Przepisy prawne na recepty

Przepisy prawne na recepty Każdy lekarz, udzielając świadczeń medycznych, ma prawo ordynować pacjentom leki. Może je przepisać na recepcie zlecając pacjentowi ich wykupienie i przyjmowanie w domu, może je podawać pacjentom podczas pobytu w szpitalu czy w gabinecie podczas zabiegu. Recepty lekarskie stanowią dokumentację medyczną zewnętrzną, są traktowane przez prawo jako dokument, a ich wypisywanie regulują odpowiednie akty prawne. Lekarz nie może sprzedawać leków. Wydawaniem ich zajmują się tylko apteki. Reguluje to ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 z późn. zm.) oraz środków pomocniczych. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy lekarz doraźnie podaje pacjentowi produkt leczniczy lub wyrób medyczny w związku z udzieleniem pomocy w nagłym przypadku albo dostarcza pacjentowi wyrób wykonany na zamówienie. W myśl Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie wydawania recept lekarskich (dalej r.r.l), należy wiedzieć, że recepty podlegają reglamentacji ze strony państwa. FOT. SXC Wystawienie recepty Lekarz może wypisać pacjentowi receptę na leki refundowane, bądź nierefundowane, którą każdy może zrealizować na terenie kraju. Od listopada 2013 roku jest także możliwość wypisania recepty transgranicznej, nierefundowanej, którą można zrealizować na terenie całej Unii Europejskiej. Lekarz wystawiając receptę powinien w sposób czytelny i trwały nanieść na jej awers wszystkie oznaczenia, których wymaga Rozporządzenie Ministra Zdrowia, a także złożyć własnoręcznie podpis. W treści recepty, niezależnie od tego czy lek zostanie wydany z uwzględnieniem zniżek, czy też nie, powinny znaleźć się podstawowe dane, takie jak: 1) oznaczenie pacjenta: imię i nazwisko, adres miejsca zamieszkania (nazwę miejscowości, ulicę, numer domu i lokalu, jeżeli nadano), wiek w przypadku pacjenta do lat 18 (jeżeli nie można go ustalić na podstawie nr PESEL); 2) dane dotyczące osoby wystawiającej receptę, w tym imię i nazwisko oraz numer prawa wykonywania zawodu lekarza lub felczera; 3) dane dotyczące przepisanych leków, środków spożywczych żywieniowego lub wyrobów Zawsze u dołu recepty zamieszcza się dane podmiotu drukującego receptę, jeśli jest ona w formie wydruku, zawiera nazwę i adres lub numer REGON, a w przypadku gdy wydruku dokonuje podmiot wystawiający receptę, umieszcza się tam napis wydruk własny. medycznych oraz wymaganego sposobu dawkowania; 4) data wystawienia recepty; 5) data, od której może nastąpić realizacja recepty, w przypadku recept odnawialnych ( od dnia ), a jeśli nie dotyczy, to znak X ; 6) własnoręczny podpis osoby wystawiającej receptę. 36 www.nowygabinet.pl

Przepisując leki zawierające w składzie środki odurzające z grupy II-N lub substancje psychotropowe z grup III-P i IV-P, w tym niepodlegające refundacji, dodatkowo należy wpisać numer PESEL pacjenta, a jeśli jest to cudzoziemiec niebędący uprawniony do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, należy dopisać numer paszportu lub innego dokumentu ze zdjęciem. W przypadku osoby posiadającej Kartę Polaka lekarz ma obowiązek wpisać jej numer ( 5 ust. 2 r.r.l.). Jeżeli na recepcie przepisano wyłącznie lek niepodlegający refundacji o kategorii dostępności Rpw, osoba wystawiająca receptę zamieszcza dodatkowe dane, o których mowa w 5 ust. 1 i 2 r.r.l. oraz numer identyfikujący receptę. Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 14 Ustawy o Świadczeniach Opieki Zdrowotnej każdemu pacjentowi przysługują świadczenia gwarantowane z zakresu leków, środków spożywczych specjalnego oraz wyrobów medycznych dostępnych w aptece na receptę. Zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 122, poz. 696 z późn. zm.) dalej u.r.l. realizacja tych świadczeń przysługuje mu na podstawie recepty wystawionej przez uprawnioną osobę. Zatem, kto może wystawić taką receptę? Artykuł 2 pkt 14 ustawy wskazuje, iż może być to: a) lekarz, lekarz dentysta będący świadczeniodawcą, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej; b) lekarz, lekarz dentysta, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym NFZ zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej; Lekarz nie może sprzedawać leków. Wydawaniem ich zajmują się tylko apteki. c) lekarz, lekarz dentysta, felczer, starszy felczer posiadający prawo wykonywania zawodu, który zaprzestał wykonywania zawodu, a z którym Fundusz zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept refundowanych dla niego, jego małżonka, wstępnych i zstępnych w linii prostej oraz rodzeństwa. Recepta na produkty refundowane powinna zawierać: dane pacjenta, dane osoby uprawnionej albo świadczeniodawcy, numer oddziału NFZ, niezbędne dane dotyczące leku i jego poziom refundacji, datę wystawienia oraz datę realizacji (jeżeli jej nieokreślono znak X). Recepta powinna być odręcznie podpisana przez osobę wystawiającą oraz opatrzoną www.nowygabinet.pl jej pieczątką z imieniem, nazwiskiem oraz numerem prawa wykonywania zawodu. Znaki refundacyjne Recepta na leki refundowane musi zawierać również wskazanie odpłatności za dany lek. Jest to element szczególnie istotny dla pacjentów, w przypadku bowiem nieprawidłowego wypisania recepty pacjent będzie musiał zapłacić wyższą stawkę. Informacja o odpłatności nie jest wymagana w przypadku, gdy lek występuje na liście refundacyjnej w jednym typie odpłatności. Jeżeli w wykazach określono więcej niż jeden poziom odpłatności, lekarz powinien wpisać symbol P, w przypadku przepisywania tego leku za najniższą odpłatnością wynikającą z wykazu, FOT. CHROMA prawo lub nie wpisywać poziomu odpłatności, w przypadku przepisywania tego leku za najwyższą odpłatnością wynikającą z wykazu. Może też wpisać odpłatność określoną w wykazie refundowanych leków w innych przypadkach. Lekarz może również wypisać lek poza zakresem refundacji; wówczas wpisuje symbol X. Odpłatność można także określać wpisując na recepcie oznaczenia: B lek bezpłatny, R odpłatność ryczałtowa, 30% za odpłatnością 30% limitu finansowania, 50% za odpłatnością 50% limitu finansowania, 100% poza zakresem refundacji. Zawsze u dołu recepty zamieszcza się dane podmiotu drukującego receptę. Jeśli jest ona w formie wydruku, zawiera nazwę i adres lub numer REGON, a w przypadku gdy wydruku dokonuje podmiot wystawiający receptę, umieszcza się tam napis wydruk własny. Załącznik do rozporządzenia w sprawie recept lekarskich zawiera wzór recepty, gdzie szczegółowo wskazano określone pola, w których należy podać dane wymagane przez to rozporządzenie. Dodatkowe informacje Recepty mogą być wystawiane zarówno przez lekarzy prowadzących indywidualną praktykę lekarską i przez lekarzy świadczących usługi na rzecz innego podmiotu, którzy zawarli umowę z NFZ. Rozporządzenie wskazuje dane, które muszą zostać umieszczone na recepcie, identyfikując określonego świadczeniodawcę, u którego lekarz świadczy usługi. Dane te obejmują: 1. nazwę firmy wynikającą z umowy na wystawianie recept refundowanych zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia; 2. adres miejsca udzielenia świadczenia zdrowotnego (nazwa miejscowości, ulica, numer domu, numer lokalu, jeżeli nadano), a w przypadku lekarzy 37

REKLAMA wykonujących działalność leczniczą w formie indywidualnej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania adres miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej; 3. numer telefonu; 4. identyfikator, stanowiący dziewięć pierwszych cyfr numeru identyfikacyjnego REGON. Jeśli podmiot leczniczy nie ma umowy z NFZ na realizację danego zakresu świadczeń, wówczas są dwa sposoby wystawiania recept. Lekarz w imieniu podmiotu leczniczego może zawrzeć z NFZ własną umowę, upoważniającą go do wystawiania recept refundowanych. W takim wypadku lekarz będzie korzystał z własnych druków, gdzie w polu świadczeniodawca powinny znajdować się jego dane, tj.: Centrum Doradcze Prawa Medycznego zajmuje si profesjonaln opiek prawn nad placówkami medycznymi. Pomagamy w prowadzeniu zarówno praktyk zawodowych jak i podmiotów leczniczych. W ramach podpisanej rocznej umowy wykonujemy za Pa stwa wszystkie czynno ci administracyjnoprawne zwi zane z prowadzeniem placówki, na które sk adaj si : wszelkiego rodzaju sprawozdania (m.in. GUS, do Urz du Marsza kowskiego, odpady medyczne, emisja gazów do rodowiska, kontrole wewn trzne), prowadzenie akt osobowych pracowników, przygotowywanie umów cywilnoprawnych, przypominanie o terminach bada lekarskich, opracowanie procedury post powania z odpadami oraz przeciwdzia ania zaka eniom, opracowanie Regulaminu Organizacyjnego, pomoc przy dostosowaniu placówki do nowych przepisów, a tak e informowanie o wszelkich zmianach w przepisach, mo liwo zadawania pyta prawnych odno nie Pa stwa placówki. Je eli chc si Pa stwo umówi na BEZP ATNE spotkanie, w trakcie którego przedstawimy czy i jak mo emy Wam pomóc prosimy o kontakt: Tel. 883-925-879, e-mail: biuro@cdpm.pl, e-mail: info@cdpm.pl www.cdpm.pl nazwa albo firma wynikająca z umowy na wystawianie recept refundowanych zawartej z NFZ, adres miejsca udzielenia świadczenia zdrowotnego (można tutaj posłużyć się pieczątką podmiotu leczniczego, w którym udzielane są świadczenia, pod warunkiem jednak, że miejsce to zostało zgłoszone do umowy zawartej przez lekarza z NFZ jako miejsce udzielania świadczeń), numer telefonu, identyfikator stanowiący dziewięć pierwszych cyfr numeru identyfikacyjnego REGON. Ponadto recepta powinna zawierać m.in. numer identyfikujący receptę nadawany przez oddział wojewódzki Funduszu. W drugim przypadku, jeśli lekarz nie ma własnej umowy uprawniającej go do wystawiania recept refundowanych, powinien wystawiać ją na drukach, które nie zawierają kodu identyfikującego świadczeniodawcę. W takiej sytuacji oczywiście pacjent, pomimo posiadanego ubezpieczenia zdrowotnego, nie będzie miał prawa do refundacji przepisanego leku. Należy również pamiętać, iż dane dotyczące świadczeniodawcy muszą zostać naniesione na receptę w sposób czytelny za pomocą nadruku, pieczątki lub naklejki przymocowanej do recepty w sposób uniemożliwiający jej usunięcie bez zniszczenia druku recepty. Ilość leku, leku recepturowego, środka spożywczego specjalnego lub wyrobu medycznego zapisuje się cyframi arabskimi lub słownie. Dane dotyczące przepisanych leków lub wyrobów medycznych Zgodnie z treścią 6 r.r.l. dane dotyczące przepisanych medykamentów, niezależnie od tego czy objęte są refundacją czy nie, muszą zawierać: 1) powszechnie stosowaną (międzynarodową) nazwę leku, środka spożywczego specjalnego albo rodzajową lub handlową nazwę wyrobu medycznego; 2) postać, w jakiej lek, środek spożywczy specjalnego, wyrób medyczny ma być wydany, jeżeli występuje w obrocie w więcej niż jednej postaci; 3) dawkę leku, środka spożywczego żywieniowego albo wyrobu medycznego jeżeli występuje w więcej niż jednej dawce; 4) ilość leku, środka spożywczego żywieniowego lub wyrobu medycznego, a w przypadku leku recepturowego jego skład lub nazwę mieszaniny składników, która jest używana w praktyce farmaceutycznej, a w przypadku leku aptecznego jego nazwę zgodną z Farmakopeą Europejską lub innymi uznawanymi w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Na recepcie powinna zostać zawarta informacja o sposobie dawkowania leku, którą umieszcza się w przypadku przepisania leku gotowego, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a który zawiera w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową. To obostrzenie dotyczy także leku recepturowego, zawierającego w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową albo substancję zaliczoną w Farmakopei Polskiej do wykazu A substancji bardzo silnie działających. Sposób dawkowania leku, środka spożywczego żywieniowego, wyrobu medycznego wpisuje się także w przypadku przepisania ilości leku niezbędnej pacjentowi do maksymalnie 90-dniowego stosowania, wyliczonego na podstawie określonego na recepcie sposobu dawkowania. Lekarz nie musi podać sposobu dawkowania, jeśli jednorazowo przepisuje maksymalnie: 1) dwa najmniejsze opakowania leku, środka spożywczego specjalnego lub wyrobu medycznego: a) w przypadku recept na refundowane leki, środki spożywczego żywieniowego i wyroby medyczne wymienione w wykazach leków refundowanych, b) dla tego leku lub leku dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku recept na leki niepodlegające refundacji, wystawione dla pacjentów IB (inwalidom wojennym oraz osobom represjonowanym, ich małżonkom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu oraz wdowom i wdowcom po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych oraz osobach 38 www.nowygabinet.pl

Gdy na recepcie refundowanej nie wpisano sposobu dawkowania, lub jest on nieczytelny, błędny lub niezgodny z rozporządzeniem, osoba wydająca lek może wydać maksymalnie dwa najmniejsze opakowania leku. FOT. PHILIPS represjonowanych, uprawnionym do renty rodzinnej, a także cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych); 2) 100 sztuk strzykawek do insuliny wraz z igłami; 3) 100 sztuk pasków diagnostycznych; 4) ilość doustnego środka antykoncepcyjnego niezbędną do sześciomiesięcznego stosowania. Gdy na recepcie refundowanej nie wpisano sposobu dawkowania, lub jest on nieczytelny, błędny lub niezgodny z rozporządzeniem, osoba wydająca lek może wydać maksymalnie dwa najmniejsze opakowania leku, środka spożywczego żywieniowego lub wyrobu medycznego. W sytuacji, kiedy lek nie jest refundowany farmaceuta może wydać dwa najmniejsze opakowania dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeśli informacje o dawkowaniu leku podane na recepcie są sprzeczne, wtedy wydaje się najmniejszą ilość leku, z tych przepisanych na recepcie. Lek recepturowy Ilość surowca farmaceutycznego, z którego ma zostać sporządzony recepturowy lek, określa się cyframi arabskimi lub słownie, natomiast ilość surowca będącego środkiem obojętnym, przeznaczonym do nadania odpowiedniej postaci leku, można oznaczać wyrazami ilość odpowiednia, quantum satis lub q.s.. Ilość leku, leku recepturowego, środka spożywczego specjalnego lub wyrobu medycznego zapisuje się cyframi arabskimi lub słownie. Na jednej recepcie można przepisać maksymalnie pięć leków gotowych, środków spożywczych specjalnego lub wyrobów medycznych albo jeden lek recepturowy. Lekarz jest uprawniony do wystawienia do trzech recept na następujące po sobie okresy kuracji, nieprzekraczające łącznie 90 dni stosowania, określając dzień, od którego może nastąpić realizacja. Na środki antykoncepcyjne można wystawić do sześciu recept na kurację nieprzekraczającą 6 miesięcy. Jeśli lekarz zapisał pacjentowi ilość leku niewystępującą na rynku, farmaceuta może wydać dawkę najbardziej zbliżoną do tej przepisanej. Przykładowo, gdy na recepcie jest zapisany lek w ilości 30 tabl. x 1 opakowanie, a lek występuje w opakowaniu 28 tabl. lub 14 tabl., można wydać ilość najbardziej zbliżoną, a zatem 28 tabletek. Jeśli dawka bądź postać medykamentu nie została określona, jest nieczytelna, błędna lub niegodna z rozporządzeniem w sprawie recept, przyjęto, że osoba wydająca określa postać na podstawie swojej wiedzy, a za dawkę przyjmuje najmniejszą dopuszczoną do obrotu. Poprawki na recepcie Każda zmiana treści recepty musi być opatrzona oznaczeniem osoby, która jej dokonała. Przy każdej poprawianej informacji dodatkowo należy złożyć własnoręczny podpis i odcisnąć pieczęć osoby wystawiającej receptę. Farmaceuta może dokonać poprawek na recepcie w zakresie: Kodu uprawnień dodatkowych pacjenta, Numeru dokumentu uprawniającego do korzystanie ze świadczeń, Wieku pacjenta, Numeru prawa wykonywania zawodu osoby wystawiającej receptę, Danych świadczeniodawcy, Danych pacjenta (imienia, nazwiska, adresu, numeru PE- SEL). Farmaceuta wydając lek może uzupełnić lub poprawić na awersie recepty błędne lub brakujące dane, dokonując odpowiedniej adnotacji na rewersie recepty oraz zamieszczając swój podpis. Recepta transgraniczna Od dnia 8 listopada 2013 r. możliwe jest wystawianie tzw. recept transgranicznych w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 45). Takie recepty są wystawiane na prośbę pacjenta, który zamierza realizować ją w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Należy pamiętać, że na takiej recepcie nie może być przepisany lek o kategorii dostępności Rpw. Co ważne, recepta transgraniczna wystawiona w Polsce może być zrealizowana za granicą wyłącznie za pełną, 100 proc., odpłatnością, niezależnie od tego czy pacjent ma uprawnienia do środków refundowanych w Polsce. www.nowygabinet.pl 39

Wystawienie recepty transgranicznej polega na czytelnym oraz trwałym naniesieniu na awersie recepty, w tym za pomocą wydruku, treści obejmującej dane określone w rozporządzeniu w sprawie recept lekarskich. Taka recepta musi zawierać: 1) imię lub imiona i nazwisko pacjenta; 2) datę urodzenia pacjenta; 3) imię lub imiona i nazwisko osoby wystawiającej receptę; 4) kwalifikacje zawodowe osoby wystawiającej receptę (tytuł zawodowy), np. lek. med., dr n. med.; 5) dane do bezpośredniego kontaktu z osobą wystawiającą receptę (adres e-mail lub numer telefonu, lub faksu, wraz z prefiksem międzynarodowym); 6) adres miejsca udzielania świadczenia zdrowotnego (nazwa miejscowości, ulica, numer domu, numer lokalu jeżeli nadano), a w przypadku lekarzy wykonujących działalność leczniczą w formie indywidualnej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania adres miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz oznaczenie Polska albo skrót PL ; 7) powszechnie stosowaną (międzynarodową) nazwę leku albo nazwę handlową, jeżeli: a) przepisany produkt jest biologicznym produktem leczniczym lub b) osoba wystawiająca receptę uważa, że jest ona niezbędna ze względów medycznych; w takim przypadku na recepcie zwięźle podaje powody użycia nazwy handlowej; 8) postać; 9) dawkę (moc); 10) ilość; 11) sposób dawkowania; 12) datę wystawienia recepty. FOT. XO CARE Rejestr wypisywanych recept dla najbliższych W związku ze zmianą rozporządzenia dotyczącego wystawiania recept zmianie uległy również zasady wypisywania recept przez lekarzy wypisujących leki dla siebie, współmałżonka, zstępnych lub wstępnych w linii prostej oraz rodzeństwa. Teraz trzeba prowadzić dokumentację zbiorczą w formie wykazu dla wszystkich członków rodziny lub dla każdego jej członka indywidualnie. Powinien on zawierać następujące dane: 1) Imię i nazwisko lekarza 2) Numer kolejny wpisu 3) Datę wystawienia recepty 4) Imię i nazwisko pacjenta, nr PESEL 5) Rozpoznanie choroby 6) Międzynarodową lub własną nazwę leku 7) Postać, w jakiej lek ma być wydany 8) Ilość leku 9) Dawkę leku 10) Sposób dawkowania Jeśli NFZ nie można przeprowadzić kontroli z winy podmiotu leczniczego, a także w razie niewykonania w terminie zaleceń pokontrolnych, wtedy rozwiązuje ze skutkiem natychmiastowym umowę upoważniającą do wystawiania recept refundowanych Dokumentowanie wystawiania recept pro auctore i pro familia nie jest uzależnione od objęcia refundacją przepisywanego leku, środka spożywczego specjalnego albo wyrobu medycznego. Przepisy rozdziału 5a r.d.m. dotyczą dokumentowania wystawiania zarówno recept refundowanych, jak i nie objętych systemem refundacji ze środków publicznych, jednak w przypadku wystawiania recept refundowanych pro auctore lub pro familia, sporządzony przez lekarza wykaz podlega kontroli Narodowego Funduszu Zdrowia. Kontrola prawidłowości wystawiania recept na leki refundowane Prawidłowe wypisywanie recept na leki refundowane jest istotne zarówno z punktu widzenia pacjenta, ale także osoby ją wystawiającej, gdyż podlegają one kontroli ze strony Państwa. Stosuje się do niej odpowiednio przepisy art. 47 ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego oraz wyrobów medycznych, a szczegółowe uregulowania procedury kontrolnej zawiera zarządzenie nr 50/2012/DGL Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 8 sierpnia 2012 r. w sprawie planowania, przygotowywania i prowadzenia kontroli wystawiania i realizacji recept na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego oraz wyroby medyczne. Fundusz, zawierając umowę upoważniającą do wystawiania recept refundowanych, jednocześnie zapewnia sobie możliwość kontroli wystawiania tych recept. Kontrola obejmuje zgodność danych umieszczonych na receptach z prowadzoną dokumentacją medyczną oraz prawidłowość wystawienia recepty zgodną z przepisami. Kontrolę przeprowadza się zgodnie z: ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania kontroli przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych (Dz. U. Nr 274, poz. 2723); oraz zarządzeniem nr 50/2012/DGL Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 8 sierpnia 2012 r. w sprawie planowania, przygotowywania i prowadzenia kontroli wystawiania i realizacji recept na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przezna- 40 www.nowygabinet.pl

Dokumentacja indywidualna pacjenta w części zawierającej informacje dotyczące stanu zdrowia i choroby powinna zawierać informacje o lekach wraz z ich dawkowaniem zapisanych pacjentowi na receptach. FOT. XO CARE czenia żywieniowego oraz wyroby medyczne. Dokumentacja indywidualna pacjenta w części zawierającej informacje dotyczące stanu zdrowia i choroby oraz procesu diagnostycznego, leczniczego, pielęgnacyjnego lub rehabilitacji, powinna zawierać w szczególności informacje o produktach leczniczych wraz z dawkowaniem lub wyrobach medycznych zapisanych pacjentowi na receptach. Historia zdrowia i choroby w części dotyczącej porad ambulatoryjnych lub wizyt domowych także ma zawierać adnotacje o zaleconych zabiegach oraz produktach leczniczych wraz z dawkowaniem lub wyrobach medycznych, w ilościach odpowiadających ilościom zapisanym na receptach wydanych pacjentowi. Ponadto księga odmów i przyjęć oraz porad ambulatoryjnych udzielanych w izbie przyjęć powinna zawierać informację o udzielonych świadczeniach zdrowotnych oraz produktach leczniczych wraz z dawkowaniem lub wyrobach medycznych, w ilościach odpowiadających ilościom zapisanym na receptach wydanych pacjentowi ( 27 ust. 1 pkt 9 r.d.m.). W karcie informacyjnej z leczenia szpitalnego powinny zostać wpisane adnotacje o produktach leczniczych wraz z dawkowaniem i wyrobach medycznych w ilościach odpowiadających ilościom na receptach wystawionych pacjentowi ( 22 ust. 3 pkt 6 r.d.m.). Oddziały wojewódzkie NFZ mogą przeprowadzać kontrole u świadczeniodawców oraz osób uprawnionych, w szczególności pod względem legalności, rzetelności i celowości: spełniania przez wypisywane recepty wymogów formalnych, stanowiących podstawę wydania refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego oraz wyrobów medycznych, w tym sprawdzenie prawidłowości użytych druków recept, prawidłowości użytych pieczęci nagłówkowych i lekarskich; czytelności danych na recepcie i prawidłowości dokonanych poprawek; kompletności i poprawności danych niezbędnych do wystawienia recepty; przestrzegania zasad wystawiania recept, w tym zgodności danych umieszczonych na receptach z prowadzoną dokumentacją medyczną oraz z innymi regulacjami prawnymi, obowiązującymi w tym zakresie; zgodności ze stanem faktycznym uprawnień świadczeniobiorcy, umieszczonych na recepcie; udokumentowania zasadności wyboru refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego oraz wyrobów medycznych. W toku kontroli osoba kontrolująca ma prawo sporządzania odpisów i kopii dokumentów w zakresie związanym z ustaleniami kontroli, a także samodzielnego lub na żądanie przygotowywania zestawień i obliczeń na podstawie dokumentów. Jeżeli w toku kontroli stwierdzono, że świadczeniodawca lub osoba uprawniona nie wykonali albo wykonali niewłaściwie zobowiązania wynikające z umowy zawartej z NFZ, w wystąpieniu pokontrolnym określa się kwotowo wysokość kary umownej, a także wysokość wierzytelności oddziału wojewódzkiego NFZ na ostatni dzień kontroli, powstałych w wyniku tych nieprawidłowości. Jeśli nie można przeprowadzić kontroli z winy podmiotu leczniczego, a także w razie niewykonania w terminie zaleceń pokontrolnych NFZ rozwiązuje ze skutkiem natychmiastowym umowę upoważniającą do wystawiania recept refundowanych przez lekarza, lekarza dentystę, felczera, starszego felczera. Dotyczy to lekarzy z którymi Fundusz zawarł taką umowę i którzy posiadają prawo wykonywania zawodu, który zaprzestał wykonywania zawodu, a z którym Fundusz zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept refundowanych dla wystawiającego, jego małżonka, wstępnych i zstępnych w linii prostej oraz rodzeństwa. Dalszą konsekwencją rozwiązania umowy w powyższym trybie jest wprowadzony ustawą czasowy zakaz zawarcia kolejnej, nowej umowy w tym zakresie. Fundusz nie zawiera kolejnej umowy przez okres jednego roku w przypadku pierwszego rozwiązania umowy, a przez okres trzech lat w przypadku drugiego rozwiązania umowy upoważniającej do wystawiania recept refundowanych. Agnieszka Bzdyk www.nowygabinet.pl 41