Jasir Arafat Droga ku wolnej Palestynie
Kim był? Jasir Arafat ur. 24 sierpnia 1929 w Jerozolimie (lub według innej wersji w Kairze) jako Muhammad Abd ar-rahman Abd ar-ra uf Arafat al-kudwa al- Husajni, znany także jako Abu Ammar, zm. 11 listopada 2004 w szpitalu wojskowym Percy w Clamart) polityk palestyński i przywódca tamtejszego ruchu wyzwoleńczego.
Jak to się zaczęło?
Wczesne lata Oficjalnie urodził się pod nazwiskiem Muhammad Abd ar-rahman Abd ar- Ra uf Arafat al-kudwa Miał siedmioro rodzeństwa a sam był drugim z najmłodszych potomków. W 1933 zmarła matka Na początku lat 50. przyjął imię Jasir a jeszcze wcześniej jako partyzant przyjął imię Abu Ammar
Utworzenie Al-Fatah Dokładna data powstania organizacji nie jest znana, według części źródeł organizacja działała już w 1957 roku. Istnienie grupy zostało oficjalnie potwierdzone w 1959 roku na łamach palestyńskiego magazynu nacjonalistycznego, Filastinuna Nida al-hajat redagowanego przez Abu Dżihada
Współpraca z OWP Wojna sześciodniowa rozpoczęła się po tym gdy 5 czerwca 1967 roku siły lotnicze izraelskiej armii przeprowadziły naloty przeciwko lotnictwu egipskiemu Wojna zakończyła się klęską sił arabskich oraz izraelską okupacją kilku terytoriów zamieszkanych przez Arabów, w tym Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy
Współpraca z OWP cd. Zaledwie tydzień po klęsce wojny sześciodniowej, Arafat w przebraniu przekroczył rzekę rzekę Jordan i przekroczył granicę Zachodniego Brzegu. Na palestyńskich terenach utworzył centra rekrutacyjne Fatahu w Jerozolimie W grudniu 1967 roku do dymisji jako przewodniczący OWP podał się Ahmad asz-szukajri. Do ustąpienia asz-szukajriego doprowadził sam Arafat. Następnym przewodniczącym grupy został Jahja Hammuda, Hammuda zaprosił Arafata i al-fatah do przyłączenia się w szeregi OWP. Fatah otrzymał 33 ze 105 miejsc w Komitecie Wykonawczym OWP a pozostałe 57 miejsc otrzymało kilka innych ugrupowań partyzanckich.
Czarny Wrzesień
Szczyt w Kairze. W celu załagodzenia konfliktu między przywódcami krajów arabskich prezydent Egiptu Gamal Abdel Naser zorganizował w Kairze szczyt w dniach 22-25 września 1970. Zostało na nim wynegocjowane porozumienie zakładające wycofanie oddziałów zbrojnych z miast jordańskich, zawieszenie broni oraz zwolnienie jeńców; porozumienie to 27 września 1970 podpisali król Husajn oraz Jasir Arafat. Wyrazem dobrej woli rządu miało być powołanie rządu cywilnego na czele z Ahmadem Tukanem. W Ammanie starcia zakończyły się. Dzień po zawarciu porozumienia Gamal Abdel Naser zmarł, co pozbawiło Palestyńczyków egipskiego wsparcia w konflikcie z królem Husajnem
Szczyt w Kairze cd. W takiej sytuacji Husajn polecił armii jordańskiej zlikwidować pozostałe jeszcze palestyńskie obozy zbrojne. W ciągu krótkiego zawieszenia broni Palestyńczycy zdołali jedynie ewakuować ocalałe oddziały na północ kraju. W marcu 1971 Jordańczycy odzyskali kontrolę nad Irbidem, zaś ostatni obóz palestyński w górach Adżlun poddał się po czterodniowym oblężeniu 17 lipca 1971. Palestyńczycy nie mogli już liczyć na pomoc syryjską, gdyż w grudniu 1970 w Syrii doszło do zamachu stanu, po którym władzę w kraju objął Hafiz al-asad, zmieniając następnie kurs polityki zagranicznej kraju. Syria przyjęła jedynie resztki rozbitych oddziałów palestyńskich z Adżlunu. Inni ocaleli bojówkarze palestyńscy znaleźli schronienie w Libanie.
Liban
Tunezja Palestyński przywódca wraz z całym kierownictwem organizacji al-fatah do 1993 roku przebywał w Tunezji. W latach 80. XX wieku Arafat otrzymywał pomoc finansową z Iraku, Libii i Arabii Saudyjskiej która pozwoliła mu zrekonstruować osłabioną OWP.
Porozumienie w Oslo
Nagroda Nobla 1994r.
Autonomia Palestyńska Palestyna na mapie 1995r.
Choroba i śmierć 25 października 2004 roku pojawiły się informacje o chorobie Arafata po tym, jak zwymiotował na spotkaniu. Władze palestyńskie stwierdziły, że to grypa. W ciągu następnych dni stan przywódcy ciągle się pogarszał, aż 3 listopada Arafat zapadł w śpiączkę. Przez następny tydzień co chwila stwierdzano, że Arafat albo jest w stanie śpiączki, albo jest w stanie wegetatywnym, a nawet że umarł. 11 listopada 2004