Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2012 r. V ACz 450/12

Podobne dokumenty
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 2015 r. III CZ 20/15

Postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 5 października 1998 r. I ACz 562/98

Uchwała Sądu NajwyŜszego z dnia 23 września 2010 r. III CZP 57/10

Wyrok z dnia 16 czerwca 2009 r. I PK 226/08

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 29/14. Dnia 8 maja 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2011 r. I ACz 1627/11

POSTANOWIENIE. SSN Antoni Górski (przewodniczący) SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca) SSA Anna Kozłowska

Postanowienie Sądu NajwyŜszego z dnia 2 grudnia 2009 r. I CSK 120/09

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSA Władysław Pawlak

Wyrok Sądu NajwyŜszego z dnia 21 grudnia 2004 r. I CK 405/04

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca) SSA Dariusz Dończyk

W

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 57/07. Dnia 21 czerwca 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 81/09. Dnia 17 grudnia 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 24 października 2013 r. I ACz 1722/13

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca) SSN Agnieszka Piotrowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 5/17. Dnia 16 maja 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

1. [W] ramach skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego wyłączone jest badanie sprawy osądzonej przez sąd polubowny pod kątem merytorycznym.

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2012 r. I CSK 354/11

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 403/06. Dnia 21 lutego 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 120/09. Dnia 2 grudnia 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2009 r. III CZP 29/09

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca) SSN Maria Szulc

POSTANOWIENIE. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca) SSA Jacek Grela

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. w sprawie z powództwa L. Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. przeciwko Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa z siedzibą w W.

POSTANOWIENIE. SSN Władysław Pawlak (przewodniczący) SSN Barbara Myszka SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Jan Górowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz SSA Andrzej Struzik (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 66/06. Dnia 4 października 2006 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Marta Romańska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Marta Romańska SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 118/11. Dnia 8 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSA Marek Procek (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda

POSTANOWIENIE. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący) SSN Barbara Myszka SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 186/12. Dnia 15 lutego 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Antoni Górski (przewodniczący) SSN Kazimierz Zawada SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Dnia 28 marca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Korzeniowski

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf

POSTANOWIENIE. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz. Protokolant Anna Matura

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 86/17. Dnia 6 września 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Władysław Pawlak SSN Karol Weitz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Hubert Wrzeszcz SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Zbigniew Hajn SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Strzelczyk

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 70/14. Dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III SK 3/14. Dnia 30 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Iwulski

POSTANOWIENIE. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Dnia 10 stycznia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Wojciech Katner

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący) SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSA K. Staryk (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSP 1/15. Dnia 15 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Gerard Bieniek SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 70/17. Dnia 20 lipca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Monika Koba (przewodniczący) SSN Paweł Grzegorczyk SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III PZ 4/15. Dnia 11 sierpnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący) SSN Halina Kiryło (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda

POSTANOWIENIE. SSN Wojciech Katner (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSN Karol Weitz (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 50/17. Dnia 13 września 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Grzegorz Misiurek

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2000 r. I CKN 845/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 27/17. Dnia 28 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 354/11. Dnia 4 kwietnia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 111/14. Dnia 4 marca 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Transkrypt:

id: 20372 1. Z uwagi na treść art. 1158 1 kpc w sprawie ze skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego sądem właściwym do jej rozpoznania będzie sąd, który byłby właściwy do rozpoznania sprawy, gdyby strony nie dokonały zapisu na sąd polubowny. Regulację tę naleŝy rozumieć w taki sposób, Ŝe właściwym byłby kaŝdy sąd, bez jakichkolwiek ograniczeń w tym zakresie, a więc właściwy według właściwej ogólnej, bądź przemiennej, według wyboru powoda, oczywiście pod warunkiem, Ŝe w danej sprawie moŝliwe jest w ogóle skorzystanie z takiego wyboru. 2. Zgodnie z treścią art. 204 2 kpc pozew wzajemny wnosi się do sądu pozwu głównego, wobec czego stwierdzić trzeba, Ŝe dokonanie przez pozwanego (skarŝącego) wyboru polegającego na złoŝeniu pozwu wzajemnego w toku postępowania przed sądem polubownym, a nie oddzielnego powództwa w odrębnym postępowaniu, determinuje jego aktualną sytuację procesową i powoduje, Ŝe sądem właściwym do rozpoznania skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego będzie ten sam sąd, który byłby właściwy do rozpoznawania pozwu głównego (art. 1158 1 kpc w zw. z art. 204 2 kpc), a nie sąd właściwy dla powództwa wytoczonego ( ) w odrębnym postępowaniu, a nie jako powództwo wzajemne. Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2012 r. V ACz 450/12 Sąd Apelacyjny w Gdańsku Wydział V Cywilny w składzie następującym: SSA Jacek Grela (przewodniczący, sprawozdawca) SSA Artur Lesiak SSA Renata Arstka po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2012 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. Spółki Akcyjnej w W. przeciwko M. Spółki Akcyjnej w Ś. o uchylenie

wyroku sądu polubownego na skutek zaŝalenia powoda od postanowienia Sadu Okręgowego w B. z dnia 25 kwietnia 2012 r. sygn. akt VIII GC 68/12 postanawia: 1. sprostować oczywistą omyłkę pisarską w komparycji i uzasadnieniu postanowienia Sądu Okręgowego w B. z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt VIII GC 68/12, w ten sposób, Ŝe w oznaczeniu strony powodowej kaŝdorazowo zamiast [ ] wpisać [ ] w odpowiednim przypadku; 2. oddalić zaŝalenie. Uzasadnienie Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2012 r. Sąd Okręgowy w B. w sprawie ze skargi P. Spółki Akcyjnej w W. przeciwko M. Spółce Akcyjnej w Ś. o uchylenie wyroku sądu polubownego, na podstawie art. 200 1 kpc, stwierdził swoją niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu Sądowi Gospodarczemu w W. Sąd Okręgowy wskazał, Ŝe skarŝący uzasadniając właściwość miejscową Sądu Okręgowego w B. powołał się na to, Ŝe spór rozstrzygnięty przez sąd polubowny był sprawą o ustalenie istnienia stosunku prawnego, którego elementem była oferta złoŝona przez skarŝącego. W myśl zaś art. 1158 1 kpc skargę o uchylenie wyroku sądu polubownego rozpoznaje sąd, który byłby właściwy do rozpoznania sprawy, gdyby nie dokonano zapisu na sąd polubowny. Jeśli skarŝący chciałby wystąpić z powództwem o ustalenie (odpowiadającym treści powództwa wzajemnego) do sądu powszechnego, to mógłby je wytoczyć przed sądem ustalonym według właściwości określonej w art. 30 kpc. RównieŜ przeciwnik skargi mógłby wystąpić ze swoim powództwem przed sądem w B., poniewaŝ w okręgu tego sądu następuje wykonanie zarówno umowy generalnej, jak i pozostałych umów, w tym umowy sprzedaŝy w następstwie przyjęcia oferty. W odpowiedzi przeciwnik skargi podniósł zarzut braku właściwości Sądu Okręgowego w B. do rozpoznania sprawy i wniósł o jej przekazanie Sądowi Okręgowemu w W. Sąd Okręgowy wskazał, przychylając się do stanowiska przeciwnika skargi co do właściwości Sądu Okręgowego w W., Ŝe zgodnie z art. 1158 1 kpc sądem właściwym w sprawie skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego jest sąd, który byłby właściwy do rozpoznania sprawy, gdyby strony nie dokonały zapisu na sąd polubowny. Sprawą, którą strony poddały pod rozstrzygnięcie sądu polubownego była sprawa z powództwa M. S.A.

przeciwko P. S.A. oraz sprawa z powództwa wzajemnego P. S.A. przeciwko M. S.A. Sprawą, główną była sprawa z powództwa M. S.A. Zdaniem Sądu Okręgowego w art. 1158 1 kpc nie chodzi o sąd, do którego skarŝący mógłby wnieść ewentualną sprawę, ale sprawę, która została juŝ skierowana do sądu polubownego. Sprawa ta została wniesiona przez przeciwnika skargi przeciwko skarŝącemu, którego siedziba mieści się w W. Przy tym kwestia pozwu wzajemnego nie ma wpływu na zmianę właściwości (art. 204 2 kpc). Biorąc pod uwagę art. 30 kpc sprawa, którą rozpoznawał sąd polubowny powinna być wniesiona do Sądu Okręgowego w W., gdyby miał ją rozpoznawać sąd powszechny. Wskazał nadto Sąd Okręgowy, Ŝe ze względu na miejsce wykonywania umowy (art. 34 kpc) określone w art. 454 zd. 2 kc równieŝ sądem właściwym byłby Sąd Okręgowy w W. Postanowienie powyŝsze zaskarŝył zaŝaleniem powód zarzucając naruszenie art. 1158 1 kpc w zw. z art. 27 1 kpc i art. 30 kpc, art. 34 kpc w zw. z art. 454 1 kc oraz art. 204 3 kpc poprzez nieuprawnione przyjęcie, Ŝe dla badania właściwości sądu państwowego w niniejszej sprawie (ze skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego) znaczenie ma miejsce wykonania umowy sprzedaŝy zawieranej w następstwie przyjęcia oferty, a nie miejsce wykonania umowy generalnej, czyli tutejszy sąd; błędne przyjęcie, Ŝe zawarta w następstwie przyjęcia oferty umowa sprzedaŝy będzie wykonana wyłącznie w W., podczas gdy większość czynności skutkujących wykonaniem tej umowy, jak i samo nabycie praw udziałowych, następuje w Ś. (art. 34 kpc); pominięcie reguły z art. 204 3 kpc, zgodnie z którą przepisy dotyczące pozwu stosuje się odpowiednio do pozwu wzajemnego, a zatem równieŝ przepis art. 1158 1 kpc naleŝy odpowiednio zastosować do powoda wzajemnego i umoŝliwić mu wybór sądu w takim zakresie, w jakim przysługiwałby mu w przypadku, gdyby wnosił pozew do sądu powszechnego oddzielnie, a nie jako pozew wzajemny. W konsekwencji powyŝszego skarŝący zarzucił naruszenie art. 200 1 kpc. Podnosząc powyŝsze zarzuty Ŝalący wniósł o uchylenie zaskarŝonego postanowienia. W odpowiedzi na zaŝalenie przeciwnik skargi wniósł o jego oddalenie. Sąd Apelacyjny zwaŝył, co następuje: ZaŜalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. W pierwszej kolejności wskazać, Ŝe wbrew wywodom Ŝalącego spór rozpoznawany przez sąd polubowny nie dotyczył ściśle kwestii związanych z wykonywaniem umowy generalnej, co juŝ prawidłowo zaakcentował Sąd I instancji, lecz koncentrował się wokół

kwestii obowiązywania oferty złoŝonej powodowi M. S.A. przez pozwanego P. S.A. (dalej: P.). Ustalenie powyŝsze nie moŝe budzić wątpliwości w świetle treści orzeczenia wydanego przez sąd polubowny (v: wyrok sądu polubownego k. 16). To, Ŝe przedmiot rozpoznania sądu polubownego dotyczył jedynie pewnego wycinka stosunku prawnego łączącego M. S.A. i P., wynika równieŝ z uzasadnienia wyroku tego sądu, zawartego w jego punkcie 103. Reasumując, elementem badanym przez sąd polubowny była waŝność oferty. Dopiero rozstrzygnięcie tego konkretnego zagadnienia miało wpływ na obowiązywanie bądź nie umowy generalnej. W konsekwencji oznacza to, Ŝe nie mogło być miarodajne dla ustalenia właściwości sądu miejsce wykonania owej umowy generalnej, jak teŝ miejsce spełnienia świadczeń wzajemnych przez P. (miejsce przeniesienia praw udziałowych). Z powyŝszych względów trafnie Sąd I instancji badał kwestię wykonania umowy generalnej w zawęŝonym zakresie. Z uwagi na treść art. 1158 1 kpc w sprawie ze skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego sądem właściwym do jej rozpoznania będzie sąd, który byłby właściwy do rozpoznania sprawy, gdyby strony nie dokonały zapisu na sąd polubowny. Regulację tę naleŝy rozumieć w taki sposób, Ŝe właściwym byłby kaŝdy sąd, bez jakichkolwiek ograniczeń w tym zakresie, a więc właściwy według właściwej ogólnej, bądź przemiennej, według wyboru powoda, oczywiście pod warunkiem, Ŝe w danej sprawie moŝliwe jest w ogóle skorzystanie z takiego wyboru (np. nie zachodzi właściwość wyłączna, strony nie zawarły umowy prorogacyjnej). Gdyby sprawa w przedmiocie opisanym na wstępie niniejszego uzasadnienia nie toczyła się przed sądem polubownym, to nie ulega wątpliwości, Ŝe powód miałby moŝliwość wyboru w zakresie sądu właściwego, mógłby bowiem wytoczyć powództwo zarówno przed sąd określony według przepisów o właściwości ogólnej (art. 30 kpc), jak teŝ według właściwości przemiennej (art. 34 kpc). W niniejszej sprawie nie wystąpiły okoliczności, z których wynikałoby, Ŝe jeden tylko sąd byłby miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy. NiezaleŜnie jednak od tego, jakiego wyboru dokonałaby M. S.A., tj. czy pozew skierowałby do sądu ustalonego według właściwości ogólnej, czy teŝ do sądu ustalonego według właściwości przemiennej, to w obu przypadkach sądem właściwym byłby sąd w W. (jako sąd właściwy ze względu na siedzibę pozwanego oraz ze względu na miejsce wykonania umowy rozumianego jako miejsce dojścia do P. oświadczenia o przyjęciu oferty lub miejsce zapłaty ceny, tj. siedziba banku, w którym pozwany ma rachunek bankowy).

Bez znaczenia pozostają wywody zaŝalenia dotyczące kwestii właściwości sądu w sytuacji, w jakiej skarŝący wystąpiłby z odrębnym powództwem, a nie powództwem wzajemnym. Zgodnie z treścią art. 204 2 kpc pozew wzajemny wnosi się do sądu pozwu głównego, wobec czego stwierdzić trzeba, Ŝe dokonanie przez pozwanego (skarŝącego) wyboru polegającego na złoŝeniu pozwu wzajemnego w toku postępowania przed sądem polubownym, a nie oddzielnego powództwa w odrębnym postępowaniu, determinuje jego aktualną sytuację procesową i powoduje, Ŝe sądem właściwym do rozpoznania skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego będzie ten sam sąd, który byłby właściwy do rozpoznawania pozwu głównego (art. 1158 1 kpc w zw. z art. 204 2 kpc), a nie sąd właściwy dla powództwa wytoczonego przez P. w odrębnym postępowaniu, a nie jako powództwo wzajemne. Mając powyŝsze na względzie Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 2 kpc orzekł jak w sentencji. Sąd Apelacyjny z urzędu na podstawie art. 350 1 i 3 kpc sprostował oczywistą omyłkę w postanowieniu Sądu Okręgowego w B.