NATURA 2000 STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH

Transkrypt

1 FORMULARZ ANYCH 1 NATURA 2000 STANAROWY FORMULARZ ANYCH LA OBSZARÓW SPECJALNEJ OCHRONY (OSO) LA OBSZARÓW SPEŁNIAJĄCYCH KRYTERIA OBSZARÓW O ZNACZENIU WSPÓLNOTOWYM (OZW) I LA SPECJALNYCH OBSZARÓW OCHRONY (SOO) 1. IENTYFIKACJA OBSZARU 1.1. TYP 1.2. KO OBSZARU 1.3. ATA OPRACOWANIA 1.4. ATA AKTUALIZACJI B PLH POWIĄZANIA Z INNYMI OBSZARAMI NATURA INSTYTUCJA LUB OSOBA ZBIERAJĄCA INFORMACJE: Kukuła K., Oklejewicz K NAZWA OBSZARU: 1.8. WSKAZANIE I ZAKLASYFIKOWANIE OBSZARU: ATA ZAPROPONOWANIA JAKO OZW ATA ZATWIERZENIA JAKO OZW ATA ZAKLASYFIKOWANIA JAKO OSO ATA ZATWIERZENIA JAKO SOO wydrukowano przy użyciu programu Ostoje wersja

2 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 2 2. POŁOŻENIE OBSZARU 2.1. POŁOŻENIE CENTRALNEGO PUNKTU OBSZARU ŁUGOŚĆ GEOGRAFICZNA SZEROKOŚĆ GEOGRAFICZNA E N POWIERZCHNIA (ha): 2.3. ŁUGOŚĆ OBSZARU (km): 1 064, WYSOKOŚĆ (m n.p.m.): MINIMALNA MAKSYMALNA ŚRENIA 2.5. REGION AMINISTRACYJNY (NUTS) Kod Nazwa regionu % PL323 Krośnieński 39 PL325 Rzeszowski REGION BIOGEOGRAFICZNY Nazwa regionu biogeograficznego Kontynentalny 2 / 1

3 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 3 3. INFORMACJA PRZYRONICZA 3.1. Typy SIELISK znajdujące się na terenie obszaru Natura 2000 oraz ocena znaczenia obszaru dla tych siedlisk 3.1.a. Typy SIELISK wymienione w Załączniku I yrektywy Rady 92/43/EWG Stopień Względna Stan Ocena Kod Nazwa siedliska % pokrycia Reprezen. powierzch zachow. ogólna 6410 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) 4,34 B C B B 6510 Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris) 16,09 B C B B 9170 Grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum) 7,39 A C A A 91E0 Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion 6,63 B C B B 3.1 / 1

4 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH GATUNKI, których dotyczy Artykuł 4 yrektywy Rady 79/409/EWG i gatunki wymienione w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG oraz ocena znaczenia obszaru dla tych gatunków 3.2.a. PTAKI wymienione w Załączniku I yrektywy Rady 79/409/EWG KO NAZWA POPULACJA OCENA ZNACZENIA OBSZARU OSIAŁA MIGRUJĄCA Populacja Stan zach. Izolacja Ogólnie Rozrodcza Zimująca Przelotna 3.2.b. Regularnie występujące Ptaki Migrujące nie wymienione w Załączniku I yrektywy Rady 79/409/EWG KO NAZWA POPULACJA OCENA ZNACZENIA OBSZARU OSIAŁA MIGRUJĄCA Populacja Stan zach. Izolacja Ogólnie Rozrodcza Zimująca Przelotna 3.2.c. SSAKI wymienione w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG KO NAZWA OSIAŁA POPULACJA MIGRUJĄCA Rozrodcza Zimująca Przelotna 1355 Lutra lutra P OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja Stan zach. Izolacja Ogólnie 3.2.d. PŁAZY i GAY wymienione w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG KO NAZWA POPULACJA OCENA ZNACZENIA OBSZARU OSIAŁA MIGRUJĄCA Populacja Stan zach. Izolacja Ogólnie Rozrodcza Zimująca Przelotna 3.2.e. RYBY wymienione w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG KO NAZWA OSIAŁA POPULACJA MIGRUJĄCA OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja Stan zach. Izolacja Rozrodcza Zimująca Przelotna 1096 Lampetra planeri V 1124 Gobio albipinnatus R C C C C 1130 Aspius aspius C C A C B 1134 Rhodeus sericeus amarus V 1145 Misgurnus fossilis R C A C B 1149 Cobitis taenia V 1163 Cottus gobio V C B C C 2503 Barbus peloponnesius R C B C C 2511 Gobio kessleri R C B C C Ogólnie 3.2.f. BEZKRĘGOWCE wymienione w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG KO NAZWA OSIAŁA POPULACJA MIGRUJĄCA Rozrodcza Zimująca Przelotna OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja Stan zach. Izolacja 1032 Unio crassus P 1059 Maculinea teleius P C B B B Ogólnie 3.2 / 1

5 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH Lycaena dispar P C A C B 1061 Maculinea nausithous P C B B B 3.2.g. ROŚLINY wymienione w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG KO NAZWA POPULACJA OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja Populacja Stan zach. Izolacja Ogólnie 3.2 / 2

6 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH Inne ważne gatunki zwierząt i roślin PTAKI Populacja Motywacja SSAKI Populacja Motywacja PŁAZY Populacja Motywacja GAY Populacja Motywacja RYBY Alburnoides bipunctatus Barbus barbus Chondrostoma nasus Vimba vimba Populacja R R C R Motywacja A BEZKRĘGOWCE Populacja Motywacja ROŚLINY Allium angulosum Betonica officinalis Gladiolus imbricatus Sanguisorba officinalis Succisa pratensis Populacja P P P P P Motywacja 3.3 / 1

7 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 4 4. OPIS OBSZARU 4.1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBSZARU Klasy siedlisk % pokrycia Inne tereny (miasta, wsie, drogi, śmietniska, kopalnie, tereny przemysłowe) 6 % Lasy mieszane 1 % Siedliska łąkowe i zaroślowe (ogólnie) 31 % Siedliska rolnicze (ogólnie) 53 % Wody śródlądowe (stojące i płynące) 9 % Suma pokrycia siedlisk 100 % OPIS OBSZARU Wisłok jest największym dopływem Sanu. Ma 204 km długości i zlewnię o powierzchni 3528 km2. Wypływa na wysokości 770 m n.p.m. w Beskidzie Niskim. Odcinek górski kończy się na zaporze w Besku. Od tego miejsca rzeka ma charakter cieku podgórskiego i przepływa przez płaską Kotlinę Jasielsko-Krośnieńską, a następnie przez Pogórze Strzyżowskie i ynowskie. Krótki fragment powyżej Rzeszowa przebiega przez teren Podgórza Rzeszowskiego. Wisłok zaliczany jest do małych rzek fliszowych. W Rzeszowie na Wisłoku wybudowano stopień wodny. Większość zlewni Wisłoka to region o charakterze rolniczo - przemysłowym, o średnim natężeniu czynników zagrażających środowisku. W wielu miejscach bezpośrednio do rzeki dochodzą pola uprawne. Brzegi Wisłoka są porośnięte wąskim pasem zadrzewień. Niezajęte pod pola uprawne powierzchnie pokryte są łąkami. Szerokość koryta waha się od 5 10 m w górnej części, do około 20 metrów części dolnej. Głębokość jest również zmienna i waha się od 0,15 do 3 m. W górnej części ostoi rzeka jest płytka i zwykle głębokość nie przekracza 0,5-1 metra. no jest głównie kamieniste, a w części środkowej Wisłoka liczne są odcinki piaszczysto - żwirowe. Przebieg rzeki jest urozmaicony, na przemian występują długie odcinki z szybszym prądem wody i odcinki głębsze, wolno płynące. W korycie rzeki występują nielicznie pasy roślinności zanurzonej, głównie rdestnic. Stobnica jest największym dopływem środkowego Wisłoka. Płynie rozległą, podmokłą i częściowo zmeliorowaną doliną. olny odcinek zachował naturalny charakter koryta. uży i jednolity obszar występowania łąk zmiennowilgotnych (6410 B/B), wraz z dwoma gatunkami modraszków żerującymi na krwiściągu lekarskim, w zakolu rzeki Wisłok na NE od wsi Ustrobna. W latach 60-tych XX w. teren ten został zaorany, zasiano trawy i częściowo zmeliorowano, jednak na skutek zaniechania koszenia nastąpił powrót łąki zmiennowilgotnej. Sukcesja hamowana jest dzięki corocznemu wypalaniu traw (dr Łukasz Łuczaj obserwuje je już od 11 lat!). Użytki zielone stanowią ponad 95% powierzchni tego obszaru. W dolinie rzeki Stobnicy, od mostu w omaradzu do mostu w Lutczy, ciągnie się duży kompleks łąk ekstensywnie użytkowanych (6510 A/ A - łąki koszone, B - łąki niekoszone). Występujące tu zbiorowiska łąkowe (prawie wszędzie na podłożu organicznym) podlegają tu dynamicznym zmianom, przechodząc stopniowo od łąk mokrych do świeżych. W latach dominowały tu zespoły łąk mokrych, głównie Cirsietum rivularis i Scirpetum sylvatici, obecnie w płaty nieskoszone zarosły częściowo mozgą trzcinowatą Phalaris arundinacea, a płaty koszone ewoluują w kierunku łąk rajgrasowych (obecnie są to wilgotniejsze postacie tego zespołu). Łąki te są miejscem występowania wielu płazów oraz licznych bezkręgowców, są także miejscem gniazdowania (2 pary) i żerowania bociana białego. Grąd (9170 A/B), fragment lasu przylegający do Wisłoka na terasie nadzalewowej między Gbiskami a Wysoką Strzyżowską (oddz. 324a), dobrze wykształcony, jednakże jak wszystkie tereny nad Wisłokiem pozostaje pod wpływem silnej antropopresji, stąd częściowo zniekształcony i zaśmiecony, Fragmenty łęgów wierzbowych i wierzbowo-topolowych (91E0) spotykane były w różnych częściach obszaru. Głównie były to pozostałości większych niegdyś nadrzecznych lasów z dominacją wierzby kruchej Salix fragilis, w. białej S. alba i czeremchy zwyczajnej Padus avium. We wszystkich stwierdzonych płatach zaobserwowano obecność będących ostatnio w ekspansji gatunków: łoczygi pośredniej Lapsana intermedia, nawłoci olbrzymiej Solidago gigantea i rudbeki nagiej Rudbekia laciniata, a także w niektórych płatach kolczurki klapowatej Echinocystis lobata. Obecnie w wyniku silnej antropopresji zostały one prawie doszczętnie zniszczone. Niewielkie powierzchniowo płaty, godne ochrony pozostały jedynie: -- nad Wisłokiem na N od Krosna w okolicach Odrzykonia 2 niewielkie fragmenty na lewym brzegu rzeki i trzeci po obydwu stronach (B/B), -- między Strzyżowem a obrzechowem na lewym brzegu rzeki, największy z zachowanych i dobrze wykształcony fragment łęgu (A/B), -- na prawym brzegu koło wsi Łbiska, długi, wąski pas łęgu wzdłuż brzegu Wisłoka, -- niewielki powierzchniowo fragment w obrębie grądu (oddz. 324 a) między Łbiskami a Wysoką Strzyżowską, -- w zakolu Wisłoka, na lewym brzegu w Strzyżowie naprzeciwko wsi Żarnowa, niewielki powierzchniowo fragment łęgu (B/B) przechodzący w szuwar mozgowy, -- na lewym brzegu Wisłoka we wsi Babica, niewielki fragment, słabo zachowany (C/C), -- na S od Krosna wzdłuż rzeki Lubatówki, wąski pasek zniszczonych dawnych łęgów nadrzecznych (B/C). Pozostałe tereny nadrzeczne pozbawione są zbiorowisk z listy NATURA 2000, jednakże ze względu na ochronę samej rzeki (np. ochrona przed zaśmiecaniem) warto, aby w granicach ostoi znalazły się przylegające do rzeki, a obecnie nieużytkowane obszary zalewowe z pojedynczymi drzewami i krzewami różnych gatunków wierzb i topól, a w niektórych miejscach także z masowo 4(1) / 1

8 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 4 występującym trzcinnikiem piaskowym Calamagrostis epigejos, mozgi trzcinowatej lub sadźca konopiastego Eupatorium cannabinum. 4(1) / 2

9 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 4 4. OPIS OBSZARU 4.2. WARTOŚĆ PRZYRONICZA I ZNACZENIE Obszar jest ostoją wielu cennych z przyrodniczego punktu widzenia gatunków ryb. Stwierdzono tu ponad 30 gatunków ryb, w tym dziesięć gatunków objętych ochroną gatunkową (rozporz. Min. Środ., ): minóg strumieniowy, kiełb Kesslera, kiełb białopłetwy, piekielnica, różanka, głowacz białopłetwy, głowacz pręgopłetwy, koza, śliz, piskorz. Ichtiofauna górnego Wisłoka od Beska do Krosna zdominowana jest przez kiełbia, klenia, strzeblę potokową i piekielnicę. Na odcinku dolnym, do zalewu w Rzeszowie najliczniejsze są świnka, kleń, brzana, płoć i ukleja. Ichtiofauna z dolnego odcinka Stobnicy jest podobna do rybostanu wielu cieków tej wielkości w dorzeczu Wisłoka. ominantami są płoć, kleń, kiełb i ukleja. Z ryb wymienionych w Załączniku II yrektywy Rady 92/43/EWG w rzekach ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" występują (lub bardzo prawdopodobne jest występowanie): minóg strumieniowy, kiełb białopłetwy, kiełb Kesslera, boleń, brzanka, głowacz białopłetwy, różanka, koza, piskorz. Ponadto Wisłok jest jedną z ważniejszych rzek przewidzianych do restytucji łososia, troci wędrownej i certy. W Wisłoku w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" brzanka zaliczona została do gatunków rzadkich. ość licznie występuje do Krosna. W badaniach stanowiła do 3% łowionych ryb. Niżej spotykana jest już jednak bardzo rzadko i na odcinku Strzyżów - Rzeszów łowione były pojedyncze osobniki. W Stobnicy występuje na całym omawianym odcinku z udziałem do 1% w ogólnej liczebności. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji brzanki w ostoi oceniono na poniżej 1%. Siedlisko przyrodnicze brzanki zachowało dobry stan. Populacja nie jest izolowana, choć zapora w Rzeszowie wymaga udrożnienia, aby populacje ryb z Wisłoka miały możliwość kontaktu z populacjami z Sanu. Wartość obszaru dla ochrony brzanki uznano za znaczącą. Głowacz białopłetwy zaliczony został do gatunków bardzo rzadkich. ość licznie występuje jedynie na krótkim odcinku poniżej zbiornika w Besku osiągając ok. 1% liczebności ichtiofauny. Niżej spotykana jest wyjątkowo. Poniżej Strzyżowa łowione były pojedyncze osobniki. W Stobnicy głowacz białopłetwy występuje na całym omawianym odcinku, ale nielicznie. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji głowacza białopłetwego oceniono na poniżej 1%. Siedlisko przyrodnicze zachowało dobry stan. Populacja nie jest izolowana. Wartość obszaru dla ochrony gatunku uznano za znaczącą. Różanka w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" występuje od zapory w Besku do Rzeszowa oraz w Stobnicy. Zaliczona została do gatunków bardzo rzadkich. Liczniejszy (ok. 1%) udziału w liczebności ma w zbiorniku rzeszowskim. W Stobnicy występuje na całym omawianym odcinku, ale bardzo nielicznie. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji oceniono jako nieistototną. Boleń w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" występuje w Wisłoku od zapory w Besku do Rzeszowa. Boleń zaliczony został do gatunków częstych, ale jego udział w górnej części ostoi jest mniejszy niż 1%. W dolnym odcinku, szczególnie powyżej zbiornika rzeszowskiego jest liczniejszy (ok. 3% udziału w liczebności). W obrębie ostoi zagęszczenie bolenia nie jest duże, ale spotykany jest na całym odcinku i w odłowach badawczych pojawia sie regularnie. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji bolenia w ostoi oceniono na poniżej 1%. Siedlisko przyrodnicze zachowało się w doskonałym stanie. Populacja nie jest izolowana, choć zapora w Rzeszowie wymaga udrożnienia, aby populacje ryb z Wisłoka miały możliwość wędrówek. Wartość obszaru dla ochrony gatunku uznano za dobrą. Informacje o występowaniu kiełbia białopłetwego w środkowym Wisłoku wymagają weryfikacji naukowej. Prawdopodobnie występuje na całym odcinku Wisłoka. W zalewie rzeszowskim nie występuje. Ze względu na niepełne dane informacje o gatunku są szacunkowe. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji kiełbia białopłetwego w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" oceniono na poniżej 1%. Siedlisko przyrodnicze zachowało się w przeciętnym stanie. Populacja nie jest izolowana. Wartość obszaru dla ochrony gatunku uznano za znaczącą. Na Podkarpaciu z literatury znanych jest niewiele stanowisk piskorza. Zebrane dane wskazują zbiornik rzeszowski jako miejsca występowania piskorza. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" oceniono na poniżej 1%. Siedlisko przyrodnicze piskorza jest w doskonałym stanie. Wartość obszaru dla ochrony gatunku uznano za dobrą Nieliczne informacje o występowaniu kozy w rzekach Podkarpacia wskazują na małą jej liczebność. Gatunek ten występuje w Wisłoku od zapory w Besku do ujścia, a także w Stobnicy. Ze względu na niepełne dane informacje o gatunku są szacunkowe. Koza zaliczona została do gatunków bardzo rzadkich W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji oceniono jako nieistotną. Ustne informacje wskazują na występowanie minoga strumieniowego w środkowym Wisłoku i Stobnicy. Ze względu na niepełne dane informacje o gatunku są szacunkowe. Minóg strumieniowy zaliczony został do gatunków bardzo rzadkich. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" oceniono jako nieistotną. Oprócz wyżej omówionych gatunków w ostoi "Wisłok Środkowy z opływami" występuje kiełb Kesslera, a wartość ostoi dla tego gatunku jest znacząca. W przypadku skutecznych prac restytucyjnych prawdopodobne jest pojawienie się w Wisłoku łososia. Obszar stanowi także dużą, izolowaną ostoję gatunków łąk zmiennowilgotnych. Licznie występują też modraszki z rodzaju Maculinea, w tym szczególnie cenny M. nausithous ZAGROŻENIA Zagrożenia zidentyfikowane: - zanieczyszczenia wód; - ścieki komunalne na całym obszarze; - ścieki przemysłowe poniżej miast - zaśmiecenie terenu (wszędzie duże ilości śmieci); - zanieczyszczenia obszarowe z pól uprawnych; - zbiornik zaporowy w Besku całkowicie odciął możliwość wędrówki ryb w górę rzeki; - zbiornik zaporowy w Rzeszowie ma niesprawną przepławkę utrudniającą przemieszczanie się ryb i ze względu na swój charakter (wypłycenie, zamulenie) stanowi barierę biologiczną dla ryb reofilnych; 4(2) / 1

10 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 4 - eksploatacja kruszywa z koryta powodująca zanikanie kamienistych tarlisk litofilnych gatunków ryb; - nadmierna zabudowa terenów zalewowych; - rolnicze i przemysłowe zagospodarowanie terasy zalewowej; - kłusownictwo w odniesieniu do większych gatunków ryb (m.in. boleń, brzana, świnka); - regulacje oraz przegradzanie rzek, w tym małych dopływów będących miejscem rozrodu lub schronienia w przypadku dużych wezbrań. Zagrożenia potencjalne: - dalsze regulowanie cieków wodnych; - wzrost ilości zanieczyszczeń komunalnych; - brak drożności cieków; - melioracje dolin rzecznych i obniżanie poziomu wód gruntowych. Ponadto, zagrożeniami dla chronionych siedlisk są: Łąki zmiennowilgotne: - przemiany sukcesyjne wskutek wkraczania trzcinnika pospolitego. - Intensyfikacja koszenia (przkeształcenie w łąki rajgrasowe). Łąki ekstensywnie użytkowane: - przemiany sukcesyjne spowodowane brakiem koszenia; - zmiany form gospodarowania np. zaoranie. Łęgi: - Zaśmiecanie; - Karczowanie. Grąd: - zaśmiecanie; - karczowanie STATUS OCHRONNY Brak ochrony obszarowej; 4.5. STRUKTURA WŁASNOŚCI Własność gruntów: prywatna, wielu właścicieli; Skarb Państwa w zarządzie RZGW; 4.6. OKUMENTACJA - ŹRÓŁA ANYCH Amirowicz A., Kukuła K Stream habitat conditions and fish fauna with the occurence range of Wałecki barbel, Barbus cyclolepis Waleckii Rolik, 1970 (Teleostei: Cyprinidae) in Polish part of the Carpathian Mts. Polish Journal of Ecology Anonymus 2001 Koncepcja sieci Natura 2000 w Polsce. RAPORT KOŃCOWY. (red. zespół). czerwiec, Warszawa. Anonymus.? Materiały Zarządu Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w Rzeszowie i Krośnie. Bartel R Ryby dwuśrodowiskowe, ich znaczenie gospodarcze, program restytucji tych gatunków. Suppl. ad Acta Hydrobiol Bieniarz K., Epler P Ichtiofauna niektórych rzek Polski Południowej. Acta Hydrobiol. 14,4: Bieniarz K., Epler P Ichtiofauna. W: I. ynowska, M. Maciejewski (red.). orzecze Górnej Wisły. 2: Brylińska M. (red.) Ryby słodkowodne Polski Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Czarnecka H. (red.) 2005 Atlas podziału hydrograficznego Polski. Seria Atlasy IMGW, Warszawa. ynowska I, Maciejewski M orzecze górnej Wisły. Częśc I i II. PWN, Warszawa - Kraków yrektywa 1992 yrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 roku w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory zał II. Głowaciński Z. (red.) Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. PWRiL, Warszawa. Jelonek M, Sobieszczyk P., Makles M., Engel J Weryfikacja istniejących ostoi Natura 2000 oraz propozycja specjalnych obszarów ochrony regionu alpejskiego dla ochrony gatunków ryb wymienionych w załączniku II yrektywy 92/43/EWG Maszynopis. Warszawa. Ministerstwo Środowiska, WWF Polska 4(2) / 2

11 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 4 Jelonek M., Sobieszczyk P Wojewódzki Program Ochrony i Rozwoju Zasobów Wodnych Województwa Podkarpackiego w Zakresie Przywrócenia Możliwości Migracji oraz Restytucji Ryb wuśrodowiskowych. Urząd Marszałkowski Woj. Podkarpackiego. ss. 65 Knapp A Przyczynek do flory obwodów jasielskiego i sanockiego. Spraw. Kom. Fizjogr. AU. 3: Kondracki J Geografia regionalna Polski PWN, Warszawa Kukuła K Zagrożone gatunki ryb i minogów w południowo-wschodniej Polsce. Rocz. Nauk. PZW, Supl. 14,33: Kukuła K Structural changes in the ichthyofauna of the Carpathian tributaries of the River Vistula caused by anthropogenic factors Supplementa ad Acta Hydrobiologica Kukuła K Ichtiofauna rzek na tle zapór wodnych i towarzyszących im zagrożeń. W: Środowiskowe aspekty gospodarki wodnej. Tomiałojć L., rabiński A. (red.). Komitet Ochrony Przyrody PAN, Akademia Rolnicza we Wrocławiu, Wrocław Kukuła K., Sandor J Fishes and lampreys. W: Witkowski Z. J., Król W., Solarz W. (red.): Carpathian List of Endangered Species. WWF and Institute of Nature Conservation (Poland). Vienna - Krakow Kukuła K., Suchy M., Stachyrak J 1999 Ekspertyza diagnostyczna dla potrzeb strategii rozwoju województwa podkarpackiego dotycząca zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. (oprac. dla Urzędu Marszałkowskiego woj. podkarpackiego) 45 Leopold M., Bnińska M., Wołos A., Grabowska K., Piskorski P Ocena stanu środowiska i gospodarki rybackiej w oparciu o rejestry połowów wędkarskich na wodach woj. krośnieńskiego wraz z wytycznymi do prowadzenia tej gospodarki. Zarząd Okręg. PZW. Krosno. ss Marszał L., Przybylski M Zagrożone i rzadkie ryby Polski Środkowej Zool. Pol. (Suppl.) Oklejewicz K istribution patterns of Rubus species (Rosaceae) in the eastern part of the Polish Carpathians. Polish Botanical Studies Oklejewicz K., 1993 Flora ołów Jasielsko-Sanockich. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. MCIII, Prace Bot. zeszyt 26 Pasternak K., Wajdowicz Z Rekreacja a gospodarka wodno - wodociągowa i rybacka w zbiorniku zaporowym Besko. Problemy Zagospodarowania Ziem Górskich Pawlaczyk P., Kepel A., Jaros R., zięciołowski R., Wylegała P., Szubert A., Sidło P.O Propozycja optymalnej sieci obszarów Natura 2000 w Polsce - "Shadow List". Szczegółowa analiza wdrożeniowa yrektywy Siedliskowej. Syntetyczne ujęcie wdrożenia ybezkregowiec.zalacznikii Przybylski M., Zięba G., Kotusz J., Terlecki J., Kukuła K Analiza stanu zagrożenia ichtiofauny wybranych rzek Polski Arch. Pol. Fish. 12, suppl. 2: Skóra S The cyprinid Alburnus bipunctatus Bloch from the basins of the rivers Upper San and unajec Acta Hydrobiol Skóra S., Włodek J.M. 1989b. Ichtiofauna dorzecza górnego Wisłoka. Studia Ośr. ok. Fizjogr. 17: Święs F Materiały do florystycznej charakterystyki Beskidu Niskiego. Ann. UMCS, sec. C. 33: Święs F Geobotaniczna charakterystyka lasów dorzeczy Jasionki i Wisłoka w Beskidzie Niskim. Biblioteka Przemyska, Towarzystwo Przyjaciół Nauk Towpasz K Rośliny naczyniowe Pogórza Strzyżowskiego. Zesz. Nauk. UJ, Prace Bot. 16: Warcholik W Antropogeniczne oblicze dna doliny rzecznej Aura Wiśniewolski W Możliwości przeciwdziałania skutkom przegradzania rzek i odtwarzania szlaków migracyjnych ryb. Suppl. Acta Hydrobiol Wiśniewolski W., Augustyn L., Bartel R., epowski R., ębowski P.,Klich M.,Kolman R.,Witkowski A Restytucja ryb wędrownych a drożność polskich rzek. WWF Polska, Warszawa. Witkowski A., Błachuta J., Kotusz J., Heese T Czerwona lista słodkowodnej ichtiofauny Polski. Chrońmy Przyr. Ojcz. 55: Witkowski A., Kotusz J., Przybylski M., Marszał L., Heese T., Amirowicz A., Buras P., Kukuła K Pochodzenie, skład gatunkowy i aktualny stopień zagrożenia ichtiofauny w dorzeczu Wisły i Odry. Archives of Polish Fisheries 12/suppl Włodek J.M., Skóra S Badania ichtiofaunistyczne w rzece i dorzeczu Wisłoki w latach Rocz. Nauk. PZW. 12: (2) / 3

12 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 4 Wojton A., Kukuła K Nowe stanowisko piskorza Misgurnus fossilis Linné, 1758 w Kotlinie Sandomierskiej. Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (1) (2) / 4

13 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 5 5. STATUS OCHRONNY OBSZARU ORAZ POWIĄZANIA Z OSTOJAMI CORINE BIOTOPES 5.1. ESYGNOWANE FORMY OCHRONY NA POZIOMIE KRAJOWYM I REGIONALNYM: KO % POKRYCIA PL03% 5.2. POWIĄZANIA OPISANEGO OBSZARU Z INNYMI TERENAMI: desygnowanymi na poziomie krajowym lub regionalnym KO FORMY OCHRONY NAZWA OBSZARU TYP RELACJI % POKRYCIA PL03 Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy / desygnowanymi na poziomie międzynarodowym NAZWA STATUSU OCHRONY NAZWA OBSZARU TYP RELACJI % POKRYCIA 5.3. POWIĄZANIA OPISANEGO OBSZARU Z OSTOJAMI CORINE BIOTOPES: KO CORINE TYP RELACJI % POKRYCIA 5 / 1

14 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 6 6. ZIAŁALNOŚĆ CZŁOWIEKA NA TERENIE OBSZARU I W JEGO OTOCZENIU I INNE CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA TEN OBSZAR 6.1. GŁÓWNE CZYNNIKI I ROZAJE ZIAŁALNOŚCI CZŁOWIEKA ORAZ PROCENT POWIERZCHNI OBSZARU IM POLEGAJĄCY Wpływy i działalność na terenie obszaru: kod nazwa intensywność % obszaru wpływ 101 Zmiana sposobu uprawy A Wypalanie A Wędkarstwo A Chwytanie, trucie, kłusownictwo B Pozbywanie się odpadów z gospodarstw domowych A rogi, autostrady C Linie elektryczne C Zanieczyszczenia wód A Odwadnianie C Regulowanie (prostowanie) koryt rzecznych B Międzygatunkowe interakcje wśród roślin A 10 - Wpływy i działalność wokół obszaru: kod nazwa intensywność % obszaru wpływ 701 Zanieczyszczenia wód A Tamy, wały, sztuczne plaże - ogólnie A ZARZĄZANIE OBSZAREM SPRAWUJĄCY NAZÓR (INSTYTUCJA LUB OSOBA): Regionalny yrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie ZARZĄZANIE OBSZAREM I PLANY: 6 / 1

15 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH 7/8 7. MAPY OBSZARU Mapy fizyczne obszaru Numer mapy Skala Projekcja Opis M : PUWG 1992 Yes M A 1: PUWG 1992 Yes M B 1: PUWG 1992 Yes M C 1: PUWG 1992 Yes M : PUWG 1992 Yes M B 1: PUWG 1992 Yes Zdjęcia lotnicze obszaru Numer Obszar Temat ata 8. ZJĘCIA OBSZARU Numer Obszar Temat Autor ata 7/8 / 1

16 NATURA 2000 FORMULARZ ANYCH OPIS OBSZARU 4.7. HISTORIA 4.7 / 1