kalendarium październik 69. sezon artystyczny 2014/2015 5 X /niedziela/ godz. 19.00 sala koncertowa Filharmonii Gala Finałowa WAMA Film Festiwal Piotr Sułkowski dyrygent, Orkiestra Symfoniczna FW-M MUZYKA Z FILMÓW JERZEGO HOFFMANA 6 X /poniedziałek/ godz. 18.00 sala koncertowa Filharmonii TEATR W FILHARMONII Robin Hawdon Prezent urodzinowy Obsada: Maria Pakulnis, Magdalena Wójcik, Marcin Troński, Tadeusz Chudecki, Jerzy Bończak. Reżyseria Jerzy Bończak. 10 X /piątek/ godz. 19.00 sala koncertowa Filharmonii Koncert symfoniczny Arkadij Feldman dyrygent, Sergey Grigorenko fortepian, Orkiestra Symfoniczna FW-M RAVEL, FRANCK 11 X /sobota/ godz. 10.00-18.00 sala kameralna Filharmonii Warmia i Mazury muzyka folklorem podszyta Warsztaty folklorystyczne Kierownik naukowy warsztatów: Agnieszka Krajewska- -Werecka, prowadzący warsztaty: muzycy Scholi Węgajty i Transkapeli ze Szczytna 11 X /sobota/ godz. 18.55 sala koncertowa Filharmonii The Metropolitan Opera HD Live Giuseppe Verdi Makbet Anna Netrebko (Lady Macbeth), Joseph Calleja (Macduff ), Željko Lučić (Macbeth), René Pape (Banko). Dyryguje: Fabio Luisi. 12 X /niedziela/ godz. 11.00 sala koncertowa Filharmonii Koncert Rodzinny Warmia Warmia i Mazury muzyka folklorem podszyta Piotr Sułkowski dyrygent, Orkiestra Symfoniczna FW-M, Benedykt Błoński dyrygent chóru, Chór przy FW-M, soliści, zespoły folklorystyczne NOWOWIEJSKI, ŚWIDER, PIEŚNI I TAŃCE LUDOWE 17 X /piątek/ godz. 19.00 sala koncertowa Filharmonii Koncert symfoniczny Tomasz Chmiel dyrygent, Rafał Krauze puzon, Orkiestra Symfoniczna FW-M ROSSINI, ROTA, MENDELSSOHN-BARTHOLDY 18 X /sobota/ godz. 18.55 sala koncertowa Filharmonii The Metropolitan Opera HD Live Wolfgang Amadeus Mozart Wesele Figara Marina Poplavskaya (Hrabina), Marlis Petersen (Zuzanna), Isabel Leonard (paź Cherubin), Peter Mattei (Hrabia), Ildar Abdrazakov (Figaro). Dyryguje James Levine. 24 X /piątek/ godz. 19.00 sala koncertowa Filharmonii Koncert symfoniczny Piotr Sułkowski dyrygent, Łukasz Długosz flet, Orkiestra Symfoniczna FW-M MONIUSZKO, KOWALSKA-LASOŃ, BEETHOVEN 25 X /sobota/ godz. 18.00 sala koncertowa Filharmonii POP-FILHARMONIA Mietek Szcześniak 30 X /czwartek/ godz. 19.00 sala koncertowa Filharmonii Mistrzowskie Recitale Fortepianowe Wiesława Ronowska i Maria Murawska duet fortepianowy BACH, BRAHMS
1 5 października 2014 Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie WAMA Film Festival Organizator: Instytut KOSMOPOLIS Współorganizatorzy: Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie Stowarzyszenie FILMFORUM Filharmonia Warmińsko-Mazurska im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie Gala Finałowa Piotr Sułkowski dyrygent Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Program m.in.: fragmenty muzyki z filmu Jerzego Hofmana Ogniem i mieczem autorstwa Krzesimira Dębskiego, muzyka filmowawojciecha Kilara oraz fragmenty muzyki z serialu TVP Czas honoru Grzegorza Chajdeckiego 5 października /niedziela/ godz. 19.00 sala koncertowa filharmonii 2 program październik
Piotr Sułkowski dyrygent Dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko- -Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie od 2011 r.; pierwszy gościnny dyrygent Signature Symphony Orchestra Tulsa OK (USA). Od początku swej artystycznej działalności zaliczany przez krytykę do grona wyróżniających się talentów dyrygenckich. Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a w latach 2006-2007 dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Opera Wildwood Festival AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. W listopadzie 2007 r., podczas Festiwalu Muzyki Polskiej, w ramach obchodów Roku Szymanowskiego, we współpracy z PWM dokonał światowego prawykonania nieznanej dotąd operetki Karola Szymanowskiego Loteria na mężów czyli narzeczony nr 69. Zrealizowany przez Piotra Sułkowskiego w 2004 r. w Krakowie Gwałt na Lukrecji Benjamina Brittena został uznany za najlepszy spektakl roku na Bydgoskim Festiwalu Operowym. W 2007 r. wraz z zespołem Opery Krakowskiej dokonał światowego prawykonania oratorium krakowskiego kompozytora Dariusza Reguckiego Cracovia est, będącego kulminacją obchodów Jubileuszu 750-lecia Lokacji Miasta Krakowa. Współtwórca Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia w Krakowie. Współpracuje z wieloma orkiestrami, a także zajmuje się pracą dydaktyczną. Prowadzi zespoły wokalne w Akademii Muzycznej w Krakowie i w Bydgoszczy oraz klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 1993 r. kieruje orkiestrą POSM im. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował programy edukacyjne dla młodzieży. Współorganizator i manager Konkursu Dziecięcych Zespołów Kameralnych Wiosna Młodych Kameralistów. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie. W 2008 r. w ramach Festiwalu Rozstaje poprowadził jubileuszowy koncert na Rynku Głównym w Krakowie z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej i światowej sławy solistą Gheorghem Zamfirem. W 2009 r. płyta Marek Stachowski Works for Cello & String Orchestra, nagrana wspólnie z solistką Dorotą Imiełowską oraz z w/w orkiestrą, otrzymała nagrodę program październik 3
Le Ring de Classiqueinfo. Zrealizował nagranie z muzyką Bartosza Chajdeckiego do serialu historycznego Czas honoru. W marcu 2010 r. w Pampelunie (Hiszpania), na zaproszenie Coro Premier Ensamble De La A.G.A.O, z okazji 20-lecia tego zespołu, przygotował premierę Carmen Bizeta wraz z Orquesta Sinfonica de Navarra. W 2010 r. z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Chórem Polskiego Radia w Krakowie oraz międzynarodową obsadą solistów zrealizował międzynarodowy projekt operowy Fidelio. Pamięć holokaustu na podstawie opery Beethovena. Spektakle z premierą we Wrocławiu i przedstawieniami w Warszawie, Łodzi, Lublinie oraz w Krakowie uzyskały bardzo dobre recenzje, m.in. w prestiżowym, angielskim czasopismie Opera. W 2011 r. Piotr Sułkowski uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: dyrygentura w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2011 r. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej odbył podróż koncertową do Hiszpanii, gdzie w Bilbao i w Pampelunie pod jego kierownictwem przygotowano spektakle Toski Pucciniego, bardzo dobrze przyjęte przez publiczność i krytykę. W 2012 r. z tą samą orkiestrą oraz solistą Eduardem Kunzem zainaugurował w Filharmonii Narodowej w Warszawie cykl Wielkie koncerty fortepianowe. W 2012 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji powołała Piotra Sułkowskiego w skład Rady Programowej Radia Olsztyn. Wraz z orkiestrą Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii otrzymał Statuetkę św. Jakuba nagrodę Prezydenta miasta Olsztyna w kategorii: kultura za rok 2012, za widowisko taneczno muzyczne Dziadek do orzechów z muzyką Piotra Czajkowskiego. W 2013 r. Warmińsko-Mazurski Klub Biznesu, za działalność artystyczną i popularyzowanie muzyki klasycznej wśród mieszkańców regionu Warmii i Mazur, przyznał Piotrowi Sułkowskiemu tytuł i statuetkę Osobowość Warmii i Mazur w kategorii: kultura. Jest członkiem Zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich. 4 program październik
Robin Hawdon Prezent urodzinowy Teatr w Filharmonii Grają: Maria Pakulnis, Magdalena Wójcik, Marcin Troński, Tadeusz Chudecki, Jerzy Bończak. Reżyseria: Jerzy Bończak. Scenografia: Klaudia Solarz. Kostiumy: Ewa Borowik. 6 października /poniedziałek/ godz. 18.00 sala koncertowa filharmonii program październik 5
Wyobraź sobie, że dziś są twoje urodziny. Serdeczny przyjaciel zatroskany twoją kondycją psychiczną przygotował dla ciebie niezwykły prezent urodzinowy Otóż w pewnym hotelowym pokoju masz umówioną dyskretną kolację... Komedia omyłek, przypadków i zbiegów okoliczności. Czy następnym razem zgodzisz się na przyjęcie prezentu urodzinowego od serdecznego przyjaciela? 6 program październik
Koncert symfoniczny Arkadij Feldman dyrygent Sergey Grigorenko fortepian Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Program: Maurice Ravel Koncert fortepianowy G-dur Allegramente Adagio assai Presto César Franck Symfonia d-moll Lento. Allegro non troppo Allegretto Finale: Allegro non troppo 10 października /piątek/ godz. 19.00 sala koncertowa filharmonii program październik 7
Arkadij Feldman dyrygent Zasłużony Działacz Sztuki Rosji, dyrygent i członek Związku Kompozytorów Rosyjskich, dyrektor artystyczny i główny dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej, laureat nagrody im. Kanta, nagród Natchnienie i Uznanie. Jest twórcą Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej (1988), której poświęcił 20 lat działalności artystycznej. Urodził się w 1947 r. na Ukrainie. W 1966 r. ukończył Szkołę Muzyczną II stopnia w Kaliningradzie. Jest absolwentem Państwowej Akademii Muzycznej im. Sabinowa w Saratowie, gdzie studiował kompozycję w klasie prof. A. Breninga i dyrygenturę w klasie prof. G. Kalentiewa. Współpracował z Rosyjskim Teatrem Wielkim, studiem operowym Akademii Muzycznej im. Czajkowskiego w Moskwie, z moskiewską Operą Helikon, z Mińskim Teatrem Operetki. Jako dyrygent Kaliningradzkiej Orkiestry Symfonicznej Arkadij Feldman współpracował ze znakomitymi solistami rosyjskimi. Ze swoją orkiestrą z powodzeniem występował w Niemczech, we Włoszech oraz w Polsce. W roku 2000 prowadził uroczysty koncert z udziałem chórów oraz solistów niemieckich i amerykańskich na Międzynarodowych Targach EXPO 2000 w Hanowerze. W Niemczech, również ze swoją orkiestrą, dokonał nagrań utworów Webera, Szostakowicza i Kalinikowa. W latach 1974-1986 pracował w Szkole Muzycznej II stopnia oraz w Teatrze Dramatycznym w Nowomoskowsku (Ukraina). W tym mieście stworzył także orkiestrę kameralną. Jest autorem symfonii, triów, kwartetów smyczkowych, utworów chóralnych, utworów dla dzieci, koncertu na fortepian z orkiestrą, poematu symfonicznego na wiolonczelę z orkiestrą, sonaty na akordeon guzikowy, a także muzyki do spektakli wystawianych w teatrach dramatycznych w Nowomoskowsku, Smoleńsku, Iwanowsku, Pskowie, Kaliningradzie oraz w Olsztynie. 8 program październik
Sergey Grigorenko fortepian Urodzony 24 grudnia 1981 r. we Lwowie. W roku 2005 ukończył Akademię Muzyczną im. Mikołaja Łysenki we Lwowie w klasie prof. Marii Tarnawieckiej, zasłużonej pianistki i pedagoga. W latach 2003-2005 był stypendystą Rady Najwyższej Ukrainy. Akademię ukończył w 2005 r. z wyróżnieniem, po czym przez trzy kolejne lata kontynuował w niej naukę na studiach doktoranckich, a jednocześnie jako stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach programu stypendialnego Gaude Polonia, odbywał staż w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem prof. Kazimierza Gierzoda. Pianista był nagradzany na licznych konkursach, w tym na: Ogólnoukraińskim konkursie im. Harry ego Neuhausa (Kirowhrad 2000 III nagroda), II Międzynarodowym Konkursie im. Мikołaja Łysenki (Kijów 2002 wyróżnienie z dyplomem), Międzynarodowym Konkursie Młodych Wykonawców Sztuka XXI wieku (Kijów 2003 I nagroda), II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Pamięci Еmila Gilelsa (Odessa 2003, III nagroda i medal brązowy), Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej Sztuka XXI wieku (Kijów 2004 I nagroda) І Festiwalu Konkursie Muzyki Fryderyka Chopina (Lwów 2006 dyplom i srebrny medal). Uczestniczył w międzynarodowych festiwalach i wydarzeniach muzycznych: Dni Muzyki Karola Szymanowskiego (Zakopane 2004 i 2007), Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny Floralia muzyczne Muzyka w kwiatach (Warszawa 2006 i 2007 i 2010), Koncerty Chopinowskie (Żelazowa Wola 2007, Warszawa 2008, 2011), Les Jeunes Talents du Piano (Genewa 2007), XII Ogólnoukraiński Festiwal Majowe Spotkania Muzyczne (Kirowhrad 2009), XIX Międzynarodowy Festiwal Laureatów Konkursów Muzycznych (Katowice 2009), Grudniowe Wieczory Muzyczne (Żytomierz 2009), program październik 9
XI Międzynarodowy Festiwal imienia Światosława Richtera (Żytomierz 2011). Regularnie koncertuje jako solista na Ukrainie i w Polsce. W 2006 r. odbył tournée koncertowe po Szwajcarii. Występował z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lwowskiej i z Odeską Narodową Orkiestrą Symfoniczną. Jest członkiem Stowarzyszenia Fryderyka Chopina we Lwowie oraz Narodowego Związku Działaczy Teatralnych we Lwowie. 10 program październik
Wprowadzenie Koncert fortepianowy G-dur Maurycego Ravela (1875-1937) rozpoczyna się zaskakująco: trzaśnięciem z bicza! Wiooo! i już jedziemy dorożką po paryskim bruku, przy radosnym turkocie fortepianowych biegników. W taki oto sposób, od pierwszych taktów, Ravel pojawia się przed słuchaczami jako przewrotny żartowniś, sztukmistrz, kuglarz, prestidigitator, który uwielbia bawić ludzi, czarować, zakładać maski, nakręcać sprężyny iluzji. Jest mistrzem stylizacji, budowania obrazów masek, orkiestrowych barw i wyrafinowanej instrumentacji. Stąd część jego twórczości uznawana jest za dopełnienie impresjonistycznego dzieła Debussy ego. Pozostając sobą, Ravel potrafi oddać klimat i ducha francuskich mistrzów baroku (fortepianowy Nagrobek Couperina), potrafi stać się bardziej cygański niż sami Cyganie (rapsodia na skrzypce i orkiestrę Tzigane) i bardziej hiszpański niż Hiszpanie (orkiestrowa Rapsodia hiszpańska nota bene matka kompozytora była Baskijką). Do najszerzej znanych przykładów orkiestralnego mistrzostwa Ravela zalicza się na przykład poemat symfoniczny La Valse olśniewająca apoteoza wiedeńskiego walca, czy Pawana dla zmarłej Infantki kompozycja tajemnicza, jak gdyby tchnienie życia w dostojne portrety hiszpańskich Infantek malowane przez Velasqueza. O Bolerze, które przyniosło kompozytorowi oszałamiającą sławę, wspominać chyba nie trzeba... Ale pod warstwami żywiołowo roztańczonych masek i wielobarwnych historycznych kostiumów ten artysta, bez wątpienia jeden z najciekawszych twórców francuskich początków XX wieku, kryje zamiłowanie do precyzji, eleganckiej formy, pedantycznie cyzelowanego detalu i ornamentu. Sam podkreślał, że stale studiuje Mozarta, i że wszystko co tworzy, wypływa u niego z klasycznych ideałów. Jasny i czysty w rysunku Koncert fortepianowy G-dur powstał w latach 1929-31. Jest pełen humoru, momentami nawet z lekka po gershwinowsku jazzujący. Lecz to Gershwin chciał pobierać lekcje u Ravela, nie odwrotnie, i zgłosił się do niego w roku 1928, gdy tylko przyjechał do Paryża. Ravel zaś mu zdecydowanie odmówił: Dlaczego chce pan zostać drugorzędnym Ravelem, kiedy jest pan Gershwinem pierwszej klasy? Niech pan idzie własną drogą! Panu niepotrzebny jest nauczyciel! Zaś pomysł do owego turkotu kół na początku przyszedł podobno Ravelowi do głowy w rozpędzonym pociągu, w drodze z Oksfordu do Londynu... Powodzenie zyskał koncert G-dur ogromne i natychmiastowe, toteż nawet w odległej od Paryża Warszawie już w marcu roku 1932 prezentowała go Marguerite Long, znakomita pianistka francuska tamtej epoki, zasiadająca w jury trwającego właśnie II Konkursu Chopinowskiego. Zaś na podium dyrygenckim przed orkiestrą Filharmonii Warszawskiej stanął wtedy sam kompozytor. Symfonia d-moll Césara Francka (1822-1890), ukończona w roku 1888, jest swoistym podsumowaniem twór- program październik 11
czości tego kompozytora, którego za życia (jak i zresztą długo po śmierci), lepiej znano jako wirtuoza-organistę oraz autora wybitnych dzieł na organy. César Franck bowiem przez znaczną część życia od roku 1858 do śmierci pracował jako organista w paryskim kościele św. Klotyldy. I nawet w tej Symfonii nota bene jedynej jaką skomponował dosłuchać się można echa gęstej faktury brzmień jakby organowych, zaś jeden z krytyków pisał, że przesiąknięta jest wonią kadzideł. Jednak nie z powodu kadzideł Franck zajął szczególną pozycję w świecie muzycznym II połowy XIX wieku, w świecie, w którym ścierały się dwie znaczące postawy artystyczne. Z jednej strony postawa romantycznych klasyków (albo klasycznych romantyków, jak kto woli), których reprezentantem ogłoszony został przede wszystkim Johannes Brahms, traktowany przez swoich zwolenników jako spadkobierca Beethovena. Z drugiej strony kompozytorzy późnoromantycznej szkoły nowoniemieckiej, z Lisztem i Wagnerem na czele, zwolennicy muzyki programowej, harmonii wykraczającej daleko poza dotychczasowe horyzonty, nade wszystko zaś powiązania muzyki z innymi dziedzinami sztuki, co najdobitniej wyraziło się w wagnerowskiej idei dramatu muzycznego. I oto na tle tych rywalizacji coraz wyraźniej ukazywała się postawa Césara Francka jako łącznika między muzyką Liszta i Wagnera, upodobaniem do masywnych brzmień Brahmsa, a powściągliwą, ujętą w klasyczne formy tradycją francuską. Wszystkie te wątki splatają się w Symfonii d- -moll, tworząc prawdziwy gąszcz brzmieniowy, wyrastający z wręcz organiczną konsekwencją i energią z jednego, dwutaktowego motywu i zarażający tą energią słuchaczy. 12 program październik
Warmia i Mazury muzyka folklorem podszyta Otwarte warsztaty folklorystyczne Oskar Kolberg w żywej tradycji poświęcone tradycyjnej kulturze muzycznej, ze szczególnym uwzględnieniem regionu Warmii i Mazur Kierownik naukowy warsztatów: Agnieszka Krajewska-Werecka Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kolberg 2014 Promesa, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca Wykładowcy i prowadzący warsztaty: Johann Wolfgang Niklaus i Małgorzata Dżygadło-Niklaus twórcy Teatru i Scholi Węgajty Serhij Petrychenko i Monika Paśnik- -Petryczenko członkowie Scholi Węgajty Adam Cudak współpracujący muzyk ze Szczytna, członek Scholi Węgajty Ewa i Robert Wasilewscy oraz Iga Wasilewska muzycy zespołu Transkapela ze Szczytna 11 października /sobota/ godz. 10.00-13.00, 15.00-18.00 sala kameralna filharmonii program październik 13
THE METROPOLITAN OPERA HD LIVE OTWARCIE SEZONU 2014/2015 Giuseppe Verdi Makbet (Macbeth) Planowany czas trwania przedstawienia: 3:15 W rolach głównych: Anna Netrebko (Lady Macbeth), Joseph Calleja (Macduff ), Željko Lučić (Macbeth), René Pape (Banko). Dyryguje: Fabio Luisi. Reżyseria: Adrian Noble. Scenografia i kostiumy: Mark Thompson. Światło: Jean Kalman. Choreografia: Sue Lefton. 11 października /sobota/ godz. 18.55 sala koncertowa filharmonii 14 program październik
Reżyser Adrian Noble przeniósł tę Szekspirowską operę Verdiego w lata po II wojnie światowej. Tytułowy bohater staje się krwawym dyktatorem-tyranem, jego rycerze to żołnierze przybyli niemal wprost z frontu, w roli czarownic przepowiadających przyszłość chórek wścibskich, wszystkowiedzących kumoszek, wymachujących torebkami, taki vox populi... A dramat nic nie stracił z siły wyrazu. Jest tak, jak gdyby Szekspir w kryształowej kuli proroczo ujrzał ten wiek XX. Fot. Ken Howard / Metropolitan Opera
Koncert rodzinny Warmia Warmia i Mazury muzyka folklorem podszyta Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kolberg 2014 Promesa, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca Wykonawcy: Anna Broda Zespół folklorystyczny Państwowej Szkoły Muzycznej w Olsztynie z repertuarem z pięciotomowego dzieła Warmia i Mazury wydanego przez IS PAN Muzycy Scholi Węgajty i Transkapeli ze Szczytna oraz uczestnicy warsztatów folklorystycznych (prezentacja efektów pracy warsztatowej) Zespół Pieśni i Tańca Warmia w Olsztynie (kierownictwo artystyczne: Mariusz Krupiński i Artur Chwała) dyrygent Piotr Sułkowski Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej dyrygent Benedykt Błoński Chór przy Filharmonii Warmińsko- Mazurskiej (przygotowanie: Benedykt Błoński) Prowadzenie koncertu: Agnieszka Krajewska-Werecka i Łukasz Ruch 12 października /niedziela/ godz. 18.55 sala koncertowa filharmonii 16 program październik
Program: Feliks Nowowiejski Hymn Warmii Józef Świder Litania Gietrzwałdzka (cz. I Pozdrowienie) Prezentacja regionalnych instrumentów tradycyjnych, tańców, pieśni, strojów. Wystawa etnograficzna prezentująca zbiory, archiwalia, eksponaty z regionu Warmii, przygotowana przez Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku. program październik 17
Koncert symfoniczny Tomasz Chmiel dyrygent Rafał Krauze puzon Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Program: Gioacchino Rossini Uwertura do opery Włoszka w Algierze Nino Rota Koncert C-dur na puzon Allegro giusto Lento, ben ritmato Allegro moderato Feliks Mendelssohn-Bartholdy IV Symfonia A-dur Włoska op. 90 Allegro vivace Andante con moto Con moto moderato Saltarello. Presto 17 października /piątek/ godz. 19.00 sala koncertowa filharmonii 18 program październik
Tomasz Chmiel dyrygent Pochodzi z Rzeszowa. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza oraz w klasie fortepianu prof. Marka Koziaka. Oba kierunki ukończył z wyróżnieniem. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, wyróżniony Stypendium Twórczym Miasta Krakowa. Laureat I nagrody w I Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku. Wielokrotny uczestnik seminariów Helmutha Rillinga Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie, a także kursów mistrzowskich w Salzburgu oraz w Południowej Irlandii. Związany z macierzystą uczelnią, pracuje na stanowisku adiunkta. Jest dyrygentem gościnnym Filharmonii Krakowskiej, Rzeszowskiej, Częstochowskiej, Dolnośląskiej, Szczecińskiej, NOSPR. Współpracuje z Operą Krakowską. Przez lata związany z Teatrem Muzycznym w Lublinie, Krakowską Operą Kameralną. Poza krajem koncertował w Szwecji, Francji, Niemczech, Holandii, Belgii oraz w Korei Płd. Szczególną uwagę poświęca muzyce polskiej. Opracował z rękopisu głosy orkiestrowe i wykonał zapomnianą I Symfonię Artura Malawskiego. Zinstrumentował na orkiestrę symfoniczną pieśni Chopina, Karłowicza, a także polskie piosenki przedwojenne, pieśni patriotyczne, kolędy. Opracował też pod względem wykonawczym Koncert fortepianowy Teodora Leszetyckiego. Większość tych opracowań została nagrana i wydana na płytach. Na potrzeby orkiestr kameralnych Tomasz Chmiel opracował również opery Don Pasquale i Napój miłosny Donizettiego, Torreador Adama, Krakowiacy i Górale Stefaniego, Spiskowcy Schuberta, operetkę Wesoła wdówka Lehara. Z wielką pasją aranżuje muzykę filmową. W roku 2013 uzyskał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Dyrygent krakowskiej Młodej Filharmonii. program październik 19
Rafał Krauze puzon Urodził się w 1989 r. w Toruniu. W 2002 r. rozpoczął przygodę z muzyką pod kierunkiem prof. Kazimierza Kmiecia. Toruńską Szkołę Muzyczną II Stopnia im. Karola Szymanowskiego ukończył w 2008 r. z wynikiem celującym w klasie puzonu Grzegorza Radziejewskiego. W 2014 r. został absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie puzonu dra hab. Zdzisława Stolarczyka (dyplom z wyróżnieniem). Swoje umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich i warsztatach prowadzonych przez najlepszych puzonistów i pedagogów, takich jak: Elliot Chasanov, Christian Lindberg, Jonas Bylund, Carsten Svanberg, Robert Kozanek, Jonatan Lombardo, Oystein Baadsvick, Maciej Pietraszko, Simon Wills, Dan Jenkins. Występował jako solista z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną, wykonując znane pozycje literatury puzonowej: Concertino Es-dur F. Davida, Koncert f-moll G.F. Haendla oraz Concertino L.E. Larssona. Jako muzyk orkiestrowy koncertował w kraju i za granicą z tak znakomitymi orkiestrami jak Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Nottingham Symphony Orchestra, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Sinfonietta Cracovia, Orkiestra Kameralna Miasta Tychy AUKSO, Polska Orkiestra Radiowa, Filharmonia Krakowska, Polska Filharmonia Bałtycka, Krakowska Opera Kameralna, Toruńska Orkiestra Symfoniczna, Filharmonia Podkarpacka w Rzeszowie, I, CULTURE Orchestra, PAN European Philharmonia. Grał pod batutą światowej sławy dyrygentów, jak m.in. Tan Dun, Sir Neville Marriner, Ludwig Wicki, Colin Metters, Ernst van Tiel, Peter Tiboris, Kirill Karabits, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Penderecki, Gabriel Chmura, Kazimierz Kord, Michał Nesterowicz. Jest laureatem i finalistą wielu konkursów muzycznych. Do najważniejszych jego sukcesów należą: II miejsce na VI Międzynarodowym Festiwalu Instrumentów Dętych Blaszanych Mielec 2007, wyróżnienie na XXXIII Konkursie Młodego Muzyka w Szczecinku 2008, wyróżnienie na II Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych Blaszanych im. Ludwika Lutaka, 20 program październik
I nagroda na IV Regionalnym Festiwalu Sonat dla Instrumentów Dętych, I nagroda na V Regionalnym Festiwalu Sonat dla Instrumentów Dętych, finał kategorii otwartej na V Ogólnopolskim Festiwalu Puzonowym w Warszawie 2009, II miejsce na VII Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych Etiuda 2009, Nagroda specjalna za wyróżniającą się interpretację utworu obowiązkowego Etiuda 2009, III Nagroda w kategorii puzonu na II Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych Blaszanych w Katowicach 2010, II Nagroda na VIII International Interpretative Brasswind Instruments Competition, Brno 2011. Rafał Krauze współpracuje stale także z toruńską kompozytorką Magdaleną Cynk. Dokonał prawykonań jej następujących utworów: Planetoida 14382 Woszczyk na puzon i werbel (2005) 3, Piwnice 2005, Planetoida 1572 Posnania na puzon i bongosy (Bydgoszcz 2005), Planetoida 2006 Polonskaya na dwa puzony i talerze (Inowrocław 2006), Planetoida 11755 Paczyński na puzon i kotły (Toruń 2007). W październiku 2010 r. dokonał nagrań owych utworów w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. W roku 2007 został wyróżniony nagrodą Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Muzyki. W latach 2007 2008 i 2011 2012 był czterokrotnym stypendystą Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego. W roku 2011 nawiązał roczną współpracę z Filharmonią Podkarpacką im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. W latach 2011 oraz 2014 był pierwszym puzonistą I, CULTURE Orchestra międzynarodowej orkiestry, będącej oficjalną orkiestrą Polskiej Prezydencji w Unii Europejskiej i oficjalną wizytówką kulturalną krajów Partnerstwa Wschodniego. W ramach licznych warsztatów orkiestrowych ksztacił się u takich muzyków, jak: Rod Franks (London Symphony Orchestra, Royal Colege of Music), Simon Wills (Guildhall School of Music), Dan Jenkins (BBC Symphony Orchestra), Jeffrey Bryant (Royal Colege of Music London), Alistair Mackie (Philharmonia Orchestra, London). Wraz z I, CULTURE Orchestra występował jako I puzonista i lider sekcji puzonów w takich salach koncertowych jak: Filharmonia Berlińska, Teatro Real w Madrycie, Royal Festival Hall w Londynie, Opera Narodowa w Kijowie, Filharmonia Monachijska, Filharmonia w Kolonii, Edynburg Usher Hall, Kassel Stadthalle. Występował na prestiżowych festiwalach: Edinburgh International Festival, La Roque d Antheron, Al Bustan Festival. Współpracuje stale z międzynarodową orkiestrą Pan European Philharmonia, z którą w lutym 2013 r. występował jako I puzonista w Bejrucie (Liban). Od sierpnia 2013 r. jest I puzonistą Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie. program październik 21
Wprowadzenie Uwertura do opery Włoszka w Algierze Gioacchino Rossiniego (1792-1868) jest klejnotem w całej kolii klejnotów, jaką tworzą najpiękniejsze uwertury operowe włoskiego mistrza: do Cyrulika sewilskiego, do Sroki złodziejki, do Wilhelma Tella. Melodyjne, a zarazem błyskotliwe i pełne temperamentu, są zawsze z radością witane na estradach koncertowych świata. Włoszkę w Algierze wystawiono po raz pierwszy i od razu z olbrzymim sukcesem w Wenecji w roku 1813. Treść opery osnuta została na autentycznej historii młodej hrabianki z Mediolanu, porwanej w roku 1805 przez korsarzy i sprzedanej do haremu w Algierze, a trzy lata później wykupionej przez ówczesne władze napoleońskie. Oczywiście dla potrzeb sceny muzycznej całe zdarzenie odpowiednio podkoloryzowano: tutaj sama dzielna bohaterka włoskim sprytem wyprowadza w pole beja Mustafę, który ją więził. Dużo przy tym się śpiewa o wolności i o ojczyźnie, co w ówczesnych burzliwych latach w Europie miało szczególne znaczenie także dla publiczności w Warszawie, gdzie grano Włoszkę w roku 1826. Koncert na puzon C-dur Nina Roty (1911-1979) będzie smakowitą pozycją w karcie włoskich dań tego wieczoru. Skomponowany w roku 1968, lekki, łatwy, pogodny, po włosku śpiewny, nie pozbawiony też akcentów groteski czy subtelnej ironii, może służyć za przykład filharmonicznej twórczości tego kompozytora, który jednak w powszechnym odbiorze wsławił się przede wszystkim muzyką filmową. Mając doskonałe przygotowanie warsztatowe jako cudowne dziecko i protegowany samego Toscaniniego studiował w Academia di Santa Cecilia w Rzymie, a następnie w filadelfijskim Curtis Institute of Music uprawiał wiele form muzyki koncertowej: symfonie, koncerty instrumentalne, opery pozostał jednak w tych dziedzinach tradycjonalistą. Najpełniej zaś wypowiadał się we współpracy z takimi reżyserami jak Visconti, Zefirelli, zwłaszca zaś niepowtarzalną inwencją i kolorytem cechuje się jego muzyka do filmów Federico Felliniego (La Strada, Noce Cabirii, Słodkie życie, Osiem i pół, Satyricon, Rzym, Amarcord, Próba orkiestry). IV Symfonia A-dur Feliksa Mendelssohna-Bartholdy ego (1809-1847) zwana Włoską zawdzięcza swój przydomek (podobnie jak Trzecia Szkocka ) podróżom artystycznym kompozytora. Utalentowane dziecko bogatej bankierskiej rodziny, pupilek starego Goethego, wiele jeździł w młodości po Europie, zbierając laury na koncertowych estradach jako pianista i dyrygent, prezentując m.in. własny Koncert fortepianowy g-moll oraz koncerty fortepianowe Mozarta. Londyn podbił zwiewną Uwerturą do Snu nocy letniej, w Paryżu spotkał się z Chopinem. W latach 1830-31 zwiedzał Włochy. Symfonia, będąca muzycznym efektem tej podróży, nasycona echami włoskich tańców i popularnych melodii, była gotowa dwa lata później. Mendelssohn dyrygował jej pierwszym wykonaniem 13 maja 1833 r. w Londynie, ale potem jeszcze przez długie lata zwlekał z oddaniem partytury do druku, wciąż poprawiając, a nawet nosząc się z zamiarem całkowitej przerób- 22 program październik
ki, co ostatecznie uniemożliwiła przedwczesna śmierć kompozytora. Pozostało dzieło, które dziś należy do najbardziej znanych z całej jego twórczości: pogodnie liryczne, śpiewne, lekkie w formie, z początku nawet nieco sentymentalne, pod koniec zaś roztańczone dokładnie takie jak większość spuścizny owego dziecka szczęścia : romantyka o korzeniach głęboko zapuszczonych w tradycję klasyczną. Jest to też czas wielkich sukcesów publicznych i organizatorskich Mendelssohna. W wiosenne dni tego samego, 1833 roku prowadzi Festiwal Muzyczny Dolnej Nadrenii, przeradzający się w pełne entuzjazmu święto muzyczne: publiczność ściąga tu dyliżansami lub parowcami płynącymi po Renie, do kieliszków leje się majowy specjał winny Maitrank... Zaś już w październiku Mendelssohn obejmuje stanowisko Dyrektora Muzycznego w Düsseldorffie: będzie je piastować przez dwa lata, by następnie przeprowadzić się do Lipska, który w krótkim czasie miał uczynić muzyczną stolicą Niemiec. program październik 23