Zasady przeprowadzania i oceniania konkurencji rozgrywanych w czasie VII Mistrzostw Służby Więziennej

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1 do regulaminu VII Mistrzostw Służby Więziennej w zakresie Technik Interwencyjnych i Samoobrony Zasady przeprowadzania i oceniania konkurencji rozgrywanych w czasie VII Mistrzostw Służby Więziennej w zakresie Technik Interwencyjnych i Samoobrony

2 I. PISEMNY TEST ZE ZNAJOMOŚCI PODSTAWOWYCH PRZEPISÓW OCHRONNYCH Konkurencja przeprowadzana jest w dużej sali, dla wszystkich uczestników w tym samym czasie. Przed przystąpieniem do wypełniania testu sędzia główny omawia sposób jego przeprowadzenia. Każdy z uczestników siedzi przy osobnym stoliku. Otrzymuje do wypełnienia test zawierający 20 pytań zamkniętych, dotyczących znajomości podstawowych przepisów ochronnych (10 pytań ogólne przepisy ochronne, 10 pytań stosowanie środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Służby Więziennej). Każde pytanie zawiera jedną odpowiedź poprawną. Należy zakreślić w każdym pytaniu tylko jedną odpowiedź. Zakreślenie więcej niż jednej odpowiedzi jest traktowane jako błąd, uczestnik otrzymuje za to pytanie 0 pkt. Czas udzielania odpowiedzi na cały test wynosi 30 minut. Uczestnik po wypełnieniu testu podchodzi do stolika sędziowskiego, przy którym oddaje wypełniony przez siebie test. Test opracowują wyznaczeni przez Komendanta wykładowcy Zakładu Szkolenia Ochronnego. Pisanie testu nadzorują oraz dokonują sprawdzenia i oceny sędziowie wyznaczeni każdorazowo z zespołu sędziowskiego. Wyniki testu przekazują sędziemu głównemu. Maksymalna ilość punktów do zdobycia z testu przez uczestników wynosi: zawodnik 20 pkt., /zespół 40 pkt./, /drużyna 80 pkt./. Przykładowe pytania: TEST ze znajomości podstawowych przepisów ochronnych (stosowanie środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Służby Więziennej) dla funkcjonariuszy uczestniczących w Mistrzostwach Służby Więziennej z zakresu Technik Interwencyjnych i Samoobrony.... stopień, imię i nazwisko... jednostka organizacyjna, OISW Wynik testu ilość pkt Rodzaje środków przymusu bezpośredniego określa: a) Kodeks karny Wykonawczy, b) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia r. W sprawie stosowania środków przymusu bezpośredniego oraz użycia broni palnej lub psa służbowego przez funkcjonariuszy Służby Więziennej. c) Ustawa o środkach przymusu i broni palnej z dnia 24 maja 2013 r.

3 2. Funkcjonariusze SW są uprawnieni do użycia następujących środków przymusu bezpośredniego: a) siatki obezwładniającej, b) psa służbowego, c) kaftana bezpieczeństwa. 3. Podstawę prawną stosowania środków przymusu bezpośredniego stanowi: a) Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości, b) Rozporządzenie Rady Ministrów, c) Ustawa o środkach przymusu i broni palnej. 4. Funkcjonariusz może samodzielnie decydować o użyciu środków przymusu bezpośredniego wobec osadzonego w przypadku: a) niszczenia mienia przez osadzonego, b) usiłowaniu ucieczki, c) pokonania biernego oporu, 5. Osadzonego poddaje się kontroli pobieżnej w szczególności: a) bezpośrednio przed zastosowaniem kajdanek, b) bezpośrednio przed rozpoczęciem konwojowania, c) każdorazowo przed opuszczeniem celi mieszkalnej, 6. Kontrolę osobistą osadzonego zawsze należy przeprowadzić: a) kiedy osadzony udaje się na widzenie, b) przed umieszczeniem osadzonego w celi zabezpieczającej, c) przed rozmowami z przedstawicielami administracji, d) bezpośrednio przed rozpoczęciem konwojowania, 7. Wobec osób innych niż pozbawione wolności nie stosuje się następujących środków przymusu bezpośredniego: a) kajdanek, b) celi zabezpieczającej, c) siły fizycznej, 8. Pas obezwładniający jednoczęściowy można stosować jako środek prewencyjny w celu: a) zapobieżenia niszczeniu mienia, b) zapobieżenia objawom agresji lub autoagresji osadzonego, c) wyegzekwowania wymaganego prawem zachowania zgodnie z wydanym przez uprawnionego poleceniem, 9. W czasie użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci celi zabezpieczającej obowiązują następujące zasady: a) na krótki czas można umieścić osobę inną niż pozbawioną wolności, b) przed umieszczeniem osadzonego poddaje się kontroli pobieżnej, c) przed umieszczeniem osadzonego poddaje się kontroli osobistej, 10. Kask zabezpieczający używa się wraz z: a) pasem obezwładniającym wieloczęściowym, b) kajdankami zakładanymi na ręce trzymane z przodu, c) kajdankami zakładanymi na ręce trzymane z tyłu, 11. O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego decyduje : a) oddziałowy w przypadku odmowy opuszczenia celi mieszkalnej, b) dyrektor ZK/AŚ, c) spacerowy w przypadku odmowy opuszczenia placu spacerowego przez osadzonego, 12. W zakresie użycia środka przymusu bezpośredniego, w postaci pałek służbowych, obowiązują następujące zasady: a) można użyć w przypadku pokonania biernego oporu, b) można użyć w przypadku przeciwdziałania czynnościom zmierzającym do autoagresji, c) uderzenia i pchnięcia paką służbową mogą być zadawane we wszystkie części ciała, w sytuacji gdy zachodzi konieczność odparcia zamachu stwarzającego bezpośrednie zagrożenie życia

4 lub zdrowia funkcjonariusza lub innej osoby, 13. W zakresie użycia środka przymusu bezpośredniego, w postaci siły fizycznej, obowiązują następujące zasady: a) można używać jako środek prewencyjny ale tylko w postaci technik obezwładnienia, b) można używać jako środek prewencyjny ale tylko w postaci technik transportowych, c) można używać jako środek prewencyjny ale tylko w postaci technik ataku, 14. W przypadku użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek obowiązują następujące zasady: a) można je założyć na ręce trzymane z przodu w przypadku prewencyjnego użycia, b) można użyć w przypadku pokonania biernego oporu, c) kajdanki zespolone można użyć wobec wszystkich osób, 15. Funkcjonariusze SW mogą użyć broni palnej, gdy zaistnieje co najmniej jeden z następujących przypadków: a) konieczność odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na: - mienie, które stwarza jednocześnie bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub wolności uprawnionego lub innej osoby, albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, b) konieczność odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na: - życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym do takiego zamachu, c) konieczność odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na: - nienaruszalność granicy państwowej przez osobę, która wymusza przekroczenie granicy państwowej przy użyciu pojazdu, broni palnej lub innego niebezpiecznego przedmiotu, 16. Funkcjonariusze mogą wykorzystać broń palną w przypadku a) pokonania przeszkody, b) unieszkodliwienia zwierzęcia, którego zachowanie zagraża bezpośrednio życiu lub zdrowiu uprawnionego lub innej osoby, c) zaalarmowania lub wezwania pomocy, 17. W zakresie użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci pocisków niepenetracyjnych, obowiązują następujące zasady: a) w uzasadnionych przypadkach można celować w głowę i szyję, b) używa się w celu obezwładnienia osoby, c) można użyć w przypadku pokonania biernego oporu, 18. Chemicznych środków obezwładniających nie używa się wobec osób, w stosunku do których użyto środków : a) celi zabezpieczającej, b) siły fizycznej, c) kajdanek, 19. Dokumentowanie użycia środka przymusu bezpośredniego i broni palnej przez funkcjonariuszy SW odbywa się na zasadach określonych w : a) Ustawie o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, b) RRM z dnia 27 lipca 2010r. c) RRM z dnia 4 sierpnia 2010 r. 20. W zakresie użycia środka przymusu bezpośredniego w postaci celi zabezpieczającej obowiązują następujące zasady: a) osoba pozbawiona wolności nie może być w niej umieszczona dłużej niż 24 godziny, b) można jej użyć w przypadku przeciwdziałaniu porządku lub bezpieczeństwa publicznego, c) można jej użyć w przypadku pokonania biernego oporu.

5 Zakres zagadnień z pierwszej pomocy przedmedycznej: 1. Oceń podstawowe procesy życiowe u poszkodowanego. 2. Przeprowadź badania fizykalne u poszkodowanego (przy założeniu, że jest przytomny). 3. Przeprowadź resuscytację krążeniowo-oddechową. 4. Ułóż rannego w pozycji bocznej ustalonej. 5. Zademonstruj przełożenie poszkodowanego z brzucha na plecy. 6. Zademonstruj sposób transportowania poszkodowanego z urazem klatki piersiowej. 7. Zademonstruj sposób transportowania poszkodowanego z urazem brzucha. 8. Zademonstruj sposób transportowania poszkodowanego z urazem kręgów szyjnych. 9. Zademonstruj trzy sposoby transportowania poszkodowanego przytomnego. 10. Zademonstruj dwa sposoby transportowania poszkodowanego nieprzytomnego. 11. Zademonstruj sposoby tamowania krwotoku. II. STRZELANIE Z BRONI PALNEJ Rodzaj broni: 9mm PM 06 i 9mm P99 rodzaj celownika -dowolny Warunki strzelania: Cel: TS 9 Odległość: 20 m Postawa: strzelecka stojąc, Ilość naboi: 16 szt. - 8 do PM-06 i 8 do P99 (po 4 naboje w dwóch magazynkach do każdej z jednostek broni) 20 m Czas: 30 sek. Rodzaj ognia: pojedynczy Punktacja: Za każde trafienie w pole punktowane tarczy jeden punkt. Trafienie w strefę zero nie jest punktowane. PRZEBIEG STRZELANIA: Zawodnik przygotowuje się do strzelania na wyznaczonym stanowisku. Ładuje magazynki umieszczając po 4 naboje w każdym magazynku (2 magazynki do 9mm P99 i 2 magazynki do 9mm PM 06). Przypina do pasa futerał na magazynki do pistolet maszynowego i pistoletu oraz futerał na pistolet. Zakłada okulary i słuchawki ochronne. Na polecenie prowadzącego konkurencje podchodzi do stanowiska z bronią. Sprawdza załadowanie broni i przygotowuje się do strzelania. Gotowość do strzelania

6 zgłasza prowadzącemu przez podniesienie wolnej ręki. Na komendę ŁADUJ BROŃ podłącza magazynek do 9mm P99 (drugi jest w zapiętym futerale) i chowa pistolet o futerału. Następnie podłącza jeden magazynek do 9mm PM 06 (drugi jest w zapiętym futerale) i trzyma broń w rękach z przełożonym pasem nośnym, w położeniu GOTOWY. Prowadzący wydaje komendę UWAGA a następnie OGNIA i uruchamia stoper. Zawodnik odbezpiecza pistolet maszynowy na rodzaj ognia POJEDYNCZY, przeładowuje i rozpoczyna strzelanie. Wystrzeliwuje naboje z dwóch magazynków (dopuszcza się wymianę magazynka z nabojem w komorze nabojowej). Po wystrzeleniu wszystkich naboi zawodnik opuszcza pistolet maszynowy NA PAS, przed sobą. W sytuacji gdy po skończeniu strzelania z pistoletu maszynowego, zamek nie zostanie zatrzymany w tylnym położeniu zawodnik musi zabezpieczyć broń. Następnie wyjmuje z futerału 9mm P99, przeładowuje broń i rozpoczyna strzelanie. Wystrzeliwuje naboje z dwóch magazynków (dopuszcza się wymianę magazynka z nabojem w komorze nabojowej). Po wystrzeleniu wszystkich naboi zawodnik czeka na dalsze komendy trzymając pistolet lufą skierowaną do tarczy i nie trzymając palca na języku spustowym. Po upływie czasu przewidzianego na strzelanie (30 sekund) prowadzący wydaje komendę PRZERWIJ OGIEŃ. Na tę komendę, jeżeli zawodnik nie zdążył wystrzelać wszystkich naboi, przerywa strzelanie i zwalnia napiętą iglicę przyciskiem zwalniania iglicy. Następnie prowadzący wydaje komendę ROZŁADUJ BROŃ. Na tę komendę zawodnik odłącza magazynek od broni, a jeżeli nie wystrzelał wszystkich naboi usuwa nabój z komory nabojowej i rozładowuje naboje z magazynka. Na komendę DO PRZEJRZENIA BROŃ przedstawia broń i magazynki do przejrzenia. Na komendę PRZEJRZAŁEM i klepnięcie w ramię zawodnik zwalnia części ruchome broni w przednie położenie, oddaje strzał kontrolny do tarczy i jeżeli broń daje taką możliwość zabezpiecza ją. Sprawdzenie broni następuje w dwóch etapach. Najpierw prowadzący sprawdza rozładowanie 9mm P99 a potem 9mm PM 06. Uwaga: Jeżeli zawodnik naruszy podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas strzelania np. podczas wymiany magazynka skieruje broń w inną stronę niż tarcza, zostanie ukarany dyskwalifikacją z konkurencji. Podejmowanie decyzji w sprawach spornych lub nie uregulowanych w punkcie 3 ppkt. 3 należy do sędziego prowadzącego tę konkurencję. III. SPRAWDZIAN PRAKTYCZNY Z ZAKRESU UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY PRZEDMEDYCZNEJ Konkurencja jest przeprowadzana w sali gimnastycznej, tak aby działania zawodników mogły być obserwowane przez widownię, podobnie jak ma to miejsce w przypadku technik interwencyjnych i samoobrony. Komendant Centralnego Ośrodka powołuje skład sędziowski, który składa się z lekarza i pielęgniarki.

7 Zawodnicy przystępują do konkurencji zespołami (parami). Indywidualnie demonstrują m. in. sztuczne oddychanie metodą usta-usta połączone z masażem serca, wykorzystując urządzenie ambu multiman. Po zakończonej prezentacji sędziowie przyznają zawodnikowi punkty od 0 do 5, wyrażając to za pomocą tabliczek z numerami odpowiednio od 0 do 5. Ilość punktów zdobytych przez zawodnika jest równa średniej arytmetycznej punktów przyznanych przez skład sędziowski. Para może zdobyć maksymalnie 10 pkt., drużyna 20 pkt. IV. STOSOWANIE TECHNIK INTERWENCYJNYCH I SAMOOBRONY Organizator zawodów zabezpiecza wyposażenie standardowe dla uczestników mistrzostw, w skład którego wchodzą: kamizelka zewnętrzna ochronna (uniwersalna) oraz kajdanki wraz z futerałem. Przy stoliku sędziowskim siedzi 5 sędziów. Sędziowie (sędzia główny i 4 punktowych) przyznają punkty w skali od 0 do 10 punktów. Dwie skrajne oceny, tj. najwyższa i najniższa są odrzucane. Wynik stanowi sumę punktów 3 ocen środkowych przyznanych przez poszczególnych sędziów. Punkty są zapisywane przy stoliku sędziowskim przez sekretarzy zawodów. Pole działania wyznacza kwadrat 4x4 metry, wyklejony taśmą odmiennego koloru od podłoża. Zawodnicy przed rozpoczęciem konkurencji przeprowadzają indywidualną rozgrzewkę. Wyczytana według wylosowanej kolejności para wchodzi na pole działania, podchodzi do stolika sędziowskiego. Zawodnicy losują zestaw zawierający cztery pytania. Po powrocie na pole działania pierwszy z pary podnosi prawą rękę do góry, jest to znak, że zawodnicy są gotowi do wykonania techniki. Sędzia główny odczytuje przy stole wylosowaną technikę z zestawu. Po sygnale zawodnik wraz z partnerem atakującym (pozorantem) wykonują wylosowaną technikę. Po wykonaniu techniki zawodnik otrzymuję za nią stosowne punkty, po czym wykonuje drugą technikę i ponownie otrzymuje za nią punkty. Po wykonaniu technik i powrocie na miejsce startowe pierwszego zawodnika, sędzia czyta pierwszą technikę z zestawu dla drugiego zawodnika. Zawodnik ten wykonuje technikę, a pierwszy jest jego pozorantem. Po wykonaniu czterech technik zawodnicy wracają na miejsce startowe. Po wykonaniu każdej techniki sędziowie dokonują jej oceny za pomocą tabliczek z numerami od 0 do 10 punktów. Sędzia główny z inicjatywy własnej lub na wniosek Komisji Odwoławczej może wstrzymać werdykt. Zwołuje on wówczas każdorazowo naradę sędziów w celu wyjaśnienia wszystkich wątpliwości. W naradzie tej mogą uczestniczyć członkowie Komisji Odwoławczej. Po skończonej naradzie, sędziowie wracają na stanowiska i powtórnie ogłaszają swoje werdykty. Werdykt sędziowski ogłoszony po naradzie, w której uczestniczyli członkowie Komisji Odwoławczej, nie podlega zaskarżeniu.

8 KIEROWNIK ZAWODÓW SEKRETARZ PISARZ SEKRETARZ SĘDZIA GŁÓWNY m x 4 m pole działania LEGENDA ZAWODNIK - SĘDZIA PUNKTOWY Po zakończeniu konkurencji z technik interwencyjnych i samoobrony następuje przerwa na podliczenie punktacji i ustalenie zajętych miejsc przez poszczególne pary oraz podliczenie punktacji drużynowej według ilości uzyskanych punktów przez uczestników mistrzostw z poszczególnych drużyn reprezentujących okręgowe inspektoraty SW, Centralny Ośrodek, Ośrodki Szkolenia.

9 ZASADY OCENIANIA: Przy ocenie konkurencji z zakresu stosowania technik interwencyjny i samoobrony sędziowie biorą pod uwagę: 1) bezpieczeństwo interweniującego funkcjonariusza, 2) dobór odpowiedniej do zagrożenia techniki, 3) poprawność wykonania techniki, 4) dynamikę wykonania techniki, 5) skuteczność obrony, 6) kontrolę działania interwencyjnego. Atak i obrona muszą spełniać pewne warunki: uderzenia we wrażliwe punkty ciała powinny być wykonane w sposób naturalny i dynamiczny, lecz pod całkowitą kontrolą, całość wykonywanych technik interwencji i samoobrony musi być wyraźnie widziana przez sędziów, zarówno atak jak i obrona muszą być wykonywane poprawnie i w sposób dynamiczny oraz wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę napastnikowi, jednakże zapewniający bezpieczeństwo interweniującemu funkcjonariuszowi. W trakcie sędziowania wprowadza się zasadę, iż każdy pojawiający się na polu startowym ma w trakcie rozpoczynania demonstracji poszczególnych technik 10 punktów, od których, za każdy popełniony błąd będzie miał odejmowane punkty, zgodnie z katalogiem opisanym poniżej, przy zastrzeżeniu, iż niezależnie od jakości i ilości popełnionych błędów, zawodnik nie może dostać mniej niż 0 punktów (nie ma punktów ujemnych). Katalog błędów Błędy małe odejmujemy 1 punkt: Przykłady: a ) ukłon inny niż służbowy, b) wydawanie niepotrzebnych okrzyków, spotykanych w wielu sztukach walki, przy wykonywaniu technik (nie dotyczy odgłosów wynikających z włożonego wysiłku), c) wydawanie niepotrzebnych okrzyków przez asystujących przy wykonywaniu technik (pozorantów), mających swą głośnością uwiarygodnić skuteczność wykonywanej techniki (nie dotyczy, stonowanych dźwięków świadczących o odczuwanym bólu), d) wydawanie komend asystującemu w sposób niezrozumiały, bełkotliwy, mało stanowczy.

10 Błędy średnie odejmujemy 2 punkty: Przykłady: a) niewspółmierność reakcji pozoranta do działań wykonującego (np. akrobatyczne wyskoki przy spokojnie wykonywanych technikach), b) niezgodność czasowa prezentowanej techniki (np. pozorant zaczął opadać zanim wykonujący rozpoczął faktycznie technikę), c) prezentowana technika jest niepoprawna lub niewidoczna, a) prezentowana technika jest mało dynamiczna, b) czas reakcji na atak jest zbyt długi, c) prezentowane techniki wykonywane są zbyt pospiesznie (nerwowo), co poddaje w wątpliwość kontrolę ruchu, d) techniki wykonane w sposób nierealny (np. po komendzie otwórz usta wykonujący nie zwraca uwagi na to, że asystujący ma głowę odwróconą w drugą stronę), e) asystujący podpowiada wykonującemu. Błędy duże odejmujemy 3 punkty: Przykłady: a) wykonujący stracił kontrolę nad asystującym (np. obezwładniany zerwał mu się z uchwytu), b) przyjmowanie postawy obronnej, właściwej sztukom walki, jeszcze przed rozpoczęciem ataku (postawa taka jest z natury rzeczy zaczepna i prowokująca, co w oczywisty sposób stoi w sprzeczności ze specyfiką działania realizowanego w ramach czynności służbowych), c) wykonujący nie zablokował kajdanek, d) dobór techniki nie jest adekwatny do zagrożenia bądź prezentowanych czynności służbowych, e) nie są przestrzegane zasady bezpieczeństwa własnego podczas interwencji (widoczny brak kontroli pozycji i zachowania asystującego), f) brak kontroli nad przedmiotami niebezpiecznymi (np. po odrzuceniu noża, pałki

11 lub pistoletu, kładziemy obezwładnianego na lub tuż obok tych przedmiotów). Błędy kardynalne odejmujemy 10 punktów: Przykłady: a) działanie niezgodne z prawem, b) dobranie i wykonanie techniki stwarzającej w sposób oczywisty zagrożenie dla życia lub zdrowia ćwiczących. Uwaga: W przypadku pojawienia się wśród ocen sędziowskich choćby jednej oceny 0 punktów, konieczna jest narada składu sędziowskiego w celu: - ustalenia czy ocena (oceny) 0 punktów wynikają z sumy błędów małych, średnich i dużych, czy jest ona (są one) konsekwencją błędu kardynalnego, - w przypadku błędu kardynalnego sędziowie powinni przedyskutować kwestię ewentualnej przyczyny i spróbować ustalić jednolitą wersję był lub nie było błędu kardynalnego. Skład sędziowski ma prawo posiłkować się zdaniem Komisji Odwoławczej Mistrzostw. Po zakończonej naradzie sędziowie wracają na swoje miejsca i powtarzają głosowanie. Powtórna decyzja jest już decyzją obowiązującą. Przykładowe pytania: 1. Zademonstruj obronę przed chwytem jednorącz za rękę z przodu. 2. Zademonstruj obronę przed chwytem oburącz za rękę z przodu. 3. Zademonstruj obronę przed chwytem oburącz za ręce z przodu. 4. Zademonstruj obronę przed chwytem jednorącz za rękę z tyłu. 5. Zademonstruj obronę przed chwytem oburącz za ręce z tyłu. 6. Zademonstruj obronę przed trzymaniem jednorącz za kołnierz z przodu. 7. Zademonstruj obronę przed trzymaniem jednorącz za kołnierz z tyłu. 8. Zademonstruj obronę przed trzymaniem oburącz za kołnierz z przodu. 9. Zademonstruj obronę przed trzymaniem oburącz za kołnierz z tyłu. 10. Zademonstruj obronę przed obchwytem z przodu. 11. Zademonstruj obronę przed obchwytem z tyłu. 12. Zademonstruj obronę przed podchwytem z przodu. 13. Zademonstruj obronę przed podchwytem z tyłu. 14. Zademonstruj obronę przed duszeniem: z tyłu na proste ręce, z przodu na proste ręce,

12 z tyłu przedramieniem. 15. Zademonstruj obronę przed kopnięciem z przodu (frontalnym) 16. Zademonstruj obronę przed ciosem z boku (sierpem) 17. Zademonstruj obronę przed ciosem prostym z przodu. 18. Zademonstruj obronę przed kopnięciem w krocze. 19. Zademonstruj obronę przed ciosem pięścią z dołu (hak) 20. Zademonstruj obronę ciosem ręką z góry. 21. Zademonstruj obronę przed kopnięciem okrężnym. 22. Zademonstruj obronę przed kopnięciem kolanem z przodu. 23. Zademonstruj obronę przed chwytem za włosy z przodu. 24. Zademonstruj obronę przed duszeniem z przodu w pozycji leżącej (napastnik znajduje się między nogami) 25. Zademonstruj obronę przed duszeniem z przodu w pozycji leżącej (napastnik dusi z boku) 26. Zademonstruj obronę przed ciosem pięścią - młotem z przodu. 27. Zademonstruj obronę przed kopnięciem bocznym z przodu. 28. Zademonstruj obronę przed atakiem nożem na wprost. 29. Zademonstruj obronę przed atakiem kijem z góry. 30. Zademonstruj obronę przed zagrożeniem pistoletem z przodu przy klatce piersiowej. 31. Zademonstruj obronę przed zagrożeniem pistoletem z przodu przy głowie. 32. Zademonstruj obronę przed atakiem nożem na odlew. 33. Zademonstruj obronę przed atakiem kijem z boku. 34. Zademonstruj obronę przed zagrożeniem pistoletem z boku przy głowie. 35. Zademonstruj obronę przed atakiem nożem z dołu. 36. Zademonstruj obronę przed atakiem (pchnięciem) kijem na wprost. 37. Zademonstruj obronę przed zagrożeniem pistoletem z tyłu przy plecach. 38. Zademonstruj obronę przed atakiem nożem z góry. 39. Zademonstruj obronę przed atakiem nożem z boku. 40. Zademonstruj obronę przed zagrożeniem nożem z przodu z chwytem jednorącz za kołnierz (jako zakładnik). 41. Zademonstruj trzy dowolne chwyty transportowe. 42. Zademonstruj trzy dowolne chwyty obezwładniające. 43. Zademonstruj rzut przez duże biodro z wybranego zagrożenia 44. Zademonstruj duże podcięcie zewnętrzne z wybranego zagrożenia 45. Zademonstruj dwa chwyty transportowe przy użyciu pałki typu tonfa. 46. Zademonstruj dwa chwyty obezwładniające przy użyciu pałki typu tonfy. 47. Omów i wskaż miejsca dozwolone i niedozwolone do uderzeń pałką typu tonfa. 48. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa pozycję wyczekujące i gotowości. 49. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa bloki wysokie, średnie i niskie. 50. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa omiatanie w różnych płaszczyznach. 51. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa obronę przed kopnięciami z boku i na wprost. 52. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa obronę przed uderzeniem pięścią z boku i na wprost.

13 53. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa obronę przed uderzeniem pałkąkijem z góry, z boku. 54. Zademonstruj przy użyciu pałki typu tonfa obronę przed atakiem nożem z góry, z dołu, z boku, na odlew. 55. Zademonstruj z wykorzystaniem pałki typu tonfa sposoby wyprowadzania osób z pojazdu, odrywania od przedmiotów, podnoszenia opornego podłoża. 56. Zademonstruj kontrolę pobieżną (przeszukanie) oraz kajdankowanie w pozycji stojącej. 57. Zademonstruj kontrolę pobieżną (przeszukanie) oraz kajdankowanie w pozycji leżącej. 58. Zademonstruj za pomocą ucisków i chwytów transportowych podnoszenie opornego z podłoża z jednoczesnym wyprowadzeniem. 59. Zademonstruj sposób obrony przed nelsonem. 60. Zademonstruj sposób obrony przed nożem z tyłu przy plecach w sytuacji zakładnika. Przygotował i opracował ppłk mgr Mirosław Kuświk kierownik Zakładu Technik Interwencyjnych i Szkolenia Strzeleckiego w COSSW w Kaliszu mjr mgr Piotr Jarczewski starszy wykładowca Zakładu Technik Interwencyjnych i Szkolenia Strzeleckiego Opracowanie konkurencji strzeleckiej mjr mgr Wojciech Wasielewski kpt. inż. Marek Kaszczyk Opracowanie testu kpt. mgr Robert Nowacki