o mała p Mała Jadwinia nr 29 Świat naszym domem Cieszę się, Boże, z serca całego, żeś dał świat piękny dla dziecka Twego. Nie będę śmiecić, mój dobry Panie, Niech ten świat zawsze pięknym zostanie. Opracowała Daniela Abramczuk
o Mała Jadwinia p Piękny jest nasz świat! Dziękuję Ci, Panie Boże, za to, że dałeś mi życie.
o Mała mała Jadwinia p Notesik Jadwini Mamusia mówi, że życie otrzymałam od Pana Boga i dlatego pojawiłam się w naszej rodzinie. - Mamusiu, czy ty pamiętasz, jakie miałam oczy, gdy otworzyłam je pierwszy raz? zapytałam. - Oczywiście, wszystko pamiętam odpowiedziała mama, zdziwiona moim pytaniem. - Byłam taka szczęśliwa! Miałaś piękne, niebieskie oczka i maleńkie paluszki..modliliśmy się z tatusiem, żeby Pan Bóg dał nam ciebie i otrzymaliśmy ten upragniony dar. Czy cieszysz się, że jesteś? O tak! Ja też jestem szczęśliwa i dziękuję, że z tatusiem modliłaś się i że Pan Bóg dał mi życie. - Jadwiniu, Dobry Pan Bóg też chciał, żebyś żyła i On cię bardzo kocha. - Będę zawsze cieszyć się z tego, że żyję, nawet gdyby było mi trudno i źle. Dobrze jest żyć! - Jadwiniu, Pan Bóg dał nam jeszcze nasz dom, nasze miasto, nasz kraj, Polskę, naszą ziemię i cały świat, w którym żyjemy. Pan Bóg powierzył nam to wszystko: pola, łąki, ogrody, morze i góry, jeziora i rzeki - to jest nasze wielkie mieszkanie. Kiedyś, bardzo, bardzo dawno temu nie było nic, nawet świata. Nie było nieba, ani słoneczka, ani ziemi, ani drzew, ani kwiatów-nie było nic! A teraz spójrz dokoła. Co widzisz? - Widzę wszystko: i niebo, i słońce, i drzewa, i kwiaty. - Tak, Dobry Bóg to wszystko stworzył i dał nam ten świat, żebyśmy mieli gdzie mieszkać. Powinniśmy się starać,
o Mała Jadwinia p żeby wszędzie było pięknie i czysto, nie śmiecić, nie niszczyć gałązek i drzew. Razem z nami mieszka bardzo dużo ludzi. Wszyscy jesteśmy jedną wielką rodziną. Musimy razem dbać o ten nasz wspólny dom i troszczyć się o wszystkich, którzy z nami na tym świecie mieszkają. Pan Bóg dał nam wielką rodzinę ludzką i chce, byśmy wszyscy wzajemnie się kochali i żyli w zgodzie i przyjaźni. Wszyscy ludzie to nasi bracia, a Bóg jest naszym Ojcem. On zna wszystkie swoje dzieci po imieniu i chociaż mieszka w niebie, zawsze jest też przy nas. Chociaż Go nie widzimy, On jest między nami, nawet teraz, w tej chwili. W twoim serduszku, Jadwiniu, jest Dobry Bóg. On ciebie zna i bardzo kocha. - Mamusiu, a jak Pan Bóg stworzył świat? - To długa historia, córeczko. O tym opowiem ci innym razem A teraz uklęknijmy, złóżmy ręce, spójrzmy w niebo i podziękujmy Panu Bogu, że dał nam życie i stworzył dla nas taki piękny świat. I rozpoczęłyśmy wspólną modlitwę słowami: Ojcze nasz, któryś jest w niebie
o Mała mała Jadwinia p Krzyżówka 1. 1. Służą do muzyki w kościele 2. W nim mieszkamy 3. Człowiek pochodzący z tego samego kraju 4. Odmierza go zegar 5. Mały człowieczek 6. Służy do wysyłania i odbierania listów i paczek 7. Dzięki niemu mamy chleb
o Mała Jadwinia p WSZYSCY DLA WSZYSTKICH Murarz domy buduje, Krawiec szyje ubrania, Ale gdzieżby co uszył, Gdyby nie miał mieszkania? A i murarz by przecie Na robotę nie ruszył, Gdyby krawiec mu spodni I fartucha nie uszył. Piekarz musi mieć buty. Więc do szewca iść trzeba, No, a gdyby nie piekarz, To by szewc nie miał chleba. Tak dla wspólnej korzyści I dla dobra wspólnego Wszyscy muszą pracować, Mój maleńki kolego. Julian Tuwim
o Mała mała Jadwinia p CHATA W KWIATACH W pewnej chacie mieszka dwoje miłych dzieci: Wojtuś i Elżbietka no i kotek trzeci. Okienko tu nisko, bo chata niewielka. Mogą georginie do izdebki zerkać. Nisko tu okienko - otwarte na oścież. Zajrzał tam słonecznik: do izby zaproście!! A różowe malwy na tej ścianie białej na prawo i lewo bukietami chwiały. A kiedy na progu siadły sobie dzieci; Wojtuś i Elżbietka no i kotek trzeci - Dzień dobry! - szepnęły astry i nagietki do swego Wojtusia i do swej Elżbietki. - Chyba wam jest miło, że tłum kwiatów taki! Tylko wielka szkoda, że przekwitły maki! A na to dzieciaki przechyliły główki, wsypały do buzi słodki mak z makówki. St.Szuchowa
Ojcze nasz, Ojcze nasz, któryś jest któryś w niebie jest w niebie ale nie tym z księżycem i chmurką, bo gdzie Ty jesteś niebem może być podwórko i mój dom, i w sercu kąt mały - nie wiem tylko Jak Ty się zmieścisz tam cały i nie zabraknie Ciebie za ostatnią gwiazdą Więc, gdy myślę o niebie, to tak jakby to było GNIAZDO w Twojej ręce pod drugiej ręki dachem, gdzie schronić się można przed złem, i przed śmiercią i przed strachem Brat Tadeusz Ruciński Zapraszam Cię, Panie Boże, do mojego serca. Ilustrację wykonała Kamila Stanisz Zdjęcia Zbigniew Nowacki