PIOTR aby Mu towarzyszyli
Piotr poznaje prawdziwą naturę Jezusa On ich zapytał: A wy za kogo Mnie uważacie? Odpowiedział Mu Piotr: Ty jesteś Mesjasz. (Mk 8, 29) Odpowiedział Szymon Piotr: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. (Mt 16, 16) (przy powołaniu cuda urzekły Piotra, obecne poznanie i wiedza o Jezusie)
Piotr poznaje prawdziwą naturę Jezusa Na to Jezus mu rzekł: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły (avpeka,luye,n) ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. (Mt 16, 17) (Piotr jest otwarty na działanie Boga)
KKK 50 Za pomocą rozumu naturalnego człowiek może w sposób pewny poznać Boga na podstawie Jego dzieł. Istnieje jednak inny porządek poznania, do którego człowiek nie może dojść o własnych siłach; jest to porządek Objawienia Bożego (Por. Sobór Watykański I: DS 3015). Na mocy swego całkowicie wolnego postanowienia Bóg objawia się i udziela człowiekowi. Czyni to, objawiając swoją tajemnicę, swój zamysł życzliwości, który odwiecznie przygotował w Chrystusie dla dobra wszystkich ludzi. Objawia w pełni swój zamysł, posyłając swego umiłowanego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, i Ducha Świętego. (odpowiedź o cel istnienia, zbawienie, usynowienie)
Objawienia prywatne (KKK 67) W historii zdarzały się tak zwane objawienia prywatne; niektóre z nich zostały uznane przez autorytet Kościoła. Nie należą one jednak do depozytu wiary. Ich rolą (84) nie jest "ulepszanie" czy "uzupełnianie" ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomoc w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej. Zmysł wiary wiernych, kierowany przez Urząd Nauczycielski Kościoła, umie rozróżniać i przyjmować to, co w tych objawieniach stanowi autentyczne wezwanie Chrystusa lub świętych skierowane (93) do Kościoła. Wiara chrześcijańska nie może przyjąć "objawień" zmierzających do przekroczenia czy poprawienia Objawienia, którego Chrystus jest wypełnieniem. Chodzi w tym wypadku o pewne religie niechrześcijańskie, a także o pewne ostatnio powstałe sekty, które opierają się na takich "objawieniach".
Piotr poznaje prawdziwą naturę Jezusa Objawienie oznacza: 1. Odkrycie, nagłe odsłonięcie czegoś co było zakryte. 2. Nagłe odsłonięcie, odkrycie przez Boga Jego spraw. 3. Nagłe odsłonięcie i odkrycie rzeczy ostatecznych (np. Łk 17,30). 4. Odsłonięcie przez Boga tajemnic i Jego zamiarów (np. Mt 16,17). Przyczyny objawienia: 1. Bóg objawia się dlatego, że jest nieskończonym misterium. 2. Bóg jako miłość chce człowiekowi się udzielać, a pierwszym krokiem aby Boga przyjąć jest doświadczenie Jego miłości 3. Możliwości poznawcze człowieka są ograniczone w ogóle, a w stosunku do misterium Boga są one absolutnie nieproporcjonalne, stąd konieczność objawienia się Boga 4. Spotkanie osobowego Boga
Piotr poznaje prawdziwą naturę Jezusa - doświadczenie Boga - modlitwę - Pismo Święte Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. (Mt 16, 18) (poziom teologiczny i osobisty)
Piotr poznaje prawdziwą naturę Jezusa wtedy oczy im się otworzyły (zostały otworzone) i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. (Łk 24, 31) - uczniowie nie byli na Ostatniej Wieczerzy - prawdziwa Eucharystia - nadprzyrodzona siła/ Duch Święty wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma (Łk 24, 45)
Trudności Piotra Niezrozumienie woli Bożej Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.(mk 8, 33) (nie możemy stawić siebie w centrum rzeczywistości ale Boga, który jest gotowy na cierpienie dla zbawienia człowieka zmiana myślenia/ ziemia kręci się wkoło słońca a nie odwrotnie). Żadnych światowych celów. Cel nadrzędny zbawienie.
Trudności Piotra Niezrozumienie woli Bożej Rozeznawanie duchowe. W. Gryzło SJ - Świadomość własnych uczuć w rozeznawaniu duchowym jest podstawą wyjściową w rozeznawaniu. - Zdolność zakwestionowania siebie jest znakiem gotowości do dokonywania rzeczywistego rozeznania. - Rozeznanie duchowe można dokonać, jeżeli prowadzi się prawdziwe życie duchowe głębokie. - Wewnętrzne otwarcie na pełnienie woli Bożej,wewnętrzna wolność od swoich i innych uczuć. - Początek: zakwestionowanie tego, czego ja chcę i pragnę. - Gotowość pełnienia woli Bożej musi być wewnętrzna, ale zewnętrznie potwierdzona przez konkretne kroki i postawy. - Podstawa rozeznania duchowego: wewnętrzne głębokie przekonanie o nieustannym działaniu Boga w moim życiu (wiara). - Istota rozeznania duchowego: odczytywanie znaków Bożego działania w historii mojego życia. - Nie można być wiernym Bogu bez rozeznawania duchowego - bo to jest odpowiedź na Jego miłość. - Wielka pomyłka: wymieszanie własnych pragnień z wolą Bożą (nie można tego zamieniać!). - To nie mechaniczny proces czy równanie, a stałe nawracanie się do Boga i szukanie Jego woli!
Trudności Piotra (egoizm, chęć bycia zauważonym, najważniejszym) On ją zapytał: Czego pragniesz? Rzekła Mu: Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie. (Mt 20, 21) Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie! Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia nie pochodzi od Ojca, lecz od świata. (1 J 2, 16)
Trudności Piotra (egoizm, chęć bycia zauważonym, najważniejszym) W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim? On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza. (Mt 18, 1-5) (wyzbyć się światowych żądz)
Trudności Piotra (egoizm, chęć bycia zauważonym, najważniejszym) Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. Lecz On rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. Wy zaś nie tak macie postępować. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa! Któż bowiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy. (Łk 22, 24-27)
Styl życia Piotra Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania. (Mt 16, 24-27) (nieść trud głoszenia Ewangelii)
Trudności Piotra (zgorszenie) Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie. (Mt 18, 7) Art. 2284. Zgorszenie jest postawą lub zachowaniem, które prowadzi drugiego człowieka do popełnienia zła. Ten, kto dopuszcza się zgorszenia, staje się kusicielem swego bliźniego. Narusza cnotę i prawość; może doprowadzić swego brata do śmierci duchowej. Zgorszenie jest poważnym wykroczeniem, jeśli uczynkiem lub zaniedbaniem dobrowolnie doprowadza drugiego człowieka do poważnego wykroczenia. Art. 2285. ( ) Zgorszenie jest szczególnie ciężkie, gdy szerzą je ci, którzy, z natury bądź z racji pełnionych funkcji, obowiązani są uczyć i wychowywać innych. Takie zgorszenie Jezus zarzuca uczonym w Piśmie i faryzeuszom, porównując ich do wilków przebranych za owce (por. Mt 7,15)
Trudności Piotra (napomnienie braterskie) Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi! A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik! Mt 18, 15-16
Trudności Piotra (przebaczenie) Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. (Mt 18, 21-22)