INFORMATOR PARAFIALNY Parafii Ewangelicko Augsburskiej w Wołczynie WOŁCZYN BYCZYNA GIERAŁCICE PARUSZOWICE Październik, Nr 10/2017 (23) Nie można Bogu służyć jedynie pracą, ale także świętowaniem i wypoczynkiem. Ks. Marcin Luter
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wołczynie (Wołczyn, Byczyna, Gierałcice, Paruszowice) Pl. Wolności 5, 46-250 Wołczyn Nr konta: 51 88760009 0000 1788 2000 0001 Kontakt: wolczyn@luteranie.pl Tel.: (77) 414 52 77 Duchowny: Proboszcz: ks. Sebastian Olencki e-mail: sebastian.olencki@luteranie.pl Adresy kościołów: Kościół Ewangelicki w Wołczynie ul. Byczyńska 6. Kościół Ewangelicki w Byczynie Plac Wolności 1. Kościół Ewangelicki w Gierałcicach Gierałcice 68a. Kościół Ewangelicki w Paruszowicach Paruszowice 1 strona internetowa: www.wolczyn.luteranie.pl
Słowo od Duszpasterza Drodzy w Chrystusie, jako ewangelicy w tym roku obchodzimy pamiątkę 500- lecia reformacji. Z tej okazji niemalże we wszystkich parafiach odnosimy się do tej rocznicy, która stała się w szczególności dla naszego Kościoła przypomnieniem, że zbawienia należy poszukiwać w Jezusie Chrystusie. Obchody te nie mają zamiaru wspominać podziałów reformacyjnych lecz podkreślić chrześcijańską wolność umieszczoną w kontekście całego Kościoła powszechnego. Jak właściwie były tego początki? 17 lipca 1505 roku Marcin Luter zapukał do furty klasztoru augustianów-eremitów w Erfurcie. Przyjmowany do zakonu deklarował, że szuka w nim miłosierdzia Bożego, a także wspólnoty. Za sprawą współbrata Johana Stauptiza zaczął studiować teologię. W 1511 trafia do Wittenbergi by objąć katedrę biblistyki. Jego obowiązkiem stały się codzienne wykłady na uniwersytecie z ksiąg Pisma Świętego. Studia te prowadzą go do odkrycia listów Apostoła Pawła,
a w szczególności Listu do Rzymian 1,16-17 Albowiem nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka, bo usprawiedliwienie Boże w niej bywa objawione, z wiary w wiarę, jak napisano: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Dzięki tym słowom zrozumiał, że jest grzesznikiem, który jako człowiek w swojej ludzkiej naturze zasługuje na Bożą sprawiedliwość, wynikającą z wiary. Bóg patrzy na nas przez dzieło Chrystusa, które dokonało się na krzyżu, przez śmierć za nasze grzechy. I tylko przez wiarę w Chrystusa Bóg nas usprawiedliwia, ale to nie oznacza od razu, że przestajemy grzeszyć. W obchodach 500-lecia reformacji ważnych jest dla nas kilka zasad. Zasady te odnoszą się do czterech łacińskich zwrotów: solus Christus jedynie Chrystus; sola scriptura jedynie Pismo; sola verbo jedynie Słowo; sola gratia i sola fide jedynie łaska i jedynie wiara. Solus Christus Jedynie Chrystus. Ta szczególna zasada, oznacza, że jedynym Zbawicielem świata; Panem życia i śmierci, jedynym i prawdziwym pośrednikiem między Bogiem Ojcem a człowiekiem jest Jezus Chrystus. Jedynie On powinien być przedmiotem wszelkiego uwielbienia i czci. Jedynie w Chrystusie Bóg spotyka się osobiście z człowiekiem. Tylko przez Chrystusa i w Chrystusie dokonuje się odpuszczenie grzechów i zbawienie. Wierzymy, że jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus (1 Tm 2,5). Sola Scriptura jedynie Pismo Święte. Zasada ta oznacza, że jedynym źródłem wiary i życia każdego chrześcijanina powinna być Biblia. Wiary i życia nie może bowiem kształtować tylko tradycja, czy ludzkie dogmaty. Wiara wyrasta ze Słowa Bożego i przez to Słowo jest w nas kształtowana i rodzi nowe życie.
Dlatego też to, co jest nie zgodne ze Słowem Bożym musi być odrzucone i usunięte z życia świadomie wierzącego człowieka. Chrześcijanin nie powinien iść w życiu wiary za głosem zwiastowania, które nie wypływa jedynie z Pisma Świętego. Słowa Biblii uczą nas: Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości (2 Tm 3,16). Sola verbo jedynie Słowo. Zasada ta oznacza, że dokonane na krzyżu Golgoty zbawienie przez Jezusa Chrystusa udzielane jest nam przez Słowo Boże. Bóg w swoje Słowo włożył moc zbawienia wierzącego człowieka. Dobro ofiary krzyżowej dokonanej raz na zawsze przez Chrystusa, staje się udziałem wszystkich tych, którzy z wiarą słuchają i przyjmują do swego życia Słowa Boga i używają sakramentów zgodnie z nauką samego Chrystusa. Jedynie Duch Święty trzecia osoba Boga; przez Słowo Zakonu daje poznanie grzechu, świadomości śmierci i mocy oddziaływania szatana na ludzkie życie. Przez wiarę Słowo Ewangelii budzi wiarę w moc Chrystusowego krzyża i Jego zwycięstwo nad moim grzechem, śmiercią i szatanem. Przez osobistą wiarę przyjmowane są dary łaski Bożej. Dlatego: Przyjmijcie z łagodnością wszczepione w was Słowo, które może zbawić dusze wasze (Jk 1,21). Sola gratia i sola fide jedynie łaska i jedynie wiara. Reformacja wyrosła z poznania, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez Boga ze swoich grzechów jedynie z łaski; dzięki zasłudze krzyżowej Jezusa Chrystusa przez wiarę. Zasada sola gratia i sola fide oznacza, że łaska Boża wyprzedza wszelkie ludzkie działanie i chęci. Uczynił to Chrystus przez swoją śmierć na krzyżu Golgoty. Wiara moja nie jest zasługą przed Bogiem. Rodzi się ona i wyrasta ze Słowa Bożego i przez nią człowiek przyswaja sobie dar usprawiedliwienia. Tylko Bóg przyobleka wierzącego w szatę Chrystusowej sprawiedliwości i świętości.
Dobre uczynki są naszą chrześcijańską powinnością. Uczynki wyrastają z wiary, która jest czynna w miłości do Boga i bliźniego, i świadczą o jej szczerości i autentyczności. Jedynie w Chrystusie wiara może przynosić owoce w życiu codziennym. Albowiem łaską zbawieni jesteśmy przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar, nie z uczynków, aby się kto nie chlubił (Ef 2,8-9). W ten jubileusz 500 lecia pamiątki reformacji, życzę Wam Bożych błogosławieństw, mocy wiary, przede wszystkim żywego Jezusa Chrystusa poruszającego serca, przez codzienne zwykłe wydarzenia. By Kościół nie wspominał tylko przeszłości i historii, lecz by żył tym co teraz, oraz by spoglądał z Bożą nadzieją w przyszłość. Pozostańcie z Bogiem. Ks. Sebastian Olencki
Kącik dla dzieci DOLINA CHARIS 22. Misjonarz W Dolinie Chris zagrzmiały bębny. To wiewiórki bębniły na bębnach z żołędzi. Motyle utworzyły kolorową tęczę ze swoich skrzydeł, a słowik do wystukiwanego rytmu wyśpiewywał swe trele. Zielone żabki zagrały fanfary. Pośrodku stał Hiacynt. Miał podarte ubranie, był wychudły, ale jego twarz promieniała radością. Piwonia przyfrunęła na jego powitanie. Serdecznie go wyściskała i wręczyła mu kielich nektaru. - Kim on jest? Zastanawiały się stworzenia. - To jest Hiacynt Powiedziała Piwonia Dwa lata temu Stwórca dał mu specjalne zadanie i udało mu się go wykonać. - Ale o jakie zadanie chodzi? Pytały zaciekawione stworzenia. - Hiacynt miał odwiedzić jak najwięcej łąk i lasów, aby opowiadać zwierzętom o Stwórcy. A gdy spotkał człowieka, miał usiąść na jego ramieniu i szeptać mu do ucha to co Stwórca chciał tej osobie przekazać. Zdarzało się, że był głodny, a jego ubranie się podarło, lecz radość z wykonywanego zadania przewyższała wszystko inne.
Kiedy Piwonia skończyła mówić Stworzenia usiadły wokół Hiacyntu ciekawe co ma do opowiedzenia. Hiacynt opowiadał o tym, jak rozmawiał z ptakami, niedźwiedziami, mrówkami czy jeleniami. - Wszystkie zwierzęta bardzo chętnie mnie słuchały i z radością przyjmowały słowa Stwórcy. Niestety ludzie nie zawsze chcieli tego słuchać. Ludzie mają twardsze serca, ale jeżeli otworzą je na głos Stwórcy, wtedy On zaczyna je przemieniać. Ludzie często myślą, że to oni sami mają się zmieniać aby podobać się, a tak naprawdę Stwórca chce od nich tylko szczerego i otwartego serca do którego mógłby przemawiać swoim głosem. Człowiek który słucha tego głosu, z miłości do Boga, sam zaczyna się zmieniać. I to jest największy i najradośniejszy cud jaki możemy oglądać. Stworzenia jeszcze długo mogły słuchać opowieści Hiacynta. Kładąc się spać wszyscy byli przekonani o jednym: Jak miłe są na górach nogi tego, który zwiastuje radosną wieść, który ogłasza pokój, który zwiastuje dobro, który ogłasza zbawienie, który mówi do Syjonu: twój Bóg jest Królem. Iz 52,7 Ewa Olencka
ROZWAŻANIA BIBLIJNE KOBIETY W BIBLII TAMAR cz. I Król Dawid był dobrym królem. Starał się słuchać Boga i być mu posłusznym, jednakże nie miał tylko jednej żony. Pierwsza jego żona miała na imię Michal, kolejna Abigail, Achinoam, Maacha, Chaggita, Abitalia, Egla, Batszeba i inne. Achinoam urodziła Dawidowi pierworodnego syna Amnona, natomiast Maacha urodziła królowi syna i córkę: Absaloma i piękną Tamar. O historii tej trójki dzieci króla Dawida opowiada nam 2 Sm 13, 1-38. W pierwszych dwóch wersach tego rozdziału czytamy, że Amnon zakochał się w swojej przyrodniej siostrze. Tamar była nad wyraz piękną dziewczyną, jednakże Prawo Mojżeszowe takich relacji zabrania. W 3 Mż 18,11 tak czytamy: Nie będziesz odsłaniał nagości córki żony twojego ojca, urodzonej z ojca twojego, gdyż jest ona twoją siostrą. Amnon jednak nie zważał na te słowa i pozwolił aby pożądanie zawładnęło jego ciałem. Młodzieniec tak się trapił z powodu siostry, że aż zachorował. Młoda księżniczka i była dziewicą i robiła wrażenie kompletnie niedostępnej. Amnon miał kuzyna Jonadaba, który był jego przyjacielem. Jonadab nie był osobą bogobojną, był bardzo przebiegły. Kiedy dowiedział się czym trapi się jego przyjaciel obmyślił plan. Kazał kuzynowi położyć się do łóżka i udawać chorego, a gdy przyjdzie ojciec, aby go odwiedzić, miał poprosić go, aby wezwał Tamar, by upiekła mu placki i podała posiłek. Amnon zrobił dokładnie tak jak doradził mu jego przyjaciel. Córka królewska nie mogła nie posłuchać rozkazu swojego ojca, dlatego też posłusznie wstała i poszła do domu brata, aby przygotować mu posiłek. O czym mogła myśleć Tamar idąc do domu brata, czy wyczuwała podstęp? A może naprawdę uwierzyła, że Amnon jest chory? Kiedy weszła do domu, królewicz leżał na swoim łóżku. Wyrobiła ciasto i upiekła placuszki. Gotowy posiłek położyła
przed bratem, lecz on nie chciał jeść. Amnon kazał wszystkim opuścić komnatę. Tamar została sam na sam z bratem, który bardzo ją pragnął. Do tej pory otaczająca ich służba mogła dawać jej pewne poczucie bezpieczeństwa. A może Tamar niczego się nie domyślała. W końcu Amnon był jej bratem. Pewnie nieraz siadali w gronie rodzeństwa, wspólnie się bawili i żartowali. Czy mogła przypuszczać, że jej brat planuje ją aż skrzywdzić. Amnon poprosił Tamar aby zaniosła potrawę do komnaty i go nakarmiła. Kiedy dziewczyna podawała mu posiłek, pochwycił ją w objęcia i tak jej powiedział: Choć do mnie i oddaj mi się siostro! (2 Sm 13,11). Tamar zaczęła walczyć i się bronić: Nie bracie mój, nie zhańb mnie! Wołała tak się nie robi w Izraelu, nie popełniaj takiego bezeceństwa! Co do mnie, to dokąd miałabym pójść z moją hańbą? A co do ciebie to będziesz jak jeden z nikczemników (2 Sm 11,12-13). Amnon nie chciał słuchać argumentów siostry. Zgwałcił ją i tym samym zhańbił, gdyż z nią obcował. Dziś wśród młodzieży bycie dziewicą niestety nie ma tak wielkiej wartości jak było to kiedyś. Niestety można się nawet spotkać z tym, że bycie dziewicą jest problemem. Lecz według Bożych zasad dziewictwo jest wielkim skarbem, który kobieta może podarować tylko jednemu mężczyźnie, a tym mężczyzną powinien być jej mąż. W 5 Mż 22,21 czytamy, że jeżeli w dniu ślubu okazało by się, że panna młoda nie jest dziewicą to mieszkańcy miasta mieli prawo wyprowadzić ją poza bramę miasta i ukamienować, za to, ze dopuściła się haniebnego czynu w Izraelu. Amnon obcując z Tamar dokonał olbrzymiego bezeceństwa. Po pierwsze zgwałcił Tamar odbierając jej dziewictwo, po drugie zrobił to będąc jej bratem. Ewa Olencka
ZAPRASZAMY NA SPOTKANIA, KONCERTY, NABOŻEŃSTWA z OKZAJI 500-lecia REFORMACJI PARAFIA WOŁCZYN BYCZYNA 15.10, g. 16.00 spotkanie reformacyjne salka parafialna. WOŁCZYN 28.10, g.10.00 Rekolekcje reformacyjne dla dzieci salka parafialna. WOŁCZYN 29.10, g.16.00 spotkanie reformacyjne sala parafialna PARAFIA KLUCZBORK KLUCZBORK Dziękczynne Nabożeństwo Żniwne organizowane przez parafię w Kluczborku o g.15.00. GORZÓW 8.10, g.10.00 nabożeństwo z okazji 160 lecia parafii. KLUCZBORK 21.10, panel dyskusyjny Spotkanie z ks. Markiem Uglorzem KLUCZBORK - 28.10 - wyjazd na dni Reformacji do Warszawy. Cena około 70 zł - tylko autokar - wyżywienie we własnym zakresie.
PLAN NABOŻEŃSTW PAŹDZIERNIK DZIEŃ GIERAŁCICE WOŁCZYN BYCZYNA PARUSZOWICE 01.10 Dziękczynne Święto Żniw 08.10 Dziękczynne Święto Żniw 15.10 18.Po Trójcy 22.10 19.Po Trójcy 29.10 20.Po Trójcy 10.00 OFIARA 11.30 OFIARA ------------------ -------------- 10.00 OFIARA ------------- ------------------ 8.30 OFIARA 13.00 11.30 10.00 Zapraszamy do Byczyny Zapraszamy do Wołczyna 11.30 10.00 8.30 13.00 11.30 10.00 Zapraszamy do Byczyny 31.10 Pamiątka Reformacji 05.11 21.Po Trójcy Zapraszamy do Wołczyna Zapraszamy do Wołczyna 16.00 17.30 Zapraszamy do Byczyny 10.00 11.30 13.00 MIĘDZYPARAFIALNE DZIĘKCZYNNE ŚWIĘTO ŻNIW 1.10.2017 godzina 15.00 PARAFIA EWANGELICKO AUGSBURSKA w KLUCZBORKU