Zał Nr 7 cz.3 SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT. REMONT NAWIERZCHNI Z śuśla PALENISKOWEGO

Transkrypt

1 Zał Nr 7 cz.3 SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT REMONT NAWIERZCHNI Z śuśla PALENISKOWEGO

2 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem remontu nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego Zakres stosowania OST Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach gminnych Zakres robót objętych OST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem i odbiorem remontu nawierzchni przy uŝyciu ŜuŜla paleniskowego. Remont nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego moŝna wykonywać na drogach obciąŝonych ruchem bardzo lekkim i lekkim, odpowiadających kategorii ruchu KR1 według Katalogu typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, GDDP Najkorzystniej jest wykonywać ją w okolicach, w których dostępny jest ŜuŜel paleniskowy, przydatny do budowy Określenia podstawowe śuŝel paleniskowy (szlak, lesz) - materiał pozostający po spaleniu węgla lub koksu w paleniskach rusztowych bądź komorowych Nawierzchnia z ŜuŜla paleniskowego - nieulepszona nawierzchnia drogowa, której warstwa ścieralna jest wykonana z ŜuŜla paleniskowego Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt MATERIAŁY 2.1. Materiały do wykonania nawierzchni śuŝel paleniskowy śuŝel paleniskowy moŝe pochodzić z: zakładów przemysłowych (np. elektrowni, elektrociepłowni), kotłowni lokalnych, parowozowni itp. Najkorzystniejsze są ŜuŜle pochodzące z wielkich zakładów przemysłowych, gdzie uŝywa się zwykle jednego gatunku węgla, spalanego moŝliwie dokładnie. Mniejszą wartość mają ŜuŜle z parowozów kolejowych, zaopatrywanych w czasie jazdy w róŝne gatunki węgla, który nie spala się dokładnie. śuŝel paleniskowy ma postać ciemnych, niekiedy czarnych, porowatych lub zeszklonych brył i skrzepów. śuŝel paleniskowy świeŝy zawiera: a) ŜuŜel właściwy (spieczone i zlepione substancje mineralne węgla), b) popiół (cząstki pylaste przepalone, lecz nie spieczone o wymiarze ziaren poniŝej 0,5 mm, c) ziarna nieprzepalone (resztki skały płonnej, pęczniejące pod wpływem wody), d) cząstki niecałkowicie spalonego węgla. śuŝel paleniskowy moŝe być wykorzystany do remontu nawierzchni dopiero po spaleniu resztek węgla, powstaniu popiołu, unieszkodliwieniu wapna i siarki, co dokonuje się na hałdzie, gdzie na skutek nawilgocenia, zamroŝenia, odmroŝenia i wyschnięcia część ŜuŜla ulegnie rozpadowi ( zlasuje się ). Najkorzystniejszym okresem składowania ŜuŜla na hałdzie jest okres jesieni, zimy i wiosny. Do budowy nawierzchni naleŝy pobierać ŜuŜel bez zanieczyszczeń innymi odpadami, np. gruntem, śmieciami, gruzem, odpadami chemicznymi, drewnem, Ŝelazem itp., co moŝe spotykać się na hałdach. Zaleca się, aby ŜuŜel paleniskowy był: składowany na hałdzie, co najmniej przez 1 rok, przesiany przez sito o oczkach 2 mm i zawartość części drobnych (popiołu) nie była większa od 15%, przesortowany na frakcje drobniejsze od 15 mm i większe od 15 mm,

3 rozdrobniony (np. rozbity młotem) w zakresie duŝych stopionych brył ŜuŜla, tak aby otrzymać z nich ziarna o wielkości 6 8 cm Inne materiały Do materiałów innych stosowanych przy budowie nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego mogą naleŝeć: a) piasek gruboziarnisty lub Ŝwirek mający lepiszcze gliniaste lub Ŝelaziste, wymieniony w pkcie niniejszej specyfikacji, b) ew. środki do zaimpregnowania nawierzchni, wymienione w zał. 2 niniejszej specyfikacji, c) woda stosowana przy wałowaniu nawierzchni (kaŝda czysta woda z rzek, jezior, stawów i innych zbiorników otwartych oraz woda studzienna i wodociągowa; nie naleŝy stosować wody z widocznymi zanieczyszczeniami, np. śmieciami, roślinnością wodną, odpadami przemysłowymi, kanalizacyjnymi itp.). 3. SPRZĘT 3.1. Sprzęt stosowany do wykonania nawierzchni Wykonawca przystępujący do wykonania remontu nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego powinien wykazać się moŝliwością korzystania z następującego sprzętu: samochodów wywrotek, samochodów skrzyniowych, ciągników z przyczepami skrzyniowymi, równiarek, spycharek, cystern do wody, szablonu ciągnionego, walca ogumionego, walca gładkiego, walca wibracyjnego lub wibratora płytowego. 4. TRANSPORT 4.1. Transport materiałów śuŝel paleniskowy i pozostałe materiały moŝna przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed pyleniem, rozsegregowaniem, nadmiernym wysuszeniem. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Zasady wykonywania nawierzchni Konstrukcja i sposób wykonania remontu nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego powinny być zgodne ze SST, a w przypadku braku wystarczających ustaleń, moŝna przyjmować: grubość i konstrukcję nawierzchni według ustaleń z Zamawiającym, sposób wykonania - według ustaleń z Zamawiającym 5.3. Sposoby wykonania nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego śuŝel paleniskowy moŝna stosować do dróg przeznaczonych dla ruchu lekkiego jako: dodatek szkieletowy, rozsypywany na drogach gruntowych o podłoŝu gliniastym i wciskany pod wpływem działania kół pojazdów w grunt, samodzielną nawierzchnię, ułoŝoną na uprzednio wyprofilowanym podłoŝu. dowóz ŜuŜla i układanie go w pryzmy na poboczach lub bezpośrednio warstwami na wzmacnianej drodze; rozścielenie ŜuŜla - układanego w pryzmach za pomocą równiarek, lekkich spycharek lub ręcznie przy zachowaniu odpowiedniej wilgotności (po deszczu lub polewając wodą); zagęszczenie rozsypanej warstwy ŜuŜla, z początku lekkimi i średnimi walcami przyczepnymi lub samobieŝnymi, następnie przez ruch pojazdów eksploatujących drogę; powtórne rozłoŝenie warstwy ŜuŜla i zagęszczenie, gdy poprzednia warstwa zostanie wciśnięta w grunt rodzimy tworzący koronę drogi.

4 Grubość warstwy ulepszanej naleŝy ustalać doświadczalnie, pamiętając, Ŝe po uwałowaniu zmniejsza się ona o 25 30% Wykonanie samodzielnej nawierzchni z ŜuŜla paleniskowego Zalecenia wstępne Nawierzchnia z ŜuŜla paleniskowego przy grubości nie przekraczającej 15 cm moŝe być wykonywana jednowarstwowo, nawierzchnię grubszą, np. 25 cm, naleŝy wykonywać w dwóch warstwach, a grubości 40 cm w większej liczbie warstw. Wymiary największego ziarna kruszywa ŜuŜlowego nie powinny przekraczać 0,5 grubości układanej warstwy kruszywa, chociaŝ naleŝy uwzględniać, Ŝe ŜuŜel paleniskowy dość łatwo ulega rozdrobnieniu pod wpływem wałowania. Zbyt duŝe stopione bryły ŜuŜla, nie rozpadające się przy wałowaniu, naleŝy rozbijać młotem lub odrzucać. W przypadku, gdy dokumentacja projektowa lub SST przewiduje wykonanie warstwy odsączającej lub podbudowy pod nawierzchnię z ŜuŜla paleniskowego, powinna ona odpowiadać wymaganiom: OST D [3], dla warstwy odsączającej, OST D [4], dla podbudów z kruszyw stabilizowanych mechanicznie, OST D [5], dla podbudów z kruszyw stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi, innych OST, zgodnie z ustaleniami indywidualnymi. Nawierzchnie z ŜuŜla paleniskowego mogą być wykonywane sposobem powierzchniowym i sposobem korytowym Sposób powierzchniowy wykonania nawierzchni Na wyprofilowanym podłoŝu w kierunku podłuŝnym i uformowanym poprzecznie ze spadkiem (np. 4%), po jego zagęszczeniu, rozsypuje się jedną lub dwie warstwy ŜuŜla i wałuje kolejno kaŝdą z nich przy jednoczesnym polewaniu wodą. Przy nawierzchniach dwuwarstwowych, na warstwę dolną uŝywa się ŜuŜla o grubszym uziarnieniu, o frakcjach od a nawet 100 mm. Na warstwę górną uŝywa się ŜuŜla drobniejszego o uziarnieniu 2 30 mm. Pyły ŜuŜlowe są niepoŝądane ze względu na duŝe pylenie zawierającej je nawierzchni. Wałowanie prowadzi się gładkimi lub ogumionymi walcami lekkimi o masie 3 6 Mg. Rozsypując warstwę ŜuŜla naleŝy pamiętać, Ŝe przy zagęszczaniu osiadają one przynajmniej o 30%. Zagęszczenie nawierzchni o przekroju daszkowym naleŝy rozpoczynać od krawędzi i stopniowo przesuwać pasami podłuŝnymi częściowo nakładającymi się w kierunku jej osi. Zagęszczenie nawierzchni o jednostronnym spadku naleŝy rozpoczynać od dolnej krawędzi i przesuwać pasami podłuŝnymi, częściowo nakładającymi się, w kierunku górnej krawędzi. W celu uniknięcia kurzu, wytwarzanego wskutek nadmiernej ścieralności ŜuŜla, bezpośrednio po uwałowaniu nawierzchni jest wskazane jej zaszlamowanie, tj. pokrycie cienką warstwą (1 2 cm) gruboziarnistego piasku o lepiszczu gliniastym lub Ŝelazistym. Warstwę tę naleŝy obficie polać wodą, a po jej wsiąknięciu ponownie uwałować. MoŜna teŝ zastosować inny sposób zabezpieczenia przed kurzem, przez zaimpregnowanie nawierzchni asfaltem lub higroskopijnymi środkami chemicznymi, metodami podanymi w zał. 2, pod warunkiem zaakceptowania ich przez InŜyniera. 7. OBMIAR ROBÓT 7.1. Jednostka obmiarowa Jednostką obmiarową jest 1 tona wbudowanego materiału. 8. PODSTAWA PŁATNOŚCI Podstawą płatności jest protokół odbioru oraz faktura. 9. Cena jednostki obmiarowej Cena jednostkowa obejmuje:

5 prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, dostarczenie materiałów i sprzętu, wykonanie remontu nawierzchni, odwiezienie sprzętu.