dr inż. Zygmunt Rozewicz 1927-2005
Dr inż. Zygmunt Rozewicz Urodził się 17 marca 1927 r. w Wieliczce. Tu ukończył szkołę powszechną w 1939 r i zdał do gimnazjum. Po wybuchu wojny wyjechał z rodziną do Lwowa gdzie kontynuował naukę w szkole ukraińskiej. W czerwcu 1940 r. został wywieziony w głąb Rosji do tzw. speciosiołka w Maryjskiej ASSR.
We wrześniu 1941 r. po wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej został zwolniony z zesłania i pozwolono rodzinie zamieszkać na wsi w tej samej Republice. Tu uczęszczał do szkoły sowieckiej. W 1944 roku, kiedy front się przesunął na ziemie polskie pozwolono im wrócić do kraju i zamieszkać w Lublinie. W Lublinie natychmiast rozpoczął naukę w Liceum im. Hetmana Zamojskiego, gdzie w 1946 r. zdał egzamin maturalny.
W tym samym roku został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej Wraz z rodziną zamieszkał w Bytomiu. W 1951 r. uzyskał absolutorium, z polecenia profesora Lucjana Nehrebeckiego został skierowany do pracy w ZB ENERGOPOMIAR w Gliwicach równocześnie wykonywał swoją pracę dyplomową. W 1953 r. zdał egzamin dyplomowy i uzyskał tytuł magistra inżyniera elektryka pracując jako inżynier pomiarowiec. Pracował przy budowie takich obiektów jak Elektrownia Jaworzno II, Elektrownia Miechowice, Elektrociepłownia Żerań i Elektrociepłownia w Hucie im. Lenina.
Wykonywał szereg prac przy uruchomieniu urządzeń stacji 30, 60 i 110 kw. Szczególną uwagę poświęcił przy wprowadzaniu automatyki SPZ. Wykazał duże zdolności organizacyjne, więc szybko awansował w hierarchii służbowej. Ze stanowiska inżyniera pomiarowca na stanowisko kierownika Sekcji aż do stanowiska Kierownika Zakładu Elektrycznego. Kierując tym Zakładem rozwinął go do wysoko wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej zatrudniającej 275 pracowników.
Ogromny jego wkład pracy został włożony w uruchomienie takich obiektów jak: Elektrownia Turów, Łaziska, Ostrołęka, Kozienice, czy Porąbka Żar. Równocześnie prowadził szereg prac naukowych współpraca z Politechniką Śląską, Instytutem Energetyki i innym i co zaowocowało w 1974 r. uzyskaniem tytułu doktora nauk technicznych, a później stopnia docenta. Dodatkowo prowadził zajęcia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Opolskiej.
W stanie wojennym na początku 1982 r. został zwolniony z pracy w Energopomiarze. Został zatrudniony w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Gospodarki Energetycznej w Rudzie Śląskiej jako docent kierownik pracowni gdzie pracował do 1990 r. W 1990 r. wygrał konkurs na stanowisko Dyrektora Naczelnego w ZPBE Energopomiar i powrócił do dawnej firmy. Podjął szereg prac organizacyjnych - tworząc Spółkę z o.o. zostając jej Prezesem i Dyrektorem Naczelnym.
Oprócz pracy na stanowisku Prezesa dr inż. Z. Rozewicz rozwinął szeroką działalność współpracy międzynarodowej w ramach: - Światowej Rady Energetycznej (WEC), - CJGRE w Paryżu, - EUROELECTRIC w Brukseli, - POWER GEN i innych. Brał aktywny udział w pracach tych organizacji pełniąc szereg odpowiedzialnych funkcji.
Zygmunt Rozewicz był również znanym i zasłużonym działaczem SEP-u, do którego wstąpił w 1953 r. Pełnił szereg funkcji w SEPie m.in. wice Prezesa Oddziału Gliwickiego SEP, w latach 1990 1998 pełnił funkcję Prezesa Oddziału Gliwickiego SEP, w 1985 został wybrany na członka Zarządu Głównego SEP, którym był do 2002 roku. W 1998 r. Walny Zjazd SEP-u nadał mu tytuł Członka Honorowego SEP.
Za swoją działalność zawodową i społeczna został odznaczony wieloma odznaczeniami, między innymi Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Honorową SEP i NOT. Miał ponad 100 publikacji w różnych czasopismach. Był żonaty miał dwóch synów którzy są: - jeden inżynier elektryk, - drugi doktor medycyny.
Zmarł 4 grudnia 2005 r. po kilkumiesięcznej chorobie. Pochowany został na cmentarzu w Bytomiu.
Dziękuję Państwu za uwagę Ludwik Pinko