Present Simple /Czas teraźniejszy prosty UŜywamy go dla sformułowania wyraŝeń o znaczeniu ogólnym takich jak: prawa naukowe, definicje, szeroko pojętych faktów oczywistych. Stosujemy go gdy czynności mają charakter stały lub powtarzający się. Czas ten we wszystkich osobach ma formę podstawową, z wyjątkiem trzecie osoby liczby pojedynczej, w której występuje końcówka s lub es. I speak. You speak. He/She/It speaks. We speak. You speak. They speak. Formę pytającą tworzymy poprzez dodanie na początku zdania do, a w trzeciej osobie liczby pojedynczej does, oczywiście przed podmiotem w zdaniu. Do you see them? Does he see you? Formę przeczącą tworzymy poprzez dodanie do słówka do lub does lub odpowiednie formy czasownika wyrazu not. She does not see.(she doesn t see). We do not see.(we don t see).
Present Continuous / Czas teraźniejszy ciągły Czasu tego uŝywamy w pierwszym rzędzie gdy mówimy o czynności która odbywa się w chwili w której mówimy. Czasu tego nie uŝywamy z czasownikami wyraŝającymi czynności zmysłów np. hear, see, sense; uczucia; np. love, hate, like, czynność umysłową np. think, forget, know; wyraŝającymi posiadanie np. own. Czas ten tworzymy poprzez połączenie odpowiedniej formy czasownika to be w Simple Present z imiesłowem ( końcówką ing) potrzebnego czasownika. I am speaking. You are speaking. He/she/It is speaking. We are speaking. You are speaking. They are speaking. Forma pytająca tworzona jest stawiając odpowiednią formę czasownika (am, are, is) przed podmiotem w zdaniu. Are you speaking? Is she speaking? Are they speaking? Przeczenie tworzymy przez dodanie do odpowiednie formy czasownika to be wyrazu not. I am not speaking.(i m not speaking). They are not speaking.(they aren t speaking). Czas ten moŝe być równieŝ uŝywany do wyraŝenia czynności mającej miejsce w przyszłości lub dla wyraŝenia zamiaru, intencji. I am going to speak. Are we going to speak?
Present Perfect/Czas przeszły złoŝony MoŜna powiedzieć Ŝe czas ten ilustruje związek przeszłości (tego co się stało lub nie stało) z teraźniejszością. WyraŜa zatem przeszłość która swym zasięgiem dotyka teraźniejszości: przeszłość aŝ do chwili obecnej, a więc gdy opisujemy czynności zaczęte w przeszłości ale trwające nadal, dopiero co zakończone, lub powtarzające się w nieograniczonym okresie w przeszłości i teraźniejszości. ZauwaŜmy Ŝe czas Present Perfect podaje informacje aktualne mimo Ŝe pochodzą one z przeszłości podczas gdy czas Past Simple opowiada historię. Czas ten tworzymy dodając do odpowiedniej formy czasownika to have w czasie teraźniejszym imiesłowu biernego odpowiedniego czasownika. Pamiętajmy Ŝe czasowniki mogą przybierać formy regularne i nieregularne. I have spoken. You have spoken. He/She/It has spoken. We have spoken. You have spoken. They have spoken. Pytanie tworzymy stawiając have lub has przed podmiotem w zdaniu. I have spoken. He has spoken. We have spoken. Przeczenie powstaje poprzez dodanie do czasownika to have lub has wyrazu not. I have not spoken. (I haven t spoken). She has not spoken. (She hasn t spoken).
Present Perfect Continuous / Czas przeszły złoŝony ciągły Czas ten opisuje sytuacje podobne do Present Continuous, z tym Ŝe podkreśla zakotwiczenie opisywanej czynności w przeszłości. Jakaś czynność rozpoczęta w przeszłości trwa nieprzerwanie do chwili obecnej, jej skutki trwają nadal. To czas tworzony z form have been lub odpowiednio has been z imiesłowem czasu teraźniejszego(końcówka ing) odpowiedniego czasownika. I have been speaking. You have been speaking. He/She/It has been speaking. We have been speaking. You have been speaking. They have been speaking. Forma pytająca. Has he been speaking? Have they been speaking? Przeczenie powstaje poprzez dodanie do form have lub has wyrazu not. You have not been speaking. (You haven t been speaking). We have not been speaking. (We haven t been speaking).
Past Simple / Czas Przeszły Prosty To przede wszystkim czas narracji. Opowiadamy, jak było w pewnym momencie lub okresie przeszłości. Nie muszą wynikać z tego Ŝadne znaczące skutki dla chwili obecnej. W wypadku czasowników regularnych powstaje przez dodanie końcówek ed lub d do formy podstawowej danego czasownika. Formy czasowników nieregularnych przybierają róŝne końcówki co wymaga ich pamięciowego opanowania. Czasownik ma niezmienną formę we wszystkich osobach. I spoke. You spoke. He/She/It spoke. We spoke. You spoke. They spoke. Pytania tworzymy przez dodanie wyrazu did na początku zdania a następnie dodanie czasownika w jego podstawowej formie. Did I speak? Did you speak? Did he/she/it speak? Did we speak? Did you speak? Did they speak? Forma przecząca powstaje poprzez umieszczenie słówka not po did a następnie odpowiedniej formy czasownika. I did not speak. (I didn t speak). They did not speak. (They didn t speak).
Past Continuous / Czas przeszły ciągły Czas ten eksponuje rozciągłość opisywanej czynności w czasie. Coś działo się nieprzerwanie w momencie, gdy jakieś wydarzenie(np. czyjeś przybycie) przecięło opisywaną czynność. I was speaking on the phone when the door bell rang. (Rozmawiałem przez telefon gdy zadzwonił ktoś do drzwi). Łączymy formy was, were z imiesłowem czasownika wyraŝającym daną czynność(zakończenie ing). I was speaking. He/She/It was speaking. You were speaking. We were speaking. You were speaking. They were speaking. Chcąc utworzyć pytanie. Was I speaking? Were you speaking? Were we speaking? I przeczenie. She was not speaking. (She wasn t speaking). They were not speaking.(they weren t speaking).
Past Perfect / Czas zaprzeszły Czas ten występujący duŝo częściej w angielszczyźnie pisanej, formalnej niŝ potocznej uŝywany jest dla zaznaczenia jednej czynności przeszłej w stosunku do innej czynności przeszłej. He had spoken to him before we all met together. (Rozmawiał z nim zanim się wszyscy spotkaliśmy razem).silnie zaakcentowana jest uprzedniość jednej czynności wobec innej, obie mają jednakowoŝ miejsce w przeszłości. Powstaje przez zestawienie formy had z imiesłowem biernym odpowiedniego czasownika. Ma on tę samą postać we wszystkich osobach. I had spoken. You had spoken. He/She/It had spoken. We had spoken. You had spoken. They had spoken. Formy pytające. Had I spoken? Had you spoken? Had they spoken? Negacja. He had not spoken. (He hadn t spoken). We had not spoken. (We hadn t spoken).
Past Perfect Continuous / Czas zaprzeszły ciągły Głównym zastosowaniem tego czasu jest wyraŝenie czynności która odbywała się juŝ od jakiegoś czasu w momencie kiedy nastąpiła wypowiedź. He said he had spoken to the directors. (Powiedział, Ŝe rozmawiał z dyrektorami). Czas ten sygnalizuje, Ŝe opisywana czynność odbywała się juŝ od pewnego czasu, kiedy nastąpiła inna czynność lub stan. I had spoken. You had spoken. He/She/It had spoken. We had spoken. You had spoken. They had spoken. Tworzenie pytania. Had I spoken? Has she spoken? Had they spoken? Przeczenia. I had not spoken. (I hadn t spoken). We had not spoken. (We hadn t spoken).
Future Simple / Czas przyszły prosty Czasu tego uŝywamy gdy chcemy wyrazić obietnicę, zamiar, decyzję podjętą w chwili mówienia, przewidywanie, uprzednio przyjęty plan. Tworzymy go zestawiając formę will lub shall z bezokolicznikiem danego czasownika. (Forma shall występuje, choć coraz rzadziej w języku mówionym, w pierwszej osobie liczby pojedynczej i mnogiej.) I will(shall) speak. You will speak. He/She/It will speak. We will(shall) speak. You will speak. They will speak. Tworzenie pytania. Will you speak? Will she speak? Will we speak? Przeczenie. I will not speak. (I won t speak). They will not speak. (They won t speak).
Future Continuous / Czas przyszły ciągły Czas ten moŝe wyraŝać czynność odbywającą się nieprzerwanie przez pewien czas w przyszłości. Powstaje prze zestawienie zbitkę will be lub shall be z formą ing danego czasownika. I will(shall) be speaking. You will be speaking. He/She/It will be speaking. We will(shall) be speaking. You will be speaking. They will be speaking.