72.sezon. kalendarium luty. 2 lutego /piątek/ lutego /piątek/ Koncert symfoniczny we współpracy z Akademią Muzyczną w Bydgoszczy

Transkrypt

1

2 72.sezon kalendarium luty 2 lutego /piątek/ Koncert symfoniczny we współpracy z Akademią Muzyczną w Bydgoszczy dyrygenci, dyplomanci Wydziału Dyrygentury AM w Bydgoszczy Jagoda Wyrwińska, Yuriy Rizun, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii W-M DVOŘÁK, RACHMANINOW 16 lutego /piątek/ sala kameralna Filharmonii Piotr Matwiejczuk wprowadzenie do koncertu koncert Koncert symfoniczny Piotr Sułkowski dyrygent, Łukasz Długosz flet, Agata Kielar-Długosz flet, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii W-M ŁUKASZEWSKI, DEVIENNE, CZAJKOWSKI 4 lutego /niedziela/ Koncert zespołu Pectus XX Wenta Dobroczynna Akcji Katolickiej W PROGRAMIE AUKCJA OBRAZÓW I DARÓW VIP-ÓW ORAZ KONCERT ZESPOŁU PECTUS 17 lutego /sobota/ Michał Bajor Od Kofty do Korcza Michał Bajor wokal PIOSENKI Z DWUPŁYTOWEGO ALBUMU PT. OD KOFTY DO KORCZA 9 lutego /piątek/ Swing w Filharmonii Gary Guthman POPS Salute to swing! Sławomir Chrzanowski dyrygent, Gary Guthman trąbka, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii W-M GERSHWIN, ANDERSON 18 lutego /niedziela/ 11.00, Koncert Rodzinny Fascynująca perkusja w krainie Disneya Michał Niedziałek dyrygent, Orkiestra Perkusyjna MarimBAND MENKEN, ELTON JOHN, WILLIAMS, SILVESTRI, BADELT, SHORE, ANDERSON-LOPEZ 2

3 22 lutego /czwartek/ Koncert MarimBAND Michał Niedziałek dyrygent, Orkiestra Perkusyjna MarimBAND BIZET, GRIEG, WILLIAMS, ZIMMER, SHORE, RAVEL, LLOYD WEBBER, BOCK, SCHONBERG, ABBA 23 lutego /piątek/ Mistrzowskie Recitale Fortepianowe Yuliya Yermalayeva (Białoruś) fortepian, Jagienka Perlikiewicz-Kass prowadzenie GLINKA, RACHMANINOW, SKRIABIN, CHOPIN, LISZT 3

4 2 lutego 2018, piątek, godz Koncert symfoniczny we współpracy z Akademią Muzyczną w Bydgoszczy Dyrygenci Jagoda Wyrwińska, Yuriy Rizun (Dyplomanci Wydziału Dyrygentury AM w Bydgoszczy) Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Program: Antonín Dvořák IX Symfonia e-moll Z Nowego Świata op.95 Siergiej Rachmaninow II Symfonia e-moll op. 2 Tradycyjnie już za pulpitem dyrygenckim filharmonii w Olsztynie staną początkujący adepci sztuki dyrygenckiej, dyplomanci Wydziału Dyrygentury Symfonicznej Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Olsztyńskiej publiczności warto zwrócić uwagę, iż jednym z dyrygentów będzie znany Państwu doskonale Yuriy Rizun, doskonały wiolinista, od kilku sezonów członek grupy I skrzypiec naszej orkiestry. Jagoda Wyrwińska dyrygent Ukończyła z wyróżnieniem studia I stopnia na Wydziale Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Gdańsku, w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. dr hab. Elżbiety Wiesztordt-Sulecińskiej. Obecnie kontynuuje naukę na studiach drugiego stopnia. Została czterokrotnie nagrodzona Stypendium Rektora macierzystej Uczelni dla najlepszych studentów. Swoją wiedzę i umiejętności poszerzała uczestnicząc w kursach prowadzonych przez dyrygentów takich jak: Rafał Jacek fot. Marek Kwiatkowski 4

5 Delekta, Jose Maria Florencio, Paweł Kotla, Colin Metters (Anglia), Zsolt Nagy (Węgry), Jerzy Salwarowski, Georg Tchitchinadze (Gruzja) i Lena- -Lisa Wüstendörfer (Szwajcaria). Miała okazję pracować z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Kameralną i Symfoniczną Orkiestrą Akademii Muzycznej we Wrocławiu i w Gdańsku, Elbląską Orkiestrą Kameralną oraz Polską Filharmonią Bałtycką. Jako dyrygent brała udział w koncertach kompozytorskich na rodzimej Uczelni. Organizowała również koncerty w Archikatedrze Oliwskiej, na których wśród wykonawców znalazł się Chór Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, Orkiestra Kameralna złożona ze studentów Gdańskiej Akademii Muzycznej oraz soliści-wokaliści z tejże Uczelni. W ramach egzaminu dyplomowego poprowadziła koncert z Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie, w programie którego znalazł się między innymi II Koncert Fortepianowy F. Chopina, wykonany przez Karolinę Nadolską. Była również odpowiedzialna za koncert Mistrz i uczniowie, w którym zadyrygowała Orkiestrą Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku. Podczas owego koncertu wykonane zostały utwory Adama Makowicza z udziałem tegoż artysty. Jest dyrygentem Orkiestry Miasta Pruszcz Gdański, kieruje Gdyńską Orkiestrą Symfoniczną, pracuje w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku, gdzie prowadzi Orkiestrę Symfoniczną oraz założoną przez siebie Orkiestrę Kameralną. W marcu 2017 roku otrzymała wyróżnienie na II Ogólnopolskim Konkursie Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu. Yuriy Rizun dyrygent Skrzypek. Ukończył Narodową Akademię Muzyczną im. M. Łysenki we Lwowie w klasie skrzypiec u prof. Lidii Szutko. Po ukończeniu studiów pracował w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Lwowskiej, Orkiestrze Symfonicznej Akademii Muzycznej we Lwowie oraz w Orkiestrze Symfonicznej,,K&K Philharmoniker. Jako muzyk wyżej wymienionych orkiestr wielokrotnie brał udział w licznych tournee po krajach Europy Zachodniej. W latach 5

6 wystepował z Hansem Libergiem - znanym holenderskim artystą kabaretowym. Od 2012 roku i do chwili obecnej zatrudniony jako skrzypek w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie. Wprowadzenie Antonín Dvořák IX Symfonia e-moll Z Nowego Świata op.95 I. Adagio Allegro molto II. Largo III. Scherzo: Molto vivace Poco sostenuto IV. Allegro con fuoco Części: Napisałem symfonię, która porwała całą Amerykę. Sprawia mi ogromnie dużo radości i będzie się zasadniczo różnić od moich poprzednich symfonii. Ano, każdy, kto ma «nosa», musi wyczuć wpływ Ameryki. «Z Nowego Świata» to znaczy wrażenia i pozdrowienia z Nowego Świata. U nas w domu zrozumieją, co miałem na myśli. Jest to i zawsze będzie muzyka czeska. Antonín Dvořák Kiedy w 1620 roku grupa 102 angielskich osadników, składająca się głownie z Purytanów nazwanych później Pielgrzymami (Pilgrims) przybiła niewielkim trójmasztowcem My Flower do wschodniego wybrzeża Ameryki, oprócz biblii, lichego stroju, skromnego dobytku i niezłomnej woli miała ze sobą niezwykłe marzenie. Ich tęsknotą było zbudowania Nowej Anglii: kraju wolnego od wszelkiej tyranii, religijnych prześladowań i wyzysku. Ta idea stała się mitem założycielskim przyszłych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Niczym DNA w pierwszej komórce, kształtowało owo marzenie powstający przez kolejne dwa stulecia nowy naród. To ono przyświecało twórcom Deklaracji Niepodległości oraz pierwszej na świecie Konstytucji. To z dziedzictwa Pielgrzymów wzięła się walka z niewolnictwem, rasizmem i biedą. To właśnie dzięki tym ideom, każde amerykańskie dziecko powie dziś o swojej ojczyźnie To jest wolny kraj. Pod koniec XIX wieku, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej nie były już wielkim pustkowiem z grupą idealistów skupionych w nadmorskich osadach. Było to już wschodzące imperium ze wszystkimi tego, dobrymi i złymi konsekwencjami. Zajmujący olbrzymie terytorium kraj stał się nie tylko Mekką dla wszystkich marzących o wielkich pieniądzach. Pod koniec XIX wieku każdego dnia w portach Bostonu, Nowego Jorku czy Chicago wysiadały tysiące nowym imigrantów z Europy. Magia Nowego Świata, pobudzała wyobraźnię artystów - pisarzy, malarzy i kompozytorów. W kulturalnym tyglu mieszały się wpływy europejskie: zwłaszcza brytyjskie, niemieckie, francuskie, hiszpańskie czy niderlandzkie. Obok nich istniała 6

7 zanikająca, ale wciąż jeszcze żywa i niejednorodna kultura rdzennej ludności indiańskiej oraz barwna, pełna witalności szczególnie w obszarze muzycznym, twórczość potomków afrykańskich niewolników. Ambicją coraz bogatszej klasy średniej stało się dorównanie, ba, prześcignięcie Europy również na polu kulturalnym. W 1842 r. skrzypek Ureli Corelli Hill zakłada Filharmonię Nowojorską a pół wieku później, 5 maja 1891 roku Piotr Czajkowski otwiera podczas koncertu inauguracyjnego nową, wspaniała salę koncertową zbudowaną przez milionera i filantropa Andrew Carnegie ego. Dwa lata później powstaje Metropolitan Opera. W całym kraju zakładane są uniwersytety, biblioteki, szkoły, galerie, teatry i sale koncertowe. Ameryka, w której szybko wygoiły się już rany Wojny Secesyjnej staje na progu XX w. pełna mocy, energii i odwagi swych obywateli, przekonanych, że tu wszystko jest możliwe. To właśnie w tym momencie przypływa do Ameryki opromieniony już wówczas europejską sławą Antonín Dvořák. Dzieje się to na zaproszenie Jeanette Meyers Thurber, niezwykłej kobiety, walczącej m.in. o prawa ludności kolorowej oraz o powszechny dostęp do edukacji. Była ona także inicjatorką utworzenia Amerykańskiego Narodowego Konserwatorium Muzycznego w Nowym Jorku (1885), instytucji mającej kształcić przyszłych profesjonalnych muzyków i kompozytorów. (Przekonała do tej idei Adrew Carnegie ego, który sfinansował przedsięwzięcie). Dvořák przybywa do Stanów by objąć tekę dyrektora tej dynamicznej instytucji. Stanowisko to zajmuje w latach (To właśnie za namową madame Thurber nada kompozytor swojej symfonii przydomek Z Nowego Świata.) Mimo coraz to nowych honorów i popularności którymi wciąż wydawał się nieco zaskoczony, pozostawał Dvořák skromnym, ciekawym świata i bardzo pogodnym człowiekiem. Ameryka autentycznie go zafascynowała. Natychmiast po przyjeździe rzucił się w wir nowej, otaczającej go rzeczywistości, chcąc możliwie najpełniej zgłębić fenomen amerykańskiego marzenia. Jego twórczą wrażliwość absorbowały zarówno rosnące jak grzyby po deszczu metropolie NY czy Chicago jak i amerykańska prowincja ze swoimi kościółkami, w których okazyjnie przygrywał na organach, spotykając się m.in. z czeskimi imigrantami. Wielkie wrażenie zrobiła na nim przesiąknięta tańcem i muzyką kultura północnoamerykańskich Indian. Choć nie ma dowodu, że kiedykolwiek usłyszał śpiew indiański w formie oryginalnej, melodyka i harmonia indiańskich pieśni już wkrótce zostanie przelana na partyturę nowej symfonii. Nie inaczej rzecz miała się z muzyką Afroamerykanów zamieszkujących zarówno rozrastające się aglomeracje Północny jak i rolnicze obszary południa. Długo przed Georgem Gershwinem Dvořák wprowadza na salony brzmienia Wielkich Równin i melodie nucone przez Czarnych na parowcach Missisipi i Missouri. Czyni to w sposób wyrafinowany, 7

8 pozostając na wskroś wierny swoim założeniom twórczym. (vide: cytat przytoczony na wstępie). Nasiąknięty nowymi ideami już rok po przybyciu do Stanów, 16 grudnia 1893 roku, w nowojorskiej Carnegie Hall (gdzież by indziej?) prezentuje Amerykanom swoją nową, dziewiąta już symfonię. Napisana w tonacji e-moll, czteroczęściowa kompozycja staje się pierwszym dziełem muzyki klasycznej w którym pojawiają się elementy czegoś, co wciąż młody Naród uznaje za swoje oryginalne dziedzictwo: amerykańskiego folkloru muzycznego. Geniusz Dvořáka sprawił, że Symfonia Z Nowego Świata to nie jakiś banalny zbiór muzycznych cytatów zaledwie zinstrumentowany na orkiestrę. Nie jest to również prostacka stylizacja. To całkowicie oryginalna, autonomiczna i nowatorska kompozycja, która dzięki swojej indywidualności, nowatorstwu i autentycznemu pięknu szturmem zdobyła amerykańskie, a wkrótce również europejskie sale koncertowe, umacniając pozycję Dvořáka jako jednego z najwybitniejszych symfoników drugiej połowy XIX wieku. I jedyne o co można mieć do niej pretensje, to o to, że swoją popularnością na wiele lat przykryła pozostałe, równie wspaniałe dzieła wielkiego Czecha. Ale to już zupełnie inna historia Siergiej Rachmaninow II Symfonia e-moll op. 27 I. Largo - Allegro moderato II. Allegro molto III. Adagio IV. Allegro vivace Zagubiony w XX wieku romantyk, jakim do śmierci pozostał Sergiusz (Sergiej) Rachmaninow to symbol żywotności muzyki rosyjskiej, która po Piotrze Czajkowskim rozgałęziła się na co najmniej kilka wyrazistych nurtów. (Strawiński, Skriabin, Szostakowicz i inni). Z całą pewnością to Rachmaninow stal się najpełniejszym kontynuatorem idei artystycznych Czajkowskiego: przepełniony rosyjską melancholią, liryzmem, czerpiący i piszący liturgiczną muzykę cerkiewną pozostał również symbolem wierności muzycznym przekonaniom. Podobnie jak jego wieki mentor, Rachmaninow był na wskroś rosyjski a konieczność opuszczenia Rosji po Rewolucji Październikowej stała się jego życiową tragedią. Rachmaninow ratując się przed barbarzyństwem bolszewików uciekł wraz z rodziną saniami do Finlandii, następnie do Oslo skąd w roku 1918 na stałe wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Zmarł w 1943 r. w Beverly Hills w Kalifornii. Oskarżany o eklektyzm nigdy nie uległ namowom modernistów, którzy wielokrotnie namawiali go na przebudowanie swojego języka muzycznego. Rachmaninow zarzucał twórcom nowej muzyki nadmierny intelektualizm i całkowite porzucenie warstwy emo-

9 cjonalnej, która była wg. niego istotą muzyki. Mimo głoszonych poglądów, Rachmaninow nie był samotną, czystą neoromantyczną wyspą. Uważny słuchacz dostrzeże w jego niektórych kompozycjach wpływy rodzących się na przełomie wieków XIX i XX nowych stylów i kierunków z impresjonizmem na czele. II Symfonia e-mol op.27 Sergiusza Rachmaninowa powstała w latach Rachmaninow miał wówczas za sobą dwa bardzo udane sezony dyrygenckie w Carskim Teatrze Wielkim w Moskwie. Mimo znaczących sukcesów na tym polu kompozytor skarżył się, iż praca dyrygenta pochłania mu zbyt wiele czasu uniemożliwiając oddanie się kompozycji. Właśnie dlatego nie zmartwił się koniecznością porzucenia tegoż stanowiska. Po zakończeniu pracy w Teatrze Wielkim wyjeżdża muzyk na kilka miesięcy do Włoch, a później na okres aż trzech lat do Drezna. Lata spędza jednak w swojej ukochanej Iwanowce, gdzie, jak sam mawiał komponowanie przychodziło mu najłatwiej. (Należy pamiętać, że Rachmaninow obok aktywności dyrygenckiej był również znakomitym i wziętym pianistą, co w oczywisty sposób wpłynęło na powstanie jego koncertów fortepianowych i innych, mniejszych form) i to mimo iż prawykonaniem kierował sam Aleksander Głazunow autor pełen był obaw co do losów swojej kolejnej symfonii. Przez kilka lat zmagał się wręcz z objawami depresji i twórczego kryzysu, który jednak przezwyciężył za sprawą II koncertu fortepianowego, który przyniósł mu uznanie publiczności i nagrody pieniężne. (Na marginesie warto dodać, że dziś I Symfonia d-moll op.13 z powodzeniem wykonywana i oklaskiwana jest w najsłynniejszych salach koncertowych świata). Na szczęście w odróżnieniu od swej poprzedniczki II Symfonia okazała się wielkim sukcesem, pozwalając na trwałe przezwyciężyć wrażliwemu artyście wątpliwości co do swojego artystycznego potencjału. Oryginalna wersja symfonii trwała blisko 60 minut. Z czasem zaczęto wykonywać ją w nieco krótszych, trwających od 30 do 40 minut wersjach. Uznawana jest za szczytowe osiągnięcie muzyki neoromantycznej. Obok Koncertów fortepianowych jest bodaj najczęściej wykonywaną kompozycją Rachmaninowa. Prawykonanie Symfonii e-moll miało miejsce w Sankt Petersburgu 8 lutego 1908 roku. Kompozytor osobiście poprowadził orkiestrę. Po słabym przyjęciu w roku 1897 jego I-szej symfonii, którą krytyka dosłownie zmiażdżyła, 9

10 4 lutego 2018, niedziela, godz XX Wenta Dobroczynna Akcji Katolickiej pod honorowym patronatem Metropolity Warmińskiego J.E. Ks. Abp. Józefa Górzyńskiego Koncert zespołu PECTUS Prowadzenie: Piotr Burczyk Jubileuszowa XX Wenta Dobroczynna Akcji Katolickiej Archidiecezji Warmińskiej tym razem zostanie przeprowadzona na rzecz Polskiego Stowarzyszenia Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną, Oddział w Ostródzie. Zebrane środki pozwolą przeprowadzić rewitalizację budynku na potrzeby Ośrodka Wsparcia Rodziny Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną, który świadczyć będzie usługi społeczne wpisujące się w ustawę Za życiem (asystentura, opieka czasowa, mieszkalnictwo treningowe, wsparcie psychiczne, wczesna pomoc małemu dziecku itp.). Na dochód przekazywany beneficjentowi składają m.in. pieniądze uzyskane z licytacji prac plastycznych oraz darów VIP-ów, w tym od Pierwszej Damy. Z dotychczasowych imprez tego cyklu zebrano ok. 550 tys. zł, z których fundowane były stypendia, udzielana pomoc rzeczowa i finansowa niezamożnej młodzieży wiejskiej, placówkom pomocy społecznej i ośrodkom szkolno-wychowawczym dla niepełnosprawnych dzieci i młodzieży na Warmii i Mazurach. W ostatnich latach nasi beneficjenci otrzymują wsparcie w wysokości ok tysięcy zł. PECTUS to zespół pop-rockowy, który tworzą czterej bracia. W maju 2012 roku ukazał się pierwszy utwór zespołu, zagrany i zaśpiewany w braterskim składzie Dla Ciebie. PECTUS tworzą: Tomasz Szczepanik (kompozytor/ autor tekstów/wokal/lider zespołu), Marek Szczepanik (perkusja/śpiew), Mateusz Szczepanik (bas/śpiew), Maciej Szczepanik (gitara/śpiew). W lutym 2013 miała miejsce premiera albumu Siła braci, który ukazał się nakładem Sony Music Entertainment Poland. Wszystkie piosenki, które trafi- 10

11 ły na trzeci krążek są autorstwa (muzyka/ słowa) lidera zespołu Tomasza Szczepanika. W roku 2013 PECTUS z piosenką Barcelona trafił do ścisłej dziesiątki największych przebojów 2012 roku wziął udział w koncercie Sopot Top Trendy W ich dyskografii znajduje się pięć albumów. Ostatni, to wydane w 2016 roku Kolędy przy kominie. 11

12 9 lutego 2018, piatek, godz Swing w Filharmonii Gary Guthman show Salute to swing! Sławomir Chrzanowski dyrygent Gary Guthman trąbka Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Program: George Gershwin Girl Crazy Overture Leroy Anderson Plink, Plank, Plunk And the Angels Sing, It Don`t Mean a Thing, Sleepy Lagoon, Sing, Sing, Sing, Quartet Di Trevi, Salute to Swing, Salute to Glenn Miller, Besame mucho, Song for David, Blues in the Night, Stardust, Hello Dolly, High Society Gary Guthman trąbka Trębacz, kompozytor, aranżer. Urodził się w Portland w stanie Oregon (USA). Przeszedł klasyczny cykl studiów muzycznych. Do grona jego mistrzów należą Jack Dalby, Joyce Johnson oraz słynny Fred Sautter. Studiował także kompozycję, aranżację i orkiestrację pod kierunkiem takich legend jak: Henry Mancini oraz Don Costa. Wielokrotnie współpracował jako lider Big-Band u i solista z takimi gwiazdami jak: Stan Kenton, Louis Bellson, Dorsey Brothers Big Band, Clark Terry oraz Bee Gees, Tom Jones, Aretha Franklin, Paul Anka, Ginger Rogers, Dionne Warwick, Frankie Avalon, Burt Bacharach, 12

13 Tony Bennett, Roger Whitaker, Michel Legrand, Neil Sadaka, Michael Bublé. Gary Guthman przez wiele lat prowadził klasę trąbki (University of British Columbia Vancouver, Grant MacEwan Community College- Edmonton, Red Deer College - Red Deer Alberta Canada) a także wiele kursów mistrzowskich. W 2002 roku został uhonorowany doroczną nagrodą krytyki amerykańskiej jako solista i równocześnie aktor rewii muzycznej Forewer Swing, która przez 2 lata z wielkim sukcesem odbywała tournee po USA. W czerwcu 2004 odbyła się premiera jego produkcji Swingmatism na Vancouver Jazz Festival. Jest wykonawcą, autorem, producentem i aranżerem projektów: A Tribute to Harry James, The Trumpet Greats, Swing, Swing, Swing, oraz kompozytorem Master and Margarita (2008) i Solar Eclipse ( 2011). W ciągu przeszło 30 lat swojej muzycznej kariery Gary Guthman występował jako solista z ok. 250 orkiestrami symfonicznymi na kilku kontynentach, lecz najwyżej ceni sobie występ z New York Pops Orchestra w Carnegie Hall w Nowym Jorku na osobiste zaproszenie Skitch a Hendersson a - założyciela i wieloletniego dyrektora New York Pops. Artyzm, prezentacja i zaangażowanie w jakość były niepodważalne, a szczęśliwy aplauz publiczności jest zawsze muzyką dla moich uszu.- Barry McArton - Executive Director / Winnipeg Symphony Orchestra Wirtuozeria Gary ego Guthmana na trąbce była zdumiewająca!- Michael Wall - Director of Artistic Operations / Calgary Philharmonic Orchestra Jeśli Las Vegas byłoby w Kanadzie to Gary Guthman byłby nazywany Tony Bennett em - Halifax Chronicle Herald ( )musisz wiedzieć, że gdy Guthman zwilża usta i podnosi trąbkę - coś wspaniałego się wydarzy! - The Washington Post Z recenzji koncertów G. Guthama: Cóż za wspaniały koncert! Wykonanie porwało publiczność do stepowania, klaskania, śpiewu i okrzyków BRAWO!- James M. Johnson - Executive Director / New York Pops 13

14 Sławomir Chrzanowski dyrygent Urodził się w Rybniku na Śląsku. Studia muzyczne odbył w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie w 1986 roku ukończył Teorię Muzyki, a w 1989 r Dyrygenturę Symfoniczną w klasie prof. Karola Stryi. Już podczas studiów rozpoczął współpracę z uczelnianym Zespołem Muzyki XX wieku, z którym dokonał kilku światowych prawykonań utworów kompozytorów współczesnych. W latach prowadził orkiestry: kameralną i symfoniczną Państwowego Liceum Muzycznego w Katowicach. Wraz z tymi zespołami uczestniczył w międzynarodowych festiwalach muzycznych (Festiwal Orkiestr Kameralnych w Ahrensburgu Niemcy, Musica senza frontiere w Bolonii-Włochy); występował także w Berlinie na specjalnym koncercie z okazji 50 rocznicy wybuchu II Wojny Światowej. W 1987 roku brał udział w Międzynarodowym Kursie dla Młodych Dyrygentów w Weimarze (u prof. Kurta Sanderlinga),gdzie prowadził koncert finałowy. W 1991 roku uczestniczył w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Trento. W 1990 roku w wyniku konkursu objął stanowisko Dyrektora Naczelnego i Artystycznego Filharmonii Zabrzańskiej, którą prowadzi do dziś. Razem z tą orkiestrą dał ponad 2500 koncertów na różnych estradach w kraju i za granicą. Dyrygował na festiwalach ( Gaude Mater w Częstochowie, Viva il canto w Cieszynie, Zabrzański Festiwal Muzyki, Krystyny Jamroz w Busku- -Zdroju, Silesia-Pradziad w Kędzierzynie, Trnawska Wiosna Muzyczna w Trnawie, Pro Baltica w Toruniu, Jana Kiepury w Krynicy, Żartu Muzycznego w Nowym Sączu i in.. ). Wielokrotnie dyrygował imprezami cyklicznym i- Nieszpory ludźmierskie, Koncert trzech polskich tenorów. Ponad 60 razy prowadził koncerty-również wielkie imprezy charytatywne -z udziałem największego polskiego tenora Wiesława Ochmana. Dokonał kilkunastu nagrań CD, a także rejestracji archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Ze swoją orkiestrą występo- 14

15 wał za granicą - w Rosji, Niemczech, Czechach, Austrii, Słowacji i Japonii. W latach był Dyrektorem Artystycznym Filharmonii w Rybniku. Dyrygował blisko 70-cioma orkiestrami na świecie, w tym wszystkimi polskimi orkiestrami filharmonicznymi i kameralnymi z którymi nadal prowadzi stałą współpracę, a także NOSPR w Katowicach i Radiową Orkiestrą Symfoniczną w Krakowie. Regularnie występuje z orkiestrami czeskimi- Filharmonii Ostrawskiej, Morawskiej w Ołomuńcu oraz Karlovych Varów, a także zespołami operowymi w Krakowie, Bytomiu, Łodzi i Lwowie. Współpracuje z teatrami muzycznymi. W 2006 r. przygotował premierę Wesołej wdówki F. Lehara w Warszawie. Podczas swoich koncertów dokonał wielu światowych prawykonań utworów, m.in. Bogusława Schaeffera, Romualda Twardowskiego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Gheorge Zamphira i in. Kilkakrotnie gościł w USA, gdzie obok koncertów prowadził także wykłady otwarte dla studentów z zakresu historii muzyki polskiej, oraz zajęcia w mistrzowskiej klasie dyrygentury. (Northwestern University Chicago i Mary Washington College Fredericksburg). Jest honorowym dyrygentem MWC Symphony Orchestra we Fredericksburgu (USA). W 2002 r. wystąpił w słynnych salach koncertowych Ameryki - Carnegie Hall w Nowym Jorku z koncertem muzyki polskiej, oraz Orchestra Hall w Chicago z koncertem Trzech Polskich Tenorów inaugurującym nowy sezon koncertowy Paderewski Symphony Orchestra. Od roku 2004 stale współpracuje ze słynną orkiestrą Chicago Philharmonic, zaś w roku 2005 zadebiutował w Chinach prowadząc Wuhan Symphony Orchestra. Jest jurorem krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień- m.in. Złotego Lauru Umiejętności i Kompetencji, Złotej Odznaki- Zasłużony dla Województwa Śląskiego, Nagrody Prezydenta RP za długoletnią służbę, Nagrody Kulturalnej Prezydenta Zabrza. 15

16 16 lutego 2018 piątek, godz Piotr Matwiejczuk, wprowadzenie do koncertu sala kameralna Filharmonii koncert godz Koncert symfoniczny Piotr Sułkowski dyrygent Łukasz Długosz flet Agata Kielar-Długosz flet Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Program: Paweł Łukaszewski Wings Concerto na dwa flety i orkiestrę kameralną (2017) François Devienne Symfonia koncertująca na dwa flety Piotr Czajkowski III Symfonia D-dur Polska op. 29 Łukasz Długosz flet Łukasz Długosz jest uznany przez krytyków za jednego z najwybitniejszych współczesnych flecistów. Jest również najliczniej uhonorowanym w historii polskim flecistą. Absolwent studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów mistrzowskich w Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu oraz w Yale University w New Haven. Jest laureatem licznych ogólnopolskich konkursów fletowych oraz zdobywcą czołowych nagród na kilkunastu konkursach międzynarodowych w tym tak prestiżowych jak: 16

17 8. Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Jean Pierre Rampala w Paryżu, 3. Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Carla Nielsena w Odense, 1. Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Theobalda Böhma w Monachium oraz 5.Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Leonardo de Lorenzo w Viggiano. Łukasz Długosz koncertuje jako solista i kameralista w kraju i za granicą. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami. Jako solista występował m.in.: w Carnegie Hall, Musikverein Goldener Saal oraz Konzerthaus we Wiedniu, Konzerthaus w Berlinie, Gasteig Carl Orff Saal oraz Herkulessaal w Monachium. Grał pod batutą takich gwiazd jak Zubin Mehta, Mariss Jansons, Jerzy Maksymiuk, Agnieszka Duczmal czy Jacek Kaspszyk. Jest wielokrotnie zapraszany do wykonania koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego pod batutą kompozytora. W 2010 roku Łukasz Długosz miał swój debiut fonograficzny z London Symphony Orchestra z którą nagrał płytę z koncertem fletowym Michaela Colina. Artysta dokonał wielu nagrań archiwalnych, radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Jego liczne nagrania płytowe zostały bardzo wysoko ocenione przez krytykę polską i europejską oraz otrzymał szereg nagród fonograficznych w tym niezwykle prestiżową nagrodę International Classical Music Award (ICMA). Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze europejskie rozgłośnie radiowe takie jak: BBC Radio 3, NDR, SWR, BR4, Deutschland Radio Kultur, Polskie Radio 2, Radio France, RMF Classic. Na swoim koncie ma szereg prawykonań kompozycji polskich i zagranicznych twórców m.in.: Enjott Schneidera, Pawła Mykietyna, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Piotra Mossa, Michaela Colina, Pawła Łukaszewskiego i wielu innych. Jest jurorem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych. Prowadzi kursy mistrzowskie na całym świecie. Reprezentuje Polskę na licznych międzynarodowych konwencjach fletowych. Łukasz Długosz był dwukrotnie nominowany do Paszportów Polityki oraz nagrody Gwarancje Kultury TVP Kultura. Za swoje osiągnięcia artystyczne otrzymał szereg prestiżowych nagród i stypendiów m.in.: Gasteig Musikpreis, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Zeit-Preis, Deutsche Stiftung Musikleben. Za wybitną działalność kulturalną i promocję kultury polskiej Łukasz Długosz został odznaczony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. (Więcej na: 17

18 Agata Kielar-Długosz flet Jest uznaną polską flecistką, absolwentką studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów podyplomowych w Hochschule für Musik w Weimarze oraz Yale University w New Haven. Ukończyła też z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie. W ramach stypendium Erasmus doskonaliła również swoje umiejętności Hochschule für Musik und Theater w Lipsku oraz na wielu mistrzowskich kursach fletowych. Jest laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych m.in.: finalistką 10.Międzynarodowego Konkursu Fletowego Friedrich Kuhlau w Uelzen, II nagrody na 4. Międzynarodowym Konkursie Fletowym Internazionale Premio w Padwie, II nagrody (I nie przyznano) i nagrody specjalnej na 4.Międzynarodowym Konkursie Fletowym Interpretazione Flautistica w Ovadzie oraz finalistką i laureatką nagrody specjalnej na 11. Międzynarodowym Konkursie Fletowym w Timisoarze. Otrzymała III nagrodę w 6. Międzynarodowym Konkursie Fletowym Leonardo de Lorenzo w Viggiano. Jako solistka i kameralistka czynnie koncertuje w kraju i za granicą. Wielokrotnie prawykonywała koncerty jej dedykowane przez polskich i zagranicznych kompozytorów m.in.: Pawła Mykietyna, Grażynę Pstrokońską-Nawratil, Piotra Mossa, Pawła Łukaszewskiego, które transmitowane były przez czołowe rozgłośnie radiowe. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych, radiowych oraz fonograficznych. Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracowała również z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München. Grała pod batutą takich dyrygentów jak: Zubin Mehta, Mariss Jansons, Sir Colin Davis, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Agnieszka Duczmal, Helmuth Rilling. Była wieloletnią stypendystką fundacji Yehudi Menuhina Live Music Now. Za wybitne osiągnięcia otrzymała wiele nagród i stypendiów m.in.: Komisji Fulbrighta, DAAD, KAAD, All Flutes 18

19 Plus, Jeunesses Musicales, Top Wind oraz Stiftung für Musik Zürich. Otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechnianie i ochronę kultury. Została laureatką programu stypendialnego Ministra Kultury Młoda Polska. Prowadzi liczne kursy mistrzowskie. W 2013 roku uzyskała stopień naukowy doktora sztuk muzycznych w zakresie dyscypliny artystycznej instrumentalistyka. (więcej na: 19

20 17 lutego 2018, sobota, godz Michał Bajor Od Kofty do Korcza W programie koncertu piosenki z dwupłytowego albumu pt. Od Kofty do Korcza, m.in.: Oddaj mi samotność, Mandalay, Nie trzeba mówić nic, Femme fatale, Ja wbity w kąt, Chwila, Co to jest czułość Prawie 45 lat temu Michał Bajor mając niespełna 16 lat wystąpił jednocześnie w konkursie festiwalu w Zielonej Górze i jako gość na festiwalu w Sopocie. Wtedy jedna z nielicznych w Polsce wytwórni płytowych wydała pocztówkę dźwiękową z piosenką śpiewaną przez niego na obu festiwalach. Pocztówkę tę można było kupić w sklepach muzycznych, a nawet w kioskach Ruchu. Pierwszą dorosłą płytę (jeszcze winylową) Polskie Nagrania wydały wokaliście w 1986 roku. Nadchodząca kolekcja Od Kofty do Korcza, niejako podsumowująca kilkadziesiąt lat przygody aktora z piosenką, będzie dwudziestą pozycją w jego dorobku nagraniowym (nie licząc pocztówki z 1973 roku). A skąd tytuł? Jak wyjaśnia sam Bajor: Kofta, bo między innymi od jego pięknych i poetyckich tekstów zaczęło się na poważnie moje śpiewanie; a Korcz, bo tak kapitalnie utrafił w moją muzyczną osobowość, że od dawna nosiłem się z zamiarem nagrania naraz jego muzycznych, dla mnie napisanych perełek. Na repertuar jubileuszowego zestawu złożą się najważniejsze utwory w muzycznym życiu wybitnego wokalisty te o których wydanie od lat proszą fani, i do których jednocześnie on sam ma szczególny sentyment. Nagrane i zaaranżowane na nowo, przefiltrowane przez jego dzisiejszą dojrzałość, wrażliwość oraz świadomość emocjonalną i interpretacyjną, mogą z po- 20

21 wodzeniem stanowić rodzaj klamry dla artystycznej drogi Bajora. Dla osób zainteresowanych albumem warto dodać, iż materiał został podzielony na dwie części, które ukazały się nakładem wytwórni Sony Music z półrocznym odstępem. Dla sympatyków Michała Bajora ten zbiór będzie niewątpliwie wymarzoną i niezastąpioną perłą w całej jego dyskografii. 21

22 18 lutego 2018, niedziela, godz , Koncert Rodzinny Fascynująca perkusja w Krainie Disneya Michał Niedziałek dyrygent Orkiestra Perkusyjna MarimBAND Program: Alan Menken Melodie z filmów Walta Disneya: Piękna i bestia, Aladyn, Pocahontas, Dzwonnik z Notre Dame Elton John Melodia z filmu Król lew John Williams Wiązanka tematów z filmu Harry Potter i kamień filozoficzny Alan Silvestri Tematy z filmów: Ekspres polarny, Forrest Gump, Powrót do przyszłości Klaus Badelt Wiązanka tematów z filmu Piraci z Karaibów Klątwa Czarnej Perły Howard Shore Wiązanka tematów z filmu Władca Pierścieni Drużyna Pierścienia Kristen Anderson-Lopez Wiązanka tematów z filmu Kraina lodu 22

23 22 lutego 2018, czwartek, godz Koncert Michał Niedziałek dyrygent Orkiestra Perkusyjna MarimBAND Program: Georges Bizet Fragmenty z opery Carmen Edvard Grieg W grocie króla gór z I suity Peer Gynt John Williams Fanfara olimpijska Hans Zimmer Now We Are Free z filmu Gladiator Howard Shore Wiązanka tematów z filmu Władca Pierścieni Drużyna Pierścienia Maurice Ravel Bolero Andrew Lloyd Webber Uwertura do musicalu Upiór w operze Jerry Bock Fragmenty z musicalu Skrzypek na dachu Claude-Michel Schonberg Fragmenty z musicalu Les Miserables ABBA Piosenki z musicalu Mamma mia Michał Niedziałek dyrygent Ukończył Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Ryszarda Dudka oraz w klasie perkusji prof. Edwarda Iwickiego. Koncertuje jako dyrygent, muzyk orkiestrowy, kameralista i solista. W latach pracował w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie jako koordynator muzyczny. W latach współpracował jako asystent dyrygenta z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, asystując takim dyrygentom, jak m.in. Jan Krenz, Mirosław Jacek Błaszczyk, Gabriel Chmura, Krzysztof Kusiel-Moroz, Marek Pijarowski, Yevgeny Volynsky, Piotr Wajrak, Tadeusz Wojciechowski. W latach był perkusistą (od 2011 roku kotlistą) Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, jest również założycielem 23

24 i kierownikiem artystycznym Orkiestry Perkusyjnej MarimBAND jedynego tego typu zespołu w Polsce. Wielokrotnie uczestniczył w festiwalach Warszawska Jesień i La Folle Journée w Warszawie. Występował także na wielu festiwalach w Polsce i za granicą (m.in. w Japonii, Chinach, Egipcie, Rosji, Francji, Włoszech, Rumunii, Niemczech i Austrii). Jako dyrygent poprowadził dwa prawykonania utworu Trash Music Wojciecha Błażejczyka na dwóch największych festiwalach muzyki współczesnej w Polsce: Poznańskiej Wiośnie (2014 r.) i Warszawskiej Jesieni (2016 r.). Brał udział w realizacji nagrań płytowych z muzyką Krzysztofa Pendereckiego i Romualda Twardowskiego (m.in. komplet symfonii Krzysztofa Pendereckiego pod dyrekcją kompozytora z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus). W swoim dorobku artystycznym ma także pierwszą pełną rejestrację opery Karola Kurpińskiego Zamek na Czorsztynie jako dyrygent Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus (DUX 2013), oraz udział w międzynarodowym koncercie symfonicznym z okazji piątej rocznicy otwarcia Nowej Biblioteki Aleksandryjskiej w Egipcie. Obecnie jest perkusistą Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego im. gen. Józefa Wybickiego w Warszawie. Orkiestra Perkusyjna MarimBAND To jedyna występująca w stałym składzie melodyczna orkiestra perkusyjna w Polsce. Zespół powstał w 2012 roku, twórcą i kierownikiem orkiestry jest Michał Niedziałek perkusista i dyrygent. Początkowo zespół związany był z Żyrardowem i pod nazwą Żyrardowskie Uderzenie koncertował na Mazowszu i w salach koncertowych w całej Polsce m.in.: w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Państwowej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Pałacu w Radziejowicach oraz w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Zespół współpracował również z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Rybnickiej, Młodzieżową Orkiestrą Symfoniczną Sonus z Łowicza, zespołem perkusyjnym L omelico del Mondo z Sochaczewa oraz Chórem Miasta Tarczyna i Chórem Miasta Grójca. MarimBAND wykonuje transkrypcje muzyki poważnej i filmowej, a także największe przeboje musicalowe. Młodym słuchaczom orkiestra prezentuje najpiękniejsze tematy z filmów Walta Disneya. Ważną dziedziną działalno- 24

25 ści zespołu jest także teatr instrumentalny wykorzystywanie przedmiotów codziennego użytku (kubeczków, zapalniczek, metalowych kubłów na śmieci) w charakterze instrumentów muzycznych. W 2017 roku, wraz ze zmianą nazwy, orkiestra przeniosła się do Warszawy, gdzie działa we współpracy z Dzielnicowym Domem Kultury na Zielonym Ursynowie. 25

26 23 lutego 2018, piatek, godz Mistrzowskie Recitale Fortepianowe Yuliya Yermalayeva (Białoruś) fortepian Jagienka Perlikiewicz-Kass prowadzenie koncertu Program: Michaił Glinka Wariacje e-moll na temat pieśni Alabjewa Słowik Siergiej Rachmaninow 5 Preludiów: - Ges-dur op. 23 nr 10 - g-moll op. 23 nr 5 - d-moll op.23 nr 3 - G-dur op.32 nr 5 - c-moll op. 23 nr 7 Aleksandr Skriabin Sonata Fis-dur op. 53 nr 5 Fryderyk Chopin: - Nokturn H-dur op. 62 nr 1 - Walc cis-moll op. 64 nr 2 - Walc A-dur op. 42 nr 5 - Ballada f-moll op. 52 nr 4 Franciszek Liszt: - Nokturn nr 4 Marzenia miłosne - Rapsodia hiszpańska Yuliya Yermalayeva fortepian Urodzona w Mińsku na Białorusi. W latach była uczennicą Białoruskiego Kolegium Muzycznego. W 2012 rozpoczęła studia w Białoruskiej Akademii Muzycznej w Mińsku w klasie prof. Natallii Tashchyliny. Na swoim koncie ma nagrody na wielu konkursach muzycznych.

27 Wśród jej osiągnięć wymienić można: Lipiec 2017 r. III nagroda na II Międzynarodowym Konkursie pianistycznym im. Krystiana Piczewskiego w Busku Zdroju; Pianistka z powodzeniem koncertuje z orkiestrami symfonicznymi jak i kameralnymi zarówno na Białorusi jak i wielu krajach europejskich. Wrzesień 2016 r. I nagroda na I Future Stars International Piano Competition by Connecticut Chopin Foundation, Inc. (USA) Luty 2016 r. Nagroda Złotego Parnasa 2016, Nagroda Publiczności oraz Nagroda Chopinowska im. Tatiany Szebanowej podczas XI Międzynarodowego Forum Pianistycznego Bieszczady bez granic w Sanoku. Sierpień 2015 r. Grand Prix na XV International Piano Competition «Music without borders» w kategorii Koncert na fortepian i orkiestrę kameralną Druskienniki, Litwa. Wrzesień 2014 r. II-ga nagroda na XLI DR. LUIS SIGALL International Musical Competition w Vina del Mar (Chile), Maj 2013 r. I nagroda na Russian Conservatory Alexandre SCRIABINE XIII Piano Competition w Paryżu. Artystka brała udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Mikhail Voskresenskyego, Alexeya Lubimova, Arkadyego Sevidova, Janusza Olejniczaka, Konrada Elsera, Marka Drewnowskiego, Eugena Indjica, Andrzej Jasińskiego i wielu innych. 27

28 Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej dyrygent Piotr Sułkowski I skrzypce II skrzypce altówki wiolonczele Natan Dondalski I koncertmistrz Monika Dondalska koncertmistrz Michał Marcol koncertmistrz Jan Dondalski Yuriy Rizun Olga Kłosowska Zbigniew Ciucias Dominika Krauze Viktoriya Krasyun Tomasz Jabłoński Monika Kościelna Ewa Wiśniewska Paulina Kamrowska Marta Pawłowska Anna Mrachacz Marta Rusiniak Lucyna Dobrychłop Krzysztof Danielewicz Katarzyna Składanek Maksymilian Cybowski Lech Grzegorzewski Marina Piwecka Daniela Wojtyłowicz Urszula Ogórek Piotr Stolarz Dorota Michalska Katarzyna Lorek Jacek Szwec Anna Perkowska Justyna Ostrowska Joanna Korczin Fily Katrin Diakité Anna Tarnowska Krzysztof Koziatek koncertmistrz Paweł Panasiuk Barbara Pirogowicz Ewa Gawrońska Sylwia Bronecka-Bednarczyk Magdalena Niedźwiedź Agnieszka Połubińska Agnieszka Szulc Magdalena Grędzińska Esperanza Hernandez kontrabasy flety oboje klarnety Maciej Niedźwiedź Tadeusz Korpal Ewald Wawrzyniuk Bartosz Bukowian Anna Kłosowska-Gryc Aleksandra Zamojska Daria Falkiewicz Agnieszka Zwolska Mateusz Kubański Zofia Radwańska Cezary Gryc Dominik Jastrzębski Karolina Wiak-Rembowska fagoty waltornie trąbki puzony Roman Kuźniak Beniamin Lewi Aleksandra Zakrzewska Emilia Jarmoszewicz Józef Morusiewicz Paweł Szulc Michał Kowalewski Sergio Mondejar Alarcon Tomasz Ambrożuk Paweł Hulisz Michał Tyrański Damian Marat Szymon Kamrowski Henryk Zinkiewicz Aleksander Miśnikiewicz Rafał Krauze Eiko Hasegawa tuba perkusja harfa fortepian Grzegorz Dybała Sławomir Horodyski Jan Burzyński Mateusz Zawadzki Małgorzata Buczek Agnieszka Panasiuk inspektor orkiestry Paweł Szulc bibliotekarz Ewa Gawrońska stroiciel fortepianów Piotr Jurga 28

29 Dyrektor naczelny i artystyczny Piotr Sułkowski Przedsprzedaż i sprzedaż biletów prowadzi kasa biletowa Filharmonii ul. Bartosza Głowackiego 1 poniedziałek-piątek: godz oraz dwie godziny przed koncertem Omówienie programów: Janusz Ciepliński Korekta: Biuro Koncertowe Filharmonii Sponsorzy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej Patroni medialni Z uwagi na prawa autorskie przypominamy o całkowitym zakazie fotografowania oraz nagrywania dźwięku i obrazu podczas koncertu Prosimy o wyłączenie telefonów komórkowych