Brzeźno. Pałac Brzeźno. Pole Golfowe Gradi Golf Club. Park pałacowy

Transkrypt

1

2 Brzeźno Wieś (o układzie wielodrożnicy) położona ok. 6 km na zachód od Prusic, nad niewielkim potokiem, na północnym skraju Wzgórz Trzebnickich. Znaleziska archeologiczne dowodzą osadnictwa na tym terenie od co najmniej neolitu ( p.n.e.), znaleziono ślady osadnictwa i cmentarzyska kultury łużyckiej z młodszej epoki okresu brązu i z okresu halsztackiego epoki żelaza ( p.n.e.), odkrycia także z okresu wpływów rzymskich (0-375 n.e). W dwóch miejscach znaleziono ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego (X-XIII w.). Pierwsza wzmianka historyczna pod nazwą Bresna pochodzi z 1204 r. W 1288 r. w dokumencie księcia Henryka IV Probusa występuje pod nazwą Bresin, nadał on dziesięcinę ze wsi kościołowi św. Krzyża we Wrocławiu. W dokumencie księcia Konrada Wołowskiego z 1487 r. stwierdzono istnienie we wsi folwarku. W 1618 r. właścicielem wsi był Jan von Mordeisen a w 1665 r. Jan von Kotuliński. Ze spisu z 1780 r. dowiadujemy się, że we wsi był: dom właściciela, folwark, 12 chłopów zagrodników, 78 ewangelików. Kolejny spis z 1844 r. wymienia: pałac, folwark, szkołę ewangelicką, wiatrak, gorzelnię, 26 domów oraz 161 mieszkańców ( w tym 35 katolików). Brzeźno zostało zajęte bez walk 25 stycznia 1945 r. przez 13 Armie Radziecką. Park pałacowy Pałac Brzeźno Pole Golfowe Gradi Golf Club

3 Borkowice Wieś Trzech Wąwozów, położona na wschód od Obornik Śląskich u podnóża Szczytu Dolnośląskiego (226m n.p.m.). Pierwsze wzmianki na jej temat pojawiły się w 1218r jako Villa Borkonis. W miejscowości posadowiony jest pałac (z cechami budowli eklektycznej) wraz z pozostałościami kompleksu budynków folwarcznych (tzw. czworakami) oraz zabytkową stodołą. Pałac wzniesiony w 1908 roku według projektu Władysława Marconiego i Zygmunta Hendla w Borkowicach. Obiekt w stylu eklektycznym (z elementami neorenesansowymi, neobarokowymi i klasycystycznymi) na planie prostokąta o zwartej bryle. Budynek wolno stojący, dwukondygnacyjny z poddaszem użytkowym, podpiwniczony, przykryty dachem mansardowym z lukarnami. Elewacja frontowa (północna) dziewięcioosiowa, symetryczna. Na osi centralnej wejście główne akcentowane horyzontalnie schodami jednobiegowymi i wertykalnie ryzalitem trójbocznym. Nad wejściem balkon wsparty częściowo na konsolach, z balustradą z tralek prostych. Nad balkonem naczółek segmentowy, przerywany z girlandą poniżej. W górnej partii ryzalitu centralnego otwory okienne owalne, zaś na kalenicy jego mansardy ozdobna iglica z kulą. Trzy Wąwozy Punkt Widokowy Szczyt Dolnośląski Pałac w Borkowicach

4 Bagno Malownicza miejscowość położona wśród pagórków i lasów w południowo zachodniej części Wzgórz Trzebnickich w gminie, oddalona około 30 km od Wrocławia. Wieś ma charakter układów wielodrożnych, usytuowana na wysokości od 157 do 180 m. n. p. m. Dzisiejsze Bagno charakteryzuje się dobrze zachowaną zabudową przedwojenną, można tutaj spotkać urokliwe budynki nawet z pierwszej połowy XIX w. Przez wieś prowadzi aleja lipowa z początku wieku XX, posadzona na przyjazd cesarza Wilhelma II. Zachwyca ona szczególnie swoim pięknem wczesną wiosną oraz jesienią mieniąc się złocistymi kolorami co nadaje wsi niepowtarzalny charakter. Pałac w Bagnie powstał na początku XVIII w. jako siedziba śląskich rodów szlacheckich. Najstarszą, barokową część gmachu wybudowano na zlecenie hrabiego Heinricha Leopolda von Seherr Thoss i jego małżonki. Na przestrzeni pierwszych dwóch wieków istnienia budowla wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk. W 1905 r. pałac kupił bogaty przemysłowiec, właściciel browaru we Wrocławiu Georg Kissling. W latach na jego życzenie rozbudowywano barokową budowlę. Obecnie Pałac jest odrestaurowany, otacza go ponad 5-hektarowy park krajobrazowy, w którym zachowały się m. in. kościół, grota i tzw. altana lozofów. Grodzisko z XII wieku Pałac w Bagnie Kościół WNMP

5 Kuraszków Kuraszków - wieś położona w malowniczej Dolinie Strugi, w środkowej części Wzgórz Trzebnickich. Odnalezione tu ślady osadnictwa wskazują na epokę neolitu, kultury łużyckiej i wczesnego średniowiecza. Wieś wzmiankowana była w dokumentach Henryka IV Probusa w 1288 roku. W 1712 roku wzniesiony tu szachulcowy tzw. Kościół ucieczkowy dla okolicznej ludności ewangelickiej, został spalony w 1945 r. Słowiańska nazwa wsi Karoschke obowiązywała jeszcze do 1930 roku. W Kuraszkowie znajduje się Schronisko Młodzieżowe, Klub Rolnika, kaplica, stadnina koni, Dąb Napoleoński, wąwóz lessowy, Góra Gnieździec, boisko sportowe, ścieżki zmysłów "Bose trasy" oraz liczne szlaki piesze, rowerowe oraz nordick walking. Dużą atrakcją turystyczną Kuraszkowa jest dwór z przełomu XIX i XX wieku, w którym aktualnie mieści się schronisko młodzieżowe oraz Dąb Napoleoński, który wita odwiedzających wieś. Na miłośników pięknych widoków i pasjonatów fotogra i plenerowej czeka punkt widokowy na górze Gnieździec, z którego rozpościera się piękny widok na Wzgórza Trzebnickie i okoliczne wsie. Kuraszków jest miejscowością w pełni oznakowaną - na turystę czekają tablice informacyjne, witacze oraz strzałki kierunkowe. Dąb Napoleoński Punkt widokowy Stadnina Koni Góra Gnieździec (226 m. n.p.m.) Akademia Kuraszków Wąwozy lessowe Dworek z przełomu XIX i XX w. schronisko PTSM Boisko sportowe

6 Pierwsze ślady działalności człowieka na terenach dzisiejszych Obornik Śląskich i najbliższej okolicy pochodzą z mezolitu i neolitu (cmentarzysko kurhanowe i ciałopalne kultury przedłużyckiej z epoki brązu). Początki Obornik datuje się na ok r., kiedy to najprawdopodobniej powstała wieś na prawie magdeburskim. Pierwsza pisemna wzmianka o Obornikach Śląskich pochodzi z roku 1305, dotyczy ona nałożenia na wieś Obora dziesięciny dla biskupa wrocławskiego. Na początku XIV w. wieś spod władzy biskupiej przeszła w skład włości księcia oleśnickiego Konrada I. Przez 200 lat Oborniki należały do rodziny Schaubertów. Gdy odkryto źródła słabej szczawy żelazistej Karol Wolfgang Schaubert w 1835 roku rozpoczął budowę nowoczesnego uzdrowiska w północno-zachodniej części wsi. Wykorzystywało ono położenie (las Sittenwald), malowniczy krajobraz, wody, łagodny klimat. Odtąd Oborniki zaczęły przekształcać się w miejsce wypoczynku i uzdrowisko. Oborniki często jeszcze nazywane są "zielonymi płucami Wrocławia". Park Miejski Pałac rodu Schaubertów Miody ze Wzgórz Trzebnickich Park krajobrazowo-przyrodniczy Grzybek Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa Boiska, korty, bieżnia Góra Holte i Wyroby piekarnicze i cukiernicze Basen odkryty Romana Obrocka Ośrodek Sportu i Rekreacji Ośrodek Sportu i Rekreacji

7 Prusice Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1136 r. Osada prawa miejskie otrzymała w 1287 r. Henryk II Pobożny wybudował w Prusicach zamek, przebudowany w XVI w. W czasie II wojny światowej podobóz obozu koncentracyjnego Groß-Rosen. Prusice utraciły prawa miejskie w 1951 r., a odzyskały je w 2000 roku. W 1295 r. w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) miejscowość wymieniona jest jako Prusnicza. Nazwę miejscowości w zlatynizowanych staropolskich formach "Pruzicz" oraz "opidio Prusicz" wymienia spisany ok roku średniowieczny łaciński utwór opisujący żywot świętej Jadwigi Vita Sanctae Hedwigis. Polską nazwę miejscowości w formie Pruśnica w książce "Krótki rys jeogra i Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa. W 1896 roku polską nazwę Prusice oraz niemiecką Prausnitz wymienia śląski pisarz Konstanty Damrot. Podaje on także starsze nazwy z łacińskich dokumentów z 1253 Prusicz oraz z 1288 Prusnicz. Słownik geogra czny Królestwa Polskiego wydany na przełomie XIX i XX wieku notuje nazwę miasta pod polskimi nazwami Prusice oraz niemiecką Prausnitz. Po II wojnie światowej dla stacji kolejowej w Prusicach przejściowo używano nazwy Prusznica. Rynek Miejski Gotycki kościół św. Jakuba Przetwory owocowe

8 Uraz Miejscowość położona jest na prawym brzegu rzeki Odry, w odległości 7 km na południowy zachód od Obornik Śląskich i około 25 km na północny zachód od Wrocławia. Nazwa miejscowości wywodzi się według Heinricha Adamy'ego od polskiego określenia kontuzji "urazu". W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najwcześniej zanotowaną nazwę miejscowości Urac podając jej znaczenie "Burg des Anstosses" czyli po polsku "Zamek, gród uderzonych, pchniętych". W połowie XIII w. w Urazie znajdował się książęcy gród, zarządzany przez kasztelana. Około 1319 r. rycerz Andreas Radak zbudował w miejscowości zamek. Uraz należał do książąt wrocławskich, później głogowskich, a potem ponownie wrocławskich. Po śmierci Henryka VI Dobrego przeszedł na własność korony czeskiej. Burgrabią zamku w 1344 r. był Hancko von Auras, w latach właścicielem zamku był ród Czirnów, a w 1466 r. Jan z Podiebradu podarował uraskie dobra rycerzowi Christophowi von Skopp. W tym samym czasie Uraz uzyskał prawa miejskie. Jeden z kolejnych właścicieli oleśnicki książę Konrad X Biały ponownie przebudował zamek, a po jego śmierci (1492 rok) miasto kupił Christoph von Jörger. W następnych latach właściciele uraskich dóbr, jak i zamku, zmieniali się wielokrotnie. Park Miejski Zamek w Urazie Wypożyczalnia sprzętu wodnego Żółty Szlak - Pętla Wrocławska Zespół zabytkowych budynków 141 km dookoła Wrocławia -konstrukcjia szachulcowa - XIII w. Rejsy Statkiem po Odrze Miasteczko Portowe Kościół św. Michała Archanioła Spływy kajakowe Odrą

9 W okolicach miasta, na zboczach Winnej Góry (popularnie zwanej "Kocią Górą"), znaleziono najstarsze obozowisko ludzkie (Homo erectus) na terenie Polski, datowane na lat. Odkrył je wrocławski archeolog Jan Michał Burdukiewicz. Pierwszy zapis o miejscowości zwanej wówczas Trebnica pochodzi z 1138 roku. W 1202 r. Henryk Brodaty ufundował tu kościół i klasztor, do którego w 1203 r. wprowadziły się przybyłe z Bambergu cysterki. Opactwo trzebnickie było pierwszym żeńskim klasztorem cysterskim na ziemiach polskich. Wiadomość o założeniu klasztoru trzebnickiego jako fundacji przekazała bulla papieża Innocentego III z 22 listopada 1202 roku, na mocy której papież wziął klasztor pod szczególną opiekę. Wprowadzenie sióstr benedyktynek z Bambergu, które w 1218 roku przyjęły regułę cysterską, odbyło się 13 stycznia 1203 roku i zostało przeprowadzone przez biskupa wrocławskiego Cypriana[17]. Od XIV wieku jest ośrodkiem kultu św. Jadwigi Śląskiej. otrzymała prawa miejskie w 1250 r., a w roku 1257 wykupiła od klasztoru wójtostwo, uzyskując w ten sposób znaczną niezależność gospodarczą. W XIV wieku miasto znalazło się w granicach księstwa oleśnickiego. W 1348 r. wraz z całym Śląskiem inkorporowana do Korony Czeskiej, w roku 1742 w wyniku wojen śląskich znalazła się w państwie pruskim. Sady jabłkowe Winna Góra Willa Zamek w Lesie Bukowym Stawy Trzebnickie Zespół budynków klasztornych Gminne Centrum Sportu Kompleks uzdrowiskowy Pałacyk z ogrodem Gminny Park Wodny ul. ks. Bochenka Gospodarstwo Sady -

10 Osolin Osolin położony jest na północnych wzniesieniach Wzgórz Trzebnickich (na wys m n.p.m.) w centrum kompleksów leśnych. Wyróżnia go szczególny mikroklimat sprzyjający rekreacji i wypoczynkowi od zgiełku wielkiego miasta. Walory tych terenów doceniono już tysiące lat temu, na terenie wsi stwierdzono osadnictwo kultury łużyckiej ( r. p.n.e.) oraz ślady osadnictwa z okresu wczesnego średniowiecza. Obecnie wieś zamieszkuje ok. 700 osób ale ilość mieszkańców przyciąganych wyjątkową okolicą stale się zwiększa. Osolin otoczony jest dużymi obszarami leśnymi w których króluje sosna ale można spotkać również okazałe dęby. Istnieje legenda łącząca początki Osolina z osobą człowieka o imieniu Esil, przybyłego na tę ziemię już w 1054 roku, w celu jej kolonizacji. Fakt ten zyskał potwierdzenie w używanej pierwotnie nazwie Esildorf. W dokumencie In villa Boguchvali zawarta została adnotacja z roku 1326, wedle której o Gunter z Ecelsdorfu (Osolin), który wraz z żoną Eufemią, córką Lutka Pakoslawica, przekazał wszelkie prawa do sołectwa we wsi Sandicz koło Trzebnicy. Miano Ecelsdorf to w języku polskim wieś Ecela. Dokument z 1326 roku stanowi zatem potwierdzenie ówczesnej (pierwszej, która pojawiła się w dokumentach pisanych) nazwy tej wsi, która brzmiała Esildorf (Ecelsdorf). Przed II wojną światową wieś nosiła nazwę Esdorf. W roku 1945 wieś miała już polską nazwę Dębowa. Pod koniec lat 40. XX wieku nazwę miejscowości zmieniono na Osolin Skupiska roślin chronionych - storczyk szerokolistny, konwalia majowa Dzikie jeżyny, jagody, grzyby Staw Osolin - kąpielisko

11 Produkty lokalne Sady Jabłkowe, ul. Marcinowska 10 Przetwory Owocowe Prusice, Polna 14 Winnica Rolena Wilczyn Leśny, ul. Orzechowa 4 Chleb Jarski na zakwasie Jary, ul. Akacjowa 1 Gospodarstwo Rybackie Żmigród, Radziądz 85 Miody ze Wzgórz Trzebnickich, ul. J. Piłsudskiego 3/4 Wyroby piekarnicze i cukiernicze

12 Przyroda Park Pałacowy Brzeźno Park Miejski Uraz Dąb Napoleoński Kuraszków Skupiska roślin chronionych Osolin Wąwozy lessowe Kuraszków Dzikie jeżyny, jagody, grzyby Osolin Park przyrodniczy Grzybek Góra Holte i Winna Góra Stawy Trzebnickie

13 Architektura Pałac Zespół budynków klasztornych Bagno Kościół WNMP Pałacyk z ogrodem Bagno Pałac Zamek Borkowice Uraz Pałac Brzeźno Zespół zabytkowych budynków Brzeźno Dworek Kościół św. Michała Archanioła Kuraszków Kościół Najświetszego Serca Pana Jezusa Pałac rodu Schaubertów Willa Zamek w Lesie Bukowym Gotycki kościół św. Jakuba Prusice

14 Ciekawe miejsca Grodzisko z XII wieku Bagno Punkt widokowy Szczyt Dolnośląski Punkt widokowy Góra Gnieździec Kompleks uzdrowiskowy Miasteczko Portowe uraz Pętla dookoła Wrocławia Żółty Szlak, Uraz Rynek Miejski Prusice

15 Sport Aeroklub Golędzinów Pole golfowe Brzeźno Kąpielisko Produs Wilczyn Leśny Stadnina koni Kuraszków Spływy kajakowe Uraz, Miasteczko Portowe Boisko sportowe Kuraszków Ośrodek Sportu i Rekreacji Koło wędkarskie Gminne Centrum Sportu Hala Sportowa

16 Atrakcje wodne Basen odkryty, OSIR Staw Osolin - kąpielisko Osolin Gminny Park Wodny Kąpielisko Produs Wilczyn Leśny Rejsy statkiem po Odrze Kąpielisko - Kopalnia Wrocław Uraz, Miasteczko Portowe Paniowice

17

18 Szlaki Akademii Kuraszków Prusice Zielony szlak rowerowy - Pęgów - Paniowice Bagno Żółty szlak rowerowy Brzeźno - - Kuraszków - Czerwony szlak rowerowy Uraz - - Kuraszków - Prusice Niebieski szlak rowerowy Uraz - Golędzinów - Wilczyn - Golędzinów

19 Szlaki Akademii Kuraszków Prusice Zielony szlak pieszy Bagno Kuraszków - Kowale - Wilczyn - Golędzinów Żółty szlak pieszy Uraz - Jary - Golędzinów Czerwony szlak pieszy Brzeźno - Osolin - Niebieski szlak pieszy - Kuraszków -