OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA

Transkrypt

1 Załącznik nr 2 do SIWZ OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA Część I Dostawa licencji do oprogramowania: P/N Nazwa Ilość HZ7-ENC-100-C VMware Horizon 7 Enterprise : 100 Pack (CCU) 15 HZ7-ENC-100-P-SSS-C Production Support/ for VMware Horizon 7 Enterprise : 100 Pack (CCU) for 1 year 15 VR7-ADV-C VMware vrealize Suite 7 Advanced (Per PLU) 161 VR7-ADV-P-SSS-C Production Support/ VMware vrealize Suite 7 Advanced (Per PLU) for 1 year 161 VS6-EPL-C VMware vsphere 6 Enterprise Plus for 1 processor 161 VS6-EPL-P-SSS-C CF-CPU-B5-C CF-CPU-B5-P-SSS-C SVC-CR-20 Production Support/ VMware vsphere 6 Enterprise Plus for 1 processor for 1 year VMware Cloud Foundation (Per CPU) without vsphere and VSAN Production Support/ for VMware Cloud Foundation (Per CPU) without vsphere and VSAN for 1 year Consulting & Learning Credits - Prepaid Services PSO Credit Ww. licencje powinny zostać dostarczone z 12-miesięcznym wsparciem producenta. Warunki równoważności dla licencji: Wykonawcy mogą zaproponować produkty równoważne dla ww. rozwiązań, pod warunkiem dostarczenia produktów zapewniających niżej wymienione funkcjonalności: Serwerowa platforma wirtualizująca: Warstwa wirtualizacji musi być rozwiązaniem systemowym tzn. musi być zainstalowana bezpośrednio na sprzęcie fizycznym i nie może być częścią innego systemu operacyjnego. Warstwa wirtualizacji nie może dla własnych celów alokować więcej niż 200MB pamięci operacyjnej RAM serwera fizycznego. Oprogramowanie do wirtualizacji zainstalowane na serwerze fizycznym musi potrafić obsłużyć i wykorzystać procesory fizyczne wyposażone w 576 logicznych wątków oraz do 12TB pamięci fizycznej RAM. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość skonfigurowania maszyn wirtualnych procesorowych.

2 Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość skonfigurowania maszyn wirtualnych z możliwością przydzielenia do 6 TB pamięci operacyjnej RAM. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość skonfigurowania maszyn wirtualnych, z których każda może mieć 1-10 wirtualnych kart sieciowych. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość skonfigurowania maszyn wirtualnych, z których każda może mieć 32 porty szeregowe, 3 porty równoległe i 20 urządzeń USB. Rozwiązanie musi umożliwiać łatwą i szybką rozbudowę infrastruktury o nowe usługi bez spadku wydajności i dostępności pozostałych wybranych usług. Rozwiązanie musi w możliwie największym stopniu być niezależne od producenta platformy sprzętowej. Rozwiązanie musi wspierać następujące systemy operacyjne: MS-DOS 6.22, Windows XP, Windows Vista, Windows 2000, Windows Server 2003, Windows Server 2008, Windows Server 2012, Windows Server 2016, Windows 7, Windows 8, SLES 12, SLES 11, SLES 10, SLES 9, SLES 8, REHL 7, RHEL 6, RHEL 5, RHEL 4, RHEL 3, REHL Atomic 7, Solaris 11, Solaris 10, Solaris 9, Solaris 8, OS/2 Warp 4.0, Debian, CentOS, FreeBSD, Asianux, Mandriva, Ubuntu, SCO OpenServer, SCO Unixware, Mac OS X, Photon OS, ecommstation 1/2/2.1, Oracle Linux, CoreOS, NeoKylin. Rozwiązanie musi umożliwiać przydzielenie większej ilości pamięci RAM dla maszyn wirtualnych niż fizyczne zasoby RAM serwera w celu osiągnięcia maksymalnego współczynnika konsolidacji. Rozwiązanie musi umożliwiać udostępnienie maszynie wirtualnej większej ilości zasobów dyskowych niż jest fizycznie zarezerwowane na zasobach dyskowych. Rozwiązanie musi zapewniać sprzętowe wsparcie dla wirtualizacji zagnieżdżonej, w szczególności w zakresie możliwości zastosowania trybu XP mode w Windows 7 a także instalacji wszystkich funkcjonalności w tym Hyper-V pakietu Windows Server 2012 na maszynie wirtualnej. Rozwiązanie powinno posiadać centralną konsolę graficzną do zarządzania maszynami wirtualnymi i do konfigurowania innych funkcjonalności. Centralna konsola graficzna powinna mieć możliwość działania zarówno, jako aplikacja na maszynie fizycznej lub wirtualnej, jak i jako gotowa, wstępnie skonfigurowana maszyna wirtualna tzw. virtual appliance Konsola graficzna musi być dostępna poprzez dedykowanego klienta (za pomocą przeglądarek, minimum IE i Firefox). Dostęp przez przeglądarkę do konsoli graficznej musi być skalowalny, tj. powinien umożliwiać rozdzielenie komponentów na wiele instancji w przypadku zapotrzebowania na dużą liczbę jednoczesnych dostępów administracyjnych do środowiska. Rozwiązanie musi umożliwiać integrację z rozwiązaniami antywirusowymi firm trzecich w zakresie skanowania maszyn wirtualnych z poziomu warstwy wirtualizacji. Rozwiązanie musi zapewniać zdalny i lokalny dostęp administracyjny do wszystkich serwerów fizycznych poprzez protokół SSH, z możliwością nadawania uprawnień do takiego dostępu nazwanym użytkownikom bez konieczności wykorzystania konta root. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość klonowania systemów operacyjnych wraz z ich pełną konfiguracją i danymi. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość wykonywania kopii migawkowych instancji systemów operacyjnych na potrzeby tworzenia kopii zapasowych bez przerywania ich pracy z możliwością wskazania konieczności zachowania stanu pamięci pracującej maszyny wirtualnej. Oprogramowanie zarządzające musi posiadać możliwość przydzielania i konfiguracji uprawnień z możliwością integracji z usługami katalogowymi, w szczególności: Microsoft Active Directory, Open LDAP. Rozwiązanie musi zapewniać możliwość dodawania zasobów w czasie pracy maszyny wirtualnej, w szczególności w zakresie ilości procesorów, pamięci operacyjnej i przestrzeni dyskowej. Rozwiązanie musi umożliwiać automatyczne równoważenie obciążenia CPU/MEM serwerów fizycznych pracujących jako platforma dla infrastruktury wirtualnej. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewniać mechanizm pozwalający tworzyć profil (szablon konfiguracji) wybranego serwera wirtualizującego, a następnie wymuszać ten profil/konfigurację na innych serwerach lub sprawdzać zgodność konfiguracji pomiędzy zdefiniowanym wcześniej profilem a wskazanym serwerem fizycznym. System musi mieć możliwość uruchamiania fizycznych serwerów z centralnie przygotowanego obrazu poprzez protokół PXE. System musi umożliwiać udostępnianie pojedynczego urządzenia fizycznego (PCIe) jako logicznie separowane wirtualne urządzenia dedykowane dla poszczególnych maszyn wirtualnych.

3 System musi posiadać funkcjonalność wirtualnego przełącznika (virtual switch) umożliwiającego tworzenie sieci wirtualnej w obszarze hosta i pozwalającego połączyć maszyny wirtualne w obszarze jednego hosta, a także na zewnątrz sieci fizycznej. Pojedynczy przełącznik wirtualny powinien mieć możliwość konfiguracji do 4000 portów. Pojedynczy wirtualny przełącznik musi posiadać możliwość przyłączania do niego dwóch i więcej fizycznych kart sieciowych, aby zapewnić bezpieczeństwo połączenia ethernetowego w razie awarii karty sieciowej. Wirtualne przełączniki muszą obsługiwać wirtualne sieci lokalne (VLAN). Rozwiązanie musi umożliwiać utworzenie jednorodnego, wirtualnego przełącznika sieciowego, rozproszonego na wszystkie serwery fizyczne platformy wirtualizacyjnej. Przełącznik taki musi zapewniać możliwość konfiguracji parametrów sieciowych maszyny wirtualnej z granulacją na poziomie portu tego przełącznika. Pojedyncza maszyna wirtualna musi mieć możliwość wykorzystania jednego lub wielu portów przełącznika z niezależną od siebie konfiguracją. Konsola zarządzania platformą wirtualizacji musi umożliwiać centralną konfigurację przełącznika rozproszonego, a mechanizmy wewnętrzne muszą zapewniać propagację tej konfiguracji do wszystkich serwerów fizycznych tworzących wzajemnie ten przełącznik. Platforma wirtualizacji powinna w ramach przełącznika sieciowego zapewniać możliwość integracji z produktami (przełącznikami wirtualnymi) firm trzecich, tak aby umożliwić granularną delegację zadań w zakresie zarządzania konfiguracją sieci do zespołów sieciowych. Przełącznik rozproszony musi współpracować z protokołem NetFlow. Przełącznik rozproszony musi umożliwiać funkcjonalność duplikowania ruchu sieciowego dowolnego jego portu wirtualnego na inny port. Przełącznik musi mieć wbudowane mechanizmy składowania kopii konfiguracji, przywracania tej kopii, a także mechanizmy automatycznie zapobiegające niewłaściwej konfiguracji sieciowej, które w całości lub w części mogą eliminować błędy ludzkie i utratę łączności sieciowej. Rozwiązanie musi zapewniać możliwość konfigurowania polityk separacji sieci w warstwie trzeciej, tak aby zapewnić oddzielne grupy wzajemnej komunikacji pomiędzy maszynami wirtualnymi. Rozwiązanie musi umożliwiać wykorzystanie technologii 10GbE w tym agregację połączeń fizycznych do minimalizacji czasu przenoszenia maszyny wirtualnej pomiędzy serwerami fizycznymi. System musi mieć wbudowany mechanizm kontrolowania i monitorowania ruchu sieciowego oraz ustalania priorytetów w zależności od jego rodzaju na poziomie konkretnych maszyn wirtualnych. Oprogramowanie do wirtualizacji musi obsługiwać przełączenie ścieżek LAN (bez utraty komunikacji) w przypadku awarii jednej ze ścieżek. Rozwiązanie musi zapewnić możliwość bieżącego monitorowania wykorzystania zasobów fizycznych infrastruktury wirtualnej (np. wykorzystanie procesorów, pamięci RAM, wykorzystanie przestrzeni na dyskach/wolumenach) oraz przechowywać i wyświetlać dane maksymalnie sprzed roku. Rozwiązanie musi zapewnić możliwość zdefiniowania alertów informujących o przekroczeniu wartości progowych. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość wykonywania kopii zapasowych instancji systemów operacyjnych oraz ich odtworzenia w możliwie najkrótszym czasie. Kopie zapasowe muszą być składowane z wykorzystaniem technik de-duplikacji danych. Musi istnieć możliwość odtworzenia pojedynczych plików z kopii zapasowej maszyny wirtualnej przez osoby do tego upoważnione bez konieczności nadawania takim osobom bezpośredniego dostępu do głównej konsoli zarządzającej całym środowiskiem. Mechanizm zapewniający kopie zapasowe musi być wyposażony w system cyklicznej kontroli integralności danych. Ponadto musi istnieć możliwość przywrócenia stanu repozytorium kopii zapasowych do punktu w czasie, kiedy wszystkie dane były integralne w przypadku jego awarii. Rozwiązanie musi zapewniać możliwość replikacji maszyn wirtualnych z dowolnej pamięci masowej w tym z dysków wewnętrznych serwerów fizycznych na dowolną pamięć masową w tym samym lub oddalonym ośrodku przetwarzania. Rozwiązanie replikujące musi gwarantować współczynnik RPO na poziomie minimum 5 minut. Czas planowanego przestoju usług związany z koniecznością prac serwisowych (np. rekonfiguracja serwerów, macierzy, switchy) musi być ograniczony do minimum. Konieczna jest możliwość przenoszenia usług pomiędzy serwerami fizycznymi, wolumenami dyskowymi, klastrami, centrami przetwarzania danych bez przerywania pracy usług.

4 Rozwiązanie musi mieć możliwość przenoszenia maszyn wirtualnych w czasie ich pracy pomiędzy serwerami fizycznymi, pamięciami masowymi niezależnie od dostępności współdzielonej przestrzeni dyskowej, różnymi rodzajami wirtualnych przełączników sieciowych oraz pomiędzy różnymi Centrami Przetwarzania Danych platformy wirtualnej. Rozwiązanie musi mieć możliwość przenoszenia maszyn wirtualnych w czasie ich pracy pomiędzy różnymi Centralnymi Konsolami Zarządzającymi platformy wirtualnej. Musi zostać zapewniona odpowiednia redundancja i nadmiarowość zasobów tak by w przypadku awarii np. serwera fizycznego usługi na nim świadczone zostały automatycznie przełączone na inne serwery infrastruktury. Rozwiązanie musi umożliwiać łatwe i szybkie ponowne uruchomienie systemów/usług w przypadku awarii poszczególnych elementów infrastruktury bez utraty danych. Rozwiązanie musi zapewnić bezpieczeństwo danych, mimo poważnego uszkodzenia lub utraty sprzętu lub oprogramowania. Rozwiązanie musi zapewniać mechanizm bezpiecznego, bezprzerwowego i automatycznego uaktualniania warstwy wirtualizacyjnej wliczając w to zarówno poprawki bezpieczeństwa, jak i zmianę jej wersji bez potrzeby wyłączania wirtualnych maszyn. Rozwiązanie musi posiadać co najmniej 2 niezależne mechanizmy wzajemnej komunikacji między serwerami oraz z serwerem zarządzającym, gwarantujące właściwe działanie mechanizmów wysokiej dostępności na wypadek izolacji sieciowej serwerów fizycznych lub partycjonowania sieci. Decyzja o próbie przywrócenia funkcjonalności maszyny wirtualnej w przypadku awarii lub niedostępności serwera fizycznego powinna być podejmowana automatycznie, jednak musi istnieć możliwość określenia przez administratora czasu po jakim taka decyzja jest wykonywana. Rozwiązanie musi zapewniać pracę bez przestojów dla wybranych maszyn wirtualnych (o maksymalnie dwóch procesorach wirtualnych), niezależnie od systemu operacyjnego oraz aplikacji, podczas awarii serwerów fizycznych, bez utraty danych i dostępności danych podczas awarii serwerów fizycznych. Rozwiązanie musi zapewniać pracę bez przestojów dla wybranych maszyn wirtualnych (o maksymalnie czterech procesorach wirtualnych), niezależnie od systemu operacyjnego oraz aplikacji, podczas awarii serwerów fizycznych, bez utraty danych i dostępności danych podczas awarii serwerów fizycznych. Rozwiązanie musi zapewniać natywne mechanizmy HA w niezawodnej architekturze Active- Passive-Witness dla wszystkich składowych komponentów centralnej konsoli graficznej zarządzającej platformą wirtualną Rozwiązanie powinno posiadać proaktywnie działający mechanizm, który wymigruje wirtualne maszyny po wykryciu potencjalnego problemu z serwerem fizycznym, zanim on ulegnie awarii. Oprogramowanie do wirtualizacji musi obsługiwać przełączenie ścieżek SAN (bez utraty komunikacji) w przypadku awarii jednej ze ścieżek. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewniać możliwość stworzenia dysku maszyny wirtualnej o wielkości do 62 TB. System musi mieć wbudowany mechanizm kontrolowania i monitorowania ruchu do pamięci masowych oraz ustalania priorytetów dostępu do nich na poziomie konkretnych wirtualnych maszyn. System musi mieć możliwość grupowania pamięci masowych o podobnych parametrach w grupy i przydzielania ich do wirtualnych maszyn zgodnie z ustaloną przez administratora polityką. System musi mieć możliwość równoważenia obciążenia i zajętości pamięci masowych wraz z pełną automatyką i przenoszeniem plików wirtualnych maszyn z bardziej zajętych na mniej zajęte przestrzenie dyskowe lub/i z przestrzeni dyskowych bardziej obciążonych operacjami I/O na mniej obciążone. Rozwiązanie jako funkcja wirtualizatora (jądra) musi umożliwiać szyfrowanie wirtualnych maszyn oraz szyfrowanie maszyny wirtualnej podczas przenoszenia bez przerywania jej pracy na innych host lub zasób dyskowy. System musi zapewniać mechanizm weryfikujący integralność komponentów systemowych i plików hosta wirtualizującego i wirtualnej maszyny podczas ich uruchamiania (ochrona systemu hypervizor i OS wirtualnej maszyny na wypadek sfałszowania lub podmiany). Rozwiązanie musi posiadać wbudowany interfejs programistyczny (API) zapewniający pełną integrację zewnętrznych rozwiązań wykonywania kopii zapasowych z istniejącymi mechanizmami warstwy wirtualizacyjnej. Rozwiązanie musi umożliwiać konfiguracje HA dla każdego swojego komponentu w celu unikania awarii pojedynczego elementu.

5 Zamawiający dopuszcza, aby wymagana funkcjonalność rozwiązania była realizowana przez kilka osobnych komponentów/zbiorów oprogramowania, ale wymaga się pomiędzy nimi ścisłej integracji. Zamawiający zastrzega sobie prawo do przeprowadzenia testów integracyjnych rozwiązania na etapie oceny ofert. Każdy z elementów funkcjonalnych musi zostać zaprezentowany w środowisku Zamawiającego w ciągu 7 dni roboczych od wezwania do wyjaśnień. Oprogramowanie do wirtualizacji musi być wspierane przez producenta oferowanego rozwiązania do automatyzacji procesów (Automatyzacja) oraz wirtualizacji sieci (SDN) na wszystkich poziomach wsparcia (L1-L3). Wsparcie musi odbywać się poprzez jednorodny kanał serwisowy (jeden numer telefonów dla wszystkich zgłoszeń, jeden portal www pozwalający zarządzać licencjami i zgłaszać zlecenia serwisowe). System musi umożliwiać uruchamianie kontenerów zbudowanych w topologii Docker Image w wirtualnych maszynach System musi umożliwiać instalowanie uruchamianie i zarządzanie aplikacjami Big Data oraz Hadoop zpoziomu platformy wirtualizującej. Platforma musi wspierać technologię rozproszonego udostępniania procesora graficznego Nvidia Grid vgpu do maszyn wirtualnych. System musi wspierać mechanizmy zaawansowanego uwierzytelniania do systemu operacyjnego wirtualnej maszyny za pomocą technologii Smart Card Reader. Zarządzanie infrastrukturą: Rozwiązanie musi posiadać portal typu Self-Service do automatycznego tworzenia i uruchamiania wirtualnych systemów operacyjnych, platform aplikacyjnych i całych zestawów/systemów maszyn wirtualnych. Rozwiązanie musi posiadać możliwość katalogowania widoku poszczególnych typów usług według własnego wzorca. Rozwiązanie musi posiadać możliwość modyfikacji właściwości obiektów w katalogu (w szczególności konfiguracji wirtualnego sprzętu: CPU, RAM,STORAGE,NETWORK), zarówno przed provisioningiem usługi jak i po provisioningu. Rozwiązanie musi oferować w ramach katalogu usług informacje o kosztach danej usługi modyfikowana na bieżąco w zależności od konfiguracji wirtualnego sprzętu (np. ilość instancji, ilość pamięci RAM, ilość CPU). Rozwiązanie musi umożliwiać modyfikację wirtualnego sprzętu po "provisioningu" danego obiektu z katalogu. Rozwiązanie musi posiadać możliwość zarządzania usługą w pełnym jej cyklu życia tj.: od zgłoszenia, przez wielopoziomowy proces akceptacyjny (prosty jednoosobowy lub wielopoziomowy, lub poprzez automatyczne wdrażanie), notyfikacje o statusie wdrożenia, wykonywanie operacji i modyfikacji konfiguracji na usłudze od czasu jej wdrożenia (perspektywa utrzymaniowa - jeśli modyfikacja usługi to też z koniecznością procesu akceptacji), aż w końcu wybranie akcji co ma się zadziać z usługą po okresie jej zamknięcia np.: wyłączenie, archiwizacja, backup czy usunięcie. Na to wszystko musi być możliwość nałożenia aspektów kosztowych związanych z konkretną usługą czy jej modyfikacją. Obsługa akceptacji czy też odrzuceń musi być możliwa za pomocą portalu Self-Service oraz poprzez pocztę elektroniczną. Rozwiązanie musi posiadać zestaw wbudowanych procesów/czynności automatyzacji dostarczania usług wraz z możliwością ich edycji, zmiany konfiguracji i tworzenia nowych kroków w procesie cyklu życia konkretnej usługi, Rozwiązanie musi informować o statusie usługi w czasie rzeczywistym np. (usługa zaakceptowana, zakolejkowana, odrzucona, w trakcie akceptacji itp.) dodatkowo rozwiązanie musi mieć możliwość wysłania informacji poprzez pocztę elektroniczną o zmianie statusu usługi. Rozwiązanie musi posiadać możliwość definiowania sieci wirtualnych, które łączą maszyny wirtualne w ramach zarządzanej platformy (w każdym z Data Center będącym elementem projektu). Administrator rozwiązania musi posiadać możliwość definiowania sieci wewnętrznych jak i sieci zewnętrznych połączonych do sieci fizycznej - pozwalającej na komunikację np. do Internetu za pomocą, np. NAT. Administrator rozwiązania musi posiadać możliwość definiowania fizycznych zasobów (mocy obliczeniowej) oraz zmiany ich wielkości poprzez powiększenie lub pomniejszenie obiektu) bez wpływu na działanie usług, tj. obiekt musi być dostępny podczas dokonywanych operacji.

6 Rozwiązanie musi posiadać możliwość definiowania logicznych obiektów zawierających wiele wirtualnych elementów, w tym wiele maszyn wirtualnych powiązanych ze sobą zależnościami, tak aby w rezultacie administrator systemu mógł stworzyć wielowarstwowy serwis (np. aplikacja CRM (Load Balansowany Web Front-End, Middelware oraz sklastrowany Back End- Baza Danych). Administrator rozwiązania musi posiadać możliwość wyboru, które obiekty z katalogu mogą ulegać modyfikacji przez użytkownika końcowego. wymaga się aby lista obiektów była nie mniejsza niż: liczba wirtualnych procesorów, wielkość pamięci operacyjnej, ilość i wielkość dysków oraz typ wolumenu, ilość kart sieciowych i typy sieci, czas dzierżawy, polityka archiwizacji, hasło administracyjne systemu operacyjnego), przy czym zmiana parametrów przez użytkownika może wymagać dodatkowych akceptacji przy procesie uruchomienia serwisu. Posiadanie wsparcia dla platform: KVM, Hyper-V (SCVMM), XenServer, Vmware. Rozwiązanie niezależne od producenta sprzętu, możliwy provisioning na bear-metal ze wsparciem dla min. takich producentów jak: Dell, HP, Cisco. Posiadanie wsparcia dla provisioningu do dostawców chmur publicznych: OpenStack, VMware Integrated OpenStack, Vmware vcloud Air, AWS (EC2 i Government Cloud), Azure. Rozwiązanie musi realizować model: "Projektuj usługę raz, wdrażaj gdziekolwiek". Rozwiązanie musi umożliwiać rezerwację zasobów fizycznych dla wybranych grup użytkowników, oraz pełną kontrolę tych zasobów w obrębie wskazanej grupy użytkowników. Rozwiązanie musi mieć możliwość tworzenia wielu logicznych, izolowanych od siebie grup maszyn wirtualnych, określania dla nich zasobów fizycznych, grup użytkowników, wzorców usług, a także procesów tworzenia, zarzadzania cyklem życia usług. Automatyczne wdrażanie wszelakich usług IT w jak najkrótszym czasie: Infrastructure as a Service - wdrażanie instancji OS w maszynie wirtualnej lub fizycznej (template). Platform as a Service - wdrażanie połączonego IaaS z instalacją i zależnościami aplikacyjnymi (również aplikacje w modelu wielowarstwowym). XaaS (Wszystko jako Usługa) - pełna integracja z systemami zewnętrznymi IT i możliwość wykonywania na nich zdalnie zadań niezbędnych do dostarczenia kompleksowej usługi IT. Minimalne poziomy integracji z zewnętrznymi systemami to: proces zatrudnienia nowego pracownika, założenie/skasowanie skrzynki/skrzynek pocztowych, przestrzeń dyskowa jako usługa, usługi sieciowe, wykonywanie kopii zapasowych i odzyskiwanie usług, zadania związane z Active Directory, instalacja oprogramowania, zarządzanie hasłami. Rozwiązanie musi upraszczać model wdrażania aplikacji na etapach kodowania (development), testowania i produkcji oraz szybkiego wprowadzania lub wycofywania zmian zapewniając spójności w środowiskach. Rozwiązanie musi się integrować z innymi systemami zewnętrznymi typu: CMDB, DNS, IPAM, Load Balancer, Servcie Desk, Monitoring, Web Services, BMC Blade Logic, HP Server Automation, Puppet, Chef, SaltStack, MS SCCM i wiele innych gotowych jako plug-iny lub napisanych od początku w języku programowania. Efektem powyższej integracji musi być w pełni automatyczny proces tworzenia i zarządzania usługą nie wymagający czynności ręcznych. Rozwiązanie musi umożliwiać tworzenie nowych usług wraz z określeniem ilości i rodzaju zasobów dostępnych dla danej usługi zarówno na etapie tworzenia jak i późniejszej rekonfiguracji danej usługi. Rozwiązanie musi posiadać jedno narzędzie do projektowania usługi opartej na OS, aplikacjach, usług sieciowych tj. : LB, Routing, Switching oraz tworzenia reguł bezpieczeństwa w locie podczas provisioningu - w sieciowym aspekcie rozwiązanie musi mieć wsparcie dla microsegmentacji, tj. filtrowania ruchu pomiędzy dowolnymi maszynami wirtualnymi również w obrębie tej samej sieci. Rozwiązanie musi umożliwiać z zbudowanie zunifikowanego Katalogu Usług dla aplikacji, infrastruktury i danych. Rozwiązanie musi posiadać interfejs typu drag-drop przeznaczony do tworzenia dowolnej aplikacji na podstawie utworzonych wcześniej komponentów, aplikacji, systemów, sieci i polityk bezpieczeństwa oraz innych skryptów pomocnych w automatyzacji. Rozwiązanie musi umożliwiać graficzną edycję przebiegu procesu realizacji usług, definiowanie poszczególnych kroków oraz ich danych wejściowych i wyjściowych. Przebiegi procesów mogą być sekwencyjne lub składać się z wielu sekwencji zadań realizowanych równocześnie, musi istnieć możliwość testowania zdefiniowanych procesów realizacji usług przy użyciu debugger-a, który pozwala analizować postęp procesu krok po kroku ze śledzeniem przekazywanych danych. Rozwiązanie musi umożliwiać eksport/import zdefiniowanych procesów realizacji usług do/z pliku w celu przeniesienia definicji pomiędzy różnymi środowiskami.

7 Rozwiązanie musi umożliwiać wykonywanie skryptów PowerShell, cmd i innych interpreterów (np. bash) na każdym etapie realizacji usługi (również w maszynach wirtualnych). Rozwiązanie musi mieć możliwość definiowania kosztów związanych z eksploatacją i tworzeniem każdej usługi musi istnieć możliwość przypisywania tak zdefiniowanych kosztów do konkretnych usług. Rozwiązanie musi posiadać możliwość generowania raportów związanych z kosztami infrastruktury chmury prywatnej. Rozwiązanie musi pozwalać na definiowanie limitów/budżetów dla zdefiniowanych grup biznesowych - tak aby można było na bieżąco śledzić aktualne wykorzystanie zasobów w stosunku do zaplanowanego. Rozwiązanie musi pozwalać na definiowanie różnych modeli kosztowych w zależności od wykorzystanych zasobów (np. różne serwery obliczeniowe). Rozwiązanie musi posiadać narzędzie do raportowania trendów kosztowych dla różnych grup/użytkowników chmury prywatnej. Rozwiązanie musi posiadać moduł służący do porównania kosztów chmury prywatnej z chmurą publiczną innych dostawców takich jak AWS/ MS AZURE. Rozwiązanie musi umożliwiać integrację z Active Directory oraz Open LDAP i wieloma ich domenami w tym samym czasie. użytkownik REQUESTER musi mieć możliwość wykonywania wszystkich operacji na swojej usłudze z jednej konsoli tj. Self-Service portalu, bez konieczności posługiwania się innymi narzędziami administracyjnymi. Rozwiązanie musi posiadać możliwość granularnego zarządzania uprawnieniami dla poszczególnych użytkowników w zależności od pełnionej roli, opartego na rolach: np.: Tenant Admin, Service Architect, Network Architect, Application Architect. Rozwiązanie służące do automatyzacji musi standaryzować wdrażanie usług IT oraz eliminować w ten sposób błędy czynnika ludzkiego. Rozwiązanie musi dostarczać mechanizmy monitorowania statusów zdarzeń, notyfikacji o tych zdarzeniach, umożliwiać śledzenie i kontrolę zmian w konfiguracji wszystkich usług, za pomocą min. portalu Self-Service i powiadomień . Rozwiązanie musi mieć możliwość zgłaszania przez Administratora potrzeby odzyskania poszczególnych zasobów od użytkowników w przypadku ich niewłaściwego wykorzystywania, Oferowane oprogramowanie musi udostępniać funkcjonalność zarządzania poprzez ustandaryzowany interfejs tj. API. Rozwiązanie musi umożliwiać konfiguracje HA dla każdego swojego komponentu w celu unikania awarii pojedynczego elementu. Rozwiązanie powinno opierać się na algorytmach samouczących się normalnej pracy systemów i wykonywać w locie pełną inteligentną analizę pro i reaktywną stanu zdrowia na podstawie zmian zachodzących w środowisku. Rozwiązanie powinno operować na danych dynamicznych wykonując agregacje wielu metryk w tym samym czasie aby przyśpieszyć prognozę lub analizę problemu. Rozwiązanie musi gromadzić i umożliwiać zunifikowaną, graficzną prezentację informacji o wszystkich aspektach infrastruktury serwerów wirtualnych, z uwzględnieniem danych szczegółowych takich: Poziom obciążenia i wykorzystania procesorów fizycznych/wirtualnych, Poziom obciążenia i wykorzystywania pamięci fizycznej/wirtualnej RAM, poziom obciążenia sieci LAN, ilość IOPS w komunikacji z pamięcią masową, inne pozostałe dotyczące stanu i kondycji wszystkich komponentów sprzętowo-programowych platformy wirtualizacyjnej. Zgromadzone dane muszą zapewniać ocenę kondycji, wydajności i pojemności dowolnego elementu infrastruktury, wliczając centrum danych, klastry, serwery fizyczne, podsystemy dyskowe i grupy maszyn wirtualnych. Ocena ta powinna być wartością jednowymiarową wyliczoną na podstawie agregacji zgromadzonych danych szczegółowych. Dostęp do warstwy prezentacji wyników analiz wydajnościowo pojemnościowych musi być możliwy przez dedykowanego klienta oraz przez przeglądarkę internetową. Uprawnienia do warstwy prezentacji wyników muszą dopuszczać rozłączność z uprawnieniami do pozostałej infrastruktury. Progi alertowe muszą być generowane dynamicznie na podstawie zabranych danych z infrastruktury i trybie ciągłym, korygowane na podstawie aktualnego obciążenia i pozostałej pojemności infrastruktury. Musi istnieć możliwość zdefiniowania progów alertowych dla wydzielonej części infrastruktury, w tym poprzez zadanie warunków brzegowych, które w danym momencie poszczególny komponent spełnia.

8 Rozwiązanie musi zapewniać mechanizmy szybkiej identyfikacji incydentów oraz rekomendacje do ich rozwiązania. W szczególności rozwiązanie musi umożliwiać analizę korelacji wystąpień incydentów wydajnościowych ze zmianami infrastrukturalnymi, o których wiedzę w danym momencie posiada system zarządzający platformą serwerów wirtualnych. Rozwiązanie musi posiadać możliwość automatycznego wykrywania wszystkich aplikacji pracujących na platformie wirtualizacyjnej, a także gromadzenia, wersjonowania oraz edycji tych informacji. Rozwiązanie musi umożliwiać graficzne przedstawienie aktualnych zależności pomiędzy pracującymi systemami uwzględniając rodzaj aplikacji oraz porty po których odbywa się przepływ danych. Rozwiązanie musi umożliwiać wyświetlenie informacji na temat ilości i rodzaju usług uruchomionych, np. na jednym serwerze fizycznym, jednym wolumenie dyskowym, interfejsie sieciowym. Rozwiązanie musi integrować się z istniejącą platformą wirtualizacyjną w ten sposób, że dostęp do zgromadzonych danych i statystyk musi odbywać się za pomocą konsoli wykorzystywanej do zarzadzania istniejącą platformą wirtualizacyjną. Rozwiązanie powinno wspierać monitorowanie obciążenia serwerów fizycznych pracujących jako platforma dla infrastruktury wirtualnej pod kątem zajętości CPU/MEM oraz umożliwić wykonanie akcji równoważenia tych że zasobów z tej samej konsoli. Rozwiązanie musi umożliwiać tworzenie różnych polityk monitorujących dla różnych systemów objętych monitoringiem. Rozwiązanie musi posiadać możliwość zastosowania dodatkowych adapterów umożliwiających integrację w systemami monitorującymi infrastrukturę firm trzecich. Rozwiązanie musi posiadać możliwość zastosowania dodatkowych adapterów odpowiadających za monitorowanie systemów zewnętrznych takie jak: macierze dyskowe, chmury obliczeniowe, serwery fizyczne, przełączniki LAN/SAN i inne, umożliwiając tym samym wykorzystanie dedykowanych mechanizmów monitorujących określone komponenty. Rozwiązanie musi umożliwiać elastyczne dostosowanie wyglądu interfejsu użytkownika w zależności od indywidualnych potrzeb konkretnego użytkownika rozwiązania. Rozwiązanie musi posiadać funkcję tzw. konfiguratora własnych raportów, który musi umożliwiać tworzenie zaawansowanych raportów dotyczących wszystkich aspektów funkcjonowania platformy sprzętowo-programowej. Rozwiązanie musi posiadać możliwość przewidywania i planowania pojemności infrastruktury w zakresie zasobów procesora, pamięci operacyjnej, przestrzeni dyskowej oraz sieci SAN, LAN. Rozwiązanie musi precyzyjnie określać na podstawie aktualnej i historycznej dynamiki rozwoju infrastruktury pozostałą pojemność i czas pozostały do przewidywanego wysycenia zasobów - mechanizm prognozowania trendów wykorzystania zasobów. Rozwiązanie musi posiadać możliwość generowania alertów i raportów wydajnościowopojemnościowych dla statycznie i dynamicznie zdefiniowanych grup maszyn wirtualnych. System analizy kondycji, wydajności i pojemność środowiska musi być wolny od wszelkich ograniczeń, technicznych i licencyjnych w zakresie jego instalacji na maszynach wirtualnych i przenoszenia tych maszyn pomiędzy serwerami fizycznymi. Rozwiązanie musi umożliwiać budowanie scenariuszy typu co jeśli? pozwalające na budowanie symulacji wykorzystania zasobów fizycznych w zależności od wprowadzonych zmian. Rozwiązanie musi umożliwiać śledzenie przeszacowanego i niedoszacowanego przydziału zasobów dla poszczególnych maszyn wirtualnych. Rozwiązanie musi zapewniać zbiór szablonów służących do monitorowania i weryfikowania konfiguracji infrastruktury wirtualnej pod kątem bezpieczeństwa (security hardening). Monitorowane i weryfikowane przez szablony elementy musza zawierać wytyczne rekomendowane przez producenta platformy wirtualizacyjnej. Moduł raportowy powinien posiadać wbudowane (pre-konfigurowane) raporty do najistotniejszych aspektów zarządzanego środowiska Rozwiązanie powinno mieć możliwość za harmonogramowania raportu w określonym czasie z możliwością powielania i wysyłki do wskazanych użytkowników Konfigurator raportów musi umożliwiać: wybór okresu czasu jaki ma być uwzględniony w raporcie, wybór dowolnych parametrów dotyczących platformy sprzętowo-programowej, definiowanie widoków dla poszczególnych parametrów np. lista, wykres kołowy, wykres trendu, tabela itp., wybór formatu w jakim raport zostanie zapisany. Raporty powinny mieć możliwość eksportu do pliku min. w formatach PDF i CSV.

9 Rozwiązanie powinno mieć mechanizm informowania o błędach lub zagrożeniach w infrastrukturze przy pomocy konsoli lub , min. o zawartości: jaki obiekt, jakiej metryki dotyczy, jaki stan, status krytyczności. Rozwiązanie musi integrować się z częścią wirtualizującą zarówno w warstwie przetwarzania (Hypervisor) jak i sieci (SDN). Rozwiązanie musi umożliwiać konfiguracje trybu wysokiej dostępności HA dla każdego swojego komponentu w celu unikania awarii pojedynczego elementu. Zamawiający dopuszcza aby wymienione wyżej rozwiązania były realizowane przez kilka osobnych komponentów/zbiorów oprogramowania, ale wymaga się pomiędzy nimi ścisłej integracji np. alerty dotyczące zdrowia infrastruktury muszą być dostępne z poziomu użytkownika portalu typu selfservice, koszty poszczególnych maszyn wirtualnych muszą być zintegrowane z narzędziem służącym definiowaniu kosztów. Zamawiający zastrzega sobie prawo do przeprowadzenia testów integracyjnych rozwiązania na etapie oceny ofert. Każdy z elementów funkcjonalnych musi zostać zaprezentowany w środowisku zamawiającego w ciągu 7 dni roboczych od wezwania do wyjaśnień. Oprogramowanie do automatyzacji musi być wspierane przez producenta oferowanego rozwiązania do wirtualizacji serwerów (Hypervisor) oraz sieci (SDN) na wszystkich poziomach wsparcia (L1-L3). Wsparcie musi odbywać się poprzez jednorodny kanał serwisowy (jeden numer telefonów dla wszystkich zgłoszeń, jeden portal www pozwalający zarządzać licencjami i zgłaszać zlecenia serwisowe). Platforma do wirtualizacji i zabezpieczenia sieci: Oferowane oprogramowanie musi zapewnić bezpieczeństwo transmisji danych (filracja pakietów) na poziomie hypervisora/wirtulanego interfejsu sieciowego (vnic), dla całości transmisji danych (włączając w to transmisję pomiędzy wirtualnymi maszynami w tym samym wirtualnym segmencie sieci), bez wynoszenia ruchu do fizycznych przełączników lub firewalli. Rozwiązania musi posiadać funkcję rozproszonego, stanowego firewall'a instalowanego w/na poziomie jądra wirtualizatora (Hypervisor) serwerów umożliwiający tworzenie polityk bezpieczeństwa w warstwach 2-4 modelu OSI.Nie dopuszcza się stosowania filtracji typu "reflexive". Możliwość tworzenia granularnych polityk bezpieczeństwa na poziomie wirtualnego portu maszyny wirtualnej, włączając ruch pomiędzy wirtualnymi maszynami w ramach tego samego segmentu sieci i na tym samym fizycznym serwerze. Rozwiązanie musi umożliwiać wykorzystanie dynamicznych obiektów do tworzenia reguł polityk bezpieczeństwa. Wymagane min.: nazwa maszyny wirtualnej, nazwa switcha wirtualnego, nazwa grupy maszyn wirtualnych, system operacyjny wirtualnej maszyny. Oferowane rozwiązanie realizujące usługę rozproszonego firewalla musi być zarządzane przez narzędzie zarządzające warstwą wirtualną serwerów. Wyklucza się używanie skryptów lub pluginów nie wspieranych przez dostawcę platformy wirtualizatora serwerów. Rozwiązanie powinno umożliwiać natywną integrację z produktami firm trzecich oferującymi rozwiązania typu antywirus/antymalware w postaci bezagentowej, tj. instalowane na wirtualizatorze serwerów, ale poza wirtualną maszyną. Rozwiązanie powinno umożliwiać natywną integrację z produktami firm trzecich oferującymi rozwiązania typu Next Generation Firewall warstwy 7, m.in. Integracja z systemem do zarządzania Next Generation Firewall. Rozwiązanie musi umożliwiać przekierowanie wybranego ruchu L2 do rozwiązania firm trzecich z obszaru bezpieczeństwa. Rozwiązanie musi zabezpieczać środowisko wirtualne przed nieautoryzowaną zmianą adresu IP wirtualnej maszyny, poprzez zablokowanie ruchu z i do wirtualnej maszyny po zmianie jej adresu IP. Oferowane oprogramowanie musi zapewnić funkcjonalność rozkładania/równoważenia ruchu tj. load balancing działającą do warstwy 7 modelu ISO OSI. Rozwiązanie musi zapewniać następujące mechanizmy przywiązania sesji: adres źródłowy, cookie, SSL ID oraz JSessionID. W ramach inspekcji warstwy 7 rozwiązanie musi oferować funkcję blokowania i modyfikacji URL. Rozwiązanie musi oferować możliwość wstrzykiwania nagłówka XFF (X-Fowarder-For). Funkcja Wirtualny Load Balancer musi być realizowana i w pełni zintegrowana z platformą do wirtualizacji sieci.

10 Dostarczone oprogramowanie musi oferować możliwość budowy sieci komunikacyjnych (IP) oparciu o środowiska wirtualne. Oferowane oprogramowanie musi zapewniać funkcjonalność tworzenia wirtualnych sieci w sposób niezależny od topologii sieci fizycznej i używanych w obrębie tej sieci w protokołów sieciowych. Oferowane rozwiązanie realizujące usługi wirtualnych sieci musi być zarządzane przez narzędzie zarządzające warstwą wirtualną serwerów. Wyklucza się używanie skryptów lub pluginów nie wspieranych przez dostawcę platformy wirtualizatora serwerów. Rozwiązanie musi posiadać funkcję rozproszonego, wirtualnego przełącznika instalowanego w jądrze wirtualizatora serwerów (Hypervisor), umożliwiający tworzenie logicznych segmentów sieci L2. Wirtualny przełącznik musi być wspierany bezpośrednio przez producenta wirtualizatora serwerów. Rozwiązanie musi posiadać funkcję rozproszonego, wirtualnego routera instalowanego w jądrze wirtualizatora serwerów (Hypervisor), zapewniającego funkcję bramy domyślnej dla środowiska maszyn wirtualnych. Brama domyślna musi działać w trybie rozproszonym. Rozwiązanie musi posiadać możliwość kreowania segmentów sieci przy użyciu technologii VXLAN. Oferowane oprogramowanie musi zapewnić funkcjonalność łączenia (bridging) środowiska zwirtualizowanego opartego o technologię VXLAN oraz niezwirtualizowanego zdefiniowanego za pomocą technologii VLAN-ów. Oferowane oprogramowanie musi zapewnić funkcjonalność wirtualnego routera wspierającego protokoły BGP i OSPF. Rozwiązanie musi posiadać funkcję łączenia/bridge segmentów sieci L2 VLAN i VXLAN poprzez zastosowanie wirtualnej bramy/bridge. Rozwiązanie musi umożliwiać funkcję translacji adresów IP zarówno dla ruchu wychodzącego ze środowiska wirtualnego (SNAT), jak i przychodzącego (DNAT). Rozwiązanie musi posiadać funkcję serwera DHCP w celu dynamicznego nadawania adresów IP dla środowiska zwirtualizowanego. Oferowane rozwiązanie musi posiadać pełną wymaganą funkcjonalność zarówno funkcji bezpieczeństwa oraz funkcji sieciowych w ramach jednego produktu i być gotowe do instalacji i konfiguracji z wykorzystaniem GUI. Oferowane oprogramowanie musi udostępniać funkcjonalność zarządzania poprzez ustandaryzowany interfejs tj. API. Oprogramowanie do wirtualizacji sieci (SDN) musi być wspierane przez producenta oferowanego rozwiązania do automatyzacji procesów (Automatyzacja) oraz wirtualizacji serwerow (Hypervisor) na wszystkich poziomach wsparcia (L1-L3). Wsparcie musi odbywać się poprzez jednorodny kanał serwisowy (jeden numer telefonów dla wszystkich zgłoszeń, jeden portal www pozwalający zarządzać licencjami i zgłaszać zlecenia serwisowe). Zmiana konfiguracji sieciowej musi odbywać się poprzez narzędzia zarządzające dostępne dla środowiska wirtualizacyjnego serwerów. Platforma elektronicznego środowiska pracy użytkownika: Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi wspierać desktopowe systemy Microsoft tj: Microsoft Windows 7, Windows 8.1, Windows 10, Windows 2008 R2 i Windows 2012 jako systemy operacyjne zainstalowane na wirtualnych stacjach roboczych. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi wspierać dystrybucje Linux tj: Ubuntu 12.04, Ubuntu 14.04, RHEL 6.6 i 7.1, CentOS 6.6 i 7.1, SLED 11 SP3/SP4 i 12, jako systemy operacyjne zainstalowane na wirtualnych stacjach roboczych. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi wspierać dostęp do wirtualnych stacji roboczych przez aplikację kliencką, która można zainstalować na: Windows 7, Windows 8 (32 lub 64 bit), MacOS X, Android, ios, Linux oraz dostęp do stacji roboczych przez terminal typu Zero Client. Dla pozostałych systemów operacyjnych musi być możliwy dostęp bezpośrednio przez przeglądarkę internetową obsługującą HTML5. Serwer/serwery zarządzające infrastrukturą wirtualnych stacji roboczych muszą być instalowane na maszynach fizycznych lub wirtualnych z systemami operacyjnymi: Windows Server 2008 R2 lub Windows Server 2012R2. Wspomniane systemy mogą być w wersji Standard lub Enterprise. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi integrować się z usługami terminalowymi Microsoft RDSH na systemach Windows Server 2008 R2 oraz Windows Server 2012R2 udostępniając użytkownikom możliwość połączenia się z pełną sesją terminalową lub pojedynczą aplikacją za pomocą dostępnych klientów opisanych w punkcie 5.

11 Konfiguracja i zarządzanie dostępem do sesji i aplikacji terminalowych musi być realizowana z poziomu tej samej pojedynczej konsoli zarządzającej. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi posiadać możliwość instalacji więcej niż jednej instancji serwera zarządzającego połączeniami, tak aby w przypadku awarii takiego serwera zapewnić możliwość nawiązania nowej sesji przez inny serwer zarządzający. Dostęp do centralnej konsoli zarządzającej musi być możliwy przy wykorzystaniu przeglądarki Internet Explorer lub Firefox. Centralna konsola do zarządzania musi posiadać możliwość integracji z usługami katalogowymi Microsoft Active Directory. Centralna konsola do zarządzania musi posiadać możliwość przydzielania i konfiguracji uprawnień do poszczególnych wirtualnych stacji roboczych lub grup wirtualnych stacji roboczych. Centralna konsola do zarządzania musi posiadać możliwość integracji z tokenami RSA celem zapewnienia możliwości uwierzytelniania dwuskładnikowego do wirtualnych stacji roboczych. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać możliwość szybkiego dynamicznego tworzenia grup wielu nowych wirtualnych stacji roboczych oraz tworzenia grup wirtualnych stacji w skład których wchodzą stacje już istniejące. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać możliwość tworzenia grup wirtualnych stacji roboczych, w których: przypisanie użytkownika do wirtualnej stacji roboczej następuje na stałe po pierwszym zalogowaniu i wówczas wszystkie dane użytkownika pozostają zapisane pomimo jego wylogowania; przypisanie użytkownika do wirtualnej stacji roboczej następuje przy każdym kolejnym logowaniu i wówczas użytkownik za każdym razem otrzymuje nową, niezmodyfikowaną wirtualną stację roboczą. Oprogramowanie musi zawierać mechanizmy obsługi przekierowania profili i ustawień użytkownika niezależnie od mechanizmów oferowanych przez system operacyjny w wirtualnym desktopie (natywna wirtualizacja profili użytkownika). Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać możliwość dynamicznego tworzenia grup wielu wirtualnych stacji roboczych zrealizowanych w taki sposób, że użytkownicy łączą się jednocześnie do jednego wstępnie skonfigurowanego obrazu wirtualnej stacji roboczej udostępnionego w trybie tylko do odczytu oraz dysku w trybie do odczytu i zapisu, na którym są przechowywane jego dane i profil. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać mechanizm pozwalający na podłączenie do wirtualnej stacji roboczej urządzeń typu dysk usb, pendrive poprzez włączenie do portu USB urządzenia fizycznego na którym zainstalowana jest aplikacja klienta. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać możliwość wirtualizacji wybranych aplikacji (zwirtualizowana aplikacja ma postać pojedynczego pliku.exe lub.msi) z możliwością uzależnia uruchomienia tej aplikacji od członkostwa użytkownika w Active Directory. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać wbudowane mechanizmy do dostarczania zwirtualizowanych aplikacji poprzez dostarczenie całej aplikacji do wirtualnej stacji roboczej lub jej streaming. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi zapewniać mechanizm umożliwiający wydruk danych stworzonych w wirtualnej stacji roboczej na drukarkach lokalnych lub sieciowych podłączonych do urządzenia fizycznego na którym zainstalowana jest aplikacja klienta. Warstwa wirtualizacji musi posiadać możliwość alokacji dla wirtualnych stacji roboczych większej ilości pamięci RAM niż fizycznie zainstalowanej w serwerze w celu osiągnięcia maksymalnego możliwego stopnia konsolidacji. Oprogramowanie do wirtualizacji musi posiadać funkcje wirtualizacji lokalnych zasobów dyskowych w serwerach fizycznych oraz ich agregację i współdzielenie pomiędzy wszystkimi serwerami fizycznymi będącymi członkiem klastra w celu wyeliminowania konieczności budowy sieci SAN lub zakupu urządzeń typu NAS. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość skonfigurowania wirtualnych stacji roboczych jedno lub wieloprocesorowych, posiadających od 1 do 4 procesorów. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić obsługę aplikacji 3D wewnątrz wirtualnych stacji roboczych wykorzystujących API OpenGL lub DirectX bez obciążania procesorów fizycznych w serwerach. Oprogramowanie do wirtualizacji stacji roboczych musi umożliwiać instalację w minimum dwóch centrach przetwarzania danych rozdzielonych geograficznie pozostawiając możliwość centralnego zarządzania środowiskiem. Oprogramowanie do wirtualizacji musi zapewnić możliwość skonfigurowania wirtualnych stacji roboczych posiadających do 255 GB pamięci RAM.

12 Oprogramowanie musi zawierać zintegrowane narzędzia do monitorowania wydajności wszystkich komponentów infrastruktury wirtualnych desktopów w zakresie: analizowania i pro-aktywnego zapobiegania awariom desktopu użytkownika, analizowanie środowiska wirtualnego musi się odbywać na podstawie automatycznie zbieranych danych z wszystkich maszyn wirtualnych, sprawdzania stanu wirtualnej maszyny oraz przydzielonym jej zasobów takich jak pamięć, procesor, zasoby dyskowe, konfiguracja sieciowa, automatycznego ""uczenia się stanu maszyn wirtualnych, które są rozpoznawane jako stan normalny i nie wykraczają poza przyjęte normy definiowane w systemie poprzez administratorów w sposób manualny, bądź na podstawie danych historycznych, obsługi wielu środowisk wirtualnych w tym samym czasie. Rozwiązanie musi gromadzić i umożliwiać zunifikowaną, graficzną prezentację informacji o wszystkich aspektach infrastruktury serwerów wirtualnych z uwzględnieniem danych szczegółowych takich jak poziom obciążenia sieci czy ilość IOPS w komunikacji z pamięcią masową. Zgromadzone dane muszą zapewniać ocenę kondycji, wydajności i pojemności dowolnego elementu infrastruktury, wliczając centrum danych, klastry, serwery fizyczne, podsystemy dyskowe i grupy maszyn wirtualnych. Ocena ta powinna być wartością jednowymiarową wyliczoną na podstawie agregacji zgromadzonych danych szczegółowych. Dostęp do warstwy prezentacji wyników analiz wydajnościowo pojemnościowych musi być możliwy przez dedykowanego klienta oraz przez przeglądarkę internetową. Uprawnienia do warstwy prezentacji wyników muszą dopuszczać rozłączność z uprawnieniami do infrastruktury. Rozwiązanie musi precyzyjnie określać na podstawie aktualnej i historycznej dynamiki rozwoju infrastruktury. Pozostałą pojemność i czas pozostały do przewidywanego wysycenia zasobów. Progi alertowe muszą być generowane dynamicznie na podstawie zabranych danych z infrastruktury i trybie ciągłym korygowane na podstawie aktualnego obciążenia i pozostałej pojemności infrastruktury. Musi istnieć możliwość zdefiniowania progów alertowych dla wydzielonej części infrastruktury, w tym poprzez zadanie warunków brzegowych, które w danym momencie poszczególny komponent spełnia. Rozwiązanie musi zapewniać mechanizmy szybkiej identyfikacji incydentów oraz rekomendacje do ich rozwiązania. W szczególności rozwiązanie musi umożliwiać analizę korelacji wystąpień incydentów wydajnościowych ze zmianami infrastrukturalnymi, o których wiedzę w danym momencie posiada system zarządzający platformą serwerów wirtualnych. Rozwiązanie musi posiadać możliwość generowania alertów i raportów wydajnościowopojemnościowych dla statycznie i dynamicznie zdefiniowanych grup maszyn wirtualnych. System analizy kondycji, wydajności i pojemność środowiska musi być wolny od wszelkich ograniczeń, technicznych i licencyjnych w zakresie jego instalacji na maszynach wirtualnych i przenoszenia tych maszyn pomiędzy serwerami fizycznymi. Oprogramowania musi umożliwiać monitorowanie pamięci masowych, obciążenia procesorów oraz urządzeń sieciowych. Oprogramowanie musi umożliwiać sprawdzanie stanu serwerów pośredniczących w procesie dostarczania maszyn wirtualnych. Oprogramowanie musi umożliwiać szybkie diagnozowanie ewentualnych nieprawidłowości w działaniu środowiska i wyświetlanie odpowiedniej sesji użytkownika, która powoduje nieprawidłowości. Oprogramowanie do zarządzania wirtualnymi maszynami musi być dostarczone w postaci jednej zintegrowanej konsoli dostępnej za pomocą przeglądarki internetowej, w której prezentowane są dane w zakresie: podglądu każdego komponentu środowiska, jego konfiguracji i odczytu aktualnych parametrów, wizualizacji parametrów środowiska w postaci wykresów graficznych wraz z podaniem wartości nominalnej lub procentowej w celu monitoringu aktualnych parametrów oraz diagnozowania wszelkich odstępstw od przyjętych norm, ilości aktualnie pracujących maszyn wirtualnych w postaci jednego pulpitu prezentującego najważniejsze parametry środowiska, których wartości można przeglądać oraz rozwijać w celu sprawdzenia wartości składowych poszczególnych komponentów, obciążenia poszczególnych maszyn, listy maszyn konsumujących najwięcej zasobów takich jak zajętość procesora, pamięci, sieci oraz zasobów dyskowych dla każdej wirtualnej maszyny,