Zuzia 15 DIN Instrukcja obsługi
2 1. Informacje wstępne Prosimy o uważne zapoznanie się z całością tekstu zawartego w niniejszej instrukcji. Jest to niezbędne, aby osiągnąć pełne zadowolenie z zakupionego produktu oraz zapewnić jego prawidłową instalację oraz bezpieczne i długotrwałe użytkowanie. Za skutki nieprzestrzegania niniejszej instrukcji odpowiedzialność ponosi użytkownik. W celu uniknięcia niebezpieczeństwa pożaru oraz innych niebezpieczeństw związanych z użytkowaniem wkładu kominkowego z płaszczem wodnym wszystkie postanowienia krajowe i lokalne dotyczące tego typu produktów powinny być spełnione. Wkład kominkowy z płaszczem wodnym powinien być zainstalowany i użytkowany zgodnie z odpowiednimi przepisami sztuki budowlanej oraz wszystkimi zaleceniami technicznymi podanymi w niniejszej instrukcji. Projekt instalacji kominka powinien wykonać wykwalifikowany specjalista. Przed włączeniem do eksploatacji należy dokonać odbioru technicznego, do którego należy załączyć opinię kominiarską i specjalisty ppoż. Przy instalacji wkładu kominkowego z płaszczem wodnym należy zwrócić szczególną uwagę na: - montaż elementów wkładu kominkowego z zespołem wodnym zgodnie z ich przeznaczeniem; - podłączenie wkładu kominkowego z zespołem wodnym do instalacji centralnego ogrzewania i/lub ciepłej wody użytkowej; - podłączenie wkładu kominkowego do przewodu odprowadzania spalin oraz przewodu kominowego; - zapewnienie wymaganej wentylacji pomieszczenia, w którym jest zainstalowany wkład kominkowy; - spełnienie warunków bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Szczegółowe informacje dotyczące instalowania wkładów kominkowych z zespołem wodnym podano w dalszych rozdziałach instrukcji. Wymagania prawne dotyczące warunków i zasad instalowania palenisk, takich jak wkłady kominkowe z zespołem wodnym można znaleźć w obowiązujących na terenie każdego kraju normach oraz przepisach krajowych i lokalnych.
3 Na terenie Polski w tym zakresie obowiązują następujące akty prawne: - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 2002r. poz. 690), wraz z aktualizacjami i zmianami; - Norma PN-91/B-02413 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu otwartego. Wymagania ; - Norma PN-EN 13229:2002 Wkłady kominkowe wraz z kominkami otwartymi na paliwa stałe. Wymagania i badania ; - Norma PN-EN 13229:2002/A1:2005 Wkłady kominkowe wraz z kominkami otwartymi na paliwa stałe. Wymagania i badania ; - Norma PN-EN 13229:2002/A2:2006 Wkłady kominkowe wraz z kominkami otwartymi na paliwa stałe. Wymagania i badania ; - Norma PN-EN 13229:2002/AC:2007 Wkłady kominkowe wraz z kominkami otwartymi na paliwa stałe. Wymagania i badania ; Należy bezwzględnie stosować się do wymagań i zaleceń zawartych w powyższych przepisach. 2. Przeznaczenie urządzenia Wkład kominkowy z zespołem wodnym jest produktem stosowanym jako dodatkowe urządzenie grzewcze. Może być instalowany w pomieszczeniach mieszkalnych, oraz służy do ogrzewania mieszkań i pomieszczeń, w których jest zainstalowany. Może współpracować z zasobnikowymi podgrzewaczami ciepłej wody użytkowej (c.w.u) lub być wykorzystywany jako źródło zasilania układu centralnego ogrzewania (c.o.). Według normy PN-EN 13229 wkłady kominkowe z zespołem wodnym firmy Kratki.pl zaliczane są do palenisk stałopalnych kategorii 1c z ręcznym zasypem paliwa i zamkniętymi drzwiczkami paleniskowymi, oraz przewidziane są do obudowania lub wbudowania w niszę. Wkład kominkowy powinien być zainstalowany (wytyczne w punkcie 5 niniejszej instrukcji), zasilany odpowiednim paliwem (więcej w punkcie 6 niniejszej instrukcji) oraz poprawnie użytkowany (punkt 7).
4 3. Opis urządzenia Rys. 1 Wkład kominkowy Zuzia z płaszczem wodnym 15 DIN
Schemat budowy wkładu kominkowego z zespołem wodnym przedstawiono na rysunku 1. Zasadniczą częścią wkładu kominkowego z zespołem wodnym jest stalowy płaszcz wodny (16), który otacza komorę spalania (1). Przednią ścianę komory spalania stanowią żeliwne drzwiczki (2) wyposażone w jednolitą szybę żaroodporną (3) oraz rygiel zamknięcia z klamką (4). Klamka jest osadzona luźno, tak aby można było ją zdejmować i w ten sposób zabezpieczyć się przed jej nagrzewaniem. Drzwiczki osadzone są w przykręcanej do korpusu wodnego żeliwnej futrynie (5). Stalowy płaszcz wodny (16) wraz z żeliwnym frontem osadzony jest na żeliwnej podstawie (6), w której usytuowana jest komora popielnika. W podstawie instalowany jest ruszt żeliwny (10), na którym odbywa się spalanie paliwa. Podczas użytkowania wkładu ruszt powinien być położony użebrowaniem do góry. Żeliwny płotek (11) zabezpiecza przed wysypywaniem się rozżarzonego paliwa z komory spalania poza drzwiczki. Odpady paleniskowe: popiół i resztki niespalonego drewna gromadzą się w wysuwanej szufladzie popielnika (7), znajdującej się pod rusztem. Przednią część szuflady popielnika stanowi żeliwna witryna (8) wyposażona w regulowaną przepustnicę z uchwytem (9), służącą do regulacji ilości powietrza pierwotnego potrzebnego do spalania paliwa. Uchwyt (9) przesunięty maksymalnie w lewo oznacza odcięty dolot powietrza pierwotnego, natomiast uchwyt przesunięty w prawo oznacza, że dolot powietrza jest maksymalnie otwarty. Powietrze wtórne potrzebne do dopalania gazów powstających ze spalania paliwa i zapobiegające zadymianiu szyby (3) podawane jest poprzez szczelinę znajdującą się nad górną krawędzią szyby. Nad komorą spalania usytuowany jest deflektor wermikulitowy (27) wraz z katalizatorem (24) i osłoną katalizatora (28). Płomieniówki (17) przyspawane do bocznych wewnętrznych ścian korpusu wodnego (16). Deflektor stalowy (25) położony na płomieniówkach. Elementy te stanowią naturalny kanał konwekcyjny dla przepływu spalin, intensyfikujący wymianę ciepła. Podczas eksploatacji wkładu, po rozpaleniu paliwa, spaliny omywają ściany komory paleniskowej (1), omijają osłonę katalizatora (28) i przechodzą przez katalizator (24) usadowiony na wermikulitowym deflektorze (27). Przechodzą następnie pod deflektorem stalowym i omiatają płomieniówki (17) i ściany płaszcza wodnego, intensywnie oddając temperaturę do wody w płaszczu. Dalej płyną do czopucha (12) i poprzez przewód dymowy docierają do komina. W czopuchu zainstalowany jest regulowany szyber (13). Pozycja szybra ustalana jest za pomocą mechanizmu (14), na którego 5
6 końcu zainstalowany jest estetyczny uchwyt (15). Wyciągnięcie mechanizmu szybra za pomocą gałki (15) oznacza otwarcie przesłony wylotu spalin (13). Płaszcz wodny (16) posiada zamontowane na stałe króćce, które służą do dołączenia obwodu ogrzewanej wody, czujników termicznych oraz systemu odbierania nadmiaru ciepła wężownicy (23). Do podłączenia obiegu c.o. przeznaczone są króćce z gwintem wewnętrznym 1 cal (G1 ) zamontowane w dolnej części płaszcza (18) dedykowane są do podłączenia powrotu wody z instalacji, natomiast do podłączenia wyjścia podgrzanej wody do instalacji c.o. służą króćce (19) umieszczone w górnej części płaszcza. Bezpośrednio przy króćcu wyjściowym należy zainstalować ciśnieniowy zawór bezpieczeństwa. Króćce z gwintem zewnętrznym ½ cal (22) są końcami wężownicy (23). Złączka z gwintem wewnętrznym ½ cal (21) jest przeznaczona do podłączenia czujnika termicznego zaworu bezpieczeństwa, który steruje otwarciem przepływu wody przez wężownicę (23). Wężownica jest to element zabezpieczający płaszcz wodny przed przegrzaniem. Jeżeli odbiór ciepła przez instalację c.o. jest mniejszy od wytwarzanej mocy, temperatura wody w płaszczu wodnym może niebezpiecznie wzrosnąć. W takim wypadku przy przekroczeniu temperatury 97 C zawór termiczny otwiera przepływ wody przez wężownicę, który schładza wodę w płaszczu. Więcej informacji na temat bezpieczeństwa montażu znajdziecie Państwo w rozdziale 5. Element (20) jest gniazdem montażowym czujnika teperatury sterownika MSK, który reguluje pracą opcjonalnej przepustnicy powietrza. Przepustnica taka jest montowana w kanale dolotu powietrza z zewnątrz budynku i steruje ilością powietrza pobieranego przez kominek niezależnie od regulacji ręcznej (9). Przy wykorzystaniu sterownika MSK niezbędne jest wykonanie w kominku dolotu powietrza.
7 4. Podstawowe dane techniczne Moc nominalna (kw) 11 Zakres mocy grzewczej (kw) 11-15 Średnica czopucha (mm) 200 Średnia moc z wody (kw) 7 Sprawność cieplna (%) ~ 84 Emisja CO (przy 13% O 2 ) 0,16 Emisja NOx (dla 13%O2) (mg/m n3 ) 100 Emisja pyłków C (PYŁ) (mg/m n3 ) 46 Średnia Temperatura spalin (C ) 190 Strumień masy spalin (g/s) 10,21 Wymiary: wys. x szer. x gł. (mm) 868x701x577 Waga (kg) 158 Pojemność wody (l) 38 Długość polan (cm) 45 Maksymalne ciśnienie pracy (bar) 2 Ciąg kominowy (Pa) 12 Powierzchnia grzewcza* (m 2 ) 80-150 Rodzaj paliwa Materiał wykonania Polana drewna liściastego Wilgotność maks. 20% Żeliwo szare klasy 200 Stal kotłowa 4mm, wermikulit Tabela 1 Dane techniczne wkładu kominkowego Zuzia 15 DIN
8 5. Montaż i instalacja wkładu kominkowego z zespołem wodnym Całość instalacji wkładu kominkowego powinna być wykonana przez wykwalifikowanego specjalistę. a) Pomieszczenie Wkład kominkowy powinien być ustawiony w pomieszczeniu, w którym nie występuje zagrożenie wybuchem. Może być instalowany w budynkach jednorodzinnych, mieszkalnych w zabudowie zagrodowej i rekreacji indywidualnej oraz niskich budynkach wielorodzinnych (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 132 ust.3). Według prawa polskiego wkład kominkowy nie może być podstawowym urządzeniem grzewczym w budynku wymagającym ogrzewania (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 132 ust.1). Wkład kominkowy powinien być zainstalowany w pomieszczeniu o kubaturze nie mniejszej niż 30m 3, oraz spełniającej zasadę: 4m 3 /kw nominalnej mocy cieplnej kominka (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 132 ust.3 pkt.1). W pomieszczeniu, w którym zainstalowany jest wkład kominkowy, nie może być stosowana wentylacja wyciągowa (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 132 ust.3 pkt.2). Układ wentylacyjny takiego pomieszczenia powinien zapewniać dopływ powietrza do paleniska kominka w ilości co najmniej 10m 3 /h na 1kW nominalnej mocy cieplnej urządzenia (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 132 ust.3 pkt.4) b) Ustawienie i obudowanie wkładu oraz bezpieczeństwo pożarowe Wkład kominkowy powinien być ustawiony na podłożu niepalnym o grubości co najmniej 30cm. Podłoga łatwo zapalna, przed drzwiczkami kominka, powinna być zabezpieczona pasem materiału niepalnego o szerokości co najmniej 30cm, sięgającym poza krawędzie drzwiczek co najmniej po 30cm (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 265 ust.1). Możliwe jest stosowanie stelaża metalowego dedykowanego do kominka, wtedy grubość podłoża niepalnego powinna wynosić minimum 15cm. Podstawy stelażowe pod wkłady kominkowe są dostępne w ofercie firmy Kratki.pl.
9 Wkład kominkowy oraz elementy przyłączeniowe systemu wylotu spalin powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 60cm, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25mm lub inną równoważną okładziną - co najmniej 30cm (Dz.U. 2002 nr 75 poz 690, 265 ust.1). Obudowa wkładu kominkowego powinna być w całości wyłożona lub wykona z izolacyjnych materiałów niepalnych, np. płyty wapniowo - krzemowe lub wełny izolacyjnej (produkty dostępne w ofercie firmy Kratki.pl ). Minimalna odległości kominka od gotowych ścian obudowy powinna być nie mniejsza nić 10cm. Ustawione urządzenie należy dokładnie wypoziomować, a następnie wykonać podłączenia do kanału dymowego i instalacji centralnego ogrzewania wraz z niezbędnym osprzętem. c) Montaż instalacji wyciągowej spalin Wszystkie urządzenia grzewcze, a tym samym wkłady kominkowe, wymagają prawidłowo dobranego i wykonanego przewodu kominowego. Odpowiednie materiały, izolacja i budowa komina jest warunkiem w pełni wydajnej, ekonomicznej i bezpiecznej pracy wkładu. Przewód kominowy powinien być wolny od połączeń innych urządzeń - kominek powinien być podłączony do odrębnego przewodu kominowego. Przewody spalinowe i dymowe oraz przewody wentylacyjne pomieszczenia, w którym instalowany jest kominek z płaszczem wodnym, powinny być wykonane z atestowanych wyrobów niepalnych. Komin powinien być zbudowany z materiałów niepalnych pozwalających na utrzymanie stałej temperatury. W przeciwnym razie komin należy wyłożyć materiałem izolacyjnym lub zainstalować komin dwu-płaszczowy (w części poza budynkiem). Cały system kominowy powinien być sprawdzony pod względem szczelności. Przekrój komina można wyznaczyć z następującego wzoru: F = 0,003 x Q h
10 gdzie: F przekrój komina (m 2 ) Q znamionowa moc cieplna wkładu kominkowego (kw) h wysokość komina liczona od czopucha kominka (m) Komin może posiadać przekrój kołowy lub kwadratowy o wymiarach poprzecznych nie mniejszych niż 20x20cm. Przekrój przewodu kominowego powinien być taki sam na całej swojej wysokości nie może mieć gwałtownych przewężeń oraz zmian kierunku przepływu spalin. Czopuch wkładu kominkowego (patrz rys.1 poz. 12) z zespołem wodnym należy podłączyć do komina za pomocą rury stalowej wykonanej z atestowanego materiału, którą osadza się na wylot czopucha, a następnie w kominie (rys. 2). Stan techniczny systemu kominowego powinien ocenić kominiarz. Rys. 2 Podłączenie przewodu kominowego
11 d) Montaż instalacji centralnego ogrzewania Wkłady kominkowe z zespołem wodnym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczone są do pracy jako źródło ciepła w instalacjach ogrzewań wodnych grawitacyjnych lub pompowych systemu otwartego zabezpieczonych zgodnie z normą PN-91B/02413, w których dopuszczalna temperatura wody na zasilaniu nie przekracza 100 C, dopuszczalne ciśnienie robocze nie jest większe niż dla stosowanych urządzeń, a woda obiegowa służy wyłącznie do celów grzewczych i nie może być pobierana z instalacji. Polskie prawo dopuszcza stosowanie kotła na paliwo stałe (o mocy do 300kW) wyposażone w urządzenie do odprowadzenia nadmiaru ciepła (np. wężownica) do zasilania instalacji ogrzewczej wodnej systemu zamkniętego, wyposażonej w przeponowe naczynie wzbiorcze (Dz.U. 2009r nr 56 poz.461 1 pkt 20). Instalacja taka powinna być zabezpieczona zgodnie z normą PN-B-02414:1999. Instalacja ogrzewcza, do której podłączany jest wkład kominkowy z płaszczem wodnym, powinna być zdolna do odebrania maksymalnej mocy kominka. Połączenie wkładu kominkowego z zespołem wodnym z instalacją c.o. należy wykonać rozłącznie za pomocą dwuzłączek lub kołnierzy. Wkład kominkowy z płaszczem wodnym działa na zasadzie ogrzewania wody otaczającej komorę spalania. Wodę, która powraca z systemu centralnego ogrzewania, należy podłączyć do dolnych króćców pieca (Rys1 poz. 18), natomiast woda ogrzana ma wychodzić do systemu c.o. przez króćce górne (Rys1 poz. 19). W przypadku wkładu kominkowego z wężownicą, króciec 21 (Rys1) jest przeznaczony do montażu czujnika zaworu termostatycznego. Czujnik ten reguluje samym zaworem termostatycznym, który z kolei ma otwierać przepływ wody z systemu wodociągowego przez wężownicę. Zawór otwiera się w momencie, gdy temperatura wody w płaszczu kominka przekroczy 97 C. Zimna woda przepływająca przez wężownicę schładza do bezpiecznej temperatury płaszcz wodny, po czym zawór automatycznie się zamyka.
12 Niewykorzystane króćce pieca należy zaślepić. Możliwe jest zamontowanie do wkładu z płaszczem wodnym sterownika, regulującego pracę kominka (regulacja dopływu powietrza do spalania), a także regulującego przepływ wody w instalacji c.o. poprzez sterowanie pompą obiegową. Czujnik temperatury sterownika montuje się w gnieździe płaszcza (Rys1 poz. 20) lub do króćca wyjściowego wody do instalacji c.o. Uzupełnianie stanu wody w kominku i instalacji c.o. powinno być wykonywane na przewodzie wody powrotnej. Izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach grzewczych, wodociągowych i kanalizacyjnych powinny być wykonane w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie się ognia. Projekt instalacji grzewczej i podłączenie do niej kominka z płaszczem wodnym powinno być wykonane przez wykwalifikowaną ekipę montażową. 6. Paliwo Zaleca się stosowanie polan drzew liściastych typu: buk, grab, dąb, olcha, brzoza, jesion, itp. o długości polan nie większej niż jak podano w Tabeli 1 oraz o wadze 1,2-2,5kg. Wilgotność drewna nie powinna przekraczać 20%, co odpowiada drewnu sezonowanemu co najmniej 2 lata po wyrębie zimowym, przechowywanemu pod zadaszeniem. Polana powinny być pozbawione kory. Zalecana wielkość jednego załadunku drewna podana została w Tabeli 2. Nie zaleca się stosować do opalania urządzenia drobnych szczap lub polan, gdyż może to doprowadzić do gwałtownego spalania, a co za tym idzie gwałtownego wzrostu temperatury wody (w ekstremalnym przypadku zagotowanie wody) oraz znacznego wzrostu temperatury spalin i pożaru komina. Nie zaleca się stosować do opalania urządzenia polan drzew iglastych oraz drzew zażywiczonych, które powodują intensywne zakopcenie urządzenia oraz konieczność częstszego czyszczenia urządzenia i przewodu kominowego.
13 Zabrania się spalania w urządzeniu jakichkolwiek innych paliw niż drewno (oraz ewentualnie brykietu węgla brunatnego), a w szczególności wszelkich odpadków, plastików, jakichkolwiek paliw ropopochodnych lub tłustych wiąże się to z wydzielaniem wysoce trujących toksyn w procesie spalania. Zabrania się spalania w urządzeniu jakichkolwiek innych paliw niż drewno (oraz ewentualnie brykietu węgla brunatnego), a w szczególności wszelkich odpadków, plastików, jakichkolwiek paliw ropopochodnych lub tłustych. Wiąże się to z wydzielaniem wysoce trujących toksyn w procesie spalania, a także mocne, trudne do usunięcia zabrudzenie kominka. 7. Przygotowanie urządzenia, pierwsze uruchomienie oraz eksploatacja Przed pierwszym uruchomieniem kominka należy: - zerwać naklejkę informacyjną z szyby; - zamontować uchwyt regulacji szybra (Rys1 poz. 15); - zamontować uchwyt regulacji powietrza pierwotnego (Rys1 poz. 9); - zamontować klamkę na ryglu (Rys1 poz. 4); - ułożyć ruszt (Rys1 poz. 10) użebrowaniem do góry. Tak przygotowany piec jest gotowy do rozpalenia. a) Rozpalanie ognia; I - otworzyć szyber rozruchowy poprzez wyciągnięcie cięgła, chwytając za uchwyt (Rys1 poz. 15); II - otworzyć drzwiczki za pomocą klamki (Rys1 poz. 4); III - otworzyć maksymalnie przepustnicę powietrza, przesuwając uchwyt (Rys1 poz. 9) w prawo; IV - ułożyć stos rozpalania (patrz Rys.3) z papieru, suchych gałązek lub szczypki rozpałkowej oraz grubszych plan o średnicy ok. 3-5 cm; V - zapalić papier i zamknąć drzwiczki; VI - po rozpaleniu się rozpałki zamknąć szyber wsuwając cięgno z uchwytem (Rys1 poz.9); VII - gdy utworzy się już warstwa żaru na palenisku należy załadować docelowe drewno; VIII - po pierwszym załadunku drewna można otworzyć na krótko przepustnicę powietrza (Rys1 poz. 9) w celu szybszego rozpalenia się drewna.
14 i uzyskania wyższej temperatury paleniska. Rys. 3 Stos rozpalania Uwaga dopiero podczas rozpalania kominka, przy wzroście temperatury w palenisku generuje się większy ciąg kominowy. Dlatego nie zaleca się otwierania drzwiczek kominka zanim drewno w kominku dobrze się nie rozpali zabezpieczy to przed cofaniem się spalin do pomieszczenia. Zabrania się polewania, nasączania drewna jakimikolwiek płynami łatwopalnymi jak również dolewania tych materiałów do paleniska w celu przyspieszenia rozpalenia się paliwa. Opary takich płynów są mieszanką wybuchową b) Uzupełnianie drewna; I - otworzyć szyber rozruchowy poprzez wyciągnięcie cięgła, chwytając za uchwyt (Rys1 poz. 15); II - zamknąć całkowicie przepustnicę powietrza, przesuwając uchwyt (Rys1 poz. 9) w lewo; III - delikatnie uchylić drzwiczki i odczekać chwilę do momentu aż płomień w palenisku się ustabilizuje; IV - powoli otworzyć drzwiczki gwałtowne otwarcie drzwiczek może spowodować cofnięcie się spalin do pomieszczenia; V - ułożyć polana równolegle do siebie na warstwie żaru, w ściśle przylegający do siebie stos (patrz Rys4 i tabela 2). Dzięki takiemu ułożeniu drewno spala się równomiernie; VI - zamknąć drzwiczki;
15 VII - zamknąć szyber rozruchowy; VIII - ustawić przepustnicę powietrza stosownie do dobranych nastaw przy normalnej eksploatacji pieca (patrz punkt 7c). Rys. 4 Ułożenie drewna w palenisku Uwaga - nie zaleca się otwierania drzwiczek kominka zaraz po załadowaniu paliwa. Drewno położone na warstwę żaru zaczyna gwałtownie wydzielać gazy i dym w znacznej objętości. Otworzenie drzwiczek na tym etapie może skutkować cofnięciem się spalin do pomieszczenia.
16 Kominek Masa polana Zalecana ilość polan na załadunek Zuzia 15 DIN 1,2kg 2,5kg 3-2 c) Normalna eksploatacja Pożądaną intensywność spalania uzyskuje się poprzez regulację przepustnicy powietrza pierwotnego. Dla wkładu kominkowego z płaszczem wodnym Zuzia 15 DIN ciąg kominowy powinien wynosić około 11-12 Pa. Dla takiej wielkości ciągu wkład osiąga nominalne parametry pracy przy następujących nastawach: zamknięty szyber rozruchowy oraz zamknięty dolot powietrza. W przypadku wkładu kominkowego z płaszczem wodnym Zuzia 15 DIN prawidłowy ciąg kominowy można poznać po tym, że przy prawidłowym załadunku ok. 3,5 kg suchego drewna na warstwę zapłonową przy rozgrzanym kominku, drewno spala się do warstwy żaru w ciągu 1 godziny (przy zachowaniu zasad załadunku z punku 7b, rysunku 4, tabeli 2 oraz jakości paliwa - punkt 6). Jeżeli przy wyżej wymienionych ustawieniach kominka drewno wypali się znacznie szybciej, oznacza to, że ciąg kominowy jest zbyt silny. Zalecany jest wtedy montaż dodatkowego szybra w systemie kominowym ograniczającego cug. Jeżeli natomiast drewno wypali się w czasie znacznie przekraczającym jedną godzinę oznacza to, że ma się do czynienia z ciągiem zbyt słabym. W takim wypadku zaleca się uchylenie przepustnicy powietrza, przyspieszając tym samym dynamikę spalania drewna. Cug można poprawić także poprzez modyfikację komina (wydłużenie komina, polepszenie izolacji itp. zalecana porada kominiarza) lub zastosowanie nakładek kominowych wspomagających ciąg, np.: strażak lub wentylator wyciągowy spalin kominowych (wszystkie elementy dostępne w ofercie firmy Kratki.pl ). W każdym piecu z płaszczem wodnym praca z obniżoną mocą (słabe rozpalenie ognia) jest niezalecana możliwe problemy z ciągiem kominowym, intensywnym gromadzeniem się sadzy w układzie kominowym, intensywnym brudzeniem się szyby, ogólnym niedogrzaniem układu c.o. Raz na kilkanaście paleń zalecane jest mocniejsze przepalenie pieca (standardowy załadunek paliwa, ale otwarta przepustnica powietrza i otwarty dolot powietrza do spalania). Dzięki takiemu zabiegowi wypalane są sadze
17 zalegające na elementach wewnętrznych kominka. Przepalenie pieca nie zwalnia z obowiązku okresowego czyszczenia. Ze względu na bezpieczeństwo użytkowania wkładu, w czasie jego eksploatacji, zaleca się zdjęcie klamki. d) Wygaszenie wkładu Wkład kominkowy należy wygasić poprzez niedokładanie drewna oraz całkowite zamknięcie przepustnicy powietrza pierwotnego i szybra startowego. Palenisko wygasa powoli i samoczynnie. W przypadku konieczności szybkiego wygaszenia pieca, należy zasypać palenisko suchym piaskiem lub popiołem. Nigdy nie wolno używać wody do wygaszania wkładu kominkowego! 8. Montaż elementów wewnętrznych kominka Wkład kominkowy Zuzia 15 DIN posiada zestaw elementów wewnętrznych, które wymagają montażu i demontażu. Rys. 5 Elementy wewnętrzne kominka Montaż powyższych elementów należy przeprowadzić w następujący sposób: I - usunąć płotek i odwrócić ruszt (tak aby leżał użebrowaniem do dołu) (rys 6);
18 II zamontować deflektor stalowy (rys 7)III włożyć do komory kominka płytę wermikulitową tylną (rys 8); IV - włożyć do komory kominka osłonę katalizatora, zawiniętym kołnierzem do przodu (rys 9); V - na osłonę katalizatora położyć deflektor wermikulitowy (rys 10); VI - na deflektorze ustawić katalizator (rys 11); VII - chwytając za osłonę katalizatora, umieścić cały zespół osłony, deflektora i katalizatora nad komorą spalania, umieszczając krawędź osłony katalizatora na wsporniku umieszczonym wewnątrz komory nad drzwiczkami (rys 12); VIII - przytrzymując jedną ręką cały zespół deflektora, postawić włożoną wcześniej płytę tylną i podeprzeć zespół osłony, deflektora i katalizatora (patrz rysunek). Następnie włożyć do komory drugą płytę tylną i w podobny sposób ustawić ją na tylnej ścianie pieca (rys 13); IX - włożyć i postawić wermikulitowe płyty boczne (frezowany róg płyty powinien znaleźć się z przodu na dole) (rys 14) ; X odwrócić rusz i zamontować płotek (rys 15); XI piec gotowy do użytkowania. Rys 6 I - usunięcie płotka i odwrócenie rusztu
19 Rys 7 II - zamontowanie deflektora stalowego na płomieniówkach Rys 8 III - włożenie płyty wermikulitowej tylnej Rys 9 IV - włożenie osłony katalizatora
20 Rys 10 V - ułożenie deflektora Rys 11 VI - ułożenie katalizatora Rys 12 VII - montaż zespołu deflektora
21 Rys 13 VIII - ustawianie płyty wermikulitowej tylnej Rys 14 IX - montaż płyt wermikulitowych bocznych
22 Rys 15 X - odwrócenie rusztu na właściwą stronę i zamontowanie płotka 9. Czyszczenie W trakcie eksploatacji wkładu kominkowego z zespołem wodnym, na jego powierzchniach wewnętrznych osadzają się niedopalone produkty spalania, czyli sadza i smoła. Osady te osłabiają wymianę temperatury pomiędzy spalinami i wodą w płaszczu powodując spadek efektywności energetycznej pieca. Dlatego wkład kominkowy z zespołem wodnym należy czyścić co najmniej 2 razy w trakcie sezonu grzewczego oraz raz po jego zakończeniu. Przed przystąpieniem do gruntownego czyszczenia pieca należy wyjąć z niego wszystkie ruchome elementy. Demontaż elementów wewnętrznych kominka należy wykonać w odwrotnej kolejności operacje montażu (od IX do II): X usunąć płotek i odwrócić ruszt; IX wyjąć wermikulitowe płyty boczne; VIII przytrzymując jedną ręką cały zespół deflektora (podtrzymując stalową osłonę katalizatora), wyjąć płyty wermikulitowe tylne. Płyty tylne wyjąć poprzez wysunięcie dolnej krawędzi płyt; VII opuścić cały zespół osłony, deflektora i katalizatora, zdejmując krawędź osłony katalizatora ze wspornika umieszczonego wewnątrz komory nad drzwiczkami; VI zdjąć katalizator z deflektora; V wyjąć deflektor wermikulitowy; IV wyjąć z komory kominka osłonę katalizatora; III wyjąć z komory kominka płytę wermikulitową tylną; II zdemontować deflektor stalowy.
23 Po wyjęciu wszystkich montowalnych elementów należy je oczyścić z zebranej sadzy i popiołu. Wkład kominkowy jest gotowy do czyszczenia. Za pomocą szczotki na drucie oczyścić wewnętrzne ściany kominka, płomieniówki i czopuch. Ponowny montaż elementów wewnętrznych kominka należy wykonać według punktu 8. 10. Reklamacja Zastosowanie wkładu kominkowego z zespołem wodnym, sposób podłączenia do instalacji grzewczej i komina oraz warunki eksploatacji muszą być zgodne z niniejszą instrukcją obsługi. Zabrania się przerabiania lub wprowadzania jakichkolwiek zmian w konstrukcji wkładu kominkowego. Producent udziela 5 lat gwarancji od momentu zakupu wkładu na jego sprawne działanie. Nabywca wkładu kominkowego zobowiązany jest do zapoznania się z instrukcją obsługi wkładu kominkowego niniejszymi warunkami gwarancji, co winien potwierdzić wpisem w karcie gwarancyjnej w momencie zakupu. W przypadku złożenia reklamacji Użytkownik wkładu kominkowego zobowiązany jest do przedłożenia protokołu reklamacyjnego, wypełnionej karty gwarancyjnej oraz dowodu zakupu. Złożenie wymienionej dokumentacji jest konieczne do rozpatrzenia wszelkich roszczeń. Rozpatrzenie reklamacji zostanie dokonane w okresie do 14 dni od daty pisemnego jej złożenia. Wszelkie przeróbki, modyfikacje i zmiany konstrukcyjne wkładu powodują natychmiastową utratę gwarancji producenta. Gwarancją objęte są: - elementy żeliwne odlewane; - ruchome elementy mechanizmów sterowania przysłoną czopucha i grzebieniem osłony popielnika; - ruszt i uszczelnienia kominka na okres 1 roku od momentu zakupu wkładu. Gwarancją nie są objęte: - formatki wermikulitowe;
24 - szyba żaroodporna (odporna na działanie temperatury do 800 C); - wszystkie usterki wynikłe z tytułu nie przestrzegania postanowień instrukcji obsługi, a w szczególności dotyczące stosowanego paliwa i podpałek; - wszelkie usterki powstałe podczas transportu od dystrybutora do Kupującego; - wszelkie usterki powstałe podczas instalacji, zabudowy i uruchomienia wkładu kominkowego; - uszkodzenia wynikłe z przeciążeń cieplnych wkładu kominowego (związanych z niezgodnym z postanowieniami instrukcji obsługi eksploatowaniem wkładu). Gwarancja ulega przedłużeniu o okres od dnia zgłoszenia reklamacji, do dnia zawiadomienia nabywcy o wykonaniu naprawy. Czas ten będzie potwierdzony w karcie gwarancyjnej. Wszelkie uszkodzenia powstałe wskutek niewłaściwej obsługi, magazynowania, nieumiejętnej konserwacji, niezgodne z warunkami określonymi w instrukcji obsługi i eksploatacji oraz wskutek innych przyczyn, niezawinionych przez producenta, powoduje utratę gwarancji, jeżeli uszkodzenia te przyczyniły się do zmian jakościowych wkładu. We wszystkich wkładach naszej produkcji zabronione jest stosowanie jako paliwa węgla. Palenie węglem w każdym przypadku wiąże się z utratą gwarancji na palenisko. Klient zgłaszając w ramach gwarancji usterkę jest każdorazowo zobowiązany podpisać deklarację, iż nie używał do palenia w naszym wkładzie węgla oraz innych niedozwolonych paliw. Jeżeli nastąpi podejrzenie stosowania ww. paliw kominek będzie poddany ekspertyzie badającej obecność niedozwolonych substancji. W przypadku, gdy analiza wykaże ich stosowanie klient traci wszelkie prawo gwarancyjne oraz jest zobowiązany pokryć wszystkie koszty związane z reklamacją (również koszty ekspertyzy). Niniejsza karta gwarancyjna stanowi podstawę dla nabywcy do bezpłatnego wykonania napraw gwarancyjnych. Karta gwarancyjna bez daty, pieczęci, podpisów, jak również z poprawkami dokonanymi przez osoby nieupoważnione traci ważność. Duplikaty Gwarancji nie są wydawane.
25 Nr fabryczny urządzenia.................................................. Typ urządzenia..................................................... Karta gwarancyjna jest ważna gdy: - została poprawnie wypełniona, zawiera datę sprzedaży, pieczątkę i podpis, - występuje zgodność daty zakupu na karcie gwarancyjnej z datą zakupu na paragonie czy kopii faktury. Sprzedający Nazwa: Pieczęć i podpis sprzdawcy; Adres: Tel/fax: Data sprzedaży: NABYWCA PIECA Wkład kominkowy winien być zainstalowany zgodnie z obowiązującymi w kraju przepisami i regułami, z postanowieniami instrukcji obsługi przez instalatora posiadającego stosowne uprawnienia. Data i czytelny podpis nabywcy; Oświadczam, iż po zapoznaniu się z instrukcją obsługi i warunkami gwarancji, w przypadku niezastosowania się do postanowień w nich zawartych producent nie ponosi odpowiedzialności z tytułu gwarancji. INSTALATOR PIECA Nazwa firmy instalatora: Adres instalatora: Tel/fax: Data uruchomienia: Potwierdzam, iż zainstalowany przez moją firmę wkład, spełnia wymogi instrukcji obsługi, zainstalowany jest zgodnie z obowiązującymi normami przedmiotowymi, przepisami prawa budowlanego, przepisami ppoż. Pieczęć i podpis instalatora; Zainstalowany wkład jest gotowy do bezpiecznego użytkowania.
28 Rejestr przeglądów przewodu dymowego Przegląd przy instalacji wkładu Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza Data, podpis i pieczęć kominiarza więcej informacji na: www.kratki.pl
27
kratki.pl kominki, kratki, akcesoria kratki.pl Marek Bal ul. Gombrowicza 4 26-660 Jedlińsk Wsola k. Radomia tel.: +48 48 384 44 88 fax: +48 48 384 44 88 w. 106 e-mail: kratki@kratki.pl www.kratki.pl GPS N 51 29 02.03 E 21 07 34.97