (np. ze śrubami przyczepionymi do nici) wykazujące, że spadanie swobodne odbywa się ze stałym przyspieszeniem. 3, 4 O ruchu po okręgu i jego przyczynie opisać ruch jednostajny po okręgu, posługiwać się pojęciem opisać zależność wartości siły dośrodkowej od masy i szybkości ciała poruszającego się po okręgu obliczać wartość siły dośrodkowej, obliczać wartość przyspieszenia dośrodkowego, omówić i wykonać doświadczenie (np. opisane w zadaniu 4 na str. 43)

okresu i pojęciem częstotliwości, wskazać siłę dośrodkową jako przyczynę ruchu po okręgu. oraz od promienia okręgu, podać przykłady sił pełniących funkcję siły dośrodkowej. w których rolę siły dośrodkowej odgrywają siły o różnej naturze. sprawdzające zalezność Fr ( m, v, r ) 5, 6 Siła grawitacji jako siła dośrodkowa. III prawo Keplera. Ruchy satelitów wskazać siłę grawitacji, którą oddziałują na siebie Słońce i planety oraz planety i ich księżyce jako siłę dośrodkową, posługiwać się pojęciem satelity geostacjonarnego. podać treść III prawa Keplera, opisywać ruch sztucznych satelitów, posługiwać się pojęciem pierwszej prędkości kosmicznej, uzasadnić użyteczność satelitów geostacjonarnych. stosować III prawo Keplera do opisu ruchu planet Układu Słonecznego, wyprowadzić wzór na wartość pierwszej prędkości kosmicznej i objaśnić jej sens fizyczny, obliczyć wartość pierwszej prędkości kosmicznej. stosować III prawo Keplera do opisu ruchu układu satelitów krążących wokół tego samego ciała, wyprowadzić III prawo Keplera, obliczyć szybkość satelity na orbicie o zadanym promieniu, obliczyć promień orbity satelity geostacjonarnego. 7 Co to znaczy, że ciało jest w stanie nieważkości? podać przykłady ciał znajdujących się w stanie nieważkości. podać przykłady doświadczeń, w których można obserwować ciało w stanie nieważkości. wyjaśnić, na czym polega stan nieważkości, wykazać, przeprowadzając odpowiednie rozumowanie, że przedmiot leżący na podłodze windy spadającej swobodnie jest w stanie nieważkości. zaplanować, wykonać i wyjaśnić doświadczenie pokazujące, że w stanie nieważkości nie można zmierzyć wartości ciężaru ciała. 2. Astronomia 1 Jak zmierzono odległości od Ziemi do Księżyca, planet i gwiazd? wymienić jednostki odległości używane w astronomii, podać przybliżoną odległość Księżyca od Ziemi (przynajmniej rząd wielkości). opisać zasadę pomiaru odległości od Ziemi do Księżyca, planet i najbliższej gwiazdy, wyjaśnić, na czym polega zjawisko paralaksy, posługiwać się pojęciem kąta paralaksy geocentrycznej i heliocentrycznej, zdefiniować rok świetlny i jednostkę astronomiczną. obliczyć odległość od Ziemi do Księżyca (lub najbliższych planet), znając kąt paralaksy geocentrycznej, obliczyć odległość od Ziemi do najbliższej gwiazdy, znając kąt paralaksy heliocentrycznej, dokonywać zamiany jednostek odległości stosowanych w astronomii. wyrażać kąty w minutach i sekundach łuku. 2 Księżyc nasz naturalny satelita opisać warunki, jakie panują na powierzchni Księżyca. wyjaśnić powstawanie faz Księżyca, podać przyczyny, dla których obserwujemy tylko jedną stronę Księżyca. podać warunki, jakie muszą być spełnione, by doszło do całkowitego zaćmienia Słońca, podać warunki, jakie muszą być wyjaśnić, dlaczego zaćmienia Słońca i Księżyca nie występują często, objaśnić zasadę, którą przyjęto przy obliczaniu daty Wielkanocy.

spełnione, by doszło do całkowitego zaćmienia Księżyca. 3 Świat planet wyjaśnić, skąd pochodzi nazwa planeta, wymienić planety Układu Słonecznego. opisać ruch planet widzianych z Ziemi, wymienić obiekty wchodzące w skład Układu Słonecznego. wyjaśnić, dlaczego planety widziane z Ziemi przesuwają się na tle gwiazd, opisać planety Układu Słonecznego. wyszukać informacje na temat rzymskich bogów, których imionami nazwano planety 3. Fizyka atomowa 1, 2 Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne wyjaśnić pojęcie fotonu, zapisać wzór na energię fotonu, podać przykłady praktycznego wykorzystania zjawiska fotoelektrycznego. opisać i objaśnić zjawisko fotoelektryczne, opisać światło jako wiązkę fotonów, wyjaśnić, od czego zależy liczba fotoelektronów, wyjaśnić, od czego zależy maksymalna energia kinetyczna fotoelektronów. objaśnić wzór Einsteina opisujący zjawisko fotoelektryczne, obliczyć minimalną częstotliwość i maksymalną długość fali promieniowania wywołującego efekt fotoelektryczny dla (metalu o danej pracy wyjścia), opisać budowę, zasadę działania i zastosowania fotokomórki, stosując wzór Einsteina, odczytywać informacje z wykresu zależności E k (v). przedstawić wyniki doświadczeń świadczących o kwantowym charakterze oddziaływania światła z materią, sporządzić i objaśnić wykres zależności maksymalnej energii kinetycznej fotoelektronów od częstotliwości promieniowania wywołującego efekt fotoelektryczny dla fotokatod wykonanych z różnych metali, wyjaśnić, co to znaczy, że światło ma naturę dualną. 3, 4 O promieniowaniu ciał, widmach ciągłych i wizytówkach pierwiastków, czyli ich widmach liniowych rozróżnić widmo ciągłe i widmo liniowe, rozróżnić widmo emisyjne i absorpcyjne. opisać widmo promieniowania ciał stałych i cieczy, opisać widma gazów jednoatomowych i par pierwiastków, wyjaśnić różnice między widmem emisyjnym i absorpcyjnym. opisać szczegółowo widmo atomu wodoru, objaśnić wzór Balmera, opisać metodę analizy widmowej, podać przykłady zastosowania analizy widmowej. obliczyć długości fal odpowiadających liniom widzialnej części widma atomu wodoru, objaśnić uogólniony wzór Balmera.

5, 6 Model Bohra budowy atomu wodoru przedstawić model Bohra budowy atomu i podstawowe założenia tego modelu. wyjaśnić, co to znaczy, że promienie orbit w atomie wodoru są skwantowane, wyjaśnić, co to znaczy, że energia elektronu w atomie wodoru jest skwantowana, wyjaśnić, co to znaczy, że atom wodoru jest w stanie podstawowym lub wzbudzonym. obliczyć promienie kolejnych orbit w atomie wodoru, obliczyć energię elektronu na dowolnej orbicie atomu wodoru, obliczyć różnice energii pomiędzy poziomami energetycznymi atomu wodoru, wyjaśnić powstawanie liniowego widma emisyjnego i widma absorpcyjnego atomu wodoru. obliczyć częstotliwość i długość fali promieniowania pochłanianego lub emitowanego przez atom wodoru, wyjaśnić powstawanie serii widmowych atomu wodoru, wykazać, że uogólniony wzór Balmera jest zgodny ze wzorem wynikającym z modelu Bohra, wyjaśnić powstawanie linii Fraunhofera. 4. Fizyka jądrowa 1 Odkrycie promieniotwórczości. Promieniowanie jądrowe i jego właściwości wymienić rodzaje promieniowania jądrowego występującego w przyrodzie. przedstawić podstawowe fakty dotyczące odkrycia promieniowania jądrowego, opisać wkład Marii Skłodowskiej-Curie w badania nad promieniotwórczością, omówić właściwości promieniowania α, β i γ. wyjaśnić, do czego służy licznik G-M, przedstawić wnioski wynikające z doświadczenia Wykrywanie promieniowania jonizującego za pomocą licznika G-M. odszukać informacje o promieniowaniu X, wskazać istotną różnicę między promieniowaniem X a promieniowaniem jądrowym, przygotować prezentację na temat: Historia odkrycia i badania promieniowania jądrowego. 2 Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią. Działanie promieniowania na organizmy żywe wymienić podstawowe zasady ochrony przed promieniowaniem jonizującym, ocenić szkodliwość promieniowania jonizującego pochłanianego przez ciało człowieka w różnych sytuacjach. wyjaśnić pojęcie dawki pochłoniętej i podać jej jednostkę, wyjaśnić pojęcie dawki skutecznej i podać jej jednostkę, opisać wybrany sposób wykrywania promieniowania jonizującego. obliczyć dawkę pochłoniętą, wyjaśnić pojęcie mocy dawki, wyjaśnić, do czego służą dozymetry. podejmować świadome działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego przed nadmiernym promieniowaniem jonizującym (α, β, γ, X), odszukać i przedstawić informacje na temat możliwości zbadania stężenia radonu w swoim otoczeniu. 3 Doświadczenie Rutherforda. Budowa jądra atomowego opisać budowę jądra atomowego, posługiwać się pojęciami: jądro atomowe, proton, neutron, nukleon, pierwiastek, izotop. opisać doświadczenie Rutherforda i omówić jego znaczenie, podać skład jądra atomowego na podstawie liczby masowej i atomowej. przeprowadzić rozumowanie, które pokaże, że wytłumaczenie wyniku doświadczenia Rutherforda jest możliwe tylko przy założeniu, że prawie cała masa atomu jest skupiona wykonać i omówić symulację doświadczenia Rutherforda, odszukać informacje na temat modeli budowy jądra atomowego i omówić jeden z nich.

w jądrze o średnicy mniejszej ok. 10 5 razy od średnicy atomu. 4 Prawo rozpadu promieniotwórczego. Metoda datowania izotopowego opisać rozpady alfa i beta, wyjaśnić pojęcie czasu połowicznego rozpadu. zapisać schematy rozpadów alfa i beta, opisać sposób powstawania promieniowania gamma, posługiwać się pojęciem jądra stabilnego i niestabilnego, posługiwać się pojęciem czasu połowicznego rozpadu, narysować wykres zależności liczby jąder, które uległy rozpadowi, od czasu, objaśnić prawo rozpadu promieniotwórczego. wyjaśnić zasadę datowania substancji na podstawie jej składu izotopowego i stosować tę zasadę w zadaniach, wykonać doświadczenie symulujące rozpad promieniotwórczy. zapisać prawo rozpadu promieniotwórczego w postaci = /, podać sens fizyczny i jednostkę aktywności promieniotwórczej, stosując wzory: = / oraz = /, wyjaśnić, co to znaczy, że rozpad promieniotwórczy ma charakter statystyczny. 5 Energia wiązania. Reakcja rozszczepienia opisać reakcję rozszczepienia. 235 uranu 92 U wyjaśnić, na czym polega reakcja łańcuchowa, podać warunki zajścia reakcji łańcuchowej, posługiwać się pojęciami: energia spoczynkowa, deficyt masy, energia wiązania. obliczyć energię spoczynkową, deficyt masy, energię wiązania dla różnych pierwiastków, przeanalizować wykres zależności energii wiązania przypadającej na Ew jeden nukleon od liczby A nukleonów wchodzących w skład jądra atomu. znając masy protonu, neutronu, elektronu i atomu o liczbie masowej A, obliczyć energię wiązania tego atomu, na podstawie wykresu zależności E w A ( A ) wyjaśnić otrzymywanie wielkich energii w reakcjach rozszczepienia ciężkich jąder. 6 Bomba atomowa, energetyka jądrowa podać przykłady wykorzystania energii jądrowej. opisać budowę i zasadę działania reaktora jądrowego, opisać działanie elektrowni jądrowej, wymienić korzyści i zagrożenia związane z wykorzystaniem energii jądrowej, opisać zasadę działania bomby opisać budowę bomby atomowej, przygotować wypowiedź na temat: Czy elektrownie jądrowe są niebezpieczne? odszukać informacje i przygotować prezentację na temat składowania odpadów radioaktywnych i związanych z tym zagrożeń.

atomowej. 7 Reakcje jądrowe, Słońce i bomba wodorowa podać przykład reakcji jądrowej, nazwać reakcje zachodzące w Słońcu i w innych gwiazdach, odpowiedzieć na pytanie: Jakie reakcje są źródłem energii Słońca? wymienić i objaśnić różne rodzaje reakcji jądrowych, zastosować zasady zachowania liczby nukleonów, ładunku elektrycznego oraz energii w reakcjach jądrowych, podać warunki niezbędne do zajścia reakcji termojądrowej. opisać proces fuzji lekkich jąder na przykładzie cyklu pp, opisać reakcje zachodzące w bombie wodorowej. porównać energie uwalniane w reakcjach syntezy i reakcjach rozszczepienia. 5. Świat galaktyk 1 Nasza Galaktyka. Inne galaktyki opisać budowę naszej Galaktyki. opisać położenie Układu Słonecznego w Galaktyce, podać wiek Układu Słonecznego. wyjaśnić, jak powstały Słońce i planety, opisać sposób wyznaczenia wieku próbek księżycowych i meteorytów. podać przybliżoną liczbę galaktyk dostępnych naszym obserwacjom, podać przybliżoną liczbę gwiazd w galaktyce. 2 Prawo Hubble'a. Teoria Wielkiego Wybuchu na przykładzie modelu balonika wytłumaczyć obserwowany fakt rozszerzania się Wszechświata, podać wiek Wszechświata. określić początek znanego nam Wszechświata terminem Wielki Wybuch. podać treść prawa Hubble'a, zapisać je wzorem v r = H r i objaśnić wielkości występujące w tym wzorze, wyjaśnić termin ucieczka galaktyk. opisać Wielki Wybuch. obliczyć wiek Wszechświata, objaśnić, jak na podstawie prawa Hubble'a wnioskujemy, że galaktyki oddalają się od siebie. wyjaśnić, co to jest promieniowanie reliktowe. stosując prawo Hubble'a. podać argumenty przemawiające za słusznością teorii Wielkiego Wybuchu.