POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 471/12. Dnia 9 października 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Podobne dokumenty
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 491/12. Dnia 9 października 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Antoni Górski (przewodniczący) SSN Wojciech Katner SSN Marian Kocon (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 412/16. Dnia 27 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Marta Romańska SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Anna Kozłowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Barbara Myszka SSN Krzysztof Strzelczyk

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSN Hubert Wrzeszcz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 321/12. Dnia 14 czerwca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Prezes SN Dariusz Zawistowski (przewodniczący) SSN Anna Owczarek (sprawozdawca) SSN Marta Romańska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 340/10. Dnia 13 kwietnia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 527/12. Dnia 12 kwietnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 218/13. Dnia 20 listopada 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Dnia 13 września 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 47/13. Dnia 9 października 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Tyczka-Rote

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Antoni Górski SSN Krzysztof Strzelczyk. Protokolant Hanna Kamińska

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSA Elżbieta Fijałkowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 23/11. Dnia 7 października 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 434/12. Dnia 17 kwietnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Monika Koba (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSA Bogusław Dobrowolski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSA Władysław Pawlak

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Anna Owczarek

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) SSN Wojciech Katner SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Iwona Koper (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 626/12. Dnia 26 czerwca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 265/08. Dnia 8 stycznia 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Marian Kocon (sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 421/12. Dnia 28 sierpnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 21/14. Dnia 20 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSN Henryk Pietrzkowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 56/12. Dnia 20 września 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Maria Szulc (sprawozdawca) Protokolant Ewa Zawisza

POSTANOWIENIE. Protokolant Bogumiła Gruszka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 495/08. Dnia 5 czerwca 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 10/16. Dnia 20 kwietnia 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 674/08. Dnia 15 maja 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Marta Romańska

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) SSN Kazimierz Zawada

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 477/12. Dnia 13 marca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca) SSN Dariusz Zawistowski

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz SSN Jan Górowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Marta Romańska SSN Maria Szulc

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 115/11. Dnia 28 października 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 116/12. Dnia 14 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZAGADNIENIE PRAWNE. W sprawie o ustanowienie służebności przesyłu na skutek apelacji wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Rejonowego UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 570/16. Dnia 8 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 314/09. Dnia 18 marca 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSA Jan Kremer

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Dariusz Dończyk

POSTANOWIENIE. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSA Jacek Grela (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący) SSN Paweł Grzegorczyk SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca) UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CZ 1/17. Dnia 9 lutego 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 9/09. Dnia 15 maja 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Wojciech Katner

POSTANOWIENIE. SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący) SSN Józef Frąckowiak SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CZ 88/12. Dnia 20 grudnia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący) SSN Antoni Górski (sprawozdawca) SSN Hubert Wrzeszcz

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Anna Kozłowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSN Marta Romańska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Iwona Koper. Protokolant Ewa Zawisza

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 205/09. Dnia 21 stycznia 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 205/18. Dnia 28 listopada 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Katarzyna Tyczka-Rote

POSTANOWIENIE. o stwierdzenie wykonalności orzeczeń sądu zagranicznego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk

POSTANOWIENIE. SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSA Andrzej Niedużak

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CSK 288/08. Dnia 23 września 2010 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CNP 62/16. Dnia 28 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSA Władysław Pawlak. Protokolant Anna Banasiuk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)

Transkrypt:

Sygn. akt V CSK 471/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 października 2013 r. SSN Anna Owczarek (przewodniczący) SSN Wojciech Katner (sprawozdawca) SSN Marian Kocon w sprawie z wniosku M. K. i Z. K. przy uczestnictwie T. Dystrybucja S.A. z siedzibą w K. o ustanowienie służebności przesyłu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 października 2013 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy Z. K. od postanowienia Sądu Okręgowego w J. z dnia 10 maja 2012 r., oddala skargę kasacyjną.

2 UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2011 r. Sąd Rejonowy w B. ustanowił na nieruchomości gruntowej w B. służebność gruntową na rzecz T. Dystrybucja S.A. z siedzibą w K., polegającą na prawie korzystania przez przedsiębiorstwo przesyłowe z urządzeń elektroenergetycznych (słupa żelbetowego przelotowego i linii energetycznej napowietrznej średniego napięcia 20 kv) oraz prawie korzystania z nieruchomości obciążonej, w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji urządzeń przesyłowych lub ich instalacji, wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren nieruchomości odpowiednim sprzętem. Zasądził też od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy 20 200 złotych tytułem wynagrodzenia za ustanowienie służebności oraz koszty postępowania. W wyniku wniesionej apelacji uczestnika, Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 10 maja 2012 r. zmienił postanowienie Sądu pierwszej instancji przez określenie wynagrodzenia na kwotę 668,48 złotych oraz zmianę w przedmiocie kosztów postępowania i zasądzenie kosztów za instancję odwoławczą. Obniżenie wynagrodzenia wynikało z uznania znacznie mniejszego, niż to przyjął Sąd Okręgowy, zakresu obciążenia nieruchomości ustanowioną służebnością. W skardze kasacyjnej wnioskodawca Z. K. zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 305 1 k.c. w zakresie treści prawa służebności przesyłu oraz art. 305 2 2 k.c. i nieuwzględnienie żądania właściciela przyznania odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Skarga kasacyjna jest niezasadna i podlega oddaleniu, chociaż niektóre jej stwierdzenia są trafne, pozostając wszakże poza zakresem kognicji Sądu Najwyższego ze względu na niepodniesienie w skardze zarzutów odnoszących się do naruszenia przepisów postępowania cywilnego. Jednocześnie,

3 na dezaprobatę zasługują te stwierdzenia Sądu drugiej instancji, które zbyt emocjonalnie a nie merytorycznie odnoszą się do stanowiska Sądu pierwszej instancji i zawierają określenia, które nie przystoją sądowi (orzeczenie kuriozalne, nieudolne), próbując zastąpić argumenty, jakie powinny się znaleźć w uzasadnieniu orzeczenia drugiej instancji według art. 387 1 i art. 328 2 k.p.c., a których częściowo brakuje w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Najpierw więc należy przyznać rację skarżącemu i stwierdzić, że służebność przesyłu, która jest postacią służebności gruntowej ma na celu zrównoważenie interesów właściciela nieruchomości przez którego grunt przebiega linia przesyłowa oraz interesów przedsiębiorstwa przesyłowego, który dzięki tej linii i posadowionym na gruncie urządzeniom (w niniejszej sprawie jest to słup żelbetowy, na którym zawieszone są przewody elektroenergetyczne średniego napięcia 20 kv) może realizować swoje zadania gospodarcze w postaci dostarczania energii elektrycznej. Z ustanowieniem służebności na żądanie właściciela nieruchomości obciążonej wiąże się wynagrodzenie, o którym stanowi art. 305 2 1 i 2 k.c. Zgodnie z dominującym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa służebność przesyłu można ustanowić zarówno dla nowych instalacji przesyłowych, jak i wtedy, gdy instalacje te były zbudowane przed wejściem w życie przepisów kodeksu cywilnego o służebności przesyłu (z dniem 3 sierpnia 2008 r.), a nie została wcześniej uregulowana ich sytuacja prawna, w szczególności z odpowiednim wykorzystaniem przepisów o służebności drogi koniecznej. Podobnie, jak służebność przesyłu, służebność drogi koniecznej przewiduje wynagrodzenie za jej ustanowienie (art. 145 1 k.c.), które różni się co do istoty od odszkodowania i jest rozumiane szerzej (tak też Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 5 kwietnia 2012 r., II CSK 410/11). Należy się ono bowiem za samo znoszenie uciążliwości, jakie stwarza linia przesyłowa przebiegająca przez (nad, pod) nieruchomość, nawet wtedy, gdy nie występuje szkoda w rozumieniu art. 361 2 k.c. Występowanie szkody wpływa jednak na wysokość wynagrodzenia, stając się w takim wypadku jego elementem. W rozpoznawanej sprawie Sąd pierwszej instancji, a za nim Sąd Okręgowy trafnie przytoczyły orzeczenia Sądu Najwyższego, w których wskazane zostały

4 podstawowe kryteria, jakie powinno się mieć na uwadze ustalając wysokość wynagrodzenia. Wynagrodzenie powinno być zatem proporcjonalne do stopnia ingerencji posiadacza w treść cudzego prawa, uwzględniać wartość wykorzystywanej nieruchomości, przewidywany okres korzystania ze służebności oraz społeczno-gospodarcze przeznaczenie nieruchomości obciążonej służebnością i samej służebności, a także - dodać należy - powinno pokryć wszystkie niedogodności, jakie w przyszłości dotkną właściciela obciążonej nieruchomości w związku z ustanowieniem służebności (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2009 r., I CSK 392/08, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2010 r., II CSK 444/09 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2013 r., IV CSK 317/12). Mając te kryteria na uwadze, Sąd pierwszej instancji bezkrytycznie odniósł się do opinii powołanej biegłej, która obliczyła wynagrodzenie tak, jakby wykonywanie prawa własności całej działki zajmowanej przez wnioskodawców doznawało uszczerbku na skutek opisanej linii przesyłowej. Z ustaleń faktycznych wynika, że linia ta przebiega w południowo-zachodnim narożniku działki i absorbuje (o linii napowietrznej trudno mówić jako o zajmowaniu nieruchomości) tylko 8,19% powierzchni tej działki. Z ustaleń wynika również, że działka ta jest zabudowana jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym i zagospodarowana, więc ustanowienie obecnie służebności, mimo że prawo to obciąża prawo własności całej nieruchomości, nie stanowi ograniczenia w wykonywaniu tego prawa ze względu na plan zagospodarowania przestrzennego, przewidującego przeznaczenie terenu pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. W przypadku budynku mieszkalnego wnioskodawców zagospodarowanie nieruchomości już nastąpiło. Z opinii biegłej powinien był zatem sąd skorzystać w taki sposób, jak to uczynił Sąd drugiej instancji, samodzielnie tę opinię oceniając dla potrzeb niniejszej sprawy. Określając wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu należy odmiennie ocenić uciążliwości powstające dla właściciela nieruchomości obciążonej służebnością, gdy dopiero ma zostać zainstalowana nowa linia przesyłowa z budowlami towarzyszącymi (np. słupy, stacje transformatorowe itp.), a odmiennie, gdy linia ta już istnieje od wielu lat i w tym stanie nieruchomość była przedmiotem

5 obrotu. O wynagrodzeniu decydują bowiem wtedy głównie te uciążliwości, których może doznać właściciel nieruchomości obciążonej w przyszłości (np. musząc znosić wstęp na działkę konserwatorów urządzeń przesyłowych). Sądy rozpoznające sprawę w toku instancji nie dostrzegły również dwóch aspektów prawnych w ustalonym stanie faktycznym, rzutujących na wysokość wynagrodzenia. Jednym z nich jest graniczące z pewnością korzystanie z linii przesyłowej uczestnika przez samych wnioskodawców, z wolą płacenia za energię elektryczną jak najmniej, a jednocześnie nie chcących nawet w minimalnym stopniu bez dodatkowego wynagrodzenia znosić obecności koniecznej infrastruktury elektroenergetycznej w swojej przestrzeni prawa własności. Drugą kwestią, oczywistą w niniejszej sprawie jest nabycie przez wnioskodawców przedmiotowej działki gruntu w 1992 r., podczas gdy linia przesyłowa wraz ze słupem została wybudowana kilkadziesiąt lat wcześniej, najprawdopodobniej jeszcze w okresie przedwojennym. Należy zatem mieć na uwadze, że zgodnie z doświadczeniem życiowym i typowym zachowaniem stron w umowach sprzedaży, przy zakupie nieruchomości przez wnioskodawców została już w jej cenie uwzględniona wartość działki wraz ze znajdującą się już na niej cudzą budowlą w postaci słupa żelbetowego i rozpiętej na nim linii elektroenergetycznej (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2013 r., IV CSK 440/12). Mając powyższe na uwadze należało uznać wynagrodzenie określone przez Sąd drugiej instancji za prawidłowe, zarzuty pod tym względem wnioskodawcy za niezasadne i skargę kasacyjną na podstawie art. 398 14 k.p.c. oddalić. es