identyfikator /3 PROJEKT UCHWAŁY NR... Rady Miasta Siedlce z dnia... Projekt Prezydenta Miasta w sprawie zmiany nazwy ulicy Na podst. art.18 ust. 2 pkt. 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016, poz.644 tj.) w związku z art. 6 ust.1 ustawy z dnia 1 kwietnia 2016r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (Dz. U. z 2016r. poz.744) Rada Miasta Siedlce uchwala co następuje: 1. Zmienia się nazwę ulicy położonej w Siedlcach będącej drogą gminną oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka 44-24 z Oskara Lange na Krystyny Osińskiej Usytuowanie ulicy określa załącznik do Uchwały. 2. 3. Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Siedlce. 4. Uchwała wchodzi w życie z upływem 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego. Przewodniczący Rady Miasta Henryk Niedziółka Strona 1 z 5
Załącznik do Uchwały Strona 2 z 5
UZASADNIENIE W dniu 13.07.2017r. Wojewoda Mazowiecki przesłał pismo w sprawie dekomunizacji z prośbą o udzielenie odpowiedzi do dnia 31 lipca 2017 r. Przypomniał w nim, że zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy dekomunizacyjnej (ustawy z dnia 1 kwietnia 2016 r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 744) obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, w tym dróg, ulic, mostów i placów, upamiętniające osoby, organizacje, wydarzenia lub daty symbolizujące komunizm lub inny ustrój totalitarny lub propagujące taki ustrój w inny sposób, właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego zmienia w terminie 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie. Za propagujące komunizm uważa się także nazwy odwołujące się do osób, organizacji, wydarzeń lub dat symbolizujących represyjny, autorytarny i niesuwerenny system władzy w Polsce w latach 1944-1989 (art. 1 ust. 2).W przypadku niewykonania ww. obowiązku, wojewoda wydaje zarządzenie zastępcze, w którym nadaje nazwę zgodną z przepisami ustawy, w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym upłynął termin dla jednostki samorządu terytorialnego (art. 6 ust. 2). Ustawa dekomunizacyjna weszła w życie z dniem 2 września 2016 r. Powyższe oznacza, iż samorządy mają czas do 2 września 2017 r. na zmianę nazw propagujących komunizm lub inny ustrój totalitarny. Niewykonanie tego obowiązku w terminie wiązać się będzie z koniecznością nadania właściwej nazwy przez wojewodę w drodze zarządzenia zastępczego.instytut Pamięci Narodowej opublikował na swojej stronie internetowej listę nazw ulic, które winny być zmienione jako wypełniające normę art. 1 ustawy dekomunizacyjnej. Spośród siedleckich ulic na tej liście znajduje się m.in. nazwa : ul. Oskara Lange. Z nazwą tą związany jest adres szkoły. Zameldowana jest jedna osoba. W ocenie Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nazwa powyższa powinna zostać zmieniona jako wypełniająca normę art. 1 Ustawy o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (Dz.U. RP z 2016 r. poz. 744). Oskar Lange (ur. 27 lipca 1904 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 2 października 1965 w Londynie) polski ekonomista i polityk, poseł na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji, członek KC PZPR i Rady Państwa PRL, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958 roku. Syn przemysłowca. Twórczość Jego nierozerwalnie była związana z rozwojem idei socjalizmu zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. W przeciągu lat 1922 1926 przez rok studiował na Uniwersytecie Poznańskim i przez dwa lata na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1928 roku obronił rozprawę doktorską pt. Koniunktura w życiu gospodarczym Polski 1924-1932 uzyskując stopień naukowy doktora. W 1931 roku przedstawił na Uniwersytecie Jagiellońskim swoją pracę habilitacyjną Statystyczne badania koniunktury gospodarczej. Studiował również na uniwersytecie w Londynie. W latach 1926 1937 pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zajmował się teorią statystyki. Z ruchem socjalistycznym związany od 1918 roku. Był jednym z najbardziej aktywnych działaczy Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Od 1927 roku był członkiem PPS. W Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii przebywał w latach 1934 1936 jako stypendysta. W 1936 roku na krótko powrócił na katedrę statystyki do Krakowa, a w 1937 roku ponownie wyprowadził się do USA. Trafił na Uniwersytet w Kalifornii, a następnie na Uniwersytet w Stanford. W latach Strona 3 z 5
1938 1945 wykładał na Uniwersytecie w Chicago. W czasie swojego pobytu w Ameryce kontaktował się z emigracyjnym PPS, jak i amerykańskim ruchem socjalistycznym. Jako przedstawiciel PPS był wiceprezesem Zarządu Głównego Amerykańskiego Związku Wyzwolenia Polski. W 1941 roku przedstawił Gospodarcze podstawy demokracji w Polsce.W 1943 roku uczestniczył w kampanii na rzecz współpracy polsko-radzieckiej. Współorganizował Ligę Kościuszkowską i Amerykańsko- Polskie Rady Robotnicze. Kilkakrotnie występuje w radzieckich depeszach rozszyfrowanych w ramach Projektu Venona[4]. Według informacji uzyskanych z tych depesz, Oskar Lange został zwerbowany przez radzieckiego szpiega Bolesława Geberta do współpracy z NKWD jako agent wpływu o pseudonimie Friend (z ang. przyjaciel). W 1944 roku na zaproszenie Związku Patriotów Polskich przyleciał do Moskwy, gdzie spotkał się z Józefem Stalinem. Po powrocie do USA spotkał się z premierem Stanisławem Mikołajczykiem z ramienia PSL i poinformował o misji w ZSRR prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta. W latach 1945 1947 pełnił funkcję ambasadora Polski Ludowej w Stanach Zjednoczonych, następnie (od stycznia do grudnia 1947 roku) delegata przy ONZ i Radzie Bezpieczeństwa. Uchwałą Prezydium KRN z 19 lipca 1946 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Należał do Rady Naczelnej PPS (1945 1948), Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS (1947 1948) oraz Komisji Politycznej CKW PPS (1948). W 1947 roku został wybrany na korespondenta PAN. Od 1948 roku był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W 1948 roku kierował Biurem Studiów CKW PPS. W 1949 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych, od 1952 roku członek rzeczywisty PAN. Po śmierci Stalina wygłosił apologetyczny referat Ostatni wkład Józefa Stalina do ekonomii politycznej. W latach 1949 1950 prezes Zarządu Centralnego Związku Spółdzielczego. W latach 1949 1956 był profesorem, a w latach 1952 1955 rektorem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. W latach 1952 1963 pracownik naukowy PAN. W latach 1955 1965 członek Rady Państwa. Zaliczany do byłych członków PPS zbliżonych do puławian podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych[8]. Zastępca przewodniczącego Rady Państwa od lutego 1957 r. Od 1956 r. profesor UW, w latach 1957 1963 przewodniczący Rady Ekonomicznej przy Radzie Ministrów, a w latach 1957 1959 przewodniczący Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Był doradcą ekonomicznym rządu Indii (1955 1956) i Cejlonu (1959). Od 1947 roku był posłem na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III i IV kadencji. Pełnił liczne funkcje w parlamencie był przewodniczącym Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów (1948), przewodniczącym Klubu Poselskiego PZPR (1948 1952), przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych (1949 1952), przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu (1951 1952), przewodniczącym Komisji Budżetowej (1952 1955), przewodniczącym Komisji Finansowo-Budżetowej (1955 1956) oraz przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów (1957 1961). W 1962 roku został pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. W 1964 roku został odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej oraz przyznano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową I stopnia. Zajmował się ekonomią polityczną, statystyką, ekonometrią i cybernetyką ekonomiczną. Obok Michała Kaleckiego był on jednym z niewielu polskich ekonomistów cenionych na Zachodzie. Autor m.in. książek: Wstęp do ekonometrii (1958), Ekonomia polityczna (tom I 1959, tom II 1965), Całość i rozwój w świetle cybernetyki (1962), Optymalne decyzje (1964), Wstęp do cybernetyki ekonomicznej (1964). Za pracę naukową został wyróżniony dwukrotnie nagrodą państwową I stopnia (1955, 1964). Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Strona 4 z 5
Zgodnie z ustawą z 1 kwietnia 2016 r. mieszkańcy nie mają obowiązku wymiany dokumentów. Wszystkie dokumenty zawierające starą nazwę ulicy (dowody osobiste, prawa jazdy itp.) zachowują swoją ważność.stwierdza to jednoznacznie art. 5 ust. 2 Ustawy przesądzając, że zmiana nazwy ulicy dokonana na podstawie ustawy nie ma wpływu na ważność dokumentów zawierających nazwę dotychczasową. Zmiana nazwy ulicy nie będzie rodzić problemów z dostarczaniem korespondencji pod dotychczasowy adres.mając powyższe na względzie Prezydent Miasta Siedlce wystąpił z inicjatywą uchwałodawczą zmiany nazwy ulicy z Oskara Lange na Krystyny Osińskiej. Informacja o nowym patronie:krystyna Osińska - zd. Niciporuk urodziła się 10.12.1948r. w Krzywośnitach w powiecie łosickim. Tam uczęszczała do szkoły podstawowej. Liceum Ogólnokształcące Nr 1 im. Bolesława Prusa ukończyła w Siedlcach. Po maturze w latach 1967-73 odbywała studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Białymstoku. Po uzyskaniu tytułu lekarza rozpoczęła staż podyplomowy i pracę zawodową wiążąc się na stałe z Siedlcami. W 1976r. wyszła za mąż, urodziła troje dzieci, dwie córki kontynuują tradycję zawodową matki. Na Uniwersytecie Medycznym w Warszawie uzyskała II stopień specjalizacji z medycyny rodzinnej. Pracowała między innymi na Oddziale Wewnętrznym Szpitala Wojewódzkiego, w Pogotowiu Ratunkowym w Poliklinice MSWiA, Wojskowej Specjalistycznej Przychodni Lekarskiej, Przychodniach Specjalistycznych Centrum i Medica oraz Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych jako lekarz orzecznik. Do wykonywania obowiązków zawodowych i pacjentów podchodziła z wielkim zaangażowaniem, wyrozumiałością i oddaniem. Cieszyła się szacunkiem i uznaniem przełożonych, środowiska zawodowego oraz zaufaniem, sympatią i wdzięcznością pacjentów. Nagła i niespodziewana śmierć 15.01.2013r. przerwała wypełnianie życiowej misji niesienia pomocy wszystkim potrzebującym. Strona 5 z 5