P o d s t a w y a p l i k a c j i k l e j ó w

Podobne dokumenty
Przygotowanie powierzchni do procesu klejenia MILAR

WYTRZYMAŁOŚĆ POŁĄCZEŃ KLEJOWYCH WYKONANYCH NA BAZIE KLEJÓW EPOKSYDOWYCH MODYFIKOWANYCH MONTMORYLONITEM

Klejenie. Wprowadzenie

Kleje i uszczelniacze

WYBRANE METODY MODYFIKACJI ASFALTÓW. Prof. dr hab. inż. Irena Gaweł emerytowany prof. Politechniki Wrocławskiej

Kleje konstrukcyjne stosowane w obiektach inżynierii komunikacyjnej

Primer PU 31 Impregnat i grunt

TEMAT 11: CZYNNIKI NISZCZĄCE PODŁOŻA I POWŁOKI MALARSKIE

Tworzywa sztuczne, to materiały oparte na. zwanych polimerami, otrzymywanych drogą syntezy. chemicznej, w wyniku procesów zwanych ogólnie

Oznaczanie stabilności połączeń adhezyjnych kompozytów polimerowych

Pulsar Fix 07, 50ml, przeźroczysty. Dragon klej do gumy i metalu, 200ml

MATERIAŁOZNAWSTWO. Prof. dr hab. inż. Andrzej Zieliński Katedra Inżynierii Materiałowej Pok. 204

PROTECT 320 Karta Techniczna LT Karta techniczna PROTECT 320 Podkład akrylowy WŁAŚCIWOŚCI

Opracowała: dr inż. Teresa Rucińska

Materiały budowlane - systematyka i uwarunkowania właściwości użytkowych

MATERIAŁOZNAWSTWO. dr hab. inż. Joanna Hucińska Katedra Inżynierii Materiałowej Pok. 128 (budynek Żelbetu )

Materiały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne

ŁÓDŹ ODPORNA NA SŁOŃCE

możliwie jak najniższą lepkość oraz / lub niską granicę płynięcia brak lub bardzo mały udział sprężystości we właściwościach przepływowych

PROTECT 390 Karta Techniczna LT Karta techniczna PROTECT 390 Podkład akrylowy WŁAŚCIWOŚCI

PLUS 750 Przyspieszacz do wyrobów akrylowych. LT PLUS 760 Dodatek antysilikonowy. LT-04-04

Karta Techniczna Spectral UNDER 335 Dwuskładnikowy podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

Wytwarzanie i przetwórstwo polimerów!

SKURCZ BETONU. str. 1

PLUS 750 Przyspieszacz do wyrobów akrylowych. LT PLUS 760 Dodatek antysilikonowy. LT-04-04

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA TECHNOLOGII POLIMERÓW

PLUS 750 Przyspieszacz do wyrobów akrylowych. LT PLUS 760 Dodatek antysilikonowy. LT-04-04

KARTA PRODUKTU "RC 69"

P L O ITECH C N H I N KA K A WR

Karta Techniczna Spectral UNDER 365 Dwuskładnikowy podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

matowy, półpołysk 12 miesięcy w oryginalnych opakowaniach, w suchych pomieszczeniach w temperaturze C

Zalecenia firmy Dow Corning w odniesieniu do wklejania pakietów szybowych w konstrukcje okien i drzwi wykonanych z PCV, aluminium i drewna.

Karta Techniczna Spectral UNDER 325 Dwuskładnikowy podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

ARTS & HOBBY CENTRUM. Kleje UV i akcesoria lipiec 2013

Karta Techniczna Spectral UNDER 355 Dwuskładnikowy podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

PLUS 750 Przyspieszacz do wyrobów akrylowych. LT PLUS 760 Dodatek antysilikonowy. LT-04-04

Karta Techniczna PROTECT 321 UHS Podkład akrylowy Wypełniający podkład akrylowy utwardzany izocyjanianem alifatycznym.

RóŜnica temperatur wynosi 20 st.c. Ile wynosi ta róŝnica wyraŝona w K (st. Kelwina)? A. 273 B. -20 C. 293 D. 20

Plan prezentacji. Podsumowanie. - wnioski i obserwacje z przeprowadzonych badań

Wstęp... CZĘŚĆ 1. Podstawy technologii materiałów budowlanych...

Karta Techniczna Spectral UNDER 365 Dwuskładnikowy podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

Karta Techniczna Spectral UNDER Podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

ARTS & HOBBY CENTRUM. Kleje UV i akcesoria lipiec 2013

Rodzina produktów RX. Etykiety trwałe RX15 i RX18. Zastosowania motoryzacyjne, przemysłowe i elektronika konsumencka. Kleje do etykiet trwałych

Karta Techniczna Spectral UNDER 335 Dwuskładnikowy podkład akrylowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

Technologie Materiałowe II Spajanie materiałów

KARTA PRODUKTU "RC 38"

PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH

Karta Techniczna Spectral UNDER 00-RACE. Podkład aspartanowy czarny P5 PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral PLAST 775 Spectral PLAST 825

AlfaFusion Technologia stosowana w produkcji płytowych wymienników ciepła

INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Przetwórstwo tworzyw sztucznych i gumy

PLUS 750 Przyspieszacz do wyrobów akrylowych. LT PLUS 760 Dodatek antysilikonowy. LT-04-04

BADANIE ODPORNOŚCI NA PRZENIKANIE SUBSTANCJI CHEMICZNYCH PODCZAS DYNAMICZNYCH ODKSZTAŁCEŃ MATERIAŁÓW

Statyka Cieczy i Gazów. Temat : Podstawy teorii kinetyczno-molekularnej budowy ciał

Karta Techniczna PROTECT 330 Podkład akrylowy Wypełniający podkład akrylowy utwardzany izocyjanianem alifatycznym.

Karta Techniczna PROTECT 321 Podkład akrylowy Wypełniający podkład akrylowy utwardzany izocyjanianem alifatycznym.

Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

PL B1. Sposób wytwarzania kompozytów włóknistych z osnową polimerową, o podwyższonej odporności mechanicznej na zginanie

dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG

Opis. Zastosowanie. Karta Techniczna

Pulsar fix, 5g, przeźroczysty. Pulsar lok mocny, 3g

Hydroizolacja plaskiego dachu za pomoca ciekłej membrany poliuretanowej

Struktura materiałów. Zakres tematyczny. Politechnika Rzeszowska - Materiały lotnicze - I LD / dr inż. Maciej Motyka.

PERFEKCYJNY EFEKT W KAŻDYCH WARUNKACH!

Proces spawania POLETYLENU

dr hab. inż. Władysław Zielecki, prof. PRz Rzeszów r. Katedra Technologii Maszyn i Inżynierii Produkcji Politechnika Rzeszowska RECENZJA

Karta Techniczna Spectral KLAR 555 Dwuskładnikowy bezbarwny lakier akrylowy o zwiększonej odporności na zarysowanie Scratch Resistant (SR)

Karta Techniczna Spectral UNDER 385 Dwuskładnikowy podkład epoksydowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral H 6985 Spectral EXTRA 745

Połączenia jednostek montażowych. Podstawy Technik Wytwarzania II dr inż. Marcin Słoma

BIOTRIBOLOGIA. Wykład 1. TRIBOLOGIA z języka greckiego tribo (tribos) oznacza tarcie

Karta Techniczna Spectral UNDER 385 Dwuskładnikowy podkład epoksydowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral H 6985 Spectral PLAST 825

Karta Techniczna Spectral UNDER 385 Dwuskładnikowy podkład epoksydowy PRODUKTY POWIĄZANE

WŁAŚCIWOŚCI TECHNICZNE

Karta Techniczna Spectral KLAR 565 Dwuskładnikowy bezbarwny lakier akrylowy VHS. PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral EXTRA 895. Rozcieńczalnik do cieniowania

brutto 123 zł brutto 487,97 zł

CHEMIA BUDOWLANA

Karta Techniczna Spectral KLAR 555 Dwuskładnikowy bezbarwny lakier akrylowy o zwiększonej odporności na zarysowanie Scratch Resistant (SR)

tylko przy użytkowaniu w warunkach wilgotnych b) tylko dla poszycia konstrukcyjnego podłóg i dachu opartego na belkach

Dragon klej epoksydowy do metalu, 36ml. Dragon klej do parkietu akrylowy, 6kg

MATERIAŁY MALARSKIE- SPOIWA

INFORMACJA TECHNICZNA

Termoplastyczny modyfikator asfaltu CGA 180!

STRUCTUM - TECHNOLOGIE JUTRA DZISIAJ. Structum Sp. z o.o., ul. Niepodległości 30/59, Lublin, Poland

Tworzywa sztuczne, to materiały oparte na. wielkocząsteczkowych związkach organicznych. zwanych polimerami, otrzymywanych drogą syntezy

Zastosowanie zapraw do płytek. Autor: Ceresit

PRACA DYPLOMOWA W BUDOWIE WKŁADEK FORMUJĄCYCH. Tomasz Kamiński. Temat: ŻYWICE EPOKSYDOWE. dr inż. Leszek Nakonieczny

Karta Techniczna Spectral KLAR 535 MAT Dwuskładnikowy bezbarwny lakier akrylowy matowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

Technologie Materiałowe II Spajanie materiałów

3. Przejścia fazowe pomiędzy trzema stanami skupienia materii:

Karta Techniczna Spectral 2K Dwuskładnikowy akrylowy system mieszalnikowy PRODUKTY POWIĄZANE. Spectral SOLV 855

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 9

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

RURA GRZEWCZA Z BARIERĄ ANTYDYFUZYJNĄ II GENERACJI

Nauka o Materiałach. Wykład IX. Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne. Jerzy Lis

Nauka o Materiałach. Wykład XI. Właściwości cieplne. Jerzy Lis

EPOKSYDOWE SYSTEMY DO LAMINOWANIA

Transkrypt:

dr inż. Mariusz Tryznowski P o d s t a w y a p l i k a c j i k l e j ó w 1. Ogólna charakterystyka klejów Polimery są to związki wielkocząsteczkowe składające się z dużej liczby mniejszych powtarzających się ugrupowań atomowych zwanych merami. Polimery są składnikami większości klejów. Klej jest substancją zdolną do trwałego połączenia dwu powierzchni w wyniku działania siły przyczepności do powierzchni klejonej (adhezja) i sił spójności wewnętrznej (kohezja) Istota klejenia polega na tym, że odpowiednie grupy polarne występujące w strukturze polimeru stanowiącego klej są w stanie tworzyć silne wiązania chemiczne z odpowiednimi grupami materiałów klejonych. Podstawowa właściwością kleju jest jego duża przyczepność do podłoża. Nie istnieją kleje uniwersalne. Do każdej pary klejonych powierzchni mogą być stosowane tylko odpowiednie dla niej kleje. 1.1. Teoria adhezji Adhezja oznacza trwałe wzajemne oddziaływanie międzycząsteczkowe kleju i przedmiotów klejonych. Miarą adhezji jest praca przypadająca na jednostkę powierzchni, którą należy wykonać aby rozłączyć stykające się ciała. Adhezja jest możliwa dzięki: siłom van der Waalsa polegającym na oddziaływaniu cząsteczek o dipolach trwałych (dipol-dipol) bądź indukowanych (dipol-dipol indukowany lub dipol chwilowy-dipol indukowany) chemisorpcji zjawisko polegające na wytwarzaniu wiązań chemicznych z powierzchnią podłoża Zazwyczaj powierzchnie tworzyw sztucznych są w zależności od rodzaju tworzywa i metody produkcji mniej lub bardziej gładkie. Odznaczają się słabą zwilżalnością i małą aktywnością powierzchniową. Adhezję można zwiększyć przez nadanie chropowatości klejonej powierzchni obróbką mechaniczną lub chemiczną. W wyniku obróbki mechanicznej tworzy się wiele bardzo drobnych rys, dzięki którym zwiększa się oddziaływanie międzycząsteczkowe przypadające na jednostkę powierzchni. Obróbka chemiczna polega na odtłuszczaniu, wytrawianiu i aktywowaniu powierzchni. Również napięcie powierzchniowe 1

wpływa na adhezję. Warunkiem niezbędnym do uzyskania zwilżania ciała stałego przez ciecz jest przewaga energii powierzchniowej ciała stałego nad energią powierzchniową cieczy. Rysunek 1. Zwilżanie powierzchni elementu łączonego: a), b) zwilżanie dobre, c) zwilżanie złe. 1-podłoże porowate, 2-klej, 3-zamknięte powietrze w mikroporach. Adhezja maleje w miarę wzrostu ciężaru cząsteczkowego substancji klejącej, ponieważ zmniejsza się liczba grup końcowych, które spełniają funkcje dipoli lub mogą reagować z powierzchnią klejoną. W przypadku, gdy klej rozpuszcza częściowo materiał klejony wówczas dodatkowym czynnikiem wpływającym na adhezję jest dyfuzja rozpuszczalnika 1.2. Teoria kohezji Kohezja (spójność wewnętrzna) to typ oddziaływań międzycząsteczkowych, dzięki którym cząsteczki danej substancji są utrzymywane w bezpośredniej bliskości. Wewnętrzna spójność pojawia się w złączu, gdy ciekły klej przekształca się w stały polimer. Kohezja wynika z obecności sił związanych z plątaniną łańcuchów polimeru. Ze wzrostem wielkości cząsteczki zwiększa się kohezja Kohezja decyduje zarówno o wyborze technologii klejenia jak i o wytrzymałości mechanicznej złączy klejonych. Rysunek 2. Siły przyciągające na powierzchni styku łączonych elementów. 2

Twardnienie polega natworzenie się stałej spoiny klejowej w skutek odparowania rozpuszczalnika lub dyspergatora. Utwardzanie polega na powstaniu spoiny klejowej w wyniku polimeryzacji (sieciowania) żywicy lub monomeru. Proces ten wymaga zastosowania utwardzacza, katalizatora lub podwyższonej temperatury. Utwardzacze w przeciwieństwie do katalizatorów wbudowują się w strukturę usieciowanej spoiny klejowej. Rysunek 3. Schemat utwardzania z wykorzystaniem utwardzacza i katalizatora. 1.3. Zwilżalność Dobry klej powinien charakteryzować się nie tylko dużą adhezją do powierzchni łączonych ciał stałych, lecz również możliwie największą kohezją pomiędzy własnymi cząsteczkami. Dodatkowo powinien dobrze zwilżać łączone powierzchnie. Warunkiem zwilżania jest by siły przyciągania międzycząsteczkowego cieczy a cząsteczkami ciała stałego były większe od sił spójności pomiędzy cząsteczkami cieczy. Kropla kleju najlepiej zwilża powierzchnię ciała stałego, gdy się po niej rozlewa. Kąt zwilżalności zależy od napięcia powierzchniowego kleju i klejonego materiału. Klejona powierzchnia jest wystarczająco zwilżona tylko wówczas, gdy napięcie powierzchniowe kleju jest co najmniej równe lub niższe niż krytyczne napięcie powierzchniowe materiału klejonego. 2. Rodzaje i klasyfikacja klejów Istnieje wiele kryteriów podziału i klasyfikacji klejów. Ze względu na pochodzenie kleje można podzielić na naturalne (z kauczuku maturalnego, białkowe, skrobiowe, 3

dekstrynowe) oraz syntetyczne (reaktywne monomery, oligomery oraz zdyspergowane polimery itp.). Istotne znaczenie ma jednak, z przetwórczego punktu widzenia, podział klejów ze względu na mechanizm klejenia. 2.1. kleje twardniejące, które wnikają głęboko w materiał powodując jego pęcznienie i częściowe rozpuszczenie. Po połączeniu klejonych elementów i silnym dociśnięciu spoiny powierzchnie klejonych materiałów nawzajem się przenikają, następnie rozpuszczalnik paruje pozostawiając trwałą spoinę. Do klejów twardniejących możemy zaliczyć: kleje rozpuszczalnikowe to roztwory polimerów termoplastycznych w odpowiednich rozpuszczalnikach. Do otrzymania połączenia o dobrej wytrzymałości konieczne jest ilościowe odparowanie rozpuszczalnika. W przypadku dobrej rozpuszczalności klejonego tworzywa możliwe jest również klejenie samym rozpuszczalnikiem. Kleje rozpuszczalnikowe stosowane są najczęściej do klejenia termoplastów kleje dyspersyjne to mieszaniny dwufazowe zawierające zawiesinę rozdrobnionych spoiw z żywic syntetycznych (poliakrylany, polioctan winylu, poliuretany), lateksów w roztworze wodnym. Kleje dyspersyjne wykorzystywane są do drewna, papieru, wykładzin podłogowych i ściennych. 2.2. kleje chemoutwardzalne nie wnikają głęboko w materiał, mają jednak silne powinowactwo chemiczne do klejonego materiału dzięki czemu umożliwiają osiągnięcie dużych wytrzymałości łączy klejowych. Wiązanie następuje w wyniku reakcji chemicznej utwardzalnych żywic syntetycznych lub reaktywnych oligomerów. Dobry klej chemoutwardzalny powinien reagować dopiero po uformowaniu złącza. Do tego momentu reakcje są blokowane metodami fizycznymi lub chemicznymi. Blokowanie metodami fizycznymi polega na oddzielnym przechowywaniu składników kleju i połączeniu ich na krótko przed procesem klejenia. W przypadku blokady chemicznej, klej zawiera wszystkie reaktywne składniki, które reagują pod wpływem odpowiednich bodźców (ogrzanie, dostęp powietrza, wilgoci lub światła). Czas wiązania kleju może być dostosowany przez producenta do określonego procesu technologicznego. Czas utwardzania można regulować przez modyfikację kompozycji klejowej lub zmianę temperatury utwardzania. W śród klejów chemoutwardzalnych możemy wyróżnić kleje: polikondensacyjne, polimeryzacyjne i poliaddycyjne. 4

kleje polikondensacyjne podczas utwardzania kleju następuje wydzielenie produktu małocząsteczkowego np. kwasu organicznego (silikony utwardzone wilgocią), dwutlenku węgla (poliuretany utwardzane wilgocią) lub wody (żywice fenolowe). Kleje dostępne na rynku: Ekoprodur, Sikabond T8, Artelit PB-835, Uzin MK 92S, Suprakol K2 i inne. Żywice fenolowe utwardzanie zachodzi w temperaturze 120-160 C. Spoina klejowa jest krucha i o małej wytrzymałości na odrywanie. Wytrzymałość mechaniczną żywic fenolowych można poprawić po przez modyfikacje. Silikony jednoskładnikowe kleje utwardzające się w temperaturze pokojowej przy udziale wilgoci z powietrza. Silikony wykazują dużą elastyczność oraz odporność cieplną. Szybkość utwardzania zależy od względnej wilgotności powietrza. Wadą sylikonów jest ich mała wytrzymałość, dlatego stosowane są głównie jako uszczezlniacze. Rysunek 4. Silikon firmy Soudal stosowany do łączenia elementów wykonanych np. ze szkła kleje polimeryzacyjne monomery tych klejów łączą się podczas utwardzania w cząsteczki polimerów bez wydzielania substancji małocząsteczkowej np. cyjanoakrylowe, metakrylany. Kleje dostępne na rynku: Kropelka, Super Attak, Loctite 243 Chester Molecular B-36 i inne. kleje anaerobowe to grupa klejów polimeryzacyjnych, które utwardzają sie w momencie odcięcia dopływu tlenu i kontaktu z metalem. Stosowane są do uszczelnienia gwintów kleje cyjanoakrylowe stosuje się do klejenia małych powierzchni takich jak gumy, metale, tworzywa sztuczne. Są to kleje jednoskładnikowe, użyteczne w zakresie temperatur od -30 do 100 C. Rysunek 5. Cyjanoakrylowy klej firmy Glue-Invest S.A. 5

kleje poliaddycyjne utwardzanie tych klejów przebiega bez wydzielania się produktów małocząsteczkowych. Do klejów poliaddycyjnych zaliczamy żywice epoksydowe i poliuretanowe. Polimeryzacja klejów następuje wskutek połączenia żywicy i utwardzacza. Istnieją również kleje w których żywica i utwardzacz są zmieszane prze producenta. Utwardzanie takiego kleju rozpoczyna sie w podwyższonej temperaturze od 80 C. Kleje dostępne na rynku: Distal Epofix- Universal i inne. Rysunek 6. Dwuskładnikowy klej firmy Den Braven. W oddzielnych zbiornikach znajdują się żywica i utwardzacz, które po zmieszaniu tworzą właściwy klej. 3. Określenie parametrów operacji klejenia Wszystkie kleje wrażliwe są na siły ścinające dlatego złącza klejowe powinny być tak dobrane by nie osłabiać połączenia klejowego. Należy unikać klejenia elementów płyt lub folii na styk, ponieważ takie zespolenie nie zapewnia dostatecznej wytrzymałości. Optymalne połączenie na tzw. zakładkę polega na zwiększeniu powierzchni zetknięcia klejonych elementów w wyniku ich wzajemnego nałożenia. Długość zakładki zależy od rodzaju użytego kleju, grubości i modułu sprężystości materiałów klejonych. Najczęściej zakładka powinna być około pięć razy dłuższa od grubości łączonych elementów. Nadmierne powiększenie zakładki nie powoduje wzrostu wytrzymałości. Przy osiągnięciu granicy plastyczności materiału klej nie może już uczestniczyć w plastycznych odkształceniach tworzywa i spoina pęka. 6

Rysunek 4. Konstrukcje złącz klejowych w postaci płyt i folii. Podczas klejenia połączeń rurowych w wyniku osadzenia jednego elementu w drugim, głębokość sklejenia określa się wzorem 0,6d + 6, gdzie d zewnętrzna średnica rury. nieprawidłowe prawidłowe nieprawidłowe prawidłowe Rysunek 5. Konstrukcje złącz klejowych w postaci rur. 4. Określenie wymagań dotyczących trwałości złącza oraz charakterystyka klejonego materiału Zazwyczaj klejenie przebiega następująco: dwa elementy, które chce się połączyć, należy pokryć warstwą kleju, docisnąć do siebie i odczekać aż klej je zwiąże. Na wytrzymałość mechaniczną klejonej spoiny mają wpływ następujące czynniki: głębokość penetracji klejonego materiału przez klej im większa tym lepiej, ale gdy klej penetruje zbyt głęboko wówczas może zniszczyć strukturę klejonego materiału. Głębokość penetracji można zwiększyć przez zwiększenie chropowatości powierzchni klejonego materiału. 7

kształt i rozmiar spoiny ogólnie im większa powierzchnia spoiny i bardziej nieregularny kształt tym staje się ona mocniejsza. rodzaj i siła chemicznego oddziaływania kleju z klejonym materiałem. Jeżeli klej reaguje z podłożem tworząc wiązania chemiczne to taka spoina jest bardziej wytrzymała niż w przypadku klejów, które tylko wnikają w klejoną powierzchnię. Prowadząc rozważania na temat trwałość połączenia klejowego należy uwzględnić następujące czynniki: zakres temperatur pracy odporność na udary, wstrząsy cykliczne obciążenia termiczne odporność chemiczną (kwasy, zasady, wilgoć, oleje) robocze obciążenie złącza typy naprężeń, których należy oczekiwać (udary, ścinanie, zginanie itp.) oczekiwany czas eksploatacji wyrobu 5. Dobór kleju Najczęściej przed przystąpieniem do procesu klejenia gromadzi się tyle informacji ile tylko jest dostępne o każdym typie kleju. Taki sposób postępowania jest mało efektywny i czasochłonny. Lepszym sposobem jest sprawdzenie oczekiwań w stosunku do gotowego, sklejonego produktu oraz ograniczeń operacyjnych w miejscu pracy. Taki sposób postępowania doprowadzi do zdefiniowania oczekiwań w stosunku do trwałości połączenia i ograniczy wybór kleju. Po określeniu wymagań co do trwałości klejonego złącza należy zdefiniować parametry operacji klejenia. Należy zwrócić uwagę na: żądany czas zamocowania i klamrowania czas żelowania szkodliwe, lotne składniki kleju (odpowiedni system wentylacji, maski) pozycja klejenia (pionowa, pozioma) reologia kleju, tj. żądana lepkość warunki termiczne procesu klejenia (reakcje egzotermiczne, utwardzanie w temperaturze pokojowej itp.) wielkość klejonych elementów (konieczność odprowadzanie znacznych ilości ciepła) dozowanie ręczne, automatyczne 8

6. Literatura L. Dimter: Kleje do tworzyw sztucznych, PWN, Warszawa 1971 R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw sztucznych, Wyd. Edukacyjne Żak, Warszawa 1997 Ćwiczenie będzie polegało na dobraniu kleju do przygotowanych próbek materiałów i sprawdzeniu trwałości uzyskanego połączenia klejowego. 9