6 stycznia - Jase³ka w Kar³owicach przygotowane przez Mariê Macio³ek i Genowefê Springer 14 stycznia - parafialna zabawa karnawa³owa 3 lutego -

6 stycznia - Jase³ka w Kar³owicach przygotowane przez Mariê Macio³ek i Genowefê Springer 14 stycznia - parafialna zabawa karnawa³owa 3 lutego - pocz¹tek renowacji o³tarza bocznego pó³nocnego (z ukrzy owanym Chrystusem) 12 marca - msza œwiêta w rocznicê œmierci A. Cieszkowskiego zamówiona przez Akademiê Rolnicz¹ w Poznaniu. 23 do 26 marca - przedœwi¹teczna zbiórka ywnoœci organizowana przez Caritas 1 do 5 kwietnia - rekolekcje Wielkopostne prowadzi ksi¹dz Bogdan Reformat dyrektor Wydawnictwa Ksiêgarnia œw. Wojciecha 13 kwietnia - Wielki Czwartek - zakoñczenie renowacji o³tarza bocznego pó³nocnego 18 kwietnia - rozpoczêcie renowacji o³tarza bocznego po³udniowego 20 kwietnia - wyjazd do kina na film Jan Pawe³ II 29 kwietnia pielgrzymka i wycieczka - Giecz i Gu³towy 30 kwietnia do 3 maja - przez trzy doby trwa³a nieustannie modlitwa w naszym koœciele - RÓ AÑCOWE JERYCHO 6 maja - w koœciele Maria Magdalena Pocgaj czyta swoje wiersze o kobietach w Biblii 15 maja - 20 rocznica œwiêceñ kap³añskich ksiêdza Przemka

20 maja - pielgrzymka do Czêstochowy 28 maja - I Komunia Œwiêta 3 czerwca - grupa m³odzie y z parafii na Lednickich Polach 4 czerwca - Festyn Parafialny z okazji Dnia Dziecka 15 do 17 czerwca - Wierzenickie Czytanie S³owa - Pisma œw. Nowego Testamentu ze specjalnie wydanego egzemplarza przez Ksiêgarniê œw. Wojciecha 22 czerwca - odnowienie figury na Maruszce (wykonanie: Bart³omiej Stefañski i Tomasz Mizgier z Oœrodka Kultury gminy Murowana Goœlina) 27 czerwca - parafialna pielgrzymka do Lichenia lipiec i sierpieñ - wakacyjne wyjazdy dzieci, m³odzie y i doros³ych do Ojcowa 23 wrzeœnia - jesienny wyjazd do Szreniawy, odzi ko³o Stêszewa i Rogalina 13 paÿdziernika - wizyta ksiêdza biskupa Grzegorza Balcerka, odwiedza szko³ê, spotyka siê z zespo³em Caritas, odwiedza rodziny dotkniête w tym roku osobist¹ tragedi¹ 13 paÿdziernika - w Kar³owicach ods³oniêcie i poœwiêcenie przez biskupa Grzegorza Balcerka obrazu Jezusa Dobrego Nauczyciela wykonanego przez Marka Krygiera. Prapremiera pieœni Oto Jezus Mój i Dobry Nauczycielu z muzyk¹ i s³owami Anny Staœkowiak 14 paÿdziernika - III Konkurs Biblijny Ewangelie 21paŸdzienika - pielgrzymka do Gostynia na Œwiêt¹ Górê 4 do 5 listopada - parafialne rekolekcje w Wierzonce 12 listopada - wybory do samorz¹du terytorialnego - radn¹ z naszego okrêgu zosta³a Ewa J.Buczyñska 26 listopada - druga tura wyborów na burmistrza - wygrywa pani Bo ena Szyd³owska 24 listopada - wyjazd do kina na film Karol - papie, który pozosta³ cz³owiekiem 1 do 3 grudnia bo onarodzeniowa zbiórka ywnoœci przez parafialny Caritas 6 grudnia - Miko³aj dla dzieci w koœciele w Wierzenicy. Ksi¹dz biskup Grzegorz Balcerek bierzmuje m³odzie 4 do 17 grudnia - wystawa Têskno mi do Wierzenicy Iliany Firlik z Akademii Rolniczej im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu. 24 grudnia - ogieñ betlejemski po raz 15 w naszej parafii. opracowa³a: Ewa J. Buczyñska

Franciszek Benedykt Kiernicki Oliwia Kubiszewska Celina Jarz¹bek Adam Wiktor Smurawa Kacper Krakowiak Zofia Wiktoria Krupecka Daria Kalinowska Dominik Przemys³aw Bagrowski Julia Nowak Katarzyna Pytlewska Oliwier Mateusz Hess B³a ej Bart³omiej Wiœniewski Emilia O arowska Oliwier Szczypieñ Stanis³aw Suszczewicz W³adys³aw Kazimierz Czapliñski Martyna Jankowska Oliwia Wiktoria Karwasiñska Tymoteusz Stefan Okupnik ukasz Yoder B³a ej Illmann Franciszek Ga³dyñski Nikodem Miko³aj Kaczmarek Zuzanna Maria Anio³ Wiktor Turajski Hanna Mielcarek Wiktoria Justyna W³odarska Pawe³ Jarz¹bek Jakub Jan Szewczuk 7 I 19 II 21 IV 13V 29 IV 30 IV 7 V 6 V 10 VI 3 VI 3 VI 10 VI 2 VII 8 VII 23 VII 19 VIII 12VIII 16 IX 10 IX 14 IX 30 IX 4 X 28 X 5 XI 12 XI 26 XII 17 XII 25 XII 26 XII

Anna Kubala - Piotrków Tryb. Bartosz Konieczka - Starogard Gd. 3 VI Karolina Wiatrowska - Pobiedziska 9 VI Robert Pawlak - Bydgoszcz Natalia Schulz - Wierzenica 24 VI Krzysztof Kowalewski - Czerwonak Miros³awa Trzebiatowska - Kicin 24 VI Maciej Krzewina - Kicin Agata Sienkowska - Mielno 30 VI ukasz Sprada - Dêbogóra Barbara Rydzyñska - Murowana Goœlina 11 VIII Jaromir Korta - Czerwonak Emilia Illmann - Wierzonka 12 VIII Tomasz Wietrzyñski - Jerzykowo Michalina Fr¹ckowiak - Upminster 2 IX Richard Heath - Upminster Alicja Adamska - Kozieg³owy 8 IX Artur Krzewina - Kar³owice Monika Mik - Owiñska 15 IX Jerzy Zab³ocki - Poznañ Natalia Borkowska - Swarzêdz 16 IX Maciej Hañckowiak - Bogucin Hanna Przyby³ - Czerwonak 23 IX Micha³ Antokolski - Poznañ Ma³gorzata Dzida - Poznañ 20 X Krystian Wlaz³y - Poznañ Joanna Spi ewska - Luboñ 21 X Marek Bober - Skórzewo

Leszek Adamski lat 48 Kar³owice 24 II Mieczys³aw Kawczyñski lat 73 Kar³owice 10 III Edmund Gurbada lat 88 Barcinek 13 III Zbigniew Waligóra lat 75 Kar³owice 22 III Marianna Przybylska lat 93 Kar³owice Filip Hardt lat 8 Dêbogóra Julia Nowak 10 m-cy Wierzonka Gra yna Michalska lat 37 Kar³owice Tadeusz Mieloch lat 86 Wierzonka Piotr Soœnierz lat 56 Wierzenica Eugeniusz Paluch lat 50 Barcinek 30 IV 8 VII 19 VII 13 VIII 16 VIII 11 IX 25 X Z innych miejsc pochowani na naszym cmentarzu: Jan Kijak lat 96 Kobylnica Bartosz Ksi¹ kiewicz lat 23 Kobylnica Alfred Wróblewski lat 58 Gruszczyn Zbigniew Klepka lat 50 Kobylnica Józef Grabianowski lat 77 Kobylnica Gizela Sawiñska lat 75 Poznañ Irena Liwiñska lat 77 Poznañ Tadeusz Szkudlarek lat 52 Kobylnica Helena Kosiba lat 73 Gruszczyn 30 XI Piotr Mañka lat 46 Kobylnica Barbara Kamiñska lat 53 Kobylnica 22 I 29 I 12 II 10 III 13 VII 2 VIII 14 IX 5 XI 4 XII 28 XII

Uchwa³¹ Nr V/24/2007 z dnia 14 lutego 2007 r. Rada Miejska w Swarzêdzu postanowi³a wyst¹piæ do Ministerstwa Spraw Wewnêtrznych i Administracji z wnioskiem o zmianê w Wykazie urzêdowych nazw miejscowoœci w Polsce. W przypadku Kar³owic rodzaju miejscowoœci z osada na wieœ. Oraz ustalenie urzêdowej nazwy i rodzaju miejscowoœci -Augustówka jako przysió³ek wsi Wierzenica. W przypadku zaakceptowania tych propozycji Wierzenica oficjalnie bêdzie mia³a w swoim obrêbie czêœci wsi; Augustówka, Mechowo, Paw³ówko. Zgodnie z prawem przed podjêciem uchwa³y zosta³y przeprowadzone konsultacje z mieszkañcami. W Kar³owicach odby³y siê one 18 stycznia w salce przy kaplicy. Uprawnionych do wypowiedzenia siê by³o 257 mieszkañców, przysz³o ich 55. Na spotkanie z nimi przyby³ Sekretarz Gminy Marek Baumgart, Przewodnicz¹ca Komisji Rolnictwa Rady Miejskiej Ewa J. Buczyñska, panie; Irena Winnowicz, Maria Wiœniowiecka, Danuta Truszczyñska z Referatu Geodezji, Gospodarki Gruntami i Rolnictwa UMiG. Na proœbê UMiG oraz so³tysa Ryszarda Widerowskiego mia³em przyjemnoœæ przedstawiæ informacje na temat so³ectwa. Kar³owice s¹ miejscowoœci¹ powsta³¹ w pierwszej po³owie XIX wieku w obrêbie dawnych dóbr zakonu cysterek z Owiñsk, które w 1797 r. przesz³y w rêce Otto Sigismunda von Treskowa. Nie ma ich w spisach dóbr cysterek, na mapach przedrozbiorowych. Za³o yli je Treskowowie nadaj¹c nazwê od popularnego w ich rodzinie imienia Carl. Analogia do podwroc³awskiej wieœ Kar³owice, niemiecka nazwa Carlowitz, za³o onej przez opat klasztoru œw. Wincentego - Karola (Carla) Józefa Kellera. Ta sama nazwa pisana te jako Karlowitz spotykana jest w licznych dokumentach. Pruska mapa z 1888 r. (druk 1890) Karlowitz. Dokumenty parafialne parafii Wierzenica: Stan Szko³y Elementarnej w Wierzenicy za rok 1820, wymienione: Wierzenica, Kobylnica, Mechowo, Wierzonka, Dêbogóra, nie ma jeszcze Kar³owic. Pojawiaj¹ siê na mapie z ko³o 1830 r. jako Vw. (folwark) Carlowitz. Projekt do Etatu Kasy Koœció³a w Wierzenicy... na lata 1840 1842, zapis: Parafia sk³ada siê z Wsiów nastêpnie wymieniæ siê maj¹cych: Wierzenica, Kobylnica, Karzemka (?) Wierzenicka, Wierzonka, Skorzencin, Barcinek, Kar³owice, Milno, Dêbogóra, Maruszka, Stare Legi. W Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874 1945 (wersja internetowa), Ortschaften und Etablissements, 1. 8. 1833 r. w Woytbezirks (wójtostwie) Kicin Karlowiec. Mapa Wojskowy Instytut Geograficzny 1935 r. - Fw.(folwark) Kar³owice. Urzêdowe nazwy miejscowoœci i obiektów fizjograficznych 93 Miasto Poznañ i powiat poznañski, 1965 r., w Dêbogóra jako czêœci wsi: Kar³owice, Ludwikowo. Spis miejscowoœci PRL, 1968 r. - Kar³owice figuruj¹ jako osada. Analogicznie w Wykaz urzêdowych nazw miejscowoœci w Polsce, 1981. Powy sze zapisy wydaj¹ siê powielaæ jakiœ wczeœniejszy b³¹d co do statusu Kar³owic. Zwi¹zany z tym, e ta nowa miejscowoœæ powsta³a w s¹siedztwie Dêbogóry, w ca³oœci lub w wiêkszoœci na gruntach tej wsi.

fot. W. Buczyñski konsultacje w Kar³owicach Nale ¹cy poprzednio do cysterek istniej¹cy wówczas Skorzêcin by³ bardziej odleg³y. Za b³êdnoœci¹ okreœlenia statusu Kar³owic przemawia statystyka ludnoœciowa. Wed³ug spisu mieszkañców rzymsko katolickiej parafii w Wierzenicy, stan na 15 marca 1900 r., Kar³owice i Dêbogóra mia³y identyczn¹ liczbê mieszkañców tego wyznania 113 osób. W Kar³owicach mieszkali te ewangelicy, których liczba by³a zapewne wiêksza ni w Dêbogórze. Dla porównania inne wsie parafii: Wierzenica 265, Wierzonka 218, Kobylnica 216 osób wyznania katolickiego. Gemeindelexikon für das Königreich Preussen von 1905. Heft V. Provinz Posen. 26 Stadtkreis Posen und 27 Kreis Posen Ost. Provinz Posen, Regierungsbezirk Posen. Landwehrbezirk Posen. Landgericht Posen. Amtsgerichte Posen und Pudewitz (wersja internetowa) Kar³owice, wczeœniej Karlowice Gut (maj¹tek) 179 mieszkañców, bez podzia³u na katolików i protestantów (ogó³em w dobrach Wierzonka 506 katolików i 123 ewangelików, w Dêbogórze (z Tucznem) na 212 mieszkañców 16 ewangelików). W okresie miêdzywojennym i po II wojnie odp³yw ludnoœci z Dêbogóry, od lat 60-tych liczy³a ona oko³o 30 mieszkañców. Tak e istnienie w Kar³owicach XIX wiecznego dworu czy domu zarz¹dcy potocznie nazywanego pa³acem wskazuje, e to nie czêœæ wsi lub osada. W trakcie przedstawiania powy szego materia³u trwaj¹ca za oknami wichura spowodowa³a awariê oœwietlenia. G³osowanie odby³o siê przy przyniesionych z kaplicy œwiecach. Pani Wiœniowiecka stwierdzi³a, e przy takim oœwietleniu pierwszy raz w swojej d³ugoletniej pracy przeprowadza czynnoœci urzêdowe. Wynik g³osowania 54 osoby za zmian¹, 1 przeciw. Analogicznie do Kar³owic opracowa³em informacjê o Augustówce. Nazwa Augustówka prawdopodobnie nie pojawia siê przed koñcem XIX

... stañ w obecnoœci Boga, który jest Ojcem pe³nym mi³oœci i mi³osierdzia. Powiedz: Bo e mój, ja wierzê w Ciebie, ufam Ci i chcê Ciê mi³owaæ. Ty mnie widzisz, Ty mnie s³yszysz, Ty znasz najlepiej moje ycie, wiesz wszystko o mnie. Zmi³uj siê nade mn¹! Proœ Ducha Œwiêtego o œwiat³o, byœ umia³ spojrzeæ na swoje ycie w prawdzie: Œwiat³oœci najœwiêtsza, serc wierz¹cych wnêtrza poddaj Swej potêdze. PrzyjdŸ œwiat³oœci sumieñ! Rachunek sumienia û Kiedy by³eœ ostatnio u spowiedzi œw.? û Czy by³a to dobra spowiedÿ? û Czy odprawi³eœ zadan¹ pokutê? Twoje odniesienie do Boga: û Czy modlisz siê codziennie? Czy odmawiaj¹c w pacierzu Ojcze nasz, pamiêtasz, e s³owa tej modlitwy trzeba nie tylko wypowiadaæ, ale wprowadzaæ je ci¹gle w swoje ycie? û Czy uczestniczysz co niedzielê we Mszy œwiêtej, czyli w Ofierze, któr¹ sk³ada na o³tarzu, tak e za Ciebie, Pan nasz Jezus Chrystus? Czy zlekcewa y³eœ to sobie? Czy pracujesz w niedziele bez prawdziwej koniecznoœci? Czy niedziela jest dla Ciebie dniem œwiêtym? Czy nie sta³a siê dla Ciebie dniem robienia zakupów?

û Czy ulegasz przes¹dom, wró bom, horoskopom? Jaka jest Twoja wiara wzrasta czy s³abnie? Czy nie nara asz siê na jej utratê lub os³abienie przez brak czasu dla Boga, przez z³e towarzystwo, czytanie z³ych ksi¹ ek i prasy? û Czy swoj¹ postaw¹ i swoimi wypowiedziami na temat wiary i Koœcio³a nie da³eœ z³ego œwiadectwa, zgorszenia? Twoje odniesienie do bliÿnich i samego siebie: û Czy nie zgrzeszy³eœ brakiem szacunku i mi³oœci wobec swoich rodziców? Czy bêd¹c ojcem lub matk¹ dobrze wychowujesz swoje dzieci? Czy chronisz je przed z³em, a dajesz dobry przyk³ad w³asnym yciem? û Czy jesteœ yczliwy i dobry dla drugich, czy starasz siê ludziom pomóc? û Czy nie przyczyni³eœ siê wprost, albo przez nak³anianie, radê, wypowiadanie fa³szywych opinii do œmierci dziecka nienarodzonego? û Czy nie niszczy³eœ w³asnego ycia lub ycia innych przez nienawiœæ, alkohol, nikotynê, narkotyki? û Jak korzystasz z telewizji i internetu? Czy przez jej nadmierne lub bezkrytyczne ogl¹danie, otwieranie z³ych stron nie niszczysz zdrowia cia³a i ducha, nie zabijasz swego czasu, sumienia, wiêzi rodzinnej? û Czy podtrzymywa³eœ myœli i pragnienia przeciwne czystoœci? Pieszczoty, poca³unki, wspó³ ycie poza ma³ eñstwem, samogwa³t, ogl¹danie pornografii, nieprzyzwoite zabawy i rozmowy, stosowanie antykoncepcji to grzechy ciê kie. Czy pope³ni³eœ któryœ z tych grzechów? Czy yj¹c w ma³ eñstwie dopuœci³eœ siê zdrady swego wspó³ma³ onka?

û Czy krad³eœ? Czy oddajesz drugim to, co im siê nale y? Czy pracujesz uczciwie i sumiennie spe³niasz obowi¹zki swego zawodu czy stanu, np. ucznia w szkole? û Czy zgrzeszy³eœ k³amstwem, znies³awieniem, obmow¹, os¹dzaniem innych? Czy ulegasz zazdroœci? Czy yczysz Ÿle drugim? Czy nie ci¹ y na Tobie krzywda wyrz¹dzona drugiemu cz³owiekowi? Jaka? Co zrobisz, by j¹ naprawiæ? û Czy przebaczy³eœ swoim winowajcom? Czy sam umiesz przyj¹æ przebaczenie od Boga i ludzi? Je eli za swoje grzechy a³ujesz, Bóg Ci je odpuœci, ale pod warunkiem, e Ty przebaczysz tym, którzy zawinili wobec Ciebie. Pierwszym krokiem przebaczenia mo e byæ szczera modlitwa za winowajców. aden gotowy rachunek sumienia, nawet obszerniejszy od tego, który masz teraz w rêce, nie zast¹pi do koñca Twego osobistego, indywidualnego zastanowienia siê nad sob¹: po co ja w ogóle yjê? Co jest dla mnie w yciu najwa niejsze? Który z grzechów najbardziej i najczêœciej oddala mnie od Boga? al za grzechy Spójrz na Krzy Jezusa. To tak e Twoje grzechy sta³y siê przyczyn¹ Jego mêki. Powiedz: Jezu, przebacz! Jezu, a³ujê! Chcê z Twoj¹ pomoc¹ kochaæ Ciebie i ludzi, moich braci. Zmi³uj siê nade mn¹, nad tymi, których ja skrzywdzi³em i tymi, którzy mnie skrzywdzili, doprowadÿ nas wszystkich do Ciebie. Maryjo, Matko moja, Ucieczko grzesznych, módl siê za mn¹, módl siê za nami.

Postanowienie poprawy SpowiedŸ jest wyznaniem ze skruch¹ pope³nionych grzechów, a przez to odwróceniem siê od z³a. Ale nie tylko jest jednoczeœnie zwróceniem siê ku dobru. Obok grzechów by³o i jest w Twoim yciu dobro. Pomyœl o tym, co dobrego zrobi³eœ i podziêkuj Bogu pokornie za to, co osi¹gn¹³eœ, bo sta³o siê to dziêki Jego ³asce. Z³o zwyciê a siê dobrem! Pomyœl teraz jak to dobro, do którego Bóg Ciê powo³uje i uzdalnia swoj¹ ³ask¹, chcesz w dalszym yciu powiêkszyæ i rozwin¹æ. Przed wyznaniem grzechów pomódl siê za kap³ana, który Ciê bêdzie spowiada³. Wyznanie grzechów musi byæ szczere i obj¹æ wszystkie grzechy ciê kie. Spowiadasz siê w istocie przed Bogiem. Kap³an jest z ustanowienia Bo ego tylko œwiadkiem Twego wyznania, a jego moc rozgrzeszania pochodzi od nieomylnego Boga. Przez œwiadomie z³¹ spowiedÿ obci¹ y³byœ tylko jeszcze bardziej swoje sumienie. Pomyœl: mo e to ju ostatnia spowiedÿ w moim yciu... Zadoœæuczynienie Tylko ten prawdziwie a³uje za grzechy, kto chce pope³nione z³o wed³ug swych mo liwoœci naprawiæ. Wola naprawienia pope³nionego z³a stanowi sprawdzian prawdziwoœci i trwa³oœci naszego nawrócenia. Nie odk³adaj odprawienia na³o onej pokuty. opracowa³ ks. Marcin Wêc³awski

Przyjmuj¹c sakrament pokuty nale y wyznaæ wszystkie pope³nione od ostatniej spowiedzi grzechy œmiertelne (ciê kie). Gdyby ktoœ wczeœniej zatai³ taki grzech, koniecznie trzeba poinformowaæ o tym spowiednika. Grzechy te niszcz¹ bowiem nasz¹ przyjaÿñ z Bogiem i w normalnej sytuacji nie mog¹ byæ przebaczone inaczej, jak przez sakramentaln¹ spowiedÿ. Grzech œmiertelny pope³nia cz³owiek, gdy wykracza przeciw Bo emu prawu w powa nej sprawie (ciê ka materia), w pe³ni œwiadomie i zupe³nie dobrowolnie. Powa n¹ materiê czynu wyznaczaj¹ Bo e przykazania. Naruszenie ka dego z przykazañ w wa nej sprawie jest traktowane jako grzech ciê ki. Warto przy tym pamiêtaæ, e wykroczenia przeciwko szóstemu przykazaniu zasadniczo zawsze s¹ grzechami ciê kimi, a lekkimi mog¹ staæ siê jedynie przez brak œwiadomoœci czy dobrowolnoœci pope³nianego czynu. Grzech ciê ki mo e pope³niæ tylko ta osoba, która wie, e czyni Ÿle. Nie jest jednak w tej kwestii usprawiedliwieniem zawiniona ignorancja i zatwardzia³oœæ serca. Jeœli ktoœ ma³o dba o poznanie nauki Koœcio³a albo wrêcz siê jej sprzeciwia, nie jest wolny od powa nej winy moralnej. Aby uznaæ czyn za grzech œmiertelny musi on te byæ czynem w pe³ni ludzkim, wynikaæ z wolnego wyboru. Przymus zewnêtrzny lub wewnêtrzny zmniejsza odpowiedzialnoœæ moraln¹. Warto jednak w tych kwestiach nie decydowaæ samodzielnie, ale zapytaæ spowiednika. Podobnie nale y post¹piæ, gdy mamy w¹tpliwoœci co do materii pope³nionego czynu. Z grzechami powszednimi (lekkimi) mamy do czynienia, gdy w materii lekkiej nie przestrzega siê normy prawa moralnego lub gdy nie przestrzega siê prawa moralnego w materii ciê kiej, lecz bez pe³nego poznania czy ca³kowitej zgody (KKK 1862). Wyznawanie ich w konfesjonale nie

Jan Pawe³ II Œroda Popielcowa 2000 roku bazylika œw. Piotra fot. G. Ga³¹zka jest konieczne, jednak warto to robiæ, gdy dziêki temu spowiednik ma pe³niejszy obraz naszej osoby. Mo e siê te zdarzyæ, e dziêki temu bêdzie móg³ wyjaœniæ nasze b³êdne przekonanie co do wagi grzechu. W adnym wypadku nie nale y grzechów lekkich lekcewa yæ. Przede wszystkim dlatego, e jednak s¹ z³em. Mniejszym, ale z³em. Dlatego chrzeœcijaninowi nie wolno siê na nie godziæ. Szczególnie wielkim nieporozumieniem jest kalkulowanie przed czynem, czy mo na dane z³o pope³niæ (gdy jest grzechem lekkim), czy nie (gdy ciê kim). Nawet lekkie grzechy os³abiaj¹ nasz¹ wiêÿ z Bogiem i przyczyniaj¹ siê do stêpienia sumienia. Je eli sami siebie os¹dzimy, nie bêdziemy s¹dzeni pisze aposto³ Pawe³ (1 Kor 11, 31). atwiej jest os¹dzaæ innych. A jednak trzeba byæ sêdzi¹ tak e samego siebie. Czy surowym? Przede wszystkim uczciwym. Sêdzi¹, nie oskar ycielem. Os¹dzaj¹c, trzeba popatrzyæ na siebie z ró nych stron. Pytania i podpowiedzi, które tu znajdziesz, s¹ tylko pocz¹tkiem rachunku sumienia. Przeczytaj, zastanów siê i postaw sobie wiele innych jeszcze pytañ. www.wiara.pl

Bo e Ojcze i Synu, i Duchu Œwiêty, oto stajê przed Tob¹ ja Twoje umi³owane, ale tak bardzo grzechem poplamione dziecko. Chcia³bym Ciê prosiæ, Bo e, o litoœæ nade mn¹ i przebaczenie mi pope³nionych grzechów. A tak e o umocnienie mnie, bym siê zdo³a³ wydÿwign¹æ z moich upadków i wiêcej Ciê nie zasmuca³. Wiem, e ilekroæ niedomagam, tyle razy stajê siê mocniejszy, gdy ponownie zawierzê Twej ³asce. Ty zaœ niczego tak nie pragniesz, jak umacniaæ mnie owocami swej odkupieñczej œmierci na Krzy u. Dlatego w poczuciu mej grzeszoœci i niegodnoœci, ale i pe³en ufnoœci oœmielam siê przyjœæ do Ciebie z proœb¹, byœ Ty sam, o Bo e Trójjedyny, raczy³ zanurzyæ mnie ponownie w przepaœci swego Mi³osierdzia. Duchu Œwiêty, proszê Ciê: uka mi g³êbiê mojego upadku i bólu, jaki sprawi³em Bogu i bliÿnim. ebym pozna³ ciê ar mych grzechów, ale i drogê wyjœcia z nich. Daj mi ³askê zrozumienia oczekiwañ Ojca w Niebie w stosunku do mojej osoby i moich zachowañ. Otwórz oczy mego serca, bym sobie jaœniej uœwiadomi³, w czym tym oczekiwaniom siê sprzeciwi³em i w czym Twoich natchnieñ, pe³nych Mi³oœci, nie pos³ucha³em. Pozwól mi zrozumieæ, na czym polega mój grzech g³ówny, z którego jak z korzenia wywodz¹ siê pozostaje moje zdrady i niewiernoœci. Dotknij mego serca darem skruchy i uka mi, jakich mam u yæ œrodków, by do grzechów wiêcej nie wracaæ. Poniewa jednak jestem nieprawdopodobnie niesta³y i tak ³atwo ulegam pokusom, proszê Ciê, Duchu Œwiêty, zechciej umocniæ m¹ s³ab¹ wolê, bym odt¹d grzechu naprawdê siê wyrzek³ i w decyzji niegrzeszenia prawdziwie wytrwa³. Przez Chrystusa, Odkupiciela i Pana mojego. Amen.

wieku. Pruska mapa z 1888 r. (druk 1890) w miejscu Augustówki zu (do) Mechowo. Mapa Wojskowy Instytut Geograficzny 1935 r. - Augustówka (Wierzenica) - jako czêœæ wsi. Urzêdowe nazwy miejscowoœci i obiektów fizjograficznych 93 Miasto Poznañ i powiat poznañski, 1965 r., w Wierzenica jako czêœci wsi: Augustówka, Mechowo, Paw³ówko. W tym rejonie August Adolf Cieszkowski (syn) na prze³omie XIX i XX wieku nabywa znaczne area³y. W 1895 r. kupuje od Micha³a Pielucha z Mechowa 170 mórg (96,4 ha), w 1904 r. lub 1905 r.? kupuje gospodarstwo Arndta te z Mechowa. Zapewne wtedy na czeœæ swojego

ojca nadaje nowo nabytej czêœci dóbr nazwê Augustówka, powtarzaj¹c przy tym nazwê z rodzinnych dóbr na Podlasiu. Wczeœniej podobnie post¹pi³ jego zmar³y w 1894 r. ojciec na czeœæ swojego ojca Paw³a nadaj¹c nazwê Paw³ówko. Pruska mapa z 1888 r. - Vw. (folwark) Pawlowko. Mapa topograficzna N-33-131/132 Gniezno, z 1998 r., Augustówka jako czêœæ wsi Wierzenica. Wed³ug zapisu ustawy o urzêdowych nazwach miejscowoœci i obiektów fizjograficznych Osada - niewielk¹ jednostkê osadnicz¹ na terenie wiejskim o odmiennym (wyró niaj¹cym siê) charakterze zabudowy albo zamieszkan¹ przez ludnoœæ zwi¹zan¹ z okreœlonym miejscem lub rodzajem pracy, w szczególnoœci: osadê m³yñsk¹, osadê leœn¹, osadê ryback¹, osadê kolejow¹, osadê po by³ym pañstwowym gospodarstwie rolnym; osada mo e byæ samodzielna lub mo e stanowiæ czêœæ innej jednostki osadniczej Wieœ - jednostkê osadnicz¹ o zwartej lub rozproszonej zabudowie i istniej¹cych funkcjach rolniczych lub zwi¹zanych z nimi us³ugowych lub turystycznych nieposiadaj¹c¹ praw miejskich lub statusu miasta. W³odzimierz Buczyñski W œrodê 7 lutego w Wierzenicy odby³y siê pierwsze w tej kadencji w³adz gminy wybory so³tysa i rady so³eckiej. Mog³o w nich uczestniczyæ 193 pe³noletnich mieszkañców wsi. Poniewa przyby³o ich tylko 29 a statutowy wymóg to obecnoœæ 50% uprawnionych do g³osowania, zebranie odby³o siê w drugim terminie. Do mieszkañców zgromadzonych w doraÿnie ogrzewanej sali Stacji Hodowli Roœlin przyby³a burmistrz Bo ena Szyd³owska, przewodnicz¹ca Komisji Rolnictwa Ewa J. Buczyñska, radni Eugeniusz Gensler i Marcin Lis. Zebrani w trakcie dyskusji koncentrowali siê na tym co ich boli w tym, e czuj¹ siê pomijani przy inwestycjach. Pani burmistrz przypomnia³a, e to drugi miesi¹c jej kadencji i powiedzia³a nawi¹zuj¹c do swoich bytnoœci w wierzenickiej œwi¹tyni Bóg przypomni sobie o Wierzenicy. Wyt³umaczy³a zebranym jaka jest zale noœæ poprawy komunikacji autobusowej na terenie gminy z oddaniem do u ytku tunelu w ci¹gu ul. Kirkora w Swarzêdzu i

porozumieniu siê z MPK. Wczeœniej E. J. Buczyñska nawi¹zuj¹c do wyników obrad kierowanej przez siebie komisji wskaza³a, e komunikacja to problem wielu wsi. Ich so³tysi przed³o yli swoje uwagi przedstawicielowi gminnego przewoÿnika. Szczegó³owe kwestie zwi¹zane z kanalizacj¹ i problematyk¹ dróg po wprowadzeniu pani burmistrz kompetentnie wyjaœnia³ kierownik Referatu Jerzy Michalak. Wierzenica nie bêdzie z powodu zbyt wysokich kosztów pod³¹czona do ruroci¹gu odprowadzaj¹cego œcieki. Nie wchodzi w rachubê wybudowanie oddzielnej oczyszczalni dla wsi, nie mo na te przenieœæ czêœci oczyszczalni z Wierzonki. We wsi maj¹ powstaæ przydomowe, biologiczne, oczyszczalnie œcieków. Gmina udzieli pomocy w realizacji tego zadania, bêdzie zabiega³a o œrodki zewnêtrzne na jego realizacjê. Po³o enie chodników bêdzie mo liwe dopiero po ustabilizowaniu siê gruntu po aktualnie prowadzonych pracach zwi¹zanych z przy³¹czeniem do sieci wodoci¹gowej nie wczeœniej ni za rok. Objaœni³ te kwestie zwi¹zane z usuwaniem ga³êzi i krzewów w pasie drogowym. Burmistrz B. Szyd³owska poinformowa³a o konsekwencjach kadrowych w gminnej firmie odpowiedzialnej miêdzy innymi za te sprawy. Mimo, e wielu mieszkañcom yje siê nie najlepiej kierownik OPS Anna Renda mog³a pozostaæ tylko mile widzianym goœciem. W sprawozdaniu ustêpuj¹cy so³tys najwiêkszego pod wzglêdem obszaru so³ectwa Marek Pawlak, wœród swoich sukcesów obok kwestii telefonów wymieni³ paczki dla dzieci oraz bliskie jego zdaniem rozwi¹zanie problemu internetu. W miêdzyczasie kierownikgra yna Kurkowiak-Socha organizowa³a procedury wyborcze w wyniku, których do Rady So³eckiej zostali wybrani; Przemys³aw Krzyszczyk, Aleksandra Matelska, Dariusz Matelski, Mariusz Przyby³a, Marcin Spychaj. Do walki o stanowisko so³tysa stanêli; Marek Giec i M. Pawlak. Stosunkiem g³osów 21 do 8 zwyciê y³

Marek Pawlak. Gratuluj¹c wybranym burmistrz B. Szyd³owska podkreœli³a, e wiele bêdzie zale eæ od ich dzia³añ w tym przez najlepsze spo ytkowanie œrodków jakie jej decyzj¹ bêd¹ mieli do dyspozycji. Œrednio na so³ectwo bêdzie to oko³o 5 tysiêcy z³otych na rok. Mieszkañcy byli usatysfakcjonowani spotkaniem czego wyrazem by³y oklaski na po egnanie. W³odzimierz Buczyñski W piœmie Ziemianin" wydawanym przez Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Ksiêstwa Poznañskiego znalaz³y siê ciekawe informacje o lasach ko³o Wierzenicy. W numerze 13 z 26 marca 1881 na stronie 104 w referacie z posiedzenia Wydzia³u Leœnego odbytego 9 marca w Poznaniu mo emy przeczytaæ. Obecny na posiedzeniu Wydzia³u Leœnego p. A. hr. Cieszkowski, przypominaj¹c Wydzia³owi, e przyrzek³ odbyæ ekskursy¹ leœn¹ do lasów Wierzenicy, proponuje, aby p³ugi leœne tak p. Sawiñskiego jak i p. Heydea sprowadziæ jednoczeœnie podczas odbyæ siê maj¹cej ekskursyi leœnej do Wierzenicy i tam odbyæ próby orne, ofiaruj¹c ³askawie do orki tej potrzebny poci¹g, aby zbadawszy ka dego p³uga leœnego praktycznoœæ, ten lub ów, lub te dogodnoœci obydwóch w nowym p³ugu po³¹czywszy, takowy do wiêkszego rozpowszechnienia fabryce p. H. Cegielskiego poleciæ. Wydzia³ Leœny przyjmuje propozycy¹ p. hr. Cieszkowskiego i poleca p. Rivolemu jako swemu delegatowi, by wyjedna³ u Zarz¹du Centralnego potrzebn¹ subwency¹ na koszta sprowadzenia dwóch tych p³ugów leœnych do Wierzenicy na pocz¹tek czerwca r. b. Pan Rivoli jako delegat Wydzia³u referuje, e: 1. Co do utworzyæ siê maj¹cej stacyi doœwiadczalnej leœnej w Wierzenicy uk³ady dot¹d nie post¹pi³y ku urzeczywistnieniu tej sprawy.

Wyjazd doszed³ do skutku 13 czerwca 1881 r. W wydanym 5 dni póÿniej numerze 25, z 18 czerwca, na stronie 210 zamieszczono pierwsz¹ informacjê i nim. Wiadomoœci bie ¹ce i rozmaitoœci. Dnia 13go b. m. odby³ Wydzia³ Leœny Centr. Tow. Gosp. wycieczkê do lasów Wierzenicy, majêtnoœci p. Aug. hr. Cieszkowskiego. Niestety kapryœna pogoda nie sprzyja³a tej wycieczce, gdy rzêsisty deszcz kilkakrotnie przerywa³ ciekawe bardzo zwiedzanie obfitych szkó³ek wierzenickich. Obecnych by³o oprócz kilku goœci, 8 cz³onków Wydzia³u Leœnego pod przewodnictwem p. J. Rivolego. Mimo deszczu, obejrzano wszystkie osobliwoœci ciekawej obszernej i starannie pielêgnowanej szkó³ki, gdzie wszystkie wa niejsze gatunki drzew rosn¹, obok siebie. Z drzew i krzewów zagranicznych podnieœæ nale y wierzbê kaspijsk¹ (salix caspica) sosnê (pinus rigida) i dwa gatunki jod³y (abies pectinata i balsamea). Gdy oko³o 5tej po po³udniu nieco deszcz usta³, uda³o siê ca³e towarzystwo, obejrzawszy poprzednio zamo ne jeszcze, bo dochodz¹ce swej rêbnoœci drzewostany, na miejsce, gdzie mia³y byæ próbowane dwa p³ugi leœne do zak³adania zagajeñ. Pierwszy p³ug p. Heydesa nadleœniczego w Czerniejewie, wedle systemu Alemana, z ulepszeniem, polegaj¹cem na tem, e z ty³u dodany jest zg³êbiacz, wyorywa³ brózdê wcale nie Ÿle i pokonywa³ wszelkie przeszkody zwyciêzko, jak korzenie i pinki. Drugi p³ug wedle systemu Behmera, ulepszony przez p. Sawiñskiego, nadleœniczego z Lubostronia, od razu zyska³ uznanie wszystkich i jednog³oœnie nawet przez swego przeciwnika przyznane mu zosta³o pierwszeñstwo. P³ug ten wyoruje nader czysto szerok¹ brózdê, odk³adaj¹c równo skibê na obydwie strony. Ulepszenie polega na tem, e po obydwóch bokach dodane s¹ bardzo praktyczne no e, celem przerzynania podjêtej skiby. Nadto pod stop¹ p³uga umieszczone s¹ trzy elazne prêty, u³atwiaj¹ce i reguluj¹ce chód p³uga. Obydwa p³ugi potrzebuj¹ w praktycznem u yciu 4 mocnych wo³ów. Na próbie orano wprawdzie tylko w 2 mocne wo³y, ale nie d³ugo. Na d³u szy przeci¹g czasu, nie wytrzyma³aby para wo³ów. Cena p³uga p. S. wynosi u niego wyrabiana 2528 tal. Fabryka H. Cegielskiego ma siê podobno podj¹æ fabrycznego wyrobu rzeczonego p³uga. Przed odjazdem obejrzeli jeszcze zebrani dom nowo wyrestaurowany, który p. hr. Cieszkowski ma zamiar przeznaczyæ na stacy¹ doœwiadczaln¹ leœn¹. Na tej krótkiej wzmiance ograniczamy opis mi³ej tej wycieczki leœnej do Wierzenicy, której cz³onkowie nader goœcinnie przez szanownego gospodarza podejmowani byli. Szczegó³owy referat fachowego leœnika, p. Œwinarskiego z Próchnowa, wyznaczonego przez Wydzia³ na referenta, zamieœcimy w przysz³ym numerze Ziemianina. Ukaza³ siê on co prawda nie w nastêpnym a dopiero w wydanym 2 lipca numerze 27 na stronach 222 223

Referat z odbytej wycieczki Wydzia³u Leœnego do lasów wierzenickich. W myœl uchwa³y Wydzia³u Leœnego powziêtej na Walnem Zebraniu Centralnego Towarzystwa gospodarczego, w dniu 9 marca br. w Poznaniu odbytem, naznaczon¹ zosta³a wycieczka tego Wydzia³u na dzieñ 13 bm., celem zwiedzenia lasów w Wierzeuicy. Z Poznania poci¹giem po³udniowym wyruszyli uczestnicy wycieczki w liczbie piêtnastu do Kobylnicy. Prócz cz³onków Wydzia³u Leœnego i kilku goœci, zeprezentowali Zarz¹d Centralny pp. Dr. Z. Szu³drzyñski i K. Koszutski. W Kobylnicy oczekiwa³y nas podwody, przys³ane przez p. hr. Cieszkowskiego. Po kwadransie drogi, przez bardzo urocz¹ okolicê, stanêliœmy w Wierzenicy. Tu przyj¹³ nas p. hr. Cieszkowski ze staropolsk¹, goœcinnoœci¹ i uprzejmoœci¹. Zjad³szy œniadanie, wyruszyliœmy do pobliskiego lasu w towarzystwie niestrudzonego, pomimo podesz³ego wieku, gospodarza. Najpierw zajechaliœmy do szkó³ki, z trzech stron otoczonej piêknem zagajeniem sosnowem, rozleg³ej na kilkunastu morgach, ziemi, otoczonej wysokim parkanem. Szkó³ka ta posiada prócz wszystkich prawie rodzajów i gatunków drzew naszych leœnych, niektóre mniej u nas znane drzewa, które to wszystkie bez wyj¹tku chodowane s¹ z nadzwyczajn¹ pieczo³owitoœci¹ i znajomoœci¹ rzeczy. Przy wejœciu do szkó³ki, zwróci³y na siebie uwagê nasz¹ piêkne egzemplarze jode³: pinus abies pectinata i balsamea, u nas rzadko napotykanych, dalej jod³y zwyczajnej, a przy kilku zagonikach sosny zwyczajnej p. silvestris, która co tylko wzesz³a. Zatrzymaliœmy siê tu czas d³u szy, albowiem podpad³ nam kolor blado-zielony m³odziuchnych roœlinek i staraliœmy siê zbadaæ tego powody. Jak siê wykaza³o, by³ siew za d³ugo nakryty ga³êziami ja³owcu, w skutek czego roœlinki m³ode wyros³y w¹t³e i nienaturalnego koloru. Z tej wiêc okolicznoœci wszczê³a siê o ywiona dyskusya. Przy tej sposobnoœci pan Rivoli, przewodnicz¹cy Wydzia³u, wy³o y³ korzyœci przykrywania szkó³ek po zasianiu ga³êziami, zalecaj¹c u ywanie na ten cel tylko sosnowych ga³¹zek, inne bowiem, jak œwierkowe lub ja³owcowe, zanadto zacieniaj¹. Przykrywanie szkó³ek ga³êziami zapobiega zbytecznej spiekocie i zlaniu siê ziemi, przy ulewnych deszczach, dalej chroni szkó³ki przeciw ptastwu i st³umia œwiat³o s³oneczne, co koniecznem jest dla nasienia w czasie kie³kowania. Dalej wy³o y³ p. Rivoli pokrótce korzyœci i niekorzyœci szkó³ek sta³ych i niesta³ych, zwracaj¹c uwagê nasz¹ na to, e wed³ug nowszych badañ pewnego uczonego francuzkiego, po trzech latach u ywania ziemi pod szkó³kê, zostaj¹ mineralne czêœci tej e do tego stopnia zu yte, i chc¹c nadal dochowaæ siê zdrowych wysadków, trzeba ziemiê koniecznie zasilaæ sztucznemi nawozami, a mianowicie fosforanem. Dalsz¹ dyskusy¹ przerwa³ deszcz ulewny, którego pierwsze ataki wytrzymaliœmy mê nie, lecz w koñcu zmusi³ nas do odwrotu. Niepodobieñstwem jednakowo by³o opuœcie szkó³kê, nie zwiedziwszy jej ca³kowicie. Z parasolem przeto w rêku poœliœmy dalej podziwiaæ jej osobliwoœci, a mianowicie: piêkne lipy, jarzêby, wi¹zy, brzósty, jesiony, klony, akacye, dêby (pomiêdzy temi qu. coccinea), wierzbê kaspijsk¹ i koszykarsk¹; dalej zwróci³ na siebie uwagê nasz¹ egzemplarz jesionu fraxinus rotundifolia, jako i roœlina liœciasta zwana asclepias, chodowana dla ³yka. Po wyjœciu ze szkó³ki, udaliœmy siê do obok po³o onego zagajenia, w

którem znajduje siê kilkadziesi¹t egzemplarzy sosny p. rigida, której g³ówn¹ jest w³asnoœci¹ i zalet¹, e po jej œciêciu z pnia œwie e wypuszcza pêdy. Nastêpnie wœród ulewnego deszczu zwiedziliœmy resztê lasu, obejmuj¹cego oko³o 1500 morgów; z tego jest mniej wiêcej 500 morgów prawie rêbnego drzewa, a reszta zaœ zagajeñ w ró nych stopniach wieku. Dominuj¹cym drzewostanem jest sosnowy, atoli i brzeziny i olszyny pomniejsze znajduj¹ siê partye. Wszystkie starsze drzewostany stoj¹ w odpowiedniem zwarciu, zagajenia zaœ, troskliw¹ pielêgnowane rêk¹, bardzo mi³e robi¹ wra enie na widzu swym wzrostem. Objechawszy i obejrzawszy ca³y prawie las, stanêliœmy oko³o pi¹tej na miejscu, gdzie oczekiwa³y nas dwa p³ugi leœne pp. Heydesa z Czerniejewa i Sawiñskiego z Lubostronia, które ze sob¹ o pierwszeñstwo ubiegaæ siê mia³y. Miejsce próby obranem zosta³o na œwie o œciêtej obredzie, gdzie du o korzeni i pieñków siê znajdowa³o. Najpierw zaprzê ono parê silnych wo³ów do p³uga z Czerniejewa, a potem do p³uga z Lubostronia i ka dym z nich wyorano kilka brózd. Pierwszy wyorywa³ brózdy 30 cm. szerokie, lecz z nierówn¹ podeszw¹ i z t¹ niedogodnoœci¹, e skiba czêsto siê za nim zamyka³a. Drugi zaœ p³ug wyorywa³ na 35 cm. brózdê szerok¹ z zupe³nie równ¹ podeszw¹, co wielkie ma znaczenie przy siewie, a oprócz tego skibê daleko lepiej uk³ada³. Ostatniemu zatem przyznan¹ zosta³a jednomyœlnie palma zwyciêstwa. To te p³ug ten oddano fabryce H. Cegielskiego na model, pod³ug którego odt¹d ta fabryka podobne p³ugi wyrabiaæ bêdzie. Wyczerpn¹wszy porz¹dek dzienny, wróciliœmy do Wierzenicy, gdzie szanowny gospodarz zaprosi³ nas na obiad, wœród którego wzniesiono kilka prawdziwie serdecznych toastów. Na odjezdnem pokaza³ nam jeszcze p. hr. Cieszkowski budynek przeznaczony na stacy¹ doœwiadczaln¹ leœn¹. Obok budynku tego znajduje siê znaczny obszar ziemi do robienia odpowiednich doœwiadczeñ. Budynek jako te miejsce samo zupe³nie odpowiada celowi. Po egnawszy gospodarza, udaliœmy siê do Kobylnicy na poci¹g wieczorny, wynosz¹c w sercach naszych jak najmilsze uczucia tak z goœcinnego i serdecznego przyjêcia, jako te i tê myœl: oby zacny protektor leœnictwa wielu znalaz³ naœladowców wœród obywatelstwa polskiego! Wymieniony budynek przeznaczony na stacy¹ doœwiadczaln¹ leœn¹ to nic innego jak Akademia". Cieszkowski wybudowa³ go po œmierci ony z przeznaczeniem na wy sz¹ szko³ê rolnicz¹ jej imienia. Niestety nie sta³ siê on jej siedzib¹, ostatecznie powsta³a w abikowie. Natomiast szkó³ka z trzech stron otoczona piêknem zagajeniem sosnowem to Paw³ówko. Dzisiejsza siedziba Leœnictwa Wierzonka. Warto te zwróciæ uwagê na ró norodnoœæ gatunkow¹ opisanego drzewostanu i roœlinê hodowan¹ dla ³yka, z którego wyrabiano kapcie. Zwyciêski p³ug mia³ byæ produkowany w zak³adach nazwanych rok wczeœniej imieniem zmar³ego w 1868 r. Hipolita Cegielskiego. Ca³y opis dowodzi te, e wbrew niektórym opiniom A. Cieszkowski nie by³ oderwanym od problemów codziennoœci filozofem, kiedy by³o trzeba twardo st¹pa³ po ziemi. Ewa J. i W³odzimierz Buczyñscy

przydro ny krzy w Wierzenicy Wierzeniczenia 1 /47/ 2007 Rok IX Pismo wychodz¹ce przy Parafii p.w. œw. Miko³aja w Wierzenicy redaguj¹: ks. Przemys³aw Kompf, Ewa Buczyñska, W³odzimierz Buczyñski Gra yna Dominikowska, Maciej Dominikowski /red. odpowiedzialny/ fotografia na ok³adce: Iliana Firlik * sk³ad, ³amanie i oprac. graf. Maciej Dominikowski DRUKARNIA SWARZÊDZKA Stanis³aw i Marcin Witeccy SWARZÊDZ ul. Pogodna 24a tel. 061 817 27 64 WWW.DRUKARNIASWARZEDZKA.PL Drukujemy: ksi¹ ki, gazety, ulotki, listowniki, wizytówki, foldery, plakaty, streify, numeracja druków. Studia graficzne, fotografia reklamowa, konsultacje plastyczne. Oferujemy: wykonanie reklam stoj¹cych, wycinanie liter, nadruki reklamowe. T³umacz przysiêg³y jêzyka niemieckiego.