Zarządzenie nr 19/2015 Dyrektora Przedszkola nr 42 im. Przyjaciół Przyrody w Bielsku-Białej z dnia 17.12.2015 r. w sprawie wprowadzenia Instrukcji gospodarowania majątkiem trwałym w Przedszkolu nr 42 im. Przyjaciół Przyrody w Bielsku-Białej. Na podstawie: 1. Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.). 2. Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 885 z późn. zm.). 3. Ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.). 1 Wprowadzam do stosowania instrukcję gospodarowania majątkiem trwałym w Przedszkolu nr 42 im. Przyjaciół Przyrody w Bielsku-Białej. 2 Nadzór nad realizacją niniejszego zarządzenia powierzam Inwentaryzacyjnej Przedszkola nr 42. przewodniczącej Komisji 3 Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.
Instrukcja gospodarowania majątkiem trwałym w Przedszkolu nr 42 im. Przyjaciół Przyrody w Bielsku-Białej 1 1. Aktywa trwałe w Przedszkolu nr 42 im. Przyjaciół Przyrody w Bielsku-Białej stanowią: wartości niematerialne i prawne; rzeczowe aktywa trwałe: a) środki trwałe; b) środki trwałe w budowie. 2. Niniejsza instrukcja obejmuje wartości niematerialne i prawne, środki trwałe oraz środki trwałe o niskiej wartości, łącznie stanowiące majątek trwały 2 1. Wartości niematerialne i prawne są to nabyte, zaliczane do ich aktywów, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone na potrzeby jednostki. 2. Do wartości niematerialnych i prawnych w P42 zalicza się w szczególności autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje; 3. W P42 wartości niematerialne i prawne stanowią głównie nabyte programy komputerowe oraz licencje. 4. Dokumentowanie przychodu i rozchodu wartości niematerialnych i prawnych, następuje wg takich samych dowodów jak przy środkach trwałych i pozostałych środków trwałych. 5. Programy komputerowe lub licencje ewidencjonuje i umarza się wg zasady z podziałem na aktywa o wartości powyżej 3 500,00 zł oraz niższej wartości. 3 1. Środki trwałe są to kontrolowane przez P42 rzeczowe aktywa trwałe o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania i przeznaczone na potrzeby jednostki, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, o wartości początkowej powyżej 3 500zł. 2. Do środków trwałych w Przedszkolu nr 42 zalicza się w szczególności: nieruchomości, w tym grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu, budowle i budynki, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy, ulepszenia w obcych środkach trwałych. 3. Kwalifikacja środków trwałych do grup rodzajowych odbywa się zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych.
4. Przedmioty spełniające warunki zawarte w definicji środka trwałego, lecz o wartości zakupu lub wytworzenia poniżej 3 500 zł., stanowią środki trwałe o niskiej wartości, inaczej zwane wyposażeniem. 4 1. Obrót rzeczowymi składnikami majątku trwałego poprzedzony jest czynnościami wstępnymi, do których zalicza się zamówienie i zafakturowanie dostawy. 2. Zamówienie do realizacji zakupu rzeczowych składników majątku trwałego sporządza intendent Przedszkola nr 42 a Dyrektor P42 je akceptuje. 3. Zasady i tryb postępowania w zakresie zamówień publicznych określa zarządzenie Dyrektora P42 w sprawie udzielania zamówień publicznych. 4. Zakupy rzeczowych składników majątkowych dokumentowane są fakturami VAT. 5. Środki trwałe (budynki, budowle) wytworzone we własnym zakresie można pozyskać poprzez budowę nowego środka trwałego, modernizację istniejącego lub modernizację w obcych środkach trwałych. Zwiększają one wartość posiadanych środków trwałych po zakończeniu realizacji inwestycji, udokumentowanym końcowym protokołem odbioru. 1. Przychód środka trwałego może nastąpić przez: zakup, wytworzenie we własnym zakresie, nieodpłatne przyjęcie, darowiznę, ujawnienie, nadwyżkę inwentaryzacyjną. 5 2. Przychód środków trwałych dokumentuje się w Przedszkolu Nr 42 w Programie inwentaryzacyjnym na podstawie niżej wymienionych dowodów księgowych: Dowód OT -przyjęcie z zakupu (wytworzenia) -wystawia się w 2 egzemplarzach wraz z nadaniem numeru dokumentu i numeru inwentarzowego środka trwałego. Dowód musi być podpisany przez osobę materialnie odpowiedzialną za majątek. Jeśli środek trwały nie wymaga montażu, wszystkie egzemplarze OT winny być dołączone do opracowanej faktury. W sytuacji, gdy środek trwały wymaga montażu, dokument OT wystawiany jest po zgromadzeniu wszystkich kosztów. Dowód PT -przyjęcie nieodpłatne -wystawia się w 4 egzemplarzach. Odbiór środka trwałego potwierdza jednostka przyjmująca i akceptuje. Protokół różnic inwentaryzacyjnych (przyjęcie nadwyżki) - sporządzany jest przez Komisję Inwentaryzacyjną Przedszkola nr 42 po zakończeniu procedury rozliczania spisu inwentaryzacyjnego, Protokół ujawnienia - ujawnione rzeczowe składniki majątkowe zgłasza się do Dyrektora P42. Protokół powinien zawierać nazwę ujawnionego środka trwałego. Protokół sporządza się w 2 egzemplarzach. Protokół powinien zawierać nazwę
przedmiotu, numer fabryczny, przypuszczalny rok produkcji i wartość określoną jako cenę rynkową. Procedura przyjęcia środka trwałego na stan majątku kończy się oznakowaniem go etykietą z oznaczeniem numeru inwentarza, nazwą placówki i miejsca, w którym się znajduje. Numer inwentarzowy środka trwałego składa się z symbolu grupy rodzajowej wg Klasyfikacji Środków Trwałych i chronologicznego numeru przychodu. Rozchód środków trwałych może się odbywać przez: a) likwidacje; b) nieodpłatne przekazanie; c) szkodę; d) niedobór inwentaryzacyjny. Dokumentowanie rozchodu środków trwałych następuje na podstawie niżej wymienionych dowodów księgowych: a) protokół likwidacji LT, sporządzany jest w 3 egzemplarzach, po otrzymaniu protokołu od Komisji Kasacyjnej. b) dowód PT przekazanie do innej instytucji, sporządza się w 4 egzemplarzach za zgodą Dyrektora P42. c) protokół szkody, sporządza się w 3 egzemplarzach w przypadku zdarzeń losowych np. kradzież lub zaginięcie przez komisję powołaną przez Dyrektora P42 i załatwia się dalsze procedury; a) protokół różnic inwentaryzacyjnych (niedobór) -procedura jak przy przyjęciu nadwyżki. 6 1. Do środków trwałych o niskiej wartości, zwanych również wyposażeniem zalicza się składniki majątkowe o cechach środków trwałych, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku, przeznaczone na potrzeby jednostki, o wartości początkowej nieprzekraczającej 3500 zł, w tym zestawy mebli bez względu na ich wartość. Nie obejmuje się ewidencją przedmiotów o niskiej cenie (Zarządzenie dyrektora P42 w sprawie zasad ewidencjonowania składników majątkowych.) Wydatki na zakup środków trwałych o niskiej wartości obciążają jednorazowo koszty w miesiącu zakupu. Do tych środków zalicza się głównie: wyposażenie pomieszczeń, w tym meble i sprzęt dekoracyjny, sprzęt techniczny, w tym zespoły komputerowe, wyposażenie dla dydaktyki, pozostałe, w tym sprzęt gospodarczy. 2. Źródła przychodu i rozchodu środków trwałych o niskiej wartości mogą być takie same jak wymienione w 4 dotyczącym środków trwałych. 3. Dokumentacja dotycząca przychodu wyposażenia: faktura lub rachunek zakup, opisuje się we właściwym miejscu przy opisie faktury wskazując pozycję wpisu do księgi inwentarzowej.
pozostałe rodzaje przychodu wyposażenia dokumentowane są tak jak przy środkach trwałych o wartości powyżej 3 500,00 zł; 4. Dokumenty rozchodu takie, jak przy środkach trwałych. 5. Oznakowanie wyposażenia jest takie same jak środków trwałych, tj. Rodzaj ksiegi,nr inwentarzowy, Placówka i miejsce umieszczenia. Nadawany numer w ewidencji w programie Wizji net. składa się z oznakowania miejsca użytkowania, numeru grupy i podgrupy oraz kolejnej pozycji przychodu danego rodzaju składnika w jednostce. 7 1. Do zarządzania i ewidencji majątkiem trwałym w P42 wykorzystuje się w programie komputerowym autorstwa firmy Wizja Net s.c. Do najważniejszych funkcji programu należą: ewidencja środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia, nadanie numeru inwentarzowego, znakowanie majątku przy użyciu etykiet z nazwą,nr inwentarzowym, oznaczeniem placówki, oznaczeniem miejsca,gdzie jest dany środek, generowanie planu amortyzacji, naliczanie odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych zgodnie z polityką rachunkowości dla każdego numeru inwentarzowego, automatyczna inwentaryzacja całego majątku, zarówno środków trwałych, jak i wyposażenia poprzez przetwarzanie danych zebranych inwentaryzacji oraz tworzenie raportów koniecznych do rozliczenia inwentaryzacji; 2. W przypadku sprzętu komputerowego oraz wszelkich zestawów urządzeń konieczne jest wyszczególnienie wszystkich składników tworzących dane urządzenie (wolnostojących, jednocześnie niepracujących samodzielnie). 3. Etykiety należy nakleić na przedmioty w miejscu widocznym i dostępnym dla kontrolujących lub prowadzących inwentaryzację. W przypadku uszkodzenia etykiety należy skontaktować się z Przewodniczącym Komisji Inwentaryzacyjnej, w celu wydrukowania duplikatu etykiety. 4. Etykiet nie wolno samowolnie usuwać z oznakowanych przedmiotów. 5. Etykiety składników majątkowych trudno dostępnych np. stanowiących element obiektu zbiorczego, umieszczać należy na obudowie urządzenia głównego. 6. Etykiety składników użytkowanych w trudnych warunkach (poddawanych wysokiej temperaturze, zanurzonych w wodzie itp.), należy wklejać do dodatkowych rejestrów i okazywać je podczas inwentaryzacji razem ze spisywanym przedmiotem. 7. Za prawidłowe oznakowanie przedmiotów stanowiących majątek poszczególnych jednostek organizacyjnych odpowiada Komisja Inwentaryzacyjna P42. 8. Oznakowania przyjętych na stan przedmiotów należy dokonać zaraz po ich przyjęciu i wpisaniu do księgi inwentarzowej. 9. Inwentaryzacją rzeczowego majątku zajmuje się Komisja Inwentaryzacyjna Proces inwentaryzacji w zakresie wprowadzania danych oraz tworzenia dokumentów jest ręczny
Polega on na ręcznym spisywaniu majątku przedszkola i sprawdzaniu z księgami inwentarzowymi w systemie w inwentaryzowanym obiekcie. 10. Podczas rozliczania inwentaryzacji ręcznie przeliczane są wartości środków poszczególnych ksiąg inwentarzowych, niedoborów i niezgodności wykrytych podczas porównania stanu faktycznego ze stanem wynikającym z ewidencji. 11. Osoby materialnie odpowiedzialne odpowiadają za zgodność stanu inwentaryzowanych rzeczowych składników majątku ze stanem wynikającym z ewidencji księgowej. 12. Zasady przeprowadzania inwentaryzacji w Przedszkolu nr 42 reguluje Instrukcja inwentaryzacyjna rzeczowych składników majątku P42. Likwidacji środków trwałych przepisy ogólne 8 Ilekroć poniżej jest mowa o: 1. jednostce należy przez to rozumieć Przedszkole nr 42 im. Przyjaciół Przyrody w Bielsku-Białej; 2. zbędnych składnikach majątku ruchomego (objętych ewidencją ilościowo wartościową) należy przez to rozumieć składniki majątku ruchomego, które: a) nie są i nie będą mogły być wykorzystane w realizacji zadań związanych z działalnością jednostki, lub b) nie nadają się do dalszego użytku ze względu na zły stan techniczny, a ich naprawa byłaby nieopłacalna, lub c) nie nadają się do współpracy ze sprzętem używanym w jednostce, a ich przystosowanie byłoby technicznie i ekonomicznie nieuzasadnione; 3. zużytych składnikach majątku ruchomego należy przez to rozumieć składniki majątku ruchomego: a) posiadające wady lub uszkodzenia, których naprawa byłaby nieopłacalna, lub b) zagrażające bezpieczeństwu użytkowników, lub c) które całkowicie utraciły wartość użytkową, lub d) które są technicznie przestarzałe, a ich naprawa lub remont byłby ekonomicznie nieuzasadnione; 4. wartości jednostkowej składnika majątku ruchomego należy przez to rozumieć wartość rynkową składnika ustaloną przez kierownika jednostki. Sposób gospodarowania składnikami majątku ruchomego 9 1. Kierownik jednostki jest odpowiedzialny za wykorzystanie powierzonych składników majątku ruchomego do realizacji zadań statutowych jednostki. 2. Gospodarowanie składnikami powierzonego majątku ruchomego winno odbywać się na zasadach racjonalnej i oszczędnej gospodarki. 3. Kierownik jednostki może dokonywać likwidacji majątku ruchomego poprzez: sprzedaż, darowiznę, przekazanie zgodnie z posiadanymi uprawnieniami. 10
1. Stan majątku ruchomego winien być na bieżąco analizowany pod kątem jego aktualnego stanu technicznego oraz przydatności do dalszego użytkowania. 2. Tego rodzaju ocena winna być prowadzona również każdorazowo podczas inwentaryzacji składników majątku ruchomego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.). O ile w wyniku oceny, o której mowa, ustalone zostanie, że niektóre składniki majątku ruchomego: nie są wykorzystywane w realizacji zadań jednostki, nie nadają się do dalszego użytku ze względu na zły stan techniczny lub niemożność współpracy ze sprzętem typowym, posiadają wady lub uszkodzenia, zagrażają bezpieczeństwu użytkowników lub najbliższego otoczenia, całkowicie utraciły wartość użytkową, są technicznie przestarzałe, kierownik jednostki powołuje komisję do oceny przydatności tych składników do dalszego użytkowania. 3. W skład komisji powoływane są co najmniej trzy osoby spośród pracowników jednostki. 4. Komisja w efekcie swoich prac sporządza protokół z przeprowadzonej oceny składników majątku ruchomego. 5. Do protokołu, o którym mowa w ust. 4, komisja załącza wykaz zużytych i zbędnych składników majątku ruchomego, z propozycją sposobu zagospodarowania tych składników. 11 1. Zakwalifikowaniu składnika majątku ruchomego do kategorii majątku zbędnego lub zużytego oraz o sposobie jego zagospodarowania decyduje kierownik jednostki, ustalając wcześniej wartość rynkową tych składników. 2. Wartość rynkową o której mowa w ust.1 określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia. 3. Jednostka na swojej stronie internetowej oraz na tablicy ogłoszeń w siedzibie jednostki zamieszcza informacje o zbędnych i zużytych składnikach majątku ruchomego. 12 1. Zbędne lub zużyte składniki majątku ruchomego jednostki mogą być przedmiotem sprzedaży, nieodpłatnego przekazania innej jednostce oraz darowizny. 2. Przy gospodarowaniu zbędnymi składnikami majątku ruchomego uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby innych jednostek. Sprzedaż składników majątku ruchomego 13 Jednostka sprzedaje składniki majątku ruchomego : w trybie publicznego zaproszenia do rokowań (o wartości jednostkowej niższej niż równowartość w złotych kwoty 14000 euro). w trybie przetargu (o wartości jednostkowej przekraczającej równowartość w złotych kwoty 14000 euro),
Podstawą przeliczenia wartości jednostkowej składnika majątkowego jest średni kurs NBP z dnia umieszczenia informacji o której mowa w 4 ust.3. 14 Celem zaproszenia do rokowań jest uzyskanie w drodze negocjacji z oferentami możliwie najwyższej ceny za sprzedawane składniki majątku ruchomego. 15 Czynności związane z negocjacjami prowadzi powołana przez kierownika jednostki, spośród pracowników, co najmniej trzy osobowa komisja. Zasady jej działania określa kierownik jednostki. 16 Komisja sporządza ramowy program negocjacji, w którym określa warunki graniczne transakcji, w tym cenę wyjściową(wywoławczą) i cenę minimalną, do jakiej możliwe jest obniżenie ceny w negocjacjach, przy czym cena minimalna nie może być niższa od wartości księgowej netto. Ustalone warunki graniczne, z wyjątkiem ceny wywoławczej, nie mogą być udostępnione osobom trzecim. 17 Na okres co najmniej 2 tygodni należy umieścić na własnej stronie internetowej oraz na tablicy ogłoszeń w siedzibie jednostki ogłoszenie o zbędnych i zużytych składnikach majątku ruchomego z podaniem ceny każdego ze zbywanych składników. 18 Z osobą, która zaoferuje najwyższą cenę, jednostka zawiera umowę sprzedaży składnika majątku ruchomego. 19 Jednostka sprzedaje składniki majątku ruchomego o wartości jednostkowej przekraczającej kwotę 14000 euro w trybie przetargu. 20 1. Przetarg organizuje i przeprowadza jednostka. 2. Wszystkie czynności z tym związane wykonuje komisja przetargowa w składzie co najmniej 3-osobowym powołana przez kierownika jednostki spośród pracowników jednostki. 21 1. Cenę wywoławczą ustala się w wysokości nie niższej niż wartość rynkowa wartości składnika majątku ruchomego, a jeżeli tej wartości nie można ustalić, cena nie może być niższa od jego wartości księgowej netto. 2. Sprzedaż w trybie przetargu nie może nastąpić za cenę niższą od ceny wywoławczej. Przedmiotem przetargu może być jeden lub więcej składników majątku ruchomego. 22
23 1. Jednostka zamieszcza na swojej stronie internetowej oraz na tablicy ogłoszeń w swojej siedzibie ogłoszenie o przetargu, w którym podaje termin jego przeprowadzenia. 2. Między datą ogłoszenia o przetargu a terminem składania ofert powinno upłynąć co najmniej 14 dni. 3. W jednym ogłoszeniu można zamieścić informację o więcej niż jednym przetargu. 24 Ogłoszenie o przetargu określa w szczególności: 1. nazwę i siedzibę jednostki, 2. miejsce i termin przeprowadzenia przetargu, 3. miejsce i termin, w którym można obejrzeć sprzedawane składniki majątku ruchomego, 4. rodzaj i ilość sprzedawanych składników majątku ruchomego, 5. wysokość wadium oraz termin i miejsce jego wniesienia, 6. cenę wywoławczą, 7. wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta, 8. termin, miejsce i tryb złożenia oferty oraz okres, w którym oferta jest wiążąca, 9. zastrzeżenie, że organizatorowi przetargu przysługuje prawo zamknięcia przetargu bez wybrania którejkolwiek z ofert, 10. informację o wysokości i formie wniesienia wadium oraz informację o zawarciu umowy, terminie zapłaty, ceny nabycia oraz terminie wydania przedmiotu sprzedaży. 25 1. Ogłoszenie o przetargu zamieszcza się w dzienniku lokalnym oraz w miejscu publicznie dostępnym w lokalu jednostki. 2. Ogłoszenie o przetargu zamieszcza się także w Biuletynie Informacji Publicznej jednostki. 26 1. Warunkiem przystąpienia do przetargu jest wniesienie wadium w wysokości 10 % ceny wywoławczej sprzedawanego składnika majątku ruchomego. Wadium wnosi się wyłącznie w pieniądzu. 2. Komisja przetargowa niezwłocznie po otwarciu ofert sprawdza, czy oferenci wnieśli wadium w należytej wysokości. 3. Wadium złożone przez oferentów, których oferty nie zostaną wybrane lub zostaną odrzucone, zostanie zwrócone niezwłocznie po dokonaniu wyboru oferty. 4. Wadium złożone przez nabywcę (oferenta, którego oferta zostanie wybrana) zostanie zaliczone na poczet ceny. 5. Wadium nie podlega zwrotowi w sytuacji gdy: a) żaden z uczestników przetargu nie zaoferuje co najmniej ceny wywoławczej, b) uczestnik postępowania, który wygrał przetarg, uchyli się od zawarcia umowy. 27 1. Oferta pisemna powinna zawierać: a) imię, nazwisko i adres lub nazwę i siedzibę oferenta;
b) oferowaną cenę i warunki jej zapłaty; c) oświadczenie oferenta, że zapoznał się ze stanem przedmiotu przetargu; d) dowód wniesienia wadium. 2. Ofertę wraz z wymaganymi dokumentami składa się w zaklejonej kopercie w miejscu i terminie określonym w ogłoszeniu o przetargu. 28 Rozpoczynając przetarg, komisja: 1. stwierdza prawidłowość ogłoszenia przetargu; 2. ustala liczbę zgłoszonych ofert; 3. otwiera koperty z ofertami złożonymi w terminie i miejscu wskazanym w ogłoszeniu przetargu oraz sprawdza wniesienie wymaganego wadium we wskazanym terminie, miejscu i formie. 1. Komisja odrzuca ofertę, jeżeli: a) została złożona po wyznaczonym terminie, lub przez osobę, która nie wniosła wadium; b) nie zawiera danych, o których mowa w 20 ust. 1, lub dane te są niekompletne; c) uczestnik przetargu nie zaoferował co najmniej ceny wywoławczej. 2. odrzuceniu oferty komisja zawiadamia niezwłocznie oferenta. 29 30 Złożenie jednej ważnej oferty wystarcza do przeprowadzenia przetargu. 31 Komisja przetargowa wybiera oferenta, który zaoferował najwyższą cenę. 32 Umowę sprzedaży w trybie przetargu uważa się za zawartą z chwilą otrzymania przez oferenta zawiadomienia o przyjęciu jego oferty. 33 Nabywca jest zobowiązany zapłacić cenę nabycia w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy sprzedaży. 1. Komisja przetargowa sporządza z przebiegu przetargu protokół, który powinien w szczególności zawierać: a) określenie miejsca przetargu; b) imiona i nazwiska osób członków komisji przetargowej; c) wysokość ceny wywoławczej; 34
d) najwyższą cenę zaoferowaną za przedmiot przetargu; e) imię, nazwisko i adres lub nazwę i siedzibę nabywcy; f) wysokość ceny nabycia i oznaczenie kwoty, jaką nabywca uiścił na poczet ceny; g) podpisy członków komisji przetargowej. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zatwierdza kierownik jednostki. 35 1. Jeżeli pierwszy przetarg nie zostanie zakończony zawarciem umowy sprzedaży, jednostka ogłasza drugi przetarg. 2. Drugi przetarg przeprowadza się po upływie miesiąca od dnia zamknięcia pierwszego przetargu. 3. Cena wywoławcza w drugim przetargu może zostać obniżona, jednak nie więcej niż o połowę ceny wywoławczej z pierwszego przetargu. Przekazywanie i darowizna składników majątkowych 36 1. Jednostka może nieodpłatnie przekazać innej jednostce składniki majątku ruchomego z przeznaczeniem na realizację zadań publicznych. 2. Nieodpłatne przekazanie następuje na pisemny wniosek zainteresowanego, złożony do kierownika jednostki. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 powinien zawierać: a) nazwę, siedzibę i adres jednostki występującej o nieodpłatne przekazanie składnika majątku ruchomego; b) informację o zadaniach publicznych realizowanych przez jednostkę; c) wskazanie składnika majątku ruchomego, o który występuje jednostka; d) uzasadnienie potrzeb i sposobu wykorzystania składnika majątku ruchomego. 4. Przekazania dokonuje się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. 37 Jednostka może dokonać darowizny składnika majątku ruchomego zakładom opieki zdrowotnej, jednostkom organizacyjnym pomocy społecznej, szkołom i placówkom oświatowym, instytucjom kultury, stowarzyszeniom kultury fizycznej i sportowym, osobom fizycznym lub osobom prawnym prowadzącym działalność charytatywną, jednostkom samorządu terytorialnego, policji, jeżeli może być przez te podmioty wykorzystany przy realizacji zadań statutowych. 38 1. Wartość składnika majątku ruchomego przekazywanego w trybie 29 określa się według wartości początkowej. 2. Wartość składnika majątku ruchomego przekazywanego w trybie 30 określa się według wartości księgowej.
39 Odbiór składnika majątku ruchomego następuje na koszt podmiotu, któremu przekazano lub darowano ten składnik majątku. Likwidacja 40 1. Likwidacji zużytych składników majątku ruchomego dokonuje się w trybie sprzedaży na surowce wtórne albo poprzez zniszczenie, w przypadku gdy ich sprzedaż na surowce wtórne jest bezzasadna. 2. Zużyte składniki majątku ruchomego, stanowiące odpady w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.), są unieszkodliwiane. 3. Zniszczenia nadzoruje komisja likwidacyjna w składzie 3-osobowym powołana przez kierownika jednostki spośród pracowników jednostki. 4. Unieszkodliwienia składników majątku ruchomego dokonują przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie tej działalności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 2. 5. Z czynności zniszczenia komisja sporządza protokół zawierający następujące dane: a) datę zniszczenia; b) nazwę, rodzaj i cechy identyfikujące składnik majątku ruchomego; c) przyczynę zniszczenia; d) podpisy z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska osób upoważnionych do podpisania protokołu. 6. Z przeprowadzonych czynności unieszkodliwienia składnika majątku ruchomego sporządza się protokół, w którym oprócz danych, o których mowa w ust. 5, zamieszcza się informację dotyczącą sposobu unieszkodliwienia. 41 Podstawą zdjęcia z ksiąg inwentarzowych oraz ewidencji księgowej składników majątku trwałego są następujące dowody: 1. w przypadku środków trwałych ( konto 011) protokół likwidacji środków trwałych oraz dowód LT ( likwidacja środków trwałych), 2. przypadku pozostałych środków trwałych ( konto 013) protokół likwidacji pozostałych środków trwałych, 3. w przypadku pozostałych środków trwałych objętych ewidencją ilościową protokół likwidacji tych środków.