W dzisiejszym świecie, w dobie wszechobecnych mediów, związek między różnymi rodzajami sztuk nie jest już tak oczywisty. A czy miejscem idealnym do połączenia różnorodnych sztuk, miejscem, które ze swej istoty jest sceną dla wielu JEJ gatunków nie jest TEATR? Czas spędzony w teatrze całkowicie poświęcamy na odbiór tu i teraz i to w bezpośrednim spotkaniu z ludźmi tymi na scenie, za kulisami i tymi na widowni i w foyer. Dlatego wszyscy odwiedzający nasz Teatr, w oczekiwaniu na spektakl lub podczas przerwy, mają okazję przechadzać się po jedynej w swoim rodzaju Galerii Sztuki. We wszystkich wolnych przestrzeniach teatru eksponowane są dzieła współczesnych artystów malarstwo, grafika, fotografia. Wszystko po to, aby wzbogacić i uatrakcyjnić pobyt Naszych Gości w Teatrze Rampa. O tym, jak istotna jest sztuka w naszym życiu, niech świadczy obecna wystawa ZA KULISAMI. Ta wyjątkowa prezentacja dzieł stworzonych przez wybitne osobowości scen polskich, jest pierwszą tego rodzaju ekspozycją w jedenastoletniej historii naszej galerii. Artyści - Janusz Gajos (fotografia), Leszek Mądzik (fotografia), Wiesław Ochman (malarstwo) Karol Stępkowski (fotografia) - odsłaniają nam kulisy swoich życiowych pasji. Powstałe dzieła emanują swoją wyjątkowością poprzez osobliwe postrzeganie życia, człowieka, jego stanów emocjonalnych i otaczającej nas rzeczywistości - często ulotnej i tak szybko przemijającej. Jesteśmy wdzięczni Artystom za przyjęcie naszego zaproszenia oraz zaszczyceni obecnością Twórców i ich Dzieł w naszej Galerii. Galeria Sztuki Rampa
Próba do Lorenzaccio w Teatrze Narodowym Danuta Szaflarska Maciej Stuhr - próba do Rewizora w Teatrze Dramatycznym Danuta Stenka - próba do Iwanowa w Teatrze Narodowym
Janusz Gajos polski aktor teatralny i filmowy. Od 2003 r. należy do zespołu Teatru Narodowego. Profesor Akademii Teatralnej w Warszawie. Z zamiłowania fotograf. Uznawany jest za jednego z czołowych aktorów polskiego kina i teatru. Na ekranach kin i deskach teatrów nieprzerwanie pojawia się od ponad trzech dekad na trwałe wpisując się w ich historię. Janusz Gajos jest laureatem wielu nagród i wyróżnień za swoje osiągnięcia filmowe i teatralne, w tym także nagród publiczności. Jest m.in. dwukrotnym laureatem prestiżowej i uznanej w środowisku filmowym nagrody Orły oraz nagród przyznawanych przez Jury festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W swoim port folio posiada także nagrody świadczące o niesłabnącej sympatii i uznaniu widzów n.p. pięciu Wiktorów i jednego Super Wiktora. Swoją działalność fotograficzną prezentował na trzech dużych wystawach w Warszawie w Galerii Katarzyny Napiórkowskiej a następnie udostępniał je wielu Galeriom w całej Polsce. Samotność reżysera - Andrzej Domagalik Jerzy Jarocki - próba do Miłości na Krymie w Teatrze Narodowym Próba do Lorenzaccio w Teatrze Narodowym
Leszek Mądzik - ur. 1945 w Bartoszowinach w Górach Świętokrzyskich. Studiował na KUL, tytuł magistra sztuki otrzymał w Akademii Teatralnej im. Zelwerowicza w Białymstoku, tytuł doktora- w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2010 r. otrzymał tytuł profesora, na wniosek Rady Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Scenę Plastyczną KUL założył w 1969 r., od tego czasu zrealizował kilkanaście premier, m.in. Ecce homo 1970, Wieczerza 1972, Ikar 1974, Zielnik 1978, Brzeg 1983, Wrota 1989, Tchnienie 1992, Szczelina 1994, Kir 1997, Odchodzi 2003, Bruzda 2005. Jego teatr brał udział w ponad pięćdziesięciu międzynarodowych festiwalach przywożąc z nich nagrody i wyróżnienia (np. nagroda krytyków za Wilgoć na festiwalu w Kairze; nagroda za reżyserię, scenografię i technikę teatralną za Zielnik na festiwalu w Japonii; nagroda specjalna na Festiwalu Teatralnym w USA; wyróżnienie na Światowej Wystawie Scenografii Praskie Quadriennale w Pradze). Autor wielu scenografii w teatrach polskich, portugalskich, francuskich i niemieckich. Prowadził zajęcia ze studentami na zaproszenie uniwersytetów i szkół artystycznych m.in. w Helsinkach, Berlinie, Amsterdamie, Waszyngtonie, San Francisco, Bonn, Hamburgu, Lyonie, Pradze, Buffalo, Rennes, Dublinie, Rydze, Poznaniu. W 1997 r. dla Teatru Telewizji wyreżyserował własną sztukę Pętanie. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Swoje prace prezentował m.in. w Galerii Krytyków Pokaz w Warszawie, w Galerii Instytutu Polskiego w Wiedniu, w Centrum UNESCO w Bejrucie, w Galerii Opery w Kairze, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie, w Muzeum Lubelskim, w Galerii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, w Theater-Cai w Tokio, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w The Saddlery Gallery w Edmonton w Kanadzie, w Muzeum Teatralnym w Warszawie. W 1986 r. założył Galerię Sztuki Sceny Plastycznej KUL, w której zrealizowano wiele wystaw wybitnych współczesnych twórców kultury polskiej. Projektodawca Muzeum Współczesnej Sztuki Sakralnej w Kielcach; autor licznych plakatów i grafiki książkowej. Laureat wielu nagród i odznaczeń (m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Medal Gloria Artis, wyróżnienie specjalne Totus). Jest profesorem w Katedrze Komunikacji Wizualnej Instytutu Dziennikarstwa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Paryż Barcelona Paryż
.Z Hiszpanii Cyprysy w południe San Miguel de Salinas Prześwit Przy morzu Oliwki obok Teo
Fragmenty tekstu Jerzego Skrobota fot. Andrzej Świetlik Renesansowość Wiesława Ochmana bierze się z autentycznych talentów i znakomitego warsztatu, zarówno w śpiewie jak i w malarstwie. W swoich obrazach kolorem buduje nastrój, metaforę i dotyka tajemnicy natury, życia. Uderza w tym posługiwaniu się kolorem ogromna harmonia, która ładzi świat, ukazuje jego piękno, wywołuje u odbiorcy nastrój pogody, optymizmu i klarowności estetyki. Takie zestawienie kolorystycznej gamy przypomina brzmienie akordu muzycznego, w którym dźwięki tworzą harmonijne brzmienie. Malarstwo Ochmana jest apotezą piękna, wynika z wewnętrznego spokoju artysty, jest formą wysmakowanej kontemplacji urody świata. I oto Galeria Sztuki Teatru Rampa ma zaszczyt gościć tego renesansowego artystę, śpiewaka, malarza, znawcę i kolekcjonera sztuki, konferansjera, człowieka estrady i sceny, organizatora imprez charytatywnych, ceramika. Długa jest lista artystycznych żywiołów, w których Wiesław Ochman swoim profesjonalizmem nas porusza, wzrusza i uszlachetnia. Poprzez wartości, którymi zawsze jest wierny miłość, piękno, dobro. Wiesław Ochman, najsłynniejszy polski śpiewak operowy doby współczesnej tenor, uczył się śpiewu u profesora Gustawa Serafina. Ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą uzyskując tytuł magistra inżyniera na wydziale ceramiki. Studia muzyczne kontynuował u profesor Marii Szłapak, Sergiusza Nadgryzowskiego i Jerzego Gaczka. Debiutował na scenie Opery Śląskiej partią Edgara w Łucji z Lammermoor G. Donizettiego. Dalsze lata przyniosły mu współpracę z Operą Krakowską, Teatrem Wielkim w Warszawie, a także z największymi scenami operowymi świata takimi jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Mediolańska La Skala, Staatsoper i Deutsche Oper w Berlinie, Teatro Colon w Buenos Aires, Opera Paryska, Teatry Operowe w Chicago, Miami, Waszyngtonie, San Francisco, Barcelonie, Madrycie, Moskwie, Genewie, Zurichu, Monachium, Frankfurcie, Sewilli, Wiedniu, Tuluzie..itd. Występował na wielu słynnych festiwalach operowych, nagrał ok. 50 płyt z muzyka operową, symfoniczna i kameralną. Otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień. Prezydent RP odznaczył artystę Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą. Wiesław Ochman prowadzi szeroka działalność charytatywną. Najbardziej spektakularnymi były aukcje dzieł polskich malarzy zorganizowane przez artystę przy współudziale Romualda Dymskiego, z których dochód przeznaczono na odbudowę i remont Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie i wykupienie integralnie związanych z budynkiem pomieszczeń na potrzeby ekspozycji muzealnej. Zajmuje się też reżyserią operową. Artysta jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i Akademii Muzycznej im.j.i. Paderewskiego w Poznaniu. Prace malarskie Wiesława Ochmana były prezentowane na 64 wystawach indywidualnych.
fot. Anna Szczerbińska Fotografując fotograf na swój sposób zaprzyjaźnia się z fotografowanym. Poznaje jego intymności, stara się nie tyle upiększyć jego wizerunek, co pięknie oddać prawdę, obiektywną prawdę o nim. Mistrzem takiego dialogu jest Karol Stępkowski, który najpierw poznaje, rozmawia, zaprzyjaźnia się, a dopiero potem fotografuje. Tak powstają jego zdjęcia intymne, pełne uroku chwili i prawdy o nas samych, prawdy często nieuświadomionej. Iza Wojciechowska Aktor, reżyser. Absolwent PWST w Warszawie 1967 r. Aktor teatrów: Powszechnego, Narodowego, Rozmaitości, Komedii w Warszawie; Polskiego w Szczecinie Współpracuje z teatrami: Dramatycznym, Bajką, Academią, Polonią w Warszawie i Teatrem im. A. Mickiewicza w Częstochowie Ważniejsze role: Fantazy w Fantazym J. Słowackiego Papkin w Zemście A. Fredry Hrabia i Sędzia w Panu Tadeuszu A. Mickiewicza Mefisto w Fauście J. W. Goethego Reżyseria: Faust J. W. Goethego Lady M na motywach Makbetha W. Shekspeare a Kopciuszek I. Prusickiej Król Ból K. Lengren Fedynand Wspaniały L. J. Kern Ania z Zielonego Wzgórza L. Montgomery Wystawy fotograficzne: 2007 Portret intymny Green Gallery Warszawa 2007 Koledzy ZASP, Ratusz Gminy Serock, Fort Sokolnickiego 2008 Dotknięcie Teatr Academia, ZASP Koledzy stała ekspozycja w ZASP w Warszawie
2011 Galeria Sztuki Rampa Warszawa ul. Kołowa 20 Kurator wystawy : Adam Bojara adambojara@o2.pl
ZA ZA KULISAMI KULISAMI