UNIWERSYTET EKONOMICZNY W KATOWICACH NAZWA WYDZIAŁU NAZWA KIERUNKU IMIĘ I NAZWISKO AUTORA TYTUŁ PRACY LICENCJACKIEJ/MAGISTERSKIEJ (W JĘZYKU POLSKIM) TYTUŁ PRACY LICENCJACKIEJ/MAGISTERSKIEJ (W JĘZYKU ANGIELSKIM) Praca licencjacka/magisterska napisana w Katedrze (podać nazwę) pod kierunkiem (podać stopień naukowy imię i nazwisko) Pracę przyjmuję i wnioskuję o jej dopuszczenie do dalszych etapów postępowania egzaminacyjnego (data).. (podpis promotora pracy licencjackiej / magisterskiej) KATOWICE (podać rok)
Spis treści Wstęp 3 Rozdział 1. Tytuł rozdziału.... 4 1.1. Tytuł podrozdziału... 4 1.2. Tytuł podrozdziału... 5 Rozdział 2. Tytuł rozdziału.... 2.1. Tytuł podrozdziału... 2.2. Tytuł podrozdziału... Rozdział 3. Tytuł rozdziału.... 3.1. Tytuł podrozdziału... 3.2. Tytuł podrozdziału... 3.3. Tytuł podrozdziału... Zakończenie.... Spis literatury. Spis rysunków. Spis tabel..... 2
Wstęp Tekst podstawowy całej pracy powinien zostać napisany czcionką (Times New Roman lub Arial) o rozmiarze 12 pkt z interlinią 1,5 pkt. Tekst powinien był wyjustowany, a dzielenie wyrazów włączone. Marginesy w pracy ustawione tak jak w tym dokumencie, czyli górny i dolny na 2,5 cm, lewy 3,5 cm, zaś prawy 1,5 cm. Tytuły rozdziałów, podrozdziałów i nagłówki w pracy powinny zostać pogrubione i zapisane większą czcionką (choć niekoniecznie tak dużą jak w tym dokumencie), tak by dobrze, w widoczny sposób, rozdzielały kolejne części pracy. Strony pracy powinny być ponumerowane. Można też dodać żywą paginę (nagłówek dla każdej strony), która będzie zawierać tytuł pracy lub tytuły rozdziałów (ale nie jest to konieczne). Zamiast I osoby liczby pojedynczej (np. (ja) zrobiłem, (ja) zbadałem, (ja) przetestowałem) przyjęło się używać formy bezosobowej (zrobiono, zbadano, przetestowano) lub ewentualnie I osoby liczby mnogiej (zrobiliśmy, zbadaliśmy, przetestowaliśmy). Według mnie najodpowiedniejsza jest forma bezosobowa, więc proszę postarać się, by w takim style utrzymać swoją pracę. Wyżej zapisane ustalenia dotyczą również wstępu, w którym przedstawiamy ogólne tło badanego problemu, wskazujemy przesłanki wyboru tematu, określamy cel i zakres pracy oraz metody badawcze, a także przedstawiamy ogólne informacje o zawartości poszczególnych rozdziałów. 3
Rozdział 1. Tytuł rozdziału W rozdziale pierwszym przedstawiamy podstawy teoretyczne problemu, który jest przedmiotem pracy dyplomowej. Tekst podstawowy: 12 pkt, interlinia 1,5 pkt, wyjustowany, włączone dzielenie wyrazów, czyli tak samo jak w całej pracy. 1.1. Tabele Tabele, które będą umieszczane w pracy, powinny być wycentrowane oraz kolejno numerowane z wykorzystaniem numeru rozdziału, tzn. kolejne tabele w rozdziale pierwszym powinny mieć numery: 1.1, 1.2, 1.3, itd., w rozdziale drugim 2.1, 2.2, 2.3, itd. Tytuł tabeli umieszczamy nad tabelą. W tytule używamy czcionki 12 pkt, zaś w tabeli może ona być mniejsza (9-12 pkt). Proszę pamiętać, że pod każdą tabelą podajemy jej źródło. Przykład: Tabela 1.1. Charakterystyki opisowe zmiennej zależnej w zbiorze danych Mieszkania Średnia Współczynnik zmienności Współczynnik asymetrii 460 278 zł 68% 3,2 Minimum Mediana Maksimum 160 000 zł 366 000 zł 2 770 000 zł Źródło: opracowanie własne. 1.2. Rysunki Rysunki, wykresy, schematy również centrujemy oraz kolejno numerujemy wykorzystując numer rozdziału, tzn. kolejne rysunki w rozdziale pierwszym powinny mieć numery: 1.1, 1.2, 1.3, itd., w rozdziale drugim 2.1, 2.2, 2.3, itd. Tytuł rysunku umieszczamy pod nim. Proszę pamiętać, że również pod każdym rysunkiem (tak jak w przypadku tabeli) podajemy źródło. Przykład: 4
Rys. 1.1. Przykład zbioru z obserwacją oddaloną, której nie można zidentyfikować za pomocą kryterium kwartylowego Źródło: opracowanie własne na podstawie [Jajuga, 1993]. Rys. 1.2. Wynik identyfikacji obserwacjami odstającymi za pomocą odległości Cooka Źródło: opracowanie własne. 1.3. Wzory matematyczne Do pisania wzorów matematycznych używamy środowiska Microsoft Equation Wzory matematyczne centrujemy i kolejno numerujemy wykorzystując numer rozdziału (analogicznie jak tabele i rysunki). Numer wzoru zapisujemy w nawiasie i wyrównujemy do prawej strony. Przykład. Za jego pomocą badamy hipotezy H0 : 1 2 wobec K H 1 : i j, (1.1) i j gdzie 1, 2,, K są średnimi rangami w populacjach. 5
Do weryfikacji powyższych hipotez służy statystyka Kruskala-Wallisa T 12 N( N 1) K k 1 nk Rk 2 N 1, (1.2) 2 gdzie R k 1 n k K k1 R km, zaś R km to ranga elementu m w całej próbie (o liczebności n k ) wylosowanej z populacji o numerze k (dla K n k k 1 k 1,, K ), natomiast N 1.4. Odwołania do literatury Odwołania do literatury można robić w przypisach lub bezpośrednio w tekście podając w nawiasach kwadratowych: nazwisko autora (autorów), rok wydania pracy oraz ewentualnie (nie jest to konieczne) numer strony na której znajduje się fragment do którego się odwołujemy, np.: [Kowalski, 2000, s. 45]. Sposób odwołań do literatury ma być jednolity w całej pracy, tzn. jeśli ktoś zdecyduje się robić odwołania w tekście, to robi to konsekwentnie i nie może się gdzieś nagle znaleźć odwołanie w przypisie. Preferowany przez mnie sposób odwołań bezpośrednio w tekście. Proszę pamiętać, że w spisie literatury muszą się znaleźć WSZYSTKIE te pozycje do których odwołujecie się Państwo w tekście. I NIC PONADTO! 6
Zakończenie W zakończeniu należy wskazać syntetyczne wnioski wynikające z pracy oraz ewentualnie zasygnalizować możliwości przyszłościowych rozwiązań. Tutaj również tekst podstawowy to 12 pkt, interlinia 1,5 pkt, wyjustowany, włączone dzielenie wyrazów. 7
Literatura Breiman L. (2001), Random Forests, Machine Learning, nr 45, s. 5 32. Jajuga K. (1993), Statystyczna analiza wielowymiarowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Trzęsiok J. (2011), Przegląd metod regularyzacji w zagadnieniach regresji nieparametrycznej, [w:] Jajuga K., Walesiak M. (red.) Taksonomia 18. Klasyfikacja i analiza danych, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 176, s. 330 339. Walesiak M., Gatnar E. (red.) (2009), Statystyczna analiza danych z wykorzystaniem programu R, PWN, Warszawa 2009. 8