Spis zawartości opracowania Spis treści 1. Podstawa opracowania... 2 2. Zakres opracowania... 2 3. Przeznaczenie... 2 4. Instalacja klimatyzacji pomieszczeń... 2 5. Próba szczelności instalacji freonowej... 3 6. Wykonawstwo instalacji... 3 6.1 Konstrukcje wsporcze oraz podwieszenia.... 6 7 Branża elektryczna... 6 8. Zdjęcia... 7 Część rysunkowa: S1 Instalacja klimatyzacji w serwerowni
OPIS TECHNICZNY 1. Podstawa opracowania - podkłady architektoniczne z zagospodarowaniem pomieszczeń, - uzgodnienia międzybranżowe, - aktualne normy i przepisy. 2. Zakres opracowania W zakres niniejszego opracowania wchodzi wymiana klimatyzatorów w pomieszczeniu serwerowni na parterze w siedzibie Głównego Urzędu Statystycznego w Bydgoszczy przy ul. Konarskiego 1-3 (bud.c). Nowoprojektowane klimatyzatory należy włączyć w istniejący układ instalacji freonowej i odpływu kondensatu. 3. Przeznaczenie Przeznaczeniem projektowanych instalacji klimatyzacyjnych jest zapewnienie właściwych warunków pracy sprzętu i osobom przebywającym w pomieszczeniu serwerowni. 4. Instalacja klimatyzacji pomieszczeń Obecnie w pomieszczeniu serwerowni zamontowane są 3 klimatyzatory ścienne. Wszystkie klimatyzatory należy zdemontować. Jeden klimatyzator z pomieszczenia serwerowni A należy zdemontować i zamontować ponownie w sąsiednim pomieszczeniu B montując również nowe przewody ciecz/gaz. Przewody instalacji freonowej projektuje się jako miedziane, łączone przez lutowanie. Przewody należy zaizolować pianką kauczukową grubości 13 mm, lub zastosować fabryczną izolację. Przewody na zewnątrz prowadzić w fabrycznej izolacji oraz należy zabezpieczyć przed działaniem czynników atmosferycznych oraz prowadzić w rurze ochronnej np. typu arot. Po wykonaniu przejść przez przegrody otwory należy wypełnić pianką montażową. Do podłączenia pozostałych klimatyzatorów należy wykorzystać istniejącą instalację freonową oraz odpływy kondensatu. 2
Zaprojektowano klimatyzatory ścienne P24RK.NSD prod. LG. wraz z jednostkami zewnętrznymi P24RK.UE1. Jednostki zewnętrzne umieścić na ścianie zewnętrznej wykorzystując istniejące konsole oraz zamontować jedną nową konsole. 5. Próba szczelności instalacji freonowej Po zakończeniu montażu instalację freonu należy poddać próbie na szczelność. W tym celu instalację napełnić azotem i zadać ciśnienie testowe. Po 24 godzinach sprawdzić ciśnienie w instalacji i dopełnić czynnikiem. 6. Wykonawstwo instalacji a) Instalacje chłodnicze sprawdzić na ciśnienie i próżnię. Ciśnienia wg norm przedmiotowych. Z prób spisać protokoły. Wykonawstwo powierzyć firmie specjalistycznej, b) Po wykonaniu instalacji sprawdzić ją próbą próżniową przez min. 24 h, c) Nowoprojektowane klimatyzatory należy włączyć do istniejącej instalacji freonowej oraz odpływu skroplin. Przeprowadzanie prób rurociągów freonowych po montażu na miejscu użytkowania urządzenia. Każda instalacja chłodnicza po zamontowaniu, ale przed jej uruchomieniem, powinna być poddana próbie ciśnieniowej z zastosowaniem powietrza lub innego bezpiecznego gazu. Celem próby jest sprawdzenie i wskazanie szczelności całej instalacji. Próba ciśnieniowa może być wykonywana na całej instalacji lub etapami w miarę kończenia poszczególnych jej części. Podczas prób zaleca się stosować następujące zasady ogólne: 1) Czystość instalacji. Podczas montażu rurociągów i odbiorników, należy zwrócić szczególną uwagę, aby do wnętrza rur nie dostały się zanieczyszczenia mechaniczne. 3
2) Przeznaczony do montażu odcinek rury lub element powinien być całkowicie czysty. W celu usunięcia ewentualnych zanieczyszczeń, należy instalację przedmuchać azotem. 3) Rurociągi przed próbami nie powinny być izolowane ani malowane. Powinny być wszędzie dostępne do oględzin i do sprawdzania szczelności. 4) Użyty do prób gaz powinien być bezpieczny, suchy i czysty. W szczególności oznacza to, że ma być niewybuchowy, niepalny, chemicznie i fizjologicznie obojętny, pozbawiony wody i oleju, również bezpieczny dla środowiska naturalnego. Norma PN-77/M-04605 określa dopuszczalną zawartość wody w gazie próbnym na 0,03 g/m3 5) Do podnoszenia ciśnienia należy użyć specjalnie do tego celu przeznaczonej sprężarki, lub butli ze sprężonym gazem (np. azotem), wyposażonych w zawory redukcyjne i manometr. Nie dopuszcza się do wytwarzania ciśnienia sprężarek chłodniczych do tego celu konieczne są osobne sprężarki, przeznaczone do sprężania gazu użytego do prób. 6) Sprawdzenie szczelności prowadzi się przy odłączonych sprężarkach chłodniczych. Jeżeli podczas prób zachodzi zagrożenie uszkodzenia dławnic, mieszków lub różnych innych elementów urządzenia, zwłaszcza zaworów regulacyjnych lub pomiarowych, należy również i te elementy na czas prób odłączyć, a instalację wyposażyć w odpowiednie pomocnicze zaślepki, obejścia itp. Dobrą praktyką jest dokładne sprawdzenie przed próbą szczelności świadectw z przeprowadzonych prób wytrzymałości ciśnieniowej wszystkich elementów wchodzących w skład instalacji chłodniczej. 7) Przygotowany rurociąg pomocniczy, doprowadzający gaz do prób instalacji również uprzednio poddany próbie musi być wyposażony w legalizowany manometr do bieżącego pomiaru ciśnienia, o właściwym zakresie ciśnień i odpowiedniej dokładności. Norma PN-77/M-04605 wymaga, aby elementarna działka skali manometru nie była większa od 1% mierzonego ciśnienia. 8) Dla przykładu przy ciśnieniach próbnych od 1,2 do 2,1 MPa elementarna działka nie powinna być większa od 0,012 do 0,021 MPa, z czego wynika że optymalna działka elementarna powinna mieć wartość 0,01 MPa (0,1 bar). 9) Do ciśnienia próbnego należy dochodzić stopniowo. 4
W pierwszym etapie należy np. dojść do 0,5-1 bar, w drugim do 5 bar, a następnie dopiero do ciśnienia końcowego prób. Równocześnie po osiągnięciu kolejnych etapów zawsze konieczne jest sprawdzenie szczelność wszystkich połączeń na rurociągu. 10) Należy w miarę możliwości wykryć i oznakować wszystkie ujawnione przy danym ciśnieniu nieszczelności, po czym próbę należy przerwać, a wykryte nieszczelności usunąć. Do przeprowadzenia prac spawalniczych, lutowniczych, względnie do wymiany uszczelnień, ze względu na bezpieczeństwo konieczne jest wypuszczanie gazu tak, aby ciśnienie w rurociągu zrównało się z atmosferycznym. Próbę i sprawdzenie szczelności należy powtórzyć przy tym samym ciśnieniu. Dopiero po stwierdzeniu całkowitej szczelności przy danym ciśnieniu można przejść do wyższego poziomu ciśnienia, przy którym należy cały cykl powtórzyć. Te same zasady odnoszą się do końcowej fazy próby. Ogólną wytyczną co do wyboru ilości stopni ciśnieniowych jest zasada: im wyższa jest jakość montażu i czym wyższe zaufanie do jakości pracy monterów i spawaczy, tym mniej może być takich stopni, bo tym szczelniejsza będzie instalacja po montażu. 11) Układ do momentu stwierdzenia jego szczelności powinien pozostać (przy odłączonej sprężarce lub odłączonych butlach zasilania gazem)przez określony czas pod ciśnieniem. Na ogół wymaga się czasu od kilkunastu godzin do 1 doby, podczas którego ciśnienie powinno być zapisywane. Zgodnie z normą spadek ciśnienia nie powinien przekraczać podczas pierwszych 6 godz. 2% w odniesieniu do wartości początkowej. Jest to okres stabilizacji ciśnienia. W pozostałych godzinach zmiany ciśnienia mogą być wywołane tylko przez zmiany temp. zewnętrznej. Jeżeli jest inaczej, oznacza to nieszczelność, co pociąga za sobą konieczność dalszego uszczelniania urządzenia i powtórzenia próby od początku. 12) Tabela zawiera dane rur miedzianych zgodne z przepisami dot. Kontroli Gazów Wysokociśnieniowych. (Należy zwiększyć średnice instalacji przy przekroczeniu 90m długości). 5
R-410A Minimum thickness Size material t(mm) ø6,4 O 0,40 ø9,5 O 0,60 ø12,7 O 0,80 ø15,9 O 0,99 ø19,1 1/2H 0,66 ø22,2 1/2H 0,77 ø25,4 1/2H 0,88 ø28,6 1/2H 0,99 6.1 Konstrukcje wsporcze oraz podwieszenia. Montaż urządzeń należy wykonać zgodnie z wytycznymi Producenta oraz dokumentacją techniczno rozruchową. Klimatyzatory ścienne montować w minimalnych odległościach (min. 10cm) od ścian i sufitów zapewniając swobodny przepływ powietrza. Jednostkę zewnętrzną montować na fabrycznych konsolach wg wytycznych Producentów. 7 Branża elektryczna Do wszystkich jednostek klimatyzacyjnych należy doprowadzić lub wykorzystać istniejącą instalację elektryczną do elementów sterowania i automatycznej regulacji (zgodnie z opracowaniem branży elektrycznej). Zapotrzebowanie nowoprojektowanych elementów instalacji klimatyzacji na energię elektryczną podano w poniższej Tabeli. 6
Nr. pom./nazwa Typ urządzenia Moc kw Napi. V Prąd A Sposób uruchamiania 1 2 3 4 5 6 Serwerownia Serwerownia Klimatyzator ścienny P24RK.NSD f-my LG Klimatyzator ścienny P24RK.NSD f-my LG Parter 2,3 230V Sterowanie pilotem 2,3 230V Sterownie pilotem Ściana zewn. budynku Jednostka zewnętrzna P24RK.UE1 230V Z jednostką wewnętrzną Ściana zewn. budynku Jednostka zewnętrzna P24RK.UE1 230V Z jednostką wewnętrzną 8. Zdjęcia Rys.1. Jednostki wewnętrzne w pomieszczeniu serwerowni A. Jednostki zdemontować i jedną z nich zamontować w pomieszczeniu serwerowni B montując nowe przewody freonowe. Odpływ skroplin pozostawić. 7
Rys.2. Jednostka wewnętrzna w pomieszczeniu serwerowni B. Jednostkę zdemontować wraz z jednostką zewnętrzną. 8
Rys.3. Jednostki zewnętrzne pomieszczenia serwerowni umieszczone na elewacji. 2 jednostki zdemontować. Do montażu nowych jednostek wykorzystać istniejące konsole. Do przeniesionej jednostki wewnętrznej należy użyć nowej konsoli. 9
INFORMACJA BIOZ STRONA TYTUŁOWA (instalacje klimatyzacji) Nazwa i adres obiektu budowlanego: OPRACOWANIE DOKUMENTACJI PROJEKTOWO-WYKONAWCZEJ NA WYKONANIE ROBÓT BUDOWLANYCH POLEGAJĄCYCH NA REMONCIE SIECI LAN W POMIESZCZENIACH BIUROWYCH W SIEDZIBIE URZĘDU STATYSTYCZNEGO W BYDGOSZCZY, PRZY UL. KONARSKIEGO 1-3 (BUDYNEK C) NA POTRZEBY STWORZENIA INFORMATORIUM W RAMACH ZADANIA 3 (SISK) MODERNIZACJA POMIESZCZEŃ DLA INFORMATORIUM W RAMACH PROJEKTU SYSTEM INFORMACYJNY STATYSTYKI PUBLICZNEJ (SISP-2). Inwestor: Urząd Statystyczny ul. Konarskiego 1-3 85-066 Bydgoszcz Projektant: mgr inż. Marcin Kosieniak ul. Huzarska 3/36 85-334 Bydgoszcz
1. Podstawa opracowania Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 21 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz.U. Nr 120, poz. 1126) 2. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem niniejszego opracowania jest informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracach budowlanych instalacji sanitarnych budynku US w ramach: Instalacji klimatyzacji w pomieszczeniu serwerowni Prace na wysokości Prace na rusztowaniach budowlanych i drabinach Roboty spawalnicze Roboty wykonywane przy pomocy elektronarzędzi Roboty malarskie Roboty elektryczne Roboty ziemne 3. Istniejące obiekty budowlane Budynek użyteczności publicznej. 4. Elementy zagospodarowania, które należy wykonać przed rozpoczęciem robót budowlanych. Na zagospodarowanie terenu składają się: sieć komunikacyjna obejmująca drogi dojazdowe oraz trasy komunikacyjne w obrębie placu budowy, zespoły maszyn o zmiennych stanowiskach lub frontach pracy (wraz z niezbędnymi drogami montażowymi lub torowiskami), środki transportu poziomego, pionowego i pionowo-poziomego, składowiska i magazyny materiałowe z urządzeniami załadunkowo-wyładunkowymi, przyobiektowe składowiska materiałów i wyrobów, pomieszczenia socjalno-bytowe, higieniczno-sanitarne i administracyjno-biurowe, oświetlenie, instalacja wodociągowa, kanalizacyjna, elektryczna, zapewnienie łączności telefonicznej, przekazu informacji i in., środki profilaktyki przeciwpożarowej, ogrodzenie placu budowy, bramy 5. Wskazania dotyczące przewidywanych zagrożeń występujących podczas realizacji robót budowlanych, określające skalę i rodzaje zagrożeń oraz miejsce i czas ich wystąpienia Prace na wysokości Najczęściej występujące zagrożenia przy pracach na wysokości: niewyposażanie pracowników, stosownie do rodzaju prac wykonywanych na wysokości, w sprzęt chroniący przed upadkiem, nieużywanie lub nieprawidłowe używanie przez pracowników sprzętu ochronnego, niewłaściwy stan techniczny urządzeń zabezpieczających, niska świadomość zagrożenia, niewłaściwa organizacja pracy, brak systemu zarządzania bezpieczeństwem pracy w firmie Prace na rusztowaniach budowlanych i drabinach Najczęściej występujące zagrożenia przy pracach na rusztowaniach i drabinach: upadek z wysokości. złamanie kończyn, poślizgnięcie z powodu oblodzenia pomostów roboczych, porażenia piorunem, uderzenie w części ciała przedmiotem spadającym z wyższych kondygnacji rusztowania. Montaż konstrukcji stalowych Najczęściej występujące zagrożenia przy montażu konstrukcji stalowych: możliwość popełniania błędów wynikających z braku znajomości projektu organizacji montażu, ciężaru podnoszonych elementów, wprowadzanie zagrożeń przez niestosowanie się do poleceń i wytycznych nadzoru montażowego, samowolne zmianyw technologii montażu, możliwość urazów związanych z niewłaściwym składowaniem elementów lub ich przemieszczaniem, podawanie nieprecyzyjnych lub niewłaściwych sygnałów dla operatora dźwigu, nieprawidłowe mocowanie podnoszonych elementów do zawiesi, niestosowanie sprzętu pomocniczego montażowego lub używanie sprzętu niesprawnego, odpinanie z zawiesi elementów niezastabilizowanych lub niezamocowanych, niestosowanie zabezpieczeń ochrony osobistej zwłaszcza przy pracach na wysokości, praca na różnych poziomach bez wydzielenia stref niebezpiecznych, praca przy niewłaściwych warunkach pogodowych,
Roboty spawalnicze Najczęściej występujące zagrożenia przy robotach spawalniczych: Stosowanie niesprawnego sprzętu. Samowolna reperacja palników lub manometrów gazowych. Nieprzostrzeganie zasad obchodzenia się z butlami gazowym. Nieprzestrzeganie zasad kolejności wykonywania czynności przy gaszeniu palników. Lekceważenie drobnych nieszczelności instalacji gazowych. Nieużywanie środków ochrony osobistej przed porażeniem wzroku lub oparzeniami rąk. Lekceważenie uszkodzeń kabli elektrycznych. Wystąpienie możliwości poparzeń roztopionym metalem. Roboty wykonywane przy pomocy elektronarzędzi Najczęściej występujące zagrożenia przy używaniu elektronarzędzi: porażenie prądem, oparzeniem łukiem elektrycznym, powstanie pożaru. Roboty ciesielskie Najczęściej występujące zagrożenia przy pracach ciesielskich: obsługa maszyn i urządzeń przez osoby nieuprawnione lub nieprzeszkolone, nie zachowanie warunków bezpiecznego transportu i składowania elementów deskowań, nie przestrzeganie instrukcji obsługi maszyn i urządzeń, dopuszczenie pracowników do pracy bez zabezpieczeń indywidualych, pozostawienie elementów niezabezpieczonych przed utratą stabilności lub stabilizowanie elementów w sposób niewystarczający, prowadzenie rozbiórek szalunków niezgodnie z ustaloną technologią, rozpoczęcie rozbiórki bez polecenia przełożonego, pozostawienie na placu budowy desek z wystającymi gwoździami. Roboty malarskie Najczęściej występujące zagrożenia przy robotach malarskich: stosowanie szkodliwych substancji chemicznych. stosowanie substancji mogących powodować alergie, wykonywanie pracy na wysokości, posługiwanie się elektronarzędziami i urządzeniami pracującymi pod ciśnieniem, niebezpieczeństwo pożaru. Roboty elektryczne Prace montażowe elektryczne należy wykonać bez podłączenia do napięcia zgodnie z PN i wymogami branżowymi Instruktaż pracowników przed przystąpieniem do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych oraz środki techniczne i organizacyjne zapobiegajace niebezpieczeństwu Wykonawca przed przystąpieniem do wykonywania robót budowlanych jest obowiązany opracować instrukcję bezpiecznego ich wykonywania i zaznajomić z nią pracowników w zakresie wykonywanych przez nich robót. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy na stanowiskach sprawują odpowiednio kierownik robót oraz mistrz budowlany, stosownie do zakresu obowiązków. Każdy pracodawca ma obowiązek wywiesić wykaz prac szczególnie niebezpiecznych występujących na budowie oraz sposoby postępowania przy wykonywaniu tych prac. Pracownicy zatrudnieni na placu budowy powinni być wyposażeni w odpowiedni dla danej pracy sprzęt ochrony osobistej lub zbiorowej oraz powinni być wyposażeni w odzież roboczą i ochronną wg obowiązujących tabel i norm zakładowych; zobowiązuje się pracowników do stosowania ich zgodnie z przeznaczeniem. Dla pracowników powinny być organizowane szkolenia BHP. Rodzaje obowiązujących szkoleń wg Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 62, poz.285) są następujące: szkolenie wstępne ogólne, szklenie wstępne stanowiskowe, szkolenie wstępne podstawowe, szkolenie okresowe. Podczas szkolenia na każdym etapie należy zapoznawać pracowników z ryzykiem zawodowym związanym z wykonywaną pracą na poszczególnych stanowiskach pracy, oraz sposobem stosowania podczas pracy środków ochrony osobistej. zabezpieczających przed skutkami zagrożeń, np. kaski, szelki, okulary ochronne, odzieży ochronnej itp. W dokumentacji budowy powinny znajdować się wszystkie dokumenty potwierdzające przeprowadzenie szkoleń w zakresie bhp, protokoły z dokonanych kontroli. wykaz wydanych zaleceń w zakresie bhp. Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom wynikającym z wykonywania robót budowlanych. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy na stanowiskach pracy sprawują odpowiednio kierownik budowy (kierownik robót) oraz mistrz budowlany, stosownie do zakresu obowiązków. Nieprzestrzeganie przepisów bhp na placu budowy prowadzi do powstania bezpośrednich zagrożeń dla życia lub zdrowia pracowników.
Roboty ziemne Najczęściej występujące zagrożenia przy robotach ziemnych obsługa maszyn i urządzeń przez osoby nieuprawnione lub nieprzeszkolone, nie zachowanie warunków bezpiecznego transportu i składowania elementów instalacji i sieci, nie przestrzeganie instrukcji obsługi maszyn i urządzeń, dopuszczenie pracowników do pracy bez zabezpieczeń indywidualnych, pozostawienie elementów niezabezpieczonych przed utratą stabilności lub stabilizowanie elementów w sposób niewystarczający w szczególności kręgów i rur betonowych, niewłaściwy stan techniczny urządzeń zabezpieczających, niska świadomość zagrożenia, niewłaściwa organizacja pracy, możliwość popełniania błędów wynikających z braku znajomości projektu organizacji montażu, ciężaru podnoszonych elementów, możliwość urazów związanych z niewłaściwym składowaniem elementów lub ich przemieszczaniem, podawanie nieprecyzyjnych lub niewłaściwych sygnałów dla operatora koparki, nieprawidłowe mocowanie podnoszonych elementów do zawiesi, niestosowanie sprzętu pomocniczego montażowego lub używanie sprzętu niesprawnego, niestosowanie się do przepisów BHP w tym: schodzenie do wykopu po rozporach, przeskakiwanie przez wykopy, niedostateczne oświetlenie wykopu, Przyczyny organizacyjne powstania wypadków przy pracy: niewłaściwa ogólna organizacja pracy nieprawidłowy podział pracy lub rozplanowanie zadań, niewłaściwe polecenia przełożonych, brak nadzoru, brak instrukcji posługiwania się czynnikiem materialnym, tolerowanie przez nadzór odstępstw od zasad bezpieczeństwa pracy, brak lub niewłaściwe przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa pracy i ergonomii, dopuszczenie do pracy człowieka z przeciwwskazaniami lub bez badań lekarskich; niewłaściwa organizacja stanowiska pracy: niewłaściwe usytuowanie urządzeń na stanowiskach pracy, nieodpowiednie przejścia i dojścia, brak środków ochrony indywidualnej lub niewłaściwy ich dobór Przyczyny techniczne powstania wypadków przy pracy: niewłaściwy stan czynnika materialnego: wady konstrukcyjne czynnika materialnego będące źródłem zagrożenia, niewłaściwa stateczność czynnika materialnego, brak lub niewłaściwe urządzenia zabezpieczające, brak środków ochrony zbiorowej lub niewłaściwy ich dobór, brak lub niewłaściwa sygnalizacja zagrożeń, niedostosowanie czynnika materialnego do transportu, konserwacji lub napraw; niewłaściwe wykonanie czynnika materialnego: zastosowanie materiałów zastępczych, niedotrzymanie wymaganych parametrów technicznych; wady materiałowe czynnika materialnego: ukryte wady materiałowe czynnika materialnego; niewłaściwa eksploatacja czynnika materialnego: nadmierna eksploatacja czynnika materialnego, niedostateczna konserwacja czynnika materialnego, niewłaściwe naprawy i remonty czynnika materialnego. Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana: organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowania zgodnie z przeznaczeniem, organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy, dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowania zgodnie z przeznaczeniem, Na podstawie: oceny ryzyka zawodowego występującego przy wykonywaniu robót na danym stanowisku pracy wykazu prac szczególnie niebezpiecznych, określenia podstawowych wymagań bhp przy wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, wykazu prac wykonywanych przez co najmniej dwie osoby, wykazu prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej Kierownik budowy powinien podjąć stosowne środki profilaktyczne mające na celu:
zapewnić organizację pracy i stanowisk pracy w sposób zabezpieczający pracowników przed zagrożeniami wypadkowymi oraz oddziaływaniem czynników szkodliwych i uciążliwych, zapewnić likwidację zagrożeń dla zdrowia i życia pracowników głównie przez stosowanie technologii, materiałów i substancji nie powodujących takich zagrożeń. W razie stwierdzenia bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia pracowników osoba kierująca, pracownikami obowiązana jest do niezwłocznego wstrzymania prac i podjęcia działań w celu usunięcia tego zagrożenia. Pracownicy zatrudnieni na budowie, powinni być wyposażeni w środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, zgodnie z tabelą norm przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego opracowaną przez pracodawcę. Środki ochrony indywidualnej w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkowników tych środków powinny zapewniać wystarczającą ochronę przed występującymi zagrożeniami (np. upadek z wysokości, uszkodzenie głowy, twarzy, wzroku, słuchu). Kierownik budowy obowiązany jest informować pracowników o sposobach posługiwania się tymi środkami.