DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Londyn, dnia 12 lutego 1944 r. Nr. 3 Część I DEKRET PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ Poz.: 4 z dnia 4 lutego 1944 r. o egzaminach sędziowskich przy Ministerstwie Sprawiedliwości... ROZPORZĄDZENIA MINISTRÓW Poz. : 5 Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 1944 r. o egzaminach sędziowskich przy Ministerstwie Sprawiedliwości Poz. : 6 Spraw Zagranicznych z dnia 10 lutego 1944 r. wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Przemysłu, Handlu i -Żeglugi w sprawie czasowego uwolnienia przędsiębiorstw żeglugi morskiej od opłat konsularnych za czynności dotyczące żeglugi str. 31 str. 32 str. 33 DEKRET PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ Z DNIA 4 LUTEGO 1944 R. o egzaminach sędziowskich przy Ministerstwie Sprawiedliwości. Na podstawie art. 79 ust. (2) ustawy konstytucyjnej stanowię co następuje : Art. 1. (1) W czasie trwania wyjątkowych okoliczności, wywołanych wojną, aplikanci sądowi, Prokuratorii Generalnej i adwokaccy, przebywający poza granicami Państwa Polskiego, mogą przystępować do egzaminu sędziowskiego przed komisjami powołanymi przez Ministra Sprawiedliwości, jeżeli odbyli przynajmniej dwuletnią aplikację w swym zawodzie. (2) Złożenie egzaminu, przewidzanego w ustępie poprzedzającym, uprawnia do uzyskania nominacji na asesora sądowego. Art. 2. Skład komisyj egzaminacyjnych, sposób składania egzaminów i ich zakres określi rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. Art. 3. Minister Sprawiedliwości może skrócić, nie więcej jednak niż do jednego roku, czas trwania aplikacji przewidziany w art. 1, osobom, które odbyły studia w seminariach i na kursach, tworzonych przy Ministerstwie Sprawiedliwości. Art. 4. Dekret niniejszy traci moc obowiązującą w terminie, określonym przez rozporządzenie Rady Ministrów. Art. 5. Wykonanie dekretu niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości. Art. 6. Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej : Wł. Prezes Rady Ministrów : St. Minister Sprawiedliwości : W. Raczkiewicz Mikołajczyk Komarnicki

Dziennik Ustaw Nr. 14 32 Część I. Poz. 26 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI Z DNIA 7 LUTEGO 1944 R. o egzaminach sędziowskich przy Ministerstwie Sprawiedliwości. 5 Na podstawie art. 2 i 3 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 4 lutego 1944 r. (Dz. U.R.P. Nr. 3, poz. 4) zarządzam, co następuje : I. Komisje Egzaminacyjne. I- Tworzy się Komisje egzaminów sędziowskich przy Ministerstwie Sprawiedliwości. 2. W skład Komisji wchodzą powołani przez Ministra Sprawiedliwości z pośród osób, posiadających kwalifikacje sędziowskie, prokuratorskie lub adwokackie: a) przewodniczący lub jego zastępca, b) egzaminatorowie. 3. Egzamin dzieli się na piśmienny i ustny. 4. Egzamin piśmienny polega na opracowaniu wyroku w sprawie cywilnej oraz aktu oskarżenia lub wyroku w sprawie karnej. Na opracowanie zadania udziela się zdającemu 4 godziny. 5. Egzamin piśmienny odbywa się poci nadzorem członka Komisji Egzaminacyjnej, powołanego przez przewodniczącego. Zdający może przy opracowaniu posługiwać się tekstami ustaw. Każde wypracowanie nadzorujący członek Komisji opatrzy swoim podpisem i zaznaczy na nim godzinę, o której zdający je oddał. 6. Wypracowania oceniają dwaj członkowie Komisji, powołani przez przewodniczącego. 7. Po egzaminie piśmiennym na podstawie jego wyniku przewodniczący wraz z 4 powołanymi przez siebie członkami Komisji Egzaminacyjnej poweźmie uchwałę, których z kandydatów należy dopuścić do egzaminu ustnego. 8. Egzamin ustny obejmuje wszystkie działy prawa, których znajomość jest niezbędna na stanowiskach sędziego i prokuratora. Na każdy egzamin ustny przewodniczący powołuje czterech egzaminatorów z pośród członków Komisji Egzaminacyjnej. 9- Ogólny wynik egzaminu ocenia się stopniem : a) celujący, b) dobry, c) niedostateczny. io. Uchwały Komisji zapadają większością głosów, przyczyni przewodniczący głosuje ostatni. U- Z wyników każdego egzaminu sporządza się protokół podpisany przez przewodniczącego oraz członków Komisji Egzaminacyjnej. 12. Osoby, które zdały egzamin z wynikiem celującym lub dobrym, otrzymują świadectwa opatrzone podpisem przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej oraz pieczęcią urzędową Ministerstwa Sprawiedliwości. Świadectwa te uprawniają do uzyskania nominacji na asesora sądowego. 13. Egzamin, zdany z wynikiem niepomyślnym, może być powtórzony po upływie trzech miesięcy ; w razie zaś jego niedostatecznego wyniku dopuszczenie do egzaminu poraź trzeci zależy od zezwolenia Komisji Egzaminacyjnej. II. Seminaria dla osób, posiadających ustawowe warunki do aplikacji sądowej. 14. Tworzy się. dla osób, posiadających ustawowe warunki do aplikacji sądowej (Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 lutego 1928 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 256 Dz.U.R.P. Nr. 102/32, poz. 863) Seminaria przy Ministerstwie Sprawiedliwości. 15. Zadaniem Seminarium jest przygotowanie kandydatów do zawodów sędziowskiego i prokuratorskiego przez wykłady teoretyczne i ćwiczenia praktyczne z dziedzin prawa, których znajomość jest niezbędna na stanowiskach sędziego i prokuratora.

Część I. Poz. 24 33 Dziennik Ustaw Nr. 13 16. Kierownika Seminarium powołuje Minister Sprawiedliwości. 17. Do obowiązków Kierownika Seminarium należy ułożenie planu wykładów i ćwiczeń oraz kierowanie pracami Seminarium. 18. Na wniosek Kierownika Seminarium Minister Sprawiedliwości powołuje do objęcia wykładów i ćwiczeń osoby posiadające kwalifikacje sędziowskie, prokuratorskie lub adwokackie. 19. Kurs Seminarium trwa nie mniej, niż trzy miesiące i obejmuje poszczególne dziedziny prawa obowiązującego (materialnego i formalnego). 20. Osoby, które ukończyły kurs Seminarium, mają prawo przystąpienia do egzaminu sędziowskiego przed Komisją przy Ministerstwie Sprawiedliwości, jeżeli odbyły półtoraroczną aplikację w sądzie, adwokaturze bądź Prokuratorii Generalnej. 21. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości : W. Komarnicki 6 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH Z DNIA 10 LUTEGO 1944 R. wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Przemysłu, Handlu i Żeglugi w sprawie czasowego uwolnienia przedsiębiorstw żeglugi morskiej od opłat konsularnych za czynności dotyczące żeglugi. Na podstawie art. 3, pkt. 5 i art. 8 ustawy z dnia 25 listopada 1925 o popieraniu polskiej żeglugi morskiej (Dz.U.R.P. Nr. 125, poz. 891) oraz 10, ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 6 września 1937 r. w porozumieniu z Ministrami : Spraw Wewnętrznych, Skarbu, Sprawiedliwości, Przemysłu i Handlu i Opieki Społecznej o opłatach konsularnych (Dz. U.R.P. Nr. 70, poz. 520) zarządza się co następuje : I- Postanowienia rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 3 grudnia 1930 r. wydanego w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Przemysłu i Handlu o uwolnieniu polskich przedsiębiorstw żeglugi morskiej od opłat konsularnych za czynności dotyczące żeglugi (Dz.U.R.P. Nr. 89, poz. 704) zawiesza się do dnia 31 grudnia 1944 r. 2. Na czas zawieszenia postanowień o których mowa w 1 uwalnia się polskie przedsiębiorstwa żeglugi morskiej, mające siedzibę główną w obrębie granic Państwa Polskiego, względnie których statki wpisane zostały do rejestru polskich statków handłowych, prowadzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości na podstawie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 lutego 1940 r. o prowadzeniu rejestru polskich statków handlowych morskich (Dz. U.R.P. Nr. 4, poz. 8) od opłat konsularnych, wymienionych w poz. 16-29 taryfy opłat konsularnych (rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 6 września 1937 r. (Dz.U.R.P. Nr. 70 poz. 520), podwyższonych rozporządzeniem Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 10 listopada 1943 r. w sprawie zmiany opłat konsularnych (Dz.U.R.P. Nr. 12, poz. 39). 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Zagranicznych : Tadeusz Romer

Dziennik Ustaw Nr. 13 34 CzęśćI.Poz.24 Część II DZIAŁ URZĘDOWY Zarządzenie Ministra Skarbu z dnia 26 stycznia 1944 r. w sprawie zmian niektórych przepisów zarządzenia Ministra Skarbu z dnia 29 stycznia 1940 r. w sprawie wysokości diet przy podróżach służbowych, delegacjach (odkomenderowaniach) i przeniesieniach poza granicami państwa.................................... str. 34 DZIAŁ URZĘDOWY ZARZĄDZENIE MINISTRA SKARBU Z DNIA 26 STYCZNIA 1944 R. w sprawie zmian niektórych przepisów zarządzenia Ministra Skarbu z dnia 29 stycznia 1940 r. w sprawie wysokości diet przy podróżach służbowych, delegacjach (odkomenderowaniach) i przeniesieniach poza granicami państwa. Na podstawie 32 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 1934 r. o należnościach w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe (Dz.U.R.P. Nr. 35, poz. 320) zmienionego rozporządzeniami Rady Ministrów z dnia 23 maja 1935 r. (Dz.U.R.P. Nr. 39, poz. 272) oraz z dnia 2 lipca 1936 r. (Dz.U.R.P. Nr. 54, poz. 393) zarządzam, co następuje : 1. W zarządzeniu Ministra Skarbu z dnia 29 stycznia 1940 r. w sprawie wysokości diet przy podróżach służbowych, delegacjach (odkomenderowaniach) i przeniesieniach poza granicami państwa (Monitor Polski Nr. 24-33, poz. 13) zmienionym zarządzeniami Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1940 r. (Dz. U.R.P. z 1941 r. Nr. 1, cz. II) i z dnia 12 maja 1941 r. (Dz.U.R.P. Nr. 3, cz. II), oraz z dnia 14 października 1943 r. (Dz.U.R.P. Nr. 10, cz. II) wprowadza się następujące zmiany : 1) 3 otrzymuje brzmienie następujące : (1) Dla ustalenia wysokości diet zalicza się wszystkie osoby, którym mogą przysługiwać diety, do niżej podanych kategorii diet : I. A. kat. diet : Prezes Rady Ministrów I. B.,,,, Ministrowie, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, II,,,, Podsekretarz Stanu, Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli oraz Kierownicy placówek dyplomatycznych przy rządach państw obcych, III kat. diet : Członkowie Rady Narodowej R.P., Szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta Rzeczypospolitej, Sekretarze Generalni, Dyrektor Departamentu, Członkowie Kolegium Najwyższej Izby Kontroli, radcowie ambasady i poselstwa, konsulowie generalni,attache woj - skowi, lotniczy i morscy, pracownicy kontraktowi I kategorii uposażenia, IV,,,, Przewodniczący i Prokurator Odwoławczego Sądu Morskiego, II radcowie ambasady i poselstwa, pracownicy kontraktowi la kategorii uposażenia, V,,,, Sędziowie Odwoławczego Sądu Morskiego, Sędzia i Prokurator Sądu Morskiego, Sędziowie upoważnieni przy Komisji powołanej w związku z wynikiem kampanii wojennej 1939 r., I sekretarze ambasady i poselstwa, konsulowie, pomocnicy attache wojskowych, lotniczych i morskich, pracownicy kontraktowi II i Ila kategorii uposażenia, VI,, II Sekretarze ambasady i poselstwa, wicekonsulowie, attache poselstwa i konsularni, oficerowie przydzieleni do attachatów wojskowych, lotniczych i morskie, pracownicy kontraktowi III, Ilia i IV kategorji uposażenia,

Część II. 35 Dziennik Ustaw Nr. 14 VII kat. diet: Pracownicy kontraktowi V i VI kategorji uposażenia. VIII,,,, Pracownicy kontraktowi VII i VIII kategorji uposażenia. (2) Osoby zatrudnione poza terenem Wielkiej Brytanji a nie wymienione w ustępie (1) zalicza się do następujących kategorji diet : III kat. diet : pracownicy pełniący funkcje kierownicze, VI,,,, pracownicy pełniący funkcje referendarskie, VII.,,, pracownicy pełniący funkcje kancelaryjne, VIII,,,, woźni, szoferzy i inni pracownicy fizyczni. (3) Jeżeli pracownik kontraktowy, zatrudniony na terenie Wielkiej Brytanji, pobiera uposażenie lub wynagrodzenie określone na zasadach odmiennych niż pracownicy kontraktowi wymienieni w ustępie (1) służy mu prawo do diet według kategorji diet, obejmującej pracowników otrzymujących wynagrodzenie równe lub najbardziej zbliżone, nie wyżej jednak niż według III kategorji diet. 2) W 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie następujące : i Funkcjonarjuszom państwowym oraz pracownikom zaliczonym do kategorji diet od III do VII włącznie przysługuje prawo przejazdu kolejami w II-ej klasie a w krajach, w których niema klasy II-ej, w klasie I-ej. 2. Diety ustalone w zarządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 paźdzernika 1943 r. w sprawie zmian niektórych przepisów zarządzenia Ministra Skarbu z cłnia 29 stycznia 1940 r. w sprawie wysokości diet przy podróżach służbowych, delegacjach (odkomenderowaniach) i przeniesieniach poza granicami państwa (Dz.U.R.P. Nr. 10, cz. II) przysługują za cały czas trwania podróży służbowej rozpoczętej po dniu 15 października 1943 r. i zakończonej po dniu 1 listopada 1943 r., o ile czas trwania podróży służbowej po dniu 1 listopada 1943 r. jest dłuższy do czasu jej trwania przed tym dniem. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1944 r. Minister Skarbu : Ludwik Orosfeld

Daiennik Ustaw Nr. 3 36 Cżęść II. Tłoczono z polecenia Ministra Sprawiedliwości w Drukarni Geo. Barber & Sons Ltd. w Londynie. Cena 6 pensów. Numer niniejszy można nabyć w Ministerstwie Sprawiedliwości, 39. St. James's Street.