2. Język SQL SQL jest językiem deklaratywnym (Charakterystyczną cechą języków

Transkrypt

1 Część II Bazy Danych podstawy SQL 1. Wprowadzenie Ćwiczenia z przedmiotu Bazy Danych" są poświęcone przede wszystkim językowi SQL (ang. Structured Query Language) i jego zastosowaniom. Język SQL jest strukturalnym językiem zapewniającym moŝliwość wydawania poleceń do systemu zarządzania bazą danych (SZBD). Dzięki temu językowi moŝliwe jest tworzenie poleceń, które nakazują SZBD odnaleźć potrzebne przez nas dane w bazie danych, jak równieŝ poleceń, dzięki którym moŝna składowane dane zmodyfikować, wstawić nowe dane, bądź je usunąć. Dzięki temu językowi moŝliwe jest równieŝ definiowanie, modyfikacja i usuwanie struktur danych, w których dane są składowane. Język SQL pozwala równieŝ na zarządzanie transakcjami i mechanizmami autoryzacji dostępu do danych. 2. Język SQL SQL jest językiem deklaratywnym (Charakterystyczną cechą języków deklaratywnych jest to, Ŝe opisują co" ma być zrobione, ale nie jak". W praktyce oznacza to, Ŝe uŝytkownik opisuje w języku SQL efekt jaki chce uzyskać (odczytanie telefonów wszystkich pracowników o nazwisku zaczynającym się na literę 'A', podniesienie pensji wszystkim kierownikom itp.), ale nie sposób w jaki ma to być zrobione (sekwencja operacji dyskowych, które prowadzą do wykonania polecenia). Sposób wykonania polecenia jest automatycznie dobierany przez SZBD i zaleŝy od fizycznego sposobu składowania danych). Język SQL jest zorientowany na przetwarzanie zbiorów (PoniewaŜ dane są przechowywane w relacjach, które są zbiorami krotek, konstrukcje języka SQL dotyczą przetwarzania zbiorów i nie zawierają poleceń uwzględniających dowolny porządek na krotkach) Język SQL moŝna podzielić na: DML (ang. Data Manipulation Language) - język manipulacji danymi pozwalający na odczytywanie danych z relacji (polecenie SELECT) oraz na wstawianie, modyfikację i usuwanie danych z relacji (polecenia: INSERT, UPDATE, MERGE i DELETE). DDL (ang. Data Definition Language) - język definicji danych pozwalający na tworzenie, modyfikację i usuwanie relacji (polecenia CREATE, ALTER i DROP). str. 1

2 DCL (ang. Data Control Language) - język kontroli danych pozwalający na zapewnienie autoryzacji dostępu do danych oraz zarządzanie transakcjami. NajwaŜniejsze polecenia to GRANT i REVOKE (czasem zaliczane do DDLa) oraz COMMIT, ROLLBACK i SAVEPOINT. W języku SQL nie rozróŝnia się duŝych i małych liter - Wszystkie słowa kluczowe i nazwy (np. relacji i atrybutów) w języku SQL moŝna pisać zarówno duŝymi jak i małymi literami. Przykładowo, wyraŝenia: nazwisko, Nazwisko i NAZWISKO są identyczne. W poleceniach SQL ignorowane są znaki końca linii - Wszystkie słowa kluczowe i wyraŝenia w języku SQL moŝna rozdzielać zarówno spacjami jak i znakami końca linii. W rezultacie dowolne polecenie SQL moŝna sformatować w dowolny sposób (moŝe ono zajmować jeden długi wiersz, lub kilka krótszych wierszy). KaŜde polecenie SQL powinno być zakończone średnikiem - Próba wykonania polecenia nie zakończonego w ten sposób moŝe zakończyć się błędem, chociaŝ istnieją sytuacje, gdy pominięcie średnika jest dozwolone. Ćwiczenia z języka SQL zostaną przeprowadzone na bazie danych BIBLIOTEKA złożonej z 6 relacji przechowujących cych dane dotyczące wypożyczeń w bibliotece str. 2

3 3. Najprostsze zapytania. Naukę języka SQL zaczniemy od zapoznania ze składnią polecenia SELECT. Jest to polecenie pozwalające na odczytywanie danych z bazy danych oraz wykonywanie na tych danych prostych obliczeń i przekształceń. Polecenie SELECT pobiera krotki z relacji w bazie danych, przetwarza je (opcjonalnie) i zwraca wynik w postaci zbioru odczytanych krotek. W wyniku wykonania polecenia SELECT otrzymujemy zatem relację (zbiór krotek), tzw. relację wynikową". Aplikacje klienckie, pozwalające na bezpośrednie wykonywanie poleceń SQL przedstawiają relację wynikową postaci tabelarycznej. PoniewaŜ polecenia SELECT słuŝą do odczytywania danych w bazie danych, nazywa się te polecenia zapytaniami". Najprostszą wersją polecenia SELECT, jest polecenie postaci: SELECT * FROM {nazwa relacji};" Polecenie odczytujące dane z relacji rozpoczyna się zawsze słowem kluczowym SELECT po którym podaje się listę atrybutów, które mają zostać odczytane. Sposób definiowania listy atrybutów zostanie opisany później. Wstawiona po słowie kluczowym SELECT gwiazdka oznacza odczytaj wszystkie atrybuty". Następnie, umieszcza się w poleceniu słowo kluczowe FROM, po którym podaje się nazwę relacji z której mają zostać odczytane krotki. Polecenie SELECT o postaci SELECT * FROM {nazwa relacji}; powoduje odczytanie wszystkich krotek i wszystkich atrybutów z relacji o podanej nazwie. Przykładowo, polecenie odczytujące całą zawartość relacji dzialy wygląda następująco: str. 3

4 PowyŜsze polecenie moŝna przetłumaczyć na język naturalny następująco: Odczytaj wszystkie krotki z relacji o nazwie dzialy, zachowując wszystkie atrybuty krotek (*)". W wyniku takiego zapytania SZBD odczyta z bazy danych, z relacji dzialy, wszystkie krotki i w postaci niezmienionej zwróci je aplikacji klienckiej, która w naszym przypadku wyświetli je na ekranie. NaleŜy zwrócić uwagę na następującą rzecz. Relacje są zbiorami, a zatem kolejność zwracania krotek przez SZBD i ich wyświetlania przez aplikację kliencką, jest dowolna. 4. Projekcja. W większości przypadków nie ma konieczności odczytywania wszystkich atrybutów krotek z relacji. Najczęściej istotny jest tylko niewielki ich podzbiór. W takich sytuacjach moŝna skorzystać z nieco bardziej skomplikowanej wersji polecenia SELECT, w której zamiast znaku *" wymienia się listę nazw atrybutów, które mają się znaleźć w wyniku. Poszczególne atrybuty na tej liście są rozdzielane za pomocą przecinków. Proces wybierania atrybutów, które mają się znaleźć w wyniku nazywa się projekcją". Rozszerzona wersja polecenia SELECT wygląda następująco: SELECT{atrybutl, atrybut2, FROM {nazwa relacji}; str. 4

5 Gdzie atrybut" to nazwa atrybutu zdefiniowanego w relacji podanej za słowem kluczowym FROM. Polecenie odczyta z relacji pracownicy wszystkie krotki, ale zwróci jedynie wartości dotyczące atrybutów nazwisko, imie i wynagrodzenie. 5. Literały W klauzuli SELECT moŝna umieszczać literały. Literałem jest dowolny ciąg znaków lub liczb. W wyniku umieszczenia literałów system bazy danych do kaŝdego zwróconego wiersza wpisze do odpowiedniej kolumny podany ciąg znaków. str. 5

6 6. Aliasy. Aliasy nie są obowiązkowe i najlepiej stosować je jedynie do wyraŝeń bardziej skomplikowanych niŝ sama nazwa atrybutu. tu. Aby nadać wyraŝeniu alias, naleŝy za tym wyraŝeniem uŝyć słowa kluczowego AS, a następnie podać alias. JeŜeli alias składa się ze słów ze spacja wówczas umieszczamy go w apostrofach np.: AS Dane osób str. 6

7 W kolejnym przykładzie zostanie zastosowany alias dla określenia nazwy dla funkcji łączenia CONCAT(). W Oracle funkcja CONCAT() moŝe przyjmować tylko 2 argumenty. Problem moŝna rozwiązań uŝywając łączenia za pomocą znaku np. str. 7

8 7. FUNKCJE Rodzaje funkcji wierszowych: Funkcje znakowe. Funkcje liczbowe. Funkcje operujące na elementach czasowych. Funkcje konwersji. Inne konstrukcje. Funkcje znakowe jako parametr pobierają ciąg (lub ciągi) znaków, a wyliczają nowe ciągi znaków (np. funkcja dokonująca zamiany liter w ciągu znaków na wielkie) bądź wartości liczbowe (np. funkcja wyliczająca długość ciągu znaków). Funkcje liczbowe jako parametry pobierają liczby i zwracają liczby po przekształceniach (np. funkcja zaokrąglająca daną liczbę do dwóch miejsc po przecinku). Kolejna grupa funkcji, funkcje operujące na elementach czasowych, bądź przekształcają datę podaną jako parametr do innej daty (np. funkcja zwracająca datę, jaka przypadnie od daty podanej jako parametr za trzy miesiące) bądź zwracają wartości liczbowe (np. funkcja wyliczająca liczbę miesięcy pomiędzy dwiema datami). Inne funkcje z tej grupy to np. funkcje operujące na przedziałach czasowych, nazywanych takŝe interwałami czasowymi, pozwalające na uzyskanie z przedziału czasowego określonego elementu. Z kolei funkcje konwersji pozwalają na przekształcenie danych jednego typu na dane innego typu (np. funkcja przekształcająca ciąg znaków na liczbę). Zostaną równieŝ przedstawione dodatkowe konstrukcje wykorzystywane w zapytaniach. lower(ciąg_znaków) zwraca ciąg_znaków zewszystkimi literami zamienionymi na małe, upper(ciąg_znaków) zwraca ciąg_znaków ze wszystkimi literami zamienionymi na wielkie, initcap(ciąg_znaków) zwraca ciąg_znaków z pierwszymi literami słów zamienionymi na wielkie, pozostałe litery zamienione zostają na małe, trim([[ {leading trailing both}] znak from]ciąg_znaków) usuwa z początku (leading) lub końca (trailing) ciągu_znaków wszystkie wystąpienia podanego znaku str. 8

9 substr(ciąg_znaków, m [, n]) zwraca część ciągu_znaków od pozycji m o długości n, replace(ciąg_znaków, ciąg_1 [, ciąg_2]) zamienia w ciągu_znaków wszystkie wystąpienia ciągu_1 na ciąg_2, translate(ciąg_znaków, ciąg_1, ciąg_2) zamienia w ciągu_znaków litery z ciągu_1 na odpowiadające im litery z ciągu_2, length(ciąg_znaków) zwraca długość ciągu_znaków. str. 9

10 str. 10

11 abs(n) wartość bezwzględna liczby n, ceil(n) najmniejsza liczba całkowita >= n, floor(n) największa liczba całkowita <= n, mod(n, m) reszta z dzielenia n przez m, power(n, m) n podniesione do potęgi m, round(n [,m]) zaokrągla n do m miejsc po przecinku, trunc(n [,m]) obcina n do m miejsc po przecinku, sign(n) zwraca 1 dla n>0, 0 dla n = 0 oraz -1 dla n< 0, sqrt(n) pierwiastek kwadratowy n. REPREZENTACJA CZASU DATE data z dokładnością do dni (w SZBD Oracle do sekund), zakres: o ANSI r.n.e. do r.n.e. o SZBD Oracle r.p.n.e. do r.n.e., TIME czas z dokładnością do części ułamkowych sekundy (brak w SZBD Oracle), TIMESTAMP znacznik znik czasowy, połączenie DATE i TIME (zakres analogicznie jak DATE), przykład: 2006/07/04 13:07:25, :00 LITERAŁY CZASOWE INTERVAL reprezentuje przedział czasowy, postać: INTERVAL okres kw_pocz [TO kw_koniec] ", gdzie: kw_pocz i kw_koniec mogą przyjmować: o YEAR [(precyzja)] o MONTH [(precyzja)] o DAY [(precyzja)] o HOUR [(precyzja)] o MINUTE [(precyzja)] o SECOND [(precyzja [.prec_części_ułamkowej])] INTERVAL dopuszczalne kombinacje: o YEAR TO MONTH - przykłady: INTERVAL '99' YEAR(2) 99 lat str. 11

12 INTERVAL '10-6' YEAR(2) TO MONTH 10 lat i 6 miesięcy, o DAY TO SECOND - przykłady: INTERVAL '45 23:16' DAY TO MINUTE 45 dni, 23 godziny i 16 minut, INTERVAL '23:16:15.25' HOUR TO SECOND(2) 23 godziny, 16 minut, sekund. Ćwiczenie do samodzielnej realizacji: 1. Wyświetl wszystkie dane z tabeli ksiązki 2. Wyświetl nazwy ksiąŝek i ich autorów wg wzoru: 3. Wyświetl duŝymi literami imię i nazwisko pracowników biblioteki 4. Wyświetl inicjał imienia z kropką i nazwisko autorów ksiąŝek oraz tytuły ksiąŝek w jednej kolumnie z nagłówkiem Ksiazki 5. Wyświetl dane pracowników: nazwisko i imię (nadaj alias: osoba) oraz datę zatrudnienia podaną wg wzoru: dzień, nazwa miesiąca, rok (nadaj alias data zatrudnienia str. 12

13 6. Wyświetl imie i nazwisko pracowników pisane małymi mi literami (tekŝe w drugiej wersji) od końca np. atram akydohc 7. Wyświetl w jednej kolumnie nazwy działów oraz liczbę liter ile posiadają te nazwy wg wzoru: kierownik 9 liter 8. Wyświetl wyniki równań: a. Zaokrąglony do dołu wynik równania: 33-2,45 b. Zaokrąglony do góry wynik równania: 123, ,4*3 9. UŜywając funkcji matematycznych wyświetlić wynik równania: 2 + 3,75 33 * 2 3 /( 44/ 11 12,5) (WYNIK= 0, ) 10. * Wyświetl nr_transakcji oraz liczbę na ile dni były wypoŝyczone poszczególne ksiąŝki. 11. * Wyświetl nazwy stanowisk wg opisu: Pierwsza, środkowa i ostatnia litera duŝe, reszta małe (potrzeba uŝycia dodatkowych funkcji). str. 13