Drugi dar Nilu czyli o mnichach i klasztorach w późnoantycznym Egipcie

Podobne dokumenty
Redaktor serii: ks. Marek Starowieyski

U źródeł monastycyzmu chrześcijańskiego

U POCZĄTKÓW MONASTYCYZMU CHRZEŚCIJAŃSKIEGO

O. MATTA EL-MASKÎNE MODLITWA

Ewa Wipszycka, Drugi dar Nilu czyli o mnichach i klasztorach w późnoantycznym Egipcie, Źródła monastyczne, monografie 3, Kraków 2014, 502 s.

Projekt okładki: Borys Kotowski OSB. Redakcja: Jakub Biel OSB

Redaktorzy serii: Michał T. Gronowski OSB. Szymon Hiżycki OSB

Projekt okładki: Jacek Zelek. Korekta: Grzegorz Hawryłeczko OSB. Wydanie pierwsze: Kraków 2016 ISBN

Leon Knabit OSB. Rekolekcje dla polityków wygłoszone w Tyńcu w 2008 roku

ISBN Wydanie drugie 2011 r.

Redaktorzy serii: Michał T. Gronowski OSB. Szymon Hiżycki OSB

Medytacja chrześcijańska

Projekt okładki i stron tytułowych: Andrzej Ciepłucha. Redakcja: Aldona Skudrzyk Teresa Lubowiecka. Korekta: Małgorzata Pieszko

PRAWDA W ŻYCIU CZŁOWIEKA

Gabriel Bunge OSB. Ojcostwo duchowe. Chrzeœcijañska gnoza u Ewagriusza z Pontu. Przekład Andrzej Jastrzębski OMI Arkadiusz Ziernicki

Moduł FA3: Filozoficzne i religijne modele życia

Moduł FA3: Filozoficzne i religijne modele życia

SZYMON HIŻYCKI OSB. duchowe według

WŁODZIMIERZ ZATORSKI OSB ROZEZNANIE DUCHOWE

NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO z dnia 13 lipca 2012 r. pokazuje

W N I O S E K. o przyznanie stypendium dla najlepszych doktorantów w roku akademickim /20... WYDZIAŁ FILOLOGICZNY I. DANE OSOBOWE WNIOSKODAWCY

W N I O S E K. o przyznanie stypendium dla najlepszych doktorantów w roku akademickim /20...

Biblioteka vs kompleksowa ocena parametryczna jednostek naukowych w 2017 roku Meandry prawne i techniczne

W N I O S E K. o przyznanie stypendium dla najlepszych doktorantów w roku akademickim /20... WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH WYDZIAŁ TEOLOGICZNY

4. Format i objętość: około 30 stron (ok znaków). Font: Times New Roman 12 pkt., interlinia podwójna, justowanie.

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW NA WYDZIALE PEDAGOGICZNYM. Przepisy ogólne

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW NA WYDZIALE PEDAGOGICZNYM. Przepisy ogólne

apokryfy nowego testamentu

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO NA WYDZIALE PEDAGOGICZNYM. Przepisy ogólne

Standardy pracy licencjackiej dla Instytutu Humanistycznego PWSZ w Głogowie

Antonina Karpowicz-Zbińkowska. Zwierciadło muzyki

i sposoby walki z nimi

WSTĘP DO HISTORII ZBAWIENIA. Chronologia Geografia Treść Przesłanie

2. Praca powinna charakteryzować się podstawowymi umiejętnościami samodzielnego analizowania i wnioskowania.

A/ Prace w zakresie nauk biomedycznych

L.dz. 76/2013, Tyniec, dnia r. o. Konrad Małys OSB, przeor administrator

Dydaktyczna ścieżka kariery akademickiej w świetle nowych rozwiązań ustawowych szansa rozwoju czy stare kłopoty?

ra, którego życie znamy z II księgi Dialogów św. Grzegorza Wielkiego. Jednak tekst św. Papieża reprezentuje formę literacką odpowiadającą ówczesnej

Benedyktyńscy święci

Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz: O wiedzy duchowej. Jan Kasjan. O wiedzy duchowej. Księgarnia religijna Izajasz.pl

KRYTERIA PRZYZNAWANIA STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO WYDZIAŁU FILOLOGICZNEGO W ROKU AKADEMICKIM 2017/2018 I ROK STUDIÓW DOKTORANCKICH

Wskazówki redakcyjne dla studentów przygotowujących część teoretyczną LICENCJACKIEJ PRACY DYPLOMOWEJ w Katedrze Fotografii UAP

INDEKS VOX PATRUM V. BIBLIOGRAFIE

OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU), PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A

W POLSCE. Bernard Jóźwiak Piotr Dobrołęcki. Patronat medialny. Europapier-Impap najlepsze media do druku i reklamy

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW W INSTYTUCIE FILOZOFII. Przepisy ogólne

KRYTERIA PRZYZNAWANIA STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW STUDIÓW DOKTORANCKICH WYDZIAŁU FILOLOGICZNEGO W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016

Włodzimierz Zatorski OSB PRZEBACZENIE

Zasady redakcji pracy dyplomowej w Wyższej Szkole Kultury Fizycznej i Turystyki w Pruszkowie

I ROK STUDIÓW DOKTORANCKICH

Poradnik opracowany przez Julitę Dąbrowską.

KRYTERIA PRZYZNAWANIA STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW STUDIÓW DOKTORANCKICH WYDZIAŁU FILOLOGICZNEGO W ROKU AKADEMICKIM 2017/2018

Publikacja pod patronatem wiedza24h.pl. Wypracowania Motyw miłości. Na podstawie wybranych utworów literackich

RYNEK KSIĄŻKI W POLSCE

ZASADY SPORZĄDZANIA BIBLIOGRAFII

W N I O S E K. o przyznanie stypendium doktoranckiego w roku akademickim /20... I. DANE OSOBOWE WNIOSKODAWCY

W N I O S E K. o przyznanie zwiększenia stypendium doktoranckiegoo z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych w roku 20...

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW NA WYDZIALE PRAWA I ADMINISTRACJI.

Publikacja pod patronatem wiedza24h.pl. Wypracowania Biblia. Najważniejsze zagadnienia cz I

Gimnazjum kl. I, Temat 15

Załącznik nr 3: Kryteria oceny dorobku młodych pracowników naukowych i doktorantów ustalone przez Wydział Nauk Humanistycznych

Czy na pewno jesteś szczęśliwy?

profesor nadzwyczajny

Publikacja pod patronatem wiedza24h.pl. Wypracowania Zbigniew Herbert. Wybór wierszy

Ekonomia i gospodarka w encyklikach Jana Pawła II

INSTRUMENTY FINANSOWE W SPÓŁKACH

Załącznik nr 2. Zasady wydawania publikacji obowiązujące w Wydawnictwie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

W N I O S E K. o przyznanie zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych w roku 20...

Anna Dudak SAMOTNE OJCOSTWO

4. Kierunek studiów Archeologia, specjalizacja Archeologia Orientalna i Antyczna

Zachodnie reguły monastyczne

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO NA WYDZIALE PEDAGOGICZNYM. Przepisy ogólne

powiew BOGA Medytacja chrześcijańska w tradycji benedyktyńskiej, karmelitańskiej i ignacjańskiej

APOKRYFY NOWEGO TESTAMENTU GGG. EWANGELIE APOKRYFICZNE część 1 FRAGMENTY NARODZENIE I DZIECIŃSTWO MARYI I JEZUSA

ks. prof. dr hab. Markowi Starowieyskiemu

doskonałość M N I C H A

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE ZWIĘKSZENIA STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO NA WYDZIALE PEDAGOGICZNYM. Przepisy ogólne

ZASADY NALICZANIA PUNKTÓW DO WNIOSKU O STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW I. ZASADY PRZYZNAWANIA PUNKTÓW DLA DOKTORANTÓW I ROKU

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO W INSTYTUCIE FILOZOFII. Przepisy ogólne

Publikacja pod patronatem wiedza24h.pl. Wypracowania Motyw wsi. Na przykładzie wybranych utworów literackich

01. Rodzaj publikacji artykuł, recenzja, sprawozdanie, wywiad 01.1 Język publikacji Nazwa języka, np. polski 02. Autor/autorzy publikacji

Publikacja pod patronatem wiedza24h.pl. Wypracowania Jan Kochanowski. Utwory wybrane

ZASADY SPORZĄDZANIA BIBLIOGRAFII

Rok Nowa grupa śledcza wznawia przesłuchania profesorów Unii.

Zasady pisania prac dyplomowych

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO W INSTYTUCIE FILOZOFII. Przepisy ogólne

UCHWAŁA NR 4. Rady Wydziału Politologii i Studiów Międzynarodowych. z dnia 19 stycznia 2010 r.

PREZENTACJA PODMIOTOWO - PRZEDMIOTOWA

Wycieczki Benedyktyńskie Opactwo Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyńcu Przewodnik: Wanda Koziarz Kraków (8 czerwca 2017 roku)

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW NA WYDZIALE PSYCHOLOGII. Przepisy ogólne

Przepisy ogólne. Maksymalna liczba punktów

SPIS TREŚCI. majkrzak_doktor_doktorow.indd :27:58

Wymogi dotyczące przygotowania prac licencjackich i magisterskich UKŁAD PRACY

KARTA KURSU Kierunek: Archiwistyka, zarządzanie dokumentacją i infobrokerstwo Studia I stopnia, stacjonarne (licencjat) Rok I, semestr 1

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW NA WYDZIALE PEDAGOGICZNYM. Przepisy ogólne

autorstwie przedłożonej pracy dyplomowej i opatrzonej własnoręcznym podpisem dyplomanta.

Opublikowane scenariusze zajęć:

To lektura godna polecenia. Piszemy recenzję

Zasady i wskazówki pisania prac dyplomowych

Przypisy i bibliografia załącznikowa Cz.1b. Elementy opisu i zalecana kolejność ich występowania w przypisach do drukowanych i elektronicznych

Transkrypt:

Drugi dar Nilu czyli o mnichach i klasztorach w późnoantycznym Egipcie

monografie 3 Redakcja naukowa: Michał Tomasz Gronowski OSB Szymon Hiżycki OSB

Ewa Wipszycka Drugi dar Nilu czyli o mnichach i klasztorach w późnoantycznym Egipcie Drugi dar Nilu

Redakcja: Szymon Hiżycki OSB Korekta: Elżbieta Wiater Grzegorz Hawryłeczko OSB Opracowanie graficzne i skład: Jan Nieć Imprimi potest: Opactwo Benedyktynów L.dz. 96/2013, Tyniec, dnia 6.06.2013 o. Konrad Małys OSB, przeor administrator ISBN 978-83-7354-518-2 Wydanie pierwsze Kraków 2014 Copyright by TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów ul. Benedyktyńska 37, 30 398 Kraków tel.: +48 (12) 688 52 90 tel./fax: +48 (12) 688 52 91 e mail: zamowienia@tyniec.com.pl www.tyniec.com.pl Ilość arkuszy: 24,7 Druk i oprawa: TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów druk@tyniec.com.pl

Spis treści Skróty........................... 9 Od redakcji........................ 13 Jak powstała ta książka?....................15 Egipt ojczyzna mnichów...................21 Obraz kraju.......................21 Pustynia....................... 25 Aleksandria...................... 26 Mieszkańcy...................... 27 Kościół....................... 28 Narodziny monastycyzmu................ 29 Powstanie pisma i literatury koptyjskiej........... 34 Asceci a kontrowersje doktrynalne............. 37 Co dalej z ruchem monastycznym w Egipcie?......... 38 Egipt pod arabskim panowaniem............. 39 Bibliografia...................... 41 Vita Antonii (Żywot Antoniego)................. 43 Wstęp........................ 43 Tradycja rękopiśmienna VA............... 46 Spór o autorstwo VA.................. 49 Czas powstania VA................... 52 Okoliczności powstania VA. Jej odbiorcy.......... 54 Źródła wiedzy autora VA................ 56 Czy Antoni potrafił czytać i pisać? Czy znał język grecki?.... 66 Listy Antoniego.................... 68 Kultura teologiczna Antoniego...............74 Nawrócenie Antoniego na życie ascetyczne.......... 75 Zachowanie Antoniego w czasie prześladowań. Analiza VA 46.. 87 Korespondencja między Antonim a cesarzami........ 93 Interwencje u władz i wielkich tego świata.......... 97 Stosunek Antoniego do kleru............... 102 Stosunek Antoniego do arian i melicjan........... 106 Ostatnie dni Antoniego................. 108 Lektura VA z mapą................... 113 Bibliografia...................... 121 5

Drugi dar Nilu Historia monachorum in Aegypto (Historia mnichów w Egipcie)..... 125 Grecki oryginał.................... 125 Rufin i jego nowe łacińskie dzieło............. 135 Bibliografia...................... 149 Historia Lausiaca (Opowiadania dla Lausosa Palladiusza)....... 153 Życiorys Palladiusza.................. 154 Tytuł dzieła i historia tekstu............... 157 Struktura dzieła i jego styl................ 159 Źródła wiedzy Palladiusza................ 163 Obraz świata egipskich mnichów w HL........... 164 Mistrz Palladiusza: Ewagriusz Pontyjski i jego doktryna ascezy.. 167 Poglądy Palladiusza na ascezę............... 180 Dalsze losy dzieła Palladiusza............... 185 Bibliografia...................... 186 Jan Kasjan, Instituta (Reguły) i Collationes Patrum (Rozmowy z Ojcami). 189 Bibliografia...................... 193 Apoftegmaty........................ 195 Bibliografia...................... 199 Żywoty i dzieła pierwszych przeorów kongregacji pachomiańskiej... 203 Dossier pachomiańskie................. 203 Świat ascezy pachomiańskiej............... 207 Bibliografia...................... 211 Szenute: Dzieła i Żywot.................. 215 Bibliografia...................... 221 Rozważania metodyczne: jak rozdzielić rzeczywistość literacką od rzeczywistości rzeczywistej................. 223 O wartości papirusów i archeologii monastycznej......... 223 Różne rzeczywistości.................. 223 Papirusy....................... 226 Archiwum melicjańskie opublikowane przez H. I. Bella w P. Jews. 228 Archiwum Nepherosa................. 229 Archiwum Apa Joannesa, rekluza z Lykopolis........ 230 Archiwum mnichów z Labla............... 230 Archiwum wspólnoty monastycznej z Wadi Sarga (Tebaida)... 231 Archiwum Deir el-balaizah (Tebaida)........... 231 Archiwa monastyczne z Teb Zachodnich.......... 232 6

Drugi dar Nilu Archiwum tekstów z laury Epiphaniosa........... 232 Archiwum mnicha Frangego............... 233 Zabytki archeologiczne................. 233 Bibliografia...................... 236 Stan mnichów. Próba portretu................. 237 Jak zostawało się mnichem................ 238 Pochodzenie społeczne mnichów............. 249 Piśmienność egipskich mnichów.............. 253 Hierarchiczny porządek monastycznego świata........ 256 Mnisi wśród mnichów................. 259 Ruchliwość mnichów.................. 262 Uwaga bibliograficzna.................. 269 Ascetyzm kobiecy..................... 271 Wstęp........................ 271 Klasztory podwójne.................. 274 Klasztory kobiece samodzielne.............. 286 Asceza domowa.................... 288 Ascetyzm kobiecy w świetle apoftegmatów......... 293 Mniszki na pustyni?.................. 298 Informacje o mniszkach w dokumentach papirusowych.... 305 ANEKS: Apoftegmaty umieszczone w Gerontikonie pod imionami Teodory, Sary i Synkletyki........ 308 Bibliografia..................... 316 Członkowie kleru w ośrodkach monastycznych.......... 319 Pustynia i mnisi. Zagrożenia pustynnych wspólnot monastycznych.. 333 Co w mniszych celach nadawało się do rabunku?....... 333 Zagrożenie z pustyni. Sytuacja u schyłku starożytności..... 336 Ataki Mazyków.................... 338 Ataki Blemmiów.................... 342 Mnisi i Saraceni.................... 349 Zachowania barbarzyńców............... 351 Obrona ze strony mnichów: wieże i mury.......... 351 Interwencje władz................... 355 Najazdy barbarzyńców na Egipt. Chronologia wydarzeń.... 359 Mnisza gospodarka..................... 361 Zasoby wspólnot monastycznych............. 361 Uprawa ziemi..................... 366 7

Drugi dar Nilu Rzemiosło we wspólnotach monastycznych......... 370 Ludzie świeccy pracujący w klasztorze........... 374 Transport...................... 375 Statki........................ 376 Ludzie świeccy żyjący na stałe w klasztorach......... 377 Mnisi w relacjach ekonomicznych ze światem......... 380 Podatki....................... 380 Cele (Kellia) życie codzienne w eremach i laurach........ 389 Jak pojechałam do Cel................. 389 Charakterystyka Cel.................. 391 Model badań nad ekonomiką Cel............. 395 Mnich powinien pracować................ 397 Plecionkarstwo.................... 399 Tkactwo....................... 401 Kopiowanie rękopisów................. 403 Inne zawody rzemieślnicze................ 405 Relacje ekonomiczne ze światem.............. 407 Praca przy żniwach................... 408 Bilans ekonomiczny mnicha............... 409 Dary i anty-dary.................... 412 Służący w eremach................... 417 Liczby mnichów w klasztorach................ 421 Nitria, Cele, Sketis, Ferme................ 424 Aleksandria i najbliższe okolice.............. 429 Liczba mnichów w okolicach Antinoe........... 432 Liczebność wspólnoty pachomiańskej w IV w......... 433 Liczebność kongregacji Szenutego za jego życia........ 439 Liczby odnoszące się do konkretnych klasztorów....... 441 Klasztor Apa Apollo (Bawit?)............... 442 Kalamun i Naqlun................... 444 Uwagi końcowe.................... 446 Zakończenie. Mnisi w Kościele................ 447 Bibliografia prac prof. Ewy Wipszyckiej............. 453 Indeks rzeczowo-geograficzny................. 483 Indeks badaczy współczesnych................ 501 8

Skróty ABoll Analecta Bollandiana, Bruxelles 1882 ANWR Aufstieg und Niedergang der römischen Welt, Berlin 1972 BIFAO Le Bulletin de l Institut français d archéologie orientale, Le Caire 1901 CE The Coptic Encyclopedia, ed. A.S. Atiya, New York 1991. CSCO Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium, Louvain 1903 CSCO/ Copt C.Th. seria autorów koptyjskich w CSCO Kodeks Teodozjusza Ewagriusz HE Ewagriusz Scholastyk, Historia Kościoła, przekł. S. Kazikowski, Warszawa 1990. Euzebiusz, HE HMG HML HL Euzebiusz z Cezarei, Historia kościelna. O męczennikach palestyńskich, przekł. A. Lisiecki, Kraków 1993 2. Historia mnichów w Egipcie, wersja grecka, przekł. E. Dąbrowska, ŹrMon 42, Kraków 2011 2, s. 53 146. Historia mnichów w Egipcie, wersja łacińska, przekł. E. Dąbrowska, ŹrMon 42, Kraków 2011 2, s. 147 274. Historia Lausiaca. Opowiadania dla Lausosa, przekł. S. Kalinkowski, ŹrMon 12, Krakow 1996. JECS Journal of Early Christian Studies, 1993 JJP Journal of Juristic Papyrology, Nowy Jork 1946 1948, Warszawa 1948 OCA Orientalia Christiana Analecta, Roma 1935 PG J.P. Migne, Patrologiae Cursus completus. Series graeca, Parisiis 1857 1866. PSP Pisma Starochrześcijańskich Pisarzy, Warszawa 1969 RB Revue Bénédictine, Maredsous 1884 9

Drugi dar Nilu RegBen Św. benedykt, Reguła, Św. Grzegorz Wielki, Dialogi. Księga druga, przekł. A. Świderkówna, Kraków 1997 2 ; podajemy nr rozdz. Reguły i nr wiersza. RHE Revue d histoire ecclésiastique, Louvain 1900 RAM Revue ascetique et mistique Toulouse 1920 Rufin, HE Rufinus, Historia ecclesiatica, [w:] Eusebius Werke (sic!), t. 2, GCS, ed. Th. Mommsen, Lipsk 1908, s. SCh Sources Chrétiennes, Paris 1941 SEA Studia Ephemeridis Augustinianum, Roma 1967 Sozomenos, HE Hiermiasz Sozomen, Historia Kościoła, przekł. S. Kazikowski, Warszawa 1989. SpOr StAns StPatr SWP Spiritualité orientale, Les éditions de l abbaye de Bellefontaine 1966 Studia Anselmiana, Roma Studia Patristica. Papers Presented to the International Conference on Patristic Studies, vol. 1 14, Berlin 1957 1984, vol. 15, Leuven 1984 M. Starowieyski, J.M. Szymusiak, Słownik wczesnochrześcijańskich pisarzy, Warszawa 1971. Timm S. Timm, Das christlich-koptische Ägypten in arabischer Zeit, t. 1 6, Wiesbaden 1982 1992. TM Z Tradycji Mniszej, Kraków Tyniec 1991 VigChr Vigiliae Christianae, Amsterdam Leiden 1947 ŹrMon Źródła Monastyczne, Kraków Tyniec 1993 ŹrMon 4 ŹrMon 7 Apoftegmaty Ojcow Pustyni, t. 1, Gerontikon. Księga Starcow, przekł. M. Borkowska, wstęp E. Makowiecka, E. Wipszycka, ks. M. Starowieyski, red. ks. M. Starowieyski, 2007 3. Teodoret z Cyru, Dzieje miłości Bożej, przekł. K. Augustyniak, Kraków 2007 2. ŹrMon 8 Pisma o św. Marcinie z Tours, przekł. P.J. Nowak, ŹrMon 8, Kraków 1995. ŹrMon 10 Św. Hieronim, Żywoty mnichów Pawła, Hilariona i Malchusa, przekł. B. Degórski, ŹrMon 10, Kraków 1995. 10

Skróty ŹrMon 11 ŹrMon 12 ŹrMon 28 ŹrMon 36 ŹrMon 42 Pachomiana Latina, przekł. A. Bober, W. Miliszkiewicz, M. Starowieyski, ŹrMon 11, Kraków 1996. Palladiusz, Opowiadania dla Lausosa (Historia Lausiaca), przekł. S. Kalinowski, Kraków 1996. Jan Kasjan, Rozmowy z Ojcami, t. 1, przekł. A. Nocoń, ŹrMon 28, Kraków 2002. Ewagriusz z Pontu, Pisma ascetyczne, t. 2, red. L. Nieścior, Krakow 2008 2. Historia mnichów w Egipcie, wersja grecka, przekł. E. Dąbrowska, ŹrMon 42, Kraków 2011 2. ŹrMon 60 Żywoty mnichów palestyńskich, przekł. E. Dąbrowska, ŹrMon 60, Krakow 2011. ŹrMon 65 Pachomiana graeca, przekł. E. Dąbrowska, wstęp i oprac. E. Wipszycka, Kraków 2013. ŹMT Źródła Myśli Teologicznej, Kraków 1996

Od redakcji Herodot stwierdził kiedyś, opisując mechanizmy wylewu Nilu, że Egipt jest darem tej Świętej Rzeki. Jak wiele zawdzięczamy, także i dziś, cywilizacji kraju faraonów, każdy wie już od szkolnych lat. Jednak może zwłaszcza dzisiaj warto przypomnieć, że nad Nilem narodziła się szczególna forma życia, która w znaczącym stopniu zaważyła nad kształtem obecnego świata. Mamy na myśli życie mnisze, ów drugi, obok samego Egiptu, dar Nilu. Święta Rzeka zawsze powracała spokojnie do swego koryta. Monastycyzm okazał się jednak siłą o wiele większą i nie mniej żywotną: wylewając się poza Egipt dotarł na krańce ówczesnego świata, a z czasem, gdy sam świat się powiększał, docierał także na jego nowe obszary. O żywotności egipskich ideałów mniszych świadczy przede wszystkim różnorodność ich interpretacji, popularność, która przez wieki nie słabła, ale na przekór różnym zawirowaniom historii nasilała się i żyła własnym życiem. Nie zmienia to jednak faktu, że kolejni reformatorzy wracali do Egiptu, który, o dziwo!, był dla nich niczym Ziemia Obiecana. Książka profesor Ewy Wipszyckiej jest obecnie najbardziej kompetentnym polskim wprowadzeniem do studium nad mnichami egipskimi doby późnego antyku. Publikacja składa się z dwóch części. Pierwsza poświęcona jest krytycznemu omówieniu wielkich tekstów literackich (Żywotowi Antoniego, Żywotom Pachomiusza, apoftegmatom i in.). Druga zajmuje się szeroką prezentacją problematyki mniszego świata : kwestią święceń, liczebności wspólnot, omówieniem zagrożeń czyhających na braci czy też ascetyzmem kobiecym. Ważnym interludium między obiema częściami jest studium Rozważania metodyczne: jak rozdzielić rzeczywistość literacką od rzeczywistości rzeczywistej. O wartości papirusów i archeologii monastycznej. Ufamy, że zwrócenie uwagi na rolę papirusów i archeologii zainspiruje do dalszych badań nie tylko nad codziennością 13

Drugi dar Nilu mnichów egipskich, ale także pomoże w szerszym spojrzeniu na wielkie teksty hagiograficzne i życie duchowe naszych bohaterów. Szczególnym rodzajem aneksu jest pierwsza bibliografia prac Pani Profesor. Wrażenie robi nie tylko liczba pozycji, ale także rozmach tematyczny mamy do czynienia nie tylko z obszernymi pozycjami monograficznymi, studiami źródłoznawczymi czy podręcznikami szkolnymi i akademickimi, ale także z szeroką gamą recenzji wydawniczych i tekstów popularyzujących niełatwe zagadnienia historii starożytnej. Niech ten instrument służy wszystkim, którzy poszukują rzetelnych tekstów naukowych poruszających różne aspekty badań nad antykiem. Do prezentowanej książki sięgnie zatem z dużym pożytkiem każdy Czytelnik zainteresowany mnichami: teolog i historyk, filolog jak i człowiek ciekawy świata; tych wszystkich odbiorców łączy przecież, przebijająca z każdego zdania niniejszej publikacji, fascynacja ludźmi, którzy, jak św. Antoni Wielki, porzucali swoje dobra i wpisywali się do państwa w niebie (VA 14). Autorka jest związana z wydawnictwem Tyniec od samego początku jego istnienia. Benedyktyni tynieccy zawsze mogli liczyć na pomoc Pani Profesor w różnych inicjatywach, które próbowali podejmować. Owocem współpracy są nie tylko tomy opracowane przez Panią Profesor, lecz także recenzje wydawnicze dla kolejnych publikacji czy niezliczone konsultacje podejmowane przy okazji przeróżnych prac redakcyjnych dotyczących starożytności. Dziękując Autorce za zaufanie i życzliwość chcemy wyrazić nadzieję, że efekty tego współdziałania będę służyć polskiemu Czytelnikowi przez długie lata i inspirować kolejne projekty i lektury. 14

Jak powstała ta książka? Pierwsza część odpowiedzi na to pytanie jest prosta: ze studiów napisanych w różnych latach, bynajmniej nie w tej kolejności, w jakiej znajdują się teraz w książce. Powstawały one najczęściej na zamówienie, jako referaty na konferencje naukowe, wstępy do wydań autorów monastycznych. Były przeznaczone dla różnych publikacji i czasopism naukowych; wszystkie w jakimś momencie zostały przełożone i wydane po francusku lub angielsku. Owe teksty posłużyły mi, gdy zdecydowałam się na napisanie uczonej książki traktującej o monastycyzmie w możliwie jak najszerszy sposób, gdzie znalazłaby się charakterystyka środowiska gospodarczego i społecznego, w którym bytowali mnisi, szczegółowy opis typów wspólnot, ich wewnętrznej organizacji, architektury klasztorów, mniszej mentalności 1. Takiego dzieła nie było w literaturze światowej, co musi zdumiewać, gdyż rozmaite szczegółowe prace o monastycyzmie, pisane w różnych środowiskach, są bardzo liczne. Być może źródeł, które autor musi brać pod uwagę, jest zbyt wiele, a może nikomu nie chciało się pracować nad jednym dziełem przez ponad ćwierć wieku. Książka wydana po francusku została przyjęta przez moich kolegów na świecie z pełną zdumienia życzliwością. Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej przyznała mi za nią swą prestiżową nagrodę. Kiedy benedyktyni tynieccy zaproponowali mi druk jej polskiego odpowiednika, byłam, nie ukrywam, bardzo szczęśliwa. Dobrze wiedziałam, że w języku polskim brakuje dzieła, które łączyłoby schemat informacyjny z ambicjami syntezy. Należało skorzystać z okazji. Nie po to jednak, aby wyłącznie sklejać istniejące po polsku artykuły lub przekładać francuską wersję. Zabrałam się do ich sprawdzania i poprawiania, a nade 1 Moines et communautés monastiques en Égypte (IV e VIII e siècles), The Journal of Juristic Papyrology Supplement 11, Varsovie 2009. 15

Drugi dar Nilu wszystko do pisania nowych tekstów. Praca nad tyniecką książką pochłonęła mnie przez długie miesiące i dostarczyła wiele satysfakcji. Przyznam, że uwielbiam poprawianie i przerabianie własnych tekstów, szlifowanie stylu, dodawanie nowych wiadomości, precyzowanie opinii. Książka, która w wyniku tego wysiłku powstała, jest czymś innym niż opasły tom francuski. Jest czymś innym przede wszystkim dlatego, że mogłam wprowadzić informacje zaczerpnięte z nowych źródeł, które czasami obalały moje hipotezy, najczęściej szczęśliwie wzbogacały wywody. Egipt jest bowiem ciągle tym cudownym krajem, który nieustannie ma coś nowego do zaofiarowania badaczom: nowe rękopisy z nieznanymi (lub źle znanymi) utworami literackimi, dokumenty na papirusie i ostrakony, odnalezione w miejscach, gdzie żyły niegdyś wspólnoty monastyczne, pozostałości archeologiczne w postaci eremów i ich wyposażenia. Nigdzie zasób nowych źródeł nie rośnie w takim tempie. Kiedy oddawałam do druku francuską książkę, nie mogąc dłużej nad nią pracować, gdyż ryzykowałam utratę grantu na publikację, od razu siadłam do przygotowywania następnego studium, w które wepchnęłam nowe dane i nowe pomysły interpretacyjne 2. Liczy ono niemal sto stron gęstego tekstu, a już dziś ściskam zęby z gniewu na siebie, gdyż pominęłam w artykule to i owo. Kolejne nowe pomysły trafiły do następnego studium. To, co oddaję czytelnikom, jest książką, a nie zbiorem studiów. Klucza do niej, poza spisem rozdziałów, należy szukać w indeksie rzeczowym, na sporządzenie którego poświęciłam sporo czasu, starając się kierować za jego pośrednictwem poszukiwaniami czytelnika. Teksty literackie (zwłaszcza coś, co nazwałam wielkimi tekstami monastycznymi ) przytaczam w przekładach tynieckich Źródeł Monastycznych, nie będę wobec tego powtarzać nazwisk tłumaczy po cytatach. Tam, gdzie nie miałam wsparcia w postaci tych tłumaczeń, umieszczałam własne tłumaczenia lub parafrazy. Starałam się z maksymalną starannością dostarczyć czytelnikowi informacje o źródłach, którymi się posługiwałam. Gdy w grę wchodziły 16 2 Ressources and Economic Activities of the Egyptian Monastic Communities (4th 8th Century), JJP 41 (2011) s. 159 263.

Jak powstała ta książka? wielkie teksty monastyczne podawałam zawsze miejsce w dziele: księgę, paragraf, stronę. W bibliografiach znajdują się informacje o wydaniach i przekładach. Teksty literackie mniejsze, cytowane z rzadka, lub w ogóle tylko raz jeden, są wskazane w przypisach, podobnie tamże umieszczałam powołanie na źródła dokumentowe. Proszę pamiętać, że sigle tekstów na papirusach, ostrakonach, tabliczkach i inskrypcjach są zestawione w internecie pod adresem: http://scriptorium.lib.duke.edu/papyrus/ texts/clist.html (Checklist of Editions of Greek, Latin, Demotic and Coptic Papyri, Ostraca and Tablettes). Co się tyczy prac wczorajszych i dzisiejszych badaczy monastycyzmu, w bibliografiach po rozdziałach sygnalizowałam te, które mogą być przydatne, zazwyczaj dodawałam kilka słów oceny. Starałam się nie mnożyć przypisów ani tytułów w wykazach książek. Gdy podawałam informacje ogólnie dostępne w monografiach i encyklopediach (tych na papierze i tych w internecie), nie wprowadzałam powołań na nie. W wielu sprawach czułam się wolna od obowiązku dokumentowania twierdzeń, gdyż wynikały one z moich własnych badań. I tak w rozdziale Egipt ojczyzna mnichów opis geograficzny wykorzystuje moje obserwacje w toku licznych podróży do Egiptu, uzupełnionych relacjami podróżników pozwalających sięgnąć głębiej niż dzień dzisiejszy. Są też w tej książce takie studia, w których po raz pierwszy stawiałam źródłom pytania nieobecne w poprzednich pracach badawczych (myślę tu o rozdziale na temat duchownych w klasztorach; to, co na ten temat pisano przede mną, było jednostronne i pośpieszne, a wnioski z takich rozważań okazały się nietrafne). Martwi mnie to, że za mało mówię tutaj o archeologii, o wynikach badań na różnych monastycznych stanowiskach, próbach ich interpretacji. Nie mogę podejmować tej problematyki, nie będąc w stanie zamieścić w tym tomie dokumentacji: map, planów, zdjęć czarno-białych i kolorowych. Inaczej książka musiałaby być gruba i bardzo droga. Trudno. Tam, gdzie to było możliwe, odwoływałam się do wyników wykopalisk przynajmniej przy pomocy słów. 17