O czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. czyli objawienia św. Małgorzaty Marii Alacoque apostołki Najświętszego Serca Pana Jezusa

Transkrypt

1 O czci Najświętszego Serca Pana Jezusa czyli objawienia św. Małgorzaty Marii Alacoque apostołki Najświętszego Serca Pana Jezusa

2 Paray-le Monial Paray-le Monial to niewielkie miasteczko położone w Burgundii regionie, który w średniowieczu stanowił centrum życia religijnego. Słynie jednak z wydarzeń, które miały miejsce w XVII wieku i stanowiły podwaliny praktyk religijnych trwających po dziś dzień Najokazalszą i najcenniejszą ozdobą miasteczka Paray-le Monial jest bez wątpienia kamienna bazylika zbudowana na przestrzeni XI i XII wieku przez zakonników z Cluny. W jej murach, a ściślej biorąc w niewielkiej kaplicy znajdującej się w cieniu słynnej romańskiej bazyliki miało miejsce objawienie, które przyczyniło się do zapoczątkowania nabożeństw pierwszopiątkowych oraz uroczystości ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.

3 "Ogromną łaskę wyświadczył mi Boski Oblubieniec..." Łaski objawienia doznała Małgorzata Maria Alacoque, która urodziła się 22 lipca 1647 roku w Lauthecour, miejscowości położonej ok. 30 km od Paray-le Monial. Małgorzata trafiła do kolegium klarysek w Charolles w wieku ośmiu lat, tuż po śmierci swego ojca, który osierocił siedmioro dzieci. Kiedy ciężko zachorowała musiała opuścić to miejsce i trafiła do apodyktycznego wuja. Przez cztery lata ciężkiej choroby dziewczynka dojrzewała duchowo i gorąco pragnęła poświęcić się Bogu. Marzenie to spełniło się dopiero w wieku 24 lat. W 1673 roku, w dwa lata po otrzymaniu habitu zakonnego, kiedy siostra Małgorzata adorowała Najświętszy Sakrament objawił jej się po raz pierwszy Jezus. Otworzył swoją pierś i powiedział: Moje Boskie Serce płonie tak silną miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych gorących płomieni, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie je rozlać za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi skarbami. Podczas tego objawienia Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je symbolicznie w swoim Sercu, a następnie oddał jej serce gorące.

4 To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem Mojej miłości Podczas drugiego objawienia siostra Małgorzata ujrzała Serce Boże na tronie. Serce jaśniało, jak słońce. Pan Jezus objawił jej wtedy, iż chce, aby w Kościele wprowadzono nowe nabożeństwo i wyjaśnił: To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem Mojej miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach. Przy kolejnym objawieniu Jezus ukazał się jaśniejący chwałą, ze stygmatami pięciu ran, błyszczącymi, jak słońce. Również z Jego świętej postaci biły promienie, a z piersi płomienie, jakby z gorejącego ogniska. Pan Jezusa rozwarł swoją pierś i ukazał Serce, które było źródłem tych promieni. Małgorzata usłyszała wówczas: Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a w zamian otrzymuje wzgardę i zapomnienie. Ty przynajmniej staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność. Jezus polecił Małgorzacie, by często, a zwłaszcza w pierwsze piątki miesiąca, przystępowała do Komunii świętej, a w każdą noc z czwartku na pierwszy piątek miesiąca uczestniczyła w Jego konaniu w Ogrójcu między godziną a Upadniesz na twarz i przepędzisz ze Mną jedną godzinę. Będziesz wzywała miłosierdzia Bożego dla uproszenia przebaczenia grzesznikom i będziesz się starała osłodzić mi choć trochę gorycz, jakiej doznałem powiedział Jezus.

5 Gdy Pan Jezus objawił się Małgorzacie po raz ostatni W 1675 roku Pan Jezus objawił się Małgorzacie po raz ostatni. Zażądał wówczas, żeby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był poświęcony jako osobne święto na uczczenie Jego Serca i na wynagrodzenie Mu przez Komunię świętą i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznawał, gdy w czasie oktawy był wystawiany na ołtarzach. W zamian za to obiecał Małgorzacie, że Jego Serce wyleje hojnie łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób Jego Sercu oddadzą cześć lub przyczynią się do rozszerzenia święta. Małgorzata, za każdym razem do głębi poruszona obrazem zranionego Serca Jezusa i jako świadek gorejącej miłości, jaką ono płonie, aż do śmierci głosiła powierzone jej orędzie.

6 podarował mi to Serce wraz z krzyżem swoim i swoją miłością Zmarła 17 października 1690 roku, a jej ciało pochowano na terenie klasztoru. W czasie procesu beatyfikacyjnego przeprowadzono ekshumację. Obecnie szczątki Świętej spoczywają w ołtarzu kaplicy klasztornej, pod relikwiarzem z jej woskową podobizną. Święto Serca Pana Jezusa zostało początkowo przez niektóre kręgi (np. jansenistów) uznane za herezję. Przez wiele lat milczała również Stolica Apostolska, pomimo próśb biskupów, bractw i zakonów. Pożądany skutek odniósł memoriał Episkopatu Polski, skierowany w 1765 roku do papieża Klemensa XIII. Papież zezwolił najpierw na obchodzenie święta wizytkom, a później całej Polsce. Wprawdzie papież Pius IX w 1856 roku uznał święto Serca Pana Jezusa w całym Kościele, to jednak beatyfikacja Służebnicy Bożej Małgorzaty Alacoque w 1864 roku, dokonana przez Piusa IX i kanonizacja w roku 1920 przez papieża Benedykta XV przyczyniły się do ostatecznej aprobaty tego święta. Jest ono ruchome, a tym roku będzie obchodzone 27 czerwca. Przyg. i opr.:as