+ Józef Zawitkowski bp Życzenia wigilijne dla Biskupa Łowickiego od Duchowieństwa Diecezji i Pracowników Kurii Łowickiej 22 grudnia 2007 w Wyższym Seminarium Duchownym w Łowiczu. Aby i innym wzeszła Gwiazda Nadziei Ekscelencje Bracia Kapłani Czcigodne Siostry Alumni naszego Seminarium Pracownicy Seminarium i Kurii Wszyscy Kochani Goście Diecezjalnej Wigilii Prosiłem, aby Ksiądz Kanclerz odczytał nam z Ewangelii Mateuszowej - Hołd Mędrców przed Dzieciątkiem. Potrzebne mi było zdanie: Widok gwiazdy napełnił ich radością. A gdy weszli do domu, zobaczyli Dziecię z Maryją Matką Jego. Upadli na kolana, oddali Mu pokłon i złożyli dary: złoto, kadzidło i mirrę. (por. Mt 2,10-11) To wydarzenie będą przezywać księża podczas kolędy. Nie raz w domu spotkają matkę z dzieciątkiem. Upadną na kolana i będą się modlić, bo Słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas (J. 1,14) Umęczeni nieco adwentowymi 1
rekolekcjami, spowiedziami i przygotowaniami świątecznymi, uprzedzając wieczór wigilijny, pragniemy Biskupowi Diecezji i sobie nawzajem złożyć życzenia świąteczne i podzielić się świętym opłatkiem, właśnie tu, w Seminarium Łowickim. Na Boże Narodzenie jeszcze w Roku Pańskim 2007 Ojciec Święty sprezentował nam encyklikę Spe Salvi O nadziei chrześcijańskiej, a obietnica też jest nadzieją. W pochmurne dni jesienne i długie wieczory adwentowe gasną nam gwiazdy. Ludzie nie idą już na roraty, spieszą dokądś, jakby szukali innego zbawiciela. Bieda przychodzi, a zakupy coraz droższe. Wtedy przychodzi pytanie: Czy oni jeszcze wierzą w Boże Narodzenie? Może innego wybawiciela czekają? Straciliście nadzieję, Czcigodni! W czerwcu śpiewaliśmy na Rynku Łowickim: Jezu wytrwamy! W miłości Twojej wytrwamy, tylko bądź z nami I co z tego? Dlatego przychodzimy na wigilię do Biskupa, aby nam powiedział adwentowe: Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie zmęczone kolana! Nie bójcie się! Przychodzi Boża odpłata. On przychodzi, aby Was zbawić. (por. Iz 35,2-4) 2
A dla mnie, aż ckliwą jest ostatnia strofa Izajaszowej modlitwy: Dlaczego płaczesz? Dlaczego jesteś smutny? Czy może matka zapomnieć o swoim niemowlęciu? A nawet gdyby ona zapomniała o Tobie, Ja nigdy nie zapomnę, bo jestem twoim Bogiem, twoim Odkupicielem. Przyjdę szybko, aby cię zbawić. (por. Rorate coeli) Odszedł świat mitów. Nie mieli nadziei, bo nie mieli Boga na tym świecie. Minęła potęga mocarstw i nadzieje polityków bo zaufali ludziom. Tylko w Bogu jest nadzieja. A Ojciec Święty tłumaczy: Skończyła się astrologia. Od tej pory gwiazdy poruszają się po orbitach wyznaczonych przez Chrystusa. Trzeba nam szukać Boga z ewangelią i laską wędrowca, bo nie da się stworzyć pozytywnego porządku na świecie, gdy dziczeją dusze. Tylko Bóg może być Wielką Nadzieją! To co mamy czynić? Rozum potrzebuje wiary. Wolność potrzebuje nadziei. Postęp potrzebuje moralności. Chociażby świat miał wielorakie nadzieje, nie ma tej Wielkiej Nadziei, którą jest Bóg. 3
Gdzie Go znajdę, skoro pogasły mi gwiazdy? Nie pytaj o to Heroldów i bezbożnych okłamią. Nadziei trzeba szukać w modlitwie, w czynieniu dobra, w cierpieniu. Muszę przecież stanąć w nagiej prawdzie przed Bogiem. Wtedy nawet sąd Boży, też jest dla mnie nadzieją. Ja, nie mogę być zbawiony sam. Mam pomoc innym, moim zagubionym parafianom, aby odnaleźli swoją gwiazdę, aby i im wzeszła Gwiazda Nadziei. Człowiek potrzebuje Boga, w przeciwnym razie nie ma nadziei. Prześliczne jest zakończenie encykliki. Ojciec Święty wskazuje na Maryję jako Gwiazdę Nadziei. Witaj Gwiazdo Morza! Arko Przymierza! Bramo, która Bogu otwarłaś drzwi naszego świata. Ty Kościołowi niesiesz Nadzieję w swoim łonie. Matko wierzących! Ten, który jest znakiem sprzeciwu. który umarł, a żyje, dał nam Ciebie za Matkę Nadziei. Matko Nadziei! Naucz nas uwierzyć, ufać i kochać z Tobą. Gwiazdo Morza świeć nad nami i prowadź! To tyle słów zaczerpniętych z encykliki, a brzmią one 4
prawie jak Akatyst. * * * W tą wigilijną sobotę, życzymy Księdzu Biskupowi spełnionych nadziei. Niech z Adwentem i starym rokiem 2007 odejdą kłopoty, złe miraże, przez które gasną gwiazdy i odchodzi nadzieja. Niech zostanie tylko nadzieja - Soli Deo, a ta zawieść nie może. Ksiądz Biskup jest Mędrcem Wiedzy, więc niech pomoże nam, zagubionym sternikom, odnaleźć Gwiazdę Szczęśliwych Powrotów i wrócić do Pierwszej Nadziei. Chleb, który dziś jest opłatkiem, w każdej Mszy Świętej Księdza Biskupa, staje się Komunią Nadziei dla nas i dla tych, których prowadzimy do nieba, gdzie spełni się Wielka Nadzieja. Tego życzymy, Księdzu Biskupowi, a Bóg niech to sprawi. Teksty pisane kursywą, a bez odnośnika, są wyjęte z Encykliki papieża Benedykta XVI Spe Salvi. 5