Adwentu), we Mszy czytanej 3. modlitwa: Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).

Transkrypt

1 3 grudnia 2016r. - Sobota ŚW. FRANCISZKA KSAWEREGO (Wyznawcy) S. Francisci Xaverii Confessoris - III classis Commemoratio: Sabbato infra Hebdomadam 3 grudnia - Sobota - kolor szat: biały - Św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy; (3. kl). Msza wł., Gloria, we wszystkich Mszach 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja zwykła. Albo: [Biała] Msza wotywna Rorate (wolno odprawić jedną Mszę) Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione). Albo: [Biała] Msza wotywna Adeamus o Niepokalanym Sercu Najśw. Maryi Panny (1. sobota miesiąca, wolno odprawić jedną Mszę w związku ze specjalnymi modlitwami na cześć tegoż Niepokalanego Serca NMP) Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), we Mszy czytanej 3. modlitwa: Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione). Święty Franciszek Ksawery jest uważany za największego misjonarza świata. Urodził się 7 IV 1506 r. w Hiszpanii, w kraju Basków na zamku Xavier /Nawarra/. Był synem doktora uniwersytetu w Bolonii, prezydenta Rady Królewskiej, Juana de Jasu i Marii. Po skończeniu szkoły elementarnej wyjechał Franciszek na Uniwersytet Paryski. Po uzyskaniu dyplomu i stopnia magistra przez krótki czas wykładał w College Domans-Beauvias, gdzie zapoznał się z bł. Piotrem Favre oraz ze św. Ignacym Loyolą. Wkrótce wszyscy zamieszkali w jednej celi, w której rozmawiali o swoich ideałach i zamierzeniach. Równocześnie z wykładami Franciszek rozpoczął na Sorbonie studia teologiczne, gdyż miał zamiar poświęcić się służbie Bożej. 15 VIII 1534 r. na Montmartre w kaplicy Męczenników wszyscy trzej przyjaciele oraz czterech innych kolegów złożyli śluby zakonne, poprzedzone ćwiczeniami duchowymi pod kierunkiem św. Ignacego. Dwa lata później wszyscy udali się do Wenecji i drogą morską mieli udać się do Ziemi Świętej. W oczekiwaniu na statek usługiwali w szpitalach i przytułkach. Wyjazd do Ziemi Świętej przedłużał się, gdyż Turcja nacierała na kraje Europy, a w jej rękach była ziemia Chrystusa. 15 III 1540 r. Franciszek wraz z małą grupą towarzyszy opuścił Rzym i udał się do Lizbony, by tam załatwić formalności związane z wyjazdem, równocześnie w wolnych chwilach głosząc słowo Boże. 7 IV 1541 r. opuścił Europą i udał się do Indii w charakterze legata papieskiego i wysłannika królewskiego. Po roku i miesiącu podróży 6 V 1542 r. św. Franciszek przybył do Goa, kolonii portugalskiej w Indiach. Święty od razu zajął się katechizacją dzieci i dorosłych, spowiedzią, odwiedzinami ubogich i chorych oraz kazaniami dla całego ludu. Dzięki pomocy św. Ignacego otworzył w Goa seminarium wyższe, duchowne, by mieć nowy dopływ kapłanów z ludności miejscowej. Nawiedził też, głosząc Słowo Boże, przylądek Komóryn, Trawarkon, Ceylon, wyspę Ambon. Wszędzie nauczał i nawracał ludzi do Boga, gdyż byli oni całkowicie pozbawieni wsparcia chrześcijańskiego. W 1549 r. św. Franciszek zdecydował się na podróż do Japonii. Pozyskał dla wiary ok Japończyków zostawiając im dwóch kapłanów dla rozwijania dalszej pracy, a sam powrócił do Indii. Wkrótce wyruszył do Chin. Bardzo trudna i ciężka podróż oraz zabójczy klimat spowodował, że Święty rozchorował się na wyspie Sancian i w nocy z 2 na 3 XII 1552 r. oddał Bogu ducha w 46 roku życia.

2 3 klasy Szaty białe INTROITUS: Świadczyłem o Twej prawdzie wobec królów, a nie wstydziłem się, i rozważałem Twoją naukę, bo bardzo ją pokochałem. Ps. Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy; bo miłosierdzie Jego nad nami utwierdzone, a wierność Pańska trwa na wieki. V. Chwała Ojcu. Ps 118,46-47 Loquébar de testimóniis tuis in conspéctu regum, et non confundébar: et meditábar in mandátis tuis, quæ diléxi nimis Ps 110,1-2 Laudáte Dóminum, omnes gentes, laudáte eum, omnes pópuli: quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius, et véritas Dómini manet in ætérnum. V. Glória Patri. ORATIO: Boże, któryś raczył przyłączyć do Twego Kościoła narody Indii dzięki nauczaniu i cudom świętego Franciszka, spraw łaskawie, abyśmy czcząc jego chwalebne Deus, qui Indiárum gentes beáti Francísci prædicatióne et miráculis Ecclésiæ tuæ aggregáre voluísti: concéde propítius; ut, cuius gloriósa zasługi, naśladowali również mérita venerámur, virtútum przykłady jego cnót. quoque imitémur exémpla. Wzbudź, prosimy Cię, Panie, potęgę Twoją i przybądź! Oto grozi nam niebezpieczeństwo wskutek Excita, quaesumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut grzechów naszych. Ty nas od ab imminéntibus peccatórum niego obroń i wyrwij, Ty nas zbaw przez wyzwolenie swoje. nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, Który żyjesz i królujesz. te liberánte salvári: Qui vivis. LECTIO: Rz 10,10-18 Bracia: Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, Fratres: Corde enim créditur ad iustítiam: ore autem conféssio fit ad salútem. Dicit enim Scriptúra: Omnis, qui credit in illum, non confundétur. Non enim est distínctio Iudaei et Græci: nam idem Dóminus ómnium, dives in omnes, qui ínvocant illum. Omnis enim, quicúmque invocáverit nomen Dómini, salvus erit. Quómo-

3 będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa. GRADUALE: Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie w domu Pańskim. V. By głosić z rana miłosierdzie Twoje, a wierność Twoją nocami. ALLELÚIA: Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który zniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec żywota. Alleluja. do ergo invocábunt, in quem non credidérunt? Aut quómodo credent ei, quem non audiérunt? Quómodo autem áudient sine prædicánte? Quómodo vero prædicábunt, nisi mittántur? sicut scriptum est: Quam speciósi pedes evangelizántium pacem, evangelizántium bona! Sed non omnes oboediunt Evangélio. Isaías enim dicit: Dómine, quis crédidit audítui nostro? Ergo fides ex audítu, audítus autem per verbum Christi. Sed dico: Numquid non audiérunt? Et quidem in omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum. Ps 91,13-14 Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur in domo Dómini. Ps 91,3 Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam, et veritátem tuam per noctem. Ps 1,12 Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui suffert tentatiónem: quóniam, cum probátus fúerit, accípiet corónam vitæ. Allelúia. EVANGELIUM: Mk 16,15-18 I rzekł do nich: «Idźcie na cały In illo témpore: Dixit Iesus świat i głoście Ewangelię wszelkiemu discípulis suis: Eúntes in stworzeniu! Kto uwierzy mundum univérsum, i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie prædicáte Evangélium omni creatúra. Qui crediderit, et potępiony. Tym zaś, którzy baptizátus fúerit, salvus erit: uwierzą, te znaki towarzyszyć qui vero non crediderit, condemnábitur. będą: w imię moje złe duchy będą Signa autem wyrzucać, nowymi językami eos, qui crediderint, hæc mówić będą; węże brać będą do sequántur: In nómine meo

4 rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». OFFERTORIUM: Z nim moja wierność i moja łaska; w moim imieniu moc jego wzrośnie. SECRETA: Prosimy Cię, wszechmogący Boże, spraw, aby nasza ofiara, którą Ci w pokorze składamy ku czci Twoich Świętych, była Tobie miła i oczyściła nasze ciała i dusze. Potężna moc tych darów poświęconych niech obmyje nas, Panie, i doprowadzi z czystszym sercem do Ciebie, który źródłem ich jesteś. PRAEFATIO COMMUNIS: Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu: COMMUNIO:. Błogosławiony sługa, którego Pan przyszedłszy znajdzie czu- dæmónia eiícient: linguis loquántur novis: serpéntes tollent: et si mortíferum quid bíberint, non eis nocébit: super ægros manus impónent, et bene habébunt. Ps 88,25 Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu eius. Præsta nobis, quaesumus, omnípotens Deus: ut nostræ humilitátis oblátio, et pro tuórum tibi grata sit honóre Sanctórum, et nos córpore páriter et mente puríficet. Hæc sacra nos, Dómine, poténti virtúte mundátos ad suum fáciant purióres veníre princípium. Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes: Mt 24,46-47 Beátus servus, quem, cum vénerit dóminus, invénerit

5 wającego: zaprawdę, powiadam wam, że postawi go nad wszystkimi dobrami swymi. POSTCOMMUNIO: Prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby pokarm niebieski, któryś my przyjęli, chronił nas od wszelkich przeciwności za wstawiennictwem świętego Franciszka, Twojego Wyznawcy. Daj nam, Panie, uzyskać miłosierdzie Twoje pośrodku świątyni Twojej, abyśmy z należytą czcią uprzedzali nadchodzącą uroczystość naszego Odkupienia. vigilántem: amen, dico vobis, super ómnia bona sua constítuet eum. Quaesumus, omnípotens Deus: ut, qui coeléstia aliménta percépimus, intercedénte beáto Francísco Confessóre tuo, per hæc contra ómnia advérsa muniámur. Suscipiámus, Dómine, misericórdiam tuam in médio templi tui: ut reparatiónis nostræ ventúra sollémnia cóngruis honóribus præcedámus.