Trasa wycieczki: Na wydmy marsz... czas trwania: 1 dzień, typ: piesza, liczba miejsc: 6, stopień trudności: łatwa
Opis wycieczki Wycieczkę zaczynamy na parkingu koło wieży widokowej. Po pokonaniu kilkudziesięciu stopni można podziwiać przepiękny widok na jezioro Łebsko. Gdy ponownie staniemy na ziemi możemy wybrać, czy udamy się statkiem w kierunku wydm (wersja exklusiv - droższa), czy spacerkiem (można wybrać również opcję rowerową lub podróż melexem). Po dojściu do muzeum przy wyrzutni rakiet z II Wojny Światowej możemy trochę odsapnąć i zwiedzić pozostałości bunkrów z bogatą historią. Po tej przerwie idziemy dalej na zachód w kierunku wydm. Najpierw przechodzimy przez zasypywany ciągle poruszającymi się piaskami lasek, aż dochodzimy do bezkresnej piaskownicy. Idąc kawałek ku morzu zobaczymy wielkie piaszczyste góry, zasłaniające kikuty drzew - jest to prawdziwa perełka Słowińskiego Parku Narodowego. Po wysypaniu piachu z butów spacerujemy z powrotem w kierunku Łeby. Tam, w centrum miasteczka można wstąpić na smaczną rybkę w jednej z wielu knajpek. Gdy się już posilimy możemy wybrać się jeszcze na spacer w kierunku morskiej plaży, nabywając po drodze tutejszy paszport. Cała trasa jest jednodniowa, bardzo miła dla rodziców z dzieckiem, nawet w wózku (pomijając spacer po samej wydmie, gdzie wózek nie wjedzie). Program wycieczki 2
Rąbka - wieża widokowa wieża widokowa, z której rozciąga się widok na piaszczyste wydmy Mierzei Łebskiej oraz jezioro. 54 45'03"N 17 30'49"E na mapie:b Drewniana wieża widokowa znajduje się przy Muzeum Słowińskiego Parku Narodowego w Rąbce (około 6 km od centrum Łeby). Z jej tarasów można podziwiać panoramę na Jezioro Łebsko. Choć turyści chętnie wchodzą na wieżę, aby podziwiać widoki i robić piękne zdjęcia, to nie do końca dla nich została ona tutaj postawiona. Służy do monitoringu przeciwpożarowego, ale korzystają z niej również pracownicy parku, którzy mają możliwość obserwacji i ochrony siedlisk niektórych gatunków. 54 45'12"N 17 30'50"E na mapie:a Rąbka - Ślady "Cór Renu" W sezonie letnim przez Rąbkę przechodzą tysiące turystów, zmierzających ku wydmom łebskim. Na parkingu przed bramą do Słowińskiego Parku Narodowego trzeba rozstać się ze swoim ulubionym samochodem i przesiąść się na rower do melexa lub do rikszy czy zaprzężonej w konia bryczki. Aby zaparkować tutaj auto w pogodne dni letniego sezonu, trzeba przyjechać wczesnym rankiem, najlepiej gdy inni jedzą jeszcze śniadania. W ostateczności 7-kilometrowy odcinek od bramy parku do stóp Góry Łąckiej - najokazalszej ruchomej wydmy (42 m n.p.m.) - można pokonać pieszo. Jezioro Łebsko Jezioro Łebsko jest trzecim pod względem powierzchni jeziorem w Polsce. Ma powierzchnię 7142 ha, długość 16,4 km, a szerokość 7,6 km, zaś jego maksymalna głębokość to 6,3 m. Jest jeziorem przybrzeżnym, oddzielonym od morza Mierzeją Łebską z ruchomymi piaskami. Jezioro Łebsko leży na terenie Słowińskiego Parku Narodowego utworzonego w 1967 roku. W otoczeniu jeziora istnieje wiele ścisłych rezerwatów, stąd jest ograniczona możliwość wykorzystywania jeziora do sportów wodnych, a także objęte jest ono strefą ciszy. Statki przewożące turystów na odcinku Rąbka Wyrzutnia Rakiet mają napęd elektryczny. W Rąbce, przy brzegu jeziora, znajduje się Ale Rąbka skrywa także wojenne tajemnice. Podczas II wojny światowej znajdował się tutaj niemiecki poligon doświadczalny, gdzie były testowane rakiety przeciwlotnicze Rheintochter ("Córy Renu") i rakiety balistyczne Rheinbote ("Posłaniec Renu"). Świadectwem tamtych czasów są pozostałości po bunkrach i wyrzutniach. W Muzeum Wyrzutnia miłośnicy militariów mogą obejrzeć bunkier dowodzenia, fundamenty stacji radiolokacyjnych, oraz wykopane rakiety. Na terenie dawnego poligonu w latach 1967-1974 Stacja Sondażu Rakietowego przeprowadzała próby z prototypami rakiet meteorologicznych. Rąbka ma również duży walor dla osób, które lubią zażywać kąpieli słonecznych nie będąc skrępowanymi obcisłymi kąpielówkami czy sznureczkami kostiumów bikini. Około 2 km na zachód od "wyrzutni" rozpoczyna się plaża dla naturystów. 54 45'08"N 17 28'20"E na mapie:c 3
Smołdzino Niezwykłe, żarłoczne wydmy Naturalny krajobraz Mierzei Łebskiej i jej okolic należy do najpiękniejszych w Europie. Warto się więc w to ciekawe miejsce wybrać na weekend. Słowiński Park Narodowy jest światowym rezerwatem przyrody, wpisanym na listę UNESCO. Powstał 1 stycznia 1969 r. dla zachowania w niezmienionym kształcie jezior przymorskich, bagien, torfowisk, łąk, nadmorskich borów bażynowych i unikatowych w Europie wydm ruchomych. Domy rybackie (k. XIX w.). Domy rybackie (k. XIX w.). 54 45'34"N 17 33'20"E na mapie:e Największą atrakcją turystyczną parku są właśnie wędrujące wydmy, ich wysokość przekracza 40 m. Ruchome piaski bezlitośnie zasypują lasy i łąki. Częstym widokiem są kikuty przysypanych drzew, niekiedy przesuwająca się wydma odsłania fragmenty budowli niemieckiego poligonu lub drewniane szczątki chałup zasypanych niegdyś wsi. Najwyższa z ruchomych wydm - Góra Łącka - kryje ponoć osadę Łączki, która przez wędrujące piaski została zasypana w XVIII w. Wydmy parku na planie filmu Faraon Jerzego Kawalerowicza wystąpiły w roli afrykańskiej pustyni. Słowiński Park Narodowy to ogromne skupisko rzadkich gatunków roślin. Rodowód niektórych z nich sięga okresu zlodowaceń - wśród torfowisk i borów bagiennych występuje np. polodowcowy relikt - malina moroszka. Spotkać można rosiczkę, honkenię piaskową, storczyki plamiste. Przymorskie jeziora są siedliskiem około 255 gatunków ptaków. Na mokradłach żyją kuliki, bekasy, żurawie i perkozy, a w lasach bieliki, rybołowy i wiele gatunków sów. Słowiński Park Narodowy jest dostępny dla turystów, ale wolno się poruszać wyłącznie po wyznaczonych szlakach. Tereny 12 wydzielonych w parku obszarów ochrony ścisłej dostępne są jedynie dla naukowców prowadzących badania. 54 44'43"N 17 24'26"E na mapie:d Na przekór naturze Spacerując po Łebie warto wiedzieć, że w XIII-XVI w. miasto znajdowało się ok. 2 km na północny-zachód od dzisiejszej Łeby. Wędrujące piaski z wydm mierzei, zasypujące pola uprawne, ulice i domy, oraz katastrofalne powodzie skłoniły ówczesnych mieszkańców Łeby do porzucenia starego osiedla. Ostatni mieszkańcy Starej Łeby przenieśli się do nowego miasta w 1570 r., po kolejnym niszczącym ataku morza. Po średniowiecznej Łebie zachował się tylko fragment wynurzających się z piasku ruin kościoła św. Mikołaja. Prawdziwy rozwój nowej Łeby rozpoczął się w 1869 r., gdy zbudowano szosę - Lębork. Natomiast jako miejscowość turystyczna pojawiła się na mapach dopiero na początku XX w. Urok Łeby jest szczególny, zatem nie należy się dziwić, że jej mieszkańcy w 1998 r. ogłosili miasto stolicą Księstwa Łebskiego. Na drodze prowadzącej do miasta postawili rogatki - sezonowe "przejście graniczne". Przybysze otrzymują specjalny, ostemplowany 4
paszport, miłą pamiątkę po pobycie w Księstwie Łebskim. 54 45'55"N 17 34'03"E na mapie:f Zdjęcia dodane przez (w kolejności): agarat, Kajtek, chrispu, fot. michalpalowko, chrispu, fot. B. Konik Trasa dodana przez: becejlo Przewodnik wygenerowany w serwisie www.polskaniezwykla.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu. Copyright 2007 Polska Niezwykła Wygenerowano: niedziela 21 sierpnia 2016 13:31:25 5