ZASADY I TRYB PLANOWANIA, NAKŁADANIA ADANIA I WYKONYWANIA OSOBISTYCH I RZECZOWYCH NA RZECZ OBRONY



Podobne dokumenty
Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U poz. 1459);

Świadczenia na rzecz Sił Zbrojnych RP

ŚWIADCZENIA NA RZECZ OBRONY

ŚWIADCZENIA NA RZECZ OBRONY

RODZAJE ŚWIADCZEŃ NA RZECZ OBRONY

Temat 4 Narodowy obowiązek wsparcia działań Sił Zbrojnych Świadczenia osobiste i rzeczowe realizowane przez organy administracji publicznej

Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (Dz.U j.t.);

ŚWIADCZENIA NA RZECZ OBRONY

Przydziały organizacyjno - mobilizacyjne

Dziennik Ustaw. Warszawa, dnia 21 października 2004 r. Nr 229, Poz ROZPORZĄDZENIE. z dnia 5 października 2004 r.

MILITARYZACJA PRZYDZIAŁY ORGANIZACYJNO MOBILIZACYJNE

ŚWIADCZENIA NA RZECZ OBRONY - SPRAWOZDANIE PM-1

ŚWIADCZENIA NA RZECZ OBRONY

PLAN SZKOLENIA Z POWSZECHNEJ SAMOOBRONY LUDNOŚCI W 2015 ROKU

PLAN SZKOLENIA Z POWSZECHNEJ SAMOOBRONY LUDNOŚCI W 2016 ROKU

Prezydent Miasta Lublin

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW. z dnia 11 sierpnia 2004 r.

Obowiązek meldunkowy OBOWIĄZEK MELDUNKOWY

Powszechny obowiązek obrony

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 3 czerwca 2004 r. w sprawie ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy. (Dz. U. z dnia 22 czerwca 2004 r.

USTAWA. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej DZIAŁ IV OBRONA CYWILNA. Rozdział 1. Przepisy ogólne

Administracja obrony kraju Służba wojskowa Obrona cywilna oprac. Tomasz A. Winiarczyk

KWALIFIKACJA WOJSKOWA

Obowiązkowe ćwiczenia żołnierzy rezerwy

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 7 kwietnia 2011 r.

TEMAT LEKCJI: Obrona cywilna oraz powszechna samoobrona ludności. System zarządzania kryzysowego.

I. Podstawowe definicje z zakresu odbywania ćwiczeń wojskowych przez żołnierzy rezerwy:

CO TO JEST KWALIFIKACJA WOJSKOWA?

ĆWICZENIA REZERWY: Obowiązkowe ćwiczenia wojskowe mają na celu przeszkolenie i przygotowanie wybranych grup żołnierzy

K A R T A I N F O R M A C Y J N A

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 16 marca 2017 r. w sprawie przydziałów mobilizacyjnych i pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych

Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu. USTAWA z dnia 10 czerwca 2010 r.

U S T A W A. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw 1)

23 stycznia Informacje ogólne

Prowadzenie postępowań administracyjnych w sprawach świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz obrony

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 14 kwietnia 2004 r. w sprawie przydziałów mobilizacyjnych i pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW. z dnia 23 lutego 2010 r. w sprawie nadawania przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych do jednostek zmilitaryzowanych

Procedury obowiązują od 1 stycznia 2016 roku.

2. Organami właściwymi do wzywania osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony do osobistego stawienia się są:

Kwalifikacja wojskowa

ZADANIA W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA SIŁ ZBROJNYCH

- o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 1175).

Warszawa, dnia 24 marca 2015 r. (Dz.U poz. 321) ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 11 lutego 2015 r.

Warszawa, dnia 22 października 2015 r. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 28 września 2015 r.

PROCEDURY ZWROTU OSOBOM WEZWANYM KOSZTÓW ZWIĄZANYCH Z OSOBISTYM STAWIENNICTWEM W SPRAWACH DOTYCZĄCYCH POWSZECHNEGO OBOWIĄZKU OBRONY

USTAWA. z dnia 10 czerwca 2010 r.

SZKOLENIE REZERW OSOBOWYCH

Obowiązkowe ćwiczenia wojskowe mają na celu przeszkolenie i przygotowanie wybranych grup żołnierzy

FORMACJE OBRONY CYWILNEJ ZADANIA, SPOSÓB ORGANIZACJI. NADAWANIE PRZYDZIAŁÓW ORGANIZACYJNO MOBILIZACYJNYCH DO SŁUŻBY W OBRONIE CYWILNEJ.

Materiał porównawczy do ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r.

CO TO JEST OKRESOWA SŁUŻBA WOJSKOWA I KTO MOŻE JĄ PEŁNIĆ?

i. reklamowania od obowiązku czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny,

Ćwiczenia żołnierzy rezerwy

Warszawa, dnia 7 listopada 2017 r. Poz. 2053

SZKOLENIE REZERW OSOBOWYCH

VADEMECUM REZERWISTY

Ze względu na czas trwania ćwiczenia wojskowe dzielą się na następujące rodzaje:

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 6 lutego 2015 r. w sprawie przydziałów mobilizacyjnych i pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych

6) w art. 120: c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4e w brzmieniu:

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

planowanie i organizowanie mobilizacyjnego uzupełniania jednostek wojskowych środkami transportowymi i maszynami pobieranymi z gospodarki narodowej;

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW. z dnia 21 września 2004 r.

Materiał porównawczy do ustawy z dnia 16 lipca 2009 r.

SZKOLENIE REZERW OSOBOWYCH

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 15 czerwca 2015 r. w sprawie ćwiczeń wojskowych. (Dz. U. z dnia 6 lipca 2015 r.)

Struktura. Zadania Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW. z dnia 21 września 2004 r. (Dz. U. z dnia 27 września 2004 r.)

WOJEWÓDZKI SZTAB WOJSKOWY

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 28 września 2015 r.

Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego DUW

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 14 kwietnia 2004 r. w sprawie przydziałów mobilizacyjnych i pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych

Warszawa, dnia 13 stycznia 2012 r. Pozycja 41

SZKOLENIE REZERW OSOBOWYCH

vademecum rezerwisty 1. Na kim spoczywa obowiązek obrony kraju?

Dziennik Ustaw z 2010 r. Nr 54 poz. 325 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 12 marca 2010 r.

DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

USTAWA z dnia 21 listopada 1967 r.

Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu. USTAWA z dnia 29 sierpnia 2014 r.

PODSTAWOWE PRZEPISY PRAWNE DOTYCZĄCE EMERYTÓW I RENCISTÓW POLICYJNYCH.

o zmianie ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

USTAWA z dnia 11 maja 2012 r.

USTAWA z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. DZIAŁ I Przepisy ogólne

Świadczenia rekompensujące

Dz.U Nr 44 poz. 220 USTAWA. z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej DZIAŁ I.

Warszawa, dnia 20 lutego 2017 r. Poz. 291

Warszawa, dnia 29 lipca 2013 r. Poz. 852 USTAWA. z dnia 21 czerwca 2013 r.

P L A N SZKOLENIA OBRONNEGO. na rok 2008

Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 52 regulaminu Sejmu. USTAWA z dnia 11 maja 2012 r.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ. z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie kart i tabliczek tożsamości. (Dz. U. z dnia 8 maja 2008 r.

REKLAMOWANIE. Reklamowaniem z urzędu objęte są osoby, które:

ZARZĄDZENIE Nr 63/2011 MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO 1) z dnia 18 sierpnia 2011 r.

DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYTYCZNE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO. z dnia 18 stycznia 2011 roku do działalności w zakresie realizacji zadań obronnych w 2011 roku

REKLAMOWANIE OD OBOWIĄZKU PEŁNIENIA CZYNNEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ W RAZIE OGŁOSZENIA MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY

Podstawowe akty prawne

19 lutego Pytania i odpowiedzi ĆWICZENIA WOJSKOWE. - pytania i odpowiedzi. Strona 1

Informacje podstawowe

Transkrypt:

ZASADY I TRYB PLANOWANIA, NAKŁADANIA ADANIA I WYKONYWANIA ŚWIADCZEŃ OSOBISTYCH I RZECZOWYCH NA RZECZ OBRONY ZGORZELEC WRZESIEŃ 2012

PODSTAWY PRAWNE Ustawa o powszechnym obowiązku obrony RP (Dz. U. z 2004 nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. z 2004 nr 229, poz. 2307 z późn. zm.) Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. z 2004 nr 181, poz. 1872 z późn. zm. ) Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz obrony w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (Dz. U. z 2004 nr 203, poz. 2081 z późn. zm.)

ŚWIADCZENIA OSOBISTE RZECZOWE DORAŹNE ETATOWE

ŚWIADCZENIA OSOBISTE NA RZECZ OBRONY W CZASIE POKOJU

Na osoby posiadające obywatelstwo polskie, które ukończyły szesnaście, a nie przekroczyły sześćdziesięciu lat życia, może być nałożony obowiązek świadczeń osobistych, polegających na wykonywaniu różnego rodzaju prac doraźnych na rzecz przygotowania obrony państwa albo zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków. Obowiązek świadczeń osobistych może obejmować również obowiązek użycia posiadanych narzędzi prostych, a w stosunku do osób wykonujących świadczenia polegające na doręczaniu dokumentów powołania do czynnej służby wojskowej oraz wezwań do wykonania świadczeń, zwanych dalej "kurierami" - także posiadanych środków transportowych. Obowiązek świadczeń osobistych może być nałożony w związku z ćwiczeniami wojskowymi, ćwiczeniami w jednostkach przewidzianych do militaryzacji, ćwiczeniami w obronie cywilnej oraz ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony, a także w celu dostarczenia i obsługi przedmiotów świadczeń rzeczowych. W stosunku do kurierów obowiązek świadczeń osobistych może być nałożony tylko w celu sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych.

Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, obowiązek świadczeń osobistych na wniosek wojskowego komendanta uzupełnień, kierownika jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej, kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa, albo właściwego organu obrony cywilnej. Decyzję o nałożeniu obowiązku wykonania świadczenia osobistego doręcza się osobie zobowiązanej i wnioskodawcy na piśmie wraz z uzasadnieniem, na czternaście dni przed terminem stawienia się do wykonania świadczenia. Od decyzji przysługuje osobie zobowiązanej i wnioskodawcy odwołanie do wojewody, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia decyzji. Decyzja ta może być zmieniona przez wojewodę również z urzędu, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów prawa. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności w terminie w niej określonym. Osoba, na którą nałożono obowiązek wykonania świadczenia osobistego, jest obowiązana stawić się do wykonania tego świadczenia w terminie i miejscu wskazanym w decyzji.

Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wydaje w czasie pokoju decyzję administracyjną o przeznaczeniu osoby do wykonania świadczeń osobistych, w tym planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, na wniosek organów jednostek organizacyjnych uprawnionych do ich składania. Przeznaczenie osób do funkcji kuriera następuje z urzędu lub na wniosek wojskowego komendanta uzupełnień. Decyzję doręcza się osobie przeznaczonej do wykonywania świadczeń osobistych oraz wnioskodawcy na piśmie wraz z uzasadnieniem. Od decyzji przysługuje osobie przeznaczonej do wykonywania świadczeń osobistych i wnioskodawcy odwołanie do wojewody, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji. Osoby, którym wydano ostateczne decyzje administracyjne o przeznaczeniu ich do wykonania świadczeń osobistych, mogą być z urzędu lub na wniosek organów i kierowników jednostek organizacyjnych, na rzecz których świadczenie ma być wykonywane, wzywane przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) do wykonania tych świadczeń.

Do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) z wnioskiem o nałożenie obowiązku świadczeń osobistych występują: 1) wojskowy komendant uzupełnień - w związku z ćwiczeniami wojskowymi; 2) właściwy organ obrony cywilnej - w związku z ćwiczeniami w obronie cywilnej oraz ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony; 3) kierownik jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej - w związku z ćwiczeniami w jednostce przewidzianej do militaryzacji; 4) kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa, jeżeli jednostka ta jest przeznaczona do militaryzacji - w związku z ćwiczeniami w tej jednostce. Wniosek może również dotyczyć: 1) dostarczenia i obsługi przedmiotów świadczeń rzeczowych; 2) dostarczenia, w tym przy użyciu posiadanych środków transportowych, dokumentów powołania do czynnej służby wojskowej oraz wezwań do wykonania świadczeń, w przypadku sprawdzania gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych.

Czas wykonywania świadczeń osobistych nie może przekraczać jednorazowo dwunastu godzin, a w stosunku do kurierów oraz osób dostarczających i obsługujących przedmioty świadczeń rzeczowych - czterdziestu ośmiu godzin. 2. Nałożenie obowiązku wykonania świadczenia osobistego może nastąpić najwyżej trzy razy w roku. 3. Do czasu wykonywania świadczeń osobistych wlicza się: czas dojazdu do miejsca wykonywania świadczenia osobistego i powrotu do miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące, nie więcej jednak niż łącznie dwie godziny, czas przeznaczony na wypoczynek, nie więcej jednak niż osiem godzin, jeżeli świadczenie jest wykonywane dłużej niż dwanaście godzin.

1. Za wykonanie świadczenia osobistego przysługuje ryczałt godzinowy w wysokości 1/178 kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, za każdą godzinę czasu wykonywania świadczenia. 2. Jeżeli świadczenie osobiste jest wykonywane przez pracownika w czasie pracy i pracodawca nie wypłacił wynagrodzenia za czas pracy opuszczony z powodu świadczenia osobistego, osobie wykonującej świadczenie przysługuje za opuszczony czas pracy należność pieniężna - zamiast ryczałtu, w wysokości odpowiadającej utraconemu wynagrodzeniu za pracę. Należność tę wypłaca się na podstawie zaświadczenia pracodawcy. 3. Jeżeli świadczenie osobiste jest wykonywane przez pracownika w czasie urlopu wypoczynkowego, osobie wykonującej świadczenie przysługuje za czas wykonywania świadczenia, równy średniemu dziennemu wymiarowi czasu pracy, należność pieniężna, zamiast ryczałtu, obliczona według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Należność tę wypłaca się na podstawie zaświadczenia pracodawcy.

4. Ryczałt i należność wypłaca jednostka organizacyjna, na której rzecz jest wykonywane świadczenie osobiste. 5. Osobom wykonującym świadczenia osobiste przysługuje bezpłatne wyżywienie na zasadach określonych dla żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową lub ryczałt odpowiadający stawkom tego wyżywienia, o ile czas wykonywania świadczenia osobistego jest dłuższy niż osiem godzin. Do tego czasu nie wlicza się czasu dojazdu. 6. Koszty przejazdu do miejsca wykonywania świadczenia osobistego i powrotu do miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące ponosi jednostka organizacyjna, na której rzecz jest wykonywane świadczenie.

Obowiązkowi świadczeń osobistych nie podlegają: osoby wybrane do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej lub organów samorządu terytorialnego na czas pełnienia mandatu, żołnierze pełniący czynną służbę wojskową oraz osoby, którym doręczono kartę powołania do tej służby, jeżeli termin stawienia się do służby koliduje z terminem wykonania świadczenia, poborowi odbywający zasadniczą służbę w obronie cywilnej lub służbę zastępczą, osoby, wobec których orzeczono stałą lub długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, osoby uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji albo całkowicie niezdolne do pracy na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jak również osoby zaliczone do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności albo umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, sędziowie, prokuratorzy, funkcjonariusze Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Ochrony Kolei oraz pracownicy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministrów, kierowników urzędów centralnych, wojewodów, Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, kobiety w ciąży i w okresie sześciu miesięcy po odbyciu porodu oraz osoby sprawujące opiekę nad dziećmi do lat ośmiu, osoby sprawujące opiekę nad wspólnie z nimi zamieszkałymi dziećmi od lat ośmiu do szesnastu, osobami wobec których orzeczono stałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym lub uznanymi za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji albo zaliczonymi do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności na podstawie ustaw, o których mowa w pkt 4, a także osobami obłożnie chorymi, jeżeli opieki tej nie można powierzyć innym osobom, osoby zatrudnione na stanowiskach kierowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz na stanowiskach w opiece społecznej i placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Zwolnienie osób, o których mowa, od obowiązku świadczeń osobistych następuje na podstawie dokumentów potwierdzających przyczynę zwolnienia i przedstawionych wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) przez zainteresowane osoby.

ŚWIADCZENIA RZECZOWE NA RZECZ OBRONY W CZASIE POKOJU

Na urzędy i instytucje państwowe oraz przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne, a także osoby fizyczne może być nałożony obowiązek świadczeń rzeczowych, polegających na oddaniu do używania posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych na cele przygotowania obrony Państwa. Świadczenia rzeczowe mogą być wykonywane na rzecz Sił Zbrojnych, jednostek organizacyjnych stanowiących bazy formowania specjalnie tworzonych jednostek zmilitaryzowanych, jednostek organizacyjnych obrony cywilnej oraz jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa albo zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków. Jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na potrzeby obrony państwa są jednostki organizacyjne Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, niewchodzące w skład Sił Zbrojnych. Przepisów nie stosuje się do zakwaterowania przejściowego Sił Zbrojnych.

Do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) z wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w czasie pokoju występują: 1) wojskowy komendant uzupełnień - w związku z ćwiczeniami wojskowymi; 2) właściwy organ obrony cywilnej - w związku z ćwiczeniami w obronie cywilnej oraz ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony; 3) kierownik jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej - w związku z ćwiczeniami w jednostkach przewidzianych do militaryzacji; 4) kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa - w związku z ćwiczeniami w tej jednostce.

Do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) z wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny występują: 1) wojskowy komendant uzupełnień - za jednostki organizacyjne Sił Zbrojnych; 2) kierownicy jednostek organizacyjnych stanowiących bazy formowania specjalnie tworzonych jednostek zmilitaryzowanych - za jednostki organizacyjne przewidziane do militaryzacji; 3) organy obrony cywilnej - za formacje obrony cywilnej; 4) kierownicy jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa - za te jednostki.

W toku postępowania administracyjnego wójt lub burmistrz (prezydent miasta) może dokonywać oględzin nieruchomości i rzeczy ruchomych, które stosownie do zgłoszonych wniosków i własnych potrzeb, mogą być przedmiotem świadczeń. W oględzinach mogą uczestniczyć upoważnieni przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) przedstawiciele organów wnioskujących o nałożenie świadczeń. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) oraz organy wnioskujące o nałożenie świadczeń na cele potrzeb etatowych mogą dokonywać oględzin stanu utrzymania nieruchomości lub rzeczy ruchomych, które zostały już przeznaczone na cele świadczeń. W oględzinach mogą brać udział również świadczeniobiorcy. W czasie ćwiczeń kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzący te ćwiczenia mogą dokonywać oględzin.

W przypadku stwierdzenia, w ramach oględzin nieprzydatności nieruchomości lub rzeczy ruchomych na potrzeby świadczeń, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) odstępuje od nałożenia obowiązku świadczenia i zawiadamia o tym organ wnioskujący o nałożenie świadczeń. W przypadku stwierdzenia, w ramach oględzin nieprzydatności albo zbycia nieruchomości lub rzeczy ruchomych przeznaczonych na potrzeby świadczeń, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) z urzędu lub na wniosek organów wnioskujących o nałożenie tych świadczeń - uchyla decyzję o przeznaczeniu do wykonania świadczeń. Przepisy stosuje się odpowiednio w przypadkach zniesienia potrzeb etatowych lub doraźnych albo niewystępowania tych potrzeb.

Wnioski Wojskowych Komendantów Uzupełnień o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń wykonywanych na rzecz Sił Zbrojnych realizuje się w pierwszej kolejności, zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym, z uwzględnieniem propozycji zawartych w tych wnioskach. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. nr 181 z późn. zmianami z dnia 20 sierpnia 2004 r.) 11. 1.4 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 października 2004 r. w sprawie świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. nr 229 z późn. Zmianami z dnia 21 października 2004 r.) 10

Decyzję wydaje wójt lub burmistrz (prezydent miasta) właściwy według siedziby posiadacza albo jego miejsca zameldowania na pobyt stały lub miejsca pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące. W przypadku gdy przedmioty świadczeń znajdują się w oddziałach, placówkach lub filiach poza siedzibą posiadacza, decyzję wydaje wójt lub burmistrz (prezydent miasta) właściwy według siedziby tych oddziałów, placówek lub filii; decyzję doręcza się posiadaczowi lub upoważnionej przez niego osobie. Decyzja o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń zachowuje ważność do czasu wykonania świadczenia. Decyzja o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny zachowuje ważność, mimo że posiadacz, któremu decyzję wydano, został w czasie pokoju wezwany do wykonania świadczenia lub je wykonał.

Kłodzko, dnia... 05.2012 BURMISTRZ MIASTA /GMINY 57-500 WNIOSEK O PRZEZNACZENIE NIERUCHOMOŚCI LUB RZECZY RUCHOMYCH W RAMACH ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH NA UZUPEŁNIENIE ETATOWYCH POTRZEB PLANOWANYCH DO WYKONANIA W RAZIE OGŁOSZENIA MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY Na podstawie art. 208 i 210 ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004r., Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) wnioskuję o nałożenie obowiązku świadczeń rzeczowych na rzecz: 1. Nazwa jednostki organizacyjnej: S-112; 2. Termin dostarczenia/udostępnienia: podany wewnątrz wniosku; 3. Miejsce dostarczenia/udostępnienia przedmiotu świadczeń: podany wewnątrz wniosku ; 4. Miejsce postoju jednostki organizacyjnej: JW. 444 Kłodzko ul. Fabryczna 28; 5. Potrzeba zobowiązania do wykonania świadczenia bez odrębnego wezwania na dzień: ; 6. Przeznaczenie i okres, przez jaki przedmioty świadczenia będą wykorzystywane: do ustania potrzeby użytkowania; 7. Wstępne wyliczenia środków finansowych na realizację planowanych świadczeń rzeczowych:

Wyszczególnienie liczby przedmiotów świadczeń rzeczowych przewidzianych do oddania w używanie Termin dostarczenia: 5 doba mobilizacji, godz. 16:00 Miejsce dostarczenia: Kłodzko ul. Fabryczna 28 Lp. Nazwa i rodzaj przedmiotu świadczeń Miejscowość/dane o posiadaczu lub właścicielu (nazwisko, imię, ojca, adres zamieszkania lub nazwa firmy Liczba sztuk Uwagi 1. 2. 3. 4. 5. 1. Cysterna na samochodzie Star A28 P.P.H.U. FEKSA 57-256 Bardo ul. Komunikacyjna 6 2 12/12 KOMENDANT mp. /-/ ppłk P.M. tel. 74 647 8 425...05.2012

Od decyzji przysługuje posiadaczowi nieruchomości lub rzeczy ruchomej oraz wnioskodawcy odwołanie do wojewody, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji. Decyzja ta może być zmieniona przez wojewodę również z urzędu, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów prawa. W decyzji można zobowiązać posiadaczy nieruchomości lub rzeczy ruchomych do wykonania tych świadczeń bez odrębnego wezwania.

Posiadacz nieruchomości lub rzeczy ruchomej, wobec którego wydano ostateczną decyzję administracyjną o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń rzeczowych, może być, na wniosek organów i kierowników jednostek organizacyjnych wezwany przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) do wykonania tego świadczenia (sprawdzenie gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych prowadzonej w ramach ćwiczeń wojskowych oraz w celu zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków). Wezwanie doręcza się na czternaście dni przed terminem wykonania świadczenia, z wyjątkiem przypadków, w których wykonanie świadczenia następuje w celu sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych. Od wezwania odwołanie nie przysługuje.

Posiadacze nieruchomości i rzeczy ruchomych, wobec których wydano ostateczną decyzję o przeznaczeniu tych nieruchomości i rzeczy ruchomych na cele świadczeń rzeczowych, są obowiązani informować wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) o rozporządzeniu tą nieruchomością lub rzeczą ruchomą.

Zwrot przedmiotów świadczeń następuje po ustaniu potrzeby ich wykorzystywania w miejscu wskazanym przez jednostkę organizacyjną, we władaniu której znajdują się przedmioty podlegające zwrotowi, na podstawie okazanego poświadczenia przekazania oraz decyzji o przeznaczeniu przedmiotów na cele świadczeń. O terminie i miejscu zwrotu przedmiotów świadczeń oraz o dokumentach niezbędnych do okazania przy odbiorze kierownik jednostki organizacyjnej zawiadamia imiennie zainteresowanych posiadaczy. Posiadaczom udostępniającym przedmioty świadczeń, z chwilą zakończenia wykonywania tych świadczeń, wypłaca się ryczałt za każdą rozpoczętą dobę wykorzystania przedmiotów świadczeń.

Czas wykonywania świadczeń rzeczowych nie może przekraczać jednorazowo w przypadku pobrania przedmiotu świadczenia: w celu sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych - czterdziestu ośmiu godzin, w związku z ćwiczeniami wojskowymi lub ćwiczeniami w jednostkach przewidzianych do militaryzacji - siedmiu dni, w związku z ćwiczeniami w obronie cywilnej lub ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony dwudziestu czterech godzin. Do czasu wykonywania świadczeń rzeczowych wlicza się czas niezbędny do dostarczenia przedmiotu świadczenia do wskazanego miejsca oraz jego powrotu do miejsca postoju (przechowywania), nie więcej jednak niż dwie godziny.

Przedmiotem świadczeń rzeczowych nie mogą być: 1) tereny, pomieszczenia, środki transportowe, maszyny i inny sprzęt, znajdujące się w posiadaniu: a) jednostek organizacyjnych służących bezpośrednio działalności Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstw i urzędów wojewódzkich oraz Narodowego Banku Polskiego i banków, a także Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych i Mennicy Państwowej, b) jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu oraz Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, c) przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych oraz innych przedstawicielstw i instytucji zrównanych z nimi w zakresie przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, jak również członków tych przedstawicielstw, urzędów i instytucji oraz członków ich rodzin, a także innych osób zrównanych z nimi w zakresie przywilejów i immunitetów, jeżeli nie posiadają obywatelstwa polskiego, 2) biblioteki, muzea, archiwa i zabytki uznane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za pomniki historii oraz dobra kulturalne, o których mowa w art. 218 ustawy, oraz obiekty wpisane na listę dziedzictwa światowego na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r. (Dz.U. z 1976 r. Nr 32, poz. 190 i 191), 3) zbiory naukowe i artystyczne mające charakter publiczny,

4) świątynie, domy modlitwy oraz pomieszczenia kościołów i innych związków wyznaniowych mających osobowość prawną, wraz ze znajdującymi się w nich przedmiotami przeznaczonymi do wykonywania kultu religijnego, 5) przedmioty wyłączone spod egzekucji stosownie do przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1672 i Nr 200, poz. 1679, Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 135, poz. 1268 i Nr 137, poz. 1302), z wyjątkiem narzędzi prostych oraz środków transportowych, 6) parki narodowe i rezerwaty przyrody, 7) przedszkola, domy dziecka, zakłady opiekuńczo-wychowawcze, szkoły specjalne i internaty tych szkół, specjalne ośrodki wychowawcze i szkolnowychowawcze oraz poradnie psychologiczno-pedagogiczne, 8) urządzenia i sieci telekomunikacyjne : a) ujęte w planach działania operatorów publicznych na wypadek sytuacji szczególnych zagrożeń, sporządzonych w trybie określonym w art. 64 ust. 3 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 73, poz. 852, z późn zm.), przewidziane do użycia na potrzeby jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2, b) niezbędne do wykonania decyzji nałożonych na operatorów telekomunikacyjnych przez ministra właściwego do spraw łączności w trybie określonym w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne, 9) pojazdy samochodowe niedopuszczone do ruchu po drogach publicznych oraz używane wyłącznie do przewozu wewnątrz zakładu, po przedstawieniu przez posiadacza odpowiednich dokumentów.

ŚWIADCZENIA OSOBISTE I RZECZOWE NA RZECZ OBRONY W RAZIE OGŁOSZENIA OSZENIA MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY

Osoby podlegające obowiązkowi świadczeń osobistych mogą być w każdym czasie w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny powołane do wykonania różnego rodzaju prac doraźnych na rzecz Sił Zbrojnych, obrony cywilnej lub jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa. Czas wykonywania świadczeń osobistych nie może przekraczać jednorazowo siedmiu dni. Osoby przeznaczone w czasie pokoju do wykonania świadczeń osobistych lub rzeczowych, są obowiązane do ich wykonania w terminie i miejscu określonym w decyzji o przeznaczeniu lub w wezwaniu do wykonania tych świadczeń.

Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne, organizacje społeczne oraz osoby fizyczne mogą być w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny zobowiązane do wykonania świadczeń rzeczowych, polegających na oddaniu posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych do używania przez Siły Zbrojne, jednostki organizacyjne obrony cywilnej lub jednostki organizacyjne wykonujące zadania na potrzeby obrony państwa. Przedmioty świadczeń rzeczowych podlegają zwrotowi po ustaniu potrzeby ich używania.

Obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych nakłada wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na podstawie doraźnie zgłoszonych wniosków przez organy i kierowników jednostek organizacyjnych a także dowódców jednostek wojskowych. Decyzji o nałożeniu obowiązku świadczenia nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności w terminie w niej określonym. Wójt, burmistrz (prezydent miasta) w szczególnych sytuacjach, może nakładać obowiązek świadczeń osobistych lub rzeczowych również w drodze obwieszczeń lub w inny sposób. Obowiązkowi świadczeń osobistych nie podlegają osoby reklamowane od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej.

OGÓLNE ZASADY WYKORZYSTANIA ŚWIADCZEŃ

W celu realizacji zadań związanych zanych z mobilizacyjnym rozwinięciem jednostek wojskowych ich dowódcy dcy występuj pują do właściwego terytorialnie Wojskowego Komendanta Uzupełnie nień z zapotrzebowaniami na: 1) świadczenia osobiste poprzez wykorzystanie osób przy: mobilizacyjnym rozwijaniu jednostek wojskowych (obsada elementów bazy mobilizacyjnej, ładowanie zapasów), dostosowaniu i wyposażeniu środków transportowych i maszyn do wymogów eksploatacji w wojsku, wykonywaniu innych prac wynikających z nakazanych do realizacji zadań np.: ewakuacja zapasów, materiałów, sprzętu itd. 2) etatowe świadczenia rzeczowe celem pobrania z GN środków transportowych i maszyn, w celu uzupełnienia jednostek organizacyjnych do etatu W,

doraźne świadczenia rzeczowe poprzez udostępnienie przedmiotów świadczeń (środków transportowych, maszyn i innych rzeczy ruchomych oraz nieruchomości) w celu: rozwinięcia elementów bazy mobilizacyjnej, ewakuacji zapasów, 3) korzystania z pomieszczeń i budynków (stacje obsługi samochodów i innych) oraz terenów (nieruchomości) niezbędnych w procesie realizacji zadań mobilizacyjnych.

Przekazaniu na potrzeby obrony państwa podlegają przedmioty świadczeń rzeczowych w stanie przydatnym do użytku, u wraz z dotyczącymi cymi ich dokumentami. O przydatności przedmiotów świadczeń rzeczowych decydują odbiorcy (np( np.: dowódca dca lub kierownik jednostki organizacyjnej). Właściwość terytorialną określa się dla: 1. osób według miejsca ich zameldowania, 2. pojazdów samochodowych według miejsca ich rejestracji, 3. maszyn, statków powietrznych, jednostek taboru pływającego, taboru kolejowego i innych urządzeń według siedzib posiadacza (podmiotów gospodarczych). W szczególnych przypadkach dotyczy to również pojazdów samochodowych, których posiadacze maja stałą siedzibę poza miejscem rejestracji. Przedmioty świadczeń rzeczowych planowane na potrzeby obronne państwa podlegają przekazaniu na okres w razie zarządzenia mobilizacji i w czasie wojny do chwili ustania potrzeby użytkowania.