URZĄD MIEJSKI W SŁUPSKU WYDZIAŁ BEZPIECZEŃSTWA I ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO... Ogólne zasady organizacji magazynów Obrony Cywilnej oraz zasady konserwacji sprzętu OC.... SŁUPSK, dnia 21 stycznia 2013 r.
SPIS TREŚCI: 1. Ogólne zasady przechowywania sprzętu i materiałów OC w obiekcie magazynowym...1 1.1. 1.2. 1.3. Przykładowy sprzęt obrony cywilnej...2 Dokumentacja...5 Organizacja pracy w magazynie...6 2. Zasady konserwacji sprzętu i materiałów obrony cywilnej...7 2.1. Rodzaje metod konserwacyjnych...7
1. OGÓLNE ZASADY PRZECHOWYWANIA SPRZĘTU I MATERIAŁÓW W OBIEKCIE MAGAZYNOWYM 1. Materiały i sprzęt Obrony Cywilnej należy przechowywać w zamkniętym pomieszczeniu, chroniącym je przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi. Rozmieszczenie sprzętu i materiałów winno zapewniać swobodny i bezpieczny dostęp do poszczególnych asortymentów oraz bezpieczny transport. Wymiana powietrza może być uzyskana przy pomocy kanałów wentylacyjnych umieszczonych w ścianach pomieszczeń, poprzez okna, które należy zabezpieczyć siatką metalową lub uchylenie drzwi, bramy. W miarę możliwości należy oddzielnie przechowywać: - przedmioty z tkanin, - przedmioty skórzane, - przedmioty gumowe i gumowane, - przedmioty z drewna, - wyroby metalowe, maszyny i silniki, - wyroby chemiczne 2. Materiały pomocnicze drewniane powinny być przechowywane pod wiatami, ułożone na podkładach, a poszczególne warstwy oddzielone od siebie przekładkami. Przedmioty z gumy i tkanin, tworzyw sztucznych i materiałów pokrewnych należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, kwasów, zasad i produktów naftowych. 3. Akumulatory powinny być przechowywane w odrębnym pomieszczeniu. 4. Obiekt magazynowy powinien być wyposażony w podstawowy sprzęt gaśniczy. Sprzęt przeciwpożarowy powinien być umieszczony w widocznych i dostępnych miejscach oraz okresowo kontrolowany w zakresie jego sprawności i gotowości. 5. Pomieszczenie magazynowe należy zabezpieczyć przed włamaniem i kradzieżą poprzez należyte zabezpieczenie okien i drzwi, a w razie potrzeby ochronę systemami alarmowymi. Obiekt magazynowy powinien być ubezpieczony od kradzieży i nieszczęśliwych zdarzeń. 6. W magazynie powinna znajdować się apteczka pierwszej pomocy, higrometr oraz wykaz temperatury i wilgotności względnej powietrza.
1.2 Przykładowy sprzęt Obrony Cywilnej Indywidualne środki ochrony dróg oddechowych Termos 24L
Kombinezon odzieży ochronnej Nosze sanitarne oraz torba sanitariusza
1.3. DOKUMENTACJA W skład dokumentacji magazynowej zalicza się: I. Karta ewidencji magazynu sprzętu obrony cywilnej Karta powinna zawierać następujące informacje: - lokalizacja magazynu, - charakterystyka budynku tj. ilość kondygnacji, powierzchnia składowa, - istniejące wyposażenie, - urządzenia przeładunkowe, - drogi dojazdowe do magazynu, - zabezpieczenie przeciwpożarowe, - instalacja elektryczna, - instalacja wodno - kanalizacyjna, - szkic magazynu, - imię i nazwisko osoby sporządzającej) II. Księga inwentarzowa sprzętu obrony cywilnej Księga inwentarzowa służy do ewidencjowania obrotów oraz stanu faktycznego sprzętu obrony cywilnej. Wszystkie dowody ewidencyjne (protokoły przyjęcia - przekazania, przeklasyfikowania i inwentaryzacyjne) powinny być wprowadzone do ksiąg inwentarzowych. Ewidencję sprzętu obrony cywilnej prowadzi się na bieżąco. III. Dziennik konserwacji sprzętu i materiałów Dziennik konserwacji sprzętu i materiałów służy do ewidencjowania wykonanych prac konserwacyjnych zgodnie z planem konserwacji sprzętu obrony cywilnej. IV. Wykres temperatury i wilgotności względnej powietrza w magazynie. Dokumentację magazynową prowadzi się celem odzwierciedlenia działalności gospodarczej magazynu a przede wszystkim: - ustalenie ilościowych przychodów i rozchodów oraz stanu faktycznego sprzętu, - ustalenie poszczególnych rodzajów i kategorii sprzętu. W ewidencji sprzętu obrony cywilnej obowiązują następujące zasady: - jednolity system ewidencjonowania - księgi inwentarzowe - objęcie ewidencją całości sprzętu i materiałów - rejestrowanie wszystkich obrotów na podstawie właściwych, należycie wypełnionych dokumentów. - bieżące prowadzenie ewidencji. - terminowe wykonywanie czynności dotyczących prowadzenia ksiąg inwentarzowych. - każda księga inwentarzowa jest prowadzona według tych samych zasad.
1.4. ORGANIZACJA PRACY W MAGAZYNIE W celu zapewnienia prawidłowego rozkładu czynności magazynowych należy zadbać o odpowiednią organizacje pracy w magazynie. Do podstawowych obowiązków osoby odpowiedzialnej za magazyn OC należy: I. Przyjęcie sprzętu i materiałów do magazynu: - przyjęcie sprzętu następuje na podstawie dokumentów przychodowych, - dokumenty przyjęcia należy niezwłocznie zewidencjować w księdze inwentarzowej sprzętu obrony cywilnej, - przyjęty sprzęt oraz materiały do magazynu należy segregować wg typów II. Wydawanie sprzętu i materiałów z magazynu: - wydanie sprzętu lub materiałów następuje na podstawie dokumentów rozchodowych - dokumenty wydania sprzętu należy niezwłocznie zewidencjować w księdze inwentarzowej sprzętu obrony cywilnej III. Przechowywanie sprzętu i materiałów Obrony Cywilnej: - Sprzęt i materiały przechowywane w magazynie powinny być stale utrzymywane w stanie pełnej sprawności technicznej, - Sprzęt i materiały powinny być przechowywane wg kat., - Sprzęt powinien być skompletowany i poukładany na regałach, - Należy stosować wywieszki magazynowe celem łatwiejszego rozpoznania i zlokalizowania składowanego sprzętu i materiałów. Wywieszki powinny znajdować się przy przechowywanym sprzęcie. Minimum informacji, które powinny znaleźć się na wywieszce materiałowej to: nazwa sprzętu, symbol, nr katalogowy, kategoria jednostka miary oraz aktualny stan faktyczny zapasu magazynowego. Przykładowa wywieszka magazynowa
2. ZASADY KONSERWACJI SPRZĘTU I MATERIAŁÓW OBRONY CYWILNEJ Szczególnie ważne czynności magazynowe to czynności związane z ochroną sprzętu i materiałów przed korozją i zniszczeniem. Niszczące działanie korozji może powodować zmniejszenie gotowości sprzętu technicznej sprzętu, dlatego czynności dotyczące ochrony sprzętu przed korozją to przede wszystkim przestrzeganie terminów konserwacji i przechowywania oraz właściwe zabiegi konserwacyjne, pozwalające zabezpieczyć sprzęt i materiały przed utratą ich pierwotnych właściwości. Konserwacja polega na stosowaniu takich środków i zabiegów, które chronią przedmioty przed obniżeniem ich wartości użytkowej i przed zniszczeniem. Sprzęt przeznaczony do wieloletniego przechowywania w magazynie konserwuje się co najmniej raz w roku. Sprzęt użyty do ćwiczeń lub szkoleń należy poddać zabiegom konserwacyjnym po każdym użyciu. Fakt przeprowadzenia konserwacji powinien być zawsze odnotowany w dzienniku konserwacji z podaniem daty i nazwiska oraz ilości i rodzaju sprzętu zakonserwowanego. 2.1. Rozróżnia się następujące rodzaje metod konserwacyjnych: I. Talkowanie - jest to metoda mająca na celu zapobieganie sklejaniu się powierzchni gumowych. Stosuje się ją przy konserwacji wszystkich wyrobów z gumy i tkanin podgumowanych. Polega na naniesieniu na uprzednio przygotowaną powierzchnię cienkiej warstwy talku. Talk najwygodniej jest nanosić na przedmiot sposobem pudrowania. Używamy do tego celu miękkiej flanelowej szmatki lub woreczka z tkaniny o małej gęstości, wypełnionego talkiem. Miejsca trudno dostępne w wyrobach mających kształt worków lub rękawów (np. spodnie do odzieży ochronnej) talkuje się wsypując talk do wnętrza i wykonując koliste ruchy. W ten sposób doprowadza się do dość równomiernego pokrycia całej wewnętrznej powierzchni. Zabrania się talkowania przedmiotów przez przesypywanie ich talkiem w skrzyniach, gdyż w ten sposób talk nigdy nie pokryje dokładnie całej powierzchni a więc nie uchroni przedmiotów przed sklejeniem się. Rodzaj sprzętu, który podlega talkowaniu: - maski przeciwgazowe filtracyjne, - maski przeciwgazowe izolacyjne, -odzież ochronna lekka, - rękawice ochronne, - pończochy ochronne, - fartuchy i kombinezony gumowe, - worki podgumowane na odzież skażoną, - części zamienne gumowe, - węże i przewody gumowe. II. Metoda smarowa - jest to zabieg stosowany do ochrony przedmiotów metalowych nie zabezpieczonych w inny trwały sposób przed korozją. Metoda ta polega na pokryciu uprzednio przygotowanej powierzchni przedmiotu warstwą środka konserwującego: smaru działowego lub wazeliny bez kwasowej, które chronią powierzchnię przed dostępem czynników sprzyjających korozji. Środek konserwujący powinien utworzyć na przedmiocie powłokę szczelnie przylegającą. Powłoki smarowe stosuję się do ochrony zewnętrznych powierzchni sprzętu. Konserwowanie sprzętu metodą smarową można podzielić na: - metodę polegającą na zanurzaniu przedmiotów w gorącym smarze bądź wazelinie. Jest to metoda
zalecana przy przedmiotach o małych wymiarach, nieskomplikowanej budowie i nie mających elementów wykonanych z innych tworzyw np. z gumy. Przedmioty na wieszakach bądź w koszu z drutem zanurzamy na 2-5 minut w gorącym smarze bądź wazelinie, a następnie po zastygnięciu powłoki, przedmiot zakonserwowany przenosimy na papier parafinowany do zapakowania. Temperatura smaru do pierwszego zanurzenia powinna wynosić 105-110 stopni Celsjusza, do drugiego 70-80 stopni Celsjusza, - metodę polegającą na smarowaniu metalowych powierzchni smarem na gorąco. Metodę tą stosuję się do ochrony wyrobów, których nie można zakonserwować przez zanurzenie lub mających elementy wykonane z innych tworzyw. Stopiony smar lub wazelinę o temperaturze 70-100 stopni Celsjusza nanosimy równomiernie tak, aby powierzchnia pokryta była spoistą warstwą grubości około 0,5 mm. Smar nanosimy za pomocą pędzla lub szczotki, - metodę polegającą na naniesieniu równomiernej warstwy smaru na zimno. Metodę tą stosuję się do krótkotrwałej ochrony dużych powierzchni sprzętu o nieskomplikowanej budowie lub do lokalnej ochrony sprzętu składowanego w warunkach dużych wahań temperatury. Grubość nakładanego smaru powinna wynosić około 0,5 mm. Metoda smarowa jest konserwacji sprzętu to metoda tradycyjna i skuteczna, lecz ze względu na dużą pracochłonność chętnie jest zamieniana na metodę bezsmarową. Rodzaj sprzętu, który podlega metodzie smarowej: - łomy, kilofy, łopaty i czarne narzędzia, - przyrządy do odkażania, - zawory przeciwwybuchowe, - klapy wywiewne. III. Metoda bezsmarowa - Jest to metoda polegająca na konserwacji przedmiotów metalowych poprzez naniesienie na uprzednio przygotowaną powierzchnię środków chemicznych hamujących procesy korozji, zwanych inhibitorami. Inhibitory nanosi się na konserwowane przedmioty przez kąpiel. Sprzęt zakonserwowany metodą bezsmarową nie wymaga rozkonserwowywania i jest zawsze gotowy do natychmiastowego użycia. Inhibitory zabezpieczają przed korozją na okres 1-3 lat. Rodzaj sprzętu, który podlega metodzie bezsmarowej: - nie malowane części metalowe wszystkich przyrządów rozpoznawania skażeń chemicznych, - odbiorniki radiowe, - telefony i radiotelefony. IV. Metoda luźnopokrowcowa - Metoda polega na otoczeniu chronionego sprzętu luźnym pokrowcem plastycznym, w którym panuje niewielkie podciśnienie. Wewnątrz opakowania, na skutek osuszenia statycznego wilgoci, zostaje wytworzony mikroklimat o niskiej wilgotności względnej - 30/40%. Rodzaj sprzętu, który podlega metodzie luźnopokrowcowej: -przyrządy dozymetryczne i rozpoznawania skażeń chemicznych, -odbiorniki radiowe, telefony, sprzęt elektrotechniczny, - przyrządy optyczne V. Metoda pokryć malarskich - Metoda polegająca na pokrywaniu sprzętu powłokami malarskimi polega na utrzymaniu w należytym stanie powłoki. W zależności od stopnia uszkodzenia pokrywy malarskiej zabiegiem konserwacyjnym może być jej powtórne malowanie lub renowacja. Sprzęt maluję się na nowo, gdy ponad 20% pokrycia malarskiego jest uszkodzone. Do renowacji powłok malarskich należy stosować takie same materiały lakiernicze, jakimi sprzęt malowano pierwotnie. Malowanie należy przeprowadzać w pomieszczeniach dobrze wentylowanych. Wyroby lakiernicze
używane do malowania lub renowacji powłok malarskich powinny znajdować się w oryginalnych opakowaniach i nie mieć przekroczonego okresu gwarancyjnego deklarowanego przez producenta. Powierzchnie przygotowanych do malowania przedmiotów należy zagruntować farbą podkładową (przedmioty drewniane gruntuje się pokostem) i wysuszyć. Rodzaj sprzętu, który podlega metodzie pokryć malarskich: - wszystkie części metalowe sprzętu nie zabezpieczonego pokryciami galwanicznymi lub inną specjalną obróbką techniczną, - elementy drewniane sprzętu. OPRACOWAŁ: podinspektor Andrzej KACZMAROWSKI