Witajcie!!! Dziś chciałabym Wam zaprezentować wspaniałe prace klas III dotyczące przyjaźni i nie tylko Zapraszam do lektury Prawdziwi Przyjaciele To był słoneczny, bardzo gorący, wakacyjny dzień. Na łące pełnej kwiatów spacerował konik Łatka. Czekał na swojego przyjaciela labradora Maksa. Wczoraj umówili się na wieczorną zabawę. Bardzo lubili razem biegać po łące i bawić się w berka. Zbliżała się pora kolacji, a Maksa jeszcze nie było. Nagle pojawił się. Łatka wiedziała, że jest smutny. Szedł wolno ze spuszczoną głową. Okazało się, że Pani Maksa złamała rękę spadając z roweru. Łatka nie była zła, że kolega spóźnił się na zabawę. Próbowała go pocieszyć i odprowadziła do domu. Przygoda naszych bohaterów pokazuje, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Należy wzajemnie wspierać się i sobie pomagać w potrzebie. Przyjaciele umówili się na wspólne zabawy, gdy Pani Maksa lepiej się poczuje. Zuzanna Piwnik Klasa IIIA Jak wykorzystałabym czarodziejską sakiewkę? Pewnego dnia gdy wracałam ze szkoły do domu, zauważyłam staruszkę, która bała się przejść przez jezdnię. Ruch był bardzo duży, nie było sygnalizatorów świetlnych, więc przeprowadziłam ją przez ulicę. Staruszka podziękowała i dała mi mały portfelik. Powiedziała, że to jest zaczarowana sakiewka, a złote monety mogę wykorzystać do dobrych celów. Gdy poszłam dalej, zobaczyłam chłopca. Był smutny, powiedział mi, że nie ma rodziców. Dałam mu jeden z pieniążków. W tym momencie przyszła pani, która powiedziała, że od dawna marzyła o małym chłopczyku. Zabrała go do swojego domu. Chłopiec bardzo się ucieszył. Odchodząc pomachał mi na pożegnanie. Następnego dnia idąc do szkoły zauważyłam siedzącą przy drodze dziewczynkę.
-Moi rodzice ciągle się na siebie złoszczą powiedziała smutnym głosem. Dałam jej zaczarowany pieniążek i kazałam iść do domu. Gdy zapukała do drzwi, w progu stanęli mama i tata. Byli uśmiechnięci i szczęśliwi. Od tej pory już nigdy nie byli na siebie źli, a dziewczynka cieszyła się razem z nimi. Pobiegłam szybko do szkoły. Mijałam aptekę. Obok stał starszy pan, którego nie było stać na lekarstwa. Dałam mu ostatni zaczarowany pieniążek, a on wszedł do apteki i kupił sobie wszystkie potrzebne leki. Po lekcjach uradowana wróciłam do domu. Czekali tam na mnie rodzice. Opowiedziałam im o wszystkim. Powiedzieli, że bardzo dobrze postąpiłam, a ja też cieszyłam się, że pomogłam potrzebującym. Wehikuł czasu Przed moim domem wylądował wehikuł czasu. Wsiadłam do niego i poleciałam do krainy przyszłości. Wylądowałam w pięknej dolinie. Była tam duża łąka, dookoła rosły kwitnące hortensje i bardzo wysokie drzewa. Na środku znajdował się piękny, wspaniały i szklany budynek. Podeszłam bliżej i zobaczyłam, że to jest stajnia. Weszłam do środka i stanęłam bardzo zdziwiona. Było tam dużo boksów, a w nich wspaniałe rumaki. Obok każdego boksu była półka, na której leżały: szczotka, uwiąz, uzda i siodła. W każdym boksie był szklany żłób i automatyczne poidło. Było tam bardzo czysto. W rogu stajni stała szklana drabina prowadząca na strych. Gdy weszłam do góry zobaczyłam specjalne ubrania dla koni. Wzięłam jedno i ubrałam konia, który najbardziej mi się podobał. Wsiadłam na niego i pogalopowałam po łące. Obok mnie biegały konie i mała źrebięta. Chwilę później usłyszałam głos mamy, która mówiła: Julciu, wstawaj czas do szkoły. Otworzyłam oczy i okazało się, że to był tylko sen. Wierszyk o jesieni Przyszła jesień szara, bura, bardzo smutna i ponura. Ma też swoje dobre strony, kolorowe drzew korony. Zatańczyła z wiatrem jesień, bo to przecież jest już wrzesień.
Dywan z liści nam utkała, troszkę deszczem popłakała. Z drzewa sypią się kasztany, my je wszystkie pozbieramy. Będzie z nimi dość robótki, Wyjdą z tego piękne ludki. Bal u Julki Julka zachorowała na grypę. Akurat wtedy, kiedy w szkole pojawiło się ogłoszenie o zabawie karnawałowej. W dniu balu, po południu zadzwonił domofon. Mama otworzyła drzwi. Julka z zaciekawieniem nadsłuchiwała kto przyszedł. Do pokoju dziewczynki weszły Zuzia i Ola. Na twarzy Julki pojawił się uśmiech. -Julciu, urządzimy sobie bal! - krzyknęła Zuzia. -Przyniosłyśmy wstążeczki, balony i chorągiewki powiedziała Ola. -Chciałyśmy, żebyś też uczestniczyła w balu, więc zamiast do szkoły przyszłyśmy urządzić bal u Ciebie! - wykrzyknęły dziewczynki. Szybko udekorowały pokój Julki. Wspólnie bawiły się, organizowały konkursy i śpiewały piosenki. Julka cieszyła się, że razem z koleżankami miło spędziła czas. Za to, że pamiętały o niej serdecznie im podziękowała. Julia Kuszner Klasa III A Czas na prace klasy III C
Przyjaźń zawsze wygrywa Pewnego razu Mik z Pucem i Bursztynem spotkali nowego psa w mieście. Nazywał się Pączek. Okazał się groźnym przeciwnikiem. Nagle Pączek rzucił się na Mika. Puc i Bursztyn ruszyli mu z pomocą. Rozpoczęła się bohaterska walka. Wszystko skończyło się szczęśliwie kiedy pojawiła się tajemnicza postać. Pączek nagle zniknął. Było to wielkie zwycięstwo przyjaźni. Inka A. Mikado czy Mik? Pewnego razu Puc i Bursztyn zaprosili Mika na wycieczkę do lasu. Nagle z krzaków wyszła panna Agata z Tjuzdejkiem. Jak zobaczyła Mika to przypomniała sobie, że to jej pies, który jej uciekł. Rzekła: - Oddajcie mi mojego psa Mikado! Puc popatrzył na Bursztyna, a Bursztyn na Puca. Puc krzyknął: - W nogi! Wszystko skończyło się dobrze, bo Mik poszedł do Katarzyny i powiedział: - Chodź ze mną! Szybko! Katarzyna poszła za Mikiem i załatwiła sprawę. Emilka Z. Wycieczka do lasu Pewnego razy psy wybrały się do lasu. Szły i szły, aż w końcu poczuły, że coś spada im na głowy. Mikado spojrzał w górę, ujrzał tam wiewiórkę, która zrzucała na psy żołędzie i powiedziała: - To moje terytorium, uciekajcie stąd! Pieski wystraszyły się, bo nigdy nie widziały takiej wiewiórki! Nagle zobaczyły, że wiewiórka śmieje się. Wszystko skończyło się szczęśliwie, ponieważ okazało się, że wiewiórka żartowała. Zwierzątka zaprzyjaźniły się i postanowiły się często odwiedzać.
Ala Przygoda w parku Pewnego razu psy wybrały się do parku. W pewnym momencie na jednej z ławek spostrzegły tajemniczą, puchatą, czarną kule. Kula unosiła się i opadała, wydając przy tym groźne pomruki. Puc ostrożnie trącił kulę nosem, a potem pacnął łapą. Nagle kula podniosła się i groźnie syknęła wysuwając pazury. Był to potężny kot. Rozbudzone zwierzę rzuciło się na Puca, ale Puc zdołał uciec. Wszystko skończyło się szczęśliwie, bo kotu znudził się pościg za psem. Odszedł i zasnął na innej ławce. Tajemnicza postać Pewnego razu gdy Mik, Puc, Bursztyn bawili się w lesie, Mik wpadł w krzaki i zobaczył jak zza drzewa wychodzi tajemnicza postać. Następnie uciekł, bo bał się, że to jest ktoś zły. Tak naprawdę była to mała i słodka suczka. Wyglądała jak puchaty stworek. Kiedy psy wróciły do domu, opowiedziały wszystko Katarzynie i zaprowadziły ją do lasu. Tam pokazały jej tajemniczą postać. Katarzyna wytłumaczyła im, że to tylko mały piesek. Wszystko skończyło się szczęśliwie, bo Puc, Bursztyn i Mik poznali prawdę i bawili się z pieskiem, a Katarzyna go przygarnęła i nazwała Lili. Paulina Wiśniewska Nowe przygody Puca, Bursztyna i gości
Pewnego razu gdy Mik, Puc, Bursztyn wybrali się na spacer do parku nagle pojawiła się tajemnicza postać z siatką w ręku. Osoba ta okazała się groźnym przeciwnikiem, ponieważ chciała wyłapać wszystkie psy. Puc, bursztyn i Mik byli przerażeni, ale w ostatniej chwili udało im się uciec do domu. Wszystko skończyło się szczęśliwie, bo wzajemna pomoc dały im zwycięstwo. Magda Szymczak Przyjacielska wyprawa Pewnego razu Puc, Bursztyn i Mik postanowili pobiec do parku. Nagle spotkali tam obcego psa, który był od nich dużo groźniejszy i silniejszy. Nieznajomy pies strasznie się zdenerwował na trzech przyjaciół, ponieważ był to jego teren. Mik zrobił groźna minę aby odstraszyć przeciwnika. Puc widząc całą sytuację postanowił załagodzić konflikt. Zaproponował wspólną zabawę. Wszyscy pobiegli w stronę polany. Wszystko skończyło się szczęśliwie, ponieważ park jest duży i dla wszystkich starczyło miejsca do zabawy. To było niesamowite przeżycie. Damian Witkowski Już czas się pożegnać i do następnego numeru naszego kącika Beata Czacharowska