2 MARCA GODZ. 16 00, 18 00 7 MARCA GODZ. 16 00 16 MARCA GODZ. 17 00 IDA Dania, Polska, Wielka Brytania 2013, 80 min. reżyseria: Paweł Pawlikowski scenariusz: Paweł Pawlikowski zdjęcia: Łukasz Żal, Ryszard Lenczewski muzyka: Kristian Eidnes Andersen obsada: Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Jerzy Trela, Dawid Ogrodnik, Joanna Kulig, Adam Szyszkowski Lata 60. w Polsce. Anna jest nowicjuszką, sierotą wychowywaną w zakonie. Przed złożeniem ślubów matka przełożona stawia warunek: Anna musi odwiedzić swoją ciotkę Wandę, jedyną żyjącą krewną. Obie wyruszają w podróż, która ma im pomóc nie tylko w poznaniu tragicznej historii ich rodziny, ale i prawdy o tym, kim są. Poruszający, kameralny, wybitny w obrazie dramat, którym reżyser wraca do rodzinnego kraju. Z wielkim wyczuciem łączy intymną historię młodej kobiety z historycznym i społecznym tłem. Rzadko zdarzają się filmy aż tak skupione, wysublimowane i konsekwentne w swojej artystycznej formie, dopracowane w najbardziej mikroskopijnym detalu. W "Idzie" Pawła Pawlikowskiego każdy kadr ma duszę, a cała historia przenika ciało i umysł. ( ) Chociaż "Ida" rozgrywa się w konkretnej rzeczywistości i momencie dziejowym, dotyka problematyki religijnej i wojennej, Pawlikowski unika politycznego rozliczania z historią i martyrologicznej publicystyki. "Ida" pozostaje przede wszystkim dramatem dwóch skrajnie różnych kobiet, na diametralnie innych etapach życia, powiązanych krwią. Dramatem, co trzeba też podkreślić - genialnie sfotografowanym, uchwyconym w czarno-białych zdjęciach-portretach, w formacie zapomnianym dziś nieco przez kino, odstających od naszych przyzwyczajeń, nawiązujących delikatnie do niektórych z filmów Wojciecha Jerzego Hasa i fotografii Tadeusza Rolke. /Dagmara Romanowska, Onet.pl/ OSCAR w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny
2 MARCA GODZ. 20 00 DZIKIE HISTORIE Relatos salvajes Argentyna, Hiszpania 2014, 122 min. reżyseria: Damián Szifron scenariusz: Damián Szifron zdjęcia: Javier Julia muzyka: Gustavo Santaolalla obsada: Rita Cortese, Ricardo Darín, Erica Rivas, Leonardo Sbaraglia, Nancy Dupláa, Darío Grandinetti, Oscar Martínez, Osmar Núñez Pedro Almodovar przedstawia dziką komedię, w której sześciu na co dzień spokojnym ludziom nagle puszczą nerwy. Większość z nas żyje w stresie i napięciu. Tylko niektórzy wybuchają. Niedoceniany muzyk, biznesmen, panna młoda, znany milioner, kelnerka oraz specjalista odmateriałów wybuchowych powiedzą dość! i pokażą wszystkim swoje dzikie oblicze. W świecie, w którym liczy się tylko wydajność i sukces, przechytrzą system i będą walczyć o siebie, nawet jeśli będzie to wymagało przekroczenia cienkiej granicy między normalnością a szaleństwem. Dzikie historie ze ścieżką dźwiękową autorstwa nagrodzonego Oscarem Gustavo Santaolalla ( Babel ), największy hiszpańskojęzyczny przebój ostatnich lat, są jak Pulp Fiction wyreżyserowane przez Almodóvara w szczytowej formie. Jeśli chodzi o radość, jaką widzowie czerpali z seansu, to w tym roku w Cannes Dzikie historie nie miały żadnej konkurencji. /Variety/ To bez żadnych wątpliwości najzabawniejszy film festiwalu. Komedia czarna jak smoła, jednocześnie przywołująca najlepsze momenty w karierze grupy Monty Python. Ekscytujący i dający niezłego energetycznego kopa film. /Twitch/
3, 5 MARCA GODZ. 18 00 4 MARCA GODZ. 20 15 DWA DNI, JEDNA NOC Deux jours, une nuit Belgia, Francja, Włochy 2014, 95 min. reżyseria: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne scenariusz: Luc Dardenne, Jean-Pierre Dardenne zdjęcia: Alain Marcoen obsada: Marion Cotillard, Fabrizio Rongione, Catherine Salée, Batiste Sornin Sandra staje przed zadaniem z pozoru niemożliwym. Musi przekonać ludzi, z którymi pracuje, aby zrezygnowali ze swoich premii. Jeżeli jej się nie powiedzie ona sama straci pracę. Wspierana przez męża kobieta wyrusza na spotkania z kolegami i koleżankami z pracy. Ma tylko jeden weekend, by uratować posadę. Zaskakujący to właściwie film Jean-Pierre'a i Luca Dardenne'ów, którzy wyrzucają z fabuły wszystko, co nie wiąże się z głównym wątkiem. Niewiele tak naprawdę wiemy o Sandrze poza tym, że przeszła załamanie nerwowe, wychodzi z depresji, ma dwójkę dzieci i męża. Jeszcze mniej - o jej pracy, kwalifikacjach, doświadczeniu. Cała historia sprowadzona zostaje do prostej przypowieści: obserwujemy tułaczkę nieśmiałej kobiety, która chodzi od domu do domu i prosi o pomoc, przyjąć musi rolę niemal żebraczki i wysłuchiwać mniej lub bardziej prawdziwych wyjaśnień ("nie możemy, musimy zrobić remont", "ja bym ci pomogła, ale mąż mi nie pozwoli" itd.). Ta prostota obrazu Dardenne'ów, jego przejrzystość i dosłowność może budzić opór, choć - paradoksalnie - działa. Bo "Dwa dni, jedna noc" kapitalnie pokazuje, że filmowa sytuacja upokarza obie strony: proszącą i proszonych. ( ) Kino dla wszystkich, którzy wielkich tyrad przeciwko krwiożerczym, kapitalistycznym korporacjom mają dość. I wolą zwięzłą, przejrzystą, szlachetną powiastkę o świecie, którego zmienić nie sposób, ale w którym można choć przez chwilę spojrzeć na tych obok i trochę dalej nieco inaczej. /Paweł T. Felis, Gazeta.pl/
3, 5 MARCA GODZ. 20 15 4 MARCA GODZ. 18 00 POLSKIE GÓWNO Polska 2014, 93 min. reżyseria: Grzegorz Jankowski scenariusz: Tymon Tymański muzyka: Tymon Tymański, Arkadiusz Kraśniewski zdjęcia: Tomasz Madejski obsada: Tymon Tymański, Robert Brylewski, Grzegorz Halama, Arkadiusz Jakubik, Sonia Bohosiewicz, Jan Peszek, Marian Dziędziel "Polskie Gówno" to pierwsza komedia w tak bezkompromisowy sposób obnażająca kulisy polskiego przemysłu muzycznego. Film wyreżyserowany przez Grzegorza Jankowskiego powstał w oparciu o scenariusz Tymona Tymańskiego, który przez lata kariery muzycznej zdążył poznać ten biznes od podszewki. Dzięki historii zespołu Tranzystory, widzowie dostaną w końcu zaproszenie na backstage, na którym rozgrywają się naprawdę hardcore'owe sceny. Wizyta komornika zazwyczaj nie wróży niczego dobrego. I gdyby Jerzy Bydgoszcz trafił na urzędnika mniej ekscentrycznego niż Czesław Skandal, pewnie do dzisiaj spłacałby raty. Ale kiedy komornik proponuje muzykowi wskrzeszenie bandu, nagranie płyty i trasę koncertową, Bydgoszcz od razu zaczyna zbierać starą ekipę. Reszta jest już historią Sęk w tym, że nie jest to historia rodem z telewizji śniadaniowej. Mimo, że perkusista rzadko bywa przytomny, bus zespołu powinien dawno wylądować na szrocie, a fanclub grupy liczy jednego słuchacza, Tranzystory dają radę. Zjeżdżają cały kraj, grając koncerty w dziwnych miejscach i coraz dalej przesuwając granicę ostrej imprezy. Zamiast blasku jupiterów, czeka na nich smród ciasnych garderób, a miejsce drogiego szampana zajęła ciepła wódka. Tak właśnie wygląda polski przemysł muzyczny od zaplecza. Gdyby jeszcze wąsaty menago angażował się w swoją pracę równie mocno, co w uwodzenie groupies Realizacja projektu trwała 7 lat. Efekty wieloletniej pracy została nagrodzone podczas ostatniego, 39. Festiwalu Filmowego w Gdyni. Polskie gówno zostało zaprezentowane w sekcji Inne spojrzenie i otrzymało prestiżową nagrodę publiczności. "Polskie Gówno" jest o ludziach pozbawionych łokci, by umiejętnie się rozpychać, którzy w pewnym momencie zaczynają szaloną podróż w głąb systemu. To film o przyjaźni, zrobiony przez przyjaciół opowiada reżyser, Grzegorz Jankowski.
6 MARCA GODZ. 16 00 7 MARCA GODZ. 14 00 8 MARCA GODZ. 13 00 PINGWINY Z MADAGASKARU 2D Penguins of Madagascar USA 2014, 92 min. reżyseria: Simon J. Smith, Eric Darnell scenariusz: John Aboud, Michael Colton, Brandon Sawyer muzyka: Lorne Balfe film w polskiej wersji językowej W filmie "Pingwiny z Madagaskaru", czwórka dzielnych pingwinów Skipper, Kowalski, Rico i Szeregowy będzie musiała połączyć siły z organizacją zwaną "The North Wind", by powstrzymać szaleńczy plan zniszczenia świata doktora Octaviusa Brine. Pingwiny z "Madagaskaru" początkowo planowane jedynie na postaci poboczne w serii studia DreamWorks okazały się tak wyraziste, że skradły w końcu pierwszy plan swoim kolegom z animacji. Widzowie zakochali się w ich bezkompromisowości, braku ogłady i ciętych, balansujących na granicy poprawności politycznej żartach. To, że Szeregowy, Skipper, Rico i Kowalski są stworzeni do przełamywania bajkowych konwencji, najlepiej pokazali w serialu emitowanym na kanale Nickelodeon. Znając ich potencjał, można było się spodziewać, że kinowe "Pingwiny z Madagaskaru" wprowadzą zupełnie nową jakość do hollywoodzkich animacji. DreamWorks postawiło jednak na tradycyjną konwencję. /Dorota Kostrzewa, Filmweb.pl/
6-7, 12 MARCA GODZ. 18 00 8, 10-11 MARCA GODZ. 20 15 DRUGA SZANSA En chance til Dania 2014, 105 min. reżyseria: Susanne Bier scenariusz: Anders Thomas Jensen muzyka: Johan Söderqvist zdjęcia: Michael Snyman obsada: Nikolaj Coster-Waldau, Ulrich Thomsen, Maria Bonnevie, Nikolaj Lie Kaas Andreas jest detektywem i ma poukładane życie dobra praca, piękny dom z widokiem na morze, piękna żona Anna i nowo narodzony synek. Pewnego dnia wraz ze swoim partnerem, a zarazem przyjacielem, Simonem zostaje wezwany do patologicznej rodziny. Wkrótce ta interwencja wywróci jego życie do góry nogami i Andreas stanie przed moralnymi wyborami, z których żaden nie będzie dobry. Druga szansa to intensywny dramat opowiadający o ludziach, którzy muszą stawić czoła wydarzeniom, których za nic nie są w stanie kontrolować; o tym, że wcale nie jesteśmy tak odporni na niektóre wydarzenia, jak nam się wydaje i w końcu o tym, do czego mogą doprowadzić sekrety skrywane przez naszych najbliższych. /Susanne Bier/ "Druga szansa" ma te same cechy, co najlepsze filmy duetu tworzonego przez Susanne Bier (reżyseria) i Andersa Thomasa Jensena (scenariusz). To ponownie nieco nieprawdopodobna historia, pokazana jednak z zachowaniem wszelkich zasad logiki. To kino bezkompromisowe, nieuznające żadnych niedomówień, naturalistyczne i emocjonalne do granic możliwości, jak "Tuż po weselu" czy nagrodzony Oscarem "W lepszym świecie". /Marta Kaprzyk, Movielicious blog/
6-7, 12 MARCA GODZ. 20 15 8, 10-11 MARCA GODZ. 18 00 16 MARCA GODZ. 19 00 DUMNI I WŚCIEKLI Pride Francja, Wielka Brytania 2014, 120 min. reżyseria: Matthew Warchus scenariusz: Stephen Beresford muzyka: Christopher Nightingale zdjęcia: Tat Radcliffe obsada: Bill Nighy, Imelda Staunton, Dominic West, Paddy Considine Co może połączyć ludzi, których różni wszystko? Małe górnicze miasteczko, żyjące historią i tradycjami. Kiedyś spokojne, dziś targane strajkami. I to właśnie tu pewnego dnia przyjeżdżają, domagający się równouprawnienia, geje i lesbijki z wielkiej metropolii. Co musi się wydarzyć, by ci ostatni ruszyli na pomoc i zastrajkowali z górnikami w obronie ich praw? Co musi się stać, by konserwatywne staruszki odważyły się ruszyć w rajd po nocnych klubach i seks barach Londynu? Czy wszyscy będą umieli razem bawić się i tańczyć w rytm hitów Bronski Beat? Czy raczej padną najgorsze obelgi i posypia się zęby? Dumni i wściekli to jeden z największych brytyjskich przebojów ostatnich lat. Niezwykła komedia w tradycji takich hitów, jak "Goło i wesoło", czy "Dziewczyny z kalendarza" z udziałem plejady gwiazd m.in. Billa Nighy ("To tylko miłość"), Imeldy Staunton (seria "Harry Potter"), Andrew Scotta (Jim Moriarty w serialu Sherlock ) i Dominica Westa ("300"). Ten film sprawi, że popłaczecie się ze wzruszenia i śmiechu, a po seansie będziecie chcieli urządzić paradę, albo chociaż imprezę, jakby to był rok 1984. /Empire/ To film pełen miłości i życzliwości, który jednak pokazuje, że kiedy nadstawia się karku, to trzeba być gotowym na walkę. Cudowny. /Time Out London/
8 MARCA GODZ. 15 00 SOLIDARNOŚĆ WEDŁUG KOBIET Polska 2014, 108 min reżyseria: Marta Dzido, Piotr Śliwowski w filmie występują: Jadwiga Chmielowska, Anna Dodziuk, Joanna Duda-Gwiazda, Janina Jankowska, Henryka Krzywonos, Ewa Kubasiewicz, Barbara Labuda, Helena Łuczywo, Ewa Ossowska, Zofia Romaszewska, Bożena Rybicka, Grażyna Staniszewska, Jadwiga Staniszkis, Ludwika Wujec, Ewa Zydorek i inne Pełnometrażowy dokument Solidarność według kobiet opowiada historię kilkunastu odważnych Polek, których odwaga, mądrość i zaangażowanie w opozycję lat 80. wpłynęły na zmianę realiów politycznych w Polsce. To one zamknęły bramy, rozpoczynając solidarnościowy strajk, kiedy w sierpniową sobotę 1980 roku zadowoleni z podwyżki robotnicy zakończyli protest i chcieli wyjść ze Stoczni Gdańskiej. Gdyby nie inicjatywa kilku zdeterminowanych kobiet, być może nie byłoby w naszej historii Sierpnia 80. W stanie wojennym, kiedy mężczyzn pozamykano w więzieniach, to kobiety przejęły ich role. Nie zależało im na byciu we władzach Związku, nie dbały o to, by pełnić określone funkcje. Najważniejsza była praca i jej efekt. Zabrakło ich przy Okrągłym Stole. Kiedy 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm, przytłaczająca większość kobiet Solidarności zniknęła z politycznego horyzontu. Dały o sobie zapomnieć, kiedy ich koledzy obejmowali najważniejsze stanowiska we władzach wolnej Polski. Przejmujący dokument Marty Dzido i Piotra Śliwowskiego, w którym nie brakuje suspensu, tajemnicy ani tempa, upomina się o zapomniane bohaterki, umożliwiając nam spojrzenie na ostatnie trzydzieści parę lat historii Polski z nowej perspektywy. Solidarność według kobiet to pierwszy polski pełnometrażowy dokument współfinansowany z crowdfundingu MARTA DZIDO - pisarka, dokumentalistka, montażystka. Autorka powieści Ślad po mamie, Małż, Matrioszka. Tłumaczona na wietnamski, węgierski, niemiecki. Stypendystka programów: Homines Urbani, Młoda Polska, Wyszehradzkich Rezydencji Literackich oraz Ministra Kultury. Absolwentka PWSFTviT w Łodzi. Autorka zdjęć do filmu dokumentalnego Podziemne państwo kobiet. Razem z Piotrem Śliwowskim zrealizowała filmy dokumentalne: Paktofonika- hip hopowa podróż do przeszłości oraz Downtown - miasto Downów, nagrodzony the Hollywood Eagle Documentary Award i specjalną nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. PIOTR ŚLIWOWSKI - dokumentalista, producent. Studiował stosowane nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2005-2012 jako reporter, autor audycji i wydawca programów na żywo współtworzył TVP Kultura. Od 2007 pod szyldem Emotikonfilm realizuje różne formy filmowe. Jako więzień 433 brał udział w projekcie Artura Żmijewskiego Powtórzenie (Biennale, Wenecja, 2005). po pokazie spotkanie z zasłużoną działaczką na rzecz Solidarności w regionie Słupskim, adwokat broniącą w latach 80. działaczy opozycyjnych w procesach politycznych, panią mecenas Anną Bogucką-Skowrońską, poprowadzi Danuta Wawrowska
13, 15, 18 MARCA GODZ. 18 00 14, 19 MARCA GODZ. 20 00 TO WŁAŚNIE SEKS The Little Death Australia 2014, 95 min. reżyseria: Josh Lawson scenariusz: Josh Lawson obsada: Bojana Novakovic, Josh Lawson, Damon Herriman, Kate Mulvany, Patrick Brammall Podobno najlepszym lekarstwem na nudę w związku jest odrobina pikanterii w sypialni. Jednak dzielenie się erotycznymi pomysłami może przynieść wyjątkowo nietypowe i zabawne skutki. Bohaterowie porywającej komedii "To właśnie seks" muszą wyznać nawet najbardziej wstydliwe fantazje swoim partnerom. Odgrywanie ról, somnofilia, dakryfilia, fetysze... Nasze sypialnie skrywają wiele erotycznych fantazji. Ale co zrobić, gdy on za bardzo wciągnie się w zabawę w przebieranki? Albo gdy ona osiąga rozkosz, tylko wtedy, kiedy doprowadzi go do płaczu? I co się stało ze starym, dobrym, normalnym seksem?! "To właśnie seks" to błyskotliwa i zabawna opowieść o zwyczajnych parach i ich niezwykłych łóżkowych perypetiach. Ta przebojowa komedia, która podbiła serca australijskiej publiczności, działa jak antidotum na nasze uczuciowe i łóżkowe dylematy. I chociaż nie rozwiąże ich wszystkich, to z pewnością rozbroi je śmiechem! "To właśnie seks", czyli bezkompromisowa komedia o seksualnych fantazjach i o nas samych.
13, 15, 21 MARCA GODZ. 20 00 14 MARCA GODZ. 15 30 15, 22 MARCA GODZ. 16 00 20 MARCA GODZ. 18 00 BODY / CIAŁO Polska 2015, 90 min. reżyseria: Małgorzata Szumowska scenariusz: Małgorzata Szumowska, Michał Englert zdjęcia: Michał Englert obsada: Janusz Gajos, Maja Ostaszewska, Justyna Suwała, Tomasz Ziętek, Adam Woronowicz Cyniczny prokurator i jego cierpiąca na anoreksję córka próbują, każde na swój sposób, odnaleźć się po tragicznej śmierci najbliższej osoby. Gdy pewnego dnia terapeutka dziewczyny - Anna oznajmi im, że zmarła skontaktowała się z nią z zaświatów i ma dla nich wiadomość, będą zmuszeni zweryfikować swoje poglądy na życie i na śmierć. Szumowskiej udała się rzecz w gruncie rzeczy bezprecedensowa. Stworzyła film głęboko zakorzeniony w polskiej rzeczywistości, a równocześnie doskonale rozumiany przez międzynarodową widownię. W narrację wplotła nasze narodowe kontrowersje, jak aborcja czy stosunek do kościoła, ale też ważkie kwestie społeczne, jak alkoholizm czy korupcja. Wydaje się jednak, że nie planuje tym razem wkładać kija w mrowisko. Umiejętnie bawi się za to wybranymi przez siebie tematami, eksplorując dramatyzm sytuacji, ale ubarwiając go dodatkowo elementami komicznymi. To rzadkie pomieszanie gatunków, hybryda znana przykładowo kinu skandynawskiemu czy hiszpańskiemu, ale w Polsce - niestety - nie eksploatowana. Podczas gdy większość rodzimych twórców zatrzymała się w miejscu zadomowiona w swoich ulubionych gatunkach, Szumowska wciąż poszukuje i bada, eksploruje nieznane terytorium. Odświeżająca to i intrygująca metoda. /Magdalena Maksimiuk, Stopklatka.pl/
14 MARCA GODZ. 17 30 TURANDOT opera w trzech aktach Palacio de las Artes Reina Sofia, Walencja, Hiszpania 125 min. spektakl w oryginalnej wersji językowej z polskimi napisami muzyka: Giacomo Puccini libretto: Giuseppe Adami i Renato Simoni wg Carlo Gozziego dyrygent: Zubin Mehta reżyseria: Tiziano Mancini inscenizacja: Chen Kaige występują: Maria Guleghina, Marco Berti, Alexia Voulgaridou, Alexander Tsymbalyuk, Fabio Previa, Vincenc Esteve, Roger Padullés, Javier Agullo, Ventseslav Anastasov, Ossama Badreddine Turandot niedokończona opera w trzech aktach włoskiego kompozytora Giacoma Pucciniego. Akcja opery rozgrywa się w Pekinie. Opowiada historię okrutnej chińskiej księżniczki Turandot, która poprzysięgła nigdy nie oddać się mężczyźnie. Aby uchronić się przed zamążpójściem, każdemu kandydatowi do jej ręki zadaje trzy arcytrudne zagadki. Karą za udzielenie błędnej odpowiedzi jest śmierć. Z opery Turandot pochodzi jedna z najbardziej znanych arii operowych świata, Nessun dorma. Sztukę po śmierci Pucciniego dokończył Franco Alfano. Światowa prapremiera Turandot odbyła się 25 kwietnia 1926 w mediolańskiej La Scali. Dyrygował Arturo Toscanini, który przerwał przedstawienie po ostatnich taktach napisanych przez Pucciniego. Następnego dnia wystawiono przedstawienie w wersji dokończonej przez Franco Alfano. Inscenizacja międzynarodowej sławy chińskiego reżysera filmowego, Chen Kaige (Złota Palma w Cannes za Żegnaj, moja konkubino, 1993), wraz z całym bogactwem wystawnych kostiumów i scenografii pałacowych wnętrz zaprojektowanych i produkowanych w Chinach, podkreśla egzotyczny akcent opery Pucciniego. Podczas gdy dyrygent Zubin Mehta i znakomita Orkiestra de la Comunitat Valenciana wywołują prawdziwe fajerwerki dźwięków (Wiener Zeitung), Maria Guleghina ciepłą barwą głosu triumfuje jako Turandot. z cyklu WIELKIE WIDOWISKA NA WIELKIM EKRANIE
17 MARCA GODZ. 18 00, 20 15 18 MARCA GODZ. 20 15 TURYSTA Force Majeure Dania, Francja, Norwegia, Szwecja 2014, 118 min. reżyseria: Ruben Östlund scenariusz: Ruben Östlund muzyka: Ola Fløttum zdjęcia: Fredrik Wenzel obsada: Johannes Kuhnke, Lisa Loven Kongsli, Vincent Wettergren, Clara Wettergren, Kristofer Hivju Tomas i Ebba, zamożne szwedzkie małżeństwo, jadą z dwójką dzieci w Alpy Francuskie na kilka dni na narty. Chcą spędzić sielankowe krótkie zimowe wakacje w jednym z luksusowych hoteli. Pogoda dopisuje, świeci słońce, a ośnieżone stoki narciarskie wyglądają imponująco. Gdy wszyscy jedzą lunch na tarasie restauracji, nagle prosto z gór schodzi na nich lawina. Ebba instynktownie chroni swoje dzieci, Tomas natomiast zabiera telefon i ucieka. Nikomu nic się nie stało, ale po czymś takim trudno żyć tak, jak kiedyś. Tomas i Ebba starają się ocalić związek, ale najpierw muszą przemyśleć, kim są i jakie role pełnią. Sytuacja się komplikuje, gdy na jaw wychodzą skrywane dotąd tajemnice. Czy Tomas i Ebba będą na tyle odważni, aby pokonać własne słabości i uratować ich małżeństwo? "Turysta" Rubena Östlunda to inteligentna intymna tragikomedia psychologiczna, przypominająca takie filmy jak "Rzeź" Romana Polańskiego. Oparty na historii, zaczerpniętej z biografii reżysera film, wyróżniony Nagrodą Krytyki Un Certain Regard na festiwalu w Cannes w 2014 roku, opowiada o tym, czym jest dziś związek między kobietą i mężczyzną. Ta wnikliwa i dająca do myślenia wiwisekcja ról, jakie we współczesnym społeczeństwie pełnią kobieta i mężczyzna jest również ciekawą analizą mechanizmów działania pierwotnych ludzkich instynktów, a także ich wpływu na reakcje i zachowanie człowieka.
19 MARCA GODZ. 18 00 MAŁA PODRÓŻ DO NIEBA A Little Trip to Heaven Islandia, USA 2005, 90 min. reżyseria: Baltasar Kormákur scenariusz: Edward Martin Weinman, Baltasar Kormákur muzyka: Mugison zdjęcia: Óttar Guðnason obsada: Julia Stiles, Forest Whitaker, Philip Jackson, Joanna Scanlan Początek lat 80-tych, nieprzyjazny i surowy amerykański Środkowy Zachód. Śledczy Holt, zajmujący się przestępstwami ubezpieczeniowymi, bada podejrzaną śmierć kierowcy spalonego samochodu. Musi wyjaśnić, czy nie chodzi tu o wyłudzenie odszkodowania. Kiedy poznaje Isold, siostrę nieboszczyka, której twarz szpecą głębokie blizny, stopniowo zaczyna tracić do sprawy zawodowy dystans... Jest to pozbawione sztampy połączenie wystylizowanego thrillera z czarną komedią. Piękne zdjęcia oraz surrealistyczna atmosfera małomiasteczkowej Ameryki. Film tworzy świat, w którym dominują zmieniające się wartości i sprzeczne emocje - świat dobrze znany z wcześniejszych filmów Baltasara Kormákura: "101 Reykjavik" i "Morza".
20-21 MARCA GODZ. 16 00 22 MARCA GODZ. 14 00 ASTERIKS I OBELIKS: OSIEDLE BOGÓW Astérix: Le domaine des dieux Francja 2014, 85 min. reżyseria: Louis Clichy scenariusz: Alexandre Astier muzyka: Philippe Rombi w polskiej wersji językowej: Wojciech Mecwaldowski, Arkadiusz Jakubik, Piotr Fronczewski, Piotr Adamczyk Twórcy animowanych hitów kinowych Odlot i Wall-e prezentują kolejną odsłonę kultowego komiksu o Asterixie i Obelixie. Gwiazdorska obsada dubbingowa oraz doskonałe poczucie humoru gwarantujące świetną zabawę widzom od lat 5 do 105. Rok 50-ty przed naszą erą: cała Galia jest okupowana przez Rzymian Cała? Nie! Jedna osada, zamieszkana przez niepokornych Galów nadal stawia opór najeźdźcy. Zirytowany tym Juliusz Cezar, postanawia zmienić taktykę: skoro jego armia nie jest w stanie podbić siłą galijskich barbarzyńców, to może uwiedzie ich rzymska cywilizacja. Władca każe wybudować obok osady Galów wspaniałą wioskę, przeznaczoną dla rzymskich właścicieli. To Osiedle Bogów. Czy nasi galijscy przyjaciele oprą się pokusie zarobku i rzymskiego komfortu? Czy ich osiedle stanie się zwykłą atrakcją turystyczną? Asterix i Obelix robią wszystko, by pokrzyżować Juliuszowi Cezarowi plany.
20 MARCA GODZ. 20 15 21-22 MARCA GODZ. 17 45 CUDA Le meraviglie Niemcy, Szwajcaria, Włochy 2014, 110 min. reżyseria: Alice Rohrwacher scenariusz: Alice Rohrwacher muzyka: Piero Crucitti zdjęcia: Hélène Louvart obsada: Maria Alexandra Lungu, Sam Louwyck, Alba Rohrwacher, Monica Bellucci Zwycięzca Grand Prix na festiwalu w Cannes. Film, który oczarował członków jury: Jane Campion oraz Sophię Coppolę, a Nicolasa Windinga Refna poruszył do łez. Cuda młodej reżyserki Alice Rohrwacher opowiadają prawdziwą historię jej dorastania w ekscentrycznej rodzinie, mieszkającej w wielkim, starym domu w Toskanii. Kiedy lato dobiegnie końca nic już nie będzie takie samo w życiu Gelsominy i jej trzech młodszych sióstr. Dziewczyna mieszka z dala od cywilizacji, w ukrytym zakątku na włoskiej prowincji, gdzie trudno jeszcze spotkać turystów. To właśnie tutaj przenieśli się jej rodzice, dawni członkowie hippisowskiej komuny, by żyć blisko natury i chronić swoje dzieci przed upadkiem świata. Tego lata, jak co roku, większość dni będzie upływała rodzinie na tradycyjnej produkcji miodu, z której z trudem udaje im się związać koniec z końcem. Jednak po raz pierwszy surowe reguły narzucone przez ojca ulegną rozluźnieniu. Gelsomina marzy bowiem, by uratować rodzinę przed bankructwem i zdobyć wielką nagrodę w telewizyjnym teleturnieju prowadzonym przez tajemniczą Milly Catenę. Choć stoi to w całkowitej sprzeczności z poglądami i wartościami, które do tej pory wpajał jej ojciec, dziewczyna za wszelką cenę będzie starała się przekonać go do tego pomysłu. Jeden z moich ulubionych filmów ostatnich lat. /Paweł Pawlikowski/ Wielkie przeżycie: wciągająca, piękna opowieść o dojrzewaniu do samodzielności. /Jane Campion/ Dawno nie byłam tak wzruszona Genialny, piękny i pełen życia świat. /Sophia Coppola/
24, 26 MARCA GODZ. 18 00 25 MARCA GODZ. 20 15 WYSPA KUKURYDZY Simindis Kundzuli Czechy, Francja, Gruzja, Niemcy, Szwajcaria, Kazachstan 2014, 100 min. reżyseria: George Ovashvili scenariusz: Roelof Jan Minneboo, George Ovashvili, Nugzar Shataidze muzyka: Iosif Bardanashvili zdjęcia: Elemér Ragályi obsada: Mariam Buturishvili, İlyas Salman, Tamer Levent Wyspa Kukurydzy, gruziński kandydat do Oscara, nie potrzebuje słów, żeby opowiedzieć wciągającą historię. Ten ascetyczny dramat zawiera zaledwie kilkanaście linijek dialogów. Zachwyceni krytycy określają reżysera tego filmu, Giorgiego Ovashvili mianem nowego Andrieja Tarkowskiego, Roberta Bressona, a nawet... Williama Szekspira. Akcja filmu przenosi widza na początek lat 90. XX wieku, kiedy między Abchazją i Gruzją toczy się wojna. Każdej wiosny rzeka Inguri przynosi z Kaukazu żyzną glebę, z której formuje małe wyspy dokładnie na granicy zwaśnionych krajów. Uważane za ziemię niczyją są rajem dla dzikiej przyrody. Ale jak się okazuje, mogą też stać się nim dla człowieka. Rolnik Abga próbuje podporządkować sobie jedną z wysp. Abchaz buduje prowizoryczny dom dla siebie i nastoletniej wnuczki, następnie zaś obsadza żyzną ziemię kukurydzą. Otoczeni przez patrole wojskowe z obu stron samotni mieszkańcy żyją w oderwaniu od tego, co dzieje się na lądzie. Interesuje ich jedynie ich prywatny mikrokosmos. Nie są jednak w stanie odciąć się zupełnie od świata, szczególnie, że na wyspie dojrzewa nie tylko kukurydza, ale też wnuczka, która przekształca się w kobietę. Kiedy ta pozna młodego, gruzińskiego żołnierza, idylla kukurydzianej wyspy dobiegnie końca.
25 MARCA GODZ. 18 00 24, 26 MARCA GODZ. 20 15 VIVIANE CHCE SIĘ ROZWIEŚĆ Le procès de Viviane Amsalem Francja, Niemcy, Izrael 2014, 115 min. reżyseria: Ronit Elkabetz, Shlomi Elkabetz scenariusz: Ronit Elkabetz, Shlomi Elkabetz muzyka: Shaul Besser, Dikla zdjęcia: Jeanne Lapoirie obsada: Ronit Elkabetz, Simon Abkarian, Menashe Noy, Sasson Gabai Pokazywana na festiwalu w Cannes izraelska kandydatka do Oscara 2015 Viviane chce się rozwieść to przejmująca opowieść o walce kobiety o jej godność i niezależność we współczesnym Izraelu. Bohaterką tej historii jest Viviane Amsalem, która próbuje uzyskać rozwód ze swoim mężem Elizeuszem przed jedynym prawnym organem właściwym dla takich spraw w jej ojczyźnie sądem rabinicznym. Kobieta i jej prawnik muszą zmierzyć się z bezkompromisową postawą Elizeusza, który ignoruje nawet zawiadomienia rabinów o zwołaniu. Kiedy w końcu nie będzie mógł wymigać się od przyjścia do sądu, wciąż uparcie odmówi przyznania żonie rozwodu, mimo że już od lat żyją w separacji. Zbliża się ostateczna rozprawa. Świadkowie zostają wezwani, procedury ciągną się, a Viviane nadal nie jest w stanie odzyskać utraconej godności. Viviane chce się rozwieść jest głosem w sprawie praw kobiet w Izraelu do samostanowienia i niezależności. Ta pełna emocji historia, którą nagrodzono izraelskim Oscarem w głównej kategorii, naświetla problem, o którym milczą media, zajęte doniesieniami wojennymi ze strefy konfliktu izraelskopalestyńskiego.
27 MARCA GODZ. 17 00 28 MARCA GODZ. 16 30 29 MARCA GODZ. 20 00 MIĘDZY NAMI DOBRZE JEST Polska 2014, 70 min. reżyseria: Grzegorz Jarzyna scenariusz: Grzegorz Jarzyna zdjęcia: Radosław Ładczuk obsada: Aleksandra Popławska, Danuta Szaflarska, Magdalena Kuta, Adam Woronowicz, Rafał Maćkowiak, Roma Gąsiorowska Filmowa adaptacja wystawionej przez Grzegorza Jarzynę na scenie TR Warszawa i cieszącej się ogromnym sukcesem sztuki Doroty Masłowskiej pod tym samym tytułem. Sztuka została napisana przez Masłowską w 2008 roku na zamówienie TR Warszawa i wystawiona rok później na scenie. Miedzy nami dobrze jest to opowieść o polskim społeczeństwie czasu transformacji pełna groteskowych dialogów złożonych z przewrotnie potraktowanych cytatów z popkultury, szyderstw z języka reklam, kolorowych czasopism, tabloidów i stereotypów narodowych. Głównymi bohaterkami są żyjące poniżej minimum socjalnego, zamieszkujące ciasną warszawską kawalerkę przedstawicielki trzech pokoleń kobiet: Osowiała Staruszka na wózku inwalidzkim, jej córka Halina i wnuczka Mała Metalowa Dziewczynka. Panoramę postaci uzupełniają ich sąsiedzi roznosicielka ulotek Bożena i reżyser filmu Koń, który jeździł konno, a także dwójka aktorów, prezenterka telewizyjna oraz pragnąca ratować różnego rodzaju biednych ludzi Edyta. Zderzyłam pokolenia: języki, sposoby myślenia, funkcjonowania, inne codzienności, żeby wydobyć ten zgrzyt, ten brak czegoś takiego jak statystyczny Polak, brak platformy, na której to by się wszystko spotykało i moglibyśmy powiedzieć my. Wszystko to jest w tej sztuce dość makabryczne, przerysowane, ale wydaje mi się, że tutaj po raz pierwszy mówię coś potencjalnie dobrego. Oczywiście nie formułuję wprost żadnego pozytywnego przesłania, ale to pierwsza rzecz, którą napisałam nie pod hasłem: w jakim okropnym kraju żyjemy, a jak tu szaro! Odwrotnie, jest tu moja afirmacja bycia Polką i polskości, totalnie dzisiaj wyszydzonej, zmieszanej z błotem i traktowanej jako skaza, jako policzek wymierzony przez los, przynajmniej w moim pokoleniu. /Dorota Masłowska/
27, 29 MARCA GODZ. 18 30 28 MARCA GODZ. 20 15 KEBAB I HOROSKOP Polska 2014, 72 min. reżyseria: Grzegorz Jaroszuk scenariusz: Grzegorz Jaroszuk muzyka: Wojciech Mazolewski zdjęcia: John Magnus Borge obsada: Bartłomiej Topa, Piotr Żurawski, Justyna Wasilewska, Barbara Kurzaj Właściciel sklepu z dywanami postanawia ratować upadający biznes i zatrudnić specjalistów od marketingu. Pech sprawia, że zamiast fachowców, na ogłoszenie odpowiada para oszustów o pseudonimach Kebab i Horoskop. Ich przybycie i wdrożony na poczekaniu "program naprawczy" odmienią życie firmy i jej pracowników, dając początek serii nieprzewidzianych zdarzeń, w których główne role odegrają: nieśmiała kasjerka dzieląca mieszkanie z neurotyczną matką, poszukująca miłości w internecie księgowa, zgryźliwy portier i nieobliczalny elektryk, który najbardziej na świecie boi się... wysokiego napięcia. W tym kalejdoskopie osobowości gotowi na wszystko naciągacze szybko przekonają się, że życie potrafi być równie skomplikowane, jak wzór na najdroższym, arabskim dywanie. Rzadko się zdarza, by debiutujący pełnometrażowym filmem reżyser zaoferował tak spójną i konsekwentną wizję przedstawionego świata. Było to zapewne widoczne już na poziomie scenariusza, w końcu inaczej początkującemu twórcy nie zaufaliby tacy aktorzy, jak Agnieszka Wagner, Andrzej Zieliński, Dorota Kolak, Marek Kalita, czy wspomniani już Zurawski i Topa. Oglądając "Kebab i horoskop" ma się poczucie, że Jaroszuk od początku wiedział, co i jak chce powiedzieć. A do powiedzenia ma dużo ciekawych rzeczy: o samotności, relacjach międzyludzkich czy fortelach, jakimi mamią nas spece od reklamy i marketingu. Najważniejszy jest jednak wszechobecny w życiu bohaterów absurd. Przydatnym pracownikiem sklepu okazuje się na przykład ktoś, kto potrafi naprawić wcześniej przez siebie zepsuty przedmiot. Za osobę zbędną może z kolei zostać uznany właściciel sklepu. / Krzysztof Czapiga, Onet Film/
27, 29 MARCA GODZ. 18 30 28 MARCA GODZ. 20 15 DZIKA DROGA Wild USA 2014, 115 min. reżyseria: Jean-Marc Vallée scenariusz: Nick Hornby zdjęcia: Yves Bélanger obsada: Reese Witherspoon, Laura Dern, Thomas Sadoski, Keene McRae "Dzika droga" to ekranizacja bestsellerowej, autobiograficznej książki Cheryl Strayed. Młoda kobieta po śmierci matki i rozpadzie małżeństwa uświadamia sobie, że jej życie legło w gruzach. Aby odnaleźć siebie i poczucie sensu życia, wyrusza na długą, samotną wyprawę przez całe Stany Zjednoczone. Kanadyjski reżyser Jean-Marc Vallée wyrasta powoli na speca w odświeżaniu wielkich amerykańskich mitów. Jego hollywoodzki debiut "Witaj w klubie" był historią kowboja w pojedynkę biorącego się za bary z "nieprawością samolubnych i tyranią złych ludzi". "Dzika droga" traktuje o innym, choć równie ważnym dla tamtejszej kultury bohaterze skłóconym z życiem tułaczu, który z dala od cywilizacji próbuje znaleźć balsam dla pokiereszowanej duszy. Drobna blondynka w za małych butach i z ważącym chyba pół tony plecakiem planuje przespacerować się liczącym ponad 4 tysiące kilometrów, obfitującym w zdradliwe odcinki szlakiem turystycznym Pacific Crest Trail. ( ) Przeszłość bohaterki zostaje ujawniona stopniowo w trakcie licznych, trwających nierzadko ułamki sekund reminiscencji. W okruchach wspomnień wracają ukochana matka, zbuntowany młodszy brat oraz troskliwy eksmąż. Wędrówka przybiera jednocześnie formę pokuty, terapii i ucieczki od nawarstwiających się problemów. Wreszcie staje się doświadczeniem inicjacyjnym. Vallée tworzy kino apelujące raczej do serca niż rozumu. Nawet jeśli Cheryl i podobni jej włóczykije sprawiają wrażenie wiecznych dzieci i nieudaczników (patrz: zabawna scena spotkania z przedsiębiorczym reporterem), reżyser nie obdziera ich z romantycznej aury. Rytm włóczęgi wyznaczają tu fragmenty poezji Emily Dickinson i Ralpha Emersona, a także piosenki Cohena, Springsteena i Simona & Garfunkela. ( ) Ogląda się to wszystko wybornie, podziwiając kunszt operatora i montażysty zszywającego praktycznie bez szwów sceny z różnych okresów życia Cheryl. Dzieła dopełnia odważna kreacja Witherspoon, która z łatwością łączy kruchość i determinację. Warto wybrać się w podróż w jej towarzystwie. /Łukasz Muszyński, Filmweb/