1 2 List Pawła do Tesaloniczan Pozdrowienie 1 Paweł, Sylwan i Tymoteusz do kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu naszym i w Panu Jezusie Chrystusie; 2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, 1 i Pana Jezusa Chrystusa. Radość z powodu wiary i miłości Tesaloniczan 3 Powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia, jak to jest słuszne, Ŝe wasza wiara niezmiernie wzrasta 2 i bardzo obfituje miłość kaŝdego jednego spośród was wszystkich względem siebie nawzajem, 4 tak Ŝe my sami chlubimy się wami w kościołach BoŜych 3 z powodu waszej wytrwałości i wiary we wszystkich waszych prześladowaniach i uciskach, które znosicie; 5 jest to dowodem sprawiedliwego sądu BoŜego, po to, abyście zostali uznani za godnych Królestwa BoŜego, za które teŝ cierpicie, 6 skoro jest rzeczą słuszną ze strony Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, 7 a wam, uciskanym, sprawić ulgę wraz z nami, przy objawieniu się 4 z nieba Pana Jezusa wraz z aniołami Jego mocy, 8 w ogniu płomienistym, jako Tego, który wymierzy odpłatę tym, którzy nie uznali Boga 5 oraz tym, którzy nie okazują posłuszeństwa ewangelii Pana naszego Jezusa. 9 Poniosą oni karę: wieczną zgubę od oblicza Pana i od potęgi 1 Większość świadectw tekstowych dodaje słowo naszego, gr. h`mw/n (hemon). Wygląda na to, Ŝe idzie w tym za niemal konsekwentnym stylem Pawła. Nie ma dobrego wyjaśnienia na to, dlaczego skryba miałby pomijać to słowo tutaj i tylko tutaj. A zatem wersja B D P 33 1739 1881 et pauci wydaje się bardziej prawdopodobna. Przemawiałby za tym równieŝ fakt, Ŝe 2 Ts jest jednym z najwcześniejszych listów Pawła i jego typowe powitanie jeszcze się nie ustaliło. Zob. 1 Ts 1,1 (NET) 2 1 Ts 1,3. 3 Paweł opowiadał o jednych wspólnotach w drugich: 2 Kor 8,1-15; 9,1-5. 4 W tym przypadku Przyjście (gr. parousia; zob. 1 Ts 2,19; 3,13; 5,23) przedstawiona jest w kategoriach objawienia się Pana podobnie jak w 1 Kor 1,7; 1 Ptr 1,7.13 (por. Łk 17,30). W czasie tego objawienia kaŝdy otrzyma stosowną odpłatę. 5 Być moŝe aluzja do Jr 10,25, a takŝe do Ps 79,6 i Iz 66,15.
str. 2 Pismo Święte Jego chwały, 6 10 gdy przyjdzie w tym dniu, aby doznać chwały wśród swoich świętych i być podziwiany wśród wszystkich, którzy uwierzyli, gdyŝ uwierzyliście naszemu świadectwu pośród was. 11 W tej myśli teŝ zawsze modlimy się za wami, aby nasz Bóg uznał was za godnych powołania i w mocy wypełnił 7 wszelkie pragnienie dobra i dzieło wiary, 12 aby w ten sposób zostało uwielbione imię naszego Pana Jezusa Chrystusa wśród was, a wy w Nim, według łaski Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa. 8 O powtórnym przyjściu Pana 1 Co do przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa i naszego 2 spotkania się z Nim, prosimy was, bracia, 2 abyście nie tak szybko dali się zachwiać w pojmowaniu i straszyć, czy to przez jakiegoś ducha, 9 czy przez słowo, czy przez list, rzekomo przez nas pisany, jakoby juŝ nastał dzień Pana. 3 Niech was nikt nie zwiedzie w jakiś sposób; gdyŝ nie [nastanie] zanim najpierw nie przyjdzie odstępstwo 10 i nie zostanie objawiony człowiek bezprawia, syn zagłady, 4 który przeciwstawia się Bogu i wynosi się ponad wszystko, co się nazywa Bogiem lub jest przedmiotem czci, tak Ŝe sam zasiądzie w przybytku Boga, wskazując na samego siebie, Ŝe jest Bogiem. 5 Czy nie pamiętacie, Ŝe jeszcze będąc u was, o tym wam mówiłem? 6 A teraz wiecie, co go powstrzymuje na to, by go objawiono we właściwym czasie. 7 Tajemnica bezprawia juŝ bowiem działa, tylko dopóki Ten, który teraz powstrzymuje, nie zejdzie z drogi. 8 A wtedy zostanie objawiony ten niegodziwiec, którego Pan Jezus 11 zabije tchnieniem swoich ust i zniszczy wyraźnym objawieniem swojego przyjścia. 9 Jego przyjście jest według działania szatana w całej mocy, pośród znaków, fałszywych cudów 10 i całego 6 Iz 2,10.19.21. 7 Rz 1,29; Kol 1,4.24; 1 Ts 1,5. 8 Ze względów gramatycznych wyraŝenie Boga naszego i Pana moŝe oznaczać jedną i tę samą osobę, czyli Jezusa Chrystusa (na ten temat Robertson, BW 5). 9 1 Ts 5,10 10 Lub: bunt. 11 NET pomija słowo Jezus.
Pismo Święte str. 3 podstępu niesprawiedliwości tych, którzy giną, poniewaŝ nie przyjęli miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia. 12 11 I dlatego Bóg wystawia ich na działanie oszustwa, po to, by uwierzyli kłamstwu, 12 aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w niesprawiedliwości. Zachęta do wytrwałości 13 My zaś powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia, ukochani przez Pana, Ŝe Bóg wybrał was od początku 13 do zbawienia w poświęceniu Ducha i w prawdziwej wierze. 14 Do tego teŝ powołał was przez naszą ewangelię, dla zachowania chwały naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 15 Dlatego teŝ, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych prawd, których nauczyliście się czy to przez słowo, czy teŝ przez nasz list. 16 A sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas ukochał i dał wieczną zachętę oraz dobrą nadzieję w łasce, 17 niech zachęci wasze serca i utwierdzi we wszelkim dziele i dobrym słowie. 12 Lub: aby mogli być zbawieni. 13 Niektórzy zamiast od początku (za Aleph D L Byz) tłumaczą: jako pierwociny (za B F G 33 1739 al). Przyjęte przez nas wskazuje na celowość działania Boga (1 Kor 2,7; Ef 1,4; 2 Tm 1,9); pierwociny z kolei łączą się z ulubioną koncepcją Pawła (1 Kor 15,20.23; 16,15; Rz 8,23; 11,16; 16,5).
str. 4 Pismo Święte a Rz 15,30-32; 1 Tes 5,25 b Kol 4,3 c 1 Tes 1,8 d Rz 15,31 3 Prośba o modlitwę w sprawie misji 1 W końcu, bracia, módlcie się za nami, a14 aby Słowo Pana 15 biegło i było sławione b16 podobnie jak u was, c 2 i abyśmy byli wybawieni od ludzi przewrotnych 17 i złych; wiara bowiem nie jest [rzeczą] wszystkich. d18 14 Tłem dla wyraŝonej w 3,1-2 prośby o modlitwę są wypadki w Koryncie, opisane w Dz 18,1-17. Na przykładzie tej prośby moŝemy stwierdzić, Ŝe (1) Zgodnie z doświadczeniem Pawła skuteczna modlitwa to konkretna modlitwa. (2) Pomimo posłannictwa misyjnego i Chrystusowego zapewnienia o Jego stałej obecności przy zwiastujących (Mt 28,18-20) Apostoł wierzy w zasadność gorliwej modlitwy członków wspólnoty o swoich misjonarzy i o sytuację na polach misyjnych. Rozwój Kościoła bowiem jest wspólnym dziełem samych wierzących, jak równieŝ Boga i wierzących. (3) Apostoł jest przekonany, Ŝe istnieje bezpośredni związek pomiędzy powodzeniem misji i modlitewnym bojem (zob. takŝe Rz 15,30-32; Kol 4,3; por.: 2 MjŜ 17,11n). 15 Słowo Pana to techniczne wyraŝenie ST, odnoszące się często do wypowiedzi prorockich (np. 1 MjŜ 15,1, Iz 1,10, Jn 1,1). W NT pojawia się 15 razy: 3 razy jako rjh'ma tou' kurivou (rema tou kyriou) w Łk 22,61, Dz 11,16, 1 Ptr 1,25) i 12 razy lovgo" tou' kurivou (logos tou kyriou) w tym miejscu i w Dz 8,25; 13,44.48.49; 15,35.36; 16,32; 19,10.20; 1 Ts 1,8, 4,15). Podobnie jak w ST wyraŝenie to podkreśla proroczą naturę i boskie pochodzenie tego, co zostało powiedziane. 16 Paweł prawdopodobnie zaczerpnął tę metaforę ze sportu podobnie jak w 1 Kor 9,24nn; Gal 2,2; Rz 9,16; Flp 2,16; 2 Tm 4,7. Lightfoot tłumaczy: robiło zawrotną karierę. 17 Przewrotny, gr. a;topoj (atopos), nie na miejscu, dziwny, nie na miejscu. 18 Jako doświadczony misjonarz Apostoł Paweł wie, jak powaŝną przeszkodą w misji moŝe być sprzeciw ze strony ludzi przewrotnych, dziwnych i złych. Sam doświadczał tego po raz kolejny pisząc z Koryntu niniejszy List (zob.: Dz 18,1-17). W naszych relacjach z osobami nie naleŝącymi do Kościoła powinniśmy kierować się: przychylnością opartą na przekonaniu o BoŜym pragnieniu zbawienia kaŝdego człowieka i wyraŝającą się w gorliwej modlitwie o wszystkich ludzi (1 Tm 2,1-2), realizmem ewangelia jest solą w oku świata, a wiara nie jest rzeczą wszystkich (Mt 10,16) odwagą wobec ludzi oraz bojaźnią wobec Boga (Mt 10,28), rozwagą (Mt 10,16), poniechaniem zemsty (Rz 12,20), miłością wobec nieprzyjaciół wraz gotowością przezwycięŝania zła dobrem (Rz 12,21) i niesienia pomocy kaŝdemu potrzebującemu (Mt 5,43-48) dyskrecją (1 Kor 6,6), nienagannością (Mt 10,16; 1 Tm 2,2).
Pismo Święte str. 5 Zapewnienie o wierności Pana 3 A wierny jest Pan, e19 który was utwierdzi f i strzec g będzie od złego. h 4 Jesteśmy zaś przekonani w Panu co do was, Ŝe to, co wam nakazujemy, czynicie i czynić będziecie. i20 5 Pan zaś niech skieruje wasze serca do miłości BoŜej j i do cierpliwości Chrystusowej. k Nakaz przestrzegania zasad Ŝycia podanych przez apostoła 6 Nakazujemy wam zaś, bracia, w imieniu 21 naszego Pana Jezusa Chrystusa, abyście odsuwali się od kaŝdego brata, który Ŝyje nieporządnie i nie według przekazanej nauki, 22 którą przejęliście od nas. 7 Sami bowiem wiecie, jak trzeba nas naśladować, poniewaŝ nie Ŝyliśmy wśród was nieporządnie 8 ani teŝ u nikogo nie jedliśmy darmo chleba, ale w trudzie i znoju pracowaliśmy nocami i dniami, po to, by dla nikogo z was nie być cięŝarem; 9 nie dlatego, Ŝe nie mamy do tego prawa, l ale dlatego, Ŝeby dać wam siebie samych za przykład do naśladowania. 23 10 Gdy bowiem byliśmy u was, nakazywaliśmy wam: Skoro ktoś nie chce pracować, niechaj teŝ nie je. 11 Bo słyszymy, Ŝe niektórzy spośród was Ŝyją nieporządnie: nic pracują, lecz zajmują się tym, co nie trzeba. 12 Takim właśnie nakazujemy i takich wzywamy w Panu Jezusie Chrystuse, aby w spokoju pracowali i własny e 1 Kor 1,9; 10,13; 1 Ts 5,24; 2 Tm 2,13 f Rz 16,25; 1 Kor 1,21; 1 Ptr 5,10 g J 17,15; Jd 24 h 1 J 5,20 i 1 Tes 4,1n j 1 J 3,16; 4,11. 19-21 k Flp 4,8n l Mt 10,10; 1 Kor 9,6.14 19 Wierność Pana oznacza, Ŝe (1) On dochowuje raz danych obietnic, w tym wypadku odnoszących się do umacniania nas i ochrony przed złym, oraz (2) konsekwentnie realizuje objawiony nam w proroctwach plan zbawienia, którego częścią póki pozostajemy w ziemskich realiach jest wykształtowanie w nas miłości BoŜej i cierpliwości Chrystusowej (zob.: Gal 4,19). 20 Da nas naleŝy trwanie; do Pana umacnianie nas i ochrona przed złem. 21 1 Ts 4,2 ma przez imię. 22 Gr. słowo paradosis, kryjące się za uŝytym tu nauka, oznacza polecenia lub instrukcje przekazane, przekaz. Niektórzy przekładają to słowo słowem tradycja. 23 Bycie przykładem do naśladowania było dla apostoła rzeczą waŝniejszą niŝ domaganie się respektowania jego praw. Paweł podkreśla swoje prawo do odpowiedniego wsparcia (1 Ts 2,6; 1 Kor 9,4 gdzie spotykamy podobne słowa; zob. 1 Kor 9,1-27). Paweł korzystał równieŝ ze wsparcia wspólnot kościelnych, które właściwie rozumiały sprawę wspierania pracy apostolskiej (2 Kor 11,7-11; Flp 4,45n).
str. 6 Pismo Święte chleb jedli. 13 Wy natomiast, bracia, nie ustawajcie w szlachetnym 24 postępowaniu. 14 Jeśli ktoś jest nieposłuszny naszemu słowu, [przekazanemu] w tym liście, tego sobie zaznaczcie, aby się z nim nie zadawać, Ŝeby go zawstydzić; 15 lecz nie traktujcie go jak wroga, lecz napominajcie jako brata. Błogosławieństwo i pozdrowienie 16 A sam Pan pokoju nich wam da pokój zawsze i we wszelki sposób. Pan [niech będzie] z wami wszystkimi. 17 Pozdrowienie moją ręką Pawła co jest znakiem w kaŝdym liście: tak piszę. 25 18 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z wami wszystkimi. 24 W 1 Tm 6,18 Paweł mówi o dobrym postępowniu. 25 Zob. 1 Kor 16,21; Gal 6,11; Kol 4:18.