Oczekiwać Pana. 3 tydzień Adwentu. Czytanie i rozważanie Słowa Bożego

Oczekiwać Pana 3 tydzień Adwentu Czytanie i rozważanie Słowa Bożego Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. (Ewangelia Św. Mateusza 24,42.44) Parafia NMP Bolesnej, Wrocław Strachocin, 11.12.2016 Teksty dostępne na stronie: www.onjest.pl

Rysunek tygodnia: Opracowanie rozważań: Korekta: Rysunek: Asysta kościelna: Aplikacja mobilna Android: Jolanta i Jerzy Prokopiuk, Łukasz Kneć, Monika Mosior, Jolanta i Krzysztof Mikos, Maria i Marcin Kusio, Przemek i Ewelina Rożnowscy, Dorota Chodor, Justyna i Marcin Miloch Jerzy Prokopiuk Marta Stańco ks. Wojciech Jaśkiewicz Tomek Romanowski Niniejsze rozważania przygotowują osoby ze wspólnoty On Jest, Ruchu Światło Życie Czytania zamieszczone w aneksie: www.liturgia.wiara.pl

Lectio divina metoda osobistego studium Pisma Świętego Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio przetrawianie Słowa Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina Bożą lekturę, w której chodziło o to, aby wszystkie słowa Biblii rozumieć jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Kluczowe jest tu pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie. Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej. 1. Miejsce idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia. 2. Czas przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli. 3. Pozycja w czasie modlitwy godna i wygodna. Można klęczeć, siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole. Przebieg lectio divina Istotą tej metody jest jej podział na kilka części: 1. Czytanie (lectio), 2. Medytację (meditatio), 3. Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio). 4. Działanie (actio) Całość powinna być poprzedzona chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości. Lectio Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty. Wybieramy dłuższy fragment tekstu. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym dotyka jakiejś nieuporządkowanej dziedziny naszego życia. Jest bardzo istotne zwrócenie uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie. Znalezienie tekstu, który Cię porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio.

Meditatio Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to powtarzanie. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Można się zastanowić, dlaczego ten fragment mnie zainteresował, pytać się co ten fragment mi mówi, objawia, komunikuje. Ważne jest aby medytować tylko jeden fragment. Jeśli poruszyło cię więcej fragmentów, zatrzymaj się na pierwszym, pozostałe w tej medytacji cię nie interesują. Oratio Teraz ty mów do Boga a jeśli zabraknie Ci słów to trwaj przed nim bez słów (contemplatio). Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być porwani przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Na lub po etapie oratio - Twojej modlitwy do Boga, którą wzbudziło rozważanie danego fragmentu - może przyjść czas, że braknie Ci słów. Trwaj wtedy przy Bogu bez słów - wtedy modlisz się samą swoją obecnością a Duch Święty działający w Tobie będzie kierował do Boga taką modlitwę, która Jemu się podoba: "Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8, 26-28) W każdej głębokiej ludzkiej relacji przychodzi etap rozumienia się bez słów. Tak samo jest Bogiem. Ani On nic nie musi mówić, ani ja. Jesteśmy ze sobą razem. I to wystarczy. Actio Pytaj siebie: Co mam zrobić?. Ostatni etap lectio divina to zaproszenie do działania, zgodnie z napomnieniem św. Jakuba: "Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był" (Jk 1, 23-24). Zadaj sobie pytanie, czy przez to rozważanie Bóg wzywa Cię do podjęcia jakiegoś postanowienia, zadania, porozmawiania z kimś, przebaczenia komuś, pomocy komuś. Jeśli tak, to zapisz sobie konkretny fragment, który Cię porusza do działania albo to, co chcesz uczynić. Po pewnym czasie będziesz wyraźnie widział jak Bóg Cię prowadzi. Nie zawsze lectio divina będzie kończyło się podjęciem konkretnego postanowienia i wykonaniem konkretnego działania. Doświadczenie pokazuje jednak, że praktykowanie tej metody przebywania ze Słowem Bożym po pewnym czasie przemienia człowieka, porusza go, przekonuje o tym co prawdziwe i ważne, daje światło do podejmowania właściwych decyzji życiowych i zaprasza do podejmowania zmian. Jeśli jednak po wielokrotnym jej praktykowaniu nigdy nie będziesz się czuł poruszony i wezwany do konkretnego czynu, to może znaczyć, że Twoja modlitwa ze Słowem ma charakter czysto akademicki, nie przemienia Twojego serca, nie prowadzi do nawrócenia i nie dotyka Ciebie w Twojej własnej historii życia.

11.12.2016, niedziela OCZEKIWAĆ PANA, TO GŁOSIĆ INNYM PRZYJŚCIE JEZUSA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Mateusza 11,3-11 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Czy ty jesteś tym? Jan zna proroctwa dotyczące Może dlatego, że ogłaszał nadejście sędziego, który plewy spali w ogniu nieugaszonym (3,12), a Jezus przychodzi jako miłosierny Pan. Odpowiedzi na nurtujące go pytania szuka u samego Jezusa. Najlepszym sposobem radzenia sobie z wątpliwościami jest więc skierowanie się do Jezusa. Jak? W modlitwie, rachunku sumienia, Słowie,...Bóg dopuszcza czas wątpliwości. Jest to dla nas szansa na rozwój duchowy. Mądry kto szuka rady u Pana. Czy doświadczam wątpliwości wierze? Jak sobie z nimi radzę? błogosławiony, kto we Mnie nie zwątpi; Błogosławiony (grec. makarios ) oznacza człowieka szczęśliwego. Ten sam przymiotnik Jezus powtarza dziewięciokrotnie podczas kazania na Górze (zob. Mt 5,3-12). Słowa i czyny Jezusa wskazują na Jego pochodzenie i misję. Działanie Boga wymaga odpowiedzi człowieka, który w wyborze pozostaje wolny. Jeśli odpowie wiarą i zaufaniem - będzie szczęśliwy. Czy wierzę w Tego, na którego dziś oczekuję? Czy dostrzegam, że On nieustannie przychodzi do swojego Kościoła poprzez Słowo i Sakramenty? Jan jest więcej niż prorokiem. Oznacza to, że ma szczególną misję, jaką jest wskazanie na Jezusa - jako obiecanego Mesjasza. W jaki sposób realizuję misję Jana Chrzciciela? Jak wskazuję przychodzącego Jezusa, tym, którzy żyją wokół mnie? Narodzeni z niewiasty - to ci, którzy reprezentują rzeczywistość ziemską, są znakiem wszystkich ludzkich. Ale jest jeszcze rzeczywistość nieba. Do królestwa niebieskiego należą ci, którzy przez chrzest Jezusowy zostali przemienieni obecnością Ducha (por. Rz 14,17n). Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie otwórz oczy mego serca, abym umiał dostrzegać Twoje działanie w moim życiu i z wdzięcznością wychwalać Twoją łaskawość. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

12.12.2016, poniedziałek OCZEKIWAĆ PANA, TO WZRASTAĆ W ZAUFANIU Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Księga Liczb 24, 2-7. 15-17a zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Bóg żywy ma moc przeprowadzać swoje plany także przez ludzi, którzy nie należą do ludu wybranego lub Kościoła. Bóg żywy ma moc przeprowadzać swoje plany przez ludzi zepsutych i zdeprawowanych jak to miało miejsce z carycą Katarzyną, która nie pozwoliła, aby zakon jezuitów w Rosji został zlikwidowany, choć zlikwidowano ich w reszcie świata. Baalam był prorokiem mezopotamskim, wzywając boga lub szukając znaku, stosował tradycyjne metody, opierające się na jakiejś formie wróżb. Odkrywszy, że wolą Jahwe jest błogosławienie Izraelitów, Baalam rezygnuje z owych mechanicznych metod i otwiera się na bezpośrednie objawienie od Boga. W tym momencie zwraca się ku Izraelitom i zostaje napełniony Duchem Bożym. Wypowiada Boże błogosławieństwo, przypuszczalnie w stanie transu. Bóg jest większy od naszych możliwości, pragnień, oczekiwań. Bóg żywy oczekuje od nas zaufania, że On jest większy od naszych problemów i naszej bezradności. On może posłużyć się każdym i wszystkim, aby przeprowadzić swoje plany. Potrzebujemy wzrastać w zaufaniu i wołać: Jezu, ufam Tobie! Jezu, ufam Tobie w mojej bezradności. Jezu, ufam Tobie w mojej chorobie. Jezu, ufam Tobie w moich problemach z dziećmi. Jezu, ufam w moich problemach finansowych. Czy wzrastasz w zaufaniu do Boga żywego? Czy prosisz Jezusa o łaskę głębszej wiary? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję, że jesteś większy od moich problemów. Dziękuję za dar wiary. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

13.12.2016, wtorek OCZEKIWAĆ PANA TO OCZEKIWAĆ JEGO ŁASKI Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Księga Proroka Sofoniasza 3, 1-2. 9-13 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Autor księgi Sofoniasza ukazuje dwie różne od siebie postawy. Jedna związana jest z buntem wobec Boga i brakiem zaufania do Niego. Źródłem takiej postawy jest nie słuchanie głosu Bożego i nieprzyjmowanie Jego ostrzeżeń. Druga postawa związana jest z wyraźną ingerencją Bożą, darmową i niezasłużoną, która jest czystą łaską: Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie. Łaska to dar Boga żywego. Łaska to ulubione słowo w terminologii teologicznej świętego Pawła apostoła. Występuje w listach Pawła 100 razy na 155 w całym Nowym Testamencie. Święty Paweł w Liście do Efezjan pisze: Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga. (Ef 2,8) Przyczyną sprawczą całego dobra jest Bóg. Podstawowym grzechem człowieka jest przypisywanie sobie tego, co do niego nie należy. To, co nie należy do jego kompetencji. Apostoł narodów podkreśla dalej, że tylko Bóg ma moc sprawczą związaną ze wzrostem, nawróceniem i wszelka zmianą. Ja siałem, Apollos podlewał, lecz Bóg dał wzrost. Otóż nic nie znaczy ten, który sieje, ani ten, który podlewa, tylko ten, który daje wzrost. (1Kor 3, 6-7) Łaską w naszym życiu jest wiara i Kościół. Łaską jest dobry mąż lub żona. Łaską jest dobry proboszcz i żywa wspólnota. Łaską jest wykształcenie i posiadanie pracy. Miliony osób ich nie posiadają, bo mieszkają w innych warunkach geograficznych. Łaską jest niepodległość naszego kraju i każdy dobry rząd w tym kraju. Nie oznacza to wcale, że człowiek nie musi przyłożyć do tego wszystkiego swojej pracy i trudu. Łaską jest również choroba, gdy prowadzi do wołania do Boga żywego i o Boga żywego. Łaską są w życiu trudności i wszystko co nas wewnętrznie hartuje i szlifuje, abyśmy nie wynosili się ponad innych. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję Ci za Twoją łaskę. Dziękuję za wszelkie dobro w moim życiu. Dziękuję za życie i wszelkie dobre relacje z drugim człowiekiem. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

14.12.2016, środa OCZEKIWAĆ PANA TO ZNACZY SMAKOWAĆ JEGO SŁOWO Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Księga Proroka Izajasza 45, 6b-8. 18. 21b-25 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Oczekiwany Pan to stwórca nieba i ziemi. Stwórca światła i ciemności. Ten oczekiwany Pan sprawia pomyślność i stwarza niedolę. On Panem życia i śmierci. Wszystko w życiu ma sens i ma prowadzić do spotkania z Bogiem żywym, a pomyślność i niedola ma temu służyć. On nie tylko ukształtował ziemię i człowieka ale jest głęboko zainteresowany tym co stworzył. Jest głęboko zainteresowany swoim stworzeniem. Jest głęboko zainteresowany mną i moim życiem. Jest głęboko zainteresowany moim szczęściem i nieszczęściem. On jest Bogiem sprawiedliwym i zbawiającym. Prorok Izajasz dodaje w związku z oczekiwanym Panem, że Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba jest głęboko zainteresowany moim zbawieniem. Droga do spotkania z oczekiwanym Panem wiedzie przez nawrócenie. Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić. Tylko Bóg żywy jest w stanie nas zbawić, czyli uwolnić od zła. Imię Jezus oznacza etymologicznie "Bóg zbawia". To była fundamentalna misja Jezusa zbawić człowieka przez zrealizowanie Bożego planu, przez posłuszeństwo Ojcu. Jaka jest moja misja w życiu? Oczekiwany Pan pragnie, abyśmy opuścili znane myślenie i znane drogi, i podążyli w nieznane, ale za Jego przewodnictwem. Zachęca nas, abyśmy zaufali jak Abram wyruszając ze swojego Ur do kraju, który Bóg sam ukaże. On Sam jest zapłatą. On Sam jest nagrodą. On jest Tym, przed którym klęknie każde kolano. W Panu uzyska swe prawo i chwały dostąpi całe plemię Izraela, także i my. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję, że jesteś moim zbawieniem. Dziękuję, że jesteś moim oczekiwanym Panem. Maranatha, przyjdź Panie Jezu! Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

15.12.2016, czwartek OCZEKIWAĆ PANA UCZĄC SIĘ WDZIĘCZNOŚCI Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Psalm 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś (...) z krainy umarłych wywołałeś moją duszę... - każdy ochrzczony może się tak modlić. Włączenie do Kościoła dzieci Bożych odkupionych krwią Jezusa jest wybawieniem od wyroku śmierci wiecznej. Czy jesteś za to wdzięczny? Czy dostrzegasz wartość tego, że jesteś ochrzczony, żyjesz sakramentami - czy nie uważasz tego za oczywistość, coś naturalnego, czyli czegoś co ci się należy? Jest to wielki dar i łaska, za którą należy dziękować i wielbić opatrzność i miłosierdzie Boże. Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, i pamiętajcie o Jego świętości. - pamięć o dobru, jakie nam Bóg wyświadczał pomaga uświadomić sobie Jego dobroć, potęgę i miłość oraz pobudza do miłości i uwielbiania Boga. Jeśli nie pociąga cię modlitwa dziękczynienia/ uwielbienia, może nie zauważasz wszystkich darów, jakie otrzymujesz od Pana? Może szybko o nich zapominasz, albo za bardzo się skupiasz na brakach i trudnych rzeczach? Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie. Dobra jest zawsze więcej, ale zło się bardziej rzuca w oczy. Walka duchowa polega także na zauważaniu dobra i Bożej obecności w świecie i uwielbianiu Boga w tym dobru. Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, * Panie, bądź moją pomocą. - im bardziej zawierzysz, o im więcej będziesz wołać, tym intensywniej będziesz doświadczać Bożego działania w swoim życiu. Im więcej realnego życia będzie w modlitwie, tym więcej Bożej obecności w codziennym życiu. Jeśli modlitwa jest wyobcowana z rzeczywistości, jest jakąś abstrakcją, to trudno, żeby było widać "jej efekty" w życiu. Zaproś Boga do konkretnych codziennych spraw, oddaj Mu je i pozwól, by się nimi zajął i przez to pokazał ci swoją miłość i potęgę. Wtedy widząc Bożą dobroć i potęgę serce samo się będzie wyrywać do wielbienia: Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie za łaskę chrztu św., łaskę wytrwania w wierze, dziękuję za każdą spowiedź, komunię św., dziękuję za Twoją opiekę, dziękuję za... Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

16.12.2016, piątek OCZEKIWAĆ PANA TO RADOWAĆ SIĘ Z BYCIA WIERNYM Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Księga Proroka Izajasza 56,1-3a.6-8 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: W dzisiejszym czytaniu odnajdujemy słowa, które Pan Bóg przez usta proroka Izajasza kieruje do narodu wybranego powracającego z niewoli w Babilonii. Po powrocie Izraelici zderzyli się z trudnościami, również w sferze materialnej. Jednak Pan Bóg uświadamia im, iż pełna realizacja Jego obietnic wymaga zbudowania nowej wspólnoty opartej na Bożym prawie. W praktyce było to przestrzeganie szabatu, wybieraniu tego, co miłe Bogu oraz wierność przymierzu. Jak przez ten fragment mogę jeszcze lepiej czuwać i przygotować się na przyjście Pana? "... zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości..." - Mt5,17: "Nie sądźcie, że przyszedłem znieść prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić." ; J15,10: "Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości." Przykazania to nasze drogowskazy, najprostszy sposób, by być wiernym i trwać w miłości Jezusa. Czy przestrzeganie przykazań, bycie wiernym jest dla mnie źródłem radości i wyrazem miłości do Boga. Czy jest coś, co jest dla mnie trudne? Czy mówię o tym Bogu, pytam dlaczego? Proszę, aby pokazywał mi prawdę. "Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do tego, czuwając, by nie pogwałcić szabatu," - szabat był dla Żydów dniem przeznaczonym na modlitwę i odpoczynek. Był on centrum praktyk religijnych. Prawo ściśle opisywało, jak należy go świętować. Był to dzień radości, znak jedności między Bogiem a ludem Izraela. Jak ja przeżywam niedzielę? Czy jest dla mnie dniem prawdziwie świątecznym i radosnym. Czy jest czasem spotkania z Bogiem i czasem spotkania z rodziną - bez pośpiechu i celebracją bycia razem? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, proszę abyś wypełniał mnie Swoją radością i umacniał moją wiarę, bym wiernie trwał przy Tobie. Naucz mnie radosnego przeżywania niedzieli, abym umacniał więź z Tobą i moimi bliskimi. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

17.12.2016, sobota OCZEKIWAĆ PANA TO ODDAĆ MU SWOJE ŻYCIE ORAZ PRZESZŁOŚĆ, BY JĄ ZBAWIAŁ Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Mateusza 1, 1-17 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: To bardzo trudny fragment do rozważania. Mamy tu listę imion ludzi, których przedstawia Stary Testament i na pewno większość z nas zna historię zaledwie kilku z nich. Lecz właśnie tych ludzi wymienia Ewangelista pragnąc nam uświadomić, że Jezus to zapowiedziany Zbawiciel, czyli Mesjasz. Ta lista nazwisk to dowód, że Bóg miał plan zbawienia już od początku ludzkości. Bóg zaprasza nas byśmy poznali historię tych ludzi. Znajdziemy tam władców, przywódców, pasterzy i rolników. Spotkamy ludzi prawych i bogobojnych bohaterów, ale także są tchórzy i wiarołomców. Są na przykład wymienione cztery kobiety. Tamar uwiodła własnego teścia, Rachab była co prawda nierządnicą, ale umożliwiła Izraelitom zdobycie Jerycha, a Batszeba, która była żoną Uriasza, uwiodła Davida, przez co dopuścił się wiarołomstwa i grzechu zabójstwa. Król Salomon na początku blisko Boga, pod koniec życia popełnia bałwochwalstwo. Co pokazuje przez to Bóg? Jak możemy odnieść to do historii naszych rodów? Bóg pokazuje, że dla Niego nieważna jest nasza przeszłość, błędy i grzechy naszych przodków i nas samych. Jezus przyszedł by zamknąć i naprawić historię życia każdego z nas. Cała przeszłość, czyli też grzechy, uzależnienia, błędne decyzje czy zagubienia zmazuje swoją krwią przelaną na krzyżu, a przez zmartwychwstanie powołuje nas do nowego Izraela. Jeśli więc masz jakąś przeszłość lub teraźniejszość, która ci ciąży i oddala Cię od Boga, to oddaj ją Chrystusowi. On ma dla ciebie specjalny plan zbawienia i naprawi twoja historię tak, byś został zbawiony. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu Chryste Ty wiesz, jak bardzo trudno idzie się z bagażem grzechu i zranień. Panie Ty znasz moją historię od narodzin oraz od pokoleń. Oddaję Ci moje życie byś je zmieniał, a mnie doprowadził do krzyża oraz zmartwychwstania. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

Aneks: CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH TYGODNIA 11.12.2016, niedziela Ewangelia według św. Mateusza 11,3-11 Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. on jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».

12.12.2016, poniedziałek Księga Liczb 24, 2-7. 15-17a Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc: «Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu: Niby szerokie doliny potoków, niby ogrody nad brzegami strumieni lub niby aloes, który Pan sadził, niby cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione». I wygłosił swoje pouczenie, mówiąc: «Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: Wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło». 13.12.2016, wtorek Księga Proroka Sofoniasza 3, 1-2. 9-13 Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk! Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia, nie ufa Panu i nie przybliża się do swego Boga. Wtedy przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie. z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi moi rozproszeni dar Mi przyniosą. W dniu tym nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków, przez które dopuściłaś się względem Mnie niewierności; usunę bowiem wtedy spośród ciebie pysznych samochwalców twoich, i nie będziesz się więcej wywyższać na świętej mej górze. i zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny, a szukać będą schronienia w imieniu Pana. Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości ani wypowiadać kłamstw. i nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język, gdy paść się będą i wylegiwać, a nie będzie nikogo, kto by ich przestraszył.

14.12.2016, środa Księga Proroka Izajasza 45, 6b-8. 18. 21b-25 «Ja jestem Pan i nikt poza Mną. Ja czynię światło i stwarzam ciemności, sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. Ja, Pan, czynię to wszystko. Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niechaj ziemia się otworzy, niech zbawienie wyda owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość! Ja, Pan, jestem tego Stwórcą». Albowiem tak mówi Pan, Stworzyciel nieba, on Bogiem, który ukształtował i wykonał ziemię, który ją mocno osadził, który nie stworzył jej bezładną, lecz przysposobił na mieszkanie: «Ja jestem Pan, i nie ma innego. Czyż nie Ja jestem Pan, a nie ma innego Boga oprócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny! Przysięgam na siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, słowo nieodwołalne. Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc. do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy, którzy się na Niego zżymali. W Panu uzyska swe prawo i chwały dostąpi całe plemię Izraela». 15.12.2016, czwartek Psalm 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś * i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie. Panie mój, Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę * i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, * i pamiętajcie o Jego świętości. Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie. * Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele. Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, * Panie, bądź moją pomocą. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, * Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

16.12.2016, piątek Księga Proroka Izajasza 56,1-3a.6-8 Tak mówi Pan: «zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić. Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do tego, czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła. Niech cudzoziemiec, który się przyłączył do Pana, nie mówi tak: Z pewnością Pan wykluczy mnie ze swego ludu. Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i aby miłować imię Pana i zostać Jego sługami wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją świętą górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów». Tak mówi Pan Bóg, który gromadzi wygnańców Izraela: «Jeszcze mu innych zgromadzę oprócz tych, którzy już zostali zgromadzeni».

17.12.2016, sobota Ewangelia według św. Mateusza 1, 1-17 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse był ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń. Możesz korzystać z rozważań Lectio Divina używając swojego smartfona lub innego urządzenia mobilnego. Aplikację możesz pobrać gratis ze strony Google Play pod hasłem Lectio Divina lub bezpośrednio po zeskanowaniu kodu QR zamieszczonego obok.