Druk nr 1278 cz. II Warszawa, 8 kwietnia 2013 r.

SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VII kadencja Prezes Rady Ministrów RM 10-61-12 Druk nr 1278 cz. II Warszawa, 8 kwietnia 2013 r. Pani Ewa Kopacz Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Szanowna Pani Marszałek Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy - o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych. W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej. Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Obrony Narodowej. Z poważaniem (-) Donald Tusk

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ Projekt z dnia w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm. 1) ) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki, tryb i sposób powoływania do zawodowej służby wojskowej oraz nadawania pierwszych stopni wojskowych osobom, o których mowa w art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej ustawą, oraz nadawania stopni wojskowych w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej żołnierza posiadającego bezpośrednio niższy stopień wojskowy stanowiska etatowego, do którego ma być zaszeregowany po powołaniu do zawodowej służby wojskowej; 2) szczegółowy tryb zawierania kontraktu i wzór kontraktu. 2. 1. Rektor-komendant uczelni wojskowej przesyła dyrektorowi departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr: 1) wykaz żołnierzy służby kandydackiej kończących uczelnię wojskową, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, szkolenie w uczelni wojskowej, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, oraz szkolenie wojskowe, o którym mowa w art. 124a ust. 2 ustawy, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej: a) na 90 dni przed planowanym terminem promocji, b) na 60 dni przed planowanym terminem promocji w przypadku szkolenia trwającego do 3 miesięcy; 2) wniosek zbiorczy o mianowanie na pierwszy stopień oficerski na 35 dni przed planowanym terminem promocji. 2. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr: 1) po zasięgnięciu opinii właściwych dowódców jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, określa stanowiska służbowe dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1; 2) przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej do podpisu, kierowany do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zbiorczy wniosek o mianowanie żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień oficerski; 3) wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do zawodowej służby wojskowej; 4) wydaje, dla celów ewidencyjnych, rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na stanowisko służbowe; 5) przesyła rektorowi-komendantowi uczelni wojskowej postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie mianowania żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień oficerski, rozkaz personalny o powołaniu tych żołnierzy do zawodowej służby wojskowej oraz rozkaz o ich wyznaczeniu na stanowisko służbowe. 3. 1. Komendant szkoły podoficerskiej przesyła do organu, któremu podlega szkoła

podoficerska: 1) wykaz żołnierzy służby kandydackiej kończących szkołę podoficerską, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej na 60 dni przed planowanym terminem promocji; 2) wniosek zbiorczy o mianowanie na pierwszy stopień podoficerski na 14 dni przed planowanym terminem promocji. 2. Organ, któremu podlega szkoła podoficerska: 1) w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr określa stanowiska służbowe dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1; 2) przesyła wykazy imienne żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, planowanych do wyznaczenia na stanowiska służbowe, do organów, o których mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, jeżeli sam nie jest tym organem; 3) wydaje rozkaz personalny o mianowaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów zawodowych; 4) wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do zawodowej służby wojskowej; w przypadku gdy nie jest organem właściwym do powołania, rozkaz ten wydaje organ nadrzędny, mający takie kompetencje; 5) przesyła komendantowi szkoły podoficerskiej i organowi, o którym mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, rozkaz personalny o mianowaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów zawodowych oraz rozkaz personalny o powołaniu tych żołnierzy do zawodowej służby wojskowej. 3. Organ, o którym mowa w art. 10 pkt 3 ustawy: 1) wydaje dla celów ewidencyjnych rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na stanowisko służbowe i zawiera kontrakt; 2) przesyła komendantowi szkoły podoficerskiej rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na stanowisko służbowe. 4. 1. Komendant ośrodka szkolenia przesyła do organu, któremu podlega ośrodek szkolenia, wykaz imienny żołnierzy służby kandydackiej kończących szkolenie w ośrodku, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej na 30 dni przed zamierzonym terminem zakończenia szkolenia. 2. Organ, któremu podlega ośrodek szkolenia: 1) w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, określa jednostki wojskowe dla żołnierzy wymienionych w ust. 1, w których żołnierze ci zostaną wyznaczeni na stanowiska służbowe; 2) przesyła wykazy imienne żołnierzy wymienionych w ust. 1, planowanych do powołania do zawodowej służby wojskowej, do organów, o których mowa w art. 10 pkt 4 ustawy, oraz do komendanta ośrodka szkolenia. 3. Komendant ośrodka szkolenia na podstawie wykazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, kieruje żołnierzy służby kandydackiej kończących szkolenie w ośrodku szkolenia do organu właściwego do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 pkt 4 ustawy. 4. Organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 pkt 4 ustawy: 1) wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierzy, o których mowa w ust. 3, do zawodowej służby wojskowej; 2) wydaje dla celów ewidencyjnych rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierzy, o których mowa w ust. 3, na stanowisko służbowe; 2

3) zawiera z żołnierzami, o których mowa w ust. 3, kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej. 5. W przypadku zaistnienia okoliczności stanowiących przeszkodę do powołania żołnierza do zawodowej służby wojskowej rektor-komendant uczelni wojskowej, komendant szkoły podoficerskiej i komendant ośrodka szkolenia niezwłocznie na piśmie informują o tym organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 ustawy. 6. Zmiany w wykazach imiennych, o których mowa w 3 ust. 2 pkt 2 i 4 ust. 2 pkt 2, mogą być dokonywane przez organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr. 7. Najpóźniej w dniu promocji: 1) organ, który wyznaczył żołnierza na stanowisko służbowe, doręcza temu żołnierzowi rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej i rozkaz personalny o wyznaczeniu na stanowisko służbowe, a w przypadku powołania do służby kontraktowej zawiera również kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej; 2) rektor-komendant uczelni wojskowej lub komendant szkoły podoficerskiej: a) wręcza dyplomy (świadectwa) ukończenia studiów lub nauki oraz akty mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów i podoficerów zawodowych, b) kieruje żołnierza do jednostki wojskowej, w której żołnierz ten został wyznaczony na stanowisko służbowe, z dniem określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe. 8. Wzór kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej określa załącznik do rozporządzenia. 9. 1. Żołnierz powołany do zawodowej służby wojskowej rozpoczyna pełnienie zawodowej służby wojskowej z dniem stawienia się w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe. 2. Dzień stawienia się żołnierza w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, stwierdza w rozkazie dziennym dowódca tej jednostki. 3. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawienia się żołnierza w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, w terminie określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe lub w przypadku niewyrażenia przez niego zgody na zawarcie kontraktu, właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 10 ustawy, wydaje rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu personalnego o powołaniu do zawodowej służby wojskowej. 4. O nieusprawiedliwionym niestawieniu się żołnierza w jednostce wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, dowódca tej jednostki niezwłocznie informuje odpowiednio rektora-komendanta uczelni wojskowej, komendanta szkoły podoficerskiej lub komendanta ośrodka szkolenia. 10. 1. Żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, zainteresowani pełnieniem zawodowej służby wojskowej zgłaszają się do wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące, który ustala, czy żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, spełniają 3

warunki do powołania do służby w danym korpusie kadry zawodowej, a następnie umożliwia zainteresowanym zapoznanie się z przepisami normującymi przebieg zawodowej służby wojskowej. 2. Wojskowy komendant uzupełnień dokonuje analizy wolnych stanowisk służbowych w jednostkach wojskowych stacjonujących na obszarze pozostającym w jego właściwości miejscowej pod względem możliwości powołania żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej. 3. Gdy nie ma wolnych stanowisk służbowych lub gdy żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, wyrażą wolę pełnienia służby w innych jednostkach wojskowych, wojskowy komendant uzupełnień podejmuje działania zmierzające do powołania ich na stanowisko służbowe w określonej jednostce wojskowej, zgodne z ich kwalifikacjami. 4. Do końca każdego kwartału dowódcy jednostek wojskowych przesyłają do wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego pod względem terytorialnym, wykaz stanowisk służbowych, na które mogą być powołani żołnierze rezerwy i osoby, o których mowa w art. 17a ust. 1 ustawy. 5. Po wyrażeniu przez żołnierza rezerwy lub osobę, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, woli pełnienia zawodowej służby wojskowej na określonym stanowisku służbowym wojskowy komendant uzupełnień ustala z zainteresowanymi oraz z organem właściwym do wyznaczenia na stanowisko służbowe termin i miejsce przeprowadzenia rozmowy. 6. Rozmowę z żołnierzem rezerwy lub z osobą, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, przeprowadza organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe. 7. Po przeprowadzeniu rozmowy organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe występuje do organu uprawnionego do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 ustawy, o wyrażenie zgody na wydanie zaświadczenia o możliwości wyznaczenia na stanowisko służbowe, jeżeli sam nie jest tym organem. 8. Organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 ustawy, wydaje zgodę na podstawie określonych na dany rok kalendarzowy limitów powołań do zawodowej służby wojskowej. 9. Limity, o których mowa w ust. 8, określa Minister Obrony Narodowej na wniosek dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, uwzględniając przy tym potrzeby Sił Zbrojnych. 10. Organy, o których mowa w art. 10 ustawy, na koniec każdego kwartału składają dyrektorowi departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, pisemny meldunek o realizacji przydzielonego limitu powołań do zawodowej służby wojskowej. 11. Przed wydaniem zgody, o której mowa w ust. 8, organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej może zasięgnąć opinii osób, o których mowa w art. 35 ust. 3 ustawy. 12. Po wyrażeniu zgody przez organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe wydaje żołnierzowi rezerwy lub osobie, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy zaświadczenie, o którym mowa w ust. 15 pkt 6, zamieszczając w nim informacje o stanowisku służbowym, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy. 13. Po uzyskaniu zaświadczenia, o którym mowa w ust. 15 pkt 6, żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, składają wojskowemu komendantowi uzupełnień pisemny wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej, zwany dalej wnioskiem. 14. Wnioski kierowane do Ministra Obrony Narodowej przesyła się za pośrednictwem dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr. 15. Do wniosku żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, 4

dołączają: 1) życiorys; 2) odpis skrócony aktu urodzenia; 3) odpis lub kopię uwierzytelnioną dokumentu stwierdzającego uzyskanie wymaganego wykształcenia; 4) informację o osobie z Krajowego Rejestru Karnego wystawioną nie wcześniej niż 30 dni przed upływem terminu złożenia wniosku; 5) kopię uwierzytelnioną dowodu osobistego; 6) zaświadczenie organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe o możliwości wyznaczenia na stanowisko służbowe; 7) dokument potwierdzający posiadany przez osobę stopień, o którym mowa w art. 17a ust. 1 ustawy; 8) inne uwierzytelnione dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji i umiejętności niezbędnych na stanowisku służbowym, na które zainteresowani mają być wyznaczeni po powołaniu do zawodowej służby wojskowej. 16. Dokumenty wymienione w ust. 15 pkt 3, 5 i 8 może uwierzytelnić organ wojskowy, który przyjmuje dokumenty od żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy. 17. Wojskowy komendant uzupełnień po analizie dokumentów, o których mowa w ust. 15, kieruje żołnierza rezerwy lub osobę, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do właściwej wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz do wojskowej pracowni psychologicznej w celu wydania orzeczenia psychologicznego w zakresie braku przeciwwskazań do pełnienia zawodowej służby wojskowej. 18. Wniosek wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 15, uwierzytelnioną kopią wtórnika karty ewidencyjnej, kartą ewidencyjną kandydata na żołnierza zawodowego, opinią dotyczącą wcześniejszych okresów pełnienia służby wojskowej, sporządzoną na podstawie dokumentów znajdujących się w wojskowej komendzie uzupełnień, oraz teczką akt personalnych w przypadku byłych żołnierzy zawodowych, wojskowy komendant uzupełnień przesyła do właściwego organu wojskowego, o którym mowa w art. 10 ustawy. 11. 1. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 10 ustawy, wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej, który przesyła organowi właściwemu do wyznaczenia na stanowisko służbowe, jeżeli sam nie jest tym organem. 2. Odmowa powołania żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej następuje w formie rozkazu personalnego wydanego przez organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, który jest doręczany żołnierzowi rezerwy lub osobie, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, oraz przesyłany do organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe. 3. W przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej żołnierza rezerwy posiadającego niższy stopień wojskowy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, na które ma być wyznaczony po powołaniu do zawodowej służby wojskowej, właściwy organ wojskowy wydaje decyzję o mianowaniu tego żołnierza na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego. 4. Organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe powiadamia wojskowego komendanta uzupełnień o: 5

1) powołaniu żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej, pełnionej jako służba kontraktowa, wskazując równocześnie termin i miejsce skierowania żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, w celu zawarcia kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej; 2) zawartym kontrakcie na pełnienie zawodowej służby wojskowej i wydanym dla celów ewidencyjnych rozkazie personalnym o wyznaczeniu żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, powołanej do zawodowej służby wojskowej, na stanowisko służbowe, wskazując równocześnie termin i miejsce skierowania żołnierza do jednostki wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe. 5. Organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe powiadamia wojskowego komendanta uzupełnień o: 1) powołaniu żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej pełnionej jako służba stała oraz terminie i miejscu skierowania żołnierza lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, w celu doręczenia rozkazu personalnego o powołaniu do zawodowej służby wojskowej oraz wydanego dla celów ewidencyjnych rozkazu personalnego o wyznaczeniu żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, na stanowisko służbowe; 2) terminie i miejscu skierowania żołnierza do jednostki wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe. 12. W przypadku zaistnienia okoliczności stanowiących przeszkodę do powołania żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej, wojskowy komendant uzupełnień na piśmie informuje o tym organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w art. 10 ustawy. 13. 1. Wojskowy komendant uzupełnień doręcza żołnierzowi rezerwy lub osobie, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, skierowanie do jednostki wojskowej, w której zostali oni wyznaczeni na stanowisko służbowe. 2. Skierowanie doręcza się żołnierzowi rezerwy lub osobie, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, co najmniej na 30 dni przed dniem stawienia się w jednostce wojskowej, w której zostali oni wyznaczeni na stanowisko służbowe, określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu żołnierza na stanowisko służbowe. 3. Jednocześnie z doręczeniem skierowania wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia pracodawcę zatrudniającego żołnierza rezerwy lub osobę, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, o powołaniu do zawodowej służby wojskowej. 14. 1. Żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, rozpoczynają pełnienie zawodowej służby wojskowej z dniem stawienia się w jednostce wojskowej. 2. Dzień stawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, w jednostce wojskowej stwierdza w rozkazie dziennym dowódca tej jednostki. 3. Organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej, w porozumieniu z organem właściwym do wyznaczenia na stanowisko, określa potrzebę i zakres szkolenia wojskowego osoby, o której mowa w art. 17a ustawy, powołanej do zawodowej służby wojskowej. 15. 1. Dowódca jednostki wojskowej w terminie 7 dni od dnia stawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej przesyła do wojskowego komendanta uzupełnień potwierdzenie stawienia się żołnierza rezerwy 6

lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do zawodowej służby wojskowej. 2. Jeżeli wojskowy komendant uzupełnień w terminie 14 dni od dnia stawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, określonego w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe w jednostce wojskowej, nie otrzyma potwierdzenia stawienia się, ustala przyczyny niestawiennictwa i zawiadamia o tym bezpośrednio organ, który wydał rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej, oraz organ, który wydał rozkaz personalny o wyznaczeniu tego żołnierza na stanowisko służbowe. 3. W przypadku niestawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, do pełnienia zawodowej służby wojskowej w terminie określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe i niewyjaśnienia przyczyn tego niestawienia lub w przypadku niewyrażenia przez nich zgody na zawarcie kontraktu, właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 10 ustawy, wydaje rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu personalnego o powołaniu do służby. 4. Jeżeli żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy, usprawiedliwili przyczyny niestawienia się do pełnienia zawodowej służby wojskowej w terminie określonym w rozkazie personalnym o wyznaczeniu na stanowisko służbowe, zawiera się nowy kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej i wydaje się nowy rozkaz personalny o wyznaczeniu na stanowisko służbowe. 16. 1. W przypadku wniesienia przez żołnierza służby kontraktowej wniosku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, dowódca jednostki wojskowej opiniuje go i przesyła organowi właściwemu do wyznaczenia na stanowisko służbowe lub organowi właściwemu do powołania do służby stałej, jeżeli sam nie jest tym organem. 2. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniesionego przez żołnierza służby kontraktowej wniosku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, właściwy organ zawiera z tym żołnierzem kolejny kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej lub wydaje rozkaz personalny o powołaniu żołnierza do służby stałej. Odmowa zawarcia kolejnego kontraktu lub powołania żołnierza do służby stałej następuje w formie rozkazu personalnego. 17. Jeżeli z inicjatywą zawarcia kolejnego kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej lub powołania do służby stałej wystąpi dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową, do wniosku w tej sprawie dołącza się pisemną zgodę żołnierza. Przepisy 15 stosuje się odpowiednio., 18. W wykazach oraz wnioskach, o których mowa w 2 ust. 1 i 3 ust. 1, rektorzy- -komendanci uczelni wojskowych oraz komendanci szkół podoficerskich ujmują również żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 28 i 29 ustawy, kończących szkolenie. 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 2) 7 MINISTER OBRONY NARODOWEJ 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, Nr 113, poz. 745, Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114, Nr 112, poz. 654, Nr 122, poz. 696, Nr 171, poz. 1016 i Nr 236, poz. 1396). 2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 80, poz. 477), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosownie do brzmienia art. ust. ustawy z dnia o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz....).

WZÓR... (pieczęć nagłówkowa) KONTRAKT NA PEŁNIENIE ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ NR... W dniu... w... (miejscowość) między: 1)... (organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe) a 2) Panem/Panią... s./c.... (stopień, imię, nazwisko) - urodzonym(-ną)..., (data i miejsce urodzenia) - zamieszkałym(-łą)... (dokładny adres zameldowania i adres zamieszkania) - legitymującym(-cą) się dowodem osobistym serii... nr... wydanym dnia... przez..., - numer PESEL..., powołanym(-ną) do zawodowej służby wojskowej rozkazem personalnym... (organ właściwy do powołania do zawodowej służby wojskowej) nr... z dnia... zawarty został kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej o następującej treści: 1. Żołnierz pełni zawodową służbę wojskową przez okres... lat,... miesięcy,... dni, to jest od dnia... do dnia.... 2. Żołnierz zobowiązuje się pełnić służbę na stanowisku służbowym... (określenie stanowiska służbowego ujętego w etacie jednostki wojskowej) określonym w rozkazie personalnym... (nazwa organu wydającego rozkaz personalny) nr... z dnia... w Jednostce Wojskowej.... (nazwa (numer) jednostki wojskowej) 3. Żołnierz oświadcza, że przed zawarciem niniejszego kontraktu zapoznał się z przepisami normującymi przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych zamieszczonymi w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.) i innych ustawach określających prawa i obowiązki żołnierzy zawodowych w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej, a także w aktach wykonawczych do tych ustaw. 4. W przypadku niezgłoszenia się w terminie i miejscu określonych w kontrakcie niniejszy kontrakt uznaje się za niespełniony z mocy prawa z przyczyn leżących po stronie osoby powołanej. 5. Kontrakt sporządzono w... jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron (i do...). mp....... (podpis żołnierza (osoby)) (organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko) 8 Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia..., (poz....)

UZASADNIENIE Projekt rozporządzenia stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.). Nowelizacja ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych wymusza konieczność wydania nowego rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej. Projektowane rozporządzenie ma zastąpić rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie powoływania do zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 80, poz. 477). Projektowane rozwiązanie ma na celu usprawnienie procedury powoływania do zawodowej służby wojskowej, w warunkach pełnego uzawodowienia Sił Zbrojnych. Proponowane rozwiązania umożliwią właściwe kierowanie procesem ukompletowania stanowisk służbowych w zależności od potrzeb kadrowych Sił Zbrojnych. W projekcie rozporządzenia określono sposób powoływania żołnierzy służby kandydackiej do zawodowej służby ich rozdziału w zależności od korpusu kadry zawodowej. Przyjęto, że w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej w korpusie oficerów, dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr będzie: dokonywał rozdziału żołnierzy na stanowiska służbowe po zasięgnięciu opinii właściwych jednostek organizacyjnych, bezpośrednio podległych Ministrowi Obrony Narodowej; powoływał do zawodowej służby wojskowej; wyznaczał na pierwsze stanowiska służbowe bezpośrednio po powołaniu do zawodowej służby wojskowej oraz zawierał kontrakty na pełnienie zawodowej służby wojskowej. W przypadku powoływania do zawodowej służby wojskowej w korpusie podoficerów zawodowych przyjęto, że organ, któremu podlega szkoła podoficerska w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, dokonywał będzie rozdziału żołnierzy na stanowiska służbowe; mianował na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów zawodowych; powoływał do zawodowej służby wojskowej, a w przypadku gdy nie będzie organem właściwym do powołania do zawodowej służby wojskowej, powoływanie realizował będzie organ nadrzędny posiadający takie kompetencje. Organ właściwy do powołania w korpusie podoficerów będzie również wyznaczał podoficera na pierwsze po powołaniu do zawodowej służby wojskowej stanowisko służbowe oraz zawierał kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej. Zakłada się, że w procesie powołania do zawodowej służby wojskowej w korpusie szeregowych organ, któremu podlega ośrodek szkolenia w porozumieniu z dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, dokonywał będzie rozdziału żołnierzy do poszczególnych jednostek wojskowych. Następnie, komendant ośrodka szkolenia kierował będzie żołnierzy służby kandydackiej do dowódcy jednostki wojskowej, posiadającego kompetencje do powoływania do zawodowej służby wojskowej w korpusie szeregowych zawodowych. Wobec tych żołnierzy czynności związane z powołaniem do zawodowej służby wojskowej, tj. powołanie, wyznaczenie na stanowisko, zawarcie kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej realizował będzie ten dowódca jednostki wojskowej. W projektowanym rozporządzeniu przyjęto, że żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej ustawy pragmatycznej, zainteresowana pełnieniem zawodowej służby wojskowej będzie zgłaszała się do wojskowego komendanta uzupełnień, który będzie ustalał, czy zainteresowani spełniają warunki wymagane przez ustawę do powołania do zawodowej służby wojskowej w danym korpusie kadry zawodowej oraz będzie umożliwiał zainteresowanemu zapoznanie się z przepisami normującymi przebieg zawodowej służby wojskowej. Następnie wojskowy komendant uzupełnień będzie dokonywał analizy wolnych stanowisk w jednostkach wojskowych stacjonujących na administrowanym przez niego terenie, pod względem możliwości 9

powołania zainteresowanego do zawodowej służby wojskowej. W przypadku braku takich stanowisk i po wyrażeniu woli zainteresowanego pełnieniem służby w jednostkach wojskowych na terenie administrowanym przez inne wojskowe komendy uzupełnień, będzie podejmował działania zmierzające do usytuowania żołnierza rezerwy na stanowisku zgodnym z posiadanymi kwalifikacjami, w określonej jednostce wojskowej. Jeżeli zainteresowany żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej ustawy pragmatycznej, wyrazi chęci pełnienia służby na wskazanym stanowisku, wojskowy komendant uzupełnień ustalał będzie termin i miejsce przeprowadzenia z nim rozmowy kwalifikacyjnej, której efektem będzie wydanie zainteresowanemu zaświadczenia o możliwości wyznaczenia na stanowisko. Po uzyskaniu takiego zaświadczenia, żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej ustawy pragmatycznej będzie mogła złożyć do wojskowego komendanta uzupełnień wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej i być poddana badaniom w celu ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz wydania orzeczenia psychologicznego w zakresie braku przeciwwskazań do pełnienia zawodowej służby wojskowej. Następnie wniosek żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej ustawy pragmatycznej, wraz z wymaganymi dokumentami będzie przesyłany do organu właściwego do powołania do zawodowej służby wojskowej. W projektowanym rozporządzeniu określono również tryb postępowania związanego z mianowaniem żołnierza posiadającego niższy stopień wojskowy od stopnia etatowego stanowiska służbowego na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po powołaniu do zawodowej służby wojskowej. Projektowane rozporządzenie uszczegóławia sposób występowania żołnierzy służby kontraktowej o zawarcie kolejnego kontraktu lub powołanie do służby stałej. Określono, że żołnierz będzie występował z wnioskiem do organu właściwego do zawarcia kolejnego kontraktu lub do organu uprawnionego do powołania do służby stałej. Dowódca jednostki wojskowej, jeżeli sam nie będzie tym organem, będzie opiniował wniosek żołnierza i przesyłał do właściwego organu, który zawrze z żołnierzem kolejny kontrakt lub wyda rozkaz personalny o powołaniu go do służby stałej. Odmowa zawarcia z żołnierzem kolejnego kontraktu lub powołania do służby stałej następować będzie w formie rozkazu personalnego. 10

OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR) 1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja Regulacja będzie wpływać na jednostki organizacyjne resortu obrony narodowej. 2. Wpływ regulacji na rynek pracy Zaproponowane rozwiązania nie będą miały wpływu na rynek pracy. 3. Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetu państwa Przyjęte rozwiązania nie będą miały wpływu na dochody i wydatki budżetu państwa, ponieważ nie wprowadzają zmian w tej kwestii do obowiązującego obecnie stanu prawnego. 4. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki Regulacja nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki. 5. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionów Regulacja nie ma wpływu na sytuację i rozwój regionów. 6. Zakres i wyniki konsultacji społecznych Projekt uzgodniono z dowódcami różnych szczebli dowodzenia Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej oraz reprezentantem żołnierzy, tj. Konwentem Dziekanów Korpusu Oficerów WP. 03/31rch 11

Projekt ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa Na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm. 1) ) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie reguluje: 1) przypadki, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa; 2) szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza granicami państwa, a także odwoływania do kraju z tej służby; 3) warunki pełnienia przez żołnierzy zawodowych służby poza granicami państwa, w tym zakres podległości organom, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych; 4) warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym wyznaczonym lub skierowanym do pełnienia służby poza granicami państwa oraz świadczeń przysługujących żołnierzom w związku z wyznaczeniem ich lub skierowaniem do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. 3. 1. Wyznaczenie żołnierza zawodowego, zwanego dalej żołnierzem, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych: 1) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy: a) organizacjach międzynarodowych, b) międzynarodowych strukturach wojskowych; 2) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych; 3) w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa; 4) przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych. 2. Stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1, ujmuje się w etatach Wykazy stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, zwanych dalej Wykazami, prowadzonych oddzielnie dla stanowisk służbowych, o których mowa w ust. 1. 3. Świadczenia określone w rozporządzeniu są wypłacane ze środków budżetowych dysponenta właściwego ze względu na podległość jednostki organizacyjnej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa.

4. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wyznaczonemu do służby na stanowisku służbowym w ataszacie obrony świadczenia są wypłacane z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. 5. Do żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa, stosuje się przepisy dotyczące świadczeń określonych w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm. 2) ), przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej. Do żołnierza tego nie mają zastosowania postanowienia 13 21 i 23. 4. 1. Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje: 1) w przypadkach pełnienia tej służby: a) w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278), b) w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, c) jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych; 2) w celu: a) zabezpieczenia funkcjonowania jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w pkt 1 lit. a, w rejonie jej działania, b) zapewnienia organizacji funkcjonowania i sprawowania działalności kontrolnej jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w pkt 1 lit. a, w rejonie jej działania. 2. W czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w przypadkach, o których mowa w ust. 1, żołnierz pozostaje na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym lub w rezerwie kadrowej. 5. 1. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w drodze decyzji. 2. Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w drodze indywidualnego lub zbiorowego rozkazu. 6. 1. Wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje po uzyskaniu orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia tej służby. 2. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym przy organizacji międzynarodowej lub przy międzynarodowej strukturze wojskowej na stanowisku w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej, następuje po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych. 2

7. W przypadku gdy służba będzie się wiązać z dostępem do informacji uznanych za niejawne przez państwo, w którym działa polskie przedstawicielstwo, lub przez organizację międzynarodową, przy której takie przedstawicielstwo działa, a z tym państwem lub z taką organizacją została zawarta umowa o wzajemnej ochronie informacji niejawnych, kandydat jest obowiązany uzyskać poświadczenie bezpieczeństwa, zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych. 8. Żołnierz zawodowy w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa podlega: 1) w zakresie służbowym organowi, który wyznaczył lub skierował go do tej służby, albo organowi, któremu został bezpośrednio podporządkowany przez Ministra Obrony Narodowej; 2) w zakresie zadań realizowanych przez: a) misję organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1 ustawy, b) polskie przedstawicielstwo wojskowe organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 3 ustawy, c) organizację międzynarodową albo międzynarodową strukturę wojskową organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 4 ustawy, d) siły zbrojne albo inne struktury obronne państwa obcego organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 5 ustawy; 3) w zakresie określonym przepisami ustawy, o której mowa w 3 ust. 5, i przepisami wydanymi na jej podstawie organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 2 ustawy. 9. 1. Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, uchyla decyzję o wyznaczeniu żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa albo rozkaz o skierowaniu żołnierza do pełnienia tej służby przed dniem wyjazdu z kraju w razie braku zgody na jego przyjęcie przez państwo lub organizację międzynarodową, a także w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w 7. 2. Decyzja, o której mowa w 5 ust. 1, oraz rozkaz, o którym mowa w 5 ust. 2, mogą być uchylone przez organ, który wydał tę decyzję lub rozkaz, przed dniem wyjazdu z kraju: 1) w przypadku prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia postępowania karnego przeciwko żołnierzowi o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie, albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych; 2) na wniosek żołnierza; 3) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 10. 1. Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, odwołuje żołnierza do kraju: 1) na wniosek organu państwa, przy którego siłach zbrojnych albo przy którego innych strukturach obronnych żołnierz pełni służbę wojskową lub w którym działa misja organizacji międzynarodowej, albo na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo na wniosek organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też na wniosek organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także na wniosek dowódcy sił międzynarodowych; 2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na 3

stanowisku w placówce zagranicznej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej; 3) w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w 7. 2. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, w przypadku: 1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania; 2) prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu; 3) pisemnie umotywowanego wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub przełożonego, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy; 4) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż 15 dni. 11. 1. Podczas pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa żołnierz występuje w ubiorze właściwym dla konkretnego przypadku użycia jednostki wojskowej lub indywidualnego wystąpienia służbowego. 2. Ubiór, o którym mowa w ust. 1, może składać się z części umundurowania żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i z części ustalonej przez państwo pobytu, organizację międzynarodową lub organy sił wielonarodowych. 12. Żołnierz wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa ma prawo przebywać w miejscu pełnienia służby wraz z małżonkiem i dziećmi pozostającymi na jego utrzymaniu, zwanymi dalej członkami rodziny. 13. 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa zapewnia: 1) nieodpłatne zakwaterowanie w lokalu mieszkalnym w państwie pełnienia służby, wraz z niezbędnym umeblowaniem i wyposażeniem albo 2) równoważnik pieniężny na wynajęcie lokalu mieszkalnego, z uwzględnieniem norm, o których mowa w ust. 5 i 9. 2. Wysokość równoważnika, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, na kolejny rok kalendarzowy ogłasza corocznie Minister Obrony Narodowej, odrębnie dla państwa i miejscowości, w których żołnierze pełnią służbę. 3. Równoważnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie przeciętnych kosztów najmu lokalu nieumeblowanego i bez wyposażenia w trzecim kwartale roku poprzedniego. 4. Szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa przydziela nieodpłatnie niezbędne umeblowanie i wyposażenie albo wypłaca ryczałt w wysokości 15% równoważnika, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. Na pisemny wniosek żołnierza ryczałt może być wypłacony jednorazowo z góry, za 6 kolejnych miesięcy od dnia złożenia tego wniosku. 4

5. Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi: 1) dla żołnierza do 75 m 2 ; 2) dla żołnierza z 1 lub 2 członkami rodziny do 90 m 2 ; 3) dla żołnierza z więcej niż 2 członkami rodziny dodatkowo do 20 m 2 dla każdego następnego członka rodziny. 6. Do normatywnej powierzchni użytkowej nie wlicza się pomieszczeń reprezentacyjnych związanych z pełnioną funkcją. 7. W przypadku gdy żołnierzowi został zapewniony, na jego pisemny wniosek, lokal mieszkalny o powierzchni większej niż powierzchnia, o której mowa w ust. 5, żołnierz zwraca jednostce organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa różnicę pomiędzy odpłatnością za powierzchnię zajmowanego lokalu, a odpłatnością za powierzchnię, o której mowa w ust. 5. 8. W przypadku gdy szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa dysponuje wolnym lokalem mieszkalnym o powierzchni przekraczającej normatywy określone w ust. 5 lub jest to uzasadnione ekonomicznie, może on przydzielić nieodpłatnie żołnierzowi ten lokal, niezależnie od ograniczeń, o których mowa w ust. 5. 9. Żołnierzowi pełniącemu zawodową służbę wojskową poza granicami państwa na stanowisku służbowym szefa polskiego przedstawicielstwa wojskowego, o którym mowa w 3 ust. 1 pkt 1, o stopniu etatowym nie niższym niż generał brygady (kontradmirał) oraz attaché obrony przysługuje prawo do dodatkowej powierzchni na cele reprezentacyjne o łącznej powierzchni do 50 m 2. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem państwa, zwyczajem międzynarodowym lub zakresem wykonywanych zadań Minister Obrony Narodowej może, na wniosek odpowiednio Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego albo dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw organizacji współpracy międzynarodowej, przyznać dodatkową powierzchnię na cele reprezentacyjne żołnierzowi pełniącemu służbę w innym stopniu etatowym lub na innym stanowisku służbowym. 10. Żołnierz niezwłocznie powiadamia szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa o wszelkich zmianach mających wpływ na zakres uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 5. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio. 11. Koszty zawarcia umowy najmu są zwracane z budżetu jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa. 12. Przyjęcie i zwrot przez żołnierza przydzielonego lokalu mieszkalnego, wraz z umeblowaniem i wyposażeniem, następuje na podstawie protokołu przekazania. 13. Od dnia przyjęcia lokalu mieszkalnego żołnierz ponosi odpowiedzialność za szkody wynikłe z niewłaściwego użytkowania lokalu oraz jego umeblowania i wyposażenia na podstawie umowy o indywidualnej odpowiedzialności majątkowej za powierzone mienie. 14. Żołnierz wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa jest uprawniony do otrzymania ryczałtu na pokrycie kosztów następujących świadczeń: 1) ogrzewania, klimatyzacji i wentylacji lokalu mieszkalnego; 2) zaopatrzenia w zimną i ciepłą wodę; 3) oświetlenia korytarzy, klatek schodowych oraz utrzymania urządzeń, pomieszczeń i otoczenia budynków, przeznaczonych do wspólnego użytkowania lokatorów, zbiorczych anten telewizyjnych i abonamentu telewizji kablowej znajdującej się w budynku mieszkalnym, korzystania z wind, wywozu śmieci, a także innych świadczeń i opłat 5

wynikających z miejscowych warunków i zwyczajów jeżeli jest obowiązany do ich ponoszenia; 4) ubezpieczenia lokali mieszkalnych w zakresie wynikającym z zawartej umowy najmu. 15. Ryczałt na pokrycie kosztów świadczeń ustala się na podstawie przeciętnych kosztów świadczeń, wymienionych w ust. 14, za okres 12 miesięcy poprzedzających zakończenie trzeciego kwartału oraz zmian kosztów świadczeń publikowanych przez uprawnione organy statystyczne w państwach, w których żołnierze pełnią zawodową służbę wojskową. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 16. W celu pokrycia kosztów instalacji telefonu w lokalu mieszkalnym lub zakupu telefonu komórkowego oraz kosztów związanych z ich utrzymaniem żołnierzom wypłaca się ryczałt w wysokości 30 euro miesięcznie lub równowartość tej kwoty w walucie stawki bazowej przyjętej do ustalenia wysokości należności zagranicznej. Uprawnienie to nie przysługuje żołnierzowi, któremu przydzielono służbowy telefon komórkowy lub zainstalowano telefon służbowy w lokalu mieszkalnym. 17. Żołnierz zawiadamia pisemnie szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa, którzy członkowie rodziny i od kiedy będą stale z nim przebywali w miejscu pełnienia służby, nie później niż na miesiąc przed przyjazdem członków rodziny. 18. Uwzględnienie normatywnej powierzchni lokalu mieszkalnego na członków rodziny, o których mowa w ust. 17, jest uwarunkowane ich przeniesieniem się w terminie nie późniejszym niż miesiąc od dnia deklarowanego w zawiadomieniu. Przybycie członków rodziny potwierdza szef polskiego przedstawicielstwa wojskowego, szef polskiego zespołu łącznikowego, starszy oficer narodowy lub kierownik jednostki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach ataszatów obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych Rzeczypospolitej Polskiej, w stosunku do żołnierzy pełniących służbę w ataszatach obrony, na podstawie zaświadczenia z lokalnego biura meldunkowego lub oświadczenia żołnierza. Przepisy ust. 7 i 10 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio. 19. Równoważnik pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz ryczałt, o którym mowa w ust. 14, na pisemny wniosek żołnierza może być przez szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki finansującej pełnienie służby poza granicami państwa wypłacony jednorazowo z góry za okres 4 miesięcy. 20. Do wniosku, o którym mowa w ust. 19, dołącza się umowę najmu lokalu mieszkalnego. informacje o jednostce akty wykonawcze z dzienników resortowych. 14. 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje zwrot opłat za naukę dzieci w szkole typu podstawowego, gimnazjalnego i ponadgimnazjalnego, wskazanej przez szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa, w uzgodnieniu odpowiednio z Szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego albo dyrektorem departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwym do spraw organizacji współpracy międzynarodowej. 2. Szkołę, o której mowa w ust. 1, wskazuje się, uwzględniając potrzebę zapewnienia warunków nauczania porównywalnych z warunkami nauczania w kraju, wiek rozpoczęcia obowiązku szkolnego w kraju pobytu żołnierza oraz wysokość opłat za naukę. 3. Zwrot opłat, o których mowa w ust. 1, następuje na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza oraz na podstawie zbiorczych faktur wystawianych przez szkoły, zawierających imienne listy dzieci pobierających w nich naukę. Zwrot opłat nie obejmuje wydatków na podręczniki i przybory szkolne, składki ubezpieczeniowe, odzież szkolną, wyżywienie i indywidualne dojazdy do szkoły, depozytów, a także opłat za zajęcia ponadobowiązkowe 6