LOGA i GODŁA POLSKICH DYWIZJONÓW r.

Podobne dokumenty
REPLIKA SAMOLOTU R - XIII LUBLIN

Lotnictwo. Zmiana Program warty rozwoju Wojska Polskiego i jego realizacja

TEST HISTORYCZNY 7 DYWIZJA PIECHOTY. 1. W skład której armii wchodziła 7 Dywizja Piechoty we wrześniu 1939 roku? (0-1 pkt)

Ulica majora pilota Jana Michałowskiego

MARIAN BEŁC MIESZKANIEC WSI PAPLIN BOHATER BITWY O ANGLIĘ

OPRACOWANIA DOTYCZĄCE WOJNY POLSKO-SOWIECKIEJ W ZBIORACH CENTRALNEGO ARCHIWUM WOJSKOWEGO

I Brygada Legionów Polskich

WYKAZ JEDNOSTEK PROWADZĄCYCH NABÓR

Źródła: 1. Projekt edukacyjny Miasto Gdynia w okresie II Wojny Światowej Zeszyt nr 1 (26) 2. Gdyńska Rodzina Katyńska Stowarzyszenie w Gdyni

Tradycje administracji wojskowej w Tarnowie sięgają pierwszych dni odzyskania niepodległości. W dniu 28 października 1918 roku Polska Komisja

Spośród oficerów Powiatowych jkomend Uzupełnień, a później Rejonów Komend Uzupełnień śmierć w czasie wojny ponieśli m.in.:

HISTORIA I TRADYCJE. Zgodnie z Decyzją Nr 154/MON Ministra Obrony Narodowejz dnia 19 listopada 2018 r. Pułk przejął:

Mieszkaniec Nowego Kramska podkuwa konia na froncie I Wojny Światowej

Jan Tarnawa-Malczewski ( ) (p. str. 124b oraz 125b Albumu)

APARAT BEZPIECZEŃSTWA W POLSCE Kadra kierownicza

Osoba fizyczna Numer i seria mandatu Data nałożenia mandatu Kwota umorzenia

- korpus oficerów - STE: PPOR., POR., KPT. - korpus podoficerów - STE: SIERŻ., ST. SIERŻ., MŁ. CHOR. - korpus szeregowych - STE: SZER., ST. SZER.

Historia Pułku KALENDARIUM

Pioski 1937 r.

NA DZIEŃ r.

Kandydat podczas kwalifikacji powinien posiadać:

1956 rok. 4 czerwca Klasa II a. Wychowawca Czesław Nowacki. Nazwisko i imię. Pierwszy rocznik absolwentów

II Brygada Legionów Polskich

MATERIAŁY ARCHIWALNE DO DZIEJÓW LOTNICTWA LWP W LATACH Zarys organizacyjny

Szczegółowych informacji udziela Wojskowa Komenda Uzupełnień w Pile pod nr tel.

Spis treści. Od redakcji Wstęp Ireneusz Bujniewicz, Kolejnictwo w przygotowaniach obronnych Polski w latach

REGULAMIN OTWARTYCH MISTRZOSTW JEDNOSTEK WOJSKOWYCH WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO W BIEGU NA ORIENTACJĘ NA 2017 r.

Więcej informacji można uzyskać pod nr tel ,

Wykaz wakatów podoficerów zawodowych i oficerów młodszych w jednostkach Wojsk Lądowych NIS STE SW1 SW2 U

Tradycje HISTORIA. Strona 1

40. SGO Polesie w dokumentach i wspomnieniach

100 BATALION ŁĄCZNOŚCI JEDNOSTKA WOJSKOWA WAŁCZ ul. Kościuszki 24 tel

Dowódcy Kawaleryjscy

Lista mieszkańców Gminy Rzgów poległych, pomordowanych, walczących, więzionych, represjonowanych, zaginionych w latach II wojny światowej

WYKAZ NIEOBSADZONYCH STANOWISK 49 BLOT. PRUSZCZ GDAŃSKI. kwiecień 2013 rok.

Karpacki Oddział Straży Granicznej

W - Ż. Rzymskokatolicka Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnocinie. Spis pochowanych W - Ż. Sektor/ Miejsce

LuftwaFFE kontra Januszewicz na niebie Zielonki

strona 1 Wzorowy Dowódca Opis przedmiotu: Wzorowy Dowódca - brązowa. Z lat 90-tych

Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu

Wiktor Zaradzki żołnierz 1 Batalionu Balonowego - Toruń

Prezydent RP w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu

t o c z t o t e c h c z

CZEŚĆ ICH PAMIĘCI! SYRIA

Nadodrzański Oddział Straży Granicznej

SPIS ARTYKUŁÓW OGŁOSZONYCH W NUMERACH 1 5 BIULETYNU. Nr 1, 1969

AKTA WYTWORZONE W WYNIKU DZIAŁALNOŚCI WICEMINISTRÓW SPRAW WOJSKOWYCH Zarys rozwoju organizacyjnego

Informujemy, że 102 batalion ochrony w Bielkowie prowadzi kwalifikacje do korpusu szeregowych.

INFORMACJE O WOLNYCH STANOWISKACH DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWE

Protokół klasyfikacji indywidualnej sektora "A"

Szachownice nad Słowacją 1939

Spis treści. Relacje...13

Grupa legionistów puławskich z ówczesnym chorążym Sołtanem na czele w Puławach.Luty 1915 rok Legion Puławski

INFORMACJE O WOLNYCH STANOWISKACH DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ

Lista Konkursowa nr

MIASTO GARNIZONÓW

66 ZARZĄDZENIE NR 623 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI

Wojskowa Komenda Uzupełnień Grójcu Ul. Piłsudskiego 58 Tel.: wew. 216

INFORMACJE O WOLNYCH STANOWISKACH DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ

Warszawa, dnia 19 maja 2015 r. Poz DECYZJA Nr 171/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 18 maja 2015 r.

PODSUMOWANIE DZIAŁALNOŚCI SPORTOWEJ W SIŁACH ZBROJNYCH RP ZA ROK 2012

Warszawa, dnia 9 października 2013 r. Poz DECYZJA Nr 296/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 9 października 2013 r.

LISTA ODCHODZĄCYCH DO REZERWY śołnierzy SZTABU GENERALNEGO WP

Mirosław PAKUŁA Organizacja polskich wojsk łączności w latach

Lista Konkursowa nr

Lista Konkursowa nr

Ewidencja Członków Koła Łowieckiego Bóbr w Pasłęku z 2015 roku

ZARZĄDZENIE Nr 3/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prowadzenia rejestru wojskowych statków powietrznych

Lista Konkursowa nr

Oferty służby zawodowej do końca roku

Wiadomości HISTORYCZNA NIEDZIELA NA DZIELCU

Nasz batalion tworzą 3 pododdziały łączności: kompania logistyczna, kompania ochrony i regulacji ruchu, a także Wojskowa Stacja Pocztowa.

Prezydent mianował na stopnie generalskie

Wykładowcy Lata z Helem

20 sierpnia Oferty służby zawodowej

Lista Konkursowa M SIECHNICE

Zbigniew Pilarczyk WIELKOPOLSKIE LOTNICTWO WOJSKOWE W II RZECZYPOSPOLITEJ

Lista Konkursowa nr

GENERAŁ WŁADYSŁAW EUGENIUSZ SIKORSKI

NSR KWALIFIKACJA DO NARODOWYCH SIŁ REZERWOWYCH. Nazwa JW: 91 batalion logistyczny. Miejsce kwalifikacji: Komprachcice. ul.

ZARZĄDZENIE Nr 27/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 31 października 2013 r.

Wojskowa Komenda Uzupełnień Grójcu Ul. Piłsudskiego 58 Tel.: wew. 221

INFORMACJE O WOLNYCH STANOWISKACH DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ

A. J. Dąbrowski, Historia 10 Pułku Ułanów Litewskich, Londyn 1982, s Ibidem, s. 309, 339.

Lista Konkursowa nr

Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej

WYBRANE ARCHIWALIA DOTYCZĄCE PIERWSZEGO ETAPU REORGANIZACJI POKOJOWEJ LUDOWEGO WOJSKA POLSKIEGO W 1945 R.

wykorzystaniem powietrznego systemu wczesnego wykrywania i naprowadzania. Swój rozwój naukowy kontynuował w AON, gdzie

Generalne Mistrzostwo Polski 2016

Zadanie 1. NA PODSTAWIE INFORMACJI UZYSKANYCH PODCZAS ZWIEDZANIA EKSPOZYCJI ZAZNACZ POPRAWNE ODPOWIEDZI.

GDZIE SĄ ICH GROBY POLSKO! GDZIE ICH NIE MA! TY WIESZ NAJLEPIEJ I BÓG WIE NA NIEBIE!

Józef Ludwik Skibińskikapitan

LISTA KONKURSOWA nr 04 / Młode POLSKIEGO ZWIĄZKU HODOWCÓW GOŁĘBI POCZTOWYCH. Bukowno

INFORMACJE O WOLNYCH STANOWISKACH DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWE

INFORMACJE O WOLNYCH STANOWISKACH DO ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ

Wojskowa Komenda Uzupełnień Grójcu Ul. Piłsudskiego 58 Tel.: wew. 216

ORDEREM ORŁA BIAŁEGO. Pan Jan OLSZEWSKI. KRZYśEM KOMANDORSKIM Z GWIAZDĄ ORDERU ODRODZENIA POLSKI

UCHWAŁA NR XI/151/VIII/2019 RADY MIASTA POZNANIA z dnia 14 maja 2019 r.

LISTA KONKURSOWA nr 03 / Młode POLSKIEGO ZWIĄZKU HODOWCÓW GOŁĘBI POCZTOWYCH. Bukowno

POLSKIE WOJSKA BALONOWE W LATACH

Transkrypt:

LOGA i GODŁA POLSKICH DYWIZJONÓW 1935-1939 r. 33 Eskadra Towarzysząca 26 Eskadra Towarzysząca 66 Eskadra Towarzysząca 56 Eskadra Towarzysząca 23 Eskadra Obserwacyjna 13 Eskadra Towarzysząca 63 Eskadra rozpoznawcza Przygotował i opracował: Aleksander Krawyciński

56 Eskadra Towarzysząca ================================= 56 Eskadra Towarzysząca została sformowana na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.dz. 2446/Tjn. Org. z dnia 17 lipca 1933 roku w składzie 5 Pułku Lotniczego. Organizacja eskadry została rozpoczęta 1 sierpnia 1933 roku na lotnisku Lida. Zgodnie z organizacją pokojową eskadra posiadała trzy plutony. Mobilizacja eskadry została przeprowadzona w dniach 24 i 25 sierpnia 1939 roku. Po przeprowadzeniu mobilizacji pododdział został przemianowany na 56 Eskadrę Obserwacyjną. W kampanii wrześniowej walczyła w składzie lotnictwa Armii Karpaty operując z lotniska polowego Mrowla położonego 10 km na północny zachód od Rzeszowa. Na uzbrojeniu eskadry znajdowało siedem samolotów towarzyszących Lublin R-XIIID i dwa samoloty łącznikowe RWD- 8[3]. 6 września o godzinie 12:18 w pobliżu miejscowości Ostrovany klucz słowackich samolotów Avia B-534 w składzie F. Hanovec, M. Žiaran i V. Jaloviar zestrzelił samolot Lublin R.XIIID. Kpr. pil. Marian Piasecki zginął, natomiast por. obs. Edward Porada skakał na spadochronie dostając się do niewoli. Zestrzelenie przyznano sierżantowi Františkowi Hanovec jako jedyne potwierdzone zestrzelenie polskiego samolotu przez pilota słowackiego[4]. Jednostka zakończyła działania bojowe lotem rozpoznawczym 17 września w rejon Przemyśla. Pod wieczór cztery samoloty eskadry przeleciały do Czerniowiec w Rumunii, następnego dnia dołączył piąty. Personel eskadry we wrześniu 1939 roku[edytuj edytuj kod]dowódca eskadry - kpt. obs. Marian Sukniewicz dowódca I plutonu - por. obs. Mieczysław Gorzeński dowódca II plutonu - kpt. obs. Eugeniusz Arciuszkiewicz szef eskadry - sierż. Stefan Walicki szef mechaników - st. majster wojsk. Franciszek Sieczkowski por. obs. Brunon Okoński por. obs. Edward Porada por. obs. Edmund Sienkiewicz por. obs. Antoni Zajączkowski ppor. obs. Kazimierz Kucza ppor. obs. Mieczysław Marcola ppor. obs. Stanisław Ostaszewski por. rez. pil. Antoni Jankowski ppor. rez. pil. Stanisław Orda ppor. rez. pil. Zbigniew Żmigrodzki st. sierż. pil. Hipolit Kazimierczak sierż. pil. Jan Czarnecki sierż. pil. Stanisław Michalak sierż. pil. Czesław Wismont kpr. pil. Konstanty Gawlik kpr. pil. Szymon Kita kpr. pil. Marian Piasecki kpr. pil. Roman Skrzyński kpr. pil. Tomasz Tubis

33 Eskadra Towarzysząca Obserwacyjna 33 Eskadra Towarzysząca została sformowana w październiku i listopadzie 1934 roku w składzie 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu-Ławicy. Podstawę organizacji eskadry stanowił rozkaz L. 2274/Tjn. Org. I Wiceministra Spraw Wojskowych z dnia 30 sierpnia 1934 roku. Określony w tym rozkazie termin formowania eskadry na dzień 15 września 1934 roku nie został zachowany[3][4]. Eskadra mobilizację sierpniową przeprowadziła na lotnisku Ławica, a następnie przeniosła się na lotnisko Żydowo[5]. Na uzbrojeniu eskadry znajdowało się siedem samolotów obserwacyjnych RWD-14 Czapla. W kampanii wrześniowej 1939 eskadra walczyła w składzie Armii Poznań [6]. Dowódcy eskadry[edytuj edytuj kod] kpt. pil. Bernard Adamecki (od listopada 1934) kpt. obs. Mieczysław Wiśniowski (od 1 grudnia 1935) kpt. pil. Marian Tarnowski (od października 1936) kpt. pil. Feliks Kulesza (od 1 sierpnia 1937) por. obs. Gerard Mann (od 24 listopada 1938) kpt. obs. Stanisław Krzymowski (od 1 marca 1939) kpt. obs. Stanisław Zaleski (czerwca-września 1939) Personel eskadry we wrześniu 1939 roku[edytuj edytuj kod]dowódca eskadry - kpt. obs. Stanisław Zaleski I/33 Pluton dowódca plutonu - por. obs. Jan Jaworski por. obs. Antoni Mikienko por. obs. Henryk Cyruliński por. obs. Zygmunt Rattay ppor. rez. pil. Jan Rejecki sierż. pil. Stefan Nowak kpr. pil. Jan Michalak kpr. pil. Mieczysław Orłowski kpr. pil. Marian Zajączkowski szef mechaników - st. majster wojsk. Jan Szczuraszek szef eskadry - st. sierż. Władysław Mańczak II/33 Pluton dowódca plutonu - por. pil. Stanisław Gardulski ppor. obs. Tadeusz Sawicki ppor. obs. Józef Tomaszewski ppor. obs. Aleksander Wilczyński kpr. pil. Jan Barankiewicz kpr. pil. Antoni Sypniewski kpr. pil. Brunon Ślebioda - szef mechaników - majster wojsk. Wacław Szczublewski

66 Eskadra Towarzysząca - Obserwacyjna 66 Eskadra Towarzysząca została sformowana na podstawie rozkazu dowódcy 6 Pułku Lotniczego we Lwowie z dnia 22 października 1934 roku. Eskadra ukończyła mobilizację zgodnie z planem 25 sierpnia 1939 roku na macierzystym lotnisku Skniłów[3]. Po zakończeniu mobilizacji pododdział został przemianowany na 66 Eskadrę Obserwacyjną. 26 sierpnia 1939 roku na lotnisko rozdzielcze Lublinek koło Łodzi wyjechał rzut kołowy, a 31 sierpnia 1939 roku odleciał personel latający[3]. 31 sierpnia I/66 pluton został przydzielony do dyspozycji dowódcy 10 Dywizji Piechoty, a II/66 pluton wyznaczony do współpracy z dowódcą Wołyńskiej Brygady Kawalerii[3]. W kampanii wrześniowej walczyła w składzie lotnictwa Armii Łódź. Na uzbrojeniu eskadry znajdowało się siedem samolotów towarzyszących Lublin R.XIIID i dwa samoloty łącznikowe RWD- 8. 1 września dwie załogi eskadry poszukiwały lotnisk polowych dla obu plutonów[4]. Dla I/66 plutonu wyszukano lotnisko Męcka Wola koło Sieradza, a lądowisko Łemków koło Wielunia dla II/66 plutonu. W tym samym dniu z Lublinka odjechał rzut kołowy i odleciał rzut powietrzny. 2 września piloci eskadry rozpoznawali przedpole na odcinku działania 10 DP w rejonie Błaszki - Sieradz[4], a 3 września w pasie działania WBK rozpoznawali przedpole Rzęsawa - Łękińsko. W czasie kampanii eskadra straciła pięć samolotów, które zostały zestrzelone przez nieprzyjaciela i własne oddziały. 18 września pozostałe dwa samoloty odleciały do Czerniowiec w Rumunii[5]. W dniach od 1 do 18 września załogi eskadry wykonały 31 zadań bojowych (w tym 7 lotów łącznościowych)[5]. Personel eskadry Dowódca: kpt. obs. Albert Kubieniec Dowódca I/66 Plutonu: kpt. obs. Jan Krzysztoforski[4] Dowódca II/66 Plutonu: kpt. obs. Leonin Rochowski[4] Szef mechaników I/66 Plutonu: st. majster wojsk. Walerian Iwanicki[4] Szef mechaników II/66 Plutonu: majster wojsk. Władysław Osuch[4] Szef admin. eskadry: chor. Antoni Kettner[4] I/66 Pluton[4] Obserwatorzy por. Wacław Włosiński, ppor. Aleksander Jastrzębski, ppor. Marian Łotecki Piloci por. Alfred Bauman, sierż. Stanisław Biesiadowski, kpr. Michał Omieliaszko, kpr. Stanisław Przesławski II/66 Pluton[4] Obserwatorzy por. Zygmunt Dziadosz, por. Tadeusz Sokoliński, ppor. Tadeusz Siuzdak, ppor. rez. Zygmunt Tepper Piloci

ppor. Józef Nogal, pchor. pil. Ginter Ranoszek, plut. Józef Kostecki, kpr. Stanisław Guzewicz, kpr. Kazimierz Lipiec

26 Eskadra Towarzysząca ================================= 26 Eskadra Towarzysząca została sformowana na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.dz. 2274/tjn. z dnia 30 sierpnia 1934 roku. Termin rozpoczęcia formowania eskadry został określony w tym rozkazie na dzień 15 września 1934 roku, lecz do organizacji jednostki przystąpiono dopiero 20 października 1934 roku na podstawie rozkazu dziennego dowódcy 2 Pułku Lotniczego nr 221/34[3]. Eskadra została zorganizowana na lotnisku Rakowice w Krakowie, na bazie plutonu towarzyszącego istniejącego przy I/2 Dywizjonie Liniowym. Początkowo w skład eskadry wchodziły trzy plutony po trzy samoloty towarzyszące Lublin R-XIIIC. Później został utworzony IV pluton, lecz nie osiągnął on gotowości ćwiczebnej. 26 Eskadra Towarzysząca razem z 24 Eskadrą Liniową utworzyła II/2 Dywizjon Liniowy[4]. Jesienią 1937 roku na bazie 26 Eskadry Towarzyszącej została sformowana 23 i 29 Eskadra Towarzysząca. Wszystkie trzy eskadry utworzyły II/2 Dywizjon Towarzyszący. Każda eskadra posiadała dwa plutony towarzyszące po trzy samoloty plus samolot dowódcy eskadry[5]. 24 sierpnia 1939 roku została przeprowadzona mobilizacja eskadry, w wyniku której przyjęła ona organizację wojenną. Jednocześnie została rozformowana 29 Eskadra Towarzysząca, a jej personel, uzbrojenie i wyposażenie został wykorzystany do uzupełnienia pozostałych dwóch eskadr. Po zakończeniu mobilizacji jednostka została przemianowana na 23 Eskadrę Obserwacyjną[6]. W kampanii wrześniowej eskadra walczyła w składzie lotnictwa Armii Kraków operując z lotnisk polowych położonych w miejscowościach Zarębice i Sosnowiec. Na uzbrojeniu eskadry znajdowało się siedem samolotów obserwacyjnych Lublin R-XIIID i dwa samoloty łącznikowe RWD-8. 12 września eskadra otrzymała dwa samoloty LWS-3 Mewa[7]. W dniu agresji sowieckiej wchodziła w skład lotnictwa Armii Karpaty w rejonie przyczółka rumuńskiego. Zakończyła działania bojowe 17 września dwoma lotami rozpoznawczymi w rejon Lwowa. Jeden samolot wykonał lot łącznikowy. 18 września wobec nielotnej pogody i agresywnej postawy miejscowych Ukraińców dowódca eskadry kazał spalić pozostałe 4 samoloty i ewakuować się rzutem kołowym przez Kuty do Rumunii. Personel eskadry Dowódcy eskadry: kpt. obs. Władysław Bohuszewicz (X 1934 - IX 1935) kpt. pil. Kazimierz Jarzębiński (IX 1935 - X 1936) kpt. pil. Jan Biały (X 1936 - X 1937) por./kpt. pil. Stanisław Krzystyniak (X 1937 - XI 1938) por./kpt. obs. Stanisław Rzepa (XI 1938 - IX 1939) Personel eskadry we wrześniu 1939 roku dowódca eskadry - kpt. obs. Stanisław Rzepa I/26 pluton dowódca I/26 plutonu - por. obs. Leon Wrzeszcz szef mechaników - st. majster wojsk.franciszek Kwadrans ppor. pil. rez. Mieczysław Pietrzyk st. sierż. pil. Adam Baran kpr. pil. Franciszek Ciepiński kpr. pil. Leon Kubarski

kpr. pil. Stefan Pliszke kpr. pil. Michał Zarębowicz por. obs. Aleksander Chełstowski por. obs. Władysław Szymik 2 września 1939[8] ppor. obs. rez. Adam Mięciński II/26 pluton dowódca II/26 plutonu - por. obs. Stanisław Król szef mechaników - mł. majster wojsk. Jan Makowski ppor. pil. rez. Zygmunt Czyżowski[9] kpr. pil. Andrzej Duda kpr. pil. Józef Talaga kpr. pil. Gerard Twardoch por. obs. Jan Konikowski por. obs. Jan Prażmowski ppor. obs. rez. Mieczysław Łapa 23 Eskadra Obserwacyjna we wrześniu 1939 roku 23 Eskadra obserwacyjna(towarzysząca)-pododdział lotnictwa Wojska Polskiego. 23 Eskadra Towarzysząca została sformowana na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.dz. 4359/tjn. z dnia 19 lipca 1937 roku. Eskadra została zorganizowana na przełomie października i listopada 1937 roku, na lotnisku Rakowice w Krakowie, na bazie 26 Eskadry Towarzyszącej. Pododdział został wyposażony w samoloty towarzyszące Lublin R.XIIID. W lipcu 1939 roku eskadra została uzbrojona w samoloty RWD-14 Czapla. 24 sierpnia 1939 roku została przeprowadzona mobilizacja eskadry w trakcie, której przyjęła ona organizację wojenną. Po zakończeniu mobilizacji jednostka została

przemianowana na 23 Eskadrę Obserwacyjną. W kampanii wrześniowej eskadra walczyła w składzie lotnictwa Armii Kraków operując z lotniska polowego Palczowice. Na uzbrojeniu eskadry znajdowało się siedem samolotów obserwacyjnych RWD-14 Czapla i dwa samoloty łącznikowe RWD-8. Rozkazem Dep. Aeronautyki MSWojsk z 1919r, który polecał, aby utwożyć w pułkach lotniczych nowego typu jednostek, w 2 Pułku Lotniczym, w 1932r powstał pluton towarzyszący, który z czasem miał się rozwinąć i uformować 23 Eskadrę Towarzyszącą. Miał on byc podporządkowany I Dywizjonowi Liniowemu. Z powodu braku personelu i rozważaniu planu utworzenia kolejnej eskadry liniowej o tej numeracji, odłożono formowanie nowej jednostki, aż do 1937r. 23 Eskadra Towarzysząca została utworzona, zgodnie z rozkazem z dn. 7 VII 1937r, w październiku 1937r na bazie III Plutonu 26 Eskadry Towarzyszącej. Dowódcy I/23: 1 XI 1937r - por.obs. Stefan Alberti 2 XI 1938r - por.obs. Włodzimierz Czupryk Dowódcy II/23: 1 XI 1937r - Józef Kukuła 2 XI 1938r - por.obs. Stefan Lintzel Dowódcy Eskadry: październik 1937r - por.pil. Stanisław Gajek październik 1938r - kpt.pil. Stefan Sudek lipiec 1939r - por.obs. Władysław Rewakowicz Wyposażenie: 1932r - PZL Ł-2 (3 maszyny) 1937r / 1938r - Lublin R-XIIID lipec 1939r - RWD-14 "Czapla" Miejsce stacjonowania i działania: 1937r / 1938r - kompletowanie załóg, samolotów i personelu technicznego. 1938r - przyłączyła się do SGO "ŚLĄSK" w związku z akcja "Zaolzie" listopad 1938r - powrót do Krakowa sierpień 1939r - mobilizacja sierpniowa na lotnisku Rakowice, została przemianowana z 23 Eskadry Towarzyszącej na 23 Eskadrę Obserwacyjną 26/27 VIII 1939r - rzut kołowy eskadry odjechał na lotnisko Palczowice koło Zatora 31 VIII 1939r - 9 samolotów ( 7 "Czapli", 2 RWD-8) odleciało z Rakowic do Palczowic. Przelot odbywał się z zachowaniem szczególnej ostrożności. 23 Eskadra Operacyjna została przydzielona do GO "BIELSKO" (do 3 IX 1939r GO "BORUTA"). Wojnę Obronna Polski 1939r 23 Eskadra Obserwacyjna odbyła w składzie lotnictwa Armii "KRA- KÓW: i "KARPATY" (od 8 IX 39r), a następnie Frontu Południowego (od 12 IX 39r). 16 Eskadra Obserwacyjna 16 Eskadra Towarzysząca pododdział lotnictwa Wojska Polskiego. 16 Eskadra Towarzysząca została sformowana w październiku 1937 roku na lotnisku Okęcie w Warszawie, w składzie 1 Pułk Lotniczego. Pododdział powstał na bazie IV plutonu 13 Eskadry Towarzyszącej. Wraz z 13 i 19 Eskadrą tworzyła VI/1 Dywizjon Towarzyszący. Eskadra nie posiadała własnego godła. W dniu 25 sierpnia 1939 roku, po przeprowadzonej mobilizacji alarmowej jednostka została przemianowana na 16 Eskadrę Obserwacyjną.

W nocy z 27 na 28 sierpnia 1939 roku rzut kołowy przemieścił się na lotnisko polowe w m. Pęchery. W dniu 31 sierpnia 1939 roku na tym lotnisku wylądował rzut powietrzny: 7 samolotów obserwacyjnych Lublin R-XIIID i 2 samoloty łącznikowe RWD-8. W czasie kampanii wrześniowej 1939 eskadra była jednostką dyspozycyjną dowódcy Okręgu Korpusu Nr I, a następnie Naczelnego Dowódcy Lotnictwa. Do działań bojowych przystąpiła z lotniska Kołbiel. Personel eskadry we wrześniu 1939 roku dowódca eskadry kpt. obs. Eugeniusz Lech dowódca I/16 Plutonu por. obs. Jan Lemieszonek dowódca II/16 Plutonu por. obs. Jerzy Stachurski szef mechaników st. majster wojsk. Franciszek Jarmurzyk szef eskadry sierż. Franciszek Smykowski Obserwatorzy: por. Kazimierz Mrozowski, ppor. Błaszak, ppor. Jerzy Homan, ppor. Antoni Kiełkiewicz, ppor. Likindorf, ppor. Marian Piotrowski, ppor. Józef Rojek Piloci: ppor. Józef Szajdecki, ppor. rez. Mirosław Maciejewski, st. sierż. Ludwik Cybulski, st. sierż. Marian Niepiekło, sierż. Feliks Murzyński, plut. Mieczysław Halicki, plut. Mieczysław Kończewski, plut. Wacław Szypulewski, kpr. Edward Wojczyński