SPECYFIKACJA TECHNICZNA. dla. Remontu nawierzchni dróg gminnych w Chybiu

Transkrypt

1 SPECYFIKACJA TECHNICZNA dla Remontu nawierzchni dróg gminnych w Chybiu Remonty cząstkowe nawierzchni w tłuczniu Nawierzchnie w tłuczniu uzupełnienie klińcem Nawierzchnie w żużlu paleniskowym, pospółka żwirowa Nawierzchnie w żużlu wielkopiecowym - (zamiennie kora asfaltowa) Inwestor: Urząd Gminy w Chybiu Chybie ul, Bielska 78 maj, 2011.r 1

2 SPIS TREŚCI: 1. D KORYTO WRAZ Z PROFILOWANIEM I ZAGĘSZCZANIEM PODŁOŻA 3 2. D PODBUDOWA Z KRUSZYWA ŁAMANEGO STABILIZOWANEGO MECHANICZNIE 8 3. D a REMONT CZĄSTKOWY NAWIERZCHNI TŁUCZNIOWEJ D ŚCINANIE I UZUPEŁNIANIE POBOCZY D a NAWIERZCHNIA Z ŻUŻLA PALENISKOWEGO D WYRÓWNANIE PODBUDOWY TŁUCZNIEM D PODBUDOWA Z ŻUŻLA WIELKOPIECOWEGOSTABILIZOWANEGO MECHANICZNIE 39 (ZAMIENNIE KORA ASFALTOWA) 2

3 D KORYTO WRAZ Z PROFILOWANIEM I ZAGĘSZCZANIEM PODŁOŻA 3

4 1. WSTĘP 2. materiały 3. sprzęt 4. transport 5. wykonanie robót 6. kontrola jakości robót 7. obmiar robót 8. odbiór robót 9. podstawa płatności 10. przepisy związane SPIS TREŚCI D KORYTO WRAZ Z PROFILOWANIEM ZAGĘSZCZANIEM PODŁOŻA 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonywaniem koryta wraz z profilowaniem i zagęszczaniem podłoża gruntowego Zakres stosowania OST Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich. Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych Zakres robót objętych OST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem koryta przeznaczonego do ułożenia konstrukcji nawierzchni Określenia podstawowe Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w OST D-M Wymagania ogólne pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt MATERIAŁY 3. SPRZĘT Nie występują Ogólne wymagania dotyczące sprzętu Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Sprzęt do wykonania robót Wykonawca przystępujący do wykonania koryta i profilowania podłoża powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu: równiarek lub spycharek uniwersalnych z ukośnie ustawianym lemieszem; Inżynier może dopuścić wykonanie koryta i profilowanie podłoża z zastosowaniem spycharki z lemieszem ustawionym prostopadle do kierunku pracy maszyny, koparek z czerpakami profilowymi (przy wykonywaniu wąskich koryt), walców statycznych, wibracyjnych lub płyt wibracyjnych. Stosowany sprzęt nie może spowodować niekorzystnego wpływu na właściwości gruntu podłoża. 4

5 4. TRANSPORT 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Transport materiałów Wymagania dotyczące transportu materiałów podano w OST D , D , D pkt WYKONANIE ROBÓT 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Warunki przystąpienia do robót Wykonawca powinien przystąpić do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczenia podłoża bezpośrednio przed rozpoczęciem robót związanych z wykonaniem warstw nawierzchni. Wcześniejsze przystąpienie do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczania podłoża,jest możliwe wyłącznie za zgodą Inżyniera, w korzystnych warunkach atmosferycznych. W wykonanym korycie oraz po wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu nie może odbywać się ruch budowlany, niezwiązany bezpośrednio z wykonaniem pierwszej warstwy nawierzchni Wykonanie koryta Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania koryta w planie i profilu powinny być wcześniej przygotowane. Paliki lub szpilki należy ustawiać w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera. Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie większych niż co 10 metrów. Rodzaj sprzętu, a w szczególności jego moc należy dostosować do rodzaju gruntu, w którym prowadzone są roboty i do trudności jego odspojenia. Koryto można wykonywać ręcznie, gdy jego szerokość nie pozwala na zastosowanie maszyn, na przykład na poszerzeniach lub w przypadku robót o małym zakresie. Sposób wykonania musi być zaakceptowany przez Inżyniera. Grunt odspojony w czasie wykonywania koryta powinien być wykorzystany zgodnie z ustaleniami dokumentacji projektowej i SST, tj. wbudowany w nasyp lub odwieziony na odkład w miejsce wskazane przez Inżyniera. Profilowanie i zagęszczenie podłoża należy wykonać zgodnie z zasadami określonymi w pkt Profilowanie i zagęszczanie podłoża Przed przystąpieniem do profilowania podłoże powinno być oczyszczone ze wszelkich zanieczyszczeń. Po oczyszczeniu powierzchni podłoża należy sprawdzić, czy istniejące rzędne terenu umożliwiają uzyskanie po profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoża. Zaleca się, aby rzędne terenu przed profilowaniem były o co najmniej 5 cm wyższe niż projektowane rzędne podłoża. Jeżeli powyższy warunek nie jest spełniony i występują zaniżenia poziomu w podłożu przewidzianym do profilowania, Wykonawca powinien spulchnić podłoże na głębokość zaakceptowaną przez Inżyniera, dowieźć dodatkowy grunt spełniający wymagania obowiązujące dla górnej strefy korpusu, w ilości koniecznej do uzyskania wymaganych rzędnych wysokościowych i zagęścić warstwę do uzyskania wartości wskaźnika zagęszczenia, określonych w tablicy 1. Do profilowania podłoża należy stosować równiarki. Ścięty grunt powinien być wykorzystany w robotach ziemnych lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera. Bezpośrednio po profilowaniu podłoża należy przystąpić do jego zagęszczania. Zagęszczanie podłoża należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od podanego w tablicy 1. Wskaźnik zagęszczenia należy określać zgodnie z BN-77/ [5]. Tablica 1. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia podłoża (I s ) Minimalna wartość I s dla: Strefa Autostrad i dróg Innych dróg korpusu ekspresowych Ruch ciężki Ruch mniejszy od ciężkiego i bardzo ciężki Górna warstwa o grubości 20 cm 1,03 1,00 1,00 Na głębokości od 20 do 50 cm od powierzchni podłoża 1,00 1,00 0,97 W przypadku, gdy gruboziarnisty materiał tworzący podłoże uniemożliwia przeprowadzenie badania zagęszczenia, kontrolę zagęszczenia należy oprzeć na metodzie obciążeń płytowych. Należy określić pierwotny i wtórny moduł odkształcenia podłoża według BN-64/ [3]. Stosunek wtórnego i pierwotnego modułu odkształcenia nie powinien przekraczać 2,2. 5

6 +10%. Wilgotność gruntu podłoża podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od -20% do 5.5. Utrzymanie koryta oraz wyprofilowanego i zagęszczonego podłoża Podłoże (koryto) po wyprofilowaniu i zagęszczeniu powinno być utrzymywane w dobrym stanie. Jeżeli po wykonaniu robót związanych z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża nastąpi przerwa w robotach i Wykonawca nie przystąpi natychmiast do układania warstw nawierzchni, to powinien on zabezpieczyć podłoże przed nadmiernym zawilgoceniem, na przykład przez rozłożenie folii lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera. Jeżeli wyprofilowane i zagęszczone podłoże uległo nadmiernemu zawilgoceniu, to do układania kolejnej warstwy można przystąpić dopiero po jego naturalnym osuszeniu. Po osuszeniu podłoża Inżynier oceni jego stan i ewentualnie zaleci wykonanie niezbędnych napraw. Jeżeli zawilgocenie nastąpiło wskutek zaniedbania Wykonawcy, to naprawę wykona on na własny koszt. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Badania w czasie robót Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoża podaje tablica 2. Tablica 2. Lp. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanego koryta i wyprofilowanego podłoża Wyszczególnienie badań i pomiarów 1 Szerokość koryta 10 razy na 1 km Minimalna częstotliwość badań i pomiarów 2 Równość podłużna co 20 m na każdym pasie ruchu 3 Równość poprzeczna 10 razy na 1 km 4 Spadki poprzeczne *) 10 razy na 1 km 5 Rzędne wysokościowe 6 7 Ukształtowanie osi w planie *) Zagęszczenie, wilgotność gruntu podłoża co 25 m w osi jezdni i na jej krawędziach dla autostrad i dróg ekspresowych, co 100 m dla pozostałych dróg co 25 m w osi jezdni i na jej krawędziach dla autostrad i dróg ekspresowych, co 100 m dla pozostałych dróg w 2 punktach na dziennej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 600 m 2 *) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych Szerokość koryta (profilowanego podłoża) cm. Szerokość koryta i profilowanego podłoża nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm i Równość koryta (profilowanego podłoża) 04 [4]. Nierówności podłużne koryta i profilowanego podłoża należy mierzyć 4-metrową łatą zgodnie z normą BN-68/8931- Nierówności poprzeczne należy mierzyć 4-metrową łatą. Nierówności nie mogą przekraczać 20 mm Spadki poprzeczne 0,5%. Spadki poprzeczne koryta i profilowanego podłoża powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją Rzędne wysokościowe Różnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi koryta lub wyprofilowanego podłoża i rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać +1 cm, -2 cm Ukształtowanie osi w planie 6

7 Oś w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż 3 cm dla autostrad i dróg ekspresowych lub więcej niż 5 cm dla pozostałych dróg Zagęszczenie koryta (profilowanego podłoża) Wskaźnik zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoża określony wg BN-77/ [5] nie powinien być mniejszy od podanego w tablicy 1. Jeśli jako kryterium dobrego zagęszczenia stosuje się porównanie wartości modułów odkształcenia, to wartość stosunku wtórnego do pierwotnego modułu odkształcenia, określonych zgodnie z normą BN-64/ [3] nie powinna być większa od 2,2. Wilgotność w czasie zagęszczania należy badać według PN-B [2]. Wilgotność gruntu podłoża powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od -20% do + 10% Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami koryta (profilowanego podłoża) Wszystkie powierzchnie, które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od określonych w punkcie 6.2 powinny być naprawione przez spulchnienie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównanie i powtórne zagęszczenie. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne. 7. OBMIAR ROBÓT 7.1. Ogólne zasady obmiaru robót Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Jednostka obmiarowa Jednostką obmiarową jest m 2 (metr kwadratowy) wykonanego i odebranego koryta. 8. ODBIÓR ROBÓT Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt 8. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacja projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Cena jednostki obmiarowej Cena wykonania 1 m 2 koryta obejmuje: prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem, załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład lub nasyp, profilowanie dna koryta lub podłoża, zagęszczenie, utrzymanie koryta lub podłoża, przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE Normy 1. PN-B Grunty budowlane. Badania próbek gruntu 2. PN-/B Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności 3. BN-64/ Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą 4. BN-68/ Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą 5. BN-77/ Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu 7

8 D PODBUDOWA Z KRUSZYWA ŁAMANEGO STABILIZOWANEGO MECHANICZNIE 8

9 1. WSTĘP 2. materiały 3. sprzęt 4. transport 5. wykonanie robót 6. kontrola jakości robót 7. OBMIAR ROBÓT 8. ODBIÓR ROBÓT 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 10. przepisy związane SPIS TREŚCI D PODBUDOWA Z KRUSZYWA ŁAMANEGO STABILIZOWANEGO MECHANICZNIE 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania ogólne dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonywaniem podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie Zakres stosowania OST Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich. Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych Zakres robót objętych OST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie. Ustalenia zawarte są w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Określenia podstawowe Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie - jedna lub więcej warstw zagęszczonej mieszanki, która stanowi warstwę nośną nawierzchni drogowej Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz z definicjami podanymi w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Rodzaje materiałów Materiałem do wykonania podbudowy z kruszyw łamanych stabilizowanych mechanicznie powinno być kruszywo łamane, uzyskane w wyniku przekruszenia surowca skalnego lub kamieni narzutowych i otoczaków albo ziarn żwiru większych od 8 mm. 9

10 Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny Wymagania dla materiałów Uziarnienie kruszywa Uziarnienie kruszywa powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Właściwości kruszywa Kruszywo powinno spełniać wymagania określone w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt SPRZĘT Wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt TRANSPORT Wymagania dotyczące transportu podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt WYKONANIE ROBÓT Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Przygotowanie podłoża Przygotowanie podłoża powinno odpowiadać wymaganiom określonym w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Wytwarzanie mieszanki kruszywa Mieszankę kruszywa należy wytwarzać zgodnie z ustaleniami podanymi w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt 5.3. Jeśli dokumentacja projektowa przewiduje ulepszanie kruszyw cementem, wapnem lub popiołami przy WP od 20 do 30% lub powyżej 70%, szczegółowe warunki i wymagania dla takiej podbudowy określi SST, zgodnie z PN-S [21] Wbudowywanie i zagęszczanie mieszanki kruszywa Ustalenia dotyczące rozkładania i zagęszczania mieszanki podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Odcinek próbny O ile przewidziano to w SST, Wykonawca powinien wykonać odcinki próbne, zgodnie z zasadami określonymi w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Utrzymanie podbudowy Utrzymanie podbudowy powinno odpowiadać wymaganiom określonym w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw, zgodnie z ustaleniami OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt

11 6.3. Badania w czasie robót Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów kontrolnych w czasie robót podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Wymagania dotyczące cech geometrycznych podbudowy Częstotliwość oraz zakres pomiarów podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami podbudowy Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami podbudowy podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt OBMIAR ROBÓT 7.1. Ogólne zasady obmiaru robót Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Jednostka obmiarowa Jednostką obmiarową jest m 2 (metr kwadratowy) wykonanej i odebranej podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie. 8. ODBIÓR ROBÓT Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt PODSTAWA PŁATNOŚCI 9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt Cena jednostki obmiarowej Cena wykonania 1 m 2 podbudowy obejmuje: prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, sprawdzenie i ewentualną naprawę podłoża, przygotowanie mieszanki z kruszywa, zgodnie z receptą, dostarczenie mieszanki na miejsce wbudowania, rozłożenie mieszanki, zagęszczenie rozłożonej mieszanki, przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych określonych w specyfikacji technicznej, utrzymanie podbudowy w czasie robót. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE Normy i przepisy związane podano w OST D Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne pkt

12 D a REMONT CZĄSTKOWY NAWIERZCHNI TŁUCZNIOWEJ 12

13 SPIS TREŚCI D a REMONT CZĄSTKOWY NAWIERZCHNI TŁUCZNIOWEJ 1. WSTĘP 2. MATERIAŁY 3. SPRZĘT 4. TRANSPORT 5. WYKONANIE ROBÓT 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 7. OBMIAR ROBÓT 8. ODBIÓR ROBÓT 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 10. PRZEPISY ZWIĄZANE 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej Zakres stosowania OST Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach, ulicach i placach Zakres robót objętych OST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem i odbiorem remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej, wykonanej na drogach miejscowego przeznaczenia. Po uzyskaniu zgody Inżyniera, ustalenia zawarte w niniejszej OST można stosować do napraw na większej powierzchni niż remont cząstkowy, np. przy odnowie nawierzchni Określenia podstawowe Nawierzchnia tłuczniowa - nawierzchnia twarda nieulepszona, której warstwa ścieralna wykonana jest z tłucznia bez użycia lepiszcza lub spoiwa Remont cząstkowy - naprawa pojedynczych uszkodzeń nawierzchni tłuczniowej o powierzchni do około 5 m Odnowa nawierzchni - naprawa nawierzchni, gdy uszkodzenia lub zużycie przekraczają 20-25% jej powierzchni, wykonana na całej szerokości i długości odcinka wymagającego naprawy Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi. polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M "Wymagania ogólne" [1] pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M "Wymagania ogólne" [1] pkt

14 2. MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt Materiały do wykonania robót Zgodność materiałów z dokumentacją projektową Materiały do wykonania remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej powinny być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej lub SST Rodzaje materiałów Jeśli dokumentacja projektowa lub SST nie ustala inaczej, to do remontu cząstkowego należy stosować następujące materiały: kruszywo łamane zwykłe: tłuczeń i kliniec, kruszywo do zamulenia górnej warstwy nawierzchni: miał lub piasek, wodę do skropienia podczas zagęszczania i zamulania. Materiał do wykonania remontu cząstkowego powinien odpowiadać wymaganiom OST D [4]. W przypadku braku wystarczających ustaleń, rodzaj materiału określa Inżynier na wniosek Wykonawcy. 3. SPRZĘT 3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu 3. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt 3.2. Sprzęt stosowany do wykonania robót Wykonawca przystępujący do remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej powinien wykazać się możliwością korzystania ze sprzętu określonego w OST D [4], z zastosowaniem sprzętu do rozebrania uszkodzonej nawierzchni, jak np.: młotków pneumatycznych, oskardów, łomów, drągów stalowych, konewek, wiader do wody, łopat, szpadli, ubijaków ręcznych itp. 4. TRANSPORT 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu pkt 4. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] 4.2. Transport materiałów Materiały kamienne można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami i nadmiernym wysuszeniem i zawilgoceniem. Podczas transportu kruszywa powinny być zabezpieczone przed wysypaniem, a kruszywa drobne - przed rozpyleniem. Sposób załadunku i rozładunku środków transportowych należy dostosować do wytrzymałości kamienia, aby nie dopuścić do obtłukiwania krawędzi. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt Zasady wykonywania robót Konstrukcja i sposób wykonania robót powinny być zgodne z dokumentacją projektową i SST. W przypadku braku wystarczających danych można korzystać z ustaleń podanych w niniejszej specyfikacji. 14

15 Podstawowe czynności przy wykonywaniu robót obejmują: roboty przygotowawcze, wykonanie remontu cząstkowego nawierzchni, roboty wykończeniowe Roboty przygotowawcze Przed przystąpieniem do robót należy, na podstawie dokumentacji projektowej, SST lub wskazań Inżyniera: ustalić lokalizację terenu robót, przeprowadzić czyszczenie nawierzchni z kurzu, błota i innych zanieczyszczeń, do odległości 0,5 0,7 m od krawędzi uszkodzenia, z usunięciem zanieczyszczeń poza koronę drogi. Zaleca się korzystanie z ustaleń OST D [2] w zakresie niezbędnym do wykonania robót przygotowawczych, a z ustaleń OST D a [3] w zakresie oczyszczenia nawierzchni Uszkodzenia nawierzchni, podlegające remontowi cząstkowemu Remontowi cząstkowemu podlegają uszkodzenia nawierzchni tłuczniowej, obejmujące: zapadnięcia i wyboje fragmentów nawierzchni, koleiny, powstające wzdłuż osi jezdni, osiadanie nawierzchni w miejscu przekopów (np. po przełożeniu urządzeń podziemnych), wadliwej jakości podłoża lub podbudowy, niewłaściwego odwodnienia, nierówności jezdni, spowodowane wysysaniem przez opony samochodów piasku, miału kamiennego, żwiru, klińca, itp. ze spoin, inne uszkodzenia, deformujące nawierzchnię w sposób odbiegający od jej prawidłowego stanu. Najdogodniejszą porą wykonywania remontów cząstkowych są okresy wilgotne na wiosnę i na jesieni. Wilgoć ułatwia zrywanie nawierzchni oraz zagęszczanie wykonanych łat. Z uwagi na wygodę ruchu zaleca się przeprowadzenie robót wczesną wiosną w celu umożliwienia pojazdom korzystania z równej nawierzchni przez cały okres lata i jesieni Wyznaczenie powierzchni remontu cząstkowego Powierzchnia przeznaczona do wykonania remontu cząstkowego powinna obejmować cały obszar uszkodzonej nawierzchni oraz część do niej przylegającą w celu łatwiejszego powiązania nawierzchni naprawianej z istniejącą. Większą liczbę uszkodzonych fragmentów nawierzchni, znajdujących się blisko siebie, łączy się w jeden duży fragment przeznaczony do remontu. Zaleca się, aby obrys dużych powierzchni do remontu miał ukośne nachylenie w stosunku do osi drogi. Przy wyznaczaniu powierzchni remontu należy uwzględnić potrzeby prowadzenia ruchu kołowego, decydując się w określonych przypadkach na remont, np. na połowie szerokości jezdni. Powierzchnię przeznaczoną do wykonania remontu cząstkowego akceptuje Inżynier Rozbiórka nawierzchni Poprzednio wyznaczoną nawierzchnię remontu cząstkowego oskarduje się ręcznie lub przy użyciu młotków pneumatycznych w taki sposób, aby uzyskać boczne ściany pionowe. Oskardowanie wykonuje się do głębokości wyboju. Dla ułatwienia oskardowania w okresie suchym - miejsca podlegające oskardowaniu polewa się wodą przynajmniej na jedną godzinę przed oskardowaniem. Przy wybojach o powierzchni większej niż 1 m 2 na dnie wyboju oskarduje się bruzdy o szerokości 6 8 cm i głębokości około 5 cm w kratę ukośną do osi drogi o bokach 0,3 0,7 m Wypełnienie wyboju materiałem Wyoskardowany luźny materiał należy z wyboju usunąć i przesortować za pomocą sit lub grabi na tłuczeń, kliniec, miał kamienny oraz części nieprzydatne do robót naprawczych. Miejsce przeznaczone do remontu należy dokładnie oczyścić i zwilżyć wodą. Na spód wyboju należy ułożyć przesortowany tłuczeń pochodzący z wyoskardowania pod warunkiem, że nie jest on zaokrąglony. Następnie układa się świeży tłuczeń, pochodzący z tego samego surowca skalnego, z 15

16 którego była wykonana nawierzchnia, w takiej ilości, aby ze względu na zagęszczenie, wystawał nad otaczającą nawierzchnię 1,5 2 cm. Tłuczeń powinien mieć wymiary mm lub mm zależnie od głębokości wyboju. Po obfitym zwilżeniu tłucznia, zagęszcza się go, postępując od krawędzi łaty ku środkowi. Zagęszczanie można wykonywać ubijakami ręcznymi, zagęszczarkami płytowymi lub przy dużej liczbie wybojów - lekkim walcem. Następnie należy rozścielić kliniec o wymiarach 12,8 20 mm z tego samego kamienia co tłuczeń. Można użyć również i stary kliniec z wyoskardowanej nawierzchni, który wykazuje lepsze właściwości cementujące. Kliniec po polaniu wodą ubija się lub wałuje. Następnie rozściela się kliniec o uziarnieniu 6,3 12,8 mm, ubija lub wałuje, obficie polewając wodą. W końcu, dla ochrony remontowanej powierzchni, pokrywa się ją miałem kamiennym 0 4 mm lub piaskiem gruboziarnistym (pożądane aby zawierał około 10% części gliniastych) i ponownie zalewa wodą. Remont cząstkowy powinien być tak wykonany, żeby łata wykazywała silne i całkowite złączenie ze starą nawierzchnią, a materiały kamienne wbudowane w łatę były silnie ze sobą zazębione i zaklinowane. Łata powinna być wykonana około 1 cm ponad otaczającą nawierzchnię, ze względu na komprymowanie pod ruchem Unikanie błędów przy wykonywaniu remontu cząstkowego Zaleca się przy wykonywaniu remontu cząstkowego unikanie następujących błędów: wycinania wyznaczonej do remontu powierzchni według prostych kształtów geometrycznych (np. prostokątów), gdyż zwiększa to powierzchnię łat i powoduje niepotrzebne niszczenie dobrze zachowujących się części starej nawierzchni, wycinania (oskardowania) zbyt głębokiego miejsc wybojów, gdyż głębokość oskardowania nie powinna być większa niż głębokość wyboju, z zastrzeżeniem, że głębokość po oskardowaniu powinna wynosić około 1,5 średnicy używanego do remontu tłucznia, nieoskardowania dna wybojów, gdyż powoduje to niedostateczne powiązanie warstwy tłucznia z istniejącą nawierzchnią, nieczyszczenia wyboju po oskardowaniu, gdyż tłuczeń sypany w kurz i błoto w wyboju ma trudności we właściwym zaklinowaniu się, niedostatecznego zagęszczania tłucznia wypełniającego wybój, gdyż tłuczeń luźny w wyboju zostanie w krótkim czasie rozrzucony kołami pojazdów, niepolewania wodą tłucznia i klińca podczas ubijania, gdyż tarcie między ziarnami kruszywa jest zbyt duże i tłuczeń nie daje się należycie zagęścić i tłuczeń zostanie wyrwany kołami samochodów, używania zamiast klińca niewłaściwego materiału klinującego (np. ziemi z poboczy), co spowodowane jest błędnie pojętą oszczędnością, a skutkuje stratą zwięzłości naprawionej łaty przez koła wyrywające z łaty tłuczeń, wykonywania powierzchni łaty równo z istniejącą nawierzchnią, gdyż po skomprymowaniu przez ruch łata znajdzie się poniżej nawierzchni, a w zagłębieniu zatrzyma się woda, powodując rozmakanie łaty i wyrywanie klińca przy przejeździe koła, podniesienia nadmiernego powierzchni łaty ponad istniejącą nawierzchnię, gdyż podniesienie pozostałe po zajeżdżeniu będzie niemiłe dla kierowców samochodów, używanie do remontu tłucznia i klińca o twardości różniącej się od twardości tłucznia w istniejącej nawierzchni, gdyż łata będzie ulegała mniejszemu lub większemu ścieraniu niż otaczająca jezdnia, co spowoduje niekorzystne zagłębienie lub podwyższenie nad jej powierzchnię, stosowania w łacie klińca z innego gatunku kamienia niż tłuczeń (innej twardości) co powoduje, że tłuczeń nie da się należycie zaklinować Roboty wykończeniowe Roboty wykończeniowe powinny być zgodne z dokumentacją projektową i SST. Do robót wykończeniowych należą prace związane z dostosowaniem wykonanych robót do istniejących warunków terenowych, takie jak: usunięcia urządzeń regulacji ruchu, 16

17 roboty porządkujące otoczenie terenu robót. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót 6. Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt 6.2. Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien: uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (certyfikaty na znak bezpieczeństwa, aprobaty techniczne, certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.), wykonać badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania robót, określone w pkcie 2. Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do akceptacji Badania w czasie robót 1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów, które należy wykonać w czasie robót podaje tablica Tablica 1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie robót Lp. Wyszczególnienie robót 1 Wyznaczenie powierzchni do robót Częstotliwość badań 1 raz Wartości dopuszczalne Tylko niezbędna powierzchnia 2 Roboty przygotowawcze Ocena ciągła Wg pktu 5 3 Remont cząstkowy nawierzchni Ocena ciągła Wg pktu 5 4 Roboty wykończeniowe Ocena ciągła Wg pktu Badania wykonanych robót Po zakończeniu robót należy ocenić wizualnie: wygląd zewnętrzny wykonanego remontu cząstkowego w zakresie wyglądu i prawidłowości wypełnienia łat w nawiązaniu do otaczającej nawierzchni, poprawność profilu podłużnego i poprzecznego, nawiązującego do otaczającej nawierzchni i umożliwiającego spływ powierzchniowy wód. 7. OBMIAR ROBÓT 7.1. Ogólne zasady obmiaru robót Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt Jednostka obmiarowa Jednostką obmiarową jest m 2 (metr kwadratowy) wykonanego remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej. 8. ODBIÓR ROBÓT Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt 8. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według pktu 6 dały wyniki pozytywne. 17

18 Odbiór tych robót powinien być zgodny z wymaganiami pktu 8.2 D-M Wymagania ogólne [1] oraz niniejszej OST. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt Cena jednostki obmiarowej Cena wykonania 1 m 2 remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej obejmuje: prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, przygotowanie podłoża, dostarczenie materiałów i sprzętu, wykonanie remontu cząstkowego nawierzchni tłuczniowej według ustaleń specyfikacji technicznej, przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w niniejszej specyfikacji technicznej, odwiezienie sprzętu. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE Ogólne specyfikacje techniczne (OST) 1. D-M Wymagania ogólne 2. D Roboty przygotowawcze 3. D a Oczyszczenie nawierzchni drogowej 4. D Nawierzchnia tłuczniowa Inne materiały Podręczniki i przepisy utrzymania dróg 18

19 D ŚCINANIE I UZUPEŁNIANIE POBOCZY 19

20 SPIS TREŚCI D ŚCINANIE I UZUPEŁNIANIE POBOCZY 1. WSTĘP 2. MATERIAŁY 3. SPRZĘT 4. TRANSPORT 5. WYKONANIE ROBÓT 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 7. OBMIAR ROBÓT 8. ODBIÓR ROBÓT 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 10. PRZEPISY ZWIĄZANE 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych ze ścinaniem i uzupełnianiem poboczy gruntowych Zakres stosowania OST Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich. Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych Zakres robót objętych OST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych ze ścinaniem zawyżonych poboczy i uzupełnianiem zaniżonych poboczy Określenia podstawowe Pobocze gruntowe - część korony drogi przeznaczona do chwilowego zatrzymania się pojazdów, umieszczenia urządzeń bezpieczeństwa ruchu i wykorzystywana do ruchu pieszych, służąca jednocześnie do bocznego oparcia konstrukcji nawierzchni Odkład - miejsce składowania gruntu pozyskanego w czasie ścinania poboczy Dokop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania uzupełnienia poboczy położone poza pasem drogowym Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M Wymagania ogólne pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt 1.5.

21 2. MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Rodzaje materiałów Rodzaje materiałów stosowanych do uzupełnienia poboczy podano w OST D Nawierzchnie gruntowe i D Nawierzchnia gruntowa naturalna. 3. SPRZĘT 3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Sprzęt do ścinania i uzupełniania poboczy Wykonawca przystępujący do wykonania robót określonych w niniejszej OST powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu: zrywarek, kultywatorów lub bron talerzowych, równiarek z transporterem (ścinarki poboczy), równiarek do profilowania, ładowarek czołowych, walców, płytowych zagęszczarek wibracyjnych, przewoźnych zbiorników na wodę. 4. TRANSPORT 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu 4. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt 4.2. Transport materiałów Przy wykonywaniu robót określonych w niniejszej OST, można korzystać z dowolnych środków transportowych przeznaczonych do przewozu gruntu. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Ścinanie poboczy Ścinanie poboczy może być wykonywane ręcznie, za pomocą łopat lub sprzętem mechanicznym wg pkt 3.2. Ścinanie poboczy należy przeprowadzić od krawędzi pobocza do krawędzi nawierzchni, zgodnie z założonym w dokumentacji projektowej spadkiem poprzecznym. Nadmiar gruntu uzyskanego podczas ścinania poboczy należy wywieźć na odkład. Miejsce odkładu należy uzgodnić z Inżynierem. Grunt pozostały w poboczu należy spulchnić na głębokość od 5 do 10 cm, doprowadzić do wilgotności optymalnej poprzez dodanie wody i zagęścić. Wskaźnik zagęszczenia określony zgodnie z BN-77/ [3], powinien wynosić co najmniej 0,98 maksymalnego zagęszczenia, według normalnej metody Proctora, zgodnie z PN-B [1].

22 5.3. Uzupełnianie poboczy W przypadku występowania ubytków (wgłębień) i zaniżenia w poboczach należy je uzupełnić materiałem o właściwościach podobnych do materiału, z którego zostały pobocza wykonane. Miejsce, w którym wykonywane będzie uzupełnienie, należy spulchnić na głębokość od 2 do 3 cm, doprowadzić do wilgotności optymalnej, a następnie ułożyć w nim warstwę materiału uzupełniającego w postaci mieszanek optymalnych określonych w OST D Nawierzchnia gruntowa naturalna. Wilgotność optymalną i maksymalną gęstość szkieletu gruntowego mieszanek należy określić laboratoryjnie, zgodnie z PN-B [1]. Zagęszczenie ułożonej warstwy materiału uzupełniającego należy prowadzić od krawędzi poboczy w kierunku krawędzi nawierzchni. Rodzaj sprzętu do zagęszczania musi być zaakceptowany przez Inżyniera. Zagęszczona powierzchnia powinna być równa, posiadać spadek poprzeczny zgodny z założonym w dokumentacji projektowej, oraz nie posiadać śladów po przejściu walców lub zagęszczarek. Wskaźnik zagęszczenia wykonany według BN-77/ [3] powinien wynosić co najmniej 0,98 maksymalnego zagęszczenia według normalnej próby Proctora, zgodnie z PN-B [1]. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca przeprowadzi badania gruntów proponowanych do uzupełnienia poboczy oraz opracuje optymalny skład mieszanki według OST D Nawierzchnie gruntowe, OST D Nawierzchnia gruntowa naturalna Badania w czasie robót Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie prowadzenia robót podano w tablicy 1. Tablica 1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów Lp. Wyszczególnienie badań 1 Uziarnienie mieszanki uzupełniającej 2 Wilgotność optymalna mieszanki uzupełniającej 3 Wilgotność optymalna gruntu w ściętym poboczu 4 Wskaźnik zagęszczenia na ścinanych lub uzupełnianych poboczach Częstotliwość badań Minimalna liczba badań na dziennej działce roboczej 2 próbki 2 próbki 2 próbki 2 razy na 1 km 6.4. Pomiar cech geometrycznych ścinanych lub uzupełnianych poboczy Częstotliwość oraz zakres pomiarów po zakończeniu robót podano w tablicy 2. Tablica 2. Częstotliwość oraz zakres pomiarów ścinanych lub uzupełnianych poboczy Lp. Wyszczególnienie Minimalna częstotliwość pomiarów

23 1 Spadki poprzeczne 2 razy na 100 m 2 Równość podłużna co 50 m 3 Równość poprzeczna Spadki poprzeczne poboczy Spadki poprzeczne poboczy powinny być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją 1% Równość poboczy Nierówności podłużne i poprzeczne należy mierzyć łatą 4-metrową wg BN-68/ [2]. Maksymalny prześwit pod łatą nie może przekraczać 15 mm. 7. OBMIAR ROBÓT 7.1. Ogólne zasady obmiaru robót Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Jednostka obmiarowa Jednostką obmiarową jest m 2 (metr kwadratowy) wykonanych robót na poboczach. 8. ODBIÓR ROBÓT Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt 8. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M Wymagania ogólne pkt Cena jednostki obmiarowej Cena wykonania 1 m 2 robót obejmuje: prace pomiarowe i przygotowawcze, oznakowanie robót, ścięcie poboczy i zagęszczenie podłoża, odwiezienie gruntu na odkład, dostarczenie materiału uzupełniającego, rozłożenie materiału, zagęszczenie poboczy, przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE Normy 1. PN-B Grunty budowlane. Badania laboratoryjne 2. BN-68/ Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą 3. BN-77/ Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu Inne materiały 4. Stanisław Datka, Stanisław Luszawski: Drogowe roboty ziemne.

24 D a NAWIERZCHNIA Z ŻUŻLA PALENISKOWEGO 2 4

25 SPIS TREŚCI 1. WSTĘP 2. MATERIAŁY 3. SPRZĘT 4. TRANSPORT 5. WYKONANIE ROBÓT 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 7. OBMIAR ROBÓT 8. ODBIÓR ROBÓT 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 10. PRZEPISY ZWIĄZANE 11. ZAŁĄCZNIKI 2 5

26 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem nawierzchni z żużla paleniskowego Zakres stosowania OST Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach Zakres robót objętych OST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem i odbiorem nawierzchni z żużla paleniskowego. Nawierzchnię z żużla paleniskowego można wykonywać na drogach obciążonych ruchem bardzo lekkim i lekkim, odpowiadających kategorii ruchu KR1 według Katalogu typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, GDDP Najkorzystniej jest wykonywać ją w okolicach, w których dostępny jest żużel paleniskowy, przydatny do budowy Określenia podstawowe Żużel paleniskowy (szlak, lesz) - materiał pozostający po spaleniu węgla lub koksu w paleniskach rusztowych bądź komorowych Nawierzchnia z żużla paleniskowego - nieulepszona nawierzchnia drogowa, której warstwa ścieralna jest wykonana z żużla paleniskowego Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt 2.

27 2.2. Materiały do wykonania nawierzchni Zgodność materiałów z dokumentacją projektową Materiały do wykonania nawierzchni z żużla paleniskowego powinny być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej lub SST Żużel paleniskowy Żużel paleniskowy może pochodzić z: zakładów przemysłowych (np. elektrowni, elektrociepłowni), kotłowni lokalnych, parowozowni itp. Najkorzystniejsze są żużle pochodzące z wielkich zakładów przemysłowych, gdzie używa się zwykle jednego gatunku węgla, spalanego możliwie dokładnie. Mniejszą wartość mają żużle z parowozów kolejowych, zaopatrywanych w czasie jazdy w różne gatunki węgla, który nie spala się dokładnie. Żużel paleniskowy ma postać ciemnych, niekiedy czarnych, porowatych lub zeszklonych brył i skrzepów. Żużel paleniskowy świeży zawiera: a) żużel właściwy (spieczone i zlepione substancje mineralne węgla), b) popiół (cząstki pylaste przepalone, lecz nie spieczone o wymiarze ziaren poniżej 0,5 mm, c) ziarna nieprzepalone (resztki skały płonnej, pęczniejące pod wpływem wody), d) cząstki niecałkowicie spalonego węgla. Żużel paleniskowy może być wykorzystany do budowy nawierzchni dopiero po spaleniu resztek węgla, powstaniu popiołu, unieszkodliwieniu wapna i siarki, co dokonuje się na hałdzie, gdzie na skutek nawilgocenia, zamrożenia, odmrożenia i wyschnięcia część żużla ulegnie rozpadowi ( zlasuje się ). Najkorzystniejszym okresem składowania żużla na hałdzie jest okres jesieni, zimy i wiosny. Do budowy nawierzchni należy pobierać żużel bez zanieczyszczeń innymi odpadami, np. gruntem, śmieciami, gruzem, odpadami chemicznymi, drewnem, żelazem itp., co może spotykać się na hałdach. Zaleca się, aby żużel paleniskowy był: składowany na hałdzie, co najmniej przez 1 rok, przesiany przez sito o oczkach 2 mm i zawartość części drobnych (popiołu) nie była większa od 15%, przesortowany na frakcje drobniejsze od 15 mm i większe od 15 mm, rozdrobniony (np. rozbity młotem) w zakresie dużych stopionych brył żużla, tak aby otrzymać z nich ziarna o wielkości 6 8 cm Inne materiały Do materiałów innych stosowanych przy budowie nawierzchni z żużla paleniskowego mogą należeć: a) a) materiały na podbudowę lub warstwę odsączającą, wymienione w pkcie niniejszej specyfikacji, b) b) piasek gruboziarnisty lub żwirek mający lepiszcze gliniaste lub żelaziste, wymieniony w pkcie niniejszej specyfikacji, c) c) ew. środki do zaimpregnowania nawierzchni, wymienione w zał. 2 niniejszej specyfikacji, d) d) woda stosowana przy wałowaniu nawierzchni (każda czysta woda z rzek, jezior, stawów i innych zbiorników otwartych oraz woda studzienna i wodociągowa; nie należy stosować wody z widocznymi zanieczyszczeniami, np. śmieciami, roślinnością wodną, odpadami przemysłowymi, kanalizacyjnymi itp.). 3. SPRZĘT 3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu 3. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt 3.2. Sprzęt stosowany do wykonania nawierzchni Wykonawca przystępujący do wykonania nawierzchni z żużla paleniskowego powinien wykazać 2 7

28 się możliwością korzystania z następującego sprzętu: samochodów wywrotek, samochodów skrzyniowych, ciągników z przyczepami skrzyniowymi, równiarek, spycharek, cystern do wody, szablonu ciągnionego, walca ogumionego, walca gładkiego, walca wibracyjnego lub wibratora płytowego. 4. TRANSPORT 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu pkt 4. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] 4.2. Transport materiałów Żużel paleniskowy i pozostałe materiały można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed pyleniem, rozsegregowaniem, nadmiernym wysuszeniem. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M Wymagania ogólne [1] pkt Zasady wykonywania nawierzchni Konstrukcja i sposób wykonania nawierzchni z żużla paleniskowego powinny być zgodne z dokumentacją techniczną i SST, a w przypadku braku wystarczających ustaleń, można przyjmować: grubość i konstrukcję nawierzchni - według załącznika 1, sposób wykonania - według ustaleń pktów niniejszej OST, pod warunkiem uzyskania akceptacji Inżyniera Sposoby wykonania nawierzchni z żużla paleniskowego Żużel paleniskowy można stosować do dróg przeznaczonych dla ruchu lekkiego jako: dodatek szkieletowy, rozsypywany na drogach gruntowych o podłożu gliniastym i wciskany pod wpływem działania kół pojazdów w grunt, samodzielną nawierzchnię, ułożoną na uprzednio wyprofilowanym podłożu Wzmacnianie żużlowym dodatkiem szkieletowym podłoża gliniastego Na wyprofilowaną nawierzchnię drogi gruntowej rozsypuje się warstwę materiału żużlowego grubości 3 5 cm, który pod działaniem kół pojazdów jest wciskany w grunt. Żużel nie powinien zawierać ziarn o frakcji > niż 50 mm. Jeśli jednak występują one w dużej ilości, a materiału jest pod dostatkiem, to należy rozważyć możliwość pogrubienia warstwy nawierzchni, co pozwoli na zużycie tych ziarn bez konieczności ich oddzielania i ewentualnego kruszenia. Rozsypywanie powtarza się kilkakrotnie aż do uzyskania dostatecznie zwartej i wytrzymałej nawierzchni. Zwykle ilość wprowadzonego materiału żużlowego wynosi 25 30% objętości nawierzchni. Jak wykazują doświadczenia, po dwóch lub trzech opisanych cyklach, na powierzchni drogi formuje się dostatecznie zwarta i wytrzymała warstwa żużla. W zależności od sprzętu jakim się dysponuje i ilości wykonywanych robót proces stopniowego żużlowania drogi gruntowej może przebiegać następująco: profilowanie korony lub koryta drogi równiarką w celu nadania odpowiednich pochyleń podłużnych i poprzecznych; dowóz żużla i układanie go w pryzmy na poboczach lub bezpośrednio warstwami na wzmacnianej drodze; rozścielenie żużla - układanego w pryzmach za pomocą równiarek, lekkich spycharek lub ręcznie 2 8

29 przy zachowaniu odpowiedniej wilgotności (po deszczu lub polewając wodą); zagęszczenie rozsypanej warstwy żużla, z początku lekkimi i średnimi walcami przyczepnymi lub samobieżnymi, następnie przez ruch pojazdów eksploatujących drogę; powtórne rozłożenie warstwy żużla i zagęszczenie, gdy poprzednia warstwa zostanie wciśnięta w grunt rodzimy tworzący koronę drogi. Grubość warstwy ulepszanej należy ustalać doświadczalnie, pamiętając, że po uwałowaniu zmniejsza się ona o 25 30% i nie powinna być mniejsza od wartości podanych w załączniku Wykonanie samodzielnej nawierzchni z żużla paleniskowego Zalecenia wstępne Nawierzchnia z żużla paleniskowego przy grubości nie przekraczającej 15 cm może być wykonywana jednowarstwowo, nawierzchnię grubszą, np. 25 cm, należy wykonywać w dwóch warstwach, a grubości 40 cm w większej liczbie warstw. Wymiary największego ziarna kruszywa żużlowego nie powinny przekraczać 0,5 grubości układanej warstwy kruszywa, chociaż należy uwzględniać, że żużel paleniskowy dość łatwo ulega rozdrobnieniu pod wpływem wałowania. Zbyt duże stopione bryły żużla, nie rozpadające się przy wałowaniu, należy rozbijać młotem lub odrzucać. W przypadku, gdy dokumentacja projektowa lub SST przewiduje wykonanie warstwy odsączającej lub podbudowy pod nawierzchnię z żużla paleniskowego, powinna ona odpowiadać wymaganiom: OST D [3], dla warstwy odsączającej, OST D [4], dla podbudów z kruszyw stabilizowanych mechanicznie, OST D [5], dla podbudów z kruszyw stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi, innych OST, zgodnie z ustaleniami indywidualnymi. Nawierzchnie z żużla paleniskowego mogą być wykonywane sposobem powierzchniowym i sposobem korytowym Sposób powierzchniowy wykonania nawierzchni Na wyprofilowanym podłożu w kierunku podłużnym i uformowanym poprzecznie ze spadkiem określonym w dokumentacji projektowej (np. 4%), po jego zagęszczeniu, rozsypuje się jedną lub dwie warstwy żużla i wałuje kolejno każdą z nich przy jednoczesnym polewaniu wodą. Przy nawierzchniach dwuwarstwowych, na warstwę dolną używa się żużla o grubszym uziarnieniu, o frakcjach od a nawet 100 mm. Na warstwę górną używa się żużla drobniejszego o uziarnieniu 2 30 mm. Pyły żużlowe są niepożądane ze względu na duże pylenie zawierającej je nawierzchni. Wałowanie prowadzi się gładkimi lub ogumionymi walcami lekkimi o masie 3 6 Mg. Grubość ostateczna nawierzchni nie powinna być mniejsza niż podana w dokumentacji projektowej (lub ew. w zał. 1), przy czym rozsypując warstwę żużla należy pamiętać, że przy zagęszczaniu osiadają one przynajmniej o 30%. Zagęszczenie nawierzchni o przekroju daszkowym należy rozpoczynać od krawędzi i stopniowo przesuwać pasami podłużnymi częściowo nakładającymi się w kierunku jej osi. Zagęszczenie nawierzchni o jednostronnym spadku należy rozpoczynać od dolnej krawędzi i przesuwać pasami podłużnymi, częściowo nakładającymi się, w kierunku górnej krawędzi. Zagęszczenie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia wymaganego w dokumentacji projektowej, SST lub OST. W celu uniknięcia kurzu, wytwarzanego wskutek nadmiernej ścieralności żużla, bezpośrednio po uwałowaniu nawierzchni jest wskazane jej zaszlamowanie, tj. pokrycie cienką warstwą (1 2 cm) gruboziarnistego piasku o lepiszczu gliniastym lub żelazistym. Warstwę tę należy obficie polać wodą, a 2 9