MAŁA JADWINIA nr 7. Święta Jadwigo, módl się za nami! IMIENINY ŚWIĘTEJ JADWIGI ŚLĄSKIEJ PATRONKI NASZEJ PARAFII. 15 października.

Transkrypt

1 o mała Jadwinia p o mała Jadwinia p MAŁA JADWINIA nr 7 IMIENINY ŚWIĘTEJ JADWIGI ŚLĄSKIEJ PATRONKI NASZEJ PARAFII 15 października Święta Jadwigo, módl się za nami!

2 o Mała Jadwinia p Notesik Jadwini Dzisiaj są imieniny mojej Patronki, a więc i moje! Nie mogłam się tego dnia doczekać. Rano pierwsza niespodzianka! Cała rodzina stanęła przede mną. Mój braciszek wręczył mi piękny bukiet kolorowych kwiatów i wszyscy po kolei składali mi życzenia. Życzyli mi bym była zdrowa, szczęśliwa i radosna i bym kiedyś także została świętą, jak moja patronka. Jacy oni wszyscy kochani! Wyjęłam z bukietu dwa kwiaty. Jeden dałam Mamusi i podziękowałam za to, że mnie urodziła, drugi Tatusiowi za to, że jest dla mnie taki dobry. Dla braci miałam czekoladki. Potem wspólny pacierz i modlitwa do Świętej Jadwigi. Przed śniadaniem zaśpiewano mi Sto lat, a po śniadaniu...prezenty!. Od wszystkich!!! Najbardziej podobał mi się prezent od rodziców książka o świętej Jadwidze z kolorowymi obrazkami i bardzo ładna sukienka. Później wszyscy świątecznie ubrani, ja w nowej sukience, poszliśmy do kościoła. Zabrałam ze sobą moje kwiaty i położyłam je u stóp Świętej Jadwigi, przecież to Jej imieniny! Po Mszy świętej obok kościoła było dużo ciekawych rzeczy: gry i zabawy dla dzieci, malowanie buzi, śpiewanie, robienie zdjęć i różne smakołyki. Mnie najbardziej podobał się teatrzyk o krasnoludkach. Teraz już jestem w domu. To był cudowny dzień!!! Mój Anioł uśmiecha się do mnie.

3 o Mała mała Jadwinia p Nasze miasto - ogród

4 o Mała Jadwinia p Maciej Słomczyński M a k ó w k a z M i l a n ó w k a Raz na letnisko do Milanówka, Zjechali razem- mak i makówka. Wspólnie orzekli w długiej naradzie, Że będą mieszkać w przydrożnym sadzie. Przez dwa tygodnie stali na słońcu, Aż mak do żony powiedział w końcu: Wybacz mi, proszę, droga makówko O zdrówku twoim chciałbym rzec słówko; Od dni już kilku wzdycham i płaczę Słysząc, jak coś ci w głowie kołacze. Na to makówka, buzię w podkówkę: Sama się martwię o moją główkę. Dziwna to sprawa, lecz w Milanówku

5 o Mała mała Jadwinia p Każdy mieszkaniec ma kłopot z główką. A mak jej na to: Zbędne są słówka, Co ma twa główka do Milanówka! Pomówię z mrówką i z bożą krówką, Jakby twej główce przywrócić zdrówko. Rzekł bożej krówce: Dam ci złotówkę Zbadaj makówki zdrówko i główkę. Wnet boża krówka wzięła calówkę, Bada makówkę, mierzy jej główkę. W końcu wyrżnęła główkę calówką. Do chrzanu rzekła z taką makówką! Mak się rozpłakał, płacze makówka: Ach! Jak okropnie boli mnie główka. A boża krówka wzięła złotówkę, Po czym ruszyła w dalszą wędrówkę. Płakał z makówką mak do obiadu, Wreszcie ogrodnik nadszedł do sadu, Wiódł na postronku łaciatą krówkę, Która pożarła biedną makówkę. W sposób ten chciałbym określić grzecznie, Jak w Milanówku jest niebezpiecznie.

6 o Mała Jadwinia p Krzyżówka Monika Maciuszek 1. Mały, granatowy owoc leśny 2. Przy nim zatrzymuje się pociąg 3. Drzewo z żołędziami 4. Zielona na boisku 5. Drewniana skrzyneczka z obrazem lub rzeźbą Matki Bożej lub Jezusa 6. Kumkające zwierzę

7 o Mała mała Jadwinia p Nasz piękny Milanówek

8 Stały skrzaty przy kamieniu - tam, gdzie ślady dróg rozstajnych. Łezka rzekł: - Chcę słonko witać, więc na słonko poczekajmy... Cichokichek kichnął cicho: - Łezko, co też ci się plecie? Słońce wszędzie witać można, o tym wszyscy wiedzą przecie. - Ja w przód pójdę - przerwał Słomka - dróżka moja za tą trawą, w lewo Bulwa, a w tył Łezka. Cichokichek pójdzie w prawo... - Wyruszamy! - sapnął Bulwa. - Las już śpiewa ranne pieśni. Bóg da - powrócimy zdrowi i każdemu się poszczęści. Żegna Łezkę Cichokichek, Bulwa Słomkę mocno złapał, mokre oczki wycierają, bo nie tylko Łezka płakał. Wiatr leciutko kwiatki trąca, rosą płatki im przeciera: - Krasnoludki idą w drogę, więc nie śpijcie kwiatki teraz... o Mała Jadwinia p Lusia Ogińska Księgi Roztoczańskich Krasnali Księga pierwsza - Krasnalowe drzewo Na przydrożnym kamieniu (16,17)