Wymagania Edukacyjne z Fizyki w Roku Szkolnym 2018/2019 Klasy 7 Szkoły Podstawowej

Podobne dokumenty
Podstawa programowa III etap edukacyjny

PG im. Tadeusza Kościuszki w Kościerzycach Przedmiot. fizyka Klasa pierwsza... druga... trzecia... Rok szkolny Imię i nazwisko nauczyciela przedmiotu

FIZYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE klasa III gimnazjum

Podstawa programowa z fizyki (III etap edukacyjny) Cele kształcenia wymagania ogólne. Treści nauczania wymagania szczegółowe

Program merytoryczny Konkursu Fizycznego dla uczniów gimnazjów rok szkolny 2011/2012

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Z FIZYKI W KLASIE III

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy III gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA III

Publiczne Gimnazjum im. Jana Deszcza w Miechowicach Wielkich. Opracowanie: mgr Michał Wolak

Fizyka. Klasa 3. Semestr 1. Dział : Optyka. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Uczeń:

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka dla klasy III gimnazjum, rok szkolny 2017/2018

WYMAGANIA Z FIZYKI KLASA 3 GIMNAZJUM. 1. Drgania i fale R treści nadprogramowe

Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 3

Wymagania edukacyjne na dana ocenę z fizyki dla klasy III do serii Spotkania z fizyką wydawnictwa Nowa Era

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE 3 GIMNAZJUM

niepewności pomiarowej zapisuje dane w formie tabeli posługuje się pojęciami: amplituda drgań, okres, częstotliwość do opisu drgań, wskazuje

ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY:

Plan wynikowy (propozycja)

Podstawa programowa z fizyki ilustrowana przykładami zadań z egzaminu gimnazjalnego.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W PUBLICZNYM GIMNAZJUM NR 1 W RAJCZY

9. Plan wynikowy (propozycja)

WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa III DRGANIA I FALE

Plan wynikowy (propozycja)

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe.

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI

FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM

Ocena. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry

Przedmiotowe zasady ocenianie z fizyki i astronomii klasa 3 gimnazjum. Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie ( oceny ).

Świat fizyki. Program nauczania. Wersja 2 (1-2-1 lub 2-1-1)

1. Drgania i fale Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Uczeń: Uczeń:

Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 3 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018

KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE III

1. Drgania i fale R treści nadprogramowe Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Uczeń: Uczeń:

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III a Gimnazjum Rok szkolny 2016/17

WYMAGANIA Z FIZYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY TRZECIEJ GIMNAZJUM

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/ Magnetyzm R treści nadprogramowe

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI III GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2012/ Magnetyzm R treści nadprogramowe

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE III GIMNAZJUM NA ROK SZKOLNY 2018/2019

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA NA LEKCJACH FIZYKI W GIMNAZJUM NR 55

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

PODSUMOWANIE SPRAWDZIANU

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w kasie trzeciej

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.

wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie formułuje wnioski z doświadczenia sposobu elektryzowania ciał objaśnia pojęcie jon

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze

Rok szkolny 2017/2018; [MW] strona 1

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Rok szkolny 2018/2019; [MW] strona 1

Dostosowanie programu nauczania,,spotkania z fizyką w gimnazjum dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim

Wymagania edukacyjne z fizyki

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki klasa trzecia gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA III

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki w klasie 3 gimnazjum. konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające

Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa III Gimnazjum

Wymagania edukacyjne z fizyki w Szkole Podstawowej nr 16 w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 1 w Gliwicach

FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)

2 Prąd elektryczny R treści nadprogramowe

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Szczegółowe wymagania z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie III

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA

FIZYKA. Podstawa programowa SZKOŁA BENEDYKTA

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 3

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania podstawowe (dostateczna) wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej

Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

Przedmiotowy System Oceniania z fizyki dla klasy 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas trzecich

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 8 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum. Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik

Przedmiotowy system oceniania fizyka III gim

Przedmiotowy system oceniania (propozycja)

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy system oceniania w klasie 3

Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 8

Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Przedmiotowy System Oceniania fizyki w gimnazjum, SPOTKANIA Z FIZYKĄ

Przedmiotowy system oceniania

OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY VIII

Przedmiotowe ocenianie z fizyki klasa III Kursywą oznaczono treści dodatkowe.

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA KLASA III

Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa III gimnazjum

Transkrypt:

Wymagania Edukacyjne z Fizyki w Roku Szkolnym 2018/2019 Klasy 7 Szkoły Podstawowej Treści podstawowe 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; 9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na pod stawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, długość, masę, temperaturę, napięcie elektryczne, natężenie prądu. Ruch prostoliniowy i siły. 1) posługuje się pojęciem prędkości do opisu ruchu; przelicza jednostki prędkości; 2) odczytuje prędkość i przebytą odległość z wykresów zależności drogi i prędkości od czasu oraz rysuje te wykresy na podstawie opisu słownego; 3) podaje przykłady sił i rozpoznaje je w różnych sytuacjach praktycznych; 4) opisuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona; 5) odróżnia prędkość średnią od chwilowej w ruchu niejednostajnym; 6) wyznacza prędkość przemieszczania się (np. w czasie marszu, biegu, pływania, jazdy rowerem) za pośrednictwem pomiaru odległości i czasu; 7) posługuje się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego; Treści rozszerzające 1) zna i stosuje do przeliczeń różnorodne przedrostki oraz notację wykładniczą; 2) zna typy wykresów m.in. hiperbola, parabola; 3) na podstawie wyników podstawi dobrać odpowiedni wykres funkcji liniowej oraz zapisać równanie; 4) wykonuje działania na wektorach korzystając z reguły równoległoboku. Ruch prostoliniowy i siły. 1) wykorzystuje dane internetowe, mapy oraz materiały wideo do określania prędkości ciała; 2) zna pojęcie pędu i stosuje je w prostych obliczeniach; 3) wykonuje obliczenia dla ruchów złożonych (np. poruszający się prostopadle do prądu rzeki statek, samolot wyrzucający paczkę).

8) opisuje zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona; 9) stosuje do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą; 10) posługuje się pojęciem siły ciężkości; 11) opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się trzecią zasadą dynamiki Newtona; 12) wyjaśnia zasadę działania dźwigni dwustronnej, bloku nieruchomego, kołowrotu; 13) wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki; 14) opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała. Energia. 1) wykorzystuje pojęcie energii mechanicznej i wymienia różne jej formy; 2) posługuje się pojęciem pracy i mocy; 3) opisuje wpływ wykonanej pracy na zmianę energii; 4) posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i potencjalnej; 5) stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej; 6) analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła; 7) wyjaśnia związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą; 8) wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej; 9) opisuje zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji i resublimacji; 10) posługuje się pojęciem ciepła właściwego, ciepła topnienia i ciepła parowania; 11) wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat); 12) opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji. Właściwości materii. 1) analizuje różnice w budowie mikroskopowej ciał stałych, cieczy i gazów; 2) omawia budowę kryształów na przykładzie soli kamiennej; 3) posługuje się pojęciem gęstości; 4) stosuje do obliczeń związek między masą, gęstością i objętością ciał stałych i cieczy, na podstawie wyników pomiarów wyznacza gęstość cieczy i ciał stałych; 5) wyznacza gęstość substancji, z jakiej wykonano przedmiot w kształcie prostopadłościanu, walca lub kuli za pomocą wagi i linijki; 6) opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego na wybranym przykładzie; 7) posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego i atmosferycznego); 8) formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania; 9) analizuje i porównuje wartości sił wyporu dla ciał zanurzonych w cieczy lub gazie; 10) wyjaśnia pływanie ciał na podstawie prawa Archimedesa; 11) dokonuje pomiaru siły wyporu za pomocą siłomierza (dla ciała wykonanego z jednorodnej substancji o gęstości większej od gęstości wody). Energia. 1) zna ogólną zasadę zachowania energii i umie podać jej przykład; 2) wymienia różne rodzaje elektrowni i umie omówić ogólne zasady ich działania; 3) posługuje się termoskopem w celu stworzenia własnej skali temperatur; 4) wyznacza doświadczalnie ciepło właściwe ciała; 5) bada szybkość stygnięcia wody w zależności od temperatury otoczenia oraz rodzaju naczynia; 6) posługuje się pojęciami termodynamicznymi do wyjaśnienia zjawisk atmosferycznych takich jak: halny, huragan, bryza. Właściwości materii. 1) zna inne stany skupienia jak np. plazma i umie je opisać; 2) podaje przykłady ciał bezpostaciowych oraz wymienia różnicę pomiędzy tymi ciałami a ciałami krystalicznymi; 3) umie zaplanować i przeprowadzić doświadczenie pozwalające wyznacza gęstość ciała o nieregularnym kształcie.

Klasy 8 Szkoły Podstawowej Treści podstawowe 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; 9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na pod stawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, długość, masę, temperaturę, napięcie elektryczne, natężenie prądu. 1) opisuje sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk; wyjaśnia, że zjawisko to polega na przepływie elektronów; analizuje kierunek przepływu elektronów; 2) demonstruje zjawisko elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych; 3) opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych; 4) odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów ciał; 5) stosuje zasadę zachowania ładunku elektrycznego; 6) posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku elektronu (elementarnego); 7) opisuje przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych; 8) posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego; 9) posługuje się (intuicyjnie) pojęciem napięcia elektrycznego; Treści rozszerzające 1) zna i stosuje do przeliczeń różnorodne przedrostki oraz notację wykładniczą; 2) zna typy wykresów m.in. hiperbola, parabola; 3) na podstawie wyników podstawi dobrać odpowiedni wykres funkcji liniowej oraz zapisać równanie; 4) wykonuje działania na wektorach korzystając z reguły równoległoboku. 1) opisuje zjawisko elektryzowania poprzez indukcję; 2) rysuje linie pola elektrycznego; 3) zna i stosuje w prostych obliczeniach prawo Coulomba; 4) buduje obwody elektryczne według zadanego schematu z zastosowaniem różnorodnych elementów; 5) wyznacza opór elektryczny opornika lub żarówki za pomocą woltomierza i amperomierza;

10) posługuje się pojęciem oporu elektrycznego, stosuje prawo Ohma w prostych obwodach elektrycznych; 11) posługuje się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego; 12) wyznacza moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza; 13) przelicza energię elektryczną podaną w kilowatogodzinach na dżule i dżule na kilowatogodziny; 14) buduje proste obwody elektryczne i rysuje ich schematy; 15) wymienia formy energii, na jakie zamieniana jest energia elektryczna. 1) nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi; 2) opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania kompasu; 3) opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania; 4) opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną; 5) opisuje działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie; 6) opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia działanie silnika elektrycznego prądu stałego. 1) opisuje ruch wahadła matematycznego i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w tych ruchach; 2) posługuje się pojęciami amplitudy drgań, okresu, częstotliwości do opisu drgań, wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała; 3) wyznacza okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego; 4) opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu; 5) posługuje się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości fali do opisu fal harmonicznych oraz stosuje do obliczeń związki między tymi wielkościami; 6) opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych; 7) wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku; 8) wytwarza dźwięk o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za po mocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego; 9) posługuje się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki. 1) porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) rozchodzenie się fal mechanicznych i elektromagnetycznych; 2) wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym; 6) zna różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym; 7) demonstruje działanie prądu w przewodzie na igłę magnetyczną (zmiany kierunku wychylenia przy zmianie kierunku przepływu prądu, zależność wychylenia igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodu). 1) podaje przykłady zastosowania elektromagnesu oraz silnika elektrycznego; 2) opisuje zjawisko indukcji magnetycznej; 3) opisuje zasadę działania transformatora. 1) opisuje drgania niegasnące; 2) wymienia różnice pomiędzy falą kolistą a płaską; 3) wie czym jest barwa dźwięku; 4) opisuje efekt Dopplera na dowolnym przykładzie. 1) opisuje zjawisko zaćmienia Słońca i Księżyca; 2) zna różnego rodzaju źródła światła z podziałem na naturalne i sztuczne;

3) wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując prawa odbicia; opisuje zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od powierzchni chropowatej; 4) opisuje skupianie promieni w zwierciadle wklęsłym, posługując się pojęciami ogni ska i ogniskowej, rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wklęsłe; 5) opisuje (jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie; 6) demonstruje zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta padania jakościowo); 7) opisuje bieg promieni przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą (biegnących równolegle do osi optycznej), posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej; 8) rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone; 9) wyjaśnia pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę soczewek w ich korygowaniu; 10) opisuje zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu; 11) opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło jedno barwne; 12) podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji; 13) nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie pod czerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe i rentgenowskie) i podaje przykłady ich zastosowania. 3) zna wady i zalety kąpieli słonecznych oraz używania solariów; 4) wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie, odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu; 5) zna i stosuje równanie soczewki oraz potrafi obliczyć zdolność skupiającą soczewki; 6) wie na czym polegają wybrane iluzje optyczne; 7) opisuje zjawisko powstawania tęczy w ujęciu fizycznym oraz zjawiska fatamorgany. Klasy 3 Gimnazjum Treści podstawowe 1) opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny; 2) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia; 3) szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych; 4) przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba); 5) rozróżnia wielkości dane i szukane; 6) odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli; 7) rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą; 8) sporządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach), a także odczytuje dane z wykresu; Treści rozszerzające 1) zna i stosuje do przeliczeń różnorodne przedrostki oraz notację wykładniczą; 2) zna typy wykresów m.in. hiperbola, parabola; 3) na podstawie wyników podstawi dobrać odpowiedni wykres funkcji liniowej oraz zapisać równanie; 4) wykonuje działania na wektorach korzystając z reguły równoległoboku.

9) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na pod stawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną; 10) posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; 11) zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących); 12) planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, długość, masę, temperaturę, napięcie elektryczne, natężenie prądu. 1) opisuje sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk; wyjaśnia, że zjawisko to polega na przepływie elektronów; analizuje kierunek przepływu elektronów; 2) demonstruje zjawisko elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych; 3) opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych; 4) odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów ciał; 5) stosuje zasadę zachowania ładunku elektrycznego; 6) posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku elektronu (elementarnego); 7) opisuje przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych; 8) posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego; 9) posługuje się (intuicyjnie) pojęciem napięcia elektrycznego; 10) posługuje się pojęciem oporu elektrycznego, stosuje prawo Ohma w prostych obwodach elektrycznych; 11) posługuje się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego; 12) wyznacza moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza; 13) przelicza energię elektryczną podaną w kilowatogodzinach na dżule i dżule na kilowatogodziny; 14) buduje proste obwody elektryczne i rysuje ich schematy; 15) wymienia formy energii, na jakie zamieniana jest energia elektryczna. 1) nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi; 2) opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania kompasu; 3) opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania; 4) opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną; 5) opisuje działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie; 6) opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia działanie silnika elektrycznego prądu stałego. 1) opisuje ruch wahadła matematycznego i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w tych ruchach; 1) opisuje zjawisko elektryzowania poprzez indukcję; 2) rysuje linie pola elektrycznego; 3) zna i stosuje w prostych obliczeniach prawo Coulomba; 4) buduje obwody elektryczne według zadanego schematu z zastosowaniem różnorodnych elementów; 5) wyznacza opór elektryczny opornika lub żarówki za pomocą woltomierza i amperomierza; 6) zna różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym; 7) demonstruje działanie prądu w przewodzie na igłę magnetyczną (zmiany kierunku wychylenia przy zmianie kierunku przepływu prądu, zależność wychylenia igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodu). 1) podaje przykłady zastosowania elektromagnesu oraz silnika elektrycznego; 2) opisuje zjawisko indukcji magnetycznej; 3) opisuje zasadę działania transformatora. 1) opisuje drgania niegasnące; 2) wymienia różnice pomiędzy falą kolistą a płaską;

2) posługuje się pojęciami amplitudy drgań, okresu, częstotliwości do opisu drgań, wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała; 3) wyznacza okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego; 4) opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu; 5) posługuje się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości fali do opisu fal harmonicznych oraz stosuje do obliczeń związki między tymi wielkościami; 6) opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych; 7) wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku; 8) wytwarza dźwięk o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za po mocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego; 9) posługuje się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki. 1) porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) rozchodzenie się fal mechanicznych i elektromagnetycznych; 2) wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym; 3) wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując prawa odbicia; opisuje zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od powierzchni chropowatej; 4) opisuje skupianie promieni w zwierciadle wklęsłym, posługując się pojęciami ogni ska i ogniskowej, rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wklęsłe; 5) opisuje (jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie; 6) demonstruje zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta padania jakościowo); 7) opisuje bieg promieni przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą (biegnących równolegle do osi optycznej), posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej; 8) rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone; 9) wyjaśnia pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę soczewek w ich korygowaniu; 10) opisuje zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu; 11) opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło jedno barwne; 12) podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji; 13) nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie pod czerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe i rentgenowskie) i podaje przykłady ich zastosowania. 3) wie czym jest barwa dźwięku; 4) opisuje efekt Dopplera na dowolnym przykładzie. 1) opisuje zjawisko zaćmienia Słońca i Księżyca; 2) zna różnego rodzaju źródła światła z podziałem na naturalne i sztuczne; 3) zna wady i zalety kąpieli słonecznych oraz używania solariów; 4) wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie, odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu; 5) zna i stosuje równanie soczewki oraz potrafi obliczyć zdolność skupiającą soczewki; 6) wie na czym polegają wybrane iluzje optyczne; 7) opisuje zjawisko powstawania tęczy w ujęciu fizycznym oraz zjawiska fatamorgany. Opracował: Michał Doliński