Chwała Pana Winajaki Dyskurs Bhagawana Sri Sathya Sai Baby wygłoszony w dniu 25.08.1998 r. Ucieleśnienia miłości! Dopóki będziecie egoistami, nie osiągniecie boskiego błogostanu. Dlatego przede wszystkim musicie zabić w sobie wasze ego. Tak długo bowiem, jak tkwi w was złość, będziecie nieszczęśliwi. Kiedy porzucicie złość, doświadczycie szczęścia. Póki tkwi w was pożądanie, nie osiągniecie bogactwa i powodzenia. W dniu, w którym porzucicie pragnienia, dostąpicie wszelkiego bogactwa. Dopóki jest w was chciwość, dopóty nie odnajdziecie szczęścia. Ucieleśnienia miłości! Cały świat opiera się na energii atomu. Ta energia jest najmniejsza z najmniejszych i największa z największych. Stanowi ona centrum całego stworzenia. Atom to atma i odwrotnie. Energii atomu nie da się oszacować, atom jest kombinacją różnych rodzajów energii. Energia atomu kryje się w słowach, które wypowiadamy, w dźwiękach, które słyszymy, w naszych spojrzeniach i wszelkich innych formach naszego działania. Każdy moment życia organizmu opiera się właśnie na sile atomu. Czegokolwiek doświadczamy, jest to rezultatem tej siły. Zrozumienie tego zabrało naukowcom tysiące lat, a prawda ta została już dawno temu ogłoszona przez Prahladę, który oświadczył: "Nigdy nie poddawaj się uczuciu, że Bóg obecny jest w jednym szczególnym miejscu i nieobecny gdzie indziej. Gdziekolwiek szukasz, On tam jest." Prahlada, aby pojąć tę prawdę, nie przeprowadzał żadnych eksperymentów. Serce, które jest stałe i czyste, odnajduje boskość wszędzie. We wszelkich formach materii istnieje energia atomu i nie ma przedmiotu czy miejsca, które byłoby jej pozbawione. Cała Ziemia składa się z atomów. Każdy przyrównywany być może do generatora: energia magnetyczna przetwarza się w nim w energię elektryczną. Dzięki drzemiącej energii elektrycznej ukrytej w człowieku, jest on zdolny wykonywać swoje codzienne czynności. Einstein stwierdził, że energia i materia są tym samym. Naukowcy uznali, że cały świat składa się wyłącznie z atomów, zaś według wedanty - cały świat jest przeniknięty brahmanem. Nazwy są różne, ale tkwiąca u podstaw zasada pozostaje ta sama. Jakie znaczenie ma słowo Ganapati? Ga reprezentuje intelekt, na - mądrość, tak więc Ganapati jest Panem intelektu i mądrości. Zdobywanie mądrości i wiedzy jest więc oddawaniem czci Ganapatemu. Trafne jest też imię Ganapathi w innym sensie: jest On kombinacją różnych form anu-śakti, energii i atomu, i mistrzem wszystkich Ganów [zastępówprzyp. red.] i energii. Nosi On także imię Winajaka, gdyż nie ma nad sobą żadnego Pana. Jest też nazwany Wigneśwara, gdyż usuwa wszelkie przeszkody i panuje nad wszystkimi formami bogactwa. Tak jak ten sam prąd elektryczny jest odpowiedzialny za światło żarówek, obroty wentylatora i funkcjonowanie maszyn, podobnie ta sama energia atomu odpowiedzialna jest za istnienie takich form jak ciepło, światło, przyciąganie magnetyczne czy laser. Woda gasi ogień, ale w niej ogień również się zawiera. Formy mogą się różnić, ale energia pozostaje ta
sama. Na tej podstawie wedanta stwierdza: "Wszystko przenika brahman, cały świat przenika Wisznu." Powinniśmy porzucić postrzeganie różnic pomiędzy Ganapatim, Wisznu, Śiwą, Śakti i istotami ludzkimi. Boskość jest we wszystkim ta sama. Dostrzeganie różnic jest cechą widzenia zewnętrznego, a nie widzenia z wnętrza. Widzenie wewnętrzne postrzega energię atomu, poruszającą się bezpostaciowo, natomiast przybiera ona różnorakie formy dla podtrzymania zewnętrznej rzeczywistości, zewnętrznego świata. W tym świątecznym dniu składamy w ofierze dla Winajaki nie zawierające oleju produkty: kudumulu i undrall. Ugotowane ziarna zmieszane z mąką ryżową i uformowane w kulki ofiarowywane są przed obliczem Pana Winajaki. Jaki cel przyświeca takim praktykom? Nie są to po prostu zwykłe tradycyjne rytuały. Składane w tym dniu ofiary to potrawy lekkostrawne, gotowane na parze i zawierające dużo cennych dla zdrowia składników - stanowią więc dla nas wskazówki co do zdrowej diety. Winajaka jest bardzo inteligentny. Już sama jego postać przynosi mnóstwo szczęścia - jest to cudowna i tajemnicza osoba z wielkim brzuchem, trąbą, przepięknymi uszami i pociągającymi oczami. Dlaczego Winajaka ma twarz słonia? Słoń jest bardzo inteligentnym zwierzęciem. W porównaniu z innymi zwierzętami ma ogromne ciało - jego nogi zetrą ślady nawet potężnego lwa. Żadne inne zwierzę nie dorównuje słoniowi mądrością. Jest on przewodnikiem torującym drogę przez gęstwinę i podobnie jest przewodnikiem ludzi w lesie życia. W gęstwinie życia podążać należy właśnie drogą torowaną przez intelekt wśród kolczastych zarośli bólu, smutków i cierpień. Dlatego Ganapati ma twarz słonia, który jest symbolem wielkiej inteligencji. Pewnego razu święci rodzice Parwati i Parameśwara zapragnęli sprawdzić inteligencję swoich synów - Winajaki i Subramanjama. Wymyślili więc dla nich zawody, kto szybciej zdoła okrążyć cały wszechświat. Drugi syn, Subramanjam, bezzwłocznie wyruszył w drogę na kogucie, swym niebiańskim pojeździe, tymczasem Winajaka pozostał z rodzicami. Podróż wokół wszechświata kosztowała Subramanjama wiele czasu i wysiłku, a kiedy wreszcie wracał do rodziców, z daleka został wypatrzony przez brata. Winajaka natychmiast szybko okrążył rodziców i uznał, że jest zwycięzcą w zawodach. Zdumiona matka Parwati oznajmiła: "Winajako, to przecież Subramanyam podjął się wielkiego wysiłku i zdołał okrążyć cały świat, Ty zaś nie zrobiłeś ani kroku, Twój brzuch nie przesunął się ani o cal. Jak możesz twierdzić, że to Ty jesteś zwycięzcą?". Winajaka odpowiedział: "Matko, cały wszechświat jest właśnie kombinacją energii i materii, które są niczym innym jak manifestacją świętych rodziców. Tak więc, gdy okrąży się Was, czyż nie sprowadza się to do tego samego, co okrążenie całego wszechświata?" Iśwara zdumiał się bardzo, ale i uradował słysząc słowa syna. Pochwalił Winajakę mówiąc: "Jesteś bardzo inteligentny, synu, i pojąłeś prawdę. Będziesz dla wszystkich ideałem". I dodał jeszcze: "Mimo, że mam sierp księżyca jako ozdobę w splątanych włosach i trzecie oko na czole, i węże jako dekorację na mej ciemnej szyi i rękach, oraz skórę tygrysa jako odzienie, a ciało namaszczone mam świętym popiołem - nie jestem tak inteligentny, jak ty. Niech więc świat czci ciebie przede mną. Ofiaruję ci to dobrodziejstwo". W ten sposób Iśwara ustanowił Winajakę wyższym niż on sam. Ganapati jest manifestacją różnych form energii oraz inteligencji. Mądrość Ganapatego zawiera się w jego brzuchu. Składając mu hołd przed każdym podejmowanym zadaniem, nie natkniemy się na żadne przeszkody w realizacji. Dzisiaj uczniowie przynoszą przed posąg Ganeszy swoje książki i oddają mu cześć, prosząc o dar inteligencji.
Ludzie są błędnie przekonani, że nazwa tego kraju pochodzi od imienia brata Ramy - Bharaty. W rzeczywistości w tej nazwie zawiera się imię Saraswati, bogini nauki. Nazwa "Bharat" ma swe źródło w świętości. Bogini Saraswati jest opisywana jako Bharati, co oznacza całość. W słowie "Bharati" - "Bha" reprezentuje bhawa, czyli uczucie, "ra" to raga, czyli melodia, natomiast "ta" to tala - rytm. Dzisiaj każdy koncert muzyczny rozpoczyna się pieśnią ku chwale Ganeszy. To on zapewnia naszemu życiu pomyślność. Winajaka daje wszystkim uczniom to, co stanowi o prawdziwej edukacji, a więc - cnoty, intelekt, prawdę, oddanie, obowiązek i dyscyplinę. Jak powinniśmy się modlić do Ganeszy? Nie prośmy o drobnostki i sprawy ziemskie. Módlmy się, żeby na naszej drodze nie było żadnych trudności. Prośmy Ganeszę o niego samego. Gdy Ganapati jest z tobą, stajesz się mistrzem we wszystkim. Nie każdy to dziś rozumie. Wielu zatrzymuje się tylko na zewnętrznej formie, jedynie nieliczni pojmują wewnętrzne znaczenie zasady reprezentowanej przez Ganeszę. Świętujecie narodziny Ramy, nie rozumiejąc jego ideałów. Jeśli chcecie być wielbicielami Ramy, powinniście wchłaniać jego przymioty. Jeżeli nazywacie się wielbicielami Kriszny, powinniście być zawsze uśmiechnięci i pełni błogości. Jeżeli chcecie być wielbicielami Sai, powinniście być miłością, powinniście kochać każdego. Wszystkie działania Boga, który jest ucieleśnieniem miłości, pełne są miłości, która nie może być oceniana widzeniem zewnętrznym. Musicie mieć całkowitą ufność w Bogu. Ganesza to wiele ukrytych wewnętrznych znaczeń. Sama jego forma jest tajemnicza. Wjasa mówi w Bhagawatam, że historie Boga są tajemnicze. Święte i zrozumiałe są one jedynie dla mędrców i świętych. Wszystko, co odnosi się do Boga, jest tajemnicze. Wszystko, co Bóg mówi i czyni, przepełnione jest uświęconym znaczeniem. Sainath wspomniał w swojej przemowie o człowieku, który w pośpiechu wyjechał za granicę, mimo że Swami prosił go, aby zaczekał. Gdy dotarł on na miejsce, czekał długo i na próżno - i w końcu powrócił do Swamiego. Swami zapytał: " - Czemu wyjechałeś, skoro prosiłem, żebyś czekał?" We wszystkim, co Swami mówi i robi, jest wewnętrzne znaczenie, ale niektórzy traktują to w głupiutki sposób. Na przykład, kiedy przechodzę pomiędzy wielbicielami, a ktoś podnosi się i prosi mnie o coś, mogę odpowiedzieć: " - Czekaj, czekaj, nie niecierpliw się, usiądź", a wtedy on bierze moje słowa dosłownie i siedzi w tym samym miejscu nawet po darszanie, kiedy wszyscy już wychodzą. Nie zwraca uwagi na prośby porządkowych i siedzi dalej, powtarzając, że Swami prosił, aby czekał. To głupia interpretacja. Działać należy stosownie do czasu, miejsca i sytuacji. Każdy rozumie i doświadcza świętości na miarę swoich własnych możliwości. Ale czy wierzy w Boga czy nie, czy jest świętym czy naukowcem [theist - atheist, saint - scientist], wszyscy zgodzą się, że energia atomu jest wszechprzenikająca. Jej podstawą jest świętość. Wielki wielbiciel, Ramadas z Bhadrachalam, śpiewał: Antha rama majam, e dżagamantha ramamajam, co znaczy, że Rama jest wszędzie. Nie ma miejsca bez atomu, a więc nie ma też miejsca, gdzie nie byłoby Ramy. Ramadas śpiewał, że ciało jest jak palący się knot, którego podtrzymującą siłą jest olej. Kiedy olej wyczerpie się, płomień opuszcza ciało. Póki więc żyjecie, rozwijajcie oddanie dla Boga i śpiewajcie o Jego chwale. Ścieżką do boskiego ogrodu jest miłość, zatem: Zaczynaj dzień miłością, spędzaj dzień z miłością, wypełniaj dzień miłością, kończ dzień miłością - oto droga do Boga. Aby
sadzonka rosła i wydała owoce, trzeba ją podlewać i nawozić. Aby rosło i przynosiło owoce oddanie, musisz je podlewać miłością i odżywiać wiarą. Był kiedyś pewien młody człowiek, który wybrał się do pobliskiego lasu, aby wysłuchać nauk żyjącego tam świętego. Gdy się ściemniło i zachmurzyło, pustelnik zaproponował gościowi nocleg w aszramie, ale młodzieniec tłumaczył gospodarzowi, że żona i rodzice - bardzo do niego przywiązani - nie będą mogli jeść, pić i spać, dopóki nie wróci bezpiecznie do domu na noc. Koniecznie chciał wracać. Święty mąż oznajmił: "Szalony człowieku, to, o czym mówisz, nie jest prawdziwą miłością. Jeśli chcesz poznać prawdę - zrób jak ci radzę." To mówiąc, dał młodzieńcowi pastylkę i kazał zażyć ją po powrocie do domu. Na skutek jej działania młodzieniec miał być jak martwy, ale jednocześnie mieć świadomość wszystkiego, co się wokół dzieje. Mężczyzna wypełnił polecenie pustelnika. Rodzina i przyjaciele natychmiast zaczęli lamentować nad jego rzekomo martwym ciałem. Wówczas zjawił się we wsi pustelnik, a żałobnicy obarczyli go odpowiedzialnością za śmierć młodzieńca, ponieważ umarł on zaraz po powrocie z aszramu. Mędrzec poprosił o szklankę wody, uświęcił ją mantrami i oznajmił; "Ktokolwiek wypije tę wodę, umrze, a młody człowiek natychmiast powróci do życia". Zwrócił się najpierw do ojca, ale ten odmówił wypicia wody, tłumacząc się obowiązkami wobec rodziny i majątku. Matka wytłumaczyła się natomiast obowiązkami wobec córek na wydaniu. Wtedy święty zwrócił się do żony z pytaniem, czy gotowa jest oddać swoje życie za życie męża. Żona odmówiła, tłumacząc, że jest jedynym dzieckiem swoich rodziców. Po krótkiej naradzie cała trójka oznajmiła: "Wiedziemy wszyscy ziemski żywot pełen obowiązków, a ty, pustelniku, nie masz żadnych przywiązań. Dlaczego nie mógłbyś poświęcić swego życia w zamian za jego życie? Z wdzięczności zbudujemy ci wielki marmurowy grobowiec". Na te słowa święty ocucił młodzieńca, który zawołał: "Swami, to, co mówiłeś, jest prawdą!" I rzeczywiście: "Nie ma matki, ojca, żony ani dzieci - to wszystko jest tylko ziemską miłością. Tylko boska miłość jest prawdziwą miłością" (wers sanskrycki). Każdy na tej ziemi zdaje się kochać, ale nie jest to prawdziwa miłość. Rodzice obdarzają dzieci uczuciem, a obowiązkiem dzieci jest zadowalać ich i uszczęśliwiać. Nie należy jednak zapominać o boskiej miłości, która jest stała i wieczna. Miejcie stałą i niezachwianą miłość do Boga. Miłość to Bóg, miłość to Ganapati, miłość jest wszystkim. I wy także jesteście w swej istocie boscy. Rozpoznajcie więc w sobie Boga. Z punktu widzenia ciała jesteście istotami ludzkimi, ale z punktu widzenia atmy jesteście Bogiem, żyjcie więc z poczuciem: "Ja jestem brahman". Kiedyś Rama zapytał Hanumana: "Jak mnie wielbisz?", a Hanuman odrzekł: "O Panie, fizycznie jestem twoim sługą, a ty moim Panem. Mentalnie jestem iskrą twojej świętości, a z perspektywy atmy ja i ty to jedno i to samo". Ciała są różne, ale atma jest ta sama. Każdy powinien zrozumieć tę prawdę. Święto Wigneśwary nie jest zwyczajne. W Wigneśwarze są uśpione wszystkie zdolności i siły. Nie wystarczy modlić się do Ganapatego wyłącznie dzisiaj - modlić się trzeba codziennie. Musicie myśleć o Bogu w każdej chwili życia, ofiarowywać Mu wszystkie
działania. Ot, choćby jesz jabłko. Czy robisz to, żeby jabłko było zadowolone? Nie. Jesz dla własnej przyjemności. Przychodzisz do mandiru ubrany w biały strój. Nie robisz tego dla stroju, ale dla siebie. Podobnie jest z innymi czynnościami. Tak więc cokolwiek robisz, rób to z miłości do Boga. Osiągniesz powodzenie we wszystkim, osiągniesz stan spokoju i błogości. Traktuj wszystko jako boskie. Bhagawan zakończył swoją świętą naukę bhadżanem Prema mudita manase kaho. tłum. Martyna Surma [Źródło: Wyd. broszur., Śri Sathya Sai Books & Publications Trust, Prasanthi Nilayam, sierpień 1998 r. - Wydanie polskie: Sai Ram nr 24/1999, str. 14-19, Stowarzyszenie Sathya Sai w Polsce, Opole, 1999]