DYREKTYWA RADY. z dnia 22 grudnia 1986 r. zmieniająca dyrektywę 75/439/EWG w sprawie unieszkodliwiania olejów odpadowych (87/101/EWG)



Podobne dokumenty
DYREKTYWA RADY. z dnia 16 czerwca 1975 r. w sprawie unieszkodliwiania olejów odpadowych (75/439/EWG) (Dz.U.UE L z dnia 25 lipca 1975 r.

DYREKTYWA RADY. z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (75/442/EWG)

DYREKTYWA RADY. z dnia 23 grudnia 1991 r.

1991L0157 PL

Dyrektywa 2006/121/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. z dnia 18 grudnia 2006 r.

DYREKTYWA RADY. z dnia 8 czerwca 1989 r. w sprawie zapobiegania zanieczyszczeniu powietrza przez nowe spalarnie odpadów komunalnych (89/369/EWG)

ZAŁĄCZNIKI. Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

KONTROLA EMISJI ZANIECZYSZCZEŃ DO POWIETRZA W DYREKTYWACH UNII EUROPEJSKIEJ I PRAWIE POLSKIM

DYREKTYWA RADY 97/42/WE. z dnia 27 czerwca 1997 r.

DYREKTYWA RADY. z dnia 7 czerwca 1990 r. w sprawie swobody dostępu do informacji o środowisku (90/313/EWG)

DYREKTYWA KOMISJI 2009/134/WE

DYREKTYWA RADY 79/7/EWG

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 93, uwzględniając wniosek Komisji,

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 2232/96. z dnia 28 października 1996 r.

DYREKTYWA RADY. z dnia 14 października 1991 r.

L 353/8 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

(Dz.U. L 66 z , s. 26)

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI. z dnia r.

L 75/60 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

DYREKTYWA RADY. z dnia 30 listopada 1989 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. zmieniająca

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/46/UE

(Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy)

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej DYREKTYWA 2002/84/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. z dnia 5 listopada 2002 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE)

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA

(Akty ustawodawcze) ROZPORZĄDZENIA

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

DYREKTYWA RADY 92/75/EWG

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/... z dnia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 297/95. z dnia 10 lutego 1995 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Leczniczych

Wniosek DECYZJA RADY

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Zmieniony wniosek dotyczący DYREKTYWY RADY

DECYZJE. (Tekst mający znaczenie dla EOG)

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. 13/t. 6 (82/711/EWG)

458 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej DZIENNIK URZĘDOWY UNII EUROPEJSKIEJ

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 314/39

Długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza w Morzu Bałtyckim i połowu tych zasobów ***I

Rozporządzenie (WE) nr 1239/95 zmienia się następująco: 1) rozdział IV tytułu II otrzymuje brzmienie: Sekcja 1. Artykuł 37

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3976/87. z dnia 14 grudnia 1987 r.

Spis aktów prawnych funkcjonujących w Wydziale Ochrony Środowiska

DYREKTYWA RADY 94/67/WE. z dnia 16 grudnia 1994 r. w sprawie spalania odpadów niebezpiecznych

DYREKTYWA KOMISJI / /UE. z dnia XXX r.

DYREKTYWA RADY 2009/162/UE

Dostosowanie niektórych aktów prawnych przewidujących stosowanie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą do art. 290 i 291

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

DYREKTYWY. L 27/12 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

EKOLOGISTYKA Z A J Ę C I A 2 M G R I N Ż. M A G D A L E N A G R A C Z Y K

Kontrolowane spalanie odpadów komunalnych

PARLAMENT EUROPEJSKI

DYREKTYWA RADY. z dnia 18 marca 1991 r. zmieniająca dyrektywę 75/442/EWG w sprawie odpadów (91/156/EWG)

DYREKTYWA RADY z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków handlu wewnątrzwspólnotowego koniowatymi (90/427/EWG)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 28 kwietnia 2006 r. (03.05) (OR. en) 8749/06. Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2004/0166 (AVC)

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR

DYREKTYWA 2006/12/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 280/5

36 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej DZIENNIK URZĘDOWY UNII EUROPEJSKIEJ

DRUGA DYREKTYWA RADY. z dnia 30 grudnia 1983 r.

PUBLIC RADA UNIEUROPEJSKIEJ. Bruksela,28maja2013r.(13.06) (OR.en) 10151/13. Międzyinstytucjonalnynumer referencyjny: 2009/0139(CNS) LIMITE FISC109

Wniosek DYREKTYWA RADY

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR

Wyzwania strategiczne ciepłownictwa w świetle Dyrektywy MCP

DYREKTYWA 2006/12/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów. (Dz.U.UE L z dnia 27 kwietnia 2006 r.

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR 92/2005 z dnia 8 lipca 2005 r. zmieniająca załącznik I (Sprawy weterynaryjne i fitosanitarne) do Porozumienia EOG

Strategia w gospodarce odpadami nieorganicznymi przemysłu chemicznego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI

Wniosek DECYZJA RADY

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c Traktatu, we współpracy z Parlamentem Europejskim,

w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach zabezpieczenia społecznego pracowników

DYREKTYWA KOMISJI 2012/36/UE

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2023/2006. z dnia 22 grudnia 2006 r.

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI (UE)

Rafał Kręcisz. Z a i n w e s t u j m y r a z e m w ś r o d o w i s k o

Lp. STANDARD PODSTAWA PRAWNA

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR

DYREKTYWA KOMISJI / /UE. z dnia XXX r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI. z dnia r.

Transkrypt:

DYREKTYWA RADY z dnia 22 grudnia 1986 r. zmieniająca dyrektywę 75/439/EWG w sprawie unieszkodliwiania olejów odpadowych (87/101/EWG) RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235, uwzględniając wniosek Komisji 1, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 2, uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego 3, a także mając na uwadze, co następuje: dyrektywa Rady 75/439/EWG 4 przewiduje, że Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia bezpiecznego gromadzenia i unieszkodliwiania olejów odpadowych, zaś unieszkodliwianie to w możliwie największym stopniu przeprowadzane jest na zasadzie recyklingu (regeneracji i/lub spalania innego niż w celu zniszczenia); regeneracja jest ogólnie najbardziej racjonalnym, z punktu widzenia oszczędzania energii, sposobem na ponowne wykorzystanie olejów odpadowych; w związku z powyższym przetworzenie na zasadzie regeneracji powinno być traktowane priorytetowo, jeżeli techniczne, ekonomiczne i organizacyjne ograniczenia na to pozwalają; w obecnym stanie prawnym Wspólnoty, Państwa Członkowskie mogą z uwzględnieniem niektórych warunków, zakazać spalania olejów odpadowych na swoim terytorium; zmiana tego stanu prawnego nie jest celem niniejszej dyrektywy; podczas spalania olejów odpadowych powstają gazy spalinowe zawierające substancje, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeżeli ich stężenie podczas emisji jest zbyt wysokie; należy podjąć środki ustanawiające uzgodnienia w zakresie spalania olejów odpadowych; pożądane jest zwiększenie skuteczności gromadzenia olejów odpadowych i zaostrzenie monitoringu w tym zakresie; ze względu na szczególnie niebezpieczne właściwości polichlorowanych bifenyli (PCB) i trifenyli (PCT), uznaje się za konieczne zaostrzenie prawa wspólnotowego dotyczącego 1 Dz.U. nr C 58 z 6.3.1985, str. 3. 2 Dz.U. nr C 255 z 13.10.1986, str. 269. 3 Dz.U. nr C 330 z 20.12.1985, str. 32. 4 Dz.U. nr L 194 z 25.7.1975, str. 23.

spalania lub regeneracji olejów odpadowych zanieczyszczonych tymi substancjami; Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość, jednocześnie spełniając warunki Traktatu, podjęcia bardziej surowych środków w celu zapewnienia ochrony środowiska, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 W dyrektywie 75/439/EWG wprowadza się następujące zmiany: 1. Art. 1-6 otrzymują brzmienie: Artykuł 1 Dla celów niniejszej dyrektywy: - oleje odpadowe oznaczają: wszelkie, oparte na składnikach mineralnych, oleje smarownicze lub przemysłowe, które są już niezdatne do wykorzystania zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem, w szczególności oleje do silników spalinowych i skrzyni biegów, a także mineralne oleje smarownicze, oleje do turbin i oleje hydrauliczne; - unieszkodliwianie oznacza: przetwarzanie lub niszczenie olejów odpadowych, a także ich składowanie na lub pod ziemią; - przetwarzanie oznacza: działania prowadzące do zapewnienia możliwości ponownego wykorzystania olejów odpadowych, czyli regenerację lub spalanie; - regeneracja oznacza: jakikolwiek proces, w którym oleje utlenione są produkowane w wyniku rafinacji olejów odpadowych, w szczególności przez usunięcie znajdujących się w nich zanieczyszczeń, produktów reakcji utleniania i domieszek; - spalanie oznacza: wykorzystanie olejów odpadowych jako paliwa wytwarzającego ciepło, odpowiednio odzyskiwane; - gromadzenie oznacza: jakiekolwiek działania, podczas których oleje odpadowe są zabierane od ich posiadaczy przez przedsiębiorstwa, które dokonują ich unieszkodliwienia..

Artykuł 2 Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 78/319/EWG 1, Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu zagwarantowania gromadzenia i unieszkodliwiania olejów odpadowych, nie powodując przy tym jakichkolwiek możliwych do uniknięcia szkód dla człowieka i środowiska naturalnego. 1 Dz.U. nr L 84 z 31.3.1973, str. 43. Artykuł 3 1. Jeżeli techniczne, ekonomiczne i organizacyjne ograniczenia na to pozwalają, Państwa Członkowskie podejmują środki konieczne do nadania priorytetu przetwarzaniu olejów odpadowych przez ich regenerację. 2. Jeżeli oleje odpadowe nie podlegają regeneracji z uwagi na ograniczenia wymienione w ust. 1 powyżej, Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zagwarantowania spalania olejów odpadowych w warunkach możliwych do zaakceptowania z punktu widzenia ochrony środowiska i zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy pod warunkiem, że spalanie jest technicznie, ekonomicznie i organizacyjnie wykonalne. 3. Jeżeli oleje odpadowe nie są regenerowane ani spalane ze względu na ograniczenia wspomniane w ust. 1 powyżej, Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zagwarantowania ich bezpiecznego zniszczenia lub składowania. Artykuł 4 Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu wprowadzenia zakazu: a) wylewania olejów odpadowych do powierzchniowych wód śródlądowych, morskich wód terytorialnych i sieci kanalizacyjnych; b) przechowywania lub wylewania olejów odpadowych w sposób zagrażający zanieczyszczeniem gleby lub jakiegokolwiek niekontrolowanego wylewania odpadów po ich przetworzeniu; c) jakiegokolwiek przetwarzania olejów odpadowych powodującego zanieczyszczenie powietrza przekraczające poziom zalecany w istniejących przepisach. Artykuł 5 1. Aby osiągnąć cele niniejszej dyrektywy i nie naruszając przepisów art. 2, Państwa Członkowskie przeprowadzają, gdzie konieczne, publiczne kampanie informacyjne i promocyjne, aby zapewnić jak najwłaściwsze przechowywanie i gromadzenie olejów odpadowych. 2. Jeżeli cele zdefiniowane w art. 2, 3 i 4 nie mogą być osiągnięte w inny sposób, Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że jedno lub

więcej przedsiębiorstw gromadzi lub unieszkodliwia oleje odpadowe, zebrane od właścicieli z obszaru przydzielonego mu przez właściwe organy. 3. Aby osiągnąć cele zdefiniowane w art. 2 i 4, Państwa Członkowskie mogą zdecydować o wyborze dowolnej metody przetwarzania olejów odpadowych, określonej w art. 3. W tym celu mogą one ustanowić odpowiednią kontrolę. 4. Aby zapewnić zgodność ze środkami podejmowanymi zgodnie z art. 4, każde przedsiębiorstwo, które gromadzi oleje odpadowe musi podlegać rejestracji oraz odpowiedniemu nadzorowi właściwych władz państwowych, jeśli to możliwe, opartemu o system pozwoleń. Artykuł 6 1. Dla zapewnienia zgodności ze środkami podejmowanymi zgodnie z art. 4, każde przedsiębiorstwo unieszkodliwiające oleje odpadowe musi uzyskać pozwolenie. Gdzie konieczne, pozwolenie takie jest przyznawane po sprawdzeniu instalacji. 2. Bez uszczerbku dla wymogów ustanowionych przepisami krajowymi i wspólnotowymi, pozwolenie może być przyznane przedsiębiorstwom regenerującym oleje odpadowe lub wykorzystującym je jako paliwo w innym celu, niż przewiduje niniejsza dyrektywa tylko wówczas, jeżeli właściwy organ uzna, że podjęto wszystkie środki konieczne dla ochrony środowiska i zdrowia ludzi, wliczając w to także wykorzystanie najlepszej dostępnej technologii, o ile nie pociąga to za sobą nadmiernych kosztów. Artykuł 7 W przypadkach regenerowania olejów odpadowych, Państwa Członkowskie podejmują konieczne środki aby zapewnić, że: a) działania zakładu regeneracyjnego nie spowodują szkód w środowisku naturalnym, których da się uniknąć. W tym celu Państwa Członkowskie zapewniają, że ryzyko związane z ilością odpadów po regeneracji oraz z ich toksycznymi i niebezpiecznymi właściwościami jest zredukowane do minimum, a także, że odpady te są unieszkodliwiane zgodnie z art. 9 dyrektywy 78/319/EWG; b) oleje utlenione otrzymywane w wyniku regeneracji nie tworzą toksycznych i niebezpiecznych odpadów zdefiniowanych w art. 1 lit. b) dyrektywy 78/319/EWG oraz nie zawierają polichlorowanych bifenyli i trifenyli w stężeniu przekraczającym wartości dopuszczalne ustanowione w art. 10. Państwa Członkowskie informują Komisję o podjęciu takich środków. Na podstawie otrzymanych informacji Komisja, w ciągu pięciu lat od daty ogłoszenia niniejszej dyrektywy, przedstawi Radzie sprawozdanie wraz z towarzyszącymi mu odpowiednimi wnioskami, jeżeli konieczne. Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 84/360/EWG 2 i art. 3 ust. 1 niniejszej dyrektywy, w przypadkach wykorzystywania olejów odpadowych jako paliwa, Państwa Członkowskie podejmują środki konieczne w celu zagwarantowania, że działania zakładu nie spowodują znacznego zanieczyszczenia powietrza, w szczególności w wyniku emisji substancji wymienionych w Załączniku. W tym celu: a) Państwa Członkowskie uznają, że w przypadkach spalania olejów w zakładach energetycznych, o wydajności cieplnej 3 MW, w szczególności tych opartych na paliwach o niskiej wartości opałowej (LHV), są przestrzegane dopuszczalne wartości emisji określone w Załączniku. Państwa Członkowskie mogą w dowolnym momencie ustalić normy surowsze niż te wskazane w Załączniku. Mogą również ustalić wartości dopuszczalne dla substancji i parametrów innych niż ujęte w Załączniku; b) Państwa Członkowskie mogą podejmować takie środki, jakie uważają za konieczne w celu zapewnienia właściwej kontroli nad zakładami energetycznymi o wydajności cieplnej mniejszej niż 3 MW w oparciu paliwa z niską wartością opałową (LHV). Państwa Członkowskie informują Komisję o przyjętych środkach. Na podstawie otrzymanych informacji Komisja, w ciągu pięciu lat od daty ogłoszenia niniejszej dyrektywy, przedstawi Radzie sprawozdanie wraz z towarzyszącymi odpowiednimi wnioskami, jeżeli konieczne. 2. Państwa Członkowskie zapewniają ponadto, że: a) pozostałości po spalaniu olejów odpadowych są unieszkodliwiane zgodnie z art. 9 dyrektywy 78/319/EWG; b) oleje odpadowe wykorzystywane jako paliwo nie stanowią toksycznych lub niebezpiecznych odpadów zdefiniowanych w art. 1 lit. b) dyrektywy 78/319/EWG i nie zawierają PCB/PCT w stężeniu powyżej 50 ppm; 3. Przestrzeganie wartości dopuszczalnych określonych w Załączniku może być zapewnione zamiennie przez odpowiedni system kontroli stężenia zanieczyszczeń w olejach odpadowych, mieszankach odpadów oraz innych paliwach, przeznaczonych do spalania, po uwzględnieniu charakterystyki technicznej zakładu. W przypadku zakładów, w których w wyniku ogrzewania produktów może dodatkowo zachodzić emisja substancji wymienionych w Załączniku, Państwa Członkowskie zapewniają, za pośrednictwem ustanowionego systemu kontroli, że ilości tych substancji podczas spalania olejów odpadowych nie przekraczają dopuszczalnych wartości ustalonych w Załączniku. 2 Dz.U. nr L 188 z 16.7.1984, str. 10. 2. Art. 7 otrzymuje oznaczenie 9. 3. Skreśla się art. 8 i 9.

4. Dodaje się nowy art. 10 w brzmieniu: Artykuł 10 1. W czasie składowania i gromadzenia olejów odpadowych, ich posiadacze oraz przedsiębiorstwa gromadzące te substancje nie mogą mieszać ich z PCB i PCT w znaczeniu dyrektywy 76/403/EWG 1, ani nie mogą ich łączyć z toksycznymi i niebezpiecznymi odpadami w rozumieniu dyrektywy 78/319/EWG. 2. Z wyjątkiem przypadków przewidzianych ust. 3, przepisy dyrektywy 76/403/EWG mają zastosowanie do olejów odpadowych zawierających więcej niż 50 ppm substancji PCB/PCT. Ponadto Państwa Członkowskie podejmują specjalne środki techniczne konieczne w celu zapewnienia, że jakiekolwiek oleje odpadowe zawierające PCB/PCT są unieszkodliwiane nie powodując działań szkodliwych dla człowieka lub środowiska naturalnego, dających się uniknąć. 3. Można zezwolić na regenerację olejów odpadowych zawierających PCB lub PCT, jeżeli procesy regeneracyjne umożliwią albo zniszczenie PCB lub PCT, albo zmniejszenie ich ilości w takim stopniu, iż ich zawartość w olejach zregenerowanych nie będzie przekraczała maksymalnych wartości dopuszczalnych, które w żadnym razie nie mogą być wyższe niż 50 ppm. 4. Metoda referencyjna pomiarów dla ustalenia zawartości PCB/PCT w olejach odpadowych zostaje ustalona przez Komisję po konsultacji z Komitetem ds. dostosowania do postępu technicznego ustanowionym w art. 18 dyrektywy 78/319/EWG. 5. Oleje odpadowe zanieczyszczone substancjami uznanymi za toksyczne i niebezpieczne ustanowione w art. 1 lit. b) dyrektywy 78/319/EWG są unieszkodliwiane zgodnie z przepisami tej dyrektywy. 1 Dz.U. nr L 108 z 26.4.1976, str. 41. 5. Art. 10 otrzymuje oznaczenie 11. 6. Art. 11 otrzymuje oznaczenie 12 i otrzymuje brzmienie: Artykuł 12 Każde przedsiębiorstwo, które gromadzi, posiada i/lub unieszkodliwia oleje odpadowe jest zobowiązane do udzielania właściwym organom na ich żądanie, wszystkich informacji dotyczących gromadzenia i/lub unieszkodliwiania olejów odpadowych lub ich pozostałości.. 7. Art. 12 otrzymuje oznaczenie 13 i otrzymuje brzmienie: Artykuł 13

1. Przedsiębiorstwa określone w art. 6 są okresowo kontrolowane przez Państwa Członkowskie, w szczególności z punktu widzenia zgodności ich działania z warunkami udzielonych im pozwoleń. 2. Właściwe organy badają tendencje rozwoju technicznego i/lub ochrony środowiska w celu przeglądu, jeżeli konieczne, pozwoleń przyznanych przedsiębiorstwom zgodnie z niniejszą dyrektywą.. 8. Art. 13 i 14 otrzymują oznaczenia odpowiednio 14 i 15. 9. Dodaje się nowy art. 16w brzmieniu: Artykuł 16 Państwa Członkowskie mogą, uwzględniając przepisy Traktatu, podjąć bardziej surowe środki związane z ochroną środowiska niż te przewidziane w niniejszej dyrektywie. Środki takie mogą, zgodnie z tymi samymi przepisami, obejmować między innymi zakaz spalania olejów odpadowych.. 10. Art. 15 i 16 otrzymują odpowiednio oznaczenia 17 i 18. 11. Dodaje się Załącznik do niniejszej dyrektywy. Artykuł 2 Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki w celu wykonania niniejszej dyrektywy od dnia 1 stycznia 1990 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Artykuł 3 Środki przyjęte przez Państwa Członkowskie zgodnie z niniejszą dyrektywą mogą być stopniowo stosowane do przedsiębiorstw, określonych w art. 6 dyrektywy 75/439/EWG, istniejących podczas notyfikacji niniejszej dyrektywy przez siedem lat od daty tej notyfikacji 5. Artykuł 4 Państwa Członkowskie przekażą Komisji treść podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą. Artykuł 5 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich. 5 Niniejsza dyrektywa została notyfikowana Państwom Członkowskim dnia 13 stycznia 1987 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 1986 r. W imieniu Rady G. SHAW Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK Dopuszczalne wartości 1 emisji niektórych substancji powstałych w wyniku spalania olejów odpadowych w zakładach energetycznych o wydajności cieplnej co najmniej 3 MW i opartych na paliwie o niskiej wartości opałowej (LHV) Substancja zanieczyszczająca Dopuszczalna wartość mg/nm 3 Cd Ni 0,5 1 Cr Cu V Pb 5 Cl 3 do wyboru 2 : lub 2 Cr Cu 1,5 V Pb 100 5 F 4 SO 2 5 5 1 Pyły (ogółem) 5 Wartości dopuszczalne, których nie wolno przekraczać podczas spalania olejów odpadowych, wskazują na stężenie masy emisji wyżej wymienionych substancji w gazach spalinowych, przy założeniu objętości gazów spalinowych mierzonej w stanie normalnym (273K, 1013 hpa), po wytrąceniu pary wodnej i przy 3% zawartości tlenu w objętości gazów spalinowych. W przypadku art. 8 ust. 3 akapit drugi, zawartość tlenu będzie odpowiadać zawartości występującej w normalnych warunkach odpowiadających poszczególnym procesom. 2 Wybór opcji do zastosowania w ich krajach należy do decyzji Państw Członkowskich. 3 Nieorganiczne lotne związki chloru przedstawione w postaci chlorowodoru. 4 Nieorganiczne lotne związki fluoru przedstawione w postaci fluorowodoru. 5 Nie jest możliwe określenie dopuszczalnych norm tych substancji na tym etapie. Państwa Członkowskie niezależnie ustalą normy dotyczące emisji tych substancji z uwzględnieniem wymogów dyrektywy 80/779/EWG (Dz.U. nr L 229 z 30.8.1980, str. 30). OBWIESZCZENIE Art. 10 ust. 3 dyrektywy 75/439/EWG Rada uznaje, że wartość dopuszczalna ustalona w art. 10 ust. 3 jest w rzeczywistości maksymalną wartością dopuszczalną dla emisji w procesie regeneracji. Biorąc pod uwagę potrzebę wyeliminowania PCB/PCT we wszystkich możliwych przypadkach ze środowiska, Rada zaprasza Państwa Członkowskie do podjęcia wszelkich wysiłków do utrzymywania zawartości tych substancji znacznie poniżej wskazanej normy. Rada zaprasza również Komisję do poddania ocenie wspomnianej normy i zgłoszenia odpowiednich propozycji nowych dopuszczalnych norm w ciągu pięciu lat od daty ogłoszenia niniejszej dyrektywy.