RAPORT Email: karolina.drozdz@gmail.com Numer albumu: 43231 Kierunek w Polsce: Finanse i Rachunkowość Kierunek w Niemczech: Economics Ilość zakończonych semestrów: 3 (studium magisterskie) Nazwa uczelni: Ruprecht-Karls-Universität Heidelberg Terminu pobytu: semestr zimowy (7.10-23.02) MIEJSCE POBYTU Do Heidelbergu jechałam z rodzicami samochodem, w ramach wycieczki krajoznawczej, ale później już tylko autobusami. Firma Sindbad oferuje połączenia w rozsądnej cenie, ale podróż trwa 20 godzin. Można także znaleźć tanie loty w Szalonych Środach Lotu lub z Ryanairem, trzeba jednak uważać na ograniczenia bagażowe. Nawet jeżeli loty nie są drogie, to dostanie się z Frankfurtu (bo to najbliższe lotnisko) do Heidelbergu kosztuje 20 Euro w jedną stronę i warto wziąć ten koszt pod uwagę, bo wychodzi ok. 150-200 zł drożej niż autobus (ale dużo szybciej). Miasto jest absolutnie przepiękne, przecięte rzeką Neckar, po jednej stronie starówka, po drugiej stronie ogromny kampus kierunków ścisłych, szpitale oraz całe zaplecze sportowe. Miasto otoczone jest niewielkimi wzniesieniami, nad starówką góruje zamek. Fantastyczne miejsce do spędzenia semestru letniego, ja byłam w zimowym, a i tak zakochałam się w tym miejscu. Mnóstwo możliwości na spacerowanie. Uniwersytet jest rozproszony po całym mieście, każdy fakultet ma zajęcia w innej części. Dlatego najlepiej dowiedzieć się, gdzie będzie się studiować zanim rozpocznie się szukanie mieszkania można wtedy znaleźć coś bardzo blisko. Chociaż Heidelberg jest na tyle mały, że można poruszać się po nim na rowerze. Ja kupiłam rower na miejscu i nie miałam w ogóle biletu semestralnego na komunikację miejską, najdalej miałam na zajęcia sportowe ok. 15 minut. UNIWERSYTET Uniwersytet państwowy, z ogromną tradycją. W moim semestrze studiowało ok. 600 studentów zagranicznych, w sumie studiuje około 40.000 studentów. Niesamowite podejście wykładowców do studentów. Z tutorami z reguły jest się na Ty i naprawdę są do dyspozycji studentów w razie pytań. Czuje się ten kontakt, zupełnie inny poziom studiowania niż w Polsce. Należy się jednak przygotować na sporo pracy, ponieważ poziom jest wysoki. Lepiej nie przygotowywać się na typowego Erasmusa, ale też na sporo nauki. Na moim kierunku nie
było taryfy ulgowej dla Erasmusów, tak jak to się często zdarza. Poza tym jest bardzo niewielu studentów na magisterce (ja byłam jedyna), więc tym bardziej siła przetargowa jest niewielka. KURSY Niestety na studiach magisterskich wybór przedmiotów jest bardzo ograniczony, ponieważ na studia dostaje się tylko około 40 osób. Nie można tego w żaden sposób porównać z ofertą na SGH. Wszystkie przedmioty są dość matematyczne. Ja wybrałam następujące (oprócz języka wszystkie kursy na ekonomii na magisterce prowadzone są po angielsku!): włoski zdecydowanie polecam zapisanie się na język do Zentrales Sprachlabor. Brałam udział w kursie dla początkujących (Grundstufe I). Erasmusi płacą 60 Euro, przy zdanym egzaminie końcowym dostaje się powrotem 40 Euro. Mój kurs był fantastyczny, genialna prowadząca (Milena Tombolino), ale całkiem sporo pracy. Generalnie kursy są na bardzo różnych poziomach, słyszałam bardzo dobre opinie jeszcze o hiszpańskim, różnie bywa z angielskim. Jest możliwość zapisania się także na kursy ekonomicznego niemieckiego czy angielskiego, one są punktowane za 6 ECTS. Kursy ogólne jedynie za 4 ECTS. Należy przygotować się na kupno dodatkowych książek (moja kosztowała około 25 Euro). Polecam, naprawdę super doświadczenie, można poznać świetnych ludzi. Law&Economics prof. Timo Goeschl, ćwiczenia dr Johannes Diederich na początku miałam duże problemy żeby się wdrożyć, ponieważ kurs jest dość skomplikowany, a przede wszystkim tempo jest bardzo wysokie. Prowadzący, prof. Goeschl, jest bardzo sympatycznym człowiekiem, ale bardzo ambitnym (skończył Cambridge) i momentami ciężko było mu wytłumaczyć, że nadaje trochę za wysokie tempo. Slajdy były przeładowane informacjami i momentami ciężko było złapać ogólne spojrzenie na sprawę. Sama tematyka ciekawa ekonomiczna analiza prawa, szukanie efektywnych i optymalnych rozwiązań w zakresie prawa karnego, prawa deliktowego, kontraktowego, itd. Do wykładu były także ćwiczenia cotygodniowe na których rozwiązywane były tzw. problem sets. Pomaga to w przygotowaniu do egzaminu. Ocena składała się w 20% z prezentacji na temat wybranego artykułu naukowego dotyczącego danego działu prawa, w 35% z midterm exam, który obejmował pierwszą część semestru i polegał na rozwiązywaniu zadań analogicznych do tych robionych na ćwiczeniach (należało jednak naprawdę bardzo dobrze znać slajdy, ponieważ zadania były dość szczegółowe i może podobne w budowie do tych z ćwiczeń, ale w żadnym stopniu się nie pokrywały czy nie powtarzały). W 45% z egzaminu końcowego ten składał się z części dotyczącej nowej części semestru z zadaniami do rozwiązania oraz eseju obejmującego tematykę poruszaną przez cały semestr. Egzaminy nie były proste, trzeba
było naprawdę sporo się przygotowywać, natomiast oceniane były bardzo łagodnie (według nas), także wszystkim udało się przez kurs przejść i to z całkiem niezłymi wynikami. W wymaganiach kursu napisane jest, że należy mieć ukończony kurs z mikroekonomii ja miałam mikro na SGH 5 lat temu i dałam radę zdać ten przedmiot na bardzo dobrą ocenę. Z matematyki wszystko sprowadza się do maksymalizowani i minimalizowania, więc do pochodnych. Dobrze znać podstawowe wzory, całkowanie, itd. Koncepcje efektywności, itd. Ale to wszystko można nadrobić na miejscu. Macroeconomics prof. Zeno Enders, ćwiczenia dr Thomas Eife, dr Jörger Rieger To był najtrudniejszy przedmiot jaki miałam, wykład był późno 16.15-19.00, ćwiczenia co tydzień 1,5 godziny. Profesor jest świetnym człowiekiem i bardzo prostudenckim, ale niestety wykład prowadzony jest w sposób bardzo zawiły i mało zrozumiały ze względu na niezbyt dobry akcent profesora i fakt, że ciągle wypisywał na tablicy bardzo długie i zawiłe rozwinięcia wzorów, które wcale nie były potrzebne do egzaminu, a wprowadzały tylko zamieszanie. Miałam wrażenie, że wykład jest dla osób, które bardzo się tym interesują i chcą dokładnie wiedzieć, co i jak. Chodziło na niego niewiele osób (też dlatego, że większość podchodziła do tego egzaminu w drugim terminie). Od wielu osób słyszałam, że czytają po prostu książkę, bo to lepsze wykorzystanie czasu spędzonego na ponad dwugodzinnym wykładzie, z którego niewiele się wynosi Omawiane były teorie wzrostu i cykle koniunkturalne. Na ćwiczeniach rozwiązywane były problem sets. Pierwszy ćwiczeniowiec Jörger Rieger był absolutnie okropny, nie potrafił nic wytłumaczyć i odpowiedzieć na żadne pytanie. Drugi był dużo lepszy, mówił w sposób bardzo logiczny i dużo wolniej, łatwiej było wszystko zrozumieć. Egzamin końcowy trwał 2h 15 minut i składał się z części teoretycznej oraz z zadań, które były analogiczne do tych rozwiązywanych na ćwiczeniach. Egzamin był bardzo trudny, a podobno uchodzi za jeden z prostszych z 4 obowiązkowych na studiach magisterskich. Można było jeszcze wziąć matematykę (dużo nauki), mikroekonomię (więcej matmy niż makroekonomia, ale zmusza do regularnej nauki, bo trzeba oddawać problem sety w grupach i dzięki temu łatwiej potem zdać egzamin, bo to 10% do oceny), albo ekonometrię, którą stanowczo odradzam, bo jest to najgorsza zmora, bardzo trudne. Seminarium The Economicus of Poverty and Poverty Reduction prof. Stefan Klonner, dr Christian Oldiges Najlepsza rzecz jaką tam robiłam, świetna sprawa. Dostaje się temat, na który należy napisać maksimum 15 stron pracy seminaryjnej oraz przygotować prezentację, którą prezentuje się podczas seminarium blokowego. Każdy pracuje indywidualnie w domu, konsultując wszystko z tutorem, a potem jest wyjazd na 3 dni w góry, gdzie odbywa się sesja seminaryjna, każdy robi prezentację oraz prezentuje swój plakat (w tym roku tematyka plakatów to antipoverty
programmes). Bardzo ciekawe doświadczenie, można dużo z tego wynieść i spędzić 3 dni z naprawdę fajnymi ludźmi. Niestety wyjazd był płatny 70 Euro + dojazd. Nie jest tak ze wszystkimi seminariami, różnie to organizują, część odbywa się w Heidelbergu na uniwersytecie, ale prof. Klonner ma taką tradycję, że wyjeżdża ze studentami. Naprawdę warto, chociaż całkiem sporo roboty, ale aż 9 punktów ECTS. WARUNKI STUDIOWANIA Każdy dostaje Studentenausweis, który można naładować na dowolną kwotę. Tym płaci się za absolutnie wszystko począwszy od jedzenia na stołówkach, ksero, a skończywszy na kursach językowych. Na tą kartę wypożycza się także książki bez ograniczeń ilościowych, maksymalny termin wypożyczenia to chyba 3 tygodnie, można to przedłużać samodzielnie w Internecie, na swoim koncie biblioteki, gdzie wypisane są wszystkie wypożyczone książki. Każdy wydział ma swoją bibliotekę, ale jest też jedna główna. W okresie sesji bardzo ciężko o miejsce. Jest możliwość rezerwowania pokojów grupowych, jeśli robi się jakieś projekty albo chce się wspólnie uczyć, to świetna sprawa, bo można rozmawiać. Biblioteki są świetnie wyposażone, wszędzie komputery Apple a. Kserowanie kosztuje 4 centy za stronę. Tak jak u nas nie wolno nic ze sobą wnosić, można sobie kupić przezroczystą torbę z logo Heidelbergu i w tym wszystko nosić. Teoretycznie każdemu przysługuje 200 darmowych kopii, ale to nie do końca prawda, bo mnie ten limit bardzo szybko się skończył. Generalnie warto drukować na uniwersytecie, ale są też punkty ksero na mieście, gdzie dla studentów ceny są jednakowe (Copy Centers). RECEPCJA Ja brałam udział w programie Buddy, więc miałam od początku opiekę i było super. Wszyscy są niesamowicie pomocni i cierpliwi, Panie w dziekanatach fantastyczne, wszyscy chcą pomagać. Akademisches Auslandsamt super wszystko zorganizowało, nie było żadnych problemów. Bardzo polecam też wzięcie udziału w Orientierungstage poznałam tam mnóstwo ludzi, z którymi potem trzymałam się przez cały wyjazd. Świetna okazja żeby szybko zaaklimatyzować się w Heidelbergu i poznać otoczenie. KOSZTY UTRZYMANIA W Heidelbergu jest generalnie mega duży problem ze znalezieniem mieszkania. Ja nie dostałam akademika i musiałam szukać sama, trzeba się tym naprawdę szybko zająć żeby nie wylądować na lodzie i nie musieć płacić za hostel do czasu znalezienie czegoś. Jeśli chodzi o jedzenie to ceny są podobne jak w Polsce, można kupować w dyskontach. Jedzenie na mieście jest droższe. Imprezowanie też nie jest tanie wstęp średnio 5-7 Euro. Ja dostawałam
stypendium 280 Euro, a udało mi się znaleźć pokój w prywatnym akademiku za 300 Euro, więc nawet nie do końca pokrywało czynsz. ŻYCIE STUDENCKIE Zdecydowanie polecam uczęszczanie na zajęcia sportowe. Przeważnie są bezpłatne i naprawdę oferta jest bogata, można robić absolutnie wszystko. Jedyny minus, to że na darmowych zajęciach jest mnóstwo ludzi. Ale naprawdę warto! Poza tym są teatry, kina, można zaangażować się w rozmaite organizacje studenckie, takie jak chóry, itd. Regularnie organizowane są wieczory filmowe, transmisje rozmaitych meczów, wieczorki taneczne, pchle targi. SUGESTIE Nie zakładałam konta w niemieckim banku, ponieważ sama znalazłam sobie mieszkanie i nie miałam takiego wymogu. Jeśli uczelnia przydziela akademik z reguły jest taki wymóg. Według mnie to nie jest niezbędne, bo potem trzeba to likwidować, itd. Dobrze też zastanowić się nad wyborem odpowiedniej sieci komórkowej, bo ja kupiłam KlarMobil, które ogłaszało, że ma w całej Europie smsy i połączenia za 9 centów, a w rzeczywistości do Polski kosztują 2 Euro. Większość osób, zwłaszcza te, które zostawały na rok, kupowało karty w O2. ADAPTACJA KULTUROWA Nie przeżyłam szoku kulturowego, ponieważ już wielokrotnie byłam w Niemczech, ale Heidelberg zaskoczył mnie uprzejmością i otwartością ludzi. Chociaż dobrze przygotować się na fakt, że Niemcy cenią sobie prywatność i często w Wohngemeinschaften ludzie są dość zamknięci nie organizują niczego razem i nie wychodzą. Ja prawie nie widywałam swoich współlokatorek, średnio miały się ochotę integrować. Zwłaszcza, jeśli jako Erasmus zamieszkuje się w WG, która już istnieje, to często traktują Cię jak przejściową osobę. Oczywiście to nie jest reguła, ale od wielu osób słyszałam sygnały, że ludzie są dość zamknięci. Co było o tyle zaskakujące, że na mieście zawsze był ktoś, kto chciał pomóc. Generalnie ludzie dużo się uśmiechają i są super ;) OCENA: 4.5