ZASTOSOWANIE MECHANICZNEGO MIELENIA DO WYTWARZANIA MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH. ul. Konarskiego 18a, 44-100 Gliwice



Podobne dokumenty
STRUKTURA I WYBRANE WŁASNOŚCI MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH O OSNOWIE STOPU EN AW6061 WZMACNIANYCH CZĄSTKAMI FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH Ti3Al

Własności mechaniczne kompozytów odlewanych na osnowie stopu Al-Si zbrojonych fazami międzymetalicznymi

A. PATEJUK 1 Instytut Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej WAT Warszawa ul. S. Kaliskiego 2, Warszawa

LEJNOŚĆ KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE STOPU AlMg10 Z CZĄSTKAMI SiC

KRZEPNIĘCIE KOMPOZYTÓW HYBRYDOWYCH AlMg10/SiC+C gr

WPŁYW DODATKÓW STOPOWYCH NA WŁASNOŚCI STOPU ALUMINIUM KRZEM O NADEUTEKTYCZNYM SKŁADZIE

Nanokompozytyna osnowie ze stopu aluminium zbrojone cząstkami AlN

ROZKŁAD TWARDOŚCI I MIKROTWARDOŚCI OSNOWY ŻELIWA CHROMOWEGO ODPORNEGO NA ŚCIERANIE NA PRZEKROJU MODELOWEGO ODLEWU

ALUMINIOWE KOMPOZYTY Z HYBRYDOWYM UMOCNIENIEM FAZ MIĘDZYMETALICZNYCH I CERAMICZNYCH

MATERIAŁY NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ FeAl Z DODATKIEM 2 I 10% OBJ. Al2O3

WPŁYW ALUMINIUM NA NIEKTÓRE WŁAŚCIWOŚCI I STRUKTURĘ STALIWA

MODYFIKACJA SILUMINÓW AK7 i AK9. F. ROMANKIEWICZ 1 Uniwersytet Zielonogórski, ul. Podgórna 50, Zielona Góra

ROZSZERZALNOŚĆ CIEPLNA KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE STOPU AlSi13Cu2 WYTWARZANYCH METODĄ SQUEEZE CASTING

MODYFIKACJA STOPU AK64

OKREŚLANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK20 NA PODSTAWIE METODY ATND

WYBRANE WŁASNOŚCI KOMPOZYTU ALUMINIUM-CZĄSTKI WĘGLIKA KRZEMU OTRZYMANEGO PRZEZ WYCISKANIE WYPRASEK Z PROSZKU

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTURĘ I MORFOLOGIĘ PRZEŁOMÓW SILUMINU AlSi7

MODYFIKACJA SILUMINU AK20 DODATKAMI ZŁOŻONYMI

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE KOMPOZYTÓW AlSi13Cu2- WŁÓKNA WĘGLOWE WYTWARZANYCH METODĄ ODLEWANIA CIŚNIENIOWEGO

OBRÓBKA CIEPLNA SILUMINU AK132

WPŁYW OBRÓBKI CIEPLNEJ NA WYBRANE WŁASNOŚCI STALIWA CHROMOWEGO ODPORNEGO NA ŚCIERANIE

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: NIM MM-s Punkty ECTS: 5. Kierunek: Inżynieria Materiałowa Specjalność: Materiałoznawstwo metali nieżelaznych

WYBRANE WŁASNOŚCI KOMPOZYTÓW ALUMINIUM-CZĄSTKI WĘGLIKA KRZEMU OTRZYMANYCH Z PROSZKÓW W PROCESIE KUCIA NA GORĄCO I PO ODKSZTAŁCANIU NA ZIMNO

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTURĘ I MORFOLOGIĘ PRZEŁOMÓW SILUMINU AK132

WPŁYW OBRÓBKI PLASTYCZNEJ NA GORĄCO NA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE STOPÓW NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ Fe 3 Al

BADANIE MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH NA OSNOWIE ALUMINIUM ZBROJONYCH CZĄSTKAMI SiO 2

WPŁYW OBRÓBKI CIEPLNEJ NA MIKROSTRUKTURĘ SILUMINÓW

MECHANICZNE WYTWARZANIE PROSZKÓW KOMPOZYTOWYCH 2024 Al-SiC I 6060 Al-SiC

STRUKTURA GEOMETRYCZNA POWIERZCHNI KOMPOZYTÓW ODLEWNICZYCH TYPU FeAl-Al 2 O 3 PO PRÓBACH TARCIA

MODYFIKACJA SILUMINU AK20. F. ROMANKIEWICZ 1 Politechnika Zielonogórska,

SZACOWANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK9 NA PODSTAWIE METODY ATND

ZUŻYCIE TRIBOLOGICZNE POWŁOK KOMPOZYTOWYCH Ni-P-Al 2 O 3 WYTWORZONYCH METODĄ REDUKCJI CHEMICZNEJ

WPŁYW WARUNKÓW PRZESYCANIA I STARZENIA STOPU C355 NA ZMIANY JEGO TWARDOŚCI

ZASTOSOWANIE OCHŁADZALNIKA W CELU ROZDROBNIENIA STRUKTURY W ODLEWIE BIMETALICZNYM

MODYFIKACJA BRĄZU SPIŻOWEGO CuSn4Zn7Pb6

WPŁYW OBRÓBKI CIEPLNEJ NA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SILUMINU AlSi17Cu3Mg

IDENTYFIKACJA FAZ W MODYFIKOWANYCH CYRKONEM ŻAROWYTRZYMAŁYCH ODLEWNICZYCH STOPACH KOBALTU METODĄ DEBYEA-SCHERRERA

BADANIE I ANALIZA METODĄ LOGIKI ROZMYTEJ PARAMETRÓW PROCESU MIESZANIA POD KĄTEM POPRAWY WŁASNOŚCI KOMPOZYTÓW OTRZYMANYCH Z PROSZKÓW

WPŁYW WIELKOŚCI WYDZIELEŃ GRAFITU NA WYTRZYMAŁOŚĆ ŻELIWA SFEROIDALNEGO NA ROZCIĄGANIE

ZASTOSOWANIE ZŁOŻONYCH TLENKÓW DO WYTWARZANIA DYSPERSYJNYCH FAZ ZBROJĄCYCH W STOPACH ALUMINIUM

KOMPOZYTY O OSNOWIE METALOWEJ ZAWIERAJĄCE CZĄSTKI WĘGLA SZKLISTEGO WYKORZYSTANE DO PRACY W WARUNKACH TARCIA

ZMIANA WYBRANYCH WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK9 PO OBRÓBCE METALOTERMICZNEJ

MODYFIKACJA SILUMINU AK12. Ferdynand ROMANKIEWICZ Folitechnika Zielonogórska, ul. Podgórna 50, Zielona Góra

WPŁYW PARAMETRÓW ODLEWANIA CIŚNIENIOWEGO NA STRUKTURĘ i WŁAŚCIWOŚCI STOPU MAGNEZU AM50

KSZTAŁTOWANIE NA GORĄCO W PROCESACH ZAGĘSZCZANIA I WYCISKANIA PROSZKU STOPU Al-Si-Fe-Cu ORAZ MIESZANINY TEGO PROSZKU I 10% CZĄSTEK SiC

MIKROSTRUKTURA I TWARDOŚĆ KOMPOZYTÓW Ti3Al/TiAl/Al2O3 SPIEKANYCH POD WYSOKIM CIŚNIENIEM

WPŁYW MODYFIKACJI NA STRUKTUR I MORFOLOGI PRZEŁOMÓW SILUMINU AK64

WPŁYW POWŁOKI NIKLOWEJ CZĄSTEK Al2O3 NA WŁAŚCIWOŚCI MATERIAŁU KOMPOZYTOWEGO O OSNOWIE ALUMINIOWEJ

OPTYMALIZACJA PARAMETRÓW OBRÓBKI CIEPLNEJ SILUMINU ALSi17

WPŁYW SZYBKOŚCI STYGNIĘCIA NA WŁASNOŚCI TERMOFIZYCZNE STALIWA W STANIE STAŁYM

KOMPOZYTY NA OSNOWIE FAZY MIĘDZYMETALICZNEJ NiAl O WŁAŚCIWOŚCIACH ZMODYFIKOWANYCH CZĄSTECZKAMI CERAMICZNYMI

ANALIZA KRYSTALIZACJI STOPU AlMg (AG 51) METODĄ ATND

WPŁYW MAGNEZU I BIZMUTU NA MODYFIKACJĘ STOPU AlSi7 DODATKIEM AlSr10

WPŁYW WANADU I MOLIBDENU ORAZ OBRÓBKI CIEPLNEJ STALIWA Mn-Ni DLA UZYSKANIA GRANICY PLASTYCZNOŚCI POWYŻEJ 850 MPa

BADANIA ŻELIWA Z GRAFITEM KULKOWYM PO DWUSTOPNIOWYM HARTOWANIU IZOTERMICZNYM Część II

WPŁYW PARAMETRÓW OBRÓBKI CIEPLNEJ TAŚM ZE STALI X6CR17 NA ICH WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE I STRUKTURĘ

WPROWADZENIE. Stefan Szczepanik 1, Marek Wojtaszek 2, Jerzy Krawiarz 3 KOMPOZYTY (COMPOSITES) 4(2004)12

KONSTRUKCYJNE MATERIAŁY KOMPOZYTOWE PRZEZNACZONE DO WYSOKOOBCIĄŻONYCH WĘZŁÓW TARCIA

SILUMIN NADEUTEKTYCZNY Z DODATKAMI Cr, Mo, W i Co

WPŁYW MIESZANKI EGZOTERMICZNEJ NA BAZIE Na 2 B 4 O 7 I NaNO 3 NA WYTRZYMAŁOŚĆ NA ROZCIĄGANIE STOPU AlSi7Mg

Kompozyty Ceramiczne. Materiały Kompozytowe. kompozyty. ziarniste. strukturalne. z włóknami

WYBRANE WŁAŚCIWOŚCI KOMPOZYTU ZAWIESINOWEGO AlSi11/CZĄSTKI 1H18N9T

ZUŻYCIE TRYBOLOGICZNE KOMPOZYTU NA OSNOWIE ZGARU STOPU AK132 UMACNIANEGO CZĄSTKAMI SiC

STRUKTURA KOMPOZYTÓW WYTWARZANYCH METODĄ PRASOWANIA PROSZKÓW Al-Al2O3-Al3Fe-Al3Ti

KONTROLA STALIWA GXCrNi72-32 METODĄ ATD

WPŁYW MODYFIKACJI NA PRZEBIEG KRYSTALIZACJI, STRUKTURĘ I WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE BRĄZU CYNOWO-FOSFOROWEGO CuSn10P

NOWE ODLEWNICZE STOPY Mg-Al-RE

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPIEKANEJ FERRYTYCZNEJ STALI NIERDZEWNEJ AISI 434L MODYFIKOWANEJ Mn, Ni I Si

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 193

LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

WĘGLOAZOTOWANIE JAKO ELEMENT OBRÓBKI CIEPLNEJ DLA ŻELIWA ADI

WPŁYW TEMPERATURY WYGRZEWANIA NA UDZIAŁ FAZ PIERWOTNYCH W STRUKTURZE ŻAROWYTRZYMAŁEGO ODLEWNICZEGO STOPU KOBALTU

OCENA POWTARZALNOŚCI PRODUKCJI ŻELIWA SFERO- IDALNEGO W WARUNKACH WYBRANEJ ODLEWNI

ODPORNO NA KOROZJ WIELOSKŁADNIKOWYCH STOPÓW NA OSNOWIE Al-Mg

OBRÓBKA CIEPLNO-PLASTYCZNA ŻELIWA SFEROIDALNEGO

Sympozjum Inżynieria materiałowa dla przemysłu

KUCIE W MATRYCACH ZAMKNIĘTYCH WYPRASEK W STANIE PÓŁCIEKŁYM Z KOMPOZYTÓW NA OSNOWIE PROSZKU STOPU Al-Cu-Si-Mg UMOCNIONYCH CZĄSTKAMI SiC

SILUMIN OKOŁOEUTEKTYCZNY Z DODATKAMI Cr, Mo, W i Co

WPŁYW WIELKOŚCI I UDZIAŁU ZBROJENIA NA WŁAŚCIWOŚCI KOMPOZYTÓW AK12-WĘGIEL SZKLISTY

OBRÓBKA CIEPLNA SILUMINU AK9

OKREŚLENIE WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK132 NA PODSTAWIE METODY ATND.

Kompozyty. Czym jest kompozyt

EFEKT KIRKENDALLA-FRENKLA W KOMPOZYTACH ALUMINIOWYCH Z CZĄSTKAMI ALUMINIDKÓW NIKLU

PARAMETRY STEREOLOGICZNE WĘGLIKÓW W ŻELIWIE CHROMOWYM W STANIE SUROWYM I AUSTENITYZOWANYM

MIKROSTRUKTURA ODLEWNICZEGO STOPU MAGNEZU GA8

Nazwa przedmiotu INSTRUMENTARIUM BADAWCZE W INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ Instrumentation of research in material engineering

ODLEWNICZY STOP MAGNEZU ELEKTRON 21 STRUKTURA I WŁAŚCIWOŚCI W STANIE LANYM

KOMPOZYTOWE WARSTWY STOPOWE C Cr Mn NA ODLEWACH STALIWNYCH. Katedra Odlewnictwa Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Śląskiej 2

ZMIANY STRUKTURALNE WYSTĘPUJĄCE PODCZAS WYTWARZANIA KOMPOZYTÓW GRE3 - SiC P

IV Ogólnopolska Konferencja Naukowo-Techniczna Problematyka funkcjonowania i rozwoju branży metalowej w Polsce

BADANIE STRUKTURY SPIEKU 90W-7Ni-3Fe WYKONANEGO METODĄ REZYSTANCYJNĄ, ODKSZTAŁCANEGO PLASTYCZNIE

Otrzymywanie drobnodyspersyjnych cząstek kompozytowych Al-Si 3 N 4 metodą mielenia wysokoenergetycznego

OCENA JAKOŚCI ŻELIWA SFEROIDALNEGO METODĄ ATD

ANALIZA KRZEPNIĘCIA I BADANIA MIKROSTRUKTURY PODEUTEKTYCZNYCH STOPÓW UKŁADU Al-Si

BADANIA PÓL NAPRĘśEŃ W IMPLANTACH TYTANOWYCH METODAMI EBSD/SEM. Klaudia Radomska

Wpływ metody odlewania stopów aluminium i parametrów anodowania na strukturę i grubość warstwy anodowej 1

III Konferencja: Motoryzacja-Przemysł-Nauka ; Ministerstwo Gospodarki, dn. 23 czerwiec 2014

WSKAŹNIK JAKOŚCI ODLEWÓW ZE STOPU Al-Si

WPŁYW TWARDOŚCI I MIKROSTRUKTURY STOPÓW ALUMINIUM NA UDARNOŚĆ

ĆWICZENIE Nr 2/N. 9. Stopy aluminium z litem: budowa strukturalna, właściwości, zastosowania.

Transkrypt:

102/21 ARCHIWUM ODLEWNICTWA Rok 2006, Rocznik 6, Nr 21(2/2) ARCHIVES OF FOUNDARY Year 2006, Volume 6, Nº 21 (2/2) PAN Katowice PL ISSN 1642-5308 ZASTOSOWANIE MECHANICZNEGO MIELENIA DO WYTWARZANIA MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH M. ADAMIAK 1 1 Instytut Materiałów Inżynierskich i Biomedycznych,, Politechnika Śląska, ul. Konarskiego 18a, 44-100 Gliwice STRESZCZENIE W ramach pracy wykonano badania nad możliwością wytwarzania materiałów kompozytowych o osnowie stopu aluminium EN AW6061 wzmacnianych cząstkami fazy międzymetalicznej Ti 3 Al w procesie mechanicznego mielenia, a następnie prasowania proszków i wyciskania na gorąco. Stwierdzono, że zmieniając czas trwania procesu mechanicznego mielenia w zasadniczy sposób oddziałuje się na morfologię materiałów proszkowych, uzyskując zmianę ich morfologii ze sferycznej charakterystycznej dla stanu wyjściowego w odkształconą plastycznie płatkową, która następnie w powtarzających się procesach zgrzewania i pękania materiału umocnionego ponownie przyjmuje postać cząstek równoosiowych. Wytworzone materiały kompozytowe charakteryzują się równomiernym rozłożeniem rozdrobnionych cząstek wzmacniających wpływającym na podwyższenie własności mechanicznych. Mechaniczne mielenie proszków wyjściowych z utworzeniem proszków kompozytowych poprzez rozdrobnienie mikrostruktury w połączeniu z dyspersyjnym umocnieniem materiału od cząstek wzmacniających powoduje dwukrotny wzrost twardości w odniesieniu do materiału osnowy, także prowadzi do znaczącej poprawy własności mechanicznych. Materiały kompozytowe z 15% wagowym udziałem cząstek Ti 3 Al osiągają wytrzymałość na rozciąganie R m ok. 400 MPa. Key words: aluminium matrix composites - AMCs,, mechanical milling, powder metallurgy, intermetallics, hot extrusion 1. WPROWADZENIE 1 dr inż., marcin.adamiak@polsl.pl

Na materiałowych rynkach światowych w ostatnich latach pojawia się coraz większa gama materiałów kompozytowych, zarówno polimerowych, metalowych jak i ceramicznych. Niewątpliwie do dużego zainteresowania materiałami kompozytowymi przyczyniają się realizowane w wielu ośrodkach naukowych prace badawcze nad opracowaniem i wytwarzaniem nowych materiałów, które teoretycznie stwarzają możliwości tworzenia materiałów o zaplanowanych własnościach w szerokim ich zakresie, jakich nie uzyskują tradycyjne materiały konstrukcyjne. Specjalną grupę stanowią w tym obszarze materiały kompozytowe o osnowie Al, a wśród nich wzmacniane cząstkami nieciągłymi, uzyskujące wyższy poziom własności w porównaniu do stopów bez cząstek wzmacniających, dodatkowo materiały kompozytowe wzmacniane dyspersyjnymi cząstkami wykazują wyższą stabilność temperaturową, oraz lepszą odporność na zużycie. W ostatnich latach w procesach wytwarzania materiałów kompozytowych znalazły zastosowanie procesy mechanicznego stopowania oraz mechanicznego mielenia, jakkolwiek uwaga na te procesy zwrócona została wcześniej. Procesy te stosowane przy produkcji materiałów kompozytowych wzmacnianych cząstkami, poza modyfikacją struktury w procesie mechanicznego mielenia i dyspersyjnym utwardzaniem materiałów poprzez wprowadzenie cząstek wzmacniających zapewniają najlepszy rozkład cząstek wzmacniających w osnowie oraz ich dobre z nią połączenie. Dzięki możliwości uzyskania struktury amorficznej w trakcie procesu mechanicznego stopowania lub otrzymywania materiałów nanokrystalicznych lub submikrokrystalicznych wyraźnej poprawie ulegają własności nowo wytworzonych materiałów kompozytowych [1-8]. Wykorzystanie nowych faz wzmacniających ma na celu przede wszystkim uniknięcie niedomagań występujących w tych materiałach w przypadku zastosowania ceramicznych faz wzmacniających, jak również poprawę własności użytkowych nowoopracowanych materiałów kompozytowych. Celem niniejszej pracy było zbadanie możliwości wytwarzania materiałów kompozytowych o osnowie stopu EN AW6061 wzmacnianych cząstkami fazy międzymetalicznej Ti 3 Al w procesach mechanicznego mielenia połączonych z metalurgią proszków i wyciskania na gorąco. 2. METODYKA BADAŃ Badane materiały kompozytowe wytworzone zostały z proszków stopu EN AW6061 stanowiącego materiał osnowy oraz proszku fazy międzymetalicznej Ti 3 Al stanowiącego wzmocnienie kompozytu. Skład chemiczny stopu EN AW6061 wyprodukowanego przez The Aluminium Powder Co. Ltd (Wielka Brytania) zestawiono w Tabeli 1, wielkość cząstek proszku nie przekraczała 75µm. Faza wzmacniająca Ti 3 Al o wielkości cząstek nie przekraczającej 50µm wyprodukowana została przez SE-JONG Mat. Ltd (Korea), skład chemiczny zestawiono w Tabeli 2. W celu oceny wpływu oddziaływania procesu mechanicznego mielenia proszków wyjściowych na własności badanych materiałów kompozytowych zastosowano odśrodkowy młyn kulowy Pulveriset firmy Fritsch określony jako wysokoenergetyczny. 362

Tabela 1. Skład chemiczny rozpylanego proszku stopu aluminium EN AW6061 Table 1. Chemical composition of the atomised aluminium alloy powder EN AW6061 Masowe stężenie pierwiastka, % Fe Si Cu Mg Cr Inne Al 0,03 0,63 0,24 0,97 0,24 <0,3 reszta Tabela 2. Skład chemiczny proszku fazy międzymetalicznej Ti3Al Table 2. Chemical composition of the titanium aluminide powder Ti3Al Masowe stężenie pierwiastka, % Ti Al. V Fe N 2 O 2 H 2 83,36 15,35 0,55 0,025 0,06 0,59 0,15 Młyn wysokoenergetyczny został wykorzystany do wytworzenia proszków kompozytowych rozdrobnionych i trwale połączonych proszków aluminium i fazy międzymetalicznej. Parametry procesu wytwarzania proszków kompozytowych w młynku wysokoenergetycznym zestawiono w Tabeli 3. Tabela 3. Parametry procesu mechanicznego mielenia Table 3. Mechanical milling process parameters Stosunek - masa kul/masa proszku 6:1 Średnica kul 20mm Materiał kul Stal AISI 420 Czas mielenia 10 i 18 godz. PCA Microwax (1%) Zawartość fazy wzmacniającej 5, 10, 15% masowo W celu oceny własności technologicznych proszków kompozytowych zgodnie z normą MPIF [9] zmierzono ich gęstość nasypową oraz sypkość, jak również wykonano badania morfologiczne i metalograficzne w skaningowym mikroskopie elektronowym. W trakcie badań przygotowano trzy zestawy próbek zawierających odpowiednio 5, 10 i 15% masowych cząstek wzmacniających mielonych z proszkiem materiału osnowy w młynie planetarnym. Proszki kompozytowe otrzymane w procesie mechanicznego mielenia były prasowane na zimno w formie o średnicy 25mm pod ciśnieniem 300MPa, a następnie wyciskane w temperaturze 500-510 C z wykorzystaniem zawiesiny grafitu 363

w oleju jako substancji poślizgowej bez odgazowania i koszulki osłonowej. W procesie wyciskania otrzymano pręty o średnicy 5mm i długości 250mm. W celu określenia własności mechanicznych, w tym wytrzymałości na rozciąganie, wykonano statyczną próbę rozciągania próbek (nieobrabianych mechanicznie prętów) o długości pomiarowej 50mm. Metodą Vickersa zmierzono twardość wytworzonych materiałów kompozytowych na zgładach poprzecznych do kierunku wyciskania. Badania mikrostruktury wykonano z wykorzystaniem mikroskopu świetlnego i skaningowego mikroskopu elektronowego. 3. OMÓWIENIE WYNIKÓW BADAŃ W odróżnieniu od procesów odlewniczych zastosowanie procesów metalurgii proszków PM umożliwia wytwarzanie materiałów kompozytowych o szerokim zakresie zawartości cząstek wzmacniających bez konieczności stosowania dodatkowych zabiegów i bez typowej dla tych pierwszych segregacji. Badania morfologii proszków mielonych w młynie planetarnym pozwalają stwierdzić, że proces mechanicznego mielenia poprawia znakomicie rozmieszczenie cząstek wzmacniających w materiale osnowy. Rys. 1. Morfologia proszków kompozytowych EN AW6061+5%Ti 3 Al po 10 godz. mielenia mechanicznego, SEM. Fig. 1. Morphology of composite powders particles EN AW6061+5%Ti 3 Al after 10h of mechanical milling, SEM. Jednakże jak widać na rys. 1 przedstawiającym morfologię proszków kompozytowych po 10 godz. mechanicznego mielenia cząstki te są mocno spłaszczone. Odkształcenie plastyczne obejmuje zarówno materiał osnowy jak również materiał międzymetalicznej fazy wzmacniającej. W procesie wysokoenergetycznego mechanicznego mielenia w jego początkowym okresie dominują procesy odkształcenia plastycznego proszków, podczas gdy w drugiej fazie dominujący jest proces zgrzewania i ich pękania. Można zatem stwierdzić, że po 10 godz. proces jest w początkowym 364

stadium. Ilekroć cząstki wzmacniające znajdą się pomiędzy cząstkami stopu aluminium podczas zderzeń z mielnikami bądź ścianą młynka dochodzi do ich połączenia w wyniku zgrzewania, i tworzenia proszków kompozytowych. W wyniku umocnienia zgniotowego cząstki zaczynają łamać się, a następnie ponownie zgrzewać się. Równowaga pomiędzy procesem pękania cząstek i ich zgrzewania prowadzi do tworzenia się cząstek równoosiowych. Morfologię i mikrostrukturę proszków kompozytowych z 15% udziałem fazy wzmacniającej po 18 godz. mechanicznego mielenia przedstawia rys. 2. Rys. 2. Morfologia (SEM) i mikrostruktura (LM) proszków kompozytowych EN AW6061+15%Ti 3 Al po 18 godz. mielenia mechanicznego. Fig. 2. Morphology (SEM) and microstructure (LM) of composite powders particles EN AW6061+15%Ti 3 Al after 18h of mechanical milling. Analizując mikrostrukturę otrzymanych proszków można stwierdzić, że wydłużenie czasu mielenia wpłynęło zarówno na poprawę rozmieszczenie cząstek wzmacniających jak również pozwala na wytworzenie proszków o cząstkach równoosiowych. Dodatkowo zauważyć można, że międzymetaliczna faza wzmacniająca uległa odkształceniu plastycznemu jak również fragmentacji. Dodatkową wielkością, która wskazuje, że proces mechanicznego mielenia osiągnął stan ustalony jest wzrost gęstości nasypowej mielonych proszków. Spłaszczone cząstki posiadają mniejszą zdolność upakowania w przeciwieństwie do cząstek równoosiowych proszków w stanie wyjściowym lub po osiągnięciu stanu ustalonego po mechanicznym mieleniu. W Tabeli 4 zestawiono wartości gęstości nasypowej i sypkości dla proszku stopu aluminium w stanie wyjściowym i proszków kompozytowych po 18 godz. mechanicznego milenia. W zależności od wielkości cząstek wzmacniających i ich kształtu, rodzaju materiału i różnic w gęstości w materiałach kompozytowych mogą tworzyć się aglomeracje cząstek wzmacniających. Jakkolwiek proces wyciskania częściowo eliminuje ten problem, występowanie aglomeracji cząstek wzmacniających jest najczęstszą przyczyną utraty własności w grupie tych materiałów. Bez wątpienia proces 365

mechanicznego mielenia pozwala na poprawę rozmieszczenia cząstek wzmacniających w materiale osnowy. Tabela 4. Gęstość nasypowa i sypkość proszków Table 4. Apparent density and flow rate Gęstość Rodzaj proszku nasypowa [g/cm 3 ] EN AW6061 1,16 Sypkość [s] nie przesypuje się EN AW6061 +5%Ti 3 Al 1,18 4,13 EN AW6061 +10%Ti 3 Al 1,20 4,02 EN AW6061 +15%Ti 3 Al 1,22 3,96 Rys. 3. Mikrostruktura zgładu poprzecznego wyciskanego materiału kompozytowego EN AW6061+10% Ti 3 Al po 18 godz. mielenia wysokoenergetycznego, SEM. Fig. 3. Microstructure of cross section of extruded composite EN AW6061+10% Ti 3 Al after 18h of mechanical milling, SEM. Obserwacje mikrostruktury rys. 3 materiałów kompozytowych z 10% udziałem wzmocnienia wyciskanych z proszków kompozytowych po 18 godz. mechanicznego mielenia pozwalają stwierdzić bardzo równomierne rozmieszczenie drobnych cząstek wzmacniających w materiale osnowy. Mechaniczne mielenie poprzez wysoki stopień odkształcenia plastycznego, rozdrobnienie mikrostruktury, jak również umocnienie dyspersyjne cząstkami faz metalicznych oraz tlenków powoduje wyraźny wzrost twardości i wytrzymałości na rozciąganie. Wyniki badań twardości i wytrzymałości na rozciąganie próbek z wytworzonych materiałów kompozytowych zestawiono w tabeli 5. 366

Tabela 5. Wyniki badań twardości i wytrzymałości na rozciąganie badanych próbek Table 5. Results of hardness and ultimate tensile strength measurements for investigated samples Rodzaj proszku Twardość HV1 Wytrzymałość na rozciąganie R m, [MPa] EN AW6061 49 206 EN AW6061 +5%Ti 3 Al 103 375 EN AW6061 +10%Ti 3 Al 112 388 EN AW6061 +15%Ti 3 Al 120 408 Analizując wyniki badań można stwierdzić wyraźny wpływ mechanicznego mielenia na wartości mierzonych wielkości. Wprowadzenie cząstek wzmacniających w połączeniu z procesem mechanicznego mieleniem powoduje ponad dwukrotny wzrost twardości oraz niemal dwukrotny wzrost wytrzymałości na rozciąganie, co niewątpliwie świadczy o dobrym połączeniu cząstek wzmacniających z materiałem osnowy 4. WNIOSKI Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzi, że w procesie mechanicznego mielenia można otrzymać proszki kompozytowe o jednorodnym rozłożeniu rozdrobnionej fazy wzmacniającej. Materiały kompozytowe otrzymane z proszków kompozytowych po mechanicznym mieleniu posiadają mikrostrukturę równomiernie rozłożonych rozdrobnionych cząstek fazy międzymetalicznej w materiale osnowy, sprzyjającą osiągnięciu lepszych własności wytrzymałościowych. Twardość materiałów kompozytowych otrzymanych z wykorzystaniem procesu mechanicznego mielenia rośnie ponad dwukrotnie, w stosunku do twardości materiału osnowy. Rozdrobnienie mikrostruktury połączone z dyspersyjnym umocnieniem cząstkami międzymetalicznymi wpływa na wzrost wytrzymałości na rozciąganie, materiały kompozytowe z 15% udziałem fazy wzmacniającej osiągają wytrzymałość na rozciąganie R m = 400MPa. PODZIĘKOWANIE Praca została częściowo wykonana w ramach grantu BW/RGH-12/RMT-0/2006 finansowanego przez JM Rektora Politechniki Śląskiej. 367

LITERATURA [1] K. Lindroos, M.J. Talvitie, Journal of Materials Processing Technology, 53 (1995) p. 273. [2] Y. B. Liu, S. C. Lim, L. Lu, M. O. Lai, Journal of Materials Science, 29 (1994), p 1999. [3] J.M. Torralba, C.E. da Costa, F. Velasco, Journal of Materials Processing Technology, 133 (2003) p 203. [4] L.A Dobrzański, A. Włodarczyk, M. Adamiak, Journal of Materials Processing Technology, 162 (2005) p 27. [5] L.A Dobrzański, A. Włodarczyk, M. Adamiak, Journal of Materials Processing Technology, 175 (2006) p 186. [6] J.M. Torralba, F. Velasco, C.E. da Costa, et all, Composites Part A 33 (2002) p 427. [7] M. Adamiak, J.B. Fogagnolo, E.M. Ruiz Navas, L.A. Dobrzański, J.M. Torralba, Journal of Materials Processing Technology, 155-156 (2004) p 2002. [8] M. Adamiak, Kompozyty, 6 (2006) p 70. [9] MPIF Standard 04, Determination of Apparent Density of Free-Flowing Metal Powders Using the Hall Apparatus. SUMMARY APPLICATION OF MECHANICAL MILLING TO COMPOSITES MATERIALS PRODUCTION The present work investigates the production of aluminium EN AW6061 matrix composite materials reinforced with Ti 3 Al particles by mechanical milling followed by powder metallurgy techniques and hot extrusion. It was find out that mechanical milling process has a big influence on the characteristics of powder materials, changing the spherical morphology of as-received powder, during milling process to flattened one due to particle deformation, followed by welding and fracturing particles of deformed and hardened enough which allows to receive equiaxial particles morphology again. The mechanically milled and extruded composites show finer and better distribution of reinforcement particles what leads to better mechanical properties of obtained products. The hardness increases twice in case of mechanically milled and hot extruded composites. The finer microstructure increase mechanical properties of composites materials. The higher reinforcement content results in higher particles dispersion hardening. Composites reinforced with 15% of Ti 3 Al reach about 400 MPa UTS. Recenzował: prof. Leszek A. Dobrzański. 368